Rozdział 2 - Roboty górnicze - Bezpieczeństwo i higiena pracy, prowadzenie ruchu oraz specjalistyczne zabezpieczenie przeciwpożarowe w odkrywkowych zakładach górniczych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1994.114.552
Akt utracił moc Wersja od: 28 października 1994 r.
Rozdział 2
Roboty górnicze
Roboty górnicze
1.
Roboty przygotowawcze
Roboty przygotowawcze
§ 31.
Roboty przygotowawcze na przedpolu wyrobiska odkrywkowego i zwałowiska należy prowadzić z wyprzedzeniem określonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego zapewniającym bezpieczne prowadzenie robót górniczych.§ 32.
Wyprzedzenie robót górniczych robotami odwadniającymi należy ustalić na podstawie szczegółowego rozeznania hydrogeologicznego złoża.§ 33.
1.
Wyrobiska odkrywkowe powinny mieć stałe zabezpieczenie przed napływem wód z terenów przyległych, w celu ograniczenia dopływu tych wód i działania erozyjnego na skarpach, półkach, pochylniach i poziomach roboczych.2.
Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zapewnić przyjęcie i odprowadzenie dopływów określanych "wielką wodą", występującą raz na 100 lat, oraz zrzutów wód z urządzeń odwadniających, realizowanych w ramach robót przygotowawczych.2.
Roboty górnicze udostępniające i eksploatacyjne
Roboty górnicze udostępniające i eksploatacyjne
§ 34.
Projektowanie i prowadzenie robót udostępniających i eksploatacyjnych powinno być odpowiednio dostosowane do warunków geologiczno-górniczych i wyposażenia technicznego, tak aby zachowane były odpowiednie parametry (np. poziomy eksploatacyjne i półki robocze, pochylnie, skarpy, ociosy, zbocza stałe i robocze), zapewniające bezpieczeństwo geotechniczne, bezpieczeństwo zatrudnionej załogi oraz bezpieczeństwo i ciągłość ruchu.§ 35.
Osoby kierownictwa i dozoru ruchu obowiązane są zgłaszać niezwłocznie służbie mierniczo-geologicznej wszelkie napotkane w czasie prowadzenia robót górniczych zaburzenia geologiczne, zbiorniki wodne, osuwiska oraz inne zmiany warunków geologicznogórniczych w celu ich udokumentowania.§ 36.
Stan wyrobisk górniczych powinien być okresowo kontrolowany przez osoby dozoru ruchu w zakresie i terminach ustalonych przez kierownika działu górniczego.§ 37.
1.
Kierownik działu górniczego i osoby dozoru ruchu górniczego obowiązane są posiadać aktualne niezbędne mapy górnicze.2.
Mapy, o których mowa w ust. 1, powinny aktualizować osoby dozoru ruchu wyznaczone przez kierownika ruchu zakładu górniczego w określonych przez niego terminach.§ 38.
Stałe przejścia dla załogi, których kąt nachylenia przekracza 20%, należy wyposażyć w stopnie i poręcze.§ 39.
Zdejmowanie nadkładu należy prowadzić z wyprzedzeniem określonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego, zapewniającym bezpieczne wydobywanie kopaliny ze złoża.§ 40.
Teren zakładu górniczego, łącznie z terenami zwałów i hałd, jeżeli nie jest ogrodzony, powinien być oznaczony tablicami, na których powinny być umieszczone: nazwa zakładu górniczego oraz napis zakazujący wstępu osobom nie upoważnionym.§ 41.
Miejsca niebezpieczne na terenie zakładu górniczego, jeżeli nie znajdują się pod stałym dozorem, powinny być ogrodzone i zaopatrzone w tablice ostrzegawcze.§ 42.
Niebezpieczny odcinek ściany, na którym roboty zostały chwilowo wstrzymane, powinien być zabezpieczony tablicami z dobrze widocznym napisem: "Niebezpieczeństwo - nie wolno przechodzić", umieszczonymi odpowiednio przy górnej i dolnej krawędzi ściany.§ 43.
