Art. 4. - Belgia-Polska. Konwencja weterynaryjna. Bruksela.1930.12.18.
Dz.U.1932.96.827
Akt obowiązującyZwierzęta przywiezione będą poddane zapobiegawczym zabiegom sanitarnym stosowanie do warunków, ustalonych przez Państwo przeznaczenia.
Zwierzęta będą zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i zdrowia, wskazujące miejsce pochodzenia i miejsce przeznaczenia zwierząt, wystawione przez państwowego lub też należycie przez Państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego.
Świadectwo winno stwierdzać, że gmina pochodzenia i obszar, przez który zwierzęta ewntualnie zostały dostarczone do miejsca załadowania do wagonu lub statku, są wolne od zaraźliwych chorób, podlegających obowiązkowi zgłoszenia. Ponadto winno ono zawierać oświadczenie, wydane przez państwowego lub należycie upoważnionego przez Państwo lekarza weterynaryjnego, stwierdzające, że zwierzęta były zdrowe w chwili załadowania.
Świadectwo przewidziane dla wywozu zwierząt, mogących przenieść:
będzie wydawane, o ile chodzi o zwierzęta należące do gatunków wrażliwych na daną chorobę, tylko w wypadku, jeśli choroby wyżej wymienione nie pojawiły się ani w gminie pochodzenia, ani w gminach sąsiednich; dla chorób, wymienionych pod literą a) - co najmniej od 1 roku, pod literą b) - co najmniej od 40 dni; pod literą c) - co najmniej od 30 dni.
Stwierdzenie pojedyńczych wypadków wąglika, szelestnicy, nosacicy, różycy świń, zarazy dziczyzny i bydła rogatego, jako też świerzbu, nie stanie na przeszkodzie do wystawienia świadectwa z wyjątkiem świadectw dla zwierząt pochodzących z zagród lub stref poddanych nadzorowi weterynaryjnemu stosownie do przepisów Państwa eksportującego.
To samo świadectwo może dotyczyć większej ilości zwierząt tego samego gatunku, pod warunkiem, że one należą do tego samego importera i będą przewożone w tym samym wagonie albo na tym samym statku; świadectwo zbiorowe zawierać będzie wzmianki: świadectwo zbiorowe sporządzone na podstawie świadectw miejsca pochodzenia. Zaświadcza się niniejszym, że w przesyłce nie ma zwierząt, pochodzących z okolic zakażonych lub podejrzanych. Dla zwierząt jednokopytowych i bydła rogatego świadectwo będzie zawierało całkowite opisanie każdego zwierzęcia; dla innych gatunków będzie ono wymieniało ilość, gatunek, rasę i płeć. Informacje te będą napisane własnoręcznie przez lekarza weterynaryjnego, któremu powierzono badanie i wystarczą, aby zapobiec wszelkiej zamianie zwierząt.
Kraj przywożący może wymagać, aby duże zwierzęta były zaopatrzone w specjalne oznakowanie, o ile opisanie nie pozwala na rozeznanie ich z całą pewnością. Świadectwa mogą być wydawane nie wcześniej, niż na 3 dni przed wysłaniem w drogę, nie licząc dnia wystawienia.
Wypadki śmierci przypadkowej, która nastąpiła nie skutkiem jakiejkolwiek choroby zaraźliwej, mogące się wydarzyć podczas przewozu przed przybyciem do wejściowego urzędu celnego kraju przeznaczenia i stwierdzone przez właściwą władzę weterynaryjną zostaną zaznaczone na świadectwach pochodzenia i zdrowia, w które zaopatrzone są zwierzęta.