Zm.: zarządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w transporcie samochodowym jednostek organizacyjnych resortu zdrowia i opieki społecznej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1989.3.15

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 22 lutego 1989 r.

zmieniające zarządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w transporcie samochodowym jednostek organizacyjnych resortu zdrowia i opieki społecznej

Na podstawie § 24 uchwały Nr 60 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1974 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników transportu samochodowego, spedycji krajowej i komunikacji miejskiej (Monitor Polski Nr 9, poz. 66, z 1978 r. Nr 15, poz. 51, z 1982 r. Nr 11, poz. 79 i z 1985 r. Nr 22, poz. 165) zarządza się, co następuje:

§ 1. W zarządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 września 1988 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w transporcie samochodowym jednostek organizacyjnych resortu zdrowia i opieki społecznej (Dz. Urz. MZiOS Nr 6, poz. 36) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Przepisy zarządzenia mają zastosowanie do kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników oraz robotników zaplecza technicznego zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych resortu zdrowia i opieki społecznej, dla których kategorie zaszeregowania oraz wymogi kwalifikacyjne zostały określone w załącznikach Nr 1 i 2 do niniejszego zarządzenia.",

2) w § 7 ust. 2 kwotę "7.200 zł" zastępuje się kwotą "14.200 zł",

3) § 9 otrzymuje brzmienie:

"§ 9. 1. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy z przeznaczeniem na premie za wykonanie przez pracowników określonych zadań, prac lub czynności.

2. Zasady premiowania ustala kierownik zakładu pracy w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową.",

4) w § 11 ust. 3 skreśla się,

5) załączniki Nr 1, 2, 3 i 4 do zarządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach Nr 3, 4, 5 i 6 do niniejszego zarządzenia.

§ 2. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania z mocą od dnia 1 stycznia 1989 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

Tabela zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników

Lp.	Wyszczególnienie	Kategoria zaszeregowania	Wymogi kwalifikacyjne
			wykształcenie	praktyka
1	Kierowcy prowadzący stale:	IX–XI	podstawowe i kurs przysposobienia zawodowego (kurs na prawo jazdy) lub zasadnicze zawodowe o profilu kierowca-mechanik samochodowy i odpowiednie prawo jazdy	3 lata
	1) ambulanse rtg, stomatologiczne, krwiodawstwa i ruchome laboratoria
	2) pojazdy służące do przewozu materiałów wybuchowych, radioaktywnych, łatwopalnych, żrących, trujących
	3) samochody uprzywilejowane w ruchu drogowym (karetki pogotowia ratunkowego i reanimacyjne)	VIII–X	–"–	3 lata
	4) autobusy i samochody ciężarowe przystosowane do przewozu osób powyżej 15 miejsc siedzących
	5) samochody ciężarowe o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony do 13 ton	VII–IX	podstawowe i kurs przysposobienia zawodowego (kurs na prawo jazdy) lub zasadnicze zawodowe o profilu kierowca-mechanik samochodowy i odpowiednie prawo jazdy	3 lata
	6) autobusy i samochody ciężarowe przystosowane do przewozu osób do 15 miejsc siedzących
	7) samochody serwisu technicznego
	8) kierowca – operator sprzętu budowlanego
	9) samochody sanitarne przeznaczone do obsługi służb medycznych i sanitarnych	VII–VIII	–"–	1 rok
	10) samochody ciężarowe o dopuszczalnym ciężarze całkowitym do 3,5 tony
	11) ciągniki rolnicze w transporcie drogowym	VI–VII	–"–	1 rok
	12) samochody osobowe	V–VI	–"–	1 rok
2	Pomocnik kierowcy pojazdu samochodowego	III–V	podstawowe + kurs przysposobienia zawodowego	6 mies.

