Wprowadzenie w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym regulaminu pracy.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.CBA.2008.1.2

Akt obowiązujący

Wersja od: 10 listopada 2023 r.

ZARZĄDZENIE Nr 17/07

SZEFA CENTRALNEGO BIURA ANTYKORUPCYJNEGO

z dnia 11 grudnia 2007 r.

w sprawie wprowadzenia w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym regulaminu pracy

Na podstawie art. 104-104³ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. Wprowadza się w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym regulamin pracy Centralnego Biura Antykorupcyjnego, stanowiący załącznik do niniejszego zarządzenia.

§ 2. Dyrektorzy jednostek organizacyjnych Centralnego Biura Antykorupcyjnego są obowiązani zapoznać podległych im pracowników z regulaminem pracy w terminie 14 dni od daty wejścia w życie niniejszego zarządzenia.

§ 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIK 

REGULAMIN PRACY CENTRALNEGO BIURA ANTYKORUPCYJNEGO

Rozdział  I

Postanowienia ogólne

§ 1. Niniejszy regulamin pracy przyjęto na podstawie:

1) art. 104-104³ Kodeksu pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.),

2) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281, z późn. zm.),

3) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (Dz. U. Nr 62, poz. 286, z późn. zm.),

4) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.).

§ 2. Użyte w regulaminie określenia oznaczają:

1) pracodawca - Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego;

2) zakład pracy - Centralne Biuro Antykorupcyjne;

3) pracownik - osobę zatrudnioną przez pracodawcę w ramach stosunku pracy;

4) przepisy prawa pracy - przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych, określających prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy;

5) 1  komórka organizacyjna - komórkę organizacyjną wyodrębnioną w strukturze jednostki organizacyjnej;

6) 2  jednostka organizacyjna - jednostkę organizacyjną Centralnego Biura Antykorupcyjnego, o której mowa w § 3 ust. 1 statutu Centralnego Biura Antykorupcyjnego stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 72 Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2010 r. w sprawie nadania statutu Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu (M.P. poz. 953).

§ 3. Regulamin pracy ustala organizację i porządek pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.

§  4. 

1. Pracodawca zapoznaje z treścią regulaminu pracy każdego przyjmowanego do pracy pracownika przed rozpoczęciem przez niego pracy, a pracownik potwierdza znajomość regulaminu pracy oświadczeniem złożonym w formie pisemnej.

2. Oświadczenie pracownika włącza się do jego akt osobowych.

§ 5. W indywidualnych sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nieuregulowanych szczegółowo niniejszym regulaminem, zastosowanie mają przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych z zakresu prawa pracy.

Rozdział  II

Podstawowe prawa i obowiązki stron stosunku pracy

§  6. 

1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:

1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami;

2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników wysokiej wydajności i należytej jakości pracy;

3) zapewniać pracownikom przydział pracy zgodny z treścią zawartej umowy;

4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności dyskryminacji ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy;

5) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;

6) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie;

7) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

8) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników;

9) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy;

10) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników;

11) informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony przed tymi zagrożeniami;

12) zaopatrywać pracowników w niezbędne do wykonywania pracy narzędzia, materiały i odzież, zgodnie z normami przewidzianymi w przepisach wewnętrznych;

13) kierować pracowników na wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie;

14) umożliwić pracownikom dostęp do przepisów dotyczących organizacji i działania zakładu pracy, w szczególności niezbędnych do prawidłowego wykonywania pracy na danym stanowisku;

15) prowadzić stały nadzór nad prawidłowością wykonywania zadań przez pracowników.

2. Pracodawca ma obowiązek poinformować pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, częstotliwości wypłaty wynagrodzenia za pracę, wymiarze urlopu wypoczynkowego oraz długości okresu wypowiedzenia umowy o pracę.

§  7. 

1. Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:

1) imię (imiona) i nazwisko;

2) imiona rodziców;

3) datę urodzenia;

4) miejsce zamieszkania (adres do korespondencji);

5) wykształcenie;

6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

2. Pracodawca ma prawo żądać od pracownika podania, niezależnie od danych osobowych, o których mowa w ust. 1, także:

1) innych danych osobowych, w tym imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy;

2) numeru PESEL pracownika.

3. Udostępnienie pracodawcy danych osobowych następuje w formie oświadczenia osoby, której one dotyczą. Pracodawca ma prawo żądać udokumentowania danych osobowych osób, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. Pracodawca może żądać podania innych danych osobowych niż określone w ust. 1 i 2, jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów.

5. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 do danych osobowych, o których mowa w tych przepisach, stosuje się przepisy o ochronie danych osobowych.