1.
W przypadku wykrycia w nadkładzie, złożu lub urobku śladów kultury materialnej bądź znaleziska paleontologicznego, należy natychmiast przerwać roboty i zawiadomić osobę dozoru ruchu. Dalszy sposób prowadzenia robót ustala kierownik działu górniczego.2.
Kierownik ruchu zakładu górniczego obowiązany jest powiadomić o znalezisku właściwy organ samorządu terytorialnego, konserwatora przyrody i konserwatora zabytków oraz właściwy organ państwowego nadzoru górniczego.3.
Roboty strzałowe
Roboty strzałowe
§ 44.
1.
Dla sprawowania nadzoru nad gospodarką środkami strzałowymi, sprzętem strzałowym oraz robotami strzałowymi należy w zakładzie górniczym lub grupie zakładów górniczych utworzyć odpowiednie stanowisko.2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku wykonywania w zakładzie górniczym robót strzałowych przez podmiot gospodarczy zawodowo trudniący się wykonywaniem takich robót.§ 45.
Wiercenie otworów strzałowych w otworach (fajkach) pozostałych z poprzednich strzelań jest zabronione.§ 46.
Przy wierceniu otworów strzałowych należy:1)
zabezpieczyć wiertnicę przed możliwością samoczynnego przesuwania się,2)
wykonywać wszelkie prace wiertnicą oraz przy wiertnicy zgodnie z instrukcją techniczno-ruchową,3)
stosować odpowiednio zakotwiczone bariery zabezpieczające, gdy wiertnica nie ma urządzenia do automatycznego podawania żerdzi,4)
zabezpieczyć odwiercony otwór przed zalaniem lub zasypaniem.§ 47.
1.
W zakładzie górniczym wykonującym roboty strzałowe zgodnie z dokumentacją należy prowadzić ewidencję odstrzałów.2.
W ewidencji odstrzałów należy odnotować:1)
numer dokumentacji strzałowej oraz datę, godzinę i miejsce odstrzału,2)
rzeczywiste parametry odstrzału,3)
inne uwagi.3.
Wpisów do ewidencji odstrzałów dokonuje kierownik odstrzału i potwierdza je własnoręcznym podpisem.4.
Ewidencja odstrzałów musi być przechowywana u inżyniera (technika) strzałowego lub u osoby dozoru ruchu wyznaczonej przez kierownika działu górniczego.§ 48.
Przed rozpoczęciem czynności związanych z ładowaniem materiałów wybuchowych do otworów pracownicy nie biorący udziału w tych czynnościach powinni być wycofani z miejsca ładowania na odległość co najmniej 30 m.§ 49.
Sposób zabezpieczenia obiektów, maszyn i urządzeń będących w strefie zagrożonej rozrzutem odłamków ustala każdorazowo przed odstrzałem osoba bezpośrednio nadzorująca roboty strzałowe.§ 50.
Przed przystąpieniem do ładowania materiału wybuchowego do otworu strzałowego należy sprawdzić, czy otwór może być załadowany ładunkiem materiału wybuchowego zgodnie z ustaleniami metryki (dokumentacji) strzałowej.§ 51.
1.
Masa poszczególnych opuszczanych do otworu ładunków materiału wybuchowego nie może przekraczać 30 kg, a ładunku udarowego nie może być większa niż 10 kg.2.
Do opuszczania ładunków udarowych należy używać sprzętu wykonanego z materiałów nie powodujących iskrzenia oraz nie ładujących się elektrostatycznie.§ 52.
1.
W przypadku zaklinowania się w otworze naboju inicjującego należy ładowanie otworu przerwać.2.
O sposobie odpalania otworu, o którym mowa w ust. 1, decyduje osoba dozoru ruchu, bezpośrednio nadzorująca wykonywanie robót strzałowych.§ 53.
