Wprowadzenie do użytku w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej "Instrukcji o gospodarce końmi w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej".
Dz.Urz.MON.2012.303
Akt utracił mocDECYZJA Nr 224/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 27 lipca 2012 r.
w sprawie wprowadzenia do użytku w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej "Instrukcji o gospodarce końmi w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej"
Na podstawie § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w celu wdrożenia do stosowania jednolitych zasad zaopatrywania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w konie, warunków ich utrzymywania i racjonalnego wykorzystywania oraz sprawowania opieki i nadzoru lekarsko-weterynaryjnego ustala się, co następuje:
2. Traci moc "Instrukcja o gospodarce końmi w Siłach Zbrojnych RP" sygn. Zdr. 242/2006 wprowadzona rozkazem Nr 1205/SG/ZWSZ Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 6 grudnia 2006 r. w sprawie wprowadzenia do użytku "Instrukcji o gospodarce końmi w Siłach Zbrojnych RP".
3. Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIK
INSTRUKCJA
INSTRUKCJA
W SIŁACH ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
SPIS TREŚCI
Rozdział I. Zasady ogólne
Rozdział II. Zaopatrywanie Sił Zbrojnych w konie
1. Zakup koni
2. Transport koni
3. Postępowanie z końmi po dostarczeniu do jednostki wojskowej
4. Opieka lekarsko-weterynaryjna
5. Przekazywanie koni
6. Wybrakowanie koni
7. Postępowanie w przypadku strat koni
Rozdział III. Zasady utrzymywania i wykorzystywania koni
1. Obowiązki osób odpowiedzialnych za stan koni
2. Stajnie i urządzenia przystajenne
3. Czyszczenie koni
4. Żywienie koni
5. Obrządek koni
6. Podkuwanie koni
7. Dopasowanie rzędu
8. Wykorzystanie koni
Rozdział IV. Ewidencja koni
Rozdział V. Zasady nadzoru weterynaryjnego nad gospodarką końmi
Załączniki:
1. Umowa zakupu konia
2. Tabela wad i braków koni
3. Protokół zakupu konia
4. Książka ewidencji i przeglądów koni wojskowych
5. Dowód tożsamości konia
6. Orzeczenie lekarsko-weterynaryjne
7. Protokół zdawczo - odbiorczy
8. Protokół wybrakowania konia
9. Protokół padnięcia eutanazji
10. Tabela należności sprzętu naliczeniowego na konia
11. Tabela należności sprzętu do treningów jeździeckich dla pododdziału jeździeckiego
12. Wykaz sprzętu do karmienia koni i zabezpieczenia funkcjonowania prac stajennych oraz magazynu pasz
13. Wykaz sprzętu i narzędzi do wykonywania prac gospodarskich
14. Wymiar rzeczowy karmy dla koni wierzchowych
15. Ewidencja kucia koni
Rozdział I
ZASADY OGÓLNE
ZASADY OGÓLNE
2. Do obowiązków Służby Weterynaryjnej Wojska Polskiego w zakresie gospodarki końmi w jednostkach i instytucjach wojskowych należy:
a) sprawowanie nadzoru weterynaryjnego nad dobrostanem koni w zakresie utrzymania i ich właściwego wykorzystania,
b) prowadzenie wybrakowywania i określenie sposobów postępowania z końmi nienadającymi się do dalszej służby,
c) nadzór nad zaopatrywaniem i udział w zakupach koni,
d) wykonywanie zabiegów profilaktycznych u koni służbowych,
e) prowadzenie zbiorczej ewidencji koni służbowych.
3. Do obowiązków dowódcy jednostki wojskowej w zakresie gospodarki końmi należy zapewnienie:
a) humanitarnego traktowania, uwzględniającego potrzeby zwierzęcia i służby,
b) odpowiednich pomieszczeń, należnego wyposażenia w sprzęt i ekwipunek,
c) stałej obsługi, należytej pielęgnacji, żywienia i racjonalnego wykorzystania koni,
d) prowadzenia w jednostkach i instytucjach wojskowych, zgodnej z przepisami ewidencji koni oraz likwidacji strat,
e) opieki lekarsko-weterynaryjnej.
4. Do obowiązków dowódcy oddziału gospodarczego, posiadającego konie w swojej ewidencji głównej, należy:
a) prowadzenie zgodnej z przepisami ewidencji głównej koni w jednostkach i instytucjach wojskowych oraz ewidencji likwidacji strat,
b) zapewnienie pełnego zabezpieczenia logistycznego i opieki lekarsko-weterynaryjnej.
Rozdział II
ZAOPATRYWANIE SIŁ ZBROJNYCH W KONIE
ZAOPATRYWANIE SIŁ ZBROJNYCH W KONIE
Zakup koni
Zakup koni
6. Zakupu koni dokonuje komisja w składzie, co najmniej pięcioosobowym, powoływana przez dowódcę oddziału gospodarczego, mającego konie na swojej ewidencji głównej, w porozumieniu z Szefem Służby Weterynaryjnej Wojska Polskiego.
7. Za przygotowanie dokumentacji dotyczącej zakupu koni odpowiada dowódca oddziału gospodarczego, mającego konie na swojej ewidencji głównej.
8. Do składu komisji Szef Służby Weterynaryjnej Wojska Polskiego wyznacza dwóch wojskowych lekarzy weterynarii.
9. Przewodniczący komisji jest odpowiedzialny za całokształt pracy komisji.
10. Każdy członek komisji na jeden głos. Komisja podejmuje decyzję o zakupie konia gdy opowie się za tym co najmniej czterech jej członków.
11. Członkowi komisji, który nie zgadza się z decyzją większości, przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu z odnotowaniem zastrzeżeń w protokole zakupu.
12. Sposób dokonywania oględzin koni ustala wojskowy lekarz weterynarii, a sposób przyjęcia koni do jednostki wojskowej ustala przewodniczący komisji z dostawcą w miejscu zakupu koni.
13. Przewodniczący komisji powinien zażądać od dostawcy przedstawienia następujących dokumentów:
a) paszportu konia;
b) pisemnego oświadczenia, że koń, który jest przedmiotem kupna, jest wolny od wad głównych, określonych obowiązującymi w tym zakresie przepisami, jak również od wad, za których nieistnienie dostawca przyjął odpowiedzialność w zawartej umowie,
c) zaświadczenia właściwego urzędowego lekarza weterynarii stwierdzającego, że koń jest zdrowy a miejscowość, z której pochodzi, jest wolna od chorób zaraźliwych koni,
d) poświadczony w paszporcie fakt przeprowadzenia ważnych szczepień przeciwko tężcowi i grypie.
