Wykonywanie przepisów o odpowiedzialności porządkowej za naruszenie dyscypliny budżetowej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1971.13.33

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1971 r.

INSTRUKCJA Nr 47/GM

z dnia 17 września 1971 r.

w sprawie wykonywania przepisów o odpowiedzialności porządkowej za naruszenie dyscypliny budżetowej.

Na podstawie § 27 ust. 1 oraz § 29 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1971 r. w sprawie odpowiedzialności porządkowej za naruszenie dyscypliny budżetowej (Dz. U. Nr 5, poz. 58), zarządza się, co następuje:

§ 1. Komisje orzekające, powołane na podstawie §§ 7 i 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1971 r. w sprawie odpowiedzialności porządkowej za naruszenie dyscypliny budżetowej (Dz. U. Nr 5, poz. 58) - zwanego w dalszym ciągu "rozporządzeniem" - powinny załatwiać sprawy o naruszenie dyscypliny budżetowej wnikliwie i terminowo z zachowaniem przepisów art. 84-88 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244) rozporządzenia i kodeksu postępowania administracyjnego. Komisje orzekające powinny czuwać zwłaszcza nad obroną interesów dyscypliny budżetowej, zapewnieniem obwinionemu praw do obrony i przestrzeganiem zasad praworządności w postępowaniu.

§  2.

1. Do zadań przewodniczącego komisji należy:

1) ogólne kierownictwo komisji i czuwanie nad sprawnym i terminowym załatwieniem spraw,

2) wydawanie orzeczeń w I instancji w przypadkach przewidzianych w § 14 rozporządzenia,

3) wydawanie postanowień poza rozprawą, a w II instancji także rozpatrywanie poza rozprawą zażaleń na wydane postanowienia I instancji (§ 22 ust. 2 rozporządzenia),

4) wydawanie poza rozprawą postanowień i zarządzeń zmierzających do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy (art. 5, 71 i 83 KPA),

5) wyznaczanie spośród członków komisji przewodniczącego i dwóch członków zespołu orzekającego w przypadkach, gdy sprawa nie podlega rozstrzygnięciu w trybie określonym w § 14 rozporządzenia,

6) wyznaczenie terminu rozprawy i wzywanie stron, świadków i biegłych, a w drugiej instancji zawiadomienie stron o terminie rozprawy; przewodniczący może upoważnić pracownika wykonującego obsługę biurową do podpisywania w jego zastępstwie wezwań lub zawiadomień skierowanych do stron lub innych osób,

7) zawiadamianie stron i komisji sprawującej nadzór (§ 27 rozporządzenia) w razie niezałatwienia sprawy w terminie (art. 33 KPA),

8) nadzór merytoryczny nad wydatkami związanymi z działalnością komisji,

9) wykonywanie innych czynności, które zgodnie z rozporządzeniem i niniejszą instrukcją należą do przewodniczącego komisji.

2. Zastępca przewodniczącego komisji może wykonywać wszelkie czynności, do których uprawniony jest przewodniczący, z wyjątkiem czynności określonych w § 13 ust. 3 rozporządzenia.

§  3.

1. Do zadań przewodniczącego zespołu orzekającego należy wykonywanie czynności przewidzianych w art. 86, 87 § 2, 88 § 2 i 89 KPA.

2. Do zadań członka zespołu orzekającego należy branie udziału w rozprawach i posiedzeniach komisji w wyznaczonym terminie. W razie niemożności przybycia na rozprawę w wyznaczonym terminie członek zespołu orzekającego powinien zawiadomić o tym niezwłocznie przewodniczącego komisji.

3. Przewodniczący lub członek zespołu orzekającego powinien podpisać orzeczenie także w przypadku, gdy nie przychyla się do stanowiska pozostałych członków, może jednak w tym przypadku dołączyć do akt notatkę przedstawiającą jego stanowisko (zdanie odrębne).

4. W każdej sprawie przewodniczący komisji lub jego zastępca wyznacza referenta spośród członków komisji, chyba, że sam przejmie sprawę do zreferowania.

5. Referent powinien nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania akt sprawy zapoznać się dokładnie z ich treścią i w tym terminie przedłożyć przewodniczącemu komisji projekt:

1) orzeczenia, jeżeli zdaniem referenta zachodzą przesłanki do wydania orzeczenia w trybie przewidzianym w § 14 rozporządzenia, albo

2) zarządzenia o wyznaczeniu rozprawy, jeżeli zdaniem referenta nie ma przeszkód do wyznaczenia rozprawy (w projekcie tym należy wskazać osoby, które mają być wezwane na rozprawę lub zawiadomione o jej terminie), albo

3) postanowienia dotyczącego przeprowadzenia dowodu lub projektu innego odpowiedniego pisma, jeżeli jest niezbędne do rozpoznania sprawy, albo

4) postanowienia o zaniechaniu wszczęcia postępowania, jeżeli zawiadomienie nie daje podstawy do wszczęcia postępowania zgodnie z rozporządzeniem lub nastąpiło przedawnienie ścigania naruszenia.