Przy metodzie strzelania otworami z poszerzonym dnem:1)
prace przy poszerzaniu dna otworów należy tak organizować, aby w chwili odpalania ładunku poszerzającego w jednym otworze sąsiednie otwory nie były załadowane,2)
po poszerzeniu dna otworu wolno ponownie załadować otwór po upływie co najmniej 15 minut od odstrzału,3)
przed przystąpieniem do powtórnego ładowania należy usunąć skruszony materiał z otworu i zbadać możliwość jego ładowania,4)
promień strefy bezpieczeństwa, w której nie mogą przebywać ludzie, przy poszerzaniu dna otworów musi wynosić co najmniej 100 m.§ 54.
W zawodnionych otworach strzałowych należy stosować materiały wybuchowe wodoodporne lub w otoczkach ochronnych.§ 55.
Przy elektrycznym odpalaniu ładunków materiału wybuchowego należy zachować następujące warunki:1)
w odpalonej serii otworów nie wolno używać zapalników różnych rodzajów,2)
na przewodach zapalników można opuszczać do otworu strzałowego nabój inicjujący o masie nie przekraczającej 250 g,3)
każda część ładunku rozczłonkowanego musi mieć oddzielny ładunek udarowy,4)
bezpośrednio przed przyłączeniem sieci strzałowej do zapalarki należy ze schronu strzałowego sprawdzić obwód i oporność sieci strzałowej,5)
w przypadku stosowania linii strzałowej zwijanej, złożonej z pojedynczych przewodów, musi być ona rozwinięta na całej długości.§ 56.
Odpalanie ładunków materiału wybuchowego lontami detonującymi może być stosowane tylko przy zachowaniu następujących warunków:1)
odcinki lontu o potrzebnej długości należy przygotować przed ułożeniem linii strzałowej,2)
w tej samej sieci należy używać lontów jednego rodzaju, pochodzących z jednej wytwórni,3)
sieć strzałowa nie może tworzyć pętli,4)
w przypadku krzyżowania się lontów lub układania linii równoległych, należy zachować odstęp między nimi wynoszący co najmniej 20 cm,5)
dozwolone jest opuszczanie na loncie do otworu ładunku udarowego o masie nie większej niż 500 g,6)
do inicjowania lontów detonujących nie wolno używać spłonek,7)
połączenia lontów muszą być wykonane na nakładkę na odcinku nie krótszym niż 20 cm i zabezpieczone taśmą izolacyjną,8)
odgałęzienia od sieci strzałowej muszą wychodzić w kierunku przebiegu fali detonacyjnej pod kątem 30o do 45o,9)
połączenia odcinków lontu nie mogą być umieszczone w przybitce.§ 57.
1.
Każdy pojedynczy ładunek materiału wybuchowego, który przy wykonywaniu odstrzału nie odpalił, należy uważać za niewypał.2.
W zakładzie górniczym należy prowadzić ewidencję niewypałów.3.
Zapisy zawarte w ewidencji należy przechowywać przez okres co najmniej jednego roku.§ 58.
Nadanie sygnału "odwołanie" w przypadkach stwierdzenia niewypału może nastąpić dopiero po odpowiednim zabezpieczeniu rejonu niewypału.§ 59.
Usunięcia niewypału może dokonać tylko zespół pracowników w składzie ustalonym przez osobę dozoru ruchu nadzorującą roboty strzałowe.§ 60.
Osoba dozoru ruchu nadzorująca roboty strzałowe obowiązana jest do określenia sposobu usunięcia niewypału i do zapoznania z nim pracowników zatrudnionych przy prowadzeniu tego rodzaju robót, ustalając:1)
granice terenu, na którym nie można prowadzić żadnych innych robót nie związanych z usuwaniem niewypału,2)
granice stref zagrożeń i sposób ich zabezpieczenia,3)
sposób lokalizacji ładunków materiału wybuchowego, które nie odpaliły,4)
sposób usuwania przybitki, ładunków udarowych i materiału wybuchowego.§ 61.
1.
Usuwanie niewypałów za pomocą dodatkowych naboi udarowych dozwolone jest wyłącznie w warunkach gwarantujących, że dodatkowy nabój bezpośrednio zetknie się z ładunkiem niewypału.2.
