Część 3 - POSTANOWIENIA OGÓLNE. - Bułgaria-Polska. Traktat o koncyljacji, postępowaniu sądowem i arbitrażu. Warszawa.1929.12.31.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.20.118

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 marca 1931 r.

CZĘŚĆ  III.

POSTANOWIENIA OGÓLNE.

Artykuł  21.

Gdyby Trybunał Rozjemczy orzekł, że decyzja pewnej instancji sądowej lub wszelkiej innej władzy zależnej od jednej ze Stron Umawiających się, włączając w to i trybunały administracyjne, jest całkowicie lub częściowo sprzeczną z prawem narodów i jeżeliby prawo wewnętrzne tej Strony nie pozwalało wcale lub pozwalało tylko w niedostatecznej mierze na uchylenie w drodze administracyjnej skutków decyzji o której mowa, wówczas Stronie poszkodowanej przyznane zostanie sprawiedliwe zadośćuczynienie innego rodzaju.

Artykuł 22.

Podczas trwania postępowania koncyljacyjnego lub postępowania rozjemczego, Strony Umawiające się powstrzymają się od wszelkich zarządzeń, mogących szkodliwie odbić się na przyjęciu propozycji Stałej Komisji Koncyljacyjnej lub na wykonaniu orzeczenia rozjemczego.

Artykuł  23.

Spory, które powstałyby co do interpretacji niniejszego traktatu, będą, z wyjątkiem odmiennego porozumienia, przekazane Stałemu Trybunałowi Spprawiedliwości Międzynarodowej.

Artykuł 24.

1. Traktat niniejszy będzie ratyfikowany, i dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Sofji w terminie możliwie najkrótszym.

2. Traktat niniejszy wejdzie w życie w 30-tym dniu po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i trwać będzie trzy lata począwszy od tej daty. Jeżeli nie będzie on wypowiedziany na sześć miesięcy przed upływem tego terminu, będzie uważany za odnowiony na okres jednego roku i t.d.

3. Jeżeli w chwili wygaśnięcia niniejszego traktatu jakiekolwiek postępowanie w myśl i w zastosowaniu tego traktatu byłoby w toku przed Stałą Komisją Koncyljacyjną lub przed Trybunałem Rozjemczym, wówczas postępowanie to będzie prowadzone w dalszym ciągu, aż do jego ukończenia, zgodnie z postanowieniami niniejszego traktatu.

NA DOWÓD CZEGO wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszy traktat i wycisnęli na nim swe pieczęcie.

Sporządzono w Warszawie w dwóch egzemplarzach, dn. 31 grudnia 1929 r.

PROTOKÓŁ DODATKOWY.

Ze względu na przyjętą przez każdą z Wysokich Umawiających się Stron zasadę nienadawania mocy wstecznej traktatom tego rodzaju, rozumie się, że postanowienia niniejszego traktatu będą miały zastosowanie tylko do sporów, które powstałyby po jego ratyfikacji i wynikły ze stanu rzeczy lub faktów późniejszych od tej ratyfikacji.

Sporządzono w Warszawie, dn. 31 grudnia 1929 roku.

Zaznajomiwszy się z powyższym traktatem i protokółem dodatkowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień, oświadczamy; że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

NA DOWÓD CZEGO, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 29 marca 1930 r.