§  8. 

1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa pracy lub umowy o pracę.

2. Podstawowym obowiązkiem pracownika jest w szczególności:

1) przestrzeganie czasu pracy ustalonego w komórce organizacyjnej, w której został zatrudniony;

2) przestrzeganie regulaminu pracy oraz ustalonego w zakładzie pracy porządku i dyscypliny pracy;

3) przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych, w tym zasad niepalenia tytoniu w miejscach do tego nieprzeznaczonych oraz niezwłocznego informowania przełożonego o zauważonych zagrożeniach życia lub zdrowia ludzkiego i zaistniałych wypadkach przy pracy;

4) dbanie o dobro zakładu pracy, ochrona jego mienia oraz zachowanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę;

5) przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony informacji niejawnych;

6) przestrzeganie "Kodeksu etyki zawodowej funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego";

7) stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

8) niezwłoczne powiadamianie pracodawcy o zmianach warunkujących nabycie, zmianę lub utratę świadczeń, w tym świadczeń Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

§  9. 

1. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.

2. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych w ust. 1, chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami.

3. Dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn określonych w ust. 1 był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy.

4. Dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują dysproporcje w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników należących do grupy wyróżnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w ust. 1, jeżeli dysproporcje te nie mogą być uzasadnione innymi obiektywnymi powodami.

5. Przejawem dyskryminowania jest także:

1) działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszania zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

2) zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności albo poniżenie lub upokorzenie pracownika (molestowanie).

6. Dyskryminowaniem ze względu na płeć jest każde nieakceptowane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniżenie albo upokorzenie pracownika; na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne).

§  10. 

1. Za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, z zastrzeżeniem ust. 2-4, uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w § 9, którego skutkiem jest w szczególności:

1) odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy;

2) niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia, albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą;

3) pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe

- chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami.

2. Zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie naruszają działania polegającego na:

1) niezatrudnianiu pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w § 9 ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na rodzaj pracy, warunki jej wykonywania lub wymagania zawodowe stawiane pracownikom;

2) wypowiedzeniu pracownikowi warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy, jeżeli jest to uzasadnione przyczynami niedotyczącymi pracowników;

3) stosowaniu środków, które różnicują sytuację prawną pracownika ze względu na ochronę rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawność pracownika;

4) ustalaniu warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych - z uwzględnieniem kryterium stażu pracy.

3. Nie stanowią naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu działania podejmowane przez określony czas, zmierzające do wyrównywania szans wszystkich lub znacznej liczby pracowników wyróżnionych z jednej lub kilku przyczyn określonych w § 9 ust. 1, przez zmniejszenie na korzyść takich pracowników faktycznych nierówności, w zakresie określonym w tym przepisie.

§  11. 

1. Pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna.

3. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

§  12. 

1. Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.

2. Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia.

§ 13. Pracownicy są zatrudniani zgodnie z tabelą stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych, określoną w decyzji Szefa CBA.

§ 14. Pracownikami mogą być osoby, które posiadają w szczególności:

1) poświadczenie bezpieczeństwa wydane na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631, z późn. zm.);

2) pozytywną opinię lekarza medycyny pracy o braku przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku pracy;

3) staż pracy oraz odpowiednie wykształcenie zgodnie z tabelą stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników CBA.

§ 15. Przed przystąpieniem do pracy pracownik powinien:

1) otrzymać pisemną umowę o pracę określającą rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania oraz termin rozpoczęcia pracy i przysługujące pracownikowi wynagrodzenie (ze wskazaniem składników), a także zakres jego obowiązków;

2) zapoznać się z regulaminem pracy i instrukcjami obowiązującymi na jego stanowisku pracy;

3) odbyć przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także potwierdzić na piśmie fakt zapoznania się z tymi przepisami;

4) zostać poinformowany o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą i zasadach ochrony przed tymi zagrożeniami oraz potwierdzić pisemnie fakt zapoznania się z nimi;

5) otrzymać nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących na stanowisku pracy oraz być poinformowanym o sposobie posługiwania się tymi środkami.

Rozdział  III

Czas pracy

§  16. 

1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

2. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy.

3. Okres rozliczeniowy czasu pracy wynosi 1 miesiąc.

4. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może:

1) wydłużyć normę czasu pracy - nie dłużej jednak niż do 12 godzin;

2) wydłużyć okres rozliczeniowy - do 3 miesięcy, pokrywający się z kwartałem.

§ 17. W zakładzie pracy obowiązują systemy czasu pracy:

1) jednozmianowy;

2) równoważnych norm;

3) zadaniowy.

