Art. 2. - Austria-Polska. Konwencja Handlowa. Wiedeń.1933.10.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.2.11

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1936 r.
Artykuł  2.

Obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą korzystali, na terytorjum Strony drugiej w ramach i stosownie do warunków ustawodawstwa, które jest lub będzie w mocy, z traktowania kraju najbardziej uprzywilejowanego w zakresie prawa posiadania, nabywania, zajmowania i odnajmowania wszystkich dóbr, ruchomości i nieruchomości i rozporządzania niemi w jakikolwiek sposób nie podlegając w żadnym z wyżej wymienionych wypadków opłatom, podatkom, bądź ciężarom jakiejkolwiek nazwy innym lub wyższym niż te, które są lub będą ustanowione dla własnych obywateli. Postanowienia te nie stanowią przeszkody do ewentualnego pobierania należnych opłat przy dokonywaniu formalności kupna nieruchomości.

Pod warunkiem wzajemności, obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron nie będą mogli być poddawani traktowaniu mniej korzystnemu od własnych obywateli w dziedzinie zarządzeń o wywłaszczeniu na cele użyteczności publicznej, bądź sprawy publicznej, lub, gdy chodzi o zarządzenia wywłaszczeniowe dla celów obrony narodowej, albo bezpieczeństwa publicznego - traktowaniu mniej korzystnemu, aniżeli obywatele kraju najbardziej uprzywilejowanego.

Przez zarządzenie wywłaszczenia rozumie się wszelkie zarządzenia ogólne ograniczające, postanowienia i restrykcje dotyczące prawa własności, bądź użytkowania wszelkich dóbr, praw i interesów posiadanych legalnie.

Obywatele jednej z Wysokich Układających się Stron nie będą poddawani pod względem wysyłania zagranicę ich majątku ruchomego, jak również spadków, opłatom innym, bądź wyższym, niż obywatele kraju najbardziej uprzywilejowanego w wypadkach analogicznych.

Obywatele jednej z Wysokich Układających się Stron będą mieli na terytorium drugiej Strony wolny dostęp do sądów w ramach i stosownie do warunków ustawodawstwa krajowego, które jest lub będzie w mocy, zarówno dla dochodzenia jak i dla obrony ich praw we wszystkich szczeblach jurysdykcji ustanowionych przez prawo.

Będą oni mogli we wszystkich instancjach. posługiwać się adwokatami i wszelkiego rodzaju agentami uprawnionymi przez prawo miejscowe i będą mogli korzystać pod wszystkiemi temi względami z tych samych, praw i przywilejów, które są lub będą udzielone obywatelom własnym.

Co się tyczy kaucji judicatum solvi i bezpłatnej pomocy prawnej, sprawa ta uregulowana jest przez konwencje specjalne.