Rozdział 3 - Transport wewnątrzzakładowy - Bezpieczeństwo i higiena pracy przy budowie i remoncie jednostek pływających.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.33.151

Akt utracił moc

Wersja od: 29 kwietnia 1993 r.

Rozdział  3.

Transport wewnątrzzakładowy

§  18. 

1. Drogi na terenie zakładu, w którym buduje się lub remontuje jednostki pływające, zwanego dalej "zakładem", powinny być oznakowane i użytkowane zgodnie z zasadami ruchu na drogach publicznych.

2. Na terenie zakładu powinny być wyznaczone i oznakowane drogi pożarowe.

§  19. 

1. Ruch samochodów osobowych na terenie zakładu powinien zostać ograniczony do niezbędnego minimum.

2. Szczegółowe zasady korzystania z dróg na terenie zakładu i wewnątrz pomieszczeń produkcyjnych, zapewniające bezpieczeństwo pracy, określają instrukcje zakładowe.

§  20. 

1. Ciągi komunikacyjne na jednostce pływającej powinny być wyznaczane i rozbudowywane bieżąco w miarę postępu jej budowy lub remontu, zgodnie z dokumentacją konstrukcyjną tej jednostki. Przejścia, wejścia i wyjścia powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa pracy i bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

2. Otwarte luki o zrębnicach niższych niż 0,75 m oraz inne otwory znajdujące się na jednostkach pływających powinny być zabezpieczone w sposób chroniący pracowników przed możliwością wpadnięcia.

§  21. 

1. Nabrzeża powinny być wyposażone w drabinki zejściowe, sięgające co najmniej 0,5 m poniżej najniższego poziomu wody i rozmieszczone względem siebie w odległości nie przekraczającej 50 m, oraz w koła ratunkowe z linką, rozmieszczone nie rzadziej niż co 50 m.

2. Krawędzie doków i pochylni w miejscach, w których różnica poziomów przekracza 1 m, należy zabezpieczyć barierkami.

§  22. 

1. Schodnie, trapy, drabiny i pomosty, łączące jednostki pływające z lądem lub pomiędzy sobą, powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją techniczną. Dopuszczalne obciążenie trapów i pomostów powinno być oznakowane w sposób trwały, na widocznym miejscu.

2. Każda budowana lub remontowana jednostka pływająca, której długość przekracza 30 m, powinna posiadać co najmniej dwa połączenia komunikacyjne z lądem lub inną jednostką pływającą.

§ 23. Nawierzchnie placów przeznaczonych do prac montażowych i składowania materiałów, stanowisk do wodowania oraz nabrzeży powinny być utwardzone.

§  24. 

1. Przy obsłudze technicznych urządzeń transportowych mogą być zatrudnione tylko osoby mające kwalifikacje i aktualne uprawnienia do obsługi danego urządzenia.

2. Ciężar przewożonych ładunków nie może przekraczać dopuszczalnego udźwigu danego środka transportu.

3. Kierowcy platform samobieżnych, poruszających się po terenie zakładu, powinni posiadać co najmniej kwalifikacje wymagane od kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t oraz upoważnienie zakładu do prowadzenia tych pojazdów.

4. Kierowcy pojazdów mechanicznych przeznaczonych do przewozu ładunków spakietowanych lub pojemników powinni posiadać co najmniej kwalifikacje wymagane od kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym do 3,5 t.

5. Kierowcy żurawi samojezdnych powinni posiadać kwalifikacje określone w ust. 3 oraz uprawnienia dźwignicowego.

§ 25. Urządzenia transportowe należy zabezpieczać przed uruchomieniem przez osoby nie upoważnione.

§ 26. Dźwignica, w której kabina operatora jest usytuowana na wysokości ponad 30 m od poziomu ustawienia dźwignicy, powinna być wyposażona w pomocniczy dźwig osobowy.

§  27. 

1. Przemieszczenie ładunków za pomocą urządzeń dźwignicowych powinno odbywać się z użyciem atestowanych zawiesi nie wykazujących objawów zużycia lub uszkodzenia, dobranych do kształtu i ciężaru tych ładunków.

2. Zawiesi i łańcuchów nie można siłą wciskać w rozwarcie haka.

3. Jednocięgnowych zawiesi nie wolno wykonywać z lin współzwitych.

4. Przedłużanie zawiesi przez ich łączenie jest dozwolone tylko za pomocą szakli.

5. Maksymalne obciążenie zawiesi połączonych w sposób określony w ust. 4 nie może przekroczyć najwyższego, dopuszczalnego obciążenia roboczego zawiesia najsłabszego.

6. Stan techniczny lin i łańcuchów, zawiesi i podnośników oraz należących do nich uchwytów i łączników powinien być sprawdzany w drodze oględzin zewnętrznych każdorazowo przed wydaniem do użytkowania przez wydającego oraz przed użyciem przez użytkownika. Kryteria oceny stanu technicznego określają instrukcje zakładowe lub dokumentacja techniczno-ruchowa producenta.

§  28. 

