Zasady udzielania bankom kredytu refinansowego.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.NBP.1983.2.4

Akt utracił moc
Wersja od: 23 lutego 1983 r.

UCHWAŁA Nr 1/83
RADY BANKÓW
z dnia 23 lutego 1983 r.
w sprawie zasad udzielania bankom kredytu refinansowego.

Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o statucie Narodowego Banku Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 57) Rada Banków uchwala, co następuje:
1. Realizując swe funkcje w dziedzinie organizowania i koordynowania działalności pieniężno-kredytowej Narodowy Bank Polski udziela innym bankom kredytu refinansowego.

2. Kredyt refinansowany jest udzielany dla umożliwienia rozszerzenia działalności kredytowej banków, gdy zasoby pozostające w dyspozycji banków są nie wystarczające.

3. Wielkość kredytu refinansowego oraz warunki jego wykorzystania są określone corocznie w zgodności z ustaleniami planu kredytowego.

4. Wnioski o kredyt refinansowy banki przedkładają łącznie z projektami rocznych planów kredytowych tych banków.

5. Wnioski te powinny zawierać dane wraz z uzasadnieniem dotyczącym planowanej działalności banków i możliwości jej realizacji własnymi funduszami oraz środkami obcymi pozostającymi w ich dyspozycji. We wnioskach należy podać przewidywane wielkości kredytu refinansowego na koniec poszczególnych kwartałów.

6. Kredyt refinansowany jest przyznawany przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego po ustaleniu przez Sejm zbiorczego planu kredytowego oraz po rozpatrzeniu i zaakceptowaniu przez Radę Banków planów kredytowych poszczególnych banków.

7. Kredyt refinansowany jest przyznawany, jeżeli ocena wniosków o kredyt wykaże, że dla realizacji swej działalności kredytowej banki nie mają możliwości wykorzystania lub zwiększenia wykorzystania własnych i innych źródeł pokrycia tej działalności. Warunki wykorzystywania kredytów refinansowych określają umowy zawarte między Narodowym Bankiem Polskim a zainteresowanymi bankami. W umowach tych m.in. poza ustaleniem kwoty kredytu, oprocentowania i terminu na jaki jest udzielany, powinna być zawarta klauzula zobowiązująca bank otrzymujący kredyt refinansowy do przestrzegania warunków określonych w założeniach polityki pieniężno-kredytowej.

8. Wysokość przyznanego kredytu refinansowego stanowi granice jego wykorzystania.

9. Jeżeli wysokość przyznanego kredytu refinansowego okaże się nie wystarczająca zainteresowany bank może wystąpić z wnioskiem o jego podwyższenie.

Uzasadnienie wniosku o podwyższenie kredytu refinansowego powinno zawierać naświetlenie przyczyn dodatkowych potrzeb w tym zakresie, a mianowicie:

1) czy wynika to z rozszerzenia działalności kredytowej i konieczności zmiany planu kredytowego,

2) czy pozostające w dyspozycji banku zasoby finansowe zmniejszyły się względnie zostały zaangażowane inaczej niż zakładano.

10. Kredyt refinansowy będzie oprocentowany. Wysokość stopy procentowej i warunki udzielania kredytu będą ustalane w corocznych umowach pomiędzy Narodowym Bankiem Polskim a zainteresowanymi Bankami ubiegającymi się o kredyt refinansowy.

Oprocentowanie kredytu refinansowego zostanie wprowadzone w życie z dniem 1 stycznia 1984 r.

11. Kredyt refinansowy jest ewidencjonowany na scentralizowanych rachunkach w centralach poszczególnych banków. W ciężar tych rachunków następuje wykorzystywanie kredytu refinansowego - do górnej granicy przyznanego kredytu, która nie może być przekroczona.

12. Uchwała wchodzi w życie z dniem powzięcia.