14. Konie kupowane na potrzeby sił zbrojnych muszą być zdrowe, dobrej kondycji i prawidłowej budowy ciała, swobodnym, energicznym ruchu w stępie i w kłusie, o spokojnym, zrównoważonym charakterze (nie złośliwe); rosłe, ujeżdżone i przygotowane do pracy pod siodłem, pozbawione narowów, prawidłowo znoszące transport w koniowozach.
15. Kupowane konie powinny być w wieku od 5 do 8 lat.
16. Podstawą do oceny koni w czasie zakupu jest tabela wad i braków koni, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do instrukcji.
17. Nie wolno kupować koni pochodzących z gospodarstw zapowietrzonych chorobami zaraźliwymi koni. Nie należy również kupować koni z jakimikolwiek objawami wskazującymi na stan chorobowy lub z obrażeniami całkowicie niezaleczonymi. Wyjątek stanowią drobne otarcia lub zadraśnięcia, które jednak nie mogą znajdować się w okolicy ścięgien, stawów lub miejsc, do których przylega rząd jeździecki.
18. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza protokół zakupu konia według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do instrukcji.
19. Transport zakupionych koni organizuje dowódca oddziału gospodarczego lub właściciel konia, zgodnie z przepisami weterynaryjnymi dotyczącymi transportu zwierząt.
20. Obowiązkiem przewodniczącego komisji zakupu jest dopilnowanie należytego przygotowania koni do transportu, przydzielania konwojentów oraz zaopatrzenia koni na czas transportu w paszę i wodę.
Transport koni
Transport koni
22. Do opieki nad końmi przydziela się konwojentów. Jeden konwojent nie może opiekować się więcej niż dwoma końmi.
23. Przewodniczący komisji przekazuje konwojentowi, na czas transportu koni, jeden egzemplarz protokołu zakupu oraz dokumenty, o których mowa w pkt 13.
Postępowanie z końmi po dostarczeniu do jednostki wojskowej
Postępowanie z końmi po dostarczeniu do jednostki wojskowej
25. Zakupione konie, przyjmuje osoba, wyznaczona przez dowódcę tej jednostki, która odpowiedzialna jest za 21-dniowy okres obserwacji weterynaryjnej i adaptacji przywiezionych koni.
26. Do obowiązków osoby, przyjmującej transport koni należy:
a) sprawdzenie warunków transportu i stanu koni,
b) sprawdzenie tożsamości koni według załączonych do transportu dokumentów,
c) odnotowanie w protokole zakupu uwag w razie stwierdzenia niezgodności opisów koni ze stanem faktycznym, nieodpowiednich warunków transportu, niedostatecznego dozoru i doglądu koni w czasie transportu oraz powiadomienie o tym fakcie dowódcy jednostki wojskowej,
d) wpisanie koni do książki ewidencji i przeglądu koni wojskowych, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do instrukcji.
e) dostarczenie dokumentacji do dowódcy oddziału gospodarczego w celu ujęcia w ewidencji ilościowo-wartościowej oddziału gospodarczego.
27. Zakupione konie, w okresie 21-dniowej obserwacji weterynaryjnej i adaptacji, podlegają obserwacji w celu wyeliminowania koni z wadami głównymi określonymi obowiązującymi przepisami (dychawica świszcząca, łykawość, przewlekłe schorzenie wewnętrznych części oka powstałe na tle nieurazowym, wartogłowienie), jak również wadami zwrotnymi (tkanie, chodzenie po boksie, heblowanie-tarnikowanie, kąsanie, kopanie, rozsypywanie owsa), za których nieistnienie dostawca przyjął odpowiedzialność w zawartej umowie. Podczas obserwacji weterynaryjnej i adaptacji możliwe jest umiarkowane użytkowanie koni w celu wykluczenia wad ukrytych.
28. Jeśli zakupione konie nie były oznakowane elektronicznie, wojskowy lekarz weterynarii, po upływie okresu adaptacji i aklimatyzacji oznakowuje konie przy użyciu elektronicznego identyfikatora a numery identyfikatora wpisuje do paszportu i dowodu tożsamości konia.
29. Koniom, po zakończeniu obserwacji weterynaryjnej i adaptacji, wojskowy lekarz weterynarii wystawia dowody tożsamości, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do instrukcji oraz wydaje orzeczenia lekarsko-weterynaryjne o przydatności koni do służby, według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do instrukcji.
30. Koń zachowuję swoją nazwę wpisaną do paszportu przez cały okres służby w wojsku bez względu na przynależność ewidencyjną i dalsze przeniesienia.
31. Dowódca jednostki wojskowej posiadającej konie w etacie, ponosi odpowiedzialność za należyte przygotowanie koni do pracy zgodnie z ich przeznaczeniem.
Opieka lekarsko-weterynaryjna
Opieka lekarsko-weterynaryjna
33. Profilaktyka weterynaryjna jest realizowana przez wojskowych lekarzy weterynarii, właściwego miejscowo dla jednostki wojskowej Wojskowego Ośrodka Medycyny Prewencyjnej (WOMP).
34. W zakres profilaktyki weterynaryjnej, w szczególności wchodzą:
a) szczepienie profilaktyczne koni przeciwko tężcowi i grypie;
b) odrobaczanie koni z częstotliwością 2 razy w roku wraz z dezynfekcją stajni;
c) okresowe tarnikowanie zębów (według potrzeb).
Przekazywanie koni
Przekazywanie koni
36. Dowódca jednostki przekazującej konie jest odpowiedzialny za należyte przygotowanie koni do transportu, ich załadowanie do środków transportowych oraz zaopatrzenie w paszę i wodę na czas transportu.
37. Dowódca jednostki przyjmującej konie wysyła po odbiór koni upoważnionego żołnierza wraz z konwojentami.
38. Za stan koni po załadunku i w czasie transportu odpowiadają osoby określone w pkt 37. W razie powstania straty w czasie transportu, dowódca jednostki przyjmującej postępuje zgodnie z przepisami o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy.
39. Dowódca jednostki przyjmującej może przeprowadzić próby na użytkowość koni przed ich przyjęciem. W razie stwierdzenia wad użytkowych odbierający może odmówić przyjęcia koni.