ZAŁĄCZNIK Nr 2

Tabela zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych pracowników zaplecza technicznego

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Wymogi kwalifikacyjne
			wykształcenie	praktyka
1	Elektryk samochodowy, lakiernik, blacharz-spawacz, mechanik samochodowy	VIII–XI	Średnie zawodowe	4–5 lat
			Zasadnicze zawodowe	6–7 lat
2	Technik radiołączności, tokarz, elektryk sieciowy, ślusarz narzędziowy	VIII–X	Średnie zawodowe	4–5 lat
			Zasadnicze zawodowe	6–7 lat
3	Hydraulik, kowal, stolarz	VII–IX	Zasadnicze zawodowe	2–3 lata
4	Tapicer	VI–VIII	Zasadnicze zawodowe	2–3 lata
5	Pomocnik mechanika samochodowego	VI–VII	Zasadnicze zawodowe	–

ZAŁĄCZNIK Nr 3

Tabela godzinowych stawek wynagrodzeń zasadniczych dla kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników oraz robotników zaplecza technicznego

Kategoria zaszeregowania	Stawka w złotych
I	100–135
II	115–150
III	130–170
IV	145–190
V	160–210
VI	180–240
VII	200–270
VIII	220–300
IX	240–330
X	260–360
XI	280–390

ZAŁĄCZNIK Nr 4

Tabela dodatków za prowadzenie pojazdów samochodowych z przyczepami

Lp.	Rodzaj przyczepy	Stawka w zł za godzinę
1	Przyczepa ciężarowa o ładowności 3,0 do 3,5 tony włącznie	8,00–16,00
2	Przyczepa ciężarowa o ładowności powyżej 3,5 do 5,0 ton włącznie	9,00–18,00
3	Przyczepa ciężarowa o ładowności powyżej 5,0 ton	11,00–22,00
4	Przyczepa autobusowa	12,00–24,00

Pomocnicy kierowców otrzymują dodatek w wysokości 50% stawki przysługującej kierowcom, z którymi współpracują na danym pojeździe z przyczepą.

ZAŁĄCZNIK Nr 5

Wytyczne w sprawie przyznawania dodatków za wykonywanie przez kierowców i ich pomocników dodatkowych czynności nie wchodzących w zakres ich normalnych obowiązków służbowych

1. Kierowcom i ich pomocnikom z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, w uzasadnionych przypadkach mogą być w czasie ich pracy powierzone czynności dodatkowe, nie wchodzące w zakres ich normalnych obowiązków. Dotyczy to w szczególności tych przypadków, w których powierzenie kierowcom dodatkowych czynności eliminuje potrzebę zatrudnienia innych osób do wykonywania tych czynności lub doprowadza do lepszego wykorzystania środków produkcji.

2. Czynności dodatkowe mogą być powierzone kierowcom, za ich zgodą po uprzednim przeszkoleniu oraz pod warunkiem zachowania bezpieczeństwa ruchu drogowego i bezpieczeństwa pracy.

3. Za wykonywanie czynności dodatkowych kierowcom i ich pomocnikom przysługują dodatki do wynagrodzenia określone w tabeli dodatków.

4. Łączna kwota dodatku za wykonywanie dodatkowych czynności nie może przekroczyć kwoty 14.200 zł miesięcznie.

5. Powierzenie kierowcom wykonywania czynności dodatkowych powinno nastąpić w formie umowy o pracę dodatkową określającej wszystkie powierzone czynności, z wymienieniem ich rodzajów, zakresu oraz ustalającej wysokość dodatków za te czynności.

6. Wysokość dodatków za wykonywanie czynności dodatkowych dla kierowców ustala – w granicach dziennych lub miesięcznych stawek określonych w tabeli dodatków – dyrektor (kierownik).

7. Dodatki należy ustalać w zasadzie w wymiarze dziennym, z tym że w stosunku miesięcznym nie mogą one przekraczać wysokości miesięcznych dodatków ustalonych w tabeli dodatków.

8. Dodatki wypłaca się po potwierdzeniu wykonania dodatkowych czynności przez przewoźnika lub usługobiorcę w dokumentach pracy kierowcy i pojazdu.

