Zasady wynagradzania pracowników transportu samochodowego, zatrudnionych w kolumnach transportu sanitarnego resortu zdrowia i opieki społecznej oraz w jednostkach organizacyjnych lotnictwa sanitarnego.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1989.3.14

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 22 lutego 1989 r.

w sprawie zasad wynagradzania pracowników transportu samochodowego, zatrudnionych w kolumnach transportu sanitarnego resortu zdrowia i opieki społecznej oraz w jednostkach organizacyjnych lotnictwa sanitarnego

Na podstawie § 24 uchwały Nr 60 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1974 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników transportu samochodowego, spedycji krajowej i komunikacji miejskiej (Monitor Polski Nr 9, poz. 66, z 1978 r. Nr 15, poz. 51, z 1982 r. Nr 11, poz. 79 i z 1985 r. Nr 22, poz. 165) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Przepisy zarządzenia stosuje się do pracowników zatrudnionych w kolumnach transportu sanitarnego resortu zdrowia i opieki społecznej oraz do kierowców pojazdów samochodowych, ich pomocników i pracowników zaplecza technicznego, zatrudnionych w Centralnym Zespole Lotnictwa Sanitarnego.

2. Przepisów zarządzenia nie stosuje się do pracowników transportu samochodowego zatrudnionych w przedsiębiorstwach państwowych resortu zdrowia i opieki społecznej, do których mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz. U. Nr 5, poz. 25, z 1987 r. Nr 33, poz. 181 i z 1988 r. Nr 20, poz. 134) oraz do pracowników transportu samochodowego zatrudnionych w innych jednostkach organizacyjnych resortu zdrowia i opieki społecznej i w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej.

§ 2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o "najniższym wynagrodzeniu" rozumie się przez to obowiązujące w danym roku najniższe wynagrodzenie pracowników uspołecznionych zakładów pracy, ogłoszone na podstawie § 1 ust. 2 uchwały Nr 16 Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1987 r. w sprawie zasad podwyższania najniższego wynagrodzenia w uspołecznionych zakładach pracy (Monitor Polski Nr 8, poz. 64).

§ 3. Ustala się:

1) tabelę zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników, stanowiącą załącznik Nr 1 do zarządzenia,

2) tabelę zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych pracowników zaplecza technicznego, radiołączności i obsługi, stanowiącą załącznik Nr 2 do zarządzenia,

3) tabelę godzinowych stawek wynagrodzeń zasadniczych, stanowiącą załącznik Nr 3 do zarządzenia,

4) tabelę stanowisk, kategorii zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych pracowników wynagradzanych miesięcznie, stanowiących załącznik Nr 4 do zarządzenia,

5) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzeń zasadniczych, stanowiącą załącznik Nr 5 do zarządzenia,

6) zasady zaliczania jednostek organizacyjnych transportu sanitarnego resortu zdrowia i opieki społecznej do kategorii zakładów, stanowiące załącznik Nr 6 do zarządzenia.

§  4.

1. Pracownikom kierującym pracą komórki organizacyjnej przysługuje dodatek funkcyjny.

2. Wysokość dodatku funkcyjnego na poszczególnych stanowiskach określona jest w tabeli, stanowiącej załącznik Nr 7 do zarządzenia.

3. Dodatek funkcyjny nie przysługuje, jeżeli komórka organizacyjna zatrudnia mniej niż 3 osoby.

§  5.

1. Pracownikom przysługuje dodatek za staż pracy po przepracowaniu co najmniej trzech lat.

2. Procentowy wymiar dodatku za staż pracy ustala się odrębnie dla poprzednich okresów zatrudnienia i dla okresów zatrudnienia w danej kolumnie transportu sanitarnego, uwzględniając pełne lata pracy.

3. Podstawę wymiaru dodatku za staż pracy stanowi:

a) za okres sprzed podjęcia zatrudnienia w danej kolumnie transportu sanitarnego – 1% najniższego wynagrodzenia za rok pracy, jednak nie więcej niż 20% tego wynagrodzenia,

b) za okres zatrudnienia w danej kolumnie transportu sanitarnego – 1,5% otrzymywanego wynagrodzenia zasadniczego za rok pracy w danej kolumnie.