1. Zawiesia należy mocować do podnoszonych przedmiotów przez opasanie, za pomocą uchwytów, szakli lub z zastosowaniem haków.

2. W miejscach styku z ostrymi krawędziami zawiesia powinny być chronione podkładkami zabezpieczającymi liny lub łańcuchy przed uszkodzeniem.

3. Łańcuchy lub liny opasujące ładunek należy układać bez węzłów i przekręceń. Zagięcia zawiesia linowego powinny być oddalone od końca pętli mocującej co najmniej o 0,3 m i znajdować się poza zaplotem.

4. Rodzaj i długość zawiesi używanych przy pracach transportowych określają instrukcje zakładowe.

§ 29. Niedozwolone jest użytkowanie w transporcie pojemników, palet i innych urządzeń ładunkowych bez ważnych atestów.

§ 30. Podnoszenie i obracanie sekcji kadłuba lub innych elementów wielkogabarytowych oraz praca zespołowa dźwignic powinny być wykonywane pod nadzorem mistrza lub brygadzisty przeszkolonego w zakresie wykonywania tych czynności.

§ 31. Praca urządzeń dźwignicowych na zewnątrz pomieszczeń w temperaturze poniżej -20°C jest dozwolona tylko w wypadkach wyjątkowych, na podstawie decyzji kierownika zakładu.

§ 32. Przy wykonywaniu operacji odwracania sekcji kadłuba łączny ciężar podnoszonego ładunku i oprzyrządowania transportowego nie powinien przekraczać 80% dopuszczalnego udźwigu pojedynczej dźwignicy lub dopuszczalnego udźwigu sumarycznego dźwignic przy pracy zespołowej.

§  33. 

1. Przy przemieszczaniu sekcji kadłuba łączny ciężar podnoszonego ładunku i oprzyrządowania transportowego nie może przekraczać:

1) 90% dopuszczalnego udźwigu łącznego, jeśli operację wykonują suwnice pracujące zespołowo,

2) 85% dopuszczalnego udźwigu łącznego, jeśli operację wykonują żurawie pracujące zespołowo.

2. Użycie do podnoszenia zespołowego dźwignic o różnych jednostkowych udźwigach dopuszczalnych wymaga zgody nadzoru dźwignicowego zakładu.

§  34. 

1. Żurawie pływające mogą pracować parami, jeśli szybkość wiatru nie przekracza 5 m/s, a pontony żurawi zostały umocowane w sposób uniemożliwiający ich ruchy poprzeczne i wzdłużne względem siebie.

2. Podczas pracy zespołowej dźwigów pływających należy w rejonie ich pracy wstrzymać wszelki ruch innych jednostek pływających.

§ 35. Przemieszczanie ładunków przy zastosowaniu zespołowej pracy dźwignic jest dozwolone pod warunkiem użycia odpowiedniego trawersu oraz przestrzegania wymagań technicznych Urzędu Dozoru Technicznego.

§  36. 

1. Manewr transportowania ładunku powinien być sygnalizowany.

2. Rusztowania i inne elementy, znajdujące się w pobliżu podnoszonego lub opuszczanego ładunku, nie mogą znajdować się w odległości mniejszej niż 1 m od obwodu okręgu, jaki może zatoczyć najbardziej wysunięty element obracającego się ładunku.

§  37. 

1. Ręczne naprowadzanie zawieszonego na dźwignicy elementu konstrukcyjnego jest dopuszczalne wyłącznie przy jego montowaniu i tylko w ostatniej fazie transportu.

2. Sytuacje, w których dozwolone jest ręczne naprowadzanie, o którym mowa w ust. 1, oraz wchodzenie pod lub na przedmiot zawieszony na dźwignicy, a także sposób zabezpieczenia pracowników określają instrukcje zakładowe.

§  38. 

1. Obowiązek zabezpieczenia transportowanych przedmiotów przed przesunięciem, przewróceniem lub wypadnięciem spoczywa na kierowcy i osobie kierującej czynnościami transportowymi.

2. Środki transportu kołowego, przewożące elementy, których rozmiary powodują przekroczenie obrysów skrajni dróg wewnątrzzakładowych, powinny być pilotowane i oznakowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo transportu.

§  39. 

1. Haki i zaczepy wolno mocować wyłącznie do uchwytów i otworów przewidzianych do tego celu w konstrukcji przedmiotu podnoszonego lub kadłubie jednostki pływającej.

2. Uchwyty służące do transportu przy montażu i dociąganiu sekcji oraz wieszaniu wciągników powinny być atestowane, a wielkość dopuszczalnego obciążenia powinna być na nich oznakowana w sposób widoczny i trwały.

3. Spawanie uchwytów nośnych może być wykonane przez spawacza posiadającego odpowiednie uprawnienia. Obok spawu powinny być odbite w sposób widoczny znaki rozpoznawcze spawacza i odbierającego.

§ 40. Transport na statek elementów wyposażenia, których wysokość przekracza wysokość podnoszenia żurawi nabrzeżowych (np. masztów), jest dopuszczalny pod warunkiem zastosowania odpowiedniego oprzyrządowania, określonego instrukcją zakładową.