W przypadku likwidacji niewypału w otworach przez detonację za pomocą dodatkowego naboju udarowego, wolno usunąć z otworu tylko przybitkę wodną lub sypką wyłącznie za pomocą sprężonego powietrza.§ 62.
Przy usuwaniu niewypałów w przypadku odpalania elektrycznego należy przestrzegać następujących warunków:1)
badanie wzrokowe prawidłowości połączeń sieci strzałowej lub wykonywanie innych czynności (robót) może nastąpić pod warunkiem uprzedniego odłączenia sieci strzałowej od zapalarki oraz po zwarciu i zaizolowaniu końcówek przewodów strzałowych,2)
należy zapoznać wszystkich członków zespołu ze sposobem usuwania niewypału.§ 63.
1.
Niewypały w otworach usuwa się przez odstrzelenie ładunków umieszczonych w otworach odwierconych równolegle do tych, w których znajdują się niewypały, w odległości co najmniej 30 cm.2.
Przy strzelaniu ładunkami nakładanymi lub podkładanymi unieszkodliwienia niewypału można dokonać przez ręczne usunięcie przybitki, umieszczenie dodatkowego naboju inicjującego i ponowne wykonanie przybitki.3.
Przy strzelaniu rozszczepkowym niewypał można usunąć przez założenie i odstrzelenie ładunku nakładanego wprost na wylot otworu.§ 64.
Po rozstawieniu posterunków zabezpieczających i podaniu sygnału uprzedzającego, w strefie zagrożenia rozrzutu odłamków mogą przebywać tylko członkowie zespołu powołanego do wykonania odstrzału, pracownicy właściwego organu państwowego nadzoru górniczego oraz inne osoby za zgodą osoby dozoru ruchu, nadzorującej roboty strzałowe.§ 65.
1.
Po odpaleniu ładunków materiału wybuchowego można wyjść ze schronu dopiero po upewnieniu się przez osobę dozoru ruchu nadzorującą roboty strzałowe, że wszystkie ładunki materiału wybuchowego odpaliły, nie wcześniej jednak niż po upływie 5 minut od momentu odpalenia.2.
Po stwierdzeniu prawidłowości odstrzału osoba dozoru ruchu nadzorująca roboty strzałowe wydaje polecenie nadania sygnału odwoławczego.§ 66.
1.
Uzbrojenie naboi inicjujących należy wykonywać bezpośrednio przed ich użyciem w miejscu prowadzenia robót, w odległości nie mniejszej niż 5 m od załadowanego otworu oraz miejsca znajdowania się materiału wybuchowego.2.
W uzasadnionych przypadkach zgodę na wykonywanie naboi inicjujących w innym miejscu niż określone w ust. 1 wydaje kierownik ruchu zakładu górniczego.§ 67.
Przy usuwaniu nawisu na ścianie eksploatacyjnej ładunek materiału wybuchowego nie może być podwieszony na przewodach strzałowych.§ 68.
Specjalistyczne roboty strzałowe mogą być wykonywane tylko pod bezpośrednim nadzorem inżyniera (technika) strzałowego.§ 69.
Strzelanie w otworach wiertniczych i ucinanie rur w studniach odwadniających metodą minerską należy wykonywać zgodnie z instrukcją zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego.§ 70.
1.
Zakład górniczy może dokonywać strzelań doświadczalnych.2.
Strzelanie doświadczalne przeprowadza się na podstawie dokumentacji strzelania.3.
Dokumentacja, o której mowa w ust. 2, podlega zaopiniowaniu przez rzeczoznawcę (jednostkę naukowo-badawczą) wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.§ 71.
Strzelanie doświadczalne prowadzone jest przez inżyniera (technika) strzałowego pod nadzorem kierownika działu robót górniczych, a w miarę potrzeb przy udziale rzeczoznawcy, o którym mowa w § 70 ust. 3.§ 72.