4. Do okresu wymaganego do uzyskania dodatku za staż pracy zalicza się okres zatrudnienia w uspołecznionych zakładach pracy oraz w prywatnych zakładach pracy, które zostały upaństwowione lub przejęte przez uspołecznione zakłady z wyłączeniem okresów zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym umowa o pracę:

1) wygasła na skutek porzucenia pracy przez pracownika,

2) została rozwiązana przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

5. Do stażu pracy wlicza się także na podstawie odrębnych przepisów inne okresy przed podjęciem pracy w danej kolumnie.

6. Dodatek za staż pracy wypłaca się w okresach miesięcznych. Dodatek za staż pracy nie przysługuje za miesiąc, w którym pracownik opuścił bez usprawiedliwienia co najmniej 1 dzień pracy. Kierownik zakładu pracy może pozbawić pracownika częściowo lub całkowicie prawa do otrzymania dodatku za staż pracy za ubiegły miesiąc w razie naruszenia przez pracownika dyscypliny pracy oraz za nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

§  6.

1. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy z przeznaczeniem na premie za wykonanie przez pracowników określonych zadań, prac lub czynności.

2. Zasady premiowania ustala kierownik zakładu pracy z udziałem przedstawicieli załogi.

3. Premię dla kierowników zakładu pracy ustala kierownik jednostki nadrzędnej, kierując się oceną pracy i realizacją zadań przez dany zakład.

§  7.

1. Kierowcom pojazdów samochodowych i ich pomocnikom przysługują dodatki za wykonanie czynności dodatkowych, nie wchodzących w zakres ich normalnych obowiązków służbowych.

2. Zasady zlecania kierowcom i ich pomocnikom czynności dodatkowych oraz stawki dodatków za te czynności określają załączniki Nr 8 i 9 do zarządzenia.

§  8.

1. Za każdą godzinę pracy wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych oraz szczególnie niebezpiecznych przysługuje dodatek wypłacany miesięcznie, w wysokości:

a) 5% najniższego wynagrodzenia przy pierwszym stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości,

b) 10% najniższego wynagrodzenia przy drugim stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości,

c) 15% najniższego wynagrodzenia przy trzecim stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości oraz szczególnego niebezpieczeństwa.

2. Rodzaje prac wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych oraz szczególnie niebezpiecznych, których wykonywanie uprawnia do dodatku, o którym mowa w ust. 1, określone są w załączniku Nr 10 do zarządzenia.

3. Kierownik zakładu pracy przyznaje dodatek, o którym mowa w ust. 1 i ustala jego wysokość.

§  9.

1. Za pracę na drugiej zmianie pracownikom przysługuje dodatek w wysokości 40% najniższego wynagrodzenia. Powyższy dodatek nie przysługuje na wydłużonej pierwszej zmianie.

2. Za pracę na trzeciej zmianie i w porze nocnej pracownikom przysługuje dodatek w wysokości 80% najniższego wynagrodzenia.

§  10.

1. Kierowcom wykonującym obsługę codzienną pojazdu i czynności zdawczo-odbiorcze, czas zużyty na wykonywanie tych czynności jest zaliczany do ich czasu pracy, jednakże w wysokości nie przekraczającej normy obsługi ustalonej dla danego pojazdu.

2. Normy czasu pracy na wykonanie obsługi codziennej pojazdów samochodowych ustala kierownik zakładu.

§  11.

1. Za każdą godzinę prowadzenia pojazdu z przyczepą, kierowcom i ich pomocnikom przysługuje dodatek w wysokości:

Lp.	Rodzaj przyczepy	Wysokość dodatku w zł/godz. za każdą przyczepę
1	Przyczepa ciężarowa o ładowności 3,0 do 3,5 t	8,00–18,00
2	Przyczepa ciężarowa o ładowności 3,5 do 5,0 t włącznie	9,00–22,00
3	Przyczepa ciężarowa o ładowności powyżej 5,0 t	11,00–24,00
4	Przyczepa autobusowa	12,00–26,00

2. Dodatki, o których mowa w ust. 1, nie przysługują za prowadzenie ciągników rolniczych z jedną przyczepą.

3. Pomocnicy kierowców otrzymują dodatki, o których mowa w ust. 1, w wysokości 50% stawek przysługujących kierowcom, z którymi współpracują.