40. Nie wolno przekazywać koni niezdolnych do pracy.
Wybrakowanie koni
Wybrakowanie koni
42. Konie niezdolne do pracy w wojsku oraz konie z ograniczoną przydatnością użytkową wycofuje się ze służby po ich wybrakowaniu.
43. Wybrakowywanie koni przeprowadza komisja w składzie 3 osobowym powołana przez dowódcę oddziału gospodarczego, posiadającego konie na swojej ewidencji głównej, która określa sposób wycofania konia ze służby.
44. Podstawą wybrakowania konia ze względu na utratę wartości użytkowej jest protokół z przeprowadzonego testu wartości użytkowej konia, po przeprowadzeniu czynności określonych w pkt 41.
45. Podstawą do wybrakowania konia ze względów zdrowotnych jest orzeczenie lekarsko-weterynaryjne, o którym mowa w pkt 29, wydane przez wojskowego lekarza weterynarii WOMP (po przeprowadzeniu czynności określonych w pkt 41) lub na wniosek lekarza weterynarii sprawującego opiekę lekarsko-weterynaryjną w danej jednostce wojskowej.
46. Protokół komisyjnego wybrakowania konia, według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do instrukcji, sporządzany jest w 4 egzemplarzach, zatwierdza dowódca oddziału gospodarczego mający konie na swojej ewidencji głównej z tym, że:
a) egzemplarz nr 1 pozostaje w jednostce wojskowej posiadającej konie w etacie, egzemplarz nr 2 i 3 protokołu przesyła się do właściwego miejscowo WOMP celem zdjęcia koni z ewidencji. Komendant wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej przesyła egzemplarz nr 3 protokołu wybrakowania konia wraz z meldunkiem miesięcznym do Szefa Służby Weterynaryjnej Wojska Polskiego. Natomiast egzemplarz nr 4 pozostaje w sekcji ewidencji ilościowo-wartościowej oddziału gospodarczego,
b) wartość wybrakowanego konia wycenia się w sposób opisany w pkt 60.
47. W nagłym wypadku, kiedy zachodzi konieczność niezwłocznej eutanazji konia ze względów humanitarnych, wymagane jest jedynie orzeczenie lekarza weterynarii, który sprawuje opiekę lekarsko-weterynaryjną w jednostce wojskowej. Dowódca jednostki wojskowej, w trybie pilnym, informuje o zaistniałej sytuacji Komendanta, właściwego miejscowo WOMP. W tym przypadku, dowódca jednostki wojskowej powołuje także 3 osobową komisję, pod przewodnictwem wojskowego lekarza weterynarii z WOMP, do dokonania oględzin zwłok i wystawienia protokołu padnięcia lub eutanazji konia, według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do instrukcji, będącego podstawą do jego wybrakowania.
48. Podczas wybrakowania koni należy posługiwać się następującym wykazem stanów chorobowych i wad, które mogą stanowić podstawę do wybrakowania:
a) przewlekłe schorzenie centralnego lub obwodowego układu nerwowego, powodujące zaburzenia świadomości lub ruchu,
b) wyniszczenie nieodwracalne na tle zaburzeń w ogólnej przemianie materii, nie ustępujące pomimo leczenia,
c) obustronna ślepota,
d) nieuleczalne kulawizny,
e) dychawica ograniczająca w znacznym stopniu użytkowość konia,
f) trwała niedomoga krążenia (niewydolność serca),
g) inne przewlekłe nieuleczalne stany chorobowe ograniczające w znacznym stopniu użytkowość konia i dalsze wykorzystanie w wojsku,
h) wybitna złośliwość groźna dla otoczenia,
i) narowistość uniemożliwiająca wykorzystanie konia do pracy,
j) łykawość powodująca powtarzające się zaburzenia przewodu pokarmowego,
k) starość (po przekroczeniu 18 roku życia) z ogólnym osłabieniem i przejawami uwiądu starczego.
49. Wychudzenie i wycieńczenie, jeżeli nie są spowodowane nieuleczalną chorobą nie mogą być powodem do wybrakowania.
50. W przypadku, gdy zachodzi podejrzenie, że niezdolność konia do pracy została spowodowana niewłaściwą opieką utrzymaniem lub użytkowaniem - wybrakowanie należy uważać za stratę i postępować zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawie odpowiedzialności majątkowej żołnierzy za wyrządzone przez nich szkody. Wniosek o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego składa przewodniczący komisji do dowódcy Oddziału Gospodarczego.
51. Komisja wybrakowania, o której mowa w pkt 43, podejmuje zgodnie zobowiązującymi przepisami o zamówieniach publicznych lub gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa, decyzję o:
a) sprzedaży konia w drodze przetargu,
b) sprzedaży konia po cenie ustalonej przez komisję, jeżeli przetarg nie doszedł do skutku,
c) przekazaniu organizacji pożytku publicznego, jeżeli koń nie został sprzedany w drodze przetargu lub po cenie ustalonej przez komisję.
52. Osoby lub instytucje nabywające konia, zobowiążą się do zapewnienia właściwego dobrostanu dla zwierzęcia i zaniechania zamiaru sprzedaży do rzeźni.
53. Do czasu wycofania konia ze służby poza wojsko, pozostaje on na stanie ewidencji pozabilansowej i utrzymaniu jednostki wojskowej.
Postępowanie w przypadku strat koni
Postępowanie w przypadku strat koni
55. Za stratę konia wojskowego należy uważać śmierć na skutek wypadku lub choroby, wybrakowanie w przypadkach określonych w pkt 50, kradzież lub zaginięcie.
56. W przypadku padnięcia konia, dowódca jednostki wojskowej każdorazowo zawiadamia o tym zdarzeniu komendanta właściwego miejscowo WOMP. Komendant właściwego miejscowo WOMP wyznacza wojskowego lekarza weterynarii odpowiedzialnego za prowadzenie sprawy.
57. Dowódca oddziału gospodarczego mający konie na swojej ewidencji głównej, zapewnia środki finansowe na wykonanie sekcji zwłok zwierzęcia.
