Rozdział 3 - Transport wewnątrzstoczniowy. - Bezpieczeństwo i higiena pracy w stoczniach morskich przy budowie i remoncie jednostek pływających.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.5.13

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lutego 1980 r.

Rozdział  3

Transport wewnątrzstoczniowy.

§  21.

1. Drogi na terenie stoczni powinny być oznakowane i utrzymane zgodnie z zasadami ruchu na drogach publicznych, w sposób zapewniający bezpieczeństwo pracy.

2. Na terenie stoczni powinny być wyznaczone i oznakowane drogi pożarowe.

§  22.

1. Ruchu samochodów osobowych na terenie stoczni powinien zostać ograniczony do niezbędnego minimum.

2. Szczegółowe zasady korzystania z dróg na terenie stoczni i wewnątrz pomieszczeń produkcyjnych, zapewniające bezpieczeństwo pracy, określają instrukcje stoczniowe.

§  23.

1. Ciągi komunikacyjne na jednostce pływającej powinny być wyznaczane i rozbudowywane bieżąco w miarę postępu jej budowy lub remontu, zgodnie z dokumentacją konstrukcyjną tej jednostki. Przejścia, wejścia i wyjścia powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa pracy i bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

2. Otwarte luki o zrębnicach niższych niż 0,75 cm oraz inne otwory znajdujące się na jednostkach pływających powinny być zabezpieczone w sposób chroniący pracowników przed możliwością upadku.

§  24.

1. Nabrzeża basenów stoczniowych powinny być wyposażone w drabinki zejściowe, sięgające co najmniej 0,5 m poniżej średniego najniższego poziomu wody i rozmieszczone względem siebie w odległości nie przekraczającej 50 m.

2. Krawędzie doków i pochylni w miejscach, w których różnica poziomów przekracza 1 m, należy zabezpieczyć barierkami.

§ 25. Nabrzeża powinny być wyposażone w koła ratunkowe z linką rozmieszczone nie rzadziej niż co 50 m.

§  26.

1. Schodnie, trapy, drabiny i pomosty, łączące jednostki pływające z lądem lub pomiędzy sobą, powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją techniczną, uwzględniającą przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy i bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Dopuszczalne obciążenie trapów i pomostów powinno być oznakowane w sposób trwały na widocznym miejscu.

2. Każda budowana lub remontowana w stoczni jednostka pływająca, której długość przekracza 30 m, powinna posiadać co najmniej dwa połączenia z lądem lub inną jednostką pływającą.

§ 27. Nawierzchnie placów przeznaczonych do prac montażowych i składowania materiałów, stanowisk do wodowania oraz nabrzeży powinny być utwardzone.

§  28.

1. Kierowcy platform samobieżnych, poruszających się po terenie stoczni, powinni posiadać co najmniej kwalifikacje wymagane od kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t oraz upoważnienie stoczni do prowadzenia tych pojazdów.

2. Kierowcy pojazdów mechanicznych, przeznaczonych do przewozu ładunków spakietyzowanych lub pojemników, powinni posiadać co najmniej kwalifikacje wymagane od kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym do 3,5 t.

3. Kierowcy żurawi samojezdnych, poza kwalifikacjami wymienionymi w ust. 2, powinni posiadać uprawnienia dźwignicowego.

§ 29. Urządzenia transportowe należy zabezpieczyć przed uruchomieniem przez osoby nie upoważnione.

§ 30. Dźwignica, w której kabina operatora jest usytuowana na wysokości ponad 30 m od poziomu ustawienia dźwignicy, powinna być wyposażona w pomocniczy dźwig osobowy.

§  31.

1. Przemieszczanie ładunków za pomocą urządzeń dźwignicowych powinno odbywać się z użyciem atestowanych zawiesi dobranych do ciężaru i kształtu tych ładunków.

2. Pojedynczych zawiesi linowych nie wolno wykonywać z lin współzwitych.

3. Przedłużanie zawiesi przez ich łączenie jest dozwolone tylko za pomocą szakli.

4. Maksymalne obciążenie zawiesi połączonych w sposób określony w ust. 3 nie może przekroczyć najwyższego dopuszczalnego obciążenia roboczego zawiesia najsłabszego.

5. Zawiesia i podnośniki powinny być ewidencjonowane i poddawane okresowym badaniom stanu technicznego.

6. Stan techniczny lin i łańcuchów, zawiesi i podnośników oraz należących do nich uchwytów i łączników powinien być sprawdzany w drodze oględzin zewnętrznych każdorazowo:

1) przed wydaniem do użytkowania - przez wydającego,

2) przed użyciem - przez użytkownika.

§  32.