§  12.

1. W okresie przestoju pojazdu samochodowego z przyczyn niezależnych od kierowcy, kierowcom i ich pomocnikom – o ile nie zostali skierowani do pracy zastępczej – przysługuje wynagrodzenie według stawki osobistego zaszeregowania tych pracowników.

2. Zakład pracy może na czas przestoju pojazdu z przyczyn technicznych skierować kierowcę i jego pomocnika do innej pracy, odpowiadającej w zasadzie ich kwalifikacjom, za wykonanie której przysługuje wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, nie niższe jednak niż wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania tych pracowników.

§  13.

1. Brygadziście, kierującemu pracą brygady, złożonej co najmniej z 5 pracowników, a w wyjątkowych przypadkach z 3 pracowników łącznie z brygadzistą i pracującemu wspólnie z pozostałymi członkami brygady, przysługuje dodatek w wysokości od 5% do 15% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, wynikającej z osobistego zaszeregowania.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników.

§  14.

1. Kierowcy samochodów osobowych, którzy wyrażą na to zgodę mogą otrzymywać wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (wynagrodzenie zasadnicze, premia, dodatki za godziny nadliczbowe i nocne), z uwzględnieniem liczby godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca, w przypadku gdy faktyczny czas pracy tych kierowców w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do ustalenia wynagrodzenia ryczałtowego.

2. Kwota wynagrodzenia ryczałtowego powinna być ustalona w oparciu o godzinowe stawki wynagrodzeń zasadniczych określone w załączniku Nr 3 do zarządzenia, w kategoriach zaszeregowania kierowcy samochodu osobowego.

§ 15. W ramach planowanego funduszu wynagrodzeń osobowych może być tworzony fundusz nagród w wysokości do 0,5% tego funduszu, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia.

§  16.

1. Za długoletnią pracę pracownikom przysługują nagrody jubileuszowe. Okres zatrudnienia wymagany do nabycia uprawnień do nagrody jubileuszowej wynosi 15 lat. Uprawnienia do kolejnych nagród jubileuszowych nabywa się po każdym następnym 5-letnim okresie pracy.

2. Wysokość nagrody jubileuszowej po 15 latach pracy wynosi 150% podstawy jej wymiaru i zwiększa się po następnym 5-letnim okresie pracy o 50% podstawy wymiaru, a począwszy od 25 lat pracy – o 100% tej podstawy.

3. Zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagród jubileuszowych oraz zasady ich wypłacania określają powszechnie obowiązujące przepisy.

4. Procentowy wymiar nagrody jubileuszowej ustala się z uwzględnieniem okresu sprzed podjęcia zatrudnienia w danej kolumnie transportu sanitarnego oraz okresu zatrudnienia w danej kolumnie.

5. Podstawę wymiaru nagrody jubileuszowej stanowi:

a) za okres sprzed podjęcia zatrudnienia w danej kolumnie transportu sanitarnego – najniższe wynagrodzenie obowiązujące w dniu nabycia prawa do nagrody,

b) za okres zatrudnienia w danej kolumnie transportu sanitarnego jeżeli okres ten wynosi co najmniej 5 lat – otrzymywane wynagrodzenie zasadnicze.

§  17.

1. Pracownikowi przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w związku z przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką. Minimalny okres zatrudnienia wymagany do nabycia uprawnień do odprawy pieniężnej wynosi 10 lat.

2. Wysokość odprawy pieniężnej po 10 latach pracy wynosi 100% podstawy jej wymiaru i zwiększa się po każdym następnym 5-letnim okresie pracy o 50%, a począwszy od 25 lat pracy – o 100% podstawy wymiaru.

3. Przy ustalaniu okresów pracy i innych okresów uprawniających do odprawy pieniężnej oraz zasad jej wypłacania stosuje się odpowiednio przepis § 16 ust. 3.