58. Obowiązkiem Służby Weterynaryjnej Wojska Polskiego, właściwego miejscowo WOMP, w razie powstania strat jest:
a) opracowanie dokumentów weterynaryjnych niezbędnych do wyjaśnienia sprawy (historia choroby, protokół sekcji, protokół padnięcia-eutanazji, protokół wybrakowania, wyniki badań laboratoryjnych),
b) opiniowanie spraw oraz opracowywanie wniosków i orzeczeń pod względem fachowym,
c) prowadzenie ewidencji strat w postaci zestawienia zawierającego niezbędne dane do nadzorowania likwidacji strat koni (np.: jednostka wojskowa, data powstania straty, przyczyna, wysokość szkody, data i sposób likwidowania straty).
59. Do akt sprawy likwidacji straty konia, należy dołączyć dowód tożsamości konia.
60. Wysokość szkody oblicza się przez odjęcie od ceny szacunkowej, wykazanej w dowodzie tożsamości konia, po 8% jego wartości szacunkowej za każdy pełny rok służby konia w wojsku oraz sum uzyskanych po wybrakowaniu i sprzedaży konia.
61. Podstawą do skreślenia konia z ewidencji w razie straty jest zarządzenie o odszkodowaniu lub decyzja o umorzeniu należności, wydana zgodnie z przepisami w sprawie odpowiedzialności majątkowej żołnierzy za wyrządzone przez nich szkody w mieniu wojskowym.
Rozdział III
ZASADY UTRZYMYWANIA I WYKORZYSTYWANIA KONI
ZASADY UTRZYMYWANIA I WYKORZYSTYWANIA KONI
Obowiązki osób odpowiedzialnych za stan koni
Obowiązki osób odpowiedzialnych za stan koni
a) przydzielanie na stałe do obsługi koni żołnierzy obeznanych z pielęgnacją żywieniem i użytkowaniem koni,
b) kontrolowanie pracy żołnierzy,
c) zapewnienie właściwych pomieszczeń dla koni wraz z odpowiednim wyposażeniem, tj. żłoby i poidła automatyczne,
d) zaopatrywanie koni w paszę dobrej jakości i zapewnienie żywienia, zgodnie z obowiązującą normą karmy dla koni wierzchowych,
e) zapewnienie racjonalnego wykorzystywania koni przez określanie zasad użytkowania koni w jednostce, w tym określenie porządku dnia i planu szkolenia koni,
f) zapewnienie należytego wyposażenia koni w sprzęt i przedmioty do pielęgnacji według tabeli należności sprzętu naliczeniowego na konia, stanowiącej załącznik nr 10 do instrukcji, oraz dopilnowanie należytej pielęgnacji koni,
g) zapewnienie właściwego wyposażenia pododdziału jeździeckiego w sprzęt naliczeniowy do treningów jeździeckich, według tabeli należności stanowiącej załącznik nr 11 do instrukcji,
h) dobór rzędu jeździeckiego oraz nadzór nad jego należytą konserwacją,
i) dopilnowywanie właściwego podkuwania koni.
63. Bezpośrednią odpowiedzialność za stan koni, należyty ich dogląd, zabezpieczenie przed wypadkami, należyte żywienie, czyszczenie, stan podkucia, dopasowanie rzędu jeździeckiego oraz prawidłowe i racjonalne wykorzystanie w pracy ponosi żołnierz, któremu przydzielono konia.
64. Konie przydziela się pod opiekę żołnierzowi na podstawie rozkazu dziennego dowódcy jednostki wojskowej, mającego konie w etacie.
65. Zabrania się krycia klaczy. Źrebięta urodzone przypadkowo należy sprzedawać po odchowaniu według obowiązujących cen.
Stajnie i urządzenia przystajenne
Stajnie i urządzenia przystajenne
a) nieszkodliwych dla ich zdrowia oraz nie powodujących urazów i uszkodzeń ciała lub cierpień,
b) zapewniających im swobodę ruchu, a w szczególności kładzenie się, wstawanie oraz leżenie,
c) umożliwiających kontakt wzrokowy z innymi zwierzętami.
67. Pomieszczenia dla koni powinny odpowiadać następującym warunkom:
a) stajnie muszą być suche, widne i posiadać wydolną naturalną lub mechaniczną wentylację, latem przewiewne, zimą zabezpieczone przed chłodem, w wypadku gdy temperatura wewnątrz stajni spadanie poniżej +6°C, konie należy nakrywać derkami, celem monitorowania temperatury i wilgotności w stajni instaluje się urządzenia pomiarowe (termo-higrometr),
b) średnio na jednego konia powinno być w stajni 25-30m3 przestrzeni, przy minimalnej powierzchni boksu 9 m2, przy układzie stanowiskowym - długość stanowiska na każdego konia co najmniej 3,10 m i szerokości 1,80 m, w miarę możliwości konie służbowe utrzymuje się w boksach, jedynie w uzasadnionych przypadkach dopuszczalne jest utrzymywanie w systemie stanowiskowym,
c) w systemie stanowiskowym, w zależności od wymiarów stajni konie ustawia się w jednym lub dwóch rzędach głowami do ścian. Korytarz między dwoma rzędami koni lub boksów nie może być węższy niż 2,50 m,
d) podłoga w stajni powinna być twarda, równa i stabilna, a jej powierzchnia gładka i nieśliska, może być z betonu, cegły klinkierowej, kostki kamiennej lub kostki dębowej, impregnowanej i smolonej. Nie wolno w stajniach układać podłóg z desek. Podłogi powinny mieć łagodny spadek w kierunku rowków ściekowych, które powinny przebiegać od strony korytarza, zarówno w przypadku stanowisk jak i boksów,
e) okna w stajniach powinny znajdować się w odległości nie mniejszej niż 2,35 m od podłogi, aby koń głową nie stłukł szyby i światło nie padało mu prosto w oczy. Gdy okna umieszczone są niżej, należy je odpowiednio zabezpieczyć. Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi nie powinien być mniejszy niż 1:15,
f) drzwi powinny być otwierane na zewnątrz, mieć szerokość nie mniejszą niż 2 m i wysokość 2,30 m. W otworze drzwiowym stajni umieszcza się jedną lub dwie poprzeczne zakładki (drągi) ruchome, by konie nie mogły ich przekroczyć lub przejść pod nimi. W lecie drzwi stajni powinny być stale otwarte,
g) wszystkie krawędzie w stajni muszą być zaokrąglone.
