Art. 6. - Belgia-Polska. Konwencja weterynaryjna. Bruksela.1930.12.18.
Dz.U.1932.96.827
Akt obowiązującySurowe produkty zwierzęce będą mogły być poddane kontroli weterynaryjnej w kraju importującym. Będą one zaopatrzone w świadectwo, wystawione przez państwowego lub należycie upoważnionego przez Państwo lekarza weterynaryjnego, umożliwiające stwierdzenie ich tożsamości i stwierdzające, że pochodzą ze zwierząt wolnych od chorób zaraźliwych.
Świadectwo nie będzie wymagane dla produktów, które zostały poddane zabiegowi, uważanemu za dający dostateczne zabezpieczenie z punktu widzenia profilaksji weterynaryjnej (wysuszenie, nasolenie, poddanie działaniu arszeniku lub innych środków, pranie antyseptyczn, poddanie działaniu pary, odkażnie i.t.d.).
Również będą dopuszczane bez świadectw i nie będą poddawane ograniczeniom ze względów policji weterynaryjnej: suche skóry zwierząt dzikich i królików; wełna myta sposobem przemysłowym; odpadki wełny i wełna pochodząca z garbarni; pierze wszelkiego rodzaju, opakowane w szczelne worki; jelita żołądki, pęcherze suszone lub solone, należycie opakowane lub umieszczone w skrzyniach albo zamkniętych beczułkach i przeznaczone do użytku przemysłowego; odpadki skór wywapnione; sierść zwierząt zupełnie sucha, wygotowana lub wywapniona; rogi kopyta, racice, kości, wszystko odtłuszczone, wygotowane lub wysuszone i pozbawione części miękkich; jaja, mleko i produkty mleczne; łój wytopiony do użytku przemysłowego, wytopiony tłuszcz wieprzowy, odpadki z wytopionych tłuszczów, o tyle, o ile te produkty zostały zdenaturowane w sposób uniemożliwiający ich użycie do spożycia ludzkiego.