4. Procentowy wymiar odprawy pieniężnej ustala się z uwzględnieniem okresu sprzed podjęcia zatrudnienia w danej kolumnie transportu sanitarnego oraz okresu zatrudnienia w danej kolumnie.

5. Przy ustalaniu podstawy wymiaru odprawy pieniężnej stosuje się odpowiednio przepis § 16 ust. 5.

§ 18. Traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 19 grudnia 1985 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników transportu samochodowego, zatrudnionych w kolumnach transportu sanitarnego resortu zdrowia i opieki społecznej oraz w jednostkach organizacyjnych lotnictwa sanitarnego (Dz. Urz. MZiOS z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1987 r. Nr 6, poz. 37 i Nr 8, poz. 51 oraz z 1988 r. Nr 6, poz. 37).

§ 19. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania, z mocą od dnia 1 stycznia 1989 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

Tabela zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników

Lp.	Wyszczególnienie	Kategoria zaszeregowania	Wymogi kwalifikacyjne
			wykształcenie	praktyka
1	Kierowcy prowadzący stale:	IX–XI	podstawowe i kurs przysposobienia zawodowego (kurs na prawo jazdy) lub zasadnicze zawodowe o profilu kierowca-mechanik samochodowy i odpowiednie prawo jazdy	3 lata
	1) ambulanse rtg, stomatologiczne, krwiodawstwa i ruchome laboratoria
	2) pojazdy służące do przewozu materiałów wybuchowych, radioaktywnych, łatwopalnych, żrących, trujących
	3) samochody uprzywilejowane w ruchu drogowym (karetki pogotowia ratunkowego i reanimacyjne)	VIII–X	–"–	3 lata
	4) autobusy i samochody ciężarowe przystosowane do przewozu osób powyżej 15 miejsc siedzących
	5) samochody ciężarowe o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony do 13 ton	VII–IX	–"–	3 lata
	6) autobusy i samochody ciężarowe przystosowane do przewozu osób do 15 miejsc siedzących
	7) samochody serwisu technicznego
	8) samochody sanitarne przeznaczone do obsługi służb medycznych i sanitarnych	VII–VIII	–"–	1 rok
	9) samochody ciężarowe o dopuszczalnym ciężarze całkowitym do 3,5 tony
	10) ciągniki rolnicze w transporcie drogowym	VI–VII	–"–	1 rok
	11) samochody osobowe	V–VI		1 rok
2	Pomocnik kierowcy pojazdu samochodowego	III–V	podstawowe + kurs przysposobienia zawodowego	6 mies.

ZAŁĄCZNIK Nr 2

Tabela zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych pracowników zaplecza technicznego, radiołączności i obsługi

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Wymogi kwalifikacyjne
			wykształcenie	praktyka
1	Elektryk samochodowy, lakiernik, blacharz-spawacz, mechanik samochodowy	VIII–IX	Średnie zawodowe	4–5 lat
			Zasadnicze zawodowe	6–7 lat
2	Technik radiołączności, tokarz, elektryk sieciowy, ślusarz narzędziowy	VIII–X	Średnie zawodowe	4–5 lat
			Zasadnicze zawodowe	6–7 lat
3	Hydraulik, kowal, stolarz	VII–IX	Zasadnicze zawodowe	2–3 lata
4	Tapicer, wydawca magazynowy z odpowiedzialnością materialną, palacz c.o.	VI–VIII	Zasadnicze zawodowe	2–3 lata
		V–VIII
5	Pomocnik mechanika samochodowego	VI–VII	Zasadnicze zawodowe	–
6	Robotnik gospodarczy, magazynowy, pomocnik palacza c.o.	IV–VI	–	–
7	Portier, dozorca, sprzątaczka, gotowacz napoi	III–IV	–	–
8	Goniec	II–III	–	–

Wyjaśnienia:

1. Czas pracy i sposób rozliczania czasu pracy pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu określają odrębne przepisy.

2. Zasady wynagradzania pracowników straży przemysłowej określają odrębne przepisy.

ZAŁĄCZNIK Nr 3

Tabela godzinowych stawek wynagrodzeń zasadniczych

Kategoria zaszeregowania	Stawka w zł/godz.
I	100–135
II	115–150
III	130–170
IV	145–190
V	160–210
VI	180–240
VII	200–270
VIII	220–300
IX	240–330
X	260–360
XI	280–390

ZAŁĄCZNIK Nr 4

Tabela stanowisk, kategorii zaszeregowania i wymogów kwalifikacyjnych pracowników wynagradzanych miesięcznie.