68. Niezbędne wyposażenie stajni stanowią:
a) żłoby (betonowe, kamionkowe, plastikowe),
b) poidła automatyczne,
c) lizawki,
d) wszelkie urządzenia umieszcza się na wysokości 0,9 - 1m licząc od górnej krawędzi do poziomu podłogi,
e) w przypadku utrzymywania stanowiskowego, wszystkie powyższe urządzenia muszą znajdować się od strony głowy konia,
f) w systemie stanowiskowym, każde stanowisko jest oddzielone od sąsiedniego ruchomym przedzielnikiem na wysokości 1-1,2 m, od strony głowy i zadu podwieszonym na łańcuchach. Łańcuchy powinny być zaopatrzone w karabińczyki, umożliwiające ich łatwe odpięcie, w przypadku, gdyby zaszła konieczność szybkiego zdjęcia przegrody,
g) nad każdym boksem lub stanowiskiem dla konia, zawiesza się drewniane lub metalowe tabliczki z nazwą i numerem ewidencyjnym konia,
h) pomieszczenia dla koni oświetla się światłem sztucznym lub zapewnia się dostęp światła naturalnego,
i) do budynku stajni powinna być doprowadzona instalacja wodna.
69. Pozostałe pomieszczenia stajenne to:
a) siodlarnia - wydzielone pomieszczenie do przechowywania ekwipunku jeździeckiego (siodła, rzędy jeździeckie, przybory do czyszczenia), każdy sprzęt w siodlarni powinien posiadać plakietkę z imieniem konia, do którego jest przypisany,
b) paszarnia - pomieszczenie do przechowywania paszy, oraz odpowiednie pojemniki i sprzęt do jej przygotowywania oraz przechowywania. Wykaz niezbędnego sprzętu do karmienia koni i zabezpieczenia wykonywania prac z tym związanych oraz funkcjonowania magazynu pasz, stanowi załącznik nr 12 do instrukcji,
c) magazyn środków dezynfekcyjnych - miejsce do przechowywania środków dezynfekcyjnych i artykułów weterynaryjnych, zabezpieczone przed dostępem osób trzecich,
d) szatnia - pomieszczenie, w którym żołnierze mają możliwość przebrania się w stroje do jazdy konnej lub ubrania do wykonywania prac gospodarskich,
e) pomieszczenie gospodarcze - miejsce do przechowywania sprzętu przeznaczonego do wykonywania prac gospodarskich. Wykaz niezbędnych narzędzi do wykonywania prac gospodarskich stanowi załącznik nr 13 do instrukcji,
f) toaleta dla personelu,
g) każde pomieszczenie w stajni powinno być wyraźnie oznaczone poprzez tabliczkę z jego nazwą.
70. W ciepłej porze roku konie powinny jak najdłużej przebywać na padoku. Wprowadza się je do stajni w razie deszczu, na czas karmienia i na noc. W dni upalne, jeżeli padok nie jest zacieniony, należy z niego korzystać tylko rano i wieczorem. W zimnej porze roku w dni pogodne konie wyprowadza się na padok na parę godzin w południe.
71. W odległości, co najmniej 25 m od stajni wyznacza się miejsce na urządzenie zbiorników na nawóz, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.
72. Nawóz ze stajni należy usuwać codziennie przy rannym obrządku koni po ich nakarmieniu i wyprowadzeniu na padok. Padok uprząta się i wyrównuje podłoże po każdym pobycie koni.
Czyszczenie koni
Czyszczenie koni
a) konie czyści się przy koniowiązie poza stajnią
b) konie czyści się minimum dwa razy dziennie, rano - po porannym obrządku i dodatkowo podczyszcza przed samą jazdą w celu uniknięcia ewentualnych otarć oraz popołudniu - po zakończeniu pracy z koniem,
c) bezpośrednio po powrocie koni z jazdy rozciera się konie wiechciami słomy lub za pomocą szczotek, a zabłocone kończyny myje się bieżącą zimną wodą lub oczyszcza za pomocą słomy i szczotek,
d) na jednego konia przydziela się jeden komplet do czyszczenia koni: szczotkę ryżową szczotkę włosianą, zgrzebło, kopystkę do czyszczenia kopyt, gąbkę,
e) za stan przyrządów do czyszczenia odpowiada żołnierz, któremu koń został przydzielony,
f) nie wolno czyścić koni podczas karmienia,
g) do czyszczenia sierści koni używa się szczotki włosianej i ryżowej,
h) konie mokre wyciera się dokładnie wiechciami z czystej słomy lub siana, a czyści się dopiero po wypoczynku i wyschnięciu,
i) okolice oczu i nozdrzy w miarę konieczności przeciera się mokrą gąbką
j) grzywę i ogon czyści się grzebieniem po rozdzieleniu włosia palcami,
k) kopyta należy czyścić zarówno przed jak i po jeździe za pomocą kopystki,
l) w miarę potrzeby, w przypadku nadmiernego wysychania i łamliwości rogu kopytowego, kopyta można smarować specjalnymi maściami, według zaleceń lekarza weterynarii.
74. W podany w pkt 73 sposób, konie czyści się raz dziennie przy rannym obrządku przed zajęciami. W przerwie obiadowej, po powrocie koni z jazdy oraz wieczorem, po zakończeniu jazdy rozciera się konie wiechciem słomy i oczyszcza z kurzu szczotką. Zabłocone nogi i kopyta należy zmyć wodą i wytrzeć do sucha, szczególnie pęciny należy wycierać dokładnie, co skutecznie zapobiega grudzie. Pożądane jest masowanie kończyn konia po każdej skończonej ciężkiej pracy. Masaż prowadzić ruchami od dołu do góry celem przyśpieszenia obiegu krwi i limfy oraz zapobieganiu obrzękom zastoinowym.
75. Mycie całego konia na otwartym powietrzu jest dozwolone w ciepłej porze roku, przy temperaturze zewnętrznej powyżej 18°C. Przy temperaturze niższej mycie koni jest dozwolone tylko w ciepłym pomieszczeniu. Po wymyciu konia należy wytrzeć go, nakryć derką i pozostawić w pomieszczeniu aż do całkowitego wyschnięcia. Nie wolno myć koni zmęczonych, zgrzanych lub spoconych zanim nie wypoczną.