6. W sprawach rozpatrywanych na rozprawie referent powinien po zakończeniu rozprawy sporządzić projekt uzasadnienia orzeczenia z zachowaniem terminów wskazanych w § 15 niniejszej instrukcji.

§  4.

1. Obsługę biurową wojewódzkiej i powiatowej (miejskiej) komisji orzekającej sprawuje wydział finansowy prezydium rady narodowej.

2. Obsługę biurową resortowej komisji orzekającej sprawuje jednostka organizacyjna wyznaczona przez właściwego ministra (kierownika urzędu centralnego).

3. Obsługę biurową Głównej Komisji Orzekającej sprawuje Ministerstwo Finansów.

§  5.

1. Do zadań obsługi biurowej komisji należy:

1) zapewnienie lokalu potrzebnego dla przeprowadzania rozpraw oraz środków finansowych związanych z działalnością komisji,

2) ewidencjonowanie wpływu spraw (zawiadomień określonych w § 17 rozporządzenia) i przebiegu ich załatwiania w rejestrze spraw dyscypliny budżetowej,

3) wysyłanie wezwań na rozprawę i innych pism w toku postępowania,

4) sporządzanie protokołów z rozprawy i innych protokołów sporządzanych w toku postępowania,

5) sporządzanie odpisów orzeczeń i postanowień oraz wykonywanie innych czynności kancelaryjnych związanych z obsługą biurową komisji,

6) kierowanie do wykonania ostatecznych orzeczeń i postanowień oraz czuwanie nad ich wykonywaniem,

7) sporządzanie sprawozdań statystycznych z działalności komisji.

2. Kierownicy organów sprawujących obsługę biurową wojewódzkich, powiatowych i miejskich komisji orzekających, a w zakresie obsługi komisji resortowych i Głównej Komisji Orzekającej - dyrektorzy właściwych departamentów (Gabinetu Ministra) powinni wyznaczyć pracowników, którzy będą wykonywali czynności przewidziane w ust. 1 pkt 2-7.

Pracownikom tym przewodniczący komisji mogą bezpośrednio udzielać wskazówek i poleceń w ramach czynności przewidzianych w ust. 1 pkt 2-7, a nadto zlecić przygotowanie projektów postanowień w sprawie wykonania orzeczonych kar.

§  6.

1. Jeżeli zawiadomienie o naruszeniu dyscypliny budżetowej nie odpowiada warunkom określonym w § 17 rozporządzenia, w szczególności nie określa osoby obwinionej lub nie podaje w sposób dostatecznie jasny, na czym polega czyn zarzucony obwinionemu, przewodniczący komisji zwraca zawiadomienie organowi lub osobie składającej albo przekazuje je innemu organowi w celu odpowiedniego uzupełnienia w wyznaczonym terminie.

2. Przy wyborze organu lub osoby, która ma dokonać uzupełnienia zawiadomienia należy kierować się względami sprawności i obiektywizmu postępowania. Niedopuszczalne jest przesyłanie zawiadomienia do uzupełnienia osobie, która w danej sprawie jest obwinioną albo organowi, którego kierownik jest obwinionym.

§  7.

1. Datą wszczęcia postępowania jest dzień doręczenia organowi pełniącemu obsługę komisji orzekającej zawiadomienia, odpowiadającego wymaganiom określonym w § 17 rozporządzenia. W razie uzupełnienia zawiadomienia z przyczyn podanych w § 6 ust. 1 instrukcji, datą wszczęcia jest dzień doręczenia uzupełnionego zawiadomienia.

2. O wszczęciu postępowania należy zawiadomić na piśmie strony ze wskazaniem osoby obwinionej i zarzuconego jej czynu. Zawiadomienie to może być połączone z innymi czynnościami w postępowaniu np. z wezwaniem o złożenie wyjaśnień, z wezwaniem na rozprawę. Doręczenie stronie orzeczenia wydanego w trybie § 14 rozporządzenia należy uważać za równoznaczne z zawiadomieniem o wszczęciu postępowania.

§  8.

1. Komisja orzekająca powinna załatwić sprawę w I instancji w ciągu dwóch miesięcy od daty wszczęcia postępowania, w szczególności w terminie tym wydać i doręczyć stronom orzeczenie (art. 32 KPA).

2. Komisja orzekająca w postępowaniu odwoławczym powinna wydać orzeczenie i doręczyć, je stronom w ciągu dwóch miesięcy od daty otrzymania odwołania.

3. Do terminów określonych w ust. 1 i 2 nie wlicza się okresów zawieszania postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od komisji.

4. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w ust 1-3 przewodniczący komisji obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na przewodniczącym komisji również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od komisji.

5. Wykaz spraw niezałatwionych w terminach wskazanych w ust. 1-3 przewodniczący komisji przesyła co kwartał komisji sprawującej nadzór.