§  17a.  ³

1. W jednozmianowym systemie czasu pracy obowiązują stałe godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy od poniedziałku do piątku w godzinach między 8¹⁵ a 16¹⁵.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej, w której pracownik świadczy pracę, na jego pisemny uzasadniony wniosek, może ustalić indywidualny harmonogram czasu pracy na danym stanowisku pracy, obejmujący nieprzerwalnie osiem godzin na dobę między godzinami 7⁰⁰ a 18⁰⁰.

§  18. 

1. W systemie równoważnych norm czasu pracy godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy są ustalane przez kierowników komórek organizacyjnych.

2. W systemie, o którym mowa w ust. 1, może być stosowany w szczególności ośmio- lub dwunastogodzinny dzień pracy.

§  19. 

1. W przypadkach uzasadnionych potrzebą pracodawcy co do rodzaju pracy i jej organizacji lub miejsca wykonywania pracy, dla określonej grupy pracowników może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Zadania wyznacza się w taki sposób, aby umożliwić ich wykonanie w ramach czasu pracy ustalonego w Kodeksie pracy.

2. Pracownikom, o których mowa w ust. 1, przysługuje prawo do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy wykonywanej na polecenie Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego w święto, porze nocnej lub dzień wolny od pracy, jeżeli za pracę w tym dniu nie otrzymali innego dnia wolnego.

§ 20. 4  (uchylony).

§  21. 

1. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w przypadku:

1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii;

2) szczególnych potrzeb pracodawcy.

2. Pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może odstąpić od wypłaty dodatku za godziny nadliczbowe i udzielić czasu wolnego w uzgodnionym terminie.

3. Czas pracy w godzinach od 22.00 do godziny 6.00 dnia następnego traktowany jest jako praca w godzinach nocnych.

4. Za nadzór i rozliczenie czasu pracy oraz kontrolę limitu godzin nadliczbowych odpowiada kierownik komórki organizacyjnej.

§  22. 

1. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy trwającej do najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy.

2. Przerwa nie powinna zakłócać normalnego toku pracy.

3. Pracodawca, po każdej godzinie pracy przepracowanej przez pracownika wyłącznie przy obsłudze monitora ekranowego, jest obowiązany zapewnić mu co najmniej pięciominutową przerwę wliczaną do czasu pracy.

§ 23. Do czasu pracy wilcza się również zwolnienia:

1) dla wykonania badań lekarskich i zabiegów, określających zdolność pracownika do wykonywania pracy;

2) w celu korzystania ze świadczeń służby zdrowia, o ile świadczenia te mają związek z wykonywaniem obowiązków służbowych.

§  24. 

1. Pracownik jest obowiązany potwierdzać swoje przybycie do pracy przez złożenie własnoręcznego podpisu na liście obecności przed rozpoczęciem pracy w danym dniu. O miejscu wyłożenia listy obecności pracownik powinien być poinformowany przez przełożonego przed rozpoczęciem pracy.

2. Opuszczenie i powrót do pracy w trakcie czasu pracy wymagają zarejestrowania przez przełożonego pracownika.

3. Przebywanie pracownika w miejscu pracy poza godzinami pracy jest dopuszczalne jedynie za zgodą przełożonego wyrażoną na piśmie.

§ 25. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy w zakresie określonym w przepisach prawa pracy.

§  26. 

1. Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się pracownika do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.

2. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.

3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy.

4. O przyczynie nieobecności w pracy pracownik zawiadamia osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.

§ 27. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:

1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy;

2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami;

3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza;

4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie;

5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.

§ 28. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa pracy.

§ 29. Rozpoczęcie pracy w czasie późniejszym niż to przewidziano w regulaminie pracy traktowane jest jako spóźnienie. Pracownik obowiązany jest niezwłocznie po przybyciu do pracy zawiadomić przełożonego o przyczynie spóźnienia.

§  30. 

1. 5  Kierownik jednostki organizacyjnej, a w przypadku pracowników świadczących pracę w komórkach organizacyjnych kierownik tej komórki organizacyjnej, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić zgody na zwolnienie od wykonywania pracy na czas niezbędny do załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia w godzinach pracy.

2. Czas zwolnienia może być odpracowany przez pracownika, a odpracowanie to nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.

§ 31. Zwolnienia od pracy związane z kształceniem się w szkołach wyższych oraz odbywaniem szkolenia lub doskonalenia w formach pozaszkolnych udzielane są na zasadach określonych w przepisach odrębnych.

Rozdział  IV

Urlopy

§  32. 

1. Urlop przysługuje pracownikowi na zasadach określonych w Kodeksie pracy.

2. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów.

