Rozdział 3 - Nadzór techniczny i inspekcje. - Bezpieczeństwo statków morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.15.89

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lipca 1966 r.

Rozdział  3.

Nadzór techniczny i inspekcje.

§  7.

1. Statki i ich urządzenia podlegają, w zakresie ustalonym w § 4, nadzorowi technicznemu PRS. Na wniosek armatora nadzór może objąć również urządzenia statku nie wymienione w § 4.

2. Nadzór techniczny obejmuje budowę, odbudowę, przebudowę statków i ich urządzeń. Statki eksploatowane i ich urządzenia podlegają w ramach nadzoru technicznego przeglądom okresowym i doraźnym w przypadkach i w zakresie określonych przez PRS.

3. 2 W przypadkach określonych przez Ministra Żeglugi statek i jego urządzenia mogą być poddane nadzorowi obcej instytucji klasyfikacyjnej.

4. Jeżeli nadzór obcej instytucji klasyfikacyjnej nie obejmuje wszystkich spraw wymienionych w § 4, organ inspekcyjny spowoduje - przed wydaniem dokumentów bezpieczeństwa - przeprowadzenie przez PRS przeglądu w zakresie spraw nie objętych nadzorem obcej instytucji klasyfikacyjnej.

§  8.

1. Dopełnienie wymagań technicznego stanu bezpieczeństwa statku w zakresie ustalonym w § 4 stwierdza PRS na zasadach określonych w swoich przepisach, wystawiając odpowiednie dokumenty.

2. Odrębne przepisy określą obce instytucje klasyfikacyjne, których dokumenty będą uznawane przy inspekcji statków na równi z dokumentami PRS, o których mowa w ust. 1.

§  9.

1. Organami inspekcyjnymi w kraju są urzędy morskie, a za granicą - polskie urzędy konsularne.

2. Polski urząd konsularny może wystąpić z wnioskiem do obcego organu inspekcyjnego o przeprowadzenie inspekcji polskiego statku. Inspekcja taka zastępuje inspekcję polskiego organu inspekcyjnego.

§  10.

1. Urzędy morskie przeprowadzają inspekcję statków przez swoich inspektorów.

2. Kwalifikacje inspektorów określają odrębne przepisy.

3. Z każdej przeprowadzonej inspekcji statku inspektor przeprowadzający inspekcję sporządza protokół. Odpis protokołu otrzymują: armator i kapitan statku.

4. Szczegółowy tryb przeprowadzania inspekcji określa regulamin wydany przez dyrektora urzędu morskiego.

§ 11. Inspekcje wstępne i okresowe (art. 38 §§ 1, 2, 4 i 5 Kodeksu morskiego) mają na celu stwierdzenie, czy statek posiada ważne dokumenty PRS lub obcej instytucji klasyfikacyjnej w zakresie spraw objętych § 4 oraz czy odpowiada wszystkim innym wymaganiom i przepisom w zakresie bezpieczeństwa statku.

§  12.

1. Inspekcje dorywcze (art. 38 § 6 Kodeksu morskiego) mają na celu stwierdzenie, czy stan statku i jego urządzeń nie uległ zmianie w takim zakresie, że może powodować niebezpieczeństwo dla statku, ładunku lub dla załogi i pasażerów.

2. W razie stwierdzenia lub uzasadnionego podejrzenia, że stan statku lub jego urządzeń w zakresie spraw określonych w § 4 nie odpowiada stanowi stwierdzonemu w dokumentach instytucji klasyfikacyjnej, organ inspekcyjny może zażądać stwierdzenia przez instytucję klasyfikacyjną aktualnego stanu statku lub jego urządzeń.

3. Jeżeli jest to uzasadnione wynikami inspekcji dorywczej, organ inspekcyjny może wydać nowy dokument bezpieczeństwa bądź też uczynić wzmiankę na posiadanym przez statek dokumencie.

4. Inspekcja dorywcza może zastąpić każdą z najbliższych inspekcji okresowych (§ 11), jeżeli organ inspekcyjny uzna, że zakresem swym objęła odpowiednie wymagania, przewidziane dla inspekcji okresowej.

§  13.