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Wymogi kwalifikacyjne
			wykształcenie	praktyka
1	Dyrektor WKTS	XVIII–XXI	wyższe	8 lat, w tym 4 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
2	Zastępca dyrektora WKTS	XVI–XIX	–"–	–"–
3	Główny księgowy WKTS	XVI–XVIII	–"–	–"–
4	Główny specjalista WKTS, kierownik gospodarstwa pomocniczego, dyrektor RKTS	XIV–XVI	–"–	7 lat, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
	radca prawny		określone odrębnymi przepisami
	Główny księgowy RKTS, z-ca dyrektora RKTS, kierownik RKTS, kierownik Wojewódzkiej Stacji Obsługi		wyższe	4 lata, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
			średnie	6 lat, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
5	Z-ca głównego księgowego WKTS, gł. księgowy gospodarstwa pomocniczego, kierownik WKTS	XIII–XIV	wyższe	4 lata, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
			średnie	7 lat, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
6	Z-ca kierownika działu WKTS, st. specjalista, kierownik działu RKTS, z-ca kierownika WSO, z-ca kierownika gospodarstwa pomocniczego	XII–XIII	wyższe	4 lata, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
			średnie	7 lat, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
7	St. mistrz, kierownik zespołu magazynów	X–XIII	średnie oraz przeszkolenie specjalistyczne	6–7 lat
8	Kierownik sekcji, specjalista, diagnosta	IX–XII	wyższe	4 lata, w tym 3 lata na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym
			średnie	6–7 lat
	Mistrz, st. dyspozytor		średnie oraz przeszkolenie specjalistyczne	6–7 lat
	dyspozytor, kierownik garaży, kierownik magazynu			4–5 lat
9	St. inspektor, st. kontroler techniczny, rewident	IX–XI	średnie oraz przeszkolenie specjalistyczne	6–7 lat
10	St. księgowy, st. magazynier, inspektor, kontroler techniczny	VIII–X	–"–	6–7 lat
11	Magazynier, księgowy, kasjer	VII–IX	–"–	2 lata
12	St. referent, sekretarka, maszynistka	VII–VIII	średnie lub zasadnicze zawodowe	2 lata
13	Referent, kontystka, telefonistka	V–VII	średnie lub zasadnicze zawodowe	ukończony staż
14	Stażysta z wyższym wykształceniem	VIII–IX	–	–
15	Stażysta ze średnim wykształceniem	IV–VI	–	–

Wyjaśnienie:

1. Przy ustalaniu kategorii zaszeregowania mistrza (st. mistrza) należy uwzględnić postanowienia zawarte w załączniku do uchwały Nr 258 Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1982 r. w sprawie statusu mistrza w państwowym zakładzie pracy (Mon. Pol. Nr 32, poz. 277).

2. Pracownik zatrudniony w KTS przed wejściem w życie zarządzenia, nie mający wymaganych kwalifikacji, może być zatrudniony na dotychczasowym stanowisku tylko w tym przypadku, jeżeli był zatrudniony na tym stanowisku zgodnie z obowiązującymi dotychczas przepisami.

ZAŁĄCZNIK Nr 5

Tabela miesięcznych stawek wynagrodzeń zasadniczych

I	17.800–23.000
II	21.000–26.000
III	23.000–29.000
IV	25.000–32.000
V	27.000–35.000
VI	29.000–39.000
VII	31.000–43.000
VIII	33.000–47.000
IX	35.000–51.000
X	37.000–55.000
XI	40.000–59.000
XII	43.000–63.000
XIII	46.000–67.000
XIV	49.000–71.000
XV	52.000–74.000
XVI	55.000–77.000
XVII	58.000–80.000
XVIII	61.000–83.000
XIX	64.000–86.000
XX	67.000–89.000
XXI	70.000–92.000

ZAŁĄCZNIK Nr 6

Zasady zaliczania jednostek organizacyjnych transportu sanitarnego resortu zdrowia i opieki społecznej do kategorii zakładów

Podział jednostek organizacyjnych transportu sanitarnego resortu zdrowia i opieki społecznej, na poszczególne kategorie zakładów dokonuje się w celu odpowiedniego ustalenia wysokości dodatków funkcyjnych dla niektórych stanowisk kierowniczych.