9. Przy stosowaniu miesięcznej stawki dodatku, za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz za każdy dzień usprawiedliwionej nieobecności, za którą nie przysługuje wynagrodzenie, dodatek miesięczny ulega zmniejszeniu o 1/22,5. Jeżeli nieobecność w pracy nie przekracza 4 godzin dziennie, potrąca się 1/45 dodatku.

Tabela dodatków za wykonywanie dodatkowych czynności

Lp.	Rodzaj dodatkowych czynności	Zakres wykonywania dodatkowych czynności	Stawka dodatków w zł
			dzienna	miesięczna
1	Wykonywanie czynności noszowego w samochodzie sanitarnym	przenoszenie chorych, transport krwi	do 368	do 9.200
2	Stały udział przy czynnościach za i wyładunkowych	–	do 260	do 6.500
3	Wykonywanie czynności ładowacza	–	do 255	do 10.200
4	Wykonywanie czynności spedycyjnych w ograniczonym zakresie (łącznie z przyjęciem odpowiedzialności za konwojowanie przewożonych ładunków)	odbiór i zdanie ładunku, załatwienie formalności dokumentacyjnych, nadzór nad ładunkiem	do 308	do 7.700
5	Wykonywanie czynności spedycyjnych w pełnym zakresie (za i wyładunek, rozliczenia, odpowiedzialność materialna itp.)	–	do 568	do 14.200
6	Obsługa wszelkiego rodzaju agregatów zamontowanych na pojeździe (chłodniczych, prądotwórczych, sprężarkowych itp.) nie stanowiących jego integralnej części	uruchomienie agregatów, nadzór nad ich pracą, wyłączanie agregatów, obsługa codzienna agregatów	do 408	do 10.200
7	Obsługa urządzeń pojazdów specjalnych nie związanych z prowadzeniem i obsługą tych pojazdów (laboratoria, ambulatoria, warsztaty naprawcze, pogotowia, pogotowia techniczne itp.)	przygotowanie urządzeń od pracy, ich uruchamianie, nadzór nad ich pracą, wyłączanie	do 408	do 10.200
8	Wykonywanie czynności operatora na dźwigach, koparkach, spycharkach i innych urządzeniach zamontowanych na pojeździe	wykonywanie pełnego zakresu czynności operatora	do 568	do 14.200
9	Przewóz poczty i innych przesyłek	odbiór przesyłek, nadzór nad wysyłkami, wydanie przesyłek	do 168	do 4.200
10	Wykonywanie czynności konduktora w komunikacji autobusowej	kontrola biletów, sprzedaż biletów, rozliczanie kasy konduktorskiej itp.	–	do 11.000

ZAŁĄCZNIK Nr 6

Rodzaje prac wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych oraz szczególnie niebezpiecznych

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25° lub poniżej 10°,

4) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub w bezpośrednim kontakcie z wodą,

5) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone np. spawanie, hartowanie,

6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,

7) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

8) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) w warunkach narażenia na hałas,

4) w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu wynikającym z procesu technologicznego,

5) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych,

6) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

7) w warunkach narażenia na działanie hormonów i antybiotyków powodujących zaburzenia czynności fizjologicznych organizmu oraz innych czynników o analogicznym jak te hormony i antybiotyki działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości oraz szczególnego niebezpieczeństwa zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia,

3) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy,

4) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem i transportowaniem gazów i materiałów wybuchowych,

5) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia,

6) przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce,

7) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem,

8) w kontakcie z materiałem zakaźnym albo chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,

9) w kontakcie z ludźmi chorymi na choroby psychiczne lub upośledzonymi w znacznym stopniu,

10) w kontakcie ze skazanymi, zatrudnionymi w przywięziennych zakładach pracy,

11) pod ziemią lub pod wodą.

Prace określone w pkt 1 ppkt 1 i 2 oraz w pkt 2 ppkt 1–3 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających dodatkowe wynagrodzenie, jeżeli w środowisku pracy przekraczane są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, określone odrębnymi przepisami lub inne obowiązujące normy higieniczno-sanitarne.

Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w powołanych wyżej punktach, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.