Rozdział 5 - Ruch pojazdów. - Bezpieczeństwo ruchu przy przewozie materiałów niebezpiecznych na drogach publicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.35.310

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1976 r.

Rozdział  5

Ruch pojazdów.

§  19.
1.
Przed wyjazdem z materiałami niebezpiecznymi dostawca obowiązany jest zaopatrzyć konwojenta, a jeżeli nie ma konwojenta - kierowcę, w 2 egzemplarze instrukcji określającej:
1)
rodzaj zagrożenia powodowanego przewożonymi materiałami,
2)
środki, jakie należy przedsięwziąć, i sposoby udzielania pomocy osobom, które uległy szkodliwemu działaniu przewożonych materiałów lub wydzielanych przez nie substancji,
3)
środki, jakie należy przedsięwziąć na wypadek pożaru, a w szczególności sposoby, jakie należy stosować przy gaszeniu pożaru pojazdu lub przewożonych materiałów, oraz środki, jakich nie wolno używać przy gaszeniu pożaru przewożonych materiałów,
4)
środki, jakie należy przedsięwziąć w razie uszkodzenia opakowań lub przewożonych materiałów, w szczególności gdy materiały te rozsypią się, rozleją się na drodze lub ulatniają się,
5)
inne dane, jeżeli wymagają tego szczegółowe przepisy.
2.
Jeden egzemplarz instrukcji powinien znajdować się w czasie przewozu stale w kabinie kierowcy.
3.
Dostawca, przewoźnik i odbiorca (każdy w swoim zakresie) powinni zaznajomić z instrukcją osoby określone w § 14 ust. 1 i uzyskać od nich potwierdzenie na piśmie przyjęcia jej treści do wiadomości.
4. 2
Przy przewozie substancji toksycznych (§ 20 ust. 6) konwojent powinien ponadto posiadać wykaz wraz z numerami telefonów punktów alarmowo-dyspozycyjnych komend straży pożarnych lub komend wojewódzkich Milicji Obywatelskiej, zlokalizowanych wzdłuż trasy przewozu tych substancji; w wykaz taki zaopatruje konwojenta jednostka, która wyznaczyła konwojenta do przewozu substancji toksycznych (§ 14 ust. 5).
5.
Przewóz materiałów niebezpiecznych w transporcie samochodowym odbywa się na podstawie dokumentu przewozowego (karty drogowej), w którym powinny być zamieszczone postanowienia wynikające ze szczegółowych przepisów.
6.
Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do przewozu materiałów niebezpiecznych klasy VI.
§  20.
1.
Przewóz materiałów niebezpiecznych powinien odbywać się w miarę możności na drogach o dobrej nawierzchni i najmniejszym nasileniu ruchu, z ominięciem obszarów zabudowanych miast i osiedli, a przy przejeździe przez miasta wojewódzkie lub miasta wyłączone z województw z ominięciem ulic położonych w śródmieściu.
2. 3
Największa dopuszczalna szybkość pojazdów samochodowych przewożących materiały niebezpieczne nie może przekraczać granic szybkości ustalonych przepisami rozporządzenia w sprawie ruchu na drogach publicznych i przepisami wydanymi na podstawie tego rozporządzenia.
3.
W razie zmniejszonej widoczności lub złej nawierzchni drogi szybkość pojazdu samochodowego powinna być zmniejszona do szybkości koniecznej w danych warunkach dla uniknięcia nadmiernych wstrząsów przewożonych materiałów.
4.
W czasie burzy lub w złych warunkach atmosferycznych (niedostateczna widoczność, gołoledź itp.) pojazd samochodowy należy zatrzymać i zastosować środki ostrożności określone w § 21; w razie burzy pojazd wyposażony w urządzenie do uziemienia (§ 11 pkt 7) należy uziemić.
5.
Pojazd samochodowy przewożący benzynę i inne materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu niższej od 21°C (klasa IIIa) oraz substancje toksyczne wymienione w ust. 6 należy zatrzymać przed każdym przejazdem kolejowym; przez przejazd wolno przejechać dopiero po uprzednim upewnieniu się przez konwojenta, a jeżeli nie ma konwojenta - przez kierowcę, że nie zbliża się pociąg.
6.
W razie przewozu substancji toksycznych: amoniaku, chloru, cyjanowodoru i fosgenu (klasa Id) pojazd taki powinien być:
1)
pilotowany przez inny pojazd (samochód, motocykl) jadący przed nim w odległości co najmniej 40 m, z tym że pojazd pilotujący powinien znajdować się zawsze w polu widzenia kierowcy pojazdu przewożącego substancje toksyczne, albo
2)
wyposażony w przenośny radio-telefon, za pomocą którego konwojent będzie utrzymywał łączność z jednostkami wymienionymi w § 19 ust. 4 w razie powstania zagrożenia innych użytkowników drogi.
7. 4