§ 9. Jeżeli z treści zawiadomienia lub z materiałów zebranych w toku postępowania wynika, że obok osoby wskazanej jako obwiniona w zawiadomieniu, do odpowiedzialności porządkowej za naruszenie dyscypliny budżetowej powinna być pociągnięta także inna osoba, stosownie do postanowień § 17 ust. 2 rozporządzenia, przeciwko tej osobie należy wszcząć postępowanie z urzędu wydając odpowiednie postanowienie. Postanowienie to nie podlega zaskarżeniu.

§  10.

1. Jeżeli w toku postępowania wyszło na jaw, że nie było podstaw do wszczęcia postępowania, przewodniczący organu orzekającego wydaje orzeczenie o umorzeniu postępowania. Orzeczenie takie może wydać również zespół orzekający na rozprawie.

2. W przypadku zawieszenia postępowania na podstawie art. 87 ust. 2 Prawa budżetowego, przewodniczący organu orzekającego powinien zwrócić się do organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze w sprawie karnej o nadesłanie odpisu postanowienia kończącego postępowanie lub o zawiadomienie do którego sądu skierowano akt oskarżenia. Jeżeli sprawa została skierowana do sądu należy zwrócić się o nadesłanie odpisu orzeczenia kończącego postępowanie.

3. W przypadku stwierdzenia, że obwiniony w postępowaniu karnym nie został prawomocnie skazany przez sąd za przestępstwo stanowiące również naruszenie dyscypliny budżetowej, przewodniczący organu orzekającego wydaje postanowienie o podjęciu postępowania. Na postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania stronom służy zażalenie.

§  11.

1. W zakresie doręczeń i wezwań stosuje się przepisy art. 36-52 KPA z tym, że o terminie rozprawy przed organem odwoławczym zawiadamia się strony.

2. Koszty podróży i inne należności związane ze stawiennictwem przyznaje osobom wezwanym przewodniczący komisji, a w sprawach osób wezwanych na rozprawę - przewodniczący zespołu orzekającego. Koszty te przyznaje się na zasadach ustalonych w art. 52 KPA. Przyznane koszty wypłaca organ sprawujący obsługę biurową komisji.

§ 12. W trybie określonym w § 14 rozporządzenia przewodniczący organu orzekającego wymierza kary upomnienia, nagany lub kary pieniężne do wysokości 2.000 zł w stosunku do jednego obwinionego. W trybie określonym w § 14 rozporządzenia przewodniczący może również wydać orzeczenie o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania.

§ 13. W sprawach rozpatrywanych na rozprawie przewodniczący zespołu orzekającego lub na jego polecenie - członek zespołu będący referentem przedstawia stan faktyczny sprawy, w szczególności czyn zarzucony obwinionemu. Z kolei przewodniczący zespołu orzekającego udziela głosu obwinionemu. Jeżeli obwiniony poprzednio składał wyjaśnienia na piśmie, należy je odczytać.

§ 14. Komisja - a w sprawach określonych w § 14 rozporządzenia, przewodniczący komisji - ocenia na podstawie całokształtu materiału dowodowego czy dana okoliczność została udowodniona. Okoliczność faktyczna może być uznana za udowodnioną, jeżeli strony miały możność wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów. Wątpliwości, których nie można usunąć, należy tłumaczyć na korzyść obwinionego.

§ 15. W sprawach rozpatrywanych na rozprawie orzeczenie powinno być wydane z reguły niezwłocznie po zakończeniu rozprawy.

Jeżeli z uwagi na okoliczność sprawy zachodzi potrzeba sporządzenia obszernego uzasadnienia orzeczenia, zespół orzekający powinien niezwłocznie po zakończeniu rozprawy ustalić istotną treść orzeczenia (z pominięciem uzasadnienia), z tym że referent opracuje i przedłoży przewodniczącemu zespołu orzekającego pełny tekst orzeczenia (łącznie z uzasadnieniem) w ciągu 7 dni. Ostateczne uzgodnienie i podpisanie orzeczenia powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni (§ 21 ust. 2 rozporządzenia).

§  16.

1. Orzeczenie powinno być sporządzone na piśmie i zawierać:

1) nazwę organu orzekającego oraz datę rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

2) imiona i nazwiska członków organu orzekającego i rzecznika dyscypliny budżetowej,

3) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz miejsce zatrudnienia obwinionego,

4) dokładne określenie i kwalifikację prawną czynu zarzucanego obwinionemu,

5) sentencję,

6) rozstrzygnięcie o kosztach postępowania,

7) faktyczne i prawne uzasadnienie,

8) pouczenie o trybie i terminie wniesienia odwołania.

2. Jeżeli nastąpiło zatarcie kary porządkowej nie można na to ukaranie powoływać się w postępowaniu o ponowne naruszenie dyscypliny budżetowej.

