Rozdział 1 - Przepisy wstępne. - Bezpieczeństwo i higiena pracy na polskich morskich statkach handlowych w żegludze międzynarodowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.14.75

Akt utracił moc
Wersja od: 13 marca 1957 r.

I.

Przepisy wstępne.

§  1.
1.
Przepisy rozporządzenia stosuje się do członków załóg polskich morskich statków handlowych uprawiających żeglugę międzynarodową.
2.
W razie awarii lub konieczności niesienia pomocy innemu statkowi kapitan statku może odstąpić od przestrzegania poszczególnych przepisów rozporządzenia.
§  2.
Wszystkie plany budowy lub przebudowy polskich statków handlowych wymienionych w § 1 ust. 1 powinny być opiniowane przez technicznego inspektora pracy Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Żeglugi, zwanego dalej "technicznym inspektorem pracy", oraz przedstawiciela Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami.
§  3.
1.
Statki nabywane za granicą powinny być dostosowane w jak najkrótszym czasie do wymagań rozporządzenia.
2.
Przedsiębiorstwo żeglugowe obowiązane jest zwrócić się do technicznego inspektora pracy celem ustalenia terminów dostosowania statku do wymagań rozporządzenia.
§  4.
Zabrania się zlecania budowy lub przebudowy statku na podstawie dokumentacji nie zaopiniowanej przez technicznego inspektora pracy oraz przedstawiciela Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
§  5.
1.
Armator jest obowiązany kontrolować, czy budowa lub przebudowa statku przebiega zgodnie z dokumentacją.
2.
Jeżeli w czasie budowy lub przebudowy statku wyniknie konieczność wprowadzenia zmian w dokumentacji, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo i higienę pracy, armator, na którego zlecenie statek jest budowany lub przebudowywany, powinien powiadomić o tym technicznego inspektora pracy i uzgodnić zmianę dokumentacji.
3.
W skład komisji odbierającej nowowybudowany lub przebudowywany statek powinien wejść techniczny inspektor pracy oraz przedstawiciel Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
4.
Jeżeli z powodu nieuwzględnienia przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dopuszczenie statku do eksploatacji może spowodować bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia załogi, techniczny inspektor pracy a także przedstawiciel Państwowej Inspekcji Sanitarnej mogą odmówić zgody na przyjęcie statku do eksploatacji.
5.
Minister Żeglugi w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Żeglugi ustali tryb postępowania w przypadku przewidzianym w ust. 4.
§  6.
Armatorzy, kapitanowie statków i wszyscy inni członkowie załóg powinni, niezależnie od przepisów rozporządzenia, stosować wszystkie możliwe środki celem zapewnienia jak najlepszych warunków pracy i wprowadzenia postępu w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
§  7.
1.
Armatorzy obowiązani są organizować dla członków załóg przeszkolenie wstępne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
2.
Wiadomości z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy poszczególnych członków załóg powinny być sprawdzane co najmniej raz do roku przez służbę bezpieczeństwa i higieny pracy armatora.
3.
Każdy nowoprzyjęty członek załogi powinien być przed dopuszczeniem go do pracy na danym statku dodatkowo pouczony przez właściwych kierowników o warunkach bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie swych czynności.
§  8.
1.
Ruchome części mechanizmów nie wymagające ciągłej obserwacji, jak koła rozpędowe, wały, połączenia wałów i inne, powinny być zabezpieczone osłonami, które zabrania się zdejmować podczas pracy mechanizmów.
2.
Wszystkie elementy ruchome mechanizmów podlegające okresowym kontrolom i obserwacji w czasie pracy, jak łożyska korbowodów, wodziki, krzyżulce, wały rozrządcze i inne, powinny być zabezpieczone przy pomocy ogrodzeń, poręczy lub osłon.
3.
W tunelach wałów śrubowych powinny być urządzone poręcze dla zapewnienia bezpieczeństwa obsługiwania łożysk wałów.
4.
