Wyposażenie w środki ochrony i dyżurną odzież ochronną samochodów patrolowo-gaśniczych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych.

Dzienniki resortowe

B.I.LP.2007.1.3

Akt utracił moc

Wersja od: 14 grudnia 2006 r.

ZARZĄDZENIE Nr 61

DYREKTORA GENERALNEGO LASÓW PAŃSTWOWYCH

z dnia 14 grudnia 2006 r.

w sprawie wyposażenia w środki ochrony i dyżurną odzież ochronną samochodów patrolowo-gaśniczych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych

ZO-2512-14/06

Na podstawie art. 33, ust. 1, pkt 3 ustawy z 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r., nr 45, poz. 435, z późn. zm.) oraz § 6 Statutu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, wprowadzonego w życie zarządzeniem nr 50 ministra ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa z 18 maja 1994 r. w sprawie nadania Statutu Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe zarządzam, co następuje.

§ 1. W celu ochrony zdrowia i życia pracowników zatrudnionych do obsługi samochodów patrolowo-gaśniczych wprowadzam do użytku w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych środki ochrony i dyżurną odzież ochronną jako wyposażenie pojazdów patrolowo-gaśniczych.

§ 2. Zobowiązuję kierowników wszystkich jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych do uzupełnienia wyposażenia samochodów patrolowo-gaśniczych w zestawy składające się z:

1) środków ochrony,

2) dyżurnej odzieży ochronnej,

w liczbie minimum 2 zestawów (kompletów) na samochód.

§ 3. W skład wyżej wymienionego zestawu wchodzą:

1) środki ochrony głowy, twarzy i oczu, kończyn górnych oraz dolnych:

* hełm ochronny z wyposażeniem dodatkowym,

* buty,

* rękawice,

* kominiarka;

2) dyżurna odzież ochronna:

* kurtka,

* spodnie.

§ 4. Wymagania szczegółowe, jakie ma spełniać wyżej wymieniony zestaw, określa załącznik do niniejszego zarządzenia.

§ 5. Środki ochrony i dyżurną odzież ochronną, będącą na wyposażeniu samochodów patrolowo-gaśniczych, przeznacza się wyłącznie do użytku podczas akcji ratowniczo-gaśniczych, pełnienia dyżurów przeciwpożarowych oraz patrolowania w okresie zagrożenia pożarowego.

§ 6. Uprawnionymi do użytkowania ww. środków ochrony i dyżurnej odzieży ochronnej są osoby (pracownicy) wyznaczone, zatrudnione przez kierowników jednostek do obsługi samochodów patrolowo-gaśniczych w okresie zagrożenia pożarowego.

§ 7. W celu przestrzegania przepisów sanitarno-epidemiologicznych należy dążyć do ograniczenia rotacji obsługi tych samochodów.

§ 8. Uzupełnienie wyposażenia samochodów patrolowo-gaśniczych w ww. zestawy powinno nastąpić do 31 grudnia 2007 r.

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

Wymagania szczegółowe dotyczące środków ochrony i dyżurnej odzieży ochronnej wchodzących w skład wyposażenia samochodów patrolowo-gaśniczych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych

1.

HEŁM

Powinien spełniać wymagania zawarte w normie PN-EN 443 lub PN-EN-397 ze względu na specyfikę działań ratowniczo-gaśniczych w lesie. Musi maksymalnie chronić głowę poprzez wzmocnienie skorupy hełmu wzmocnieniem grzebieniowym, ale jednocześnie być lekki i zapewniać dobrą wentylację głowy. Skorupa hełmu ma być gładka, bez ostrych załamań, a boczne krawędzie schodzić do uszu. Hełm powinien mieć również, zamocowany na stałe, element chroniący oczy, w tym szczególnie przed zadymieniem, oraz osłonę zapewniającą ochronę szyi i karku. Na hełmie muszą znajdować się elementy odblaskowe. Powinien być koloru białego.

2.

BUTY

Powinny spełniać wymagania zawarte w normie PN-EN 345. Mają być wykonane z czarnej skóry, sznurowane systemem wiązań i z zamkiem błyskawicznym, umiejscowionym z przodu. Nosek buta obowiązkowo ma mieć wzmocnienie zapobiegające zgnieceniu palców oraz możliwie maksymalnie chronić stopy. Wysokość cholewki buta powinna sięgać do wysokości 25 cm. Buty powinny być wodoszczelne i nie przemakać w czasie krótszym niż 30 minut oraz odporne na chemikalia, a także wyposażone we wkładkę zapewniającą optymalną wentylację i pochłanianie potu. Powinny zapewniać komfort użytkowania w lesie poprzez elastyczne dostosowywanie się protektora podeszwy do nierówności terenu oraz być możliwie jak najlżejsze.

3.