3. Kierownik jednostki organizacyjnej sporządza plan urlopów i przedstawia go do zatwierdzenia Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego.

4. Przy sporządzaniu planu urlopów bierze się pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy.

§ 33. Plan urlopów podaje się pracownikom do wiadomości w terminie do końca marca danego roku, przy czym powinien być dostępny przez cały okres jego obowiązywania.

§  34. 

1. Przed rozpoczęciem urlopu pracownik powinien zakończyć w miarę możliwości wszystkie przydzielone mu zadania. Zadania niezakończone przekazywane są do realizacji osobie zastępującej pracownika.

2. Rozpoczynając urlop pracownik powinien, w miarę możliwości, podać miejsce swojego pobytu oraz sposób ewentualnego kontaktu.

§  35. 

1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy w zakładzie pracy, można dokonać przesunięcia terminu urlopu udzielonego pracownikowi.

2. Pracownik może zostać odwołany z urlopu, jeżeli jego obecności wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczęcia urlopu.

3. Pracodawca pokrywa udokumentowane koszty, poniesione przez pracownika z powodu odwołania z urlopu lub przesunięcia jego terminu.

§ 36. Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza pracodawcy żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu jego rozpoczęcia.

§  37. 

1. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić urlopu bezpłatnego.

2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

3. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego, dłuższego niż 3 miesiące, strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn.

Rozdział  V

Podnoszenie kwalifikacji

§  38. 

1. Pracownikom, którzy podjęli naukę, w szczególności studia zaoczne, wieczorowe lub podyplomowe, przysługuje prawo ubiegania się u pracodawcy o dofinansowanie.

2. Decyzję o dofinansowaniu podejmuje Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w miarę posiadanych środków.

3. Szczegółowe zasady dofinansowania określa Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego.

Rozdział  VI

Nagrody i kary

§  39. 

1. Pracownikowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w pracy, doskonali swoje kwalifikacje zawodowe, podnosi wydajność i jakość wykonywanej pracy, przyczyniając się w szczególny sposób do wykonywania zadań Centralnego Biura Antykorupcyjnego, mogą być przyznane następujące nagrody i wyróżnienia:

1) pochwała;

2) nagroda pieniężna;

3) przeniesienie na wyższe stanowisko służbowe;

4) przedstawienie do odznaczenia.

2. Pracownik, o którym mowa w ust. 1, może również uzyskać wcześniejsze usunięcie z akt osobowych zapisu o uprzednio wymierzonej karze porządkowej.

3. Nagrody, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznawane łącznie.

4. Odpis zawiadomienia o przyznaniu nagrody lub wyróżnienia składa się do akt osobowych pracownika.

§  40. 

1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika obowiązków pracowniczych, ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować następujące kary:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) zwolnienie z pracy.

2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy, pracodawca może również zastosować karę pieniężną.

3. Kara nie może być zastosowana po upływie dwóch tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie trzech miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.

4. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.

5. Jeżeli z powodu nieobecności pracownik nie może być wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.

§ 41. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.

§  42. 

1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.

2. Przepis ust. 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.

§ 43. Tryb postępowania w przypadku stawienia się pracownika do pracy w stanie po użyciu alkoholu, narkotyków lub innych podobnie działających substancji, stwierdzenia tego stanu w ciągu dnia pracy lub używania przez pracownika alkoholu, narkotyków lub innych podobnie działających substancji w czasie lub w miejscu pracy regulują odrębne przepisy.

Rozdział  VII

Ocena pracy

§ 44. Ocena okresowa stanowi źródło wszechstronnej informacji o pracowniku i zawiera najważniejsze dane dotyczące zakresu zadań i poziomu ich realizacji, stwierdzonych predyspozycji, określa aktywność zawodową oraz cechy osobowe pracownika i jakość świadczonej przez niego pracy.

§  45. 

1. Okresowej oceny pracownika dokonuje jego bezpośredni przełożony.

2. Przy ocenie okresowej uwzględnia się w szczególności:

1) efektywność pracy;

2) dyscyplinę;

3) zaangażowanie;

4) umiejętność pracy w zespole;

5) umiejętność podejmowania decyzji.

3. Dokonując oceny okresowej osoby zajmującej stanowisko kierownicze, ocenie podlega również umiejętność zarządzania zespołem.

§  46. 

1. 6  W okresie pierwszych trzech lat pracy w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym oceny okresowej pracownika dokonuje się co pół roku, a po upływie tego okresu - co dwa lata.

2. Ocena negatywna może być podstawą do przeniesienia pracownika na inne stanowisko pracy, a także podstawą do rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem.

