Zm.: instrukcja określająca szczegółowe zasady postępowania w sprawie zgłaszania pracowników do ubezpieczenia społecznego oraz opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i na Fundusz Pracy przez zakłady pracy zatrudniające nie więcej niż 20 pracowników i członków spółdzielni.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1993.3.7

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 kwietnia 1993 r.

INSTRUKCJA NR 3

Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 5 kwietnia 1993 r.

zmieniająca instrukcję określającą szczegółowe zasady postępowania w sprawie zgłaszania pracowników do ubezpieczenia społecznego oraz opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i na Fundusz Pracy przez zakłady pracy zatrudniające nie więcej niż 20 pracowników i członków spółdzielni.

Na podstawie § 53 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego 9Dz. U. Nr 7, po. 41, Nr 41, poz. 238, Nr 71, poz. 418, z 1991 r. Nr 12, poz. 49, Nr 28, poz. 120, Nr 69, poz. 295 i z 1992 r. Nr 18, poz. 76) ustala się, co następuje:

§ 1. W instrukcji nr 2 Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 marca 1992 r. określającej szczegółowe zasady postępowania w sprawie zgłaszania pracowników do ubezpieczenia społecznego oraz opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i na Fundusz Pracy przez zakłady pracy zatrudniające nie więcej niż 20 pracowników i członków spółdzielni (Dz. Urz. ZUS Nr 4, poz. 7) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 2 pkt 6:

a) lit. a otrzymuje brzmienie:

"a) zasiłki chorobowe - przysługujące pracownikom nieuspołecznionych zakładów pracy, pracownikom rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych a także pracownikom uspołecznionych zakładów pracy po ustaniu stosunku pracy",

b) lit. j skreśla się,

2) w § 13 ust. 1 po wyrazach "w gotówce i w naturze" dodaje się wyrazy "uwzględniający podatek dochodowy",

3) § 15 otrzymuje brzmienie:

"§ 15. 1. Podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych i składek na Fundusz Pracy za młodocianych zatrudnionych w zakładach pracy w celu przygotowania zawodowego, z wyłączeniem zakładów rzemieślniczych, stanowi (z uwzględnieniem postanowień § 23 ust. 4 pkt 5) odpowiedni procent przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w § 2 pkt 7 lit. b i wynosi dla:

1) uczniów młodocianych odbywających naukę zawodu:

a) w I roku nauki - 4 - 9%,

b) w II roku nauki - od 5 do 12%,

c) w III roku nauki - od 6 do 15%.

Młodociani w trzecim roku nauki mogą być wynagradzani według stawek płac zasadniczych obowiązujących w zakładzie na stanowiskach pracy, na których będą wykonywali pracę i wówczas to wynagrodzenie będzie stanowiło podstawę wymiaru składek,

2) uczniów młodocianych odbywających przyuczenie do wykonywania określonej pracy - od 4 do 9%.

Przykład:

Przedsiębiorstwo państwowe w styczniu 1993 r. zatrudniało młodocianego ucznia, odbywającego drugi rok nauki zawodu. W umowie o pracę w celu przygotowania zawodowego wysokość przysługującego wynagrodzenia określono jako 8% przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w § 2 pkt 7 lit. b.

Przeciętne wynagrodzenie za grudzień 1992 r. w pięciu podstawowych działkach gospodarki narodowej bez wypłat z zysku i nadwyżki bilansowej w spółdzielniach wyniosło 3.845.185 zł.

Wobec tego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych za styczeń 1993 r. wynosiła 307.615 zł (3.845.185 zł x 8%).

Podstawa wymiaru składek na Fundusz Pracy za styczeń 1993 r. wynosiła 115.356 zł (3.845.185 zł x 8% - 3.845.185 zł x 5%) - w związku z postanowieniem art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz. U. Nr 106, poz. 457, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 78, poz. 394).

2. Podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych i składek na Fundusz Pracy za młodocianych zatrudnionych w rzemieślniczych zakładach pracy w celu nauki zawodu lub przyuczenia do wykonywania określonych prac stanowi (z uwzględnieniem postanowień § 23 ust. 4 pkt 5) odpowiedni procent przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w § 2 pkt 7 lit. b i wynosi:

1) dla uczniów młodocianych odbywających naukę zawodu:

a) w I roku nauki - od 4 do 9%,

b) w II roku nauki - od 5 do 12%,

c) w III roku nauki - od 6 do 15%,

2) dla młodocianych, z którymi w umowie o pracę w celu nauki zawodu zawartej przed dniem 1 września 1988 r. ustalono okres nauki dłuższy niż trzy lata, w okresie od ukończenia trzeciego roku nauki do jej zakończenia - od 6 do 15%.

Młodociani w trzecim i czwartym roku nauki zawodu mogą otrzymywać wynagrodzenie wyższe, niż określone w pkt. 1 lit. c oraz pkt. 2 i wówczas to wynagrodzenie stanowi podstawę wymiaru składek,

3) dla uczniów młodocianych odbywających przyuczenie do wykonywania określonych pracy - od 4 do 9%.

Przykład:

Zakład budowlany zatrudniał w styczniu 1993 r. ucznia młodocianego, który odbywał trzeci rok nauki zawodu. W umowie o pracę w celu nauki zawodu wysokość wynagrodzenia ustalono na 700.000 zł.

Przeciętne wynagrodzenie za grudzień 1992 r. w pięciu podstawowych działach gospodarki narodowej bez wypłat z zysku i nadwyżki bilansowej w spółdzielniach wyniosło 3.845.185 zł.

Wobec tego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych za styczeń 1993 r. wynosiła 700.000 zł.

Podstawa wymiaru składek na Fundusz Pracy za styczeń 1993 r. wynosiła 469.289 zł (700.000 zł - 3.845.185 zł x 6%) - zgodnie z postanowieniem art. 56 ust. 2 ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu.

3. Do podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych i składek na Fundusz Pracy osób, o których mowa w ust. 1 i 2, wchodzą również (z uwzględnieniem postanowień § 23 ust. 4 pkt 5) nagrody, o których mowa w § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 1989 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych w uspołecznionych zakładach pracy i ich wynagradzania (Dz. U. Nr 56, poz. 332, z 1990 r. Nr 60, poz. 346 i z 1992 r. Nr 102, poz. 519) oraz w § 21a rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie nauki zawodu i przyuczenia do wykonywania określonych prac przez młodocianych w rzemieślniczych zakładach pracy (Dz. U. Nr 51, poz. 335, z 1982 r. Nr 17, poz. 130, z 1988 r. Nr 32, poz. 237, z 1990 r. Nr 56, poz. 332 i z 1992 r. Nr 103, poz. 525).

4. W przypadku zatrudnienia osób, o których mowa w ust. 1 i 2, przez niepełny miesiąc, podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych i składek na Fundusz Pracy zmniejsza się zgodnie z § 12 ust. 9 pkt. 3.",

4) w § 16 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Korekty podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych dokonuje się również w przypadku, gdy po sporządzeniu bilansu rocznego spółdzielni okaże się, że kwota dochodu rocznego członków spółdzielni jest niższa od kwoty dochodu, o której były opłacone składki ubezpieczeniowe w ciągu minionego roku.",

5) § 17 otrzymuje brzmienie:

"§ 17. Całkowity dochód za pracę osób skazanych, wykonywaną przez te osoby w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, przyjmuje się jako podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych. Przez całkowity dochód rozumie się nie tylko część należności wypłacaną osobie skazanej, ale również tę część, która należy się z tytułu pracy, a nie jest wypłacana osobie skazanej. Do dochodu tego nie wlicza się nagród wypłacanych skazanym na podstawie art. 49 § 4 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 13, poz. 98, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, Nr 18, poz. 136 i Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1990 r. Nr 14, poz. 85 i Nr 36, poz. 206.",

6) § 21 otrzymuje brzmienie:

"§ 21. Za skazanych wykonujących pracę w czasie obywania kary pozbawienia wolności zakład pracy oblicza składkę w wysokości 32%. Za skazanych wykonujących pracę w warsztatach więziennych na rzecz zakładu karnego składkę opłaca ten zakład."

7) w § 33 ust. 4 skreśla się wyrazy "i spółdzielnie kółek rolniczych".

§ 2. Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.