Rozdział 5 - Inspekcje i dokumenty bezpieczeństwa statku - Bezpieczeństwo żeglugi statków morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.32.171

Akt utracił moc

Wersja od: 7 lutego 1996 r.

Rozdział  5

Inspekcje i dokumenty bezpieczeństwa statku

§ 33. Statki podlegają inspekcjom: wstępnym, okresowym, dorywczym i kontrolnym.

§  34.

1. Inspekcje wstępne i okresowe obejmują swym zakresem całokształt stanu bezpieczeństwa statku i mają na celu stwierdzenie, czy statek posiada ważne zaświadczenia instytucji klasyfikacyjnej, o której mowa w § 6, w zakresie budowy: statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia oraz czy jego stan odpowiada wszystkim innym wymaganiom w zakresie całokształtu bezpieczeństwa statku.

2. Inspekcje dorywcze mogą obejmować swoim zakresem wybrane elementy technicznego lub pozatechnicznego bezpieczeństwa statku bądź też całokształt stanu bezpieczeństwa statku w celu stwierdzenia, czy stan statku i jego urządzeń nie uległ zmianom w takim zakresie, że może to spowodować zagrożenie dla bezpieczeństwa statku, ładunku, pasażerów i załogi. Inspekcja dorywcza, obejmująca swoim zakresem całokształt bezpieczeństwa statku, może być uznana przez organ inspekcyjny za inspekcję okresową.

3. Inspekcje kontrolne mogą obejmować swoim zakresem elementy technicznego i pozatechnicznego bezpieczeństwa statku w stopniu, w jakim organ inspekcyjny uzna to za konieczne w celu stwierdzenia, czy:

1) statek posiada ważne dokumenty bezpieczeństwa i zaświadczenia instytucji klasyfikacyjnej dotyczące budowy: statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia,

2) urządzenia i wyposażenie statku są w stanie zapewniającym ich sprawne działanie,

3) od czasu wydania dokumentów bezpieczeństwa nie zaszły zmiany w stanie technicznym kadłuba, urządzeniach i wyposażeniu oraz czy nie miały miejsca uszkodzenia wpływające na stan bezpieczeństwa statku,

4) przestrzegane są inne wymagania z zakresu bezpieczeństwa statku, określone w § 7.

§  35.

1. Statki o obcej przynależności, przebywające w porcie lub na redzie portu polskiego, mogą, zgodnie z postanowieniami konwencji, być poddane inspekcji kontrolnej urzędu morskiego.

2. Inspekcja kontrolna statku o obcej przynależności przeprowadzana jest przez urząd morski w zakresie:

1) potwierdzenia zgodności wyposażenia i urządzeń statku z wymaganiami konwencji,

2) potwierdzenia zgodności stanu załogi z certyfikatem bezpiecznej obsługi,

3) potwierdzenia zasadniczej charakterystyki statku ze świadectwem pomiarowym,

4) stwierdzenia, czy statek posiada ważne dokumenty bezpieczeństwa.

§  36.

1. Statek zgłoszony do inspekcji wstępnej oraz okresowej powinien być przygotowany do sprawnego jej przeprowadzenia.

2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do inspekcji dorywczej przeprowadzanej na żądanie właściciela, armatora lub kapitana statku.

3. Organowi inspekcyjnemu należy podczas inspekcji przedstawić zaświadczenia instytucji klasyfikacyjnej jako dowód dopełnienia wymagań w zakresie budowy: statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia.

4. W razie stwierdzenia lub uzasadnionego podejrzenia, że stan statku lub jego urządzeń nie odpowiada stanowi stwierdzonemu w zaświadczeniu instytucji klasyfikacyjnej, organ inspekcyjny rozszerza odpowiednio zakres inspekcji i zawiadamia o tym instytucję klasyfikacyjną, o której mowa w § 6.

§  37.

1. Przy przeprowadzaniu inspekcji statku powinien być obecny kapitan statku lub wyznaczony przez niego zastępca.

2. Z każdej przeprowadzonej inspekcji organ inspekcyjny sporządza protokół, którego kopie otrzymuje kapitan statku i armator.

3. W razie gdy organem inspekcyjnym jest urząd konsularny, kopię protokołu inspekcji otrzymuje również urząd morski właściwy dla portu macierzystego statku.

4. W razie negatywnego wyniku inspekcji, organ inspekcyjny powiadamia armatora statku, a w odniesieniu do statku o obcej przynależności - konsula państwa, którego banderę statek podnosi, Międzynarodową Organizację Morską oraz organ, który wydał dokumenty bezpieczeństwa statku, o wszystkich okolicznościach, jakie złożyły się na negatywny wynik inspekcji.

§ 38. Organ inspekcyjny na podstawie inspekcji wydaje zalecenia pokontrolne dla armatora i kapitana statku. Wykonanie zaleceń powinno być zgłoszone na piśmie organowi inspekcyjnemu w ustalonym terminie.

§  39.

1. W razie pozytywnego wyniku inspekcji wstępnej i okresowej, organ inspekcyjny wydaje dokumenty bezpieczeństwa statku lub przedłuża ich ważność.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również w razie uznania przez organ inspekcyjny inspekcji dorywczej za inspekcję okresową.

3. Polski urząd konsularny może bez przeprowadzenia inspekcji przedłużyć jednorazowo okres ważności dokumentu bezpieczeństwa do 5 miesięcy od daty jego wygaśnięcia, aby umożliwić dojście statku do wskazanego portu w celu przeprowadzenia inspekcji. O każdym przypadku wydania lub przedłużenia ważności dokumentów bezpieczeństwa polski urząd konsularny powiadamia urząd morski właściwy dla portu macierzystego statku.

§  40.

1. Statki określone w § 8 ust. 1 obowiązane są posiadać następujące dokumenty bezpieczeństwa:

1) certyfikat bezpieczeństwa statku pasażerskiego,

2) certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego,

3) certyfikat bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego,

4) certyfikat bezpieczeństwa radiotelegraficznego,

5) certyfikat bezpieczeństwa radiotelefonicznego,

6) certyfikat zwolnienia,

7) międzynarodowe świadectwo o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami,

8) międzynarodowe świadectwo o zapobieganiu zanieczyszczeniu ściekami.

2. Niezależnie od przepisu ust. 1:

1) statek pasażerski odbywający podróże międzynarodowe obowiązany jest posiadać dodatkowo "świadectwo pasażerskie", które określa zakres i rodzaj uprawianej żeglugi pasażerskiej i dopuszczalną liczbę pasażerów oraz stwierdza, że statek odpowiada warunkom przewidzianym w przepisach dotyczących przewozu pasażerów,

2) statek specjalistyczny odbywający podróże międzynarodowe powinien posiadać "certyfikat bezpieczeństwa statku specjalistycznego",

3) statek odbywający podróże międzynarodowe przewożący szkodliwe substancje ciekłe luzem obowiązany jest posiadać "międzynarodowe świadectwo o zapobieganiu zanieczyszczaniu przy przewozie ciekłych substancji szkodliwych luzem",

4) statek odbywający podróże międzynarodowe przewożący ładunki niebezpieczne powinien posiadać "certyfikat zdolności".

3. Statki inne niż wymienione w § 8 ust. 1 obowiązane są posiadać:

1) kartę bezpieczeństwa, którą wydaje się na okres nie dłuższy niż 48 miesięcy,

2) kartę bezpieczeństwa na jednorazową podróż, którą wydaje się na podróż próbną lub dla wykonania określonego zadania morskiego,

3) kartę bezpieczeństwa typu "Ł", którą wydaje się dla statków małych o nieskomplikowanej budowie i urządzeniach na okres nie dłuższy niż ważność dokumentu PRS.

§  41.

1. Dokumenty bezpieczeństwa, których okres ważności przekracza 12 miesięcy, podlegają potwierdzeniu w okresach rocznych. Podstawą potwierdzenia jest pozytywny wynik inspekcji okresowej.

2. Dokument bezpieczeństwa traci ważność przed upływem okresu, na który został wystawiony, jeżeli:

1) na statku zaszły zmiany zagrażające jego bezpieczeństwu,

2) utraciły ważność odpowiednie zaświadczenia instytucji klasyfikacyjnej, o której mowa w § 6,

3) nie zostało dokonane roczne potwierdzenie ważności dokumentu.

§ 42. Statki odbywające podróż próbną lub wykonujące określone zadania morskie mogą otrzymać dokumenty bezpieczeństwa wskazane w § 40 ust. 1 pod warunkiem spełnienia wymagań określonych dla statków odbywających żeglugę międzynarodową.

§  43.

1. Dokumenty bezpieczeństwa statku wystawiane są z przeznaczeniem dla statku, armatora i urzędu morskiego.

2. Wszystkie certyfikaty lub ich poświadczone kopie powinny być wywieszone stale na statku w widocznym i dostępnym miejscu.

§  44.

1. Oprócz dokumentów bezpieczeństwa na statku powinny znajdować się zaświadczenia instytucji klasyfikacyjnej, o której mowa w § 6. Statki odbywające podróże międzynarodowe powinny posiadać ponadto aktualną informację o stateczności, książkę zapisów olejowych oraz książkę zapisów ładunkowych.

2. Dokumenty wymienione w ust. 1 powinny być zawsze dostępne dla organu inspekcyjnego.