O terminie przeprowadzenia strzelania doświadczalnego kierownik ruchu zakładu górniczego obowiązany jest powiadomić właściwy organ państwowego nadzoru górniczego co najmniej 7 dni przed planowanym strzelaniem.§ 73.
Ze strzelania doświadczalnego lub serii strzelań należy sporządzić protokół z podaniem opisu robót i uzyskanych efektów. Protokół podpisują wykonujący i nadzorujący strzelanie oraz rzeczoznawca, jeżeli brał udział w strzelaniu.4.
Urabianie, ładowanie i zwałowanie maszynami
Urabianie, ładowanie i zwałowanie maszynami
§ 74.
1.
Zabronione jest pozostawianie w ruchu bez obsługi maszyn i urządzeń nie przystosowanych do pracy bez obsługi stałej.2.
Opuszczając maszynę lub urządzenie operator obowiązany jest wyłączyć wszystkie napędy, wyłączyć napięcie sterownicze lub dopływ energii elektrycznej, zahamować maszynę oraz zamknąć na klucz kabinę sterowniczą.§ 75.
Odstęp pomiędzy maszynami urabiającymi, ładującymi i zwałującymi w czasie eksploatacji musi być większy od sumy promieni maksymalnego zasięgu tych maszyn.§ 76.
Każdą maszynę urabiającą, ładującą i zwałującą należy wyposażyć w niezawodnie działającą sygnalizację ostrzegawczą.§ 77.
1.
Pracę maszyn urabiających wielonaczyniowych i zwałujących należy prowadzić w blokadzie ruchu ze współpracującymi przenośnikami.2.
W przypadku awarii blokady, zasady pracy na czas naprawy ustala osoba dozoru ruchu górniczego.§ 78.
Istotne dla ruchu stałe stanowiska pracy na maszynach podstawowych, określone przez kierownika ruchu zakładu górniczego, powinny posiadać stałą łączność z operatorami tych maszyn.§ 79.
1.
Na okres planowanych przerw w pracy maszyny urabiające, ładujące, zwałujące i pomocnicze oraz urządzenia ruchowe należy ustawić w bezpiecznym miejscu, zabezpieczyć przed dostępem osób nie upoważnionych oraz przed przypadkowym uruchomieniem.2.
Maszyny urabiające i zwałujące należy nadzorować w sposób ustalony przez kierownika działu robót górniczych.§ 80.
Osoby dozoru oraz inni pracownicy zatrudnieni w ruchu zakładu górniczego, każdy w swoim zakresie działania, odpowiadają za właściwe użytkowanie i konserwację maszyn.§ 81.
Zasady poruszania się maszyn na poziomach nad wyrobiskami podziemnymi określa kierownik ruchu zakładu górniczego.§ 82.
Maszyny i urządzenia służące do eksploatacji mogą być transportowane lub mogą przejeżdżać trasą odpowiednio do tych celów przygotowaną.§ 83.
W czasie urabiania i ładowania maszynę jednonaczyniową należy ustawić tak, aby z kabiny zapewniona była widoczność środków transportowych i wysypu urobku.§ 84.
Dla każdej maszyny urabiającej, ładującej, zwałującej i transportowej powinna być określona przez kierownika ruchu zakładu górniczego szerokość "pasa bezpieczeństwa" od górnej krawędzi niższego poziomu. Granicy tego pasa nie wolno przekraczać.§ 85.
1.
Przewód oponowy zasilający maszyny urabiające o napędzie elektrycznym musi być ułożony w sposób ustalony przez kierownika działu energetycznego w porozumieniu z kierownikiem działu górniczego.2.
Przebywanie osób w urządzeniach wysypowych lub pod nimi w czasie pracy maszyny jest zabronione.§ 86.
Obsługę maszyn i urządzeń można powierzyć tylko upoważnionym pracownikom posiadającym odpowiednie kwalifikacje.§ 87.
Maszyny i urządzenia muszą być wyposażone w niezbędne i sprawne zabezpieczenia gwarantujące bezpieczne ich użytkowanie, w tym w sprzęt gaśniczy lub instalacje gaśnicze.§ 88.