3. Orzeczenie doręcza się stronom w odpisie uwierzytelnionym przez pracownika wykonującego obsługę biurową.

§  17.

1. Od chwili wydania odpisu orzeczenia którejkolwiek ze stron komisja, która wydała orzeczenie jest związana jego treścią i może je uchylić lub zmienić tylko przy zachowaniu warunków określonych w art. 115 KPA. Stosuje się to także do orzeczeń wydanych jednoosobowo przez przewodniczącego komisji.

2. W zakresie uzupełnienia orzeczenia, sprostowania oczywistych omyłek lub wyjaśnienia wątpliwości co do treści orzeczenia, stosuje się przepisy art. 103 i 105 KPA.

§  18.

1. Do postanowień wydanych przez komisję lub jej przewodniczącego stosuje się przepisy art. 106-109 KPA.

2. Postanowienia dotyczące przeprowadzenia dowodu mogą być uchylane lub zmieniane w każdym stadium postępowania (art. 71 § 2 KPA).

3. Przepisy § 16 ust. 3 instrukcji stosuje się odpowiednio do postanowień.

4. Postanowienia o nałożeniu kar przewidzianych w art. 81 i 89 KPA doręcza się tylko osobom, na które kary te nałożono.

§  19.

1. Odwołanie wnosi się na piśmie, za pośrednictwem komisji orzekającej w I instancji, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia. Odwołanie wniesione przez obwinionego nie wymaga szczegółowego uzasadnienia; wystarczy, jeżeli z odwołania wynika, że obwiniony kwestionuje treść wydanego orzeczenia.

2. Odwołanie wniesione przez rzecznika dyscypliny budżetowej powinno zawierać uzasadnienie i konkretne wnioski co do zmiany lub uchylenia zaskarżonego orzeczenia. Odpis złożonego odwołania rzecznik powinien przesłać niezwłocznie rzecznikowi działającemu przy organie II instancji.

§ 20. O wniesieniu odwołania komisja orzekająca w I instancji zawiadamia strony. Zawiadomienie to podpisuje i wysyła pracownik wykonujący obsługę biurową komisji I instancji.

§  21.

1. Przewodniczący komisji,która wydała orzeczenie w I instancji, obowiązany jest przesłać odwołanie wraz z aktami sprawy komisji orzekającej w II instancji w terminie czternastu dni od dnia, w którym komisja I instancji otrzymała odwołanie, jeżeli w tym terminie nie wydała nowego orzeczenia w myśl art. 115 KPA. Przesyłając odwołanie przewodniczący komisji powinien ustosunkować się pisemnie do treści zarzutów podniesionych w odwołaniu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się także w przypadku, gdy odwołanie zostało złożone po terminie albo przez osobę lub organ nieuprawniony do złożenia odwołania (art. 54 i 55 § 1 KPA).

3. Niedopuszczalność odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania stwierdza komisja odwoławcza w drodze postanowienia. Postanowienie to jest ostateczne (art. 55 § 2 KPA).

§  22.

1. W zakresie rozprawy w postępowaniu w II instancji stosuje się odpowiednio przepisy KPA, z tym że kierujący rozprawą lub na jego polecenie członek zespołu będący referentem przedstawia również treść zaskarżonego orzeczenia oraz treść odwołania.

2. O terminie rozprawy przed organem odwoławczym przewodniczący tego organu zawiadamia rzecznika działającego przy organie odwoławczym oraz obwinionego, którego odwołanie dotyczy.

§ 23. Do orzeczeń wydawanych w II instancji stosuje się odpowiednio przepisy §§ 14-17 niniejszej instrukcji z następującymi zmianami:

1) w orzeczeniu należy:

a) określić orzeczenie, od którego odwołanie wniesiono (nazwa komisji I instancji, data i numer orzeczenia),

b) zamieścić osnowę orzeczenia II instancji, tj. utrzymanie w mocy zaskarżonego orzeczenia, albo uchylenie zaskarżonego orzeczenia z wydaniem nowego orzeczenia lub przekazaniem sprawy do ponownego rozpatrzenia komisji orzekającej I instancji,

c) zamiast pouczenia o terminie i trybie odwołania - zamieścić wzmiankę, że orzeczenie jest ostateczne,

2) odpisy orzeczeń w potrzebnej ilości sporządza organ wykonujący obsługę biurową komisji II instancji i zwraca wraz z aktami komisji I instancji, zatrzymując 1 odpis orzeczenia w aktach. Doręczenia odpisów orzeczeń stronom lub osobom i organom wymienionym w § 25 ust. 2 i 3 rozporządzenia dokonuje organ wykonujący obsługę biurową komisji I instancji.

§ 24. Przepisy §§ 19-23 niniejszej instrukcji stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia wydane w I instancji, z tym że termin do wniesienia zażalenia wynosi 7 dni i liczy się od dnia doręczenia stronie odpisu postanowienia.

