Rozdział 5 - SPRAWY Z ZAKRESU PRAWA OSOBOWEGO I RODZINNEGO ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI ROSZCZENIA MAJĄTKOWE - Austria-Polska. Umowa o wzajemnych stosunkach w sprawach z zakresu prawa cywilnego oraz o dokumentach. Wiedeń.1963.12.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.6.33

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 lutego 2000 r.

Rozdział  piąty

SPRAWY Z ZAKRESU PRAWA OSOBOWEGO I RODZINNEGO ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI ROSZCZENIA MAJĄTKOWE

Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych

1.
Zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych osób fizycznych ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, której obywatelami są te osoby.
2.
Zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych osób prawnych, ze spółkami handlowymi włącznie, ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, na której obszarze znajduje się ich siedziba.

Zawarcie małżeństwa

1.
Przesłanki zawarcia małżeństwa na obszarze jednej Umawiającej się Strony przez obywatela drugiej Umawiającej się Strony ocenia się według prawa tej Strony.
2.
Forma małżeństwa podlega prawu Umawiającej się Strony, na której obszarze małżeństwo zostaje zawarte, gdy choć jedna z osób zawierających małżeństwo jest obywatelem którejkolwiek z Umawiających się Stron.

Osobiste i majątkowe stosunki prawne między małżonkami

1.
Osobiste i majątkowe stosunki prawne między małżonkami, będącymi obywatelami tej samej Umawiającej się Strony, ocenia się według prawa tej Strony.
2.
Jeżeli jeden z małżonków jest obywatelem jednej, drugi zaś obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, wówczas stosuje się prawo Umawiającej się Strony, na której obszarze małżonkowie posiadają miejsce stałego pobytu lub - w braku takiego miejsca - posiadali je ostatnio.

Majątkowe umowy małżeńskie

1.
Dopuszczalność rodzaju i treści oraz skutki majątkowych umów małżeńskich ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, której obywatelami są małżonkowie w chwili zawarcia umowy.
2.
Jeżeli jeden z małżonków jest obywatelem jednej, drugi zaś drugiej Umawiającej się Strony, rodzaj i treść majątkowej umowy małżeńskiej są dopuszczalne, gdy odpowiadają prawu jednej z Umawiających się Stron, obowiązującemu w chwili zawarcia umowy. Według prawa Umawiającej się Strony, które małżonkowie przyjęli za podstawę przy zawieraniu umowy, ocenia się również jej skutki.
3.
Majątkowa umowa małżeńska jest ważna co do formy, jeżeli forma ta odpowiada prawu jednej z Umawiających się Stron lub prawu miejsca zawarcia umowy.

Istnienie, nieistnienie, nieważność i uchylenie małżeństwa

Dla ustalenia istnienia i nieistnienia oraz dla unieważnienia i uchylenia (Aufhebung) małżeństwa właściwe jest prawo określone w artykule 24 ustęp 1, jeżeli zaś chodzi o ocenę formy zawarcia małżeństwa - prawo określone w artykule 24 ustęp 2.

Rozwód

1.
Dla orzeczenia rozwodu właściwe jest prawo Umawiającej się Strony, której obywatelami są małżonkowie w chwili wniesienia pozwu.
2.
Jeżeli w chwlili wniesienia pozwu jeden z małżonków jest obywatelem jednej, drugi zaś obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, stosuje się prawo Umawiającej się Strony, na której obszarze małżonkowie posiadają miejsce stałego pobytu lub - w braku takiego miejsca - posiadali je ostatnio.
3.
Postanowienia ustępów 1 i 2 nie naruszają prawa jednej z Umawiających się Stron, zgodnie z którym orzeczenie rozwodu dopuszczalne jest tylko wówczas, gdy przyczyna rozwodu przewidziana jest również przez prawo tej Strony.

Stosunki prawne między rodzicami a dziećmi

1.
Pochodzenie dziecka z małżeństwa ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, której obywatelstwo posiadali małżonkowie lub byli małżonkowie w czasie urodzenia się dziecka. Jeżeli w tym czasie nie byli oni obywatelami tej samej Umawiającej się Strony, właściwe jest prawo Umawiającej się strony, której obywatelstwo posiadali ostatnio.
2.
Stosunki prawne między rodzicami a dzieckiem pochodzącym z małżeństwa ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, której obywatelstwo posiadają rodzice. Prawo to stosuje się również, gdy jedno z rodziców utraciło to obywatelstwo, a drugie z rodziców oraz dziecko obywatelstwo to posiadają. Jeżeli rodzice nigdy nie byli obywatelami tej samej Umawiającej się Strony, wówczas do roszczeń dziecka o utrzymanie stosuje się prawo Umawiającej się Strony, na której obszarze dziecko posiada miejsce stałego pobytu.
3.
Dla ustalenia pochodzenia dziecka pozamałżeńskiego właściwe jest prawo Umawiającej się Strony, której obywatelstwo posiadała matka w czasie urodzenia się dziecka.
4.
Stosunki prawne między rodzicami a dzieckiem pozamałżeńskim ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, której obywatelstwo posiadają matka i dziecko. Jeżeli matka utraciła to obywatelstwo, a dziecko je posiada, właściwe jest prawo Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dziecko.