Żywienie koni
Żywienie koni
a) konie żywi się według normy rzeczowej karmy dla koni wierzchowych, stanowiącej załącznik nr 14 do instrukcji. Zasadniczą paszą dla koni jest owies i siano z dodatkiem witamin i mieszanek mineralnych,
b) przed skarmianiem owsa i siana żołnierz powinien sprawdzić ich jakość. Pasza zanieczyszczona, zepsuta, spleśniała nie może być w żadnym wypadku użyta jako karma dla koni. Wątpliwej jakości paszę powinien zbadać i ocenić lekarz weterynarii,
c) konie należy karmić regularnie 3 razy dziennie, o stałych porach. W związku z tym należy odpowiednio układać porządek dnia pracy żołnierzy. W razie dalszych wyjazdów i niemożliwości powrotu na czas do koszar powinno się zabierać ze sobą należną koniom paszę i karmić je na postoju,
d) owies podaje się koniom 3 razy dziennie z dodatkiem ustalonej ilości dodatku witaminowo-mineralnego do każdej porcji owsa, i soli w formie lizawki. Owies i dodatki odmierza się specjalnie do tego celu sporządzonymi miarkami,
e) dzienną należność siana dla konia dzieli się na 3 części w stosunku 1 : 1 : 4. Mniejsze porcje siana podaje się koniom rano i w południe przed pojeniem. Po napojeniu podaje się im porcję owsa. Większą porcję siana podaje się koniom wieczorem po napojeniu i zjedzeniu owsa,
f) po nakarmieniu konia owsem nie wolno używać go wcześniej do pracy niż po upływie 1,5 godziny,
g) zamianę paszy stosowanej dotychczas na nową należy każdorazowo uzgadniać z lekarzem weterynarii opiekującym się końmi. Zamianę paszy trzeba przeprowadzać stopniowo wg wskazań lekarza weterynarii. Wypas koni na pastwiskach może się odbywać pod warunkiem, że konie będą stopniowo przyzwyczajane do paszy zielonej i nie będą puszczane na pastwisko wcześniej, niż po wyschnięciu rosy. Koniom nie wolno podawać paszy zielonej ściętej, przechowywanej nawet przez krótki okres czasu,
h) konie poi się 3 razy dziennie przed podaniem owsa oraz późnym wieczorem, w przypadku braku poideł automatycznych, latem konie poi się co najmniej 6 razy dziennie,
i) nie wolno poić koni zmęczonych, zgrzanych lub spoconych, zanim nie wypoczną i nie ostygną. Konie można poić w czasie pracy pod warunkiem, że natychmiast po napojeniu będą pracować, co najmniej pół godziny.
Obrządek koni
Obrządek koni
a) poranny obrządek koni należy rozpocząć w 2 godziny przed planowaną jazdą, wykonując następujące kolejne czynności: podanie siana, pojenie, podanie owsa i dopilnowanie, by koń nie rozsypywał ziarna, czyszczenie, sprawdzenie stanu podkucia, sprzątanie stajni, oczyszczenie żłobów, sprawdzenie stanu rzędu jeździeckiego, siodłanie,
b) południowy obrządek koni obejmuje następujące kolejne czynności: przetarcie koni wiechciem, oczyszczenie z kurzu, podanie siana, pojenie, podanie owsa, wyprowadzenie na padok,
c) wieczorny obrządek koni obejmuje następujące kolejne czynności: ścielenie słomy w stanowiskach, wprowadzenie konia do stajni, podanie siana, pojenie, podanie owsa, a późnym wieczorem ponowne napojenie i podanie siana.
Podkuwanie koni
Podkuwanie koni
79. Przy podkuwaniu koni wojskowych obowiązują następujące zasady:
a) codziennie w czasie obrządku porannego jeździec jest obowiązany sprawdzić stan podkucia koni. W razie stwierdzenia braków w podkuciu koni (w szczególności: utraty podkowy, zużycia podkowy) uniemożliwiających użycie konia do pracy, żołnierz jest zobowiązany zameldować o tym przełożonemu,
b) kopyta prawidłowe - zależnie od szybkości narastania rogu, rodzaju pracy i pory roku - należy okresowo przekuwać, nie częściej jednak niż raz na miesiąc i nie później niż 40 - 50 dni po podkuciu poprzednim. Termin i sposób podkuwania koni z kopytami wadliwymi ustala lekarz weterynarii,
c) podkuwacz prowadzi książkę ewidencji kucia koni w pododdziale, według wzoru stanowiącego złącznik nr 15 do instrukcji,
d) doraźnego przekuwania dokonuje się w każdym wypadku uszkodzenia, zużycia lub obluzowania podkowy.
Dopasowanie rzędu
Dopasowanie rzędu
81. Przy każdym siodłaniu konia jeździec powinien sprawdzić dopasowanie rzędu i usunąć zauważone niedokładności. O uszkodzeniu rzędu, którego sam nie może usunąć, powinien meldować przełożonemu.
82. Każdego dnia po skończeniu pracy jeździec powinien oczyścić i wysuszyć rząd. Rząd przesusza się na otwartym powietrzu w cieniu, a podczas złej pogody w stajni.
Wykorzystanie koni
Wykorzystanie koni
a) przed jazdą konie powinny być napojone, nakarmione i wyczyszczone. Jazdy nie wolno rozpoczynać wcześniej niż 1,5 godziny po nakarmieniu koni,
b) na postojach w zimnej porze roku konie spocone należy rozetrzeć wiechciami ze słomy lub siana i nakryć derką
c) nie wolno używać do jazdy koni chorych zwolnionych przez lekarza weterynarii, jak również koni wykazujących objawy chorobowe przed zbadaniem ich przez lekarza weterynarii,
d) w razie zachorowania (skaleczenia) konia podczas jazdy żołnierz obowiązany jest udzielić koniowi pierwszej pomocy i zapewnić mu pomoc wojskowego lub cywilnego lekarza weterynarii. O sposobie udzielania pierwszej pomocy żołnierzy poucza wojskowy lekarz weterynarii,
e) po zakończeniu zajęć żołnierz powinien sprawdzić stan podkucia koni oraz stan rzędu i usunąć zauważone niedociągnięcia. Koni zgrzanych i spoconych nie wolno poić ani karmić owsem, zanim nie wypoczną. Konie spocone po powrocie z pracy rozciera się wiechciami ze słomy lub siana i oprowadza zanim nie wyschną. W zimnej porze roku konia spoconego po roztarciu wiechciami należy przykryć derką.