1.
Badania kontrolne konstrukcji nośnych, lin stalowych oraz zespołów i elementów stanowiących o bezpieczeństwie pracy podstawowych maszyn urabiających wielonaczyniowych i zwałujących należy wykonywać zgodnie ze szczegółową instrukcją kontroli stanu technicznego, zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego.2.
Graniczne położenie ruchomych mechanizmów maszyn podstawowych musi być zabezpieczone ogranicznikami.§ 89.
1.
Nie wolno używać wysięgników, mechanizmów urabiania, ładowania i zwałowania do podnoszenia przedmiotów nie będących urobkiem, jeżeli instrukcja fabryczna wyraźnie na to nie zezwala.2.
Jeżeli instrukcja fabryczna dopuszcza możliwość użycia wysięgników do prac określonych w ust. 1, przy wykonywaniu tych czynności należy stosować przepisy bezpieczeństwa pracy przy urządzeniach dźwigowych.§ 90.
Materiały i części zamienne wolno magazynować na koparkach i zwałowarkach tylko w miejscach do tego przeznaczonych.§ 91.
Na maszynach urabiających i zwałujących nie wolno magazynować olejów i smarów oraz ustawiać przenośnych wytwornic acetylenowych w miejscach do tego nie przystosowanych.§ 92.
Na maszynach urabiających i zwałujących dopuszcza się instalowanie dodatkowych, typowych grzejników elektrycznych tylko za zgodą kierownika działu energetycznego i służby przeciwpożarowej zakładu górniczego.§ 93.
Przejścia, pomosty, schody i drabiny na maszynach i urządzeniach należy stale utrzymywać w stanie zapewniającym bezpieczne ich użytkowanie.§ 94.
Przygotowanie i przekazywanie maszyn i urządzeń do remontów oraz prowadzenie remontów należy wykonywać zgodnie z instrukcją zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego.§ 95.
Kontrole stanu technicznego maszyn i urządzeń należy przeprowadzać w terminach i zakresach ustalonych instrukcjami zatwierdzonymi przez kierownika ruchu zakładu górniczego.5.
Urabianie ręczne
Urabianie ręczne
§ 96.
Szerokość przodka przy ręcznym urabianiu nadkładu lub kopaliny nie może być mniejsza niż 4 m, a wysokość urabianego piętra nie może przekraczać 2,5 m.§ 97.
Jednoczesna praca ludzi w przodkach znajdujących się jeden nad drugim jest dozwolona tylko wtedy, gdy szerokość poziomu między piętrami jest większa niż 6 m.§ 98.
W czasie ręcznego urabiania nadkładu lub kopaliny należy dokonywać obserwacji stanu przodka, a o wszelkich zmianach warunków geologiczno-górniczych zawiadomić niezwłocznie osoby dozoru ruchu.6.
Urabianie hydrauliczne
Urabianie hydrauliczne
§ 99.
1.
Hydromechaniczne urabianie nadkładu lub kopaliny należy wykonywać zgodnie z projektem technicznym zatwierdzonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego.2.
W projekcie, o którym mowa w ust. 1, należy określić w szczególności:1)
sposób urabiania,2)
sposób zwałowania,3)
sposób odprowadzania wody i urobku.7.
Urabianie termiczne
Urabianie termiczne
§ 100.
Termiczne urabianie złoża kopaliny należy wykonywać zgodnie z projektem technicznym zatwierdzonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego.§ 101.
W pobliżu miejsca pracy palnika termicznego należy zorganizować stanowisko sprzętu przeciwpożarowego. Ilość i rodzaj tego sprzętu należy ustalić w projekcie, o którym mowa w § 100.§ 102.
Zabronione jest używanie otwartego ognia w odległości mniejszej niż 10 m od zbiornika paliw i butli gazowych.§ 103.
Kierownik działu górniczego ustali w instrukcji zasady organizacji i bezpieczeństwa wykonywania robót metodą termicznego urabiania.8.