Zażalenie rozpatruje się bez przeprowadzenia rozprawy, chyba że przewodniczący komisji II instancji uzna przeprowadzenie rozprawy za celowe.

§  25.

1. W zakresie trybu postępowania przy uchylaniu lub zmianie ostatecznych orzeczeń i postanowień w trybie nadzoru stosuje się odpowiednio przepisy art. 138 ust. 2 i art. 139 KPA.

2. Przewodniczący komisji lub jego zastępca w razie stwierdzenia, że ostateczne orzeczenie lub postanowienie tej komisji (przewodniczącego komisji) powinno być uchylone lub zmienione, powinien z urzędu przedłożyć akta sprawy komisji sprawującej bezpośredni nadzór z odpowiednim wnioskiem.

3. Organ nadzoru może zmienić orzeczenie przez uniewinnienie ukaranego, a także przez złagodzenie wymierzonej kary, jeżeli uzna, że kara wymierzona w ostatecznym orzeczeniu jest niewspółmiernie surowa.

4. Orzeczenia i postanowienia wydane w trybie nadzoru doręcza się stronom a orzeczenia również osobom i organom wymienionym w § 25 ust. 2, 3 i 4 rozporządzenia. Przepisy § 23 pkt 2 niniejszej instrukcji stosuje się odpowiednio.

5. Jeżeli orzeczenie uchylono jako nieważne (art. 137 KPA) od orzeczenia o uchyleniu służy stronom odwołanie, chyba, że orzeczenie to wydał Minister Finansów (art. 138 § 3 KPA).

§  26.

1. W zakresie skarg i wniosków stosuje się przepisy art. 151-179 KPA.

2. Organem właściwym do rozpatrzenia skargi na działalność komisji lub jej członka jest przewodniczący komisji sprawującej bezpośredni nadzór, a gdy chodzi o Główną Komisję Orzekającą - Minister Finansów (§ 27 rozporządzenia).

§  27.

1. W postępowaniu przed komisjami orzekającymi nie pobiera się opłaty skarbowej (od podań, załączników do podań, czynności urzędowych i pełnomocnictw itp.) lub innych opłat.

2. Kosztami postępowania obciąża się jedynie obwinionego, na którego nałożono karę pieniężną. Można zaniechać wydania rozstrzygnięcia o kosztach w stosunku do ukaranego karą pieniężną, jeżeli koszty te nie przekraczałyby 100 zł.

3. Do kosztów postępowania zalicza się koszty podróży i inne należności świadków i biegłych, a także koszty spowodowane oględzinami na miejscu - o ile koszty te były pokryte przez organ sprawujący obsługę biurową komisji. Nie zalicza się do kosztów postępowania wynagrodzeń, o których mowa w § 31 rozporządzenia.

4. Z uwagi na to, że rozstrzygnięcie o kosztach zamieszcza się w orzeczeniu, rozstrzygnięcie to może być zaskarżone w terminie przewidzianym do wniesienia odwołania.

§ 28. Wykonaniu podlegają tylko ostateczne orzeczenia i ostateczne postanowienia.

§ 29. Postępowaniem wykonawczym kieruje jednostka organizacyjna sprawująca obsługę biurową komisji orzekającej w I instancji i to także w przypadkach, gdy chodzi o wykonanie orzeczenia lub postanowienia wydanego w postępowaniu w II instancji.

§ 30. Odpis ostatecznego orzeczenia lub postanowienia doręcza się osobom wskazanym w § 25 ust. 2 rozporządzenia także wtedy, gdy wydano orzeczenie uniewinniające albo orzeczenie umarzające postępowanie.

§  31.

1. Ostateczne orzeczenia o ukaraniu karą pieniężną porządkową oraz o ściągnięciu kosztów postępowania podlegają wykonaniu w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 24, poz. 151) z zachowaniem przepisów § 5 oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 września 1966 r. w sprawie wykonania ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1966 r. Nr 45, poz. 279). W przypadku bezskutecznej egzekucji z wynagrodzenia za pracę należy skierować wniosek do skarbowego urzędu komorniczego o wszczęcie egzekucji z rachunków bankowych i wkładów oszczędnościowych, innych wierzytelności pieniężnych i praw majątkowych lub z ruchomości.

2. O odroczeniu ściągnięcia kary pieniężnej, kosztów postępowania lub rozłożeniu tych należności na raty, jak również o odwołaniu rozłożenia tych należności na raty - przewodniczący organu orzekającego rozstrzyga w formie postanowienia (§ 26 rozporządzenia). Na postanowienie takie nie przysługuje zażalenie.

§  32.

1. Orzeczone kary nie podlegają wykonaniu w przypadku przedawnienia (art. 88 ust. 2 Prawa budżetowego) lub śmierci ukaranego. Dotyczy to również ściągnięcia kosztów postępowania.