Rozdział IV
EWIDENCJA KONI
EWIDENCJA KONI
f) książkę ewidencji i przeglądu koni wojskowych, prowadzi każdy pododdział posiadający na stanie konie. Książkę przechowuje się w kancelarii pododdziału. Podstawą do wpisania koni do książki ewidencji i przeglądu koni są: dokumenty ewidencji głównej oddziału gospodarczego wytworzone na podstawie protokołu zakupu koni lub protokołu zdawczo-odbiorczego. Podstawą do skreślenia koni z ewidencji są: dokumenty ewidencji głównej oddziału gospodarczego wytworzone na podstawie protokołu wybrakowania lub zdawczo-odbiorczego, protokołu padnięcia/ eutanazji konia,
g) dowód tożsamości konia wojskowego wystawia wojskowy lekarz weterynarii. Dowód tożsamości konia przechowuje się w kancelarii jednostki. Każdorazowo przy przekazywaniu konia z jednostki wojskowej do innej jednostki, wraz z koniem przekazuje się jego dowód tożsamości i paszport. W przypadku straty konia, dowód tożsamości dołącza się do akt sprawy. Przy przekazywaniu koni poza wojsko dowód tożsamości konia dołącza się do protokołu zdawczo-odbiorczego pozostającego w kancelarii jednostki. Dowódca pododdziału jest obowiązany okazywać lekarzowi weterynarii (wojskowemu lub cywilnemu) dowód tożsamości konia w celu wpisania w nim danych w szczególności dotyczących zdrowia, przeprowadzanych badań i szczepień,
h) w razie zagubienia lub zniszczenia dowodu tożsamości konia wtórnik może być wydany przez szefa wydziału weterynaryjnego WOMP na wniosek dowódcy jednostki wojskowej.
85. Wpisywanie koni do książki ewidencji i skreślanie z książki ewidencji przeprowadza się rozkazem dziennym dowódcy jednostki wojskowej.
86. Wybrakowane konie zdejmuje się z ewidencji bilansowej oddziału gospodarczego i ujmuje się je w ewidencji pozabilansowej do czasu przekazania poza jednostkę.
87. Wojskowy lekarz weterynarii, z właściwego miejscowo WOMP, w celu kontroli prowadzi zbiorczą książkę ewidencji i przeglądu koni wpisując do niej konie wszystkich jednostek przydzielonych mu pod nadzór weterynaryjny.
88. Szef Służby Weterynaryjnej Wojska Polskiego prowadzi zestawienie stanów koni. W zestawieniu powinny być wykazane wszystkie jednostki posiadające konie oraz stan etatowy i faktyczny koni.
Rozdział V
ZASADY NADZORU WETERYNARYJNEGO NAD GOSPODARKĄ KOŃMI
ZASADY NADZORU WETERYNARYJNEGO NAD GOSPODARKĄ KOŃMI
a) stan pomieszczeń dla koni, warunki zdrowotne, stan wyposażenia pomieszczeń i utrzymanie porządku,
b) stan odżywienia zwierząt, stosowane należności żywnościowe, warunki żywienia, stan zapasów paszy, jej przechowywanie i jakość,
c) stan pielęgnacji zwierząt oraz stan wyposażenia w przedmioty do pielęgnacji,
d) stan podkucia koni,
e) warunki pracy koni, jakość i stan dopasowania rzędu,
f) ogólny stan zdrowia zwierząt,
g) stan ewidencji koni, prawidłowość zapisów w książce ewidencji i dowodach tożsamości koni oraz zgodność stanu ewidencyjnego ze stanem faktycznym.
90. Wojskowy lekarz weterynarii każdorazowo, po dokonaniu przeglądu zwierząt oraz kontroli warunków utrzymywania i wykorzystywania zwierząt, sporządza protokół z kontroli i przedstawia dowódcy jednostki wojskowej. Uwagi pokontrolne wpisuje do książki ewidencji i przeglądu koni wojskowych.
91. Wojskowy lekarz weterynarii jest obowiązany do składania meldunków bezpośredniemu przełożonemu w wypadkach, gdy niedociągnięcia w zakresie utrzymania i wykorzystania koni w jednostkach wojskowych, pomimo jego interwencji, nie są usuwane oraz w sprawach wymagających interwencji lub decyzji przełożonych wyższego szczebla.
Załącznik Nr 1
grafikaJEDNOSTKA WOJSKOWAEgz. Nr …...
grafikaJEDNOSTKA WOJSKOWAEgz. Nr …...
Umowa zakupu koni(a) Nr …../…..
zawarta w dniu ……….. w ..............
zwana dalej "Umową"
pomiędzy:
ZAMAWIAJĄCYM: ....................................................................
………………………………….………..
REGON: ......................... NIP: ............................
reprezentowaną przez:
Dowódcę ……………………...................
…………………………………………...
a
WYKONAWCĄ: ..............................................................................
……………………………………….…………
NIP: ................. REGON: ......................
NR KRS: ........................................... (lub ewidencja działalności gosp.)
reprezentowaną przez:
…………………………..………………
Umowę zawarto w wyniku postępowania przeprowadzonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo Zamówień Publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.).
Nr sprawy ............................................................
Słownie: ..........................................................00/100gr.
Wartość podatku VAT: ................................................zł
Słownie: ..........................................................00/100gr.
Wartość brutto Umowy: ...............................................zł
Słownie :..........................................................00/100gr.
na co WYKONAWCA wyraża zgodę.
WYKONAWCA nie może bez uprzedniej zgody ZAMAWIAJĄCEGO wyrażonej w formie pisemnej, pod rygorem nieważności, przenieść praw i obowiązków wynikających z Umowy na osobę trzecią.
1) w wysokości ... % wartości brutto Umowy, gdy ZAMAWIAJĄCY odstąpi od umowy z przyczyn leżących po stronie WYKONAWCY;
2) w wysokości. ... % wartości Umowy brutto, o której mowa w § 2 ust. 2, za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia w odbiorze lub wymianie wadliwego konia, licząc od upływu terminu określonego w odpowiednio w § 3 ust 12.
Egz. Nr 1 - ..........................................
Egz. Nr 2 - ..........................................
Egz. Nr 3 - ..........................................
ZAŁĄCZNIK Nr 1 na ... str. - Opis przedmiotu zamówienia
ZAŁĄCZNIK Nr 2 na ... str. - Tabela wad i braków
ZAŁĄCZNIK Nr 3 na ... str. - Protokół z zakupu konia
ZAŁĄCZNIK Nr 4 na … str. - Oświadczenie
WYKONAWCA ZAMAWIAJĄCY
………………………………. ……………………………..
UZGODNIONO:
POD WZGLĘDEM FINANSOWYM .................................................
POD WZGLĘDEM PRAWNYM .................................................