Zaliczenie KTS do odpowiedniej kategorii zakładu zależy od rozmiaru zatrudnienia wg określonego niżej kryterium:

w WKTS:

dla I kategorii zakładu – powyżej 400 pracowników

dla II kategorii zakładu – do 400 pracowników

w RKTS:

dla I kategorii zakładu – powyżej 70 pracowników

dla II kategorii zakładu – do 70 pracowników

ZAŁĄCZNIK Nr 7

Tabela dodatków funkcyjnych

Lp.	Stanowisko	Stawka miesięczna
		Kategoria zakładu
		I	II
1	Dyrektor WKTS	od 16.000 do 37.000	od 12.000 do 30.000
2	Z-ca dyrektora WKTS	od 14.000 do 31.000	od 10.000 do 24.000
	Główny księgowy WKTS
3	Główny specjalista WKTS	od 10.000 do 21.000	od 8.000 do 18.000
	Kierownik gospodarstwa pomocniczego
4	Dyrektor RKTS	od 12.000 do 25.000	od 8.000 do 18.000
5	Z-ca dyrektora RKTS	od 9.000 do 18.000	od 6.000 do 12.000
	Kierownik RKTS
	Główny księgowy RKTS
6	Z-ca Głównego Księgowego WKTS	od 5.000 do 11.000
	Kierownik działu
	Kierownik WSO
	Główny księgowy gospodarstwa pomocniczego
7	Z-ca kierownika działu	od 4.500 do 10.500
	Z-ca kierownika WSO
	Kierownik sekcji
	Kierownik zespołu magazynów
8	Kierownik magazynu	od 4.000 do 10.000
	Kierownik garaży
	St. dyspozytor
	St. magazynier
	St. mistrz
9	Dyspozytor	od 2.500 do 9.500
	Magazynier
	Mistrz

ZAŁĄCZNIK Nr 8

Zasady zlecania kierowcom pojazdów samochodowych i ich pomocnikom czynności dodatkowych oraz wynagradzania za te czynności

1. Kierowcom i pomocnikom kierowców z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, w uzasadnionych ekonomicznie przypadkach, mogą być w czasie ich pracy powierzone czynności dodatkowe, nie wchodzące w zakres ich normalnych obowiązków.

2. Za uzasadnione ekonomicznie należy uznać w szczególności te przypadki, w których powierzanie kierowcom i pomocnikom kierowców dodatkowych czynności eliminuje potrzebę zatrudnienia innych osób dla wykonania tych czynności lub powoduje lepsze wykorzystanie taboru i urządzeń przeładunkowych.

3. Czynności dodatkowe mogą być zlecane kierowcom i pomocnikom kierowców za ich zgodą, po odpowiednim przeszkoleniu, pod warunkiem zachowania bezpieczeństwa ruchu i pracy przy zapewnieniu warunków organizacyjno-technicznych oraz dokumentacyjno-kontrolnych.

4. Za wykonywanie czynności dodatkowych kierowcom i pomocnikom kierowców przysługuje odrębne wynagrodzenie w wysokości ustalonej dla poszczególnych rodzajów i zakresów czynności, określone w tabeli dodatków.

5. W przypadku powierzenia kierowcom wykonywania szeregu rodzajów czynności dodatkowych, z tytułu których przysługuje im odrębne wynagrodzenie, łączna suma tego wynagrodzenia nie może przekroczyć 14.200 zł miesięcznie dla jednego pracownika.

6. Powierzenie wykonywania czynności dodatkowych powinno być uwzględnione w umowie o pracę, określającej powierzone czynności dodatkowe i wysokości dodatków za te czynności.