Przepis ust. 4 nie dotyczy pojazdów przewożących materiały niebezpieczne klas IVb i VI..
§  21.
1.
Postój pojazdu samochodowego z materiałami niebezpiecznymi powinien być zabezpieczony przez:
1)
zahamowanie hamulcem ręcznym, a w razie niefunkcjonowania hamulca ręcznego - przez podłożenie klinów pod koła pojazdu,
2)
dozór kierowcy lub konwojenta; przepis ten nie dotyczy pojazdów przewożących materiały klasy VI z wyjątkiem materiałów zakaźnych.
2.
Postój pojazdu samochodowego z materiałem niebezpiecznym od zmroku do świtu na drodze źle oświetlonej, a w ciągu dnia w warunkach niedostatecznej przejrzystości powietrza powinien być sygnalizowany przez:
1)
palenie świateł postojowych pojazdu,
2)
ustawienie na drodze w odległości 30-50 m za pojazdem trójkąta określonego w § 11 pkt 5.
3.
Postój pojazdu samochodowego z materiałem niebezpiecznym w czasie dnia na zakręcie lub wzniesieniu, jeżeli pojazd nie jest widoczny z odległości co najmniej 100 m dla użytkowników drogi znajdujących się za pojazdem na tym samym pasie ruchu, powinien być sygnalizowany w sposób określony w ust. 2 pkt 2.
4.
Jeżeli światła postojowe pojazdu (ust. 2 pkt 1) nie działają lub nie są dobrze widoczne dla innych użytkowników drogi, należy ustawić na drodze w odległości 10 m z przodu i z tyłu pojazdu światła określone w § 11 pkt 4.
5.
W razie szczególnego zagrożenia innych użytkowników drogi, powstałego w związku z przewozem materiałów niebezpiecznych (np. przez zwisanie ładunku z pojazdu, rozlanie się lub rozsypanie materiału na drodze, wydzielanie lub ulatnianie się gazu z pojazdu, wydostanie się materiału poza opakowanie itp.), załoga pojazdu powinna zastosować środki określone w instrukcji (§ 19 ust. 1) i szybko usunąć to zagrożenie. Jeżeli załoga pojazdu nie może tego zagrożenia usunąć, konwojent lub kierowca powinien niezwłocznie powiadomić o tym zagrożeniu najbliższy posterunek Milicji Obywatelskiej i jednostkę wyznaczoną w instrukcji, a przy przewozie substancji toksycznych - najbliższą jednostkę wymienioną w wykazie, o którym mowa w § 19 ust. 4, wyznaczoną do zwalczania skutków wypadku związanego z przewozem danego materiału.
6.
Postój pojazdu z materiałem niebezpiecznym nie spowodowany czynnościami naładunkowymi lub wyładunkowymi, awarią pojazdu albo innymi wypadkami losowymi, dozwolony jest wyłącznie poza obszarami zabudowanymi w odległości co najmniej 300 m od najbliższych zabudowań mieszkalnych.
7.
O niemożności wykonywania przewozu materiałów niebezpiecznych z powodu uszkodzenia pojazdu należy powiadomić odbiorcę.
8.
Przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się do pojazdów przewożących materiały klasy VI. Przepisu ust. 6 nie stosuje się ponadto do pojazdów przewożących środki ochrony roślin (klasa IVa) wymienione w szczegółowych przepisach i do pojazdów przewożących materiały promieniotwórcze (klasa IVb), z wyjątkiem materiałów promieniotwórczych rozszczepialnych, materiałów promieniotwórczych stanowiących duże źródła promieniowania i nietypowych sztuk przesyłek zawierających materiały promieniotwórcze, określonych w szczegółowych przepisach.
§  22.
1.
Postój pojazdu zaprzęgowego z materiałem niebezpiecznym powinien być zabezpieczony przez:
1)
sprowadzenie pojazdu jak najbliżej krawędzi jezdni, a jeżeli to jest możliwe bez niebezpieczeństwa dla przewożonego ładunku - zjechanie z drogi,
2)
zahamowanie hamulcem ręcznym, a w razie niefunkcjonowania hamulca - podłożenie pod koła pojazdu klinów,
3)
dozór woźnicy.
2.
W razie postoju pojazdu zaprzęgowego z materiałem niebezpiecznym od zmroku do świtu na drodze źle oświetlonej lub w dzień podczas niedostatecznej widoczności, np. z powodu mgły, należy ustawić na drodze w odległości 10 m z przodu i z tyłu pojazdu światła określone w § 7 pkt 4 oraz zapalić światła pojazdu.
2 § 19 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 7 czerwca 1976 r. (Dz.U.76.22.141) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1976 r.
3 § 20 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 7 czerwca 1976 r. (Dz.U.76.22.141) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1976 r.
4 § 20 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 7 czerwca 1976 r. (Dz.U.76.22.141) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1976 r.