RĘKAWICE

Powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-EN 659. Muszą być pięciopalczaste, wykonane ze skóry lub tkaniny, albo obu materiałów łącznie, zakończone ściągaczem. Materiał, z którego wykonane są rękawice, powinien być koloru ciemnego oraz zapewniać ochronę przed wysoką temperaturą, wodą i olejami. Konstrukcja rękawic musi zapobiegać wyciąganiu warstwy termoizolacyjnej z ich wnętrza zarówno podczas jej nakładania, jak i zdejmowania. Rękawice powinny zapewniać maksymalną wygodę podczas obsługi typowego sprzętu gaśniczego (dotyczy to zwłaszcza możliwości chwytnych).

4.

KOMINIARKA

Musi spełniać wymagania normy PN-EN 13911. Powinna być dopasowana, ale nie ograniczać ruchu głowy, a jej zakładanie nie może przysparzać trudności. Kominiarka powinna mieć "kołnierz" chroniący szyję oraz górną część klatki piersiowej, stanowiący połączenie pomiędzy nią i odzieżą ochronną. Kominiarka powinna spełniać ogólne wymagania dotyczące odzieży ochronnej, zawarte w normie PN-EN 340 i być koloru jasnego.

5.

KURTKA I SPODNIE

Ubranie jednowarstwowe, dwuczęściowe ze wzmocnionymi częściami na łokcie, kolana i ramiona, spełniające wymagania normy ISO 15384 i pozostałych z nią związanych.

Materiał zasadniczy: tkanina o zawartości minimum 90% włókien aramidowych, w kolorze czerwonym, o gramaturze 220 g/m².

KURTKA: zakończona pasem ściągniętym wszytą gumką, z możliwością regulacji obwodu.

Część przednia:

* po prawej stronie naszyta kieszeń z patką, rozdzielona ściegiem pionowym w celu dostosowania jej części do rozmiaru telefonu komórkowego, pod patką umieszczony krążek metalowy;

* po lewej stronie naszyta kieszeń z patką na radiostację, nad kieszenią listwa do umocowania mikrofonu;

* po lewej stronie wszyta kieszeń wewnętrzna na dokumenty.

Część tylna:

* zaszewki na wysokości ramion dla ułatwienia ruchów, wcięcie w pasie, wzmocnienie ramion dodatkową warstwą materiału zasadniczego, przechodzące w formie siodła do części przedniej. Wzmocnienie przeszyte wzdłużnie w odstępie 4 cm.

Rękawy:

* jednoczęściowe, z naszytym dodatkowym wzmocnieniem łokcia, wykonanym z materiału zasadniczego, na dolnym obwodzie rękawa naszyta listwa z materiału zasadniczego, zapinana na rzep, umożliwiająca dopasowanie rękawa do nadgarstka;

* w dolnej części rękawa wszyty ściągacz, wykonany z dzianiny o zawartości minimum 90% włókien aramidowych.

Kołnierz:

* kołnierz w formie stójki, z zapięciem na rzep.

Zamek:

* dwudzielny, wszyty od kołnierza do dolnej krawędzi kurtki, zakryty listwą z materiału zasadniczego, zapinaną na całej długości na rzep. Pod zamkiem na całej długości wszyta podkładka.

SPODNIE:

* z podwyższonym pasem, zapinane na pas wykonany z materiału tkanego;

* rozporek zapinany na rzep lub suwak i nap lub guzik;

* spodnie powinny mieć szelki i szlufki, umożliwiające noszenie pasa;

* w dolnej części nogawki naszyta listwa, wykonana z materiału zasadniczego, zapinana na rzep, umożliwiająca dopasowanie nogawki do buta.

Część przednia:

* pod linią pasa wszyte dwie kieszenie boczne, zamykane na suwak, a pod nimi, na wysokości opuszczonych dłoni, naszyte dwie kieszenie boczne, kryte patkami zapinanymi na rzep;

* prawa kieszeń z przeszyciem na 1/3 szerokości w celu przystosowania jej części na umieszczenie noża;

* lewa kieszeń z krążkiem metalowym pod patką.

Wzmocnienie części kolanowej:

* wykonane z materiału zasadniczego, umieszczone w przedniej części pod naszytymi kieszeniami.

Szwy:

* wykonane nićmi o zawartości minimum 90% włókien aramidowych - w częściach wystawionych na większe obciążenia, wzmocnione zamkami.

Oznakowanie:

Taśmy odblaskowe:

* srebrne, szerokości 50 mm, umieszczone na rękawach nad wzmocnieniem, na nogawkach pod wzmocnieniem.

Na lewym rękawie:

* naszywka ze znakiem Lasów Państwowych, wykonana techniką haftu według wzoru.

Nad kieszenią na radiostację:

* rzep pod plakietkę z nazwą nadleśnictwa i nazwiskiem.

Na plecach:

* napis "Lasy Państwowe" według obowiązującego wzoru (taśma srebrna, transfer termiczny z wyciętymi literami).

Wszystkie wyroby powinny być dostarczone do odbiorcy z informacją napisaną w języku polskim oraz zawierającą co najmniej:

* instrukcję użytkowania,

* ograniczenia dotyczące użytkowania,

* instrukcję przechowywania i konserwacji.

Wszystkie informacje powinny być jednoznaczne, nie powodujące wątpliwości.

Wyroby muszą być zaopatrzone w deklarację zgodności WE i być stosownie oznakowane znakowaniem CE.