ZAŁĄCZNIK Nr 9

Tabela dodatków za wykonywanie czynności dodatkowych przez kierowców pojazdów samochodowych i ich pomocników

Lp.	Rodzaj dodatkowych czynności	Zakres wykonywania dodatkowych czynności	Stawka dodatku miesięczna
1	Czynności noszowego w samochodzie sanitarnym	przenoszenie chorych, transport krwi	do 9.200
2	Czynności sanitariusza w samochodzie sanitarnym		do 5.000
3	Za stały, czynny współudział przy za- i wyładunku na samochodach ciężarowych i dostawczych		do 5.000
4	Wykonywanie czynności spedycyjnych w ograniczonym zakresie (łącznie z przyjęciem odpowiedzialności materialnej za przewożony ładunek) na samochodach sanitarnych obsługujących lecznictwo	transport leków, materiałów do badań, protez itp.	do 7.000
5	Wykonywanie czynności ładowacza (za- i wyładunek) na samochodach ciężarowych i dostawczych)		do 6.000
6	Załatwianie czynności spedycyjnych łącznie z przyjęciem odpowiedzialności za konwojowanie przewożonych ładunków na samochodach ciężarowych i dostawczych. Przyjęcie odpowiedzialności i obsługa samochodu dodatkowego.	odbiór i zdanie ładunku, załatwienie formalności dokumentacyjnych, nadzór nad dodatkowym samochodem	do 10.000
7	Wykonywanie czynności spedycyjnych i stały czynny współudział przy za- i wyładunku na samochodach ciężarowych i dostawczych lub jednoosobowe wykonanie wszystkich czynności spedycyjnych (za- i wyładunek), rozliczanie towarowe, odpowiedzialność materialna itp. na samochodach ciężarowych i dostawczych	odbiór i zdanie ładunku, załatwienie formalności dokumentacyjnych, nadzór nad ładunkiem, pomoc przy za- i wyładunku	do 14.200
8	Wykonywanie czynności operatorów dźwigów, koparek itp. (z wyjątkiem wywrotek)	uruchamianie agregatów, nadzór nad ich pracą, wykonywanie czynności operatora, wykonywanie czynności serwisowych	do 14.200
9	Obsługa urządzeń pojazdów specjalnych nie związanych z prowadzeniem i obsługą tych pojazdów (laboratoria, ambulatoria, warsztaty naprawcze, pogotowia techniczne)	przygotowywanie urządzeń do pracy, ich uruchamianie, nadzór nad ich uruchamianiem, nadzór nad ich pracą, wyłączanie, wykonywanie przeglądu technicznego urządzeń	do 7.000
10	Wykonywanie czynności konduktora w komunikacji autobusowej	kontrola biletów, odprawa podróżnych, sprzedaż biletów, rozliczanie kasy konduktorskiej itp.	do 7.000

ZAŁĄCZNIK Nr 10

Rodzaje prac wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych oraz szczególnie niebezpiecznych

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25° lub poniżej 10°,

4) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub w bezpośrednim kontakcie z wodą,

5) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone np. spawanie, hartowanie,

6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,

7) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

8) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów, wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) w warunkach narażenia na hałas,

4) w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu wynikającym z procesu technologicznego,

5) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych,

6) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

7) w warunkach narażenia na działanie hormonów i antybiotyków powodujących zaburzenia czynności fizjologicznych organizmu oraz innych czynników o analogicznym jak te hormony i antybiotyki działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości oraz szczególnego niebezpieczeństwa zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia,

3) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy,

4) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem i transportowaniem gazów i materiałów wybuchowych,

5) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia,

6) przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce,

7) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem,

8) w kontakcie z materiałem zakaźnym albo chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,

9) w kontakcie z ludźmi chorymi na choroby psychiczne lub upośledzonymi w znacznym stopniu,

10) w kontakcie ze skazanymi, zatrudnionymi w przywięziennych zakładach pracy,

11) pod ziemią lub pod wodą.

Prace określone w pkt 1 ppkt 1 i 2 oraz w pkt 2 ppkt 1–3 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających dodatkowe wynagrodzenie, jeżeli w środowisku pracy przekraczane są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone odrębnymi przepisami lub inne obowiązujące normy higieniczno-sanitarne.

Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w powołanych wyżej punktach, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.