2. Postanowienie w tym zakresie wydaje przewodniczący komisji.

§ 33. Jeżeli nastąpiło zatarcie kary porządkowej pieniężnej organ sprawujący obsługę biurową komisji zawiadamia o tym niezwłocznie jednostkę organizacyjną przechowującą akta osobowe ukaranego pracownika o usunięcie z tych akt i zniszczenie odpisu ostatecznego orzeczenia o ukaraniu.

§  34.

1. Rachunkowość w zakresie prawomocnie orzeczonych kar pieniężnych i kosztów postępowania prowadzą:

1) właściwe ministerstwa (urzędy centralne) - co do kar i kosztów w sprawach rozstrzyganych w I instancji przez resortowe komisje orzekające,

2) wydziały finansowe stopnia wojewódzkiego - co do kar i kosztów w sprawach rozstrzyganych w I instancji przez wojewódzkie komisje orzekające,

3) wydziały finansowe stopnia powiatowego - co do kar i kosztów w sprawach rozstrzyganych w I instancji przez powiatowe komisje orzekające.

2. Jednostki wymienione w ust. 1 prowadzą rachunkowość kar pieniężnych i kosztów postępowania w trybie przepisów o rachunkowości budżetowej (zarządzenie Ministra Finansów z dnia 2 stycznia 1961 r. M. P. Nr 17, poz. 87 z późniejszymi zmianami) przy czym:

1) przypisu na koncie osobowym dłużnika dokonuje się na podstawie ostatecznego orzeczenia lup postanowienia, doręczonego w odpisie komórce rachunkowości przez pracownika obsługi biurowej, niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia lub postanowienia,

2) nie później niż w ciągu 7 dni po wpływie należności lub jej części komórka rachunkowości zawiadamia o tym pracownika obsługi biurowej celem odnotowania w rejestrze DB (rubryka 10); zawiadomienie powinno być podpisane przez głównego księgowego.

§ 35. Komisje powołane, stosownie do § 27 ust. 2 rozporządzenia, do sprawowania nadzoru nad działalnością komisji niższego stopnia wykonują nadzór:

1) w związku z rozpatrywaniem odwołań, zażaleń i skarg dotyczących orzeczeń, postanowień itp. komisji I instancji przez wydawanie odpowiednich wskazówek tym komisjom (np. w uzasadnieniu orzeczeń, w pismach przewodnich),

2) nadzorowi komisji podlega także wykonywanie obsługi biurowej podległych komisji. W razie stwierdzenia uchybień w wykonywaniu tej obsługi, przewodniczący komisji zwraca się do kierownictwa jednostki sprawującej obsługę o wydanie odpowiednich zarządzeń zmierzających do usunięcia uchybień lub ich zapobieżenia,

3) wojewódzkie komisje orzekające powinny przeprowadzać inspekcję nadzorowanych komisji niższego stopnia oraz obsługi biurowej tych komisji. W tym celu przewodniczący wojewódzkiej komisji orzekającej może zwrócić się do kierownika wydziału finansowego prezydium rady narodowej stopnia wojewódzkiego o delegowanie pracownika wykonującego obsługę biurową wojewódzkiej komisji orzekającej lub innego pracownika tego wydziału dla przeprowadzenia inspekcji. Wydane w wyniku inspekcji zarządzenia podpisuje przewodniczący wojewódzkiej komisji orzekającej. Koszty delegacji pokrywa wydział finansowy prezydium rady narodowej stopnia wojewódzkiego.

§  36.

1. Prowadzenie i przechowywanie akt sprawy o naruszenie dyscypliny budżetowej należy do jednostki sprawującej obsługę biurową komisji orzekającej I instancji.

2. Akta każdej sprawy przechowuje się w odrębnej teczce oznaczonej numerem odpowiadającym numeracji danej sprawy w rejestrze z podaniem dwu końcowych cyfr danego roku (np. DB-146/71). W ten sposób oznacza się każdy dokument wchodzący w skład akt danej sprawy.

3. W razie przesłania akt do innej jednostki, należy stronice akt ponumerować i zszyć, dołączając notatkę z oznaczeniem liczby kart zawartych w aktach. Jednocześnie należy sprawdzić, czy akta są kompletne, w szczególności czy zawierają wszystkie materiały np. zawiadomienie, protokół kontroli, wyjaśnienia obwinionych, protokół rozprawy, orzeczenie, dowody doręczeń itp.

§  37.

1. Przebieg załatwiania spraw obsługa biurowa komisji ewidencjonuje w rejestrze spraw dyscypliny budżetowej.

2. Rejestr prowadzi się w formie księgi oprawionej w okładkę przy czym poszczególne karty powinny być kolejno ponumerowane i przesznurowane. Na ostatniej stronie należy stwierdzić łączną ilość kart i stwierdzenie to zaopatrzyć datą i podpisem przewodniczącego komisji lub jego zastępcy.