1. Zawiesia należy mocować do podnoszonych przedmiotów przez opasanie lub za pomocą uchwytów i szakli.

2. W miejscach styku z ostrymi krawędziami zawiesia powinny być chronione podkładkami zabezpieczającymi liny lub łańcuchy przed uszkodzeniem.

3. Łańcuchy lub liny opasujące ładunek należy układać bez węzłów i przekręceń. Zgięcia zawiesia linowego powinny być oddalone od końca pętli mocującej co najmniej o 0,3 m i znajdować się poza zaplotem.

4. Rodzaj i długość zawiesi używanych przy pracach transportowych powinny być określone w instrukcjach stoczniowych.

§ 33. Zabrania się użytkowania w transporcie pojemników i palet bez ważnych atestów.

§ 34. Podnoszenie i obracanie sekcji kadłuba lub innych elementów wielkogabarytowych oraz praca zespołowa dźwignic powinny być wykonywane pod nadzorem mistrza lub brygadzisty przeszkolonego w zakresie wykonywania tych operacji.

§ 35. Praca urządzeń dźwignicowych na zewnątrz pomieszczeń w temperaturze poniżej -20°C jest dozwolona tylko w wypadkach wyjątkowych, na podstawie odrębnej decyzji dyrektora stoczni.

§  36.

1. Przy wykonywaniu operacji obracania sekcji kadłuba łączny ciężar podnoszonego ładunku i oprzyrządowania transportowego nie powinien przekraczać 80% dopuszczalnego udźwigu pojedynczej dźwignicy lub dopuszczalnego udźwigu sumarycznego dźwignic przy pracy zespołowej.

2. Przy przemieszczaniu sekcji kadłuba łączny ciężar podnoszonego ładunku i oprzyrządowania transportowego nie może przekraczać:

1) 85% dopuszczalnego udźwigu łącznego, jeśli operację wykonują suwnice pracujące zespołowo,

2) 90% dopuszczalnego udźwigu łącznego, jeśli operację wykonują żurawie pracujące zespołowo.

§  37.

1. Żurawie pływające mogą pracować parami, jeśli szybkość wiatru nie przekracza 5 m/s, a pontony żurawi zostały umocowane w sposób uniemożliwiający ich ruchy poprzeczne i wzdłużne względem siebie.

2. Użycie do podnoszenia zespołowego dźwignic o różnych udźwigach dopuszczalnych wymaga zgody nadzoru dźwignicowego stoczni.

3. Przemieszczanie ładunków przy zastosowaniu zespołowej pracy dźwignic jest dozwolone tylko przy użyciu trawersów zapewniających obciążenie dźwignic w sposób równomierny lub proporcjonalny do udźwigu dopuszczalnego każdej z nich.

§  38.

1. Manewr transportowania ładunku powinien być sygnalizowany.

2. Rusztowania i inne elementy, znajdujące się w pobliżu podnoszonego lub opuszczanego ładunku, nie mogą znajdować się w odległości mniejszej niż 1 m od obwodu okręgu, jaki może zatoczyć najbardziej wysunięty element obracającego się ładunku.

§  39.

1. Ręczne naprowadzanie zawieszonego na dźwignicy elementu konstrukcyjnego jest dopuszczalne wyłącznie przy jego montowaniu i tylko w ostatniej fazie transportu.

2. Wypadki, w jakich dozwolone jest ręczne naprowadzanie, o którym mowa w ust. 1, oraz wchodzenie pod lub na przedmiot zawieszony na dźwignicy, a także sposób zabezpieczenia pracowników, powinny być określone w instrukcjach stoczniowych.

§  40.

1. Obowiązek zabezpieczenia transportowanych przedmiotów przed przesunięciem, przewróceniem lub wypadnięciem spoczywa na kierowcy i osobie kierującej operacją transportową.

2. Środki transportu kołowego, przewożące elementy, których rozmiary powodują przekroczenie obrysów skrajni dróg wewnątrzstoczniowych, powinny być pilotowane i oznakowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo transportu.

§  41.

1. Haki i zaczepy wolno mocować wyłącznie do uchwytów i otworów przewidzianych do tego celu w konstrukcji przedmiotu podnoszonego lub kadłubie jednostki pływającej.

2. Uchwyty służące do transportu przy montażu i dociąganiu sekcji oraz wieszaniu wciągników powinny być atestowane, a wielkość dopuszczalnego obciążenia powinna być na nich oznaczona w sposób widoczny i trwały.

3. Spawanie uchwytów nośnych może być wykonane przez spawacza posiadającego odpowiednie uprawnienia. Obok spawu powinny być odbite w sposób widoczny znaki rozpoznawcze spawacza i odbierającego.