Inne metody urabiania
Inne metody urabiania
§ 104.
Eksploatacja złoża spod lustra wody urządzeniami pływającymi odbywa się zgodnie z projektem technicznym eksploatacji uwzględniającym przepisy w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na statkach.§ 105.
Urabianie bloków piłami linowymi należy prowadzić zgodnie z instrukcją organizacji i bezpieczeństwa wykonywania tych robót, zatwierdzoną przez kierownika działu górniczego.§ 106.
Urabianie skał sypkich, plastycznych i kruchych przez podkopywanie, podcinanie lub podwrębianie jest zabronione.§ 107.
Urabianie i wykonywanie czynności rozłupywania za pomocą maszyn do rozłupywania bloków i brył nadwymiarowych może odbywać się zgodnie z instrukcją zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego.9.
Zwałowanie
Zwałowanie
§ 108.
Zwałowiska należy lokalizować w wyeksploatowanym wyrobisku lub poza granicą udokumentowanych złóż w sposób nie powodujący pogorszenia warunków późniejszej eksploatacji tych złóż.§ 109.
Niedozwolona jest lokalizacja zwałowiska w wyrobisku górniczym, z którego nie wyeksploatowano całkowicie zasobów. Właściwy organ państwowego nadzoru górniczego może zezwolić na lokalizowanie zwałowiska tymczasowego w granicach złoża, jeżeli uzasadniają to warunki techniczno-ekonomiczne i terenowe.§ 110.
1.
Teren przeznaczony pod zwałowiska należy odwodnić i zabezpieczyć przed dopływem wody.2.
Teren przeznaczony pod zwałowiska należy zbadać pod względem wytrzymałości i stateczności podłoża. O potrzebie badań decyduje kierownik ruchu zakładu górniczego.§ 111.
1.
Kształtowanie zwałowisk należy prowadzić zgodnie z dokumentacją techniczną zwałowania.2.
Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, powinna określać w szczególności:1)
kąty generalne zboczy zwałowiska,2)
bezpieczną odległość zwałowiska od:a)
wyrobiska górniczego,b)
cieków i innych zbiorników wodnych,c)
dróg, obiektów budowlanych, linii kolejowych i innych urządzeń technicznych,3)
wysokość pięter i ich ilość,4)
maszyny i urządzenia stosowane do zwałowania,5)
dopuszczalny kąt nachylenia poprzecznego torów.§ 112.
Budowę zwałowisk zewnętrznych i wewnętrznych należy tak prowadzić, aby skały nadkładowe najbardziej przydatne do rekultywacji były zwałowane jako wierzchowina.§ 113.
Kształtowanie wierzchowiny zwałowiska i zboczy stałych należy prowadzić wraz z postępem robót górniczych, w sposób umożliwiający ich rekultywację.§ 114.
Powierzchnie zboczy stałych i wierzchowiny zwałowiska należy zabezpieczać przed erozją.§ 115.
Zwałowanie kopalin palnych należy tak wykonywać, aby uniemożliwić ich samozapalenie.§ 116.
Zwałowanie wewnętrzne należy prowadzić w sposób uwzględniający bezpieczną odległość dolnej krawędzi zbocza zwałowiska od dolnej krawędzi frontu eksploatacyjnego.§ 117.
Kierownik ruchu zakładu górniczego określa zakres i częstotliwość kontroli zwałowania oraz osoby odpowiedzialne za ich przeprowadzenie.§ 118.
Kierownik ruchu zakładu górniczego określa dopuszczalne bezpieczne odległości pracy maszyn na zwałowisku.§ 119.
W przypadku możliwości gospodarczego wykorzystania bądź utylizacji zwałowanych mas nadkładowych lub ich części należy stosować zwałowanie selektywne.§ 120.
Podczas wyładunku zwałowanego materiału ze środków transportowych zabrania się pracownikom przebywania od strony rozładowywania wagonów lub pod ich podniesioną klapą.