3. Rejestr zakłada się na każdy rok oddzielnie i wpisuje się do niego sprawy (zawiadomienia) otrzymane w danym roku. Jeżeli księga rejestru nie zostanie w całości wykorzystana w danym roku, może być wykorzystywana dla rejestru następnego roku, z tym że numeracja spraw tego rejestru rozpoczyna się od cyfry 1 na nowej stronie. Spraw niezakończonych w danym roku nie wpisuje się do rejestru następnego roku, lecz ewidencjonuje się ich dalszy przebieg w tym rejestrze, w którym zostały wpisane przy wpływie. Dotyczy to także przypadków, gdy nastąpiło uchylenie orzeczenia w drodze odwołania lub też w trybie nadzoru albo wznowienia postępowania. Natomiast w rejestrze spraw dyscypliny budżetowej II instancji (DBO) ewidencjonuje się odrębnie każdą sprawę także w przypadku, gdy komisja odwoławcza już poprzednio orzekała w danej sprawie (np. gdy po uchyleniu orzeczenia i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania strona odwoła się od nowego orzeczenia I instancji, odwołanie to ewidencjonuje się w rejestrze DBO jako nową sprawę).

4. Sprawy powinny być ewidencjonowane w rejestrze bieżąco, nie później niż w następnym dniu roboczym po otrzymaniu przez obsługę biurową dokumentu podlegającemu wpisowi.

§  38.

1. Obsługa biurowa komisji orzekającej w I instancji prowadzi rejestr spraw dyscypliny budżetowej (DB) na formularzu Min. Fin. Nr 4300.

2. Do rejestru "DB" wpisuje się sprawę z chwilą otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w § 17 ust. 1 rozporządzenia, także w przypadku, gdy zawiadomienie to podlega zwrotowi w celu uzupełnienia (np. z powodu niewymienienia osoby obwinionego) albo gdy zachodzą okoliczności uzasadniające wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania.

3. W rubryce 5 ewidencjonuje się obieg akt pomiędzy członkami komisji, w szczególności datę doręczenia akt danemu członkowi komisji i datę zwrotu. W rubryce 6 ewidencjonuje się wysłanie akt lub ich części do uzupełnienia z wymienieniem jednostki, do której akta wysłano, daty wysyłki i zwrotu. W rubryce 8 należy podać datę i istotną treść orzeczenia lub postanowienia kończącego postępowanie. W tej rubryce należy ewidencjonować też orzeczenia o wznowieniu, gdy orzeczenie to wydała komisja I instancji (art. 131 KPA).

W rubryce 9 ewidencjonuje się datę wniesienia odwołania lub zażalenia, datę wysłania akt do II instancji oraz po zwrocie akt z II instancji istotną treść rozstrzygnięcia II instancji.

W rubryce 10 ewidencjonuje się przebieg postępowania wykonawczego (a także w zakresie kosztów postępowania).

Wypełnienie pozostałych rubryk wyjaśnień nie wymaga.

4. Po całkowitym zakończeniu sprawy zakreśla się czerwonym ołówkiem numer kolejny sprawy (rubr. 1).

Przez całkowite zakończenie rozumieć należy:

1) w razie prawomocnego nałożenia kar - wykonanie tych kar (np. ściągnięcie kary pieniężnej, wpisanie do akt osobowych ukaranego, wzmianki o nałożeniu kary pieniężnej lub nagany), a także ściągnięcie ewent. kosztów postępowania,

2) w razie uniewinnienia lub umorzenia postępowania - uprawomocnienie się orzeczenia,

3) w razie zwrotu zawiadomienia do uzupełnienia i nie otrzymania uzupełnionego zawiadomienia - upływ terminu przedawnienia określonego w art. 88 ust. 1 Prawa budżetowego.

§  39.

1. Obsługa biurowa komisji orzekającej II instancji prowadzi rejestr spraw dyscypliny budżetowej "DBO" na formularzu Min. Fin. Nr 4301. Obsługa biurowa wojewódzkiej komisji orzekającej ewidencjonuje odrębnie w rejestrze "DB" sprawy rozpatrywane przez tę komisję w I instancji i odrębnie w rejestrze "DBO" sprawy rozpatrywane przez tę komisję w II instancji.

2. Do rejestru "DBO" wpisuje się sprawę z chwilą otrzymania akt:

1) w trybie odwołania lub zażalenia,

2) w związku z prośbą o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia,

3) w związku z rozstrzyganiem sprawy o wznowienie, jeżeli właściwą jest komisja II instancji,

4) w związku z rozpatrzeniem sprawy w trybie nadzoru.

3. W zakresie wypełniania rubryk 5, 6 i 8 stosuje się odpowiednio przepisy § 38 ust. 3 niniejszej instrukcji. W razie odmownego załatwienia skargi zmierzającej do uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia lub postanowienia I instancji, w rubryce 8 należy odnotować datę pisma zawiadamiającego osoby zainteresowane o sposobie załatwienia skargi. W rubryce 8 należy również odnotować datę zwrotu akt komisji I instancji po ostatecznym załatwieniu sprawy w II instancji, zakreślając jednocześnie czerwonym ołówkiem w rubryce 1 numer danej sprawy.