Przysposobienie

1.
Dla przysposobienia właściwe jest prawo Umawiającej się Strony, której obywatelem jest przysposabiający. Jeżeli przysposobienia dziecka dokonują małżonkowie, z których jeden jest obywatelem jednej, drugi zaś obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, właściwe jest prawo Umawiającej się Strony, na której obszarze przysposobienie następuje.
2.
Jeżeli zgodnie z postanowieniami ustępu 1 właściwe jest prawo jednej Umawiającej się Strony, zaś dziecko przysposabiane jest obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, wówczas przysposobienie nie jest skuteczne, gdy nie została udzielona wymagana przez prawo tej Strony zgoda dziecka, osoby trzeciej lub właściwego organu.
3.
Do rozwiązania przysposobienia stosuje się odpowiednio postanowienia ustępów 1 i 2.

Prowadzenie opieki w Państwie stałego pobytu

1.
Jeżeli małoletni obywatel jednej Umawiającej się Strony posiada miejsce stałego pobytu na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, wówczas sądy tej Strony są właściwe, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 32 i 34, do zastosowania zgodnie z prawem tej Strony środków w celu ochrony osoby małoletniego lub jego mienia.
2.
Sądy określone w ustępie 1 powinny zawiadomić o zastosowanych środkach przedstawicielstwo dyplomatyczne lub właściwy urząd konsularny Umawiającej się Strony, której obywatelem jest małoletni.

Prowadzenie opieki w państwie ojczystym

1.
Jeżeli małoletni jest obywatelem jednej Umawiającej się Strony i posiada miejsce stałego pobytu na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, wówczas sądy Umawiającej się Strony, której jest on obywatelem, mogą zgodnie z prawem tej Strony stosować środki w celu ochrony osoby małoletniego lub jego mienia, zawiadamiając o tym sądy drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Środki zastosowane przez sądy Umawiającej się Strony, której obywatelem jest małoletni, wstępują w miejsce środków zastosowanych przez sądy drugiej Umawiającej się Strony, jeżeli zostały one podjęte.

Zmiana miejsca stałego pobytu małoletniego

1.
Jeżeli małoletni obywatel jednej z Umawiających się Stron przeniesie miejsce stałego pobytu z obszaru jednej na obszar drugiej Umawiającej się Strony, wówczas środki dla ochrony osoby małoletniego lub jego mienia, zastosowane przez sądy Umawiającej się Strony, na której obszarze posiadał on uprzednio miejsce stałego pobytu, pozostają w mocy, dopóki sądy Umawiającej się Strony, na której obszarze małoletni posiada nowe miejsce stałego pobytu, nie zastąpią ich innymi środkami, zawiadamiając o tym sądy drugiej Umawiającej się Strony. O przeniesieniu miejsca stałego pobytu małoletniego sąd, który prowadził dotychczas opiekę, zawiadamia niezwłocznie sąd właściwy ze względu na miejsce jego nowego stałego pobytu.
2.
W przypadku przeniesienia miejsca stałego pobytu małoletniego z obszaru Umawiającej się Strony, której jest on obywatelem, na obszar drugiej Umawiającej się Strony, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 32.

Środki opieki stosowane w przypadkach niecierpiących zwłoki

1.
Sądy jednej Umawiającej się Strony, na której obszarze zatrzymał się małoletni obywatel drugiej Umawiającej się Strony lub znajduje się jego mienie, powinny w przypadkach niecierpiących zwłoki zastosować odpowiednie środki tymczasowe, a w razie nieodzownej konieczności również inne środki. Sąd, który zastosował lub zamierza zastosować taki środek, powinien niezwłocznie zawiadomić o tym przedstawicielstwo dyplomatyczne lub właściwy urząd konsularny drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Środki tymczasowe zastosowane zgodnie z postanowieniami ustępu 1 tracą moc, jeżeli sądy właściwe zgodnie z postanowieniami artykułów 31, 32 lub 33 zastąpią je innymi środkami, zawiadmiając o tym sądy drugiej Umawiającej się Strony.

Powierzenie przeprowadzenia zarządzonych środków

Sądy jednej Umawiającej się Strony, właściwe do prowadzenia opieki, mogą powierzyć sądom drugiej Umawiającej się Strony za ich zgodą przeprowadzenie poszczególnych zarządzonych przez siebie środków.