Zm.: instrukcja w sprawie badania lekarskiego krwiodawców i ich rejestracji.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZ.1956.15.74

Akt jednorazowy

Wersja od: 20 września 1956 r.

INSTRUKCJA NR 42/56

MINISTRA ZDROWIA

z dnia 22 sierpnia 1956 r.

zmieniająca instrukcję Nr 6/52 w sprawie badania lekarskiego krwiodawców i ich rejestracji

(PL. 63-84-30)

W celu uproszczenia pracy w stacjach (punktach) krwiodawstwa, ograniczenia ilości roboczogodzin straconych przez dawców oraz zwiększenia liczby czynnych dawców - ustala się, co następuje:

W instrukcji Nr 6/52 Ministra Zdrowia z dnia 15 stycznia 1952 r. w sprawie badania lekarskiego krwiodawców i ich rejestracji i (Dz. Urz. Min. Zdr. Nr 3, poz. 27) wprowadza się następujące zmiany:

1) w rozdziale II - Badania lekarskie:

a) Lit. B otrzymuje brzmienie:

"B - Badania krwiodawców przed każdym pobraniem krwi.

1. W dniu każdorazowego pobrania krwi przeprowadza się:

a) badania internistyczne,

b) oznaczenie ciśnienia krwi,

c) badania wenerologiczne, przy czym u kobiet należy dokonać oględzin szyjki macicznej za pomocą wziernika,

d) oznaczenie poziomu hemoglobiny,

e) oznaczenie liczby krwinek białych,

f) odczyn opadania krwinek białych,

g) odczyny serologiczne - Wassermanna i dwa kłaczkujące, które należy wykonać z krwi pobranej od dawcy w dniu oddawania przez niego krwi; stacja (punkt) może wydać do użytku tę krew dopiero po otrzymaniu ujemnych wyników badań serologicznych (kiłowych); w przypadku otrzymania dodatnich wyników badań serologicznych (kiłowych) krew należy przesłać do wojewódzkiej stacji krwiodawstwa w celu dalszego przetwórstwa.

2. W dniu pobrania krwi przeprowadza się ogólne oględziny obnażonego krwiodawcy, mierzy się ciepłotę ciała krwiodawcy, przy czym przy ciepłocie ciała powyżej 37° i poniżej 36° nie wolno pobierać krwi. Ponadto należy oznaczyć ciśnienie krwi - dopuszczalna dolna granica ciśnienia skurczowego wynosi minimum 110 mm Hg.

Krwiodawcy w wieku powyżej 55 lat powinni być szczegółowo przebadani klinicznie i laboratoryjnie przed każdorazowym oddaniem krwi",

b) Lit. C. otrzymuje brzmienie:

"C - Badania okresowe krwiodawców".

Całkowite przebadanie krwiodawcy i pobranie krwi powinno być przeprowadzone w ciągu jednego dnia (tzw. jednodniowy cykl pobierania krwi). Zasady tej nie stosuje się do krwiodawców pierwszorazowych, u których badania lekarskie należy przeprowadzić zgodnie z wytycznymi zawartymi w rozdz. II - Lit. A";

2) w części III - Przeciwwskazania do zaliczenia w poczet krwiodawców:

a) w ust. 2 - Przeciwwskazania bezwzględne dyskwalifikują kandydata na stałe - dodaje się lit. e w brzmieniu:

"e) przebyte zapalenie wirusowe wątroby oraz żółtaczka miąższowa",

b) w ust. 3 - Przeciwwskazania względne dyskwalifikujące krwiodawcę lub kandydata na krwiodawcę czasowo - skreśla się lit. h,

3) w rozdz. IV - Wytyczne ogólne - ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Dozwolone jest pobieranie od krwiodawcy jednorazowo nie więcej niż 250 mm³ krwi.

Od krwiodawców, u których poziom hemoglobiny jest wyższy, a mianowicie: u kobiet - wyższy niż 80%, a u mężczyzn - wyższy niż 85%, dozwolone jest jednorazowe pobranie do 450 mm³ krwi. Powtórnie można od krwiodawcy pobrać krew nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od dnia ostatniego pobrania.

Pobieranie krwi od krwiodawców, szczepionych ochronnie nie może nastąpić dopiero po upływie 10 dni od ostatniego szczepienia".