§  40.

1. Obsługa biurowa komisji orzekającej I instancji prowadzi skorowidz imienny osób ukaranych przez tę komisję. W skorowidzu uwidocznić należy w porządku alfabetycznym nazwiska obwinionych, ich imiona oraz numery spraw, w toku których nastąpiło ukaranie. Skorowidz prowadzi się systemem ciągłym (bez względu na rok, w którym ukaranie nastąpiło). Wykreśla się ze skorowidza te kary, co do których nastąpiło zatarcie.

2. Niezwłocznie po wpisaniu nowej sprawy do rejestru "DB" obsługa biurowa powinna sprawdzić, czy obwiniony nie figuruje w skorowidzu i umieścić o tym wzmiankę na zawiadomieniu (np. "Nie figuruje w skorowidzu obwinionych" albo "Ukarany w sprawie.../71"). Jeżeli obwiniony był już karany, w miarę możności należy dołączyć do akt nowej sprawy - akta sprawy poprzedniej. Nie dotyczy to spraw, w których nastąpiło zatarcie kary.

§ 41. Akta spraw po ich całkowitym zakończeniu powinny być przechowywane przez okres lat 10. Przez ten okres należy przechowywać również rejestry spraw dyscypliny budżetowej, skorowidze imienne oraz sprawozdania (§§ 42 i 43).

§  42.

1. Jednostka organizacyjna sprawująca obsługę biurową komisji orzekającej I instancji sporządza roczne sprawozdanie DB-1 na formularzu Min. Fin. Nr 4910. Sprawozdanie powinno być sporządzone w terminie 10 dni po zakończeniu roku sprawozdawczego i przesłane w tym terminie Ministerstwu Finansów (Gabinetowi Ministra), a gdy chodzi o sprawozdanie o ruchu spraw powiatowej komisji orzekającej - właściwej wojewódzkiej komisji orzekającej.

2. Jednostka organizacyjna sprawująca obsługę biurową wojewódzkiej komisji orzekającej, niezależnie od sprawozdania DB-1 z działalności tej komisji jako organu orzekającego I instancji, sporządza i przesyła Ministerstwu Finansów w terminie 20 dni po zakończeniu roku sprawozdawczego:

1) sprawozdanie zbiorcze DB-1 o ruchu spraw w powiatowych komisjach orzekających,

2) sprawozdanie DB-2 o ruchu spraw dyscypliny budżetowej w II instancji na formularzu Min. Fin. Nr 4911.

3. Sprawozdanie podpisuje przewodniczący komisji i pracownik obsługi biurowej, który sprawozdanie sporządził.

§  43.

1. W sprawozdaniu DB-1 jako sprawy załatwione wykazywać należy sprawy, w których co do wszystkich obwinionych wydano w I instancji w roku sprawozdawczym - choćby nieprawomocnie - orzeczenie lub postanowienie kończące postępowanie. Sprawy wpisane do rejestru a niezakończone w ten sposób wykazywać należy jako zaległe.

Również jako zaległe należy wykazywać sprawy, w których postępowanie zawieszono. W poz. 5, 6, 7 i 8 wykazuje się także nieprawomocne ukarania lub uniewinnienia, a więc bez względu na to, czy orzeczenie zostało następnie w II instancji na korzyść lub niekorzyść obwinionego uchylone lub zmienione, gdyż sprawozdanie ilustruje działalność komisji I instancji. W poz. 9 i 10 wykazuje się tylko prawomocnie orzeczone kary pieniężne i koszty postępowania.

2. W sprawozdaniu DB-2 wykazuje się sprawy rozpatrywane przez komisję wojewódzką w II instancji na skutek odwołania, zażalenia lub w trybie nadzoru, jak również sprawy, w których wojewódzka komisja orzekająca postanowiła uznać odwołanie (zażalenie) za niedopuszczalne lub spóźnione albo odmówiła prośbie o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia.

§ 44. Zaleca się komisjom orzekającym i jednostkom sprawującym obsługę biurową wykorzystanie wzorów pism i formularzy załączonych do tekstu kodeksu postępowania administracyjnego wydanego przez Urząd Rady Ministrów - Biuro do Spraw Prezydiów Rad Narodowych po ich odpowiednim dostosowaniu do postępowania przed komisjami orzekającymi o naruszenie dyscypliny budżetowej.

§  45.

1. Instrukcja niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

2. Traci moc instrukcja Ministra Finansów z dnia 12 lutego 1968 r. w sprawie wykonywania przepisów o organizacji i trybie postępowania komisji orzekających w sprawach o naruszanie dyscypliny budżetowej (Dz. U. Min. Fin. Nr 3, poz. 7).