1. Inspekcji kontrolnej (art. 38 § 7 Kodeksu morskiego) może być poddany każdy statek polski, gdy organ inspekcyjny uzna to za potrzebne, w celu sprawdzenia:

1) czy statek posiada:

a) ważne dokumenty bezpieczeństwa,

b) wymagane dokumenty instytucji klasyfikacyjnej, dotyczące kadłuba, poszczególnych urządzeń i wyposażenia statku,

2) czy urządzenia i wyposażenie statku utrzymywane są w stanie zapewniającym ich sprawne działanie,

3) czy od czasu wydania dokumentów bezpieczeństwa nie miały miejsca uszkodzenia lub nie zaszły zmiany w kadłubie, urządzeniach i wyposażeniu, wpływające na stan bezpieczeństwa statku,

4) czy przestrzegane są wymagania podane w § 5.

2. Inspekcje kontrolne mogą być przeprowadzane również przez kapitanaty portów w trybie i na zasadach określonych przez urząd morski.

§  14.

1. Inspekcji kontrolnej może być poddany statek obcy, przebywający w polskim porcie lub na redzie, gdy organ inspekcyjny uzna to za konieczne w celu sprawdzenia:

1) czy statek posiada ważne dokumenty bezpieczeństwa,

2) czy statek może udać się w podróż bez narażenia na niebezpieczeństwo pasażerów i załogi.

2. W razie ujemnego wyniku inspekcji określonej w ust. 1 organ inspekcyjny niezwłocznie zawiadamia na piśmie konsula kraju, w którym zarejestrowany jest statek, o wszystkich okolicznościach, które złożyły się na ujemny wynik inspekcji.

3. Inspekcję kontrolną przeprowadza się po zakończeniu kontroli granicznej wejściowej lub przed rozpoczęciem kontroli granicznej wyjściowej, chyba że ważne okoliczności wymagają dokonania inspekcji w innym czasie.

§  15.

1. Urząd morski może przeprowadzić inspekcję obcego statku przebywającego w porcie polskim - na wniosek konsula lub innego upoważnionego przedstawiciela danego państwa.

2. W dokumencie wydanym dla obcego statku na podstawie ust. 1 powinno być zaznaczone, że wydany został na wniosek obcego państwa.

§ 16. Polski urząd konsularny zawiadamia urząd morski właściwy dla portu macierzystego statku o każdym przypadku przeprowadzenia inspekcji we własnym zakresie lub na jego wniosek przez organ inspekcyjny obcego państwa.

§  17.

1. Organ inspekcyjny może zwalniać statki objęte umowami międzynarodowymi od dopełnienia niektórych przepisanych wymagań bezpieczeństwa, jeżeli umowy międzynarodowe dopuszczają takie zwolnienie.

2. W odniesieniu do statków, nie objętych umowami międzynarodowymi, organ inspekcyjny może w poszczególnym przypadku zwolnić statek od dopełnienia niektórych wymagań bezpieczeństwa, zawartych w obowiązujących przepisach, o ile uzna to za możliwe ze względu na rodzaj podróży i warunki żeglugi; w takim przypadku organ inspekcyjny może zwiększyć wymagania w innym zakresie dotyczącym bezpieczeństwa.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do statków odbywających podróże próbne.

§  18.

1. Statek zgłoszony do inspekcji powinien być przygotowany do sprawnego jej przeprowadzenia.

2. W czasie inspekcji powinien być obecny kapitan statku lub wyznaczony przez niego zastępca.

3. Zgłoszenie statku do inspekcji okresowej powinno nastąpić przed upływem ważności dokumentu bezpieczeństwa; zgłoszenie to powinno nastąpić w miarę możliwości w czasie umożliwiającym planowe przeprowadzenie inspekcji.

4. O każdym przypadku wymagającym inspekcji dorywczej organ inspekcyjny powinien być zawiadomiony niezwłocznie.

5. Jeśli po wypadku statek znajdzie się w porcie obcym i niemożliwe okaże się zgłoszenie statku do inspekcji dorywczej, należy powołać eksperta, a gdy i to okaże się niemożliwe - komisję złożoną z członków załogi, w celu przeprowadzenia doraźnej inspekcji statku i ustalenia, jakie środki należy zastosować, aby przywrócić statkowi doraźną zdolność żeglugową.

6. W przypadku wskazanym w ust. 5 statek powinien być zgłoszony do inspekcji dorywczej w pierwszym porcie, do którego statek zawinie i w którym może być poddany inspekcji.

§  19.

1. Za przeprowadzenie inspekcji wstępnej, okresowej i dorywczej pobiera się opłaty.

2. Wysokość opłat określają odrębne przepisy.

3. Za przeprowadzenie inspekcji kontrolnej opłat nie pobiera się.

² § 7 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 sierpnia 1966 r. (Dz.U.66.34.205) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 lipca 1966 r.