Przepisy ust. 1, 2 i 3 nie stosują się do ruchomych elementów mechanizmów, które ze względu na samą konstrukcję urządzenia są zakryte.
5.
Uruchamianie mechanizmów przy zdjętych osłonach jest zabronione.
§  9.
1.
Materiały niebezpieczne lub szkodliwe dla zdrowia, stosowane na statkach, powinny być przechowywane w opakowaniach posiadających wyraźne oznaczenie zawartości i napis ostrzegawczy.
2.
Materiały wymienione w ust. 1 powinny być zabezpieczone przed działaniem czynników zewnętrznych, mogących spowodować zatrucie, zapalenie się, wybuch, rozlanie się, parowanie lub pylenie.
3.
Rakiety i inne pirotechniczne środki sygnalizacyjne powinny być przechowywane w kabinie nawigacyjnej w osobnej wodoszczelnej i ogniotrwałej skrzynce.
4.
Skrzynka nie powinna posiadać urządzeń do zamykania na klucz. Celem uniemożliwienia manipulowania zawartością skrzynki należy skrzynkę zaplombować.
5.
Na skrzynce powinien być trwale wykonany napis określający zawartość skrzynki oraz napis ostrzegawczy.
6.
Na nowobudowanych statkach należy przewidzieć na materiały pirotechniczne osobne ognioszczelne i łatwo dostępne pomieszczenie na mostku.
§  10.
1.
Pomieszczenia siłowni powinny posiadać urządzenia wentylacyjne lub klimatyzacyjne, zapewniające skuteczne usuwanie zanieczyszczonego powietrza oraz utrzymanie właściwej temperatury.
2.
Kuchnie powinny posiadać mechaniczną wentylację wyciągową lub inne urządzenia zapewniające usuwanie zanieczyszczonego powietrza.
3.
Kredensy (pentry) powinny posiadać wentylację naturalną, a na statkach używanych do żeglugi na obszarach tropikalnych, w rejonie Morza Śródziemnego i Zatoki Perskiej - wentylację mechaniczną.
4.
Normy klimatyczne oraz normy dopuszczalnego stopnia zanieczyszczenia powietrza wyda Minister Żeglugi w porozumieniu z Ministrem Zdrowia oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Żeglugi.
§  11.
Zabrania się zastawiać jakimikolwiek przedmiotami stałe przejścia na pokładzie, w siłowni i innych pomieszczeniach pracy bez zabezpieczenia i zapewnienia innego przejścia.
§  12.
1.
Jeżeli w czasie podróży nastąpiło uszkodzenie urządzeń mechanicznych lub narzędzi, należy je naprawić lub wycofać z użytku i przechowywać w miejscu na ten cel określonym i oznaczonym czytelnym napisem ostrzegającym przed używaniem tych urządzeń lub narzędzi.
2.
Uszkodzone urządzenia, które ze względów technicznych nie mogą być ze swoich miejsc usunięte, powinny być zabezpieczone i zaopatrzone w napisy ostrzegawcze.
3.
Po ukończeniu podróży urządzenia te i narzędzia powinny być oddane lub naprawione.
§  13.
Zabrania się przeciążania jakichkolwiek urządzeń przeładunkowych ponad dopuszczalne obciążenie robocze.
§  14.
1.
Zabrania się podnoszenia i opuszczania ludzi na urządzeniach przeładunkowych.
2.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli użycie trapów nie jest możliwe ze względów technicznych. W tym przypadku do przenoszenia ludzi za pomocą urządzeń przeładunkowych należy użyć dodatkowych specjalnych urządzeń.
§  15.
W zakresie transportu ręcznego mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministrów Pracy i Opieki Społecznej oraz Zdrowia z dnia 1 kwietnia 1953 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych przy ręcznym dźwiganiu i przenoszeniu ciężarów (Dz. U. Nr 22, poz. 89) zawarte w rozdziałach II, III i V z wyjątkiem §§ 5, 6, 11, 12 i 28 ust. 1.
§  16.
Przed wyjściem statku na morze należy umocować i zabezpieczyć przed zmianą położenia wszystkie przedmioty znajdujące się na pokładach, w magazynach, warsztatach i innych miejscach pracy.
§  17.
1.
Członkowie załogi dokonujący jakichkolwiek prac na pokładzie otwartym w czasie sztormu powinni mieć założone pasy lub kamizelki ratunkowe. Praca ich powinna być nadzorowana przez osoby do tego wyznaczone.
2.
W czasie sztormu należy na pokładach otwartych założyć liny sztormowe.
§  18.
W porze zimowej powinny być zastosowane środki zapobiegające w miarę możności zaśnieżeniu i oblodzeniu statku i urządzeń pokładowych oraz trapu i sztorm-trapów.