Art. 16. - Austria-Polska. Konwencja Handlowa. Wiedeń.1933.10.11.
Dz.U.1935.2.11
Akt utracił mocJeżeli jedna z Wysokich Układających się Stron poddaje produkty kraju trzeciego wyższym cłom niż te, które stosowane są do tychże produktów Strony drugiej, lub jeżeli poddaje produkty kraju trzeciego zakazom i ograniczeniom przywozowym niestosowanym do tych samych produktów Strony drugiej, będzie ona mogła, w wypadku konieczności, uzależnić stosowanie niższych ceł przywozowych do produktów, pochodzących od Strony drugiej, lub ich dopuszczenie do wwozu, od przedstawienia świadectwa pochodzenia.
Wysokie Układające się Strony zobowiązują się czuwać nad tem, aby handlu nie utrudniać przez formalności niepotrzebne lub nadmierne opłaty przy wydawaniu świadectw pochodzenia.
Wzmiankowane świadectwa pochodzenia będą wydawane bądź przez władzę kraju pochodzenia, bądź przez właściwe izby handlowe lub rolnicze, niezależnie, od natury towarów.
Oba Rządy będą mogły się porozumiewać co do udzielenia stowarzyszeniom gospodarczym, innym niż wyżej wymienione, uprawnienia do wystawiania świadectw pochodzenia.
W wypadku gdyby świadectwa pochodzenia nie miały być wydawane przez władzę rządową, Rząd kraju importującego będzie mógł żądać, aby były one wizowane przez władze dyplomatyczne lub konsularne kompetentne w miejscu, z którego są wysyłane towary. Przesyłki pocztowe będą zwolnione od świadectwa pochodzenia, jeżeli będzie chodziło o przywóz nie mający charakteru handlowego.
Wysokie Układające się Strony zgadzają się podjąć na żądanie jednej z nich, rokowania na temat możliwości całkowitego zwolnienia przesyłek pocztowych od świadectw pochodzenia.