Art. 11. - Austria-Polska. Umowa o pomocy prawnej w sprawach karnych. Wiedeń.1978.02.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.14.44

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 czerwca 1996 r.

Artykuł  11

1. Jeżeli zajdzie potrzeba, by osoba przebywająca na terytorium jednej z Umawiających się Stron stawiła się osobiście przed sądem lub prokuratorem drugiej Umawiającej się Strony w celu przesłuchania jej w charakterze świadka lub biegłego, wezwanie doręcza tej osobie właściwy organ Strony wezwanej.

2. Wezwanie nie może zawierać zagrożenia zastosowania środków przymusu na wypadek niestawiennictwa. Jeżeli świadek lub biegły nie stawi się na wezwanie, nie można stosować przewidzianych w ustawie konsekwencji za niestawiennictwo.

3. Świadek lub biegły, bez względu na posiadane obywatelstwo, który otrzyma na terytorium jednej z Umawiających się Stron wezwanie do stawienia się przed sądem lub prokuratorem drugiej Umawiającej się Strony i do wezwania tego się zastosuje, nie może być na terytorium tej Strony ścigany, pozbawiony wolności ani poddany innym ograniczeniom wolności osobistej z powodu czynu dokonanego przed przybyciem na to terytorium lub z innej powstałej do tego czasu przyczyny.

4. Świadek lub biegły traci jednak ochronę, jeżeli po oznajmieniu przez sąd lub prokuratora, że jego obecność nie jest już potrzebna, pozostanie na terytorium Umawiającej się Strony, przed której sąd lub prokuratora był wezwany, chociaż przez okres piętnastu dni miał możność opuszczenia tego terytorium, albo jeżeli po jego opuszczeniu tam powróci.

5. W wezwaniu należy w szczególności podać, w jakim zakresie świadkowi lub biegłemu przysługuje roszczenie o zwrot kosztów podróży i pobytu, odszkodowanie za stratę czasu, a w odniesieniu do biegłego ponadto wynagrodzenie za czynności. Wezwanemu świadkowi lub biegłemu Strona wzywająca wypłaca na jego wniosek zaliczkę na pokrycie kosztów podróży i pobytu.