Art. 2. - Amnestia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.24.102

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1977 r.

Art.  2.

1. Postępowanie umarza się w sprawach o popełnione przed dniem 15 lipca 1977 r.:

1) przestępstwa, w tym i skarbowe, zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 2, karą ograniczenia wolności lub karą grzywny lub karą łagodniejszą;

2) przestępstwa, w tym i skarbowe, zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3 lub karą grzywny albo obiema tymi karami łącznie, popełnione przez:

a) kobiety, które do dnia wejścia w życie dekretu sprawowały nad dzieckiem w wieku do lat 18 pieczę, do której zobowiązani są rodzice,

b) osoby, które do dnia wejścia w życie dekretu ukończyły: kobiety - 50 lat, mężczyźni - 60 lat,

c) osoby, które w chwili popełnienia przestępstwa nie ukończyły 18 lat,

d) osoby, które jako jedyni żywiciele do dnia wejścia w życie dekretu sprawowały pieczę nad osobami niedołężnymi lub w wieku ponad 70 lat;

3) przestępstwa, w tym i skarbowe, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że należałoby za nie orzec karę, która uległaby darowaniu.

2. Jeżeli powody wskazane w ust. 1 pkt 2 albo inne szczególne okoliczności za tym przemawiają, Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - po porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości - może umorzyć postępowanie w sprawie o przestępstwo zagrożone karą surowszą niż wymieniona w ust. 1, jednakże nie wyższą niż 10 lat pozbawienia wolności, i to niezależnie od wyłączeń określonych w art. 4 pkt 11.

3. W razie umorzenia postępowania:

1) orzeka się przepadek narzędzi przestępstwa oraz przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia;

2) można orzec - jeżeli przepis szczególny tak stanowi - przepadek innych przedmiotów określonych w art. 48 Kodeksu karnego, w przepisach szczególnych oraz w art. 16 § 1 ustawy karnej skarbowej.

4. Umarzając postępowanie w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, zwraca się oskarżycielowi prywatnemu wpłaconą przez niego zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania, chyba że w sprawie zapadł już wyrok, chociażby nieprawomocny.