POD WZGLĘDEM MERYTORYCZNYM .................................................
______
* niepotrzebne skreślić
Załącznik Nr 1
Opis przedmiotu zamówienia
Opis przedmiotu zamówienia
2. Zamawiający oczekuje, że zakupione koń(ie) nie będą pochodziły z gospodarstw zapowietrzonych chorobami zaraźliwymi koni, z jakimikolwiek objawami wskazującymi na stan chorobowy lub z obrażeniami całkowicie niezaleczonymi. Wyjątek stanowią drobne otarcia lub zadraśnięcia, które jednak nie mogą znajdować się w okolicy ścięgien, stawów lub miejsc, do których przylega rząd jeździecki.
3. Zakupione konie, w okresie ... -dniowej adaptacji i aklimatyzacji, podlegają obserwacji weterynaryjnej celem wyeliminowania koni z wadami głównymi, określonymi obowiązującymi przepisami (dychawica świszcząca, łykawość, okresowe zapalenie oczu - ślepota miesięczna, wartogłowienie), jak również wadami, za których nieistnienie dostawca przyjął odpowiedzialność.
4. Miejscem..- dniowej adaptacji i klimatyzacji jest: ............................., ......................... ul. ................................
5. Po zakończeniu obserwacji weterynaryjnej, wojskowy lekarz weterynarii na wniosek lekarza sprawującego bieżącą opiekę lekarsko-weterynaryjną nad końmi wystawia dowody tożsamości oraz wydaje orzeczenie lekarsko-weterynaryjne o przydatności konia.
Planowana ilość koni do zakupu:
1) maść gniada ……. sztuk + ….. sztuka (koń maść gniada, sportowy);
2) maść kara ….. ..... sztuki;
3) maść siwa …….... sztuki.
Zamawiający wymaga, aby wśród koni o maści gniadej był .... koń sportowy tzn. koń nauczony skakania przez przeszkody (nauczony w taki sposób, aby nie było dalszej konieczności zatrudniania trenera).
Szczegółowe wymagania:
1. Maść gniada lub kara lub siwa.
2. Wzrost ...... cm w kłębie.
3. Wiek od ….. do …... lat.
4. Płeć wałach.
5. Chodzący pod siodłem, reagujący prawidłowo na pomoce jeździeckie.
6. Spokojny niebojący się ludzi.
7. Poprawnie zbudowany bez wad wrodzonych.
8. Nieposiadający wad zwrotnych: ślepota miesięczna, dychawica świszcząca (roaer), wartogłowienie (koler), łykawość, tkanie, chodzenie po boksie, heblowanie (tarnikowanie), kąsanie, kopanie, rozsypywanie owsa.
Koń nie może posiadać następujących wad i braków:
1. Limfatyczna budowa.
2. Nadmierna różnica wysokości przodu i zadu (koń przebudowany lub cybaty).
3. Pierś wąska.
4. Nadmierna długość grzbietu.
5. Grzbiet łękowaty.
6. Grzbiet karpiowaty.
7. Zad spadzisty.
8. Narośla i nowotwory pochodzące z uszkodzeń skóry, widocznych blizn.
9. Zbity guz biodrowy.
10. Ogon krótki wskutek obrażeń lub braku dolnych kręgów.
11. Opadanie języka.
12. Bezwład wargi dolnej.
13. Brak siekaczy.
14. Uzębienie wybitnie karpiowate, szczupacze lub palisadowe.
15. Bielmo źrenicy oka.
16. Ślepota jednego oka.
17. Szyja jelenia.
18. Niedowład lub wypadnięcie prącia.
19. Kulawizny.
20. Kopyta płaskie.
21. Kopyta z wypukłą podeszwą.
22. Kopyta krzywe.
23. Kopyta wąskie.
24. Kopyta skośne.
25. Kopyta strome.
26. Kopyta po ochwacie (obrączkowe).
27. Głębokie szczeliny kopyta.
28. Rozpadliny kopyta.
29. Gnicie strzałki kopytowej.
30. Zatraty.
31. Obrączka kostna na koronie.
32. Pęcina nadmiernie cienka.
33. Pęcina nadmiernie długa.
34. Pęcina krótka i stroma.
35. Postawa szpotawa.
36. Postawa barania.
37. Postawa kozia.
38. Zgrubienie stawu nadgarstkowego.
39. Zgrubienie stawu pęcinowego.
40. Stroma łopatka.
41. Postawa szablasta.
42. Postawa stroma tylnych kończyn (rozwarty staw skokowy).
43. Postawa krowia.
44. Szpat kostny.
45. Strychowanie.
46. Ściganie się.
47. Nakostniaki w pobliżu stawów i ścięgien.
48. Opoje miękkie, narośle na stawach.
49. Gruda.
50. Modzel łokciowy.
51. Choroby ścięgien.
52. Pipak.
53. Łykawość.
54. Wnętrostwo.
55. Przepukliny.
56. Wszelkie choroby - np: nawracająca choroba obturacyjna koni, lipcówka, choroby skóry, odstępstwa od stanu fizjologicznego.
W czynnościach oceny koni(a) uczestniczyć będzie dwóch oficerów - lekarzy weterynarii wyznaczonych przez Zamawiającego w uzgodnieniu z Szefem Służby Weterynaryjnej Wojska Polskiego.
Załącznik Nr 2
TABELA WAD I BRAKÓW
TABELA WAD I BRAKÓW
| Lp. | Wady |
| 1. | Limfatyczna budowa |
| 2. | Nadmierna różnica wysokości przodu i zadu (koń przebudowany i cybaty) |
| 3. | Pierś wąska |
| 4. | Nadmierna długość grzbietu |
| 5. | Grzbiet łęgowaty |
| 6. | Grzbiet karpiowaty |
| 7. | Zad spadzisty |
| 8. | Narośla i nowotwory pochodzące z uszkodzeń skóry |
| 9. | Zbity guz biodrowy |
| 10. | Ogon krótki wskutek obrażeń lub braku dolnych kręgów |
| 11. | Opadanie języka |
| 12. | Bezwład wargi dolnej |
| 13. | Brak siekaczy |
| 14. | Uzębienie wybitnie karpiowate, szczupacze lub palisadowe |
| 15. | Bielmo źrenicy oka |
| 16. | Ślepota jednego oka |
| 17. | Szyja jelenia |
| 18. | Niedowład lub wypadnięcie prącia |
| 19. | Kulawizