Wyrok z dnia 23 października 2007 r. w sprawie z odwołania Lukas Bank S.A. we Wrocławiu przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, sygn. akt. XVII Ama 12/07.
Dz.Urz.UOKiK.2008.1.8
Akt indywidualnyWYROK
z dnia 23 października 2007 r.
w sprawie z odwołania Lukas Bank S.A. we Wrocławiu przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po rozpoznaniu w dniu 23 października 2007 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z odwołania Lukas Bank S.A. we Wrocławiu przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 27 października 2006 r. Nr RWR-41/2006:
II. zasądza od Lukas Bank S.A. we Wrocławiu na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt zł) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
UZASADNIENIE
Decyzją Nr RWR-41/2006 z dnia 27 października 2006 r., pozwany Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu postępowania w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów uznał za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, wskazaną w art. 23a ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, działanie powoda Lukas Bank S.A. we Wrocławiu, polegające na braku podania we wzorcu umownym pod nazwą "Umowa o przyznanie limitu kredytowego i Umowa o wydanie i korzystanie z karty kredytowej Maxima Plus" - informacji na temat zasad spłaty kredytu zaciąganego w związku z korzystaniem z karty "Maxima Plus", co stanowi naruszenie art. 4 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 100, poz. 1081 ze zm.) i nakazał zaniechanie jej stosowania.
W pkt II decyzji pozwany, jako środek usunięcia trwających skutków naruszenia zbiorowych interesów konsumentów w celu wykonania nakazu określił: Uzupełnienie przez Lukas Bank S.A. we Wrocławiu powyższego wzorca umownego o informacje na temat zasad spłaty kredytu zaciąganego w związku z korzystaniem z karty "Maxima Plus", w szczególności precyzyjne wskazanie warunków, jakie musi spełniać klient, aby nie ponosić kosztów odsetek z tytułu transakcji bezgotówkowych w sytuacji, gdy te warunki nie będą spełnione. Uzupełnienia wzorca umownego o przedmiotową informację należy dokonać także we wszystkich umowach zawartych przed datą uprawomocnienia się przedmiotowej decyzji.
W pkt III pozwany nadal decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
Decyzję Prezes UOKiK oparł na następujących ustaleniach.
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2006 r., Prezes UOKiK wszczął postępowanie administracyjne w sprawie naruszenia przez Bank zakazu stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, poprzez brak podania we wzorcu umownym pod nazwą "Umowa o przyznaniu limitu kredytowego i Umowa o wydanie i korzystanie z karty kredytowej Maxima Plus", informacji na temat zasad spłaty kredytu zaciąganego w związku z korzystaniem z karty "Maxima Plus".
Prezes UOKiK ustalił, iż na mocy postanowienia Zarządu Banku Nr 25/2005 z dnia 6 maja 2005 r., z dniem 9 maja 2005 r. wprowadzono do oferty nowy produkt - kartę kredytową "Maxima Plus". Na potrzeby obsługi karty wprowadzono następujące wzory dokumentów: a) wzór umowy o przyznanie limitu i wydanie karty kredytowej "Maxima Plus", b) regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego i karty kredytowej "Maxima Plus", c) tabelę opłat i prowizji dla karty kredytowej Maxima Plus.
Kwestia spłaty zadłużenia karty Maxima Plus została uregulowana we wzorcu umownym pod nazwą "Umowa o przyznaniu limitu kredytowego Nr (..) i Umowa o wydanie i korzystanie z karty kredytowej Maxima Plus Nr (..)" odwołującym się do regulaminu limitu. Regulamin limitu określał, iż każda częściowa spłata zadłużenia karty w okresie rozliczeniowym (bez żadnych opóźnień) powoduje naliczenie odsetek od całej kwoty zadłużenia z tytułu transakcji bezgotówkowych, w danym okresie rozliczeniowym.
Prezes UOKiK stwierdził, iż zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 100, poz. 1081 ze zm.) umowa o kredyt konsumencki powinna zawierać "zasady i terminy spłaty kredytu". Tekst wzorca umownego nie zawiera cytowanej wyżej informacji na temat zasad rozliczenia karty "Maxima Plus" ujętych szczegółowo w regulaminie przyznawania i korzystania z limitu kredytowego i karty kredytowej. Prezes UOKiK stwierdził, iż informacje na temat zasad i terminu spłaty kredytu winny być zawarte w umowie o kredyt konsumencki, a nie w regulaminie. Uznając, iż działanie Banku narusza art. 23a ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w zw. z art. 4 ust. 2 pkt 3 ustawy o kredycie konsumenckim Prezes UOKiK wydał w dniu 27 października 2006 r. decyzję RWR-41/2006.
Odwołanie od pkt II decyzji, tj. w zakresie nakazu usunięcia skutków naruszenia zbiorowych interesów konsumentów w odniesieniu do wzorców umownych, które nie zostały wykonane w dacie otrzymania decyzji złożył powodowy Lukas Bank S.A. wnosząc o zmianę decyzji w zaskarżonym zakresie i orzeczenie, iż nakaz usunięcia naruszeń dotyczy tylko umów zawieranych po dacie otrzymania przez Lukas Bank decyzji.
Powód nie kwestionuje nałożonego przez Prezesa UOKiK nakazu zmiany stosowanego przez Bank wzorca umownego, stwierdził natomiast, iż realizacja pkt II decyzji wiązałaby się dla powoda z koniecznością skierowania do konsumentów korespondencji zawierającej jednostronne oświadczenie woli Banku, co biorąc pod uwagę ok. 400.000 umów o kartę kredytową "Maxima Plus" wiązałoby się z dużym nakładem pracy i spowodowałoby dla powoda duże obciążenie organizacyjne i logistyczne oraz zakłóciłoby bieżącą obsługę klientów. Ponadto sytuacja klientów, którzy zawarli z Bankiem umowę o kartę kredytową, a którzy jeszcze nie dokonali spłaty kredytu zaciągniętego w związku z jej korzystaniem, faktycznie nie ulegnie zmianie w zakresie stosowanej przez Bank praktyki odnoszącej się do obciążenia konsumentów odsetkami od całkowitego zadłużenia kredytu spłaconego częściowo.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Bezsporne w sprawie jest, iż zawarte z konsumentami umowy o przyznanie limitu kredytowego i umowy o wydanie i korzystanie z karty kredytowej "Maxima Plus" nie zawierały wszystkich obligatoryjnych postanowień wymaganych ustawą z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim. Zważywszy, iż określone ustawą obligatoryjne postanowienia umowy o kredyt konsumencki zawierają informację o zakresie praw i obowiązków konsumentów, zapewniając konsumentom szczególną ochronę prawną w stosunkach umownych z profesjonalnymi podmiotami udzielającymi kredytów oraz fakt, iż ustawa o kredycie konsumenckim obowiązuje od września 2002 r., zaś kartę kredytową "Maxima Plus" wprowadzono (z naruszeniem ustawy) do obrotu w maju 2005 r., argument co do nadmiernych kosztów banku celem "naprawy" swojego błędu jest mało przekonujący. Ograniczenie się zaś Banku do niestosowania nieprawidłowych umów z przyszłymi klientami Banku pozbawia dotychczasowych klientów pełnego dostępu w umowie do istotnych informacji o zasadach spłaty kredytu. Informacji, które winny być zawarte w umowie od samego początku.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji (art. 47931a Kpc).
O kosztach orzeczono stosowanie do art. 98 i 99 Kpc.