§ 19. - Bezpieczeństwo i higiena pracy w kesonach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.31.208

Akt obowiązujący

Wersja od: 15 lipca 1952 r.

§  19.

1. Wysokość izby roboczej powinna wynosić co najmniej 2 m od poziomu półki noża do stropu kesonu, tak aby pracownicy mogli pracować w pozycji stojącej. Gromadzenie ziemi dozwolone jest w takiej ilości, aby wysokość od jej poziomu do stropu nie była mniejsza niż 1,8 m.

2. Ściany kesonu powinny być dostatecznie wytrzymałe na ciśnienie zewnętrzne i wewnętrzne. Ściany wewnątrz kesonu powinny być przed rozpoczęciem robót pomalowane na jasno. Wnętrze kesonu powinno być utrzymywane w czystości.

3. W izbie roboczej powinien być zainstalowany w miejscu widocznym aerometr, psychrometr i termometr maksymalny i minimalny. Na zewnątrz śluzy osobowej powinien być zainstalowany manometr, połączony z izbą roboczą dla kontrolowania nadciśnienia w izbie.

4. Rury doprowadzające powietrze do izby roboczej powinny być zakończone klapą zwrotną, automatycznie zamykającą wylot w razie przerwy dopływu powietrza.

5. Ilość powietrza doprowadzanego do izby roboczej powinna wynosić co najmniej 30 m³ na godzinę na 1 osobę. Ilość powietrza należy mierzyć za pomocą odpowiednich aparatów.

6. Do usunięcia nadmiaru powietrza lub do przyspieszenia wymiany powietrza powinny być wbudowane w ściany izby roboczej rurki z zaworami. Liczba ich i rozmieszczenie powinny być takie, aby wymiana powietrza dokonywała się w każdym miejscu izby roboczej w przypadku natrafienia na grunt nieprzepuszczalny, gdy powietrze z izby roboczej nie może się wydostawać spod noża kesonu. Zamiast rurek syfonowych można zastosować rurę pionową przepuszczoną przez strop kesonu.

7. W izbie roboczej powinna znajdować się apteczka z dostateczną ilością materiału opatrunkowego, urządzenia przeznaczone do transportu pionowego do śluzy osobowej chorych lub rannych pracowników oraz naczynie szczelnie zamknięte z kurkiem do czerpania wody przegotowanej do picia. Woda do picia powinna być zmieniana raz na dobę.