§ 47. Pracownika zapoznaje się z treścią dokonanej oceny w terminie 6 dni od dnia jej sporządzenia.

§  48. 

1. Pracownikowi przysługuje prawo odwołania się do Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego od dokonanej oceny w terminie 6 dni od dnia zapoznania.

2. Odwołanie wymaga zachowania formy pisemnej.

Rozdział  VIII

Wypłata wynagrodzeń

§  49. 

1. Wypłata wynagrodzenia za pracę następuje nie później niż 2 dni przed końcem danego miesiąca.

2. Jeżeli dzień wypłaty jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie za pracę wypłaca się w dniu poprzednim.

3. Wypłaty wynagrodzeń dokonuje się w kasie zakładu pracy. Za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie wynagrodzenie może być wypłacone na konto bankowe.

§ 50. Szczegółowe zasady wynagradzania określa regulamin wynagradzania pracowników Centralnego Biura Antykorupcyjnego.

Rozdział  IX

Bezpieczeństwo i higiena pracy

§  51. 

1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.

2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy;

2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń;

3) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy;

4) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.

3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.

§  52. 

1. Przed podjęciem pracy pracodawca kieruje kandydata do pracy na wstępne badania lekarskie. Pracodawca obowiązany jest kierować pracownika na okresowe i kontrolne badania lekarskie, zgodnie z odrębnymi przepisami.

2. Obowiązkiem pracownika jest poddawanie się okresowym, kontrolnym i innym zaleconym badaniom lekarskim i stosowanie się do wskazań lekarskich.

3. Badania profilaktyczne są wykonywane na koszt pracodawcy i w miarę możliwości powinny być wykonywane w godzinach pracy.

§ 53. Nie można dopuścić do pracy pracownika w przypadku trwającej dłużej niż 30 dni niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, o ile nie posiada zaświadczenia potwierdzającego zdolność do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

§ 54. Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 55. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie.

§  56. 

1. Pracodawca jest obowiązany wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy.

2. Pracownik po odbyciu szkolenia wstępnego, a przed dopuszczeniem go do samodzielnej pracy, musi odbyć instruktaż stanowiskowy pod nadzorem wyznaczonej osoby, zakończony sprawdzianem wiadomości i umiejętności wykonywania pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.

3. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.

§  57. 

1. Pracodawca organizuje szkolenia okresowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej.

2. Pracownik ma obowiązek brać udział w szkoleniach, o których mowa w ust. 1, oraz poddawać się egzaminom z zakresu szkolenia.

3. Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy.

§  58. 

1. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.

2. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu;

2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 59. Pracodawca, w drodze zarządzenia, ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.

§ 60. Pracodawca ustala zagrożenia występujące na stanowisku pracy i odnotowuje je na karcie ryzyka zawodowego na stanowisku pracy.

§ 61. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:

1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy;

2) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych;

3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy;

4) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem;

5) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie;

6) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 62. Pracownik, który uległ wypadkowi jest obowiązany, o ile stan zdrowia na to pozwala, niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie pracodawcę.

Rozdział  X

Postanowienia końcowe

§  63. 

1. 7  Nadzór nad przestrzeganiem regulaminu pracy sprawują kierownicy poszczególnych jednostek organizacyjnych.

2. Kontrolę przestrzegania regulaminu pracy sprawują wyznaczeni pracownicy stosownie do posiadanych zakresów czynności.

¹ Załącznik § 2 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a zarządzenia nr 31/23 z dnia 8 listopada 2023 r. (Dz.Urz.CBA.2023.32) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 listopada 2023 r.

² Załącznik § 2 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b zarządzenia nr 31/23 z dnia 8 listopada 2023 r. (Dz.Urz.CBA.2023.32) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 listopada 2023 r.

³ Załącznik § 17a dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 31/23 z dnia 8 listopada 2023 r. (Dz.Urz.CBA.2023.32) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 listopada 2023 r.

⁴ Załącznik § 20 uchylony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 31/23 z dnia 8 listopada 2023 r. (Dz.Urz.CBA.2023.32) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 listopada 2023 r.

⁵ Załącznik § 30 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 31/23 z dnia 8 listopada 2023 r. (Dz.Urz.CBA.2023.32) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 listopada 2023 r.

⁶ Załącznik § 46 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 19/19 z dnia 17 lipca 2019 r. (Dz.Urz.CBA.2019.19) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2019 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 12/22 z dnia 31 marca 2022 r. (Dz.Urz.CBA.2022.12) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 kwietnia 2022 r.

⁷ Załącznik § 63 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 31/23 z dnia 8 listopada 2023 r. (Dz.Urz.CBA.2023.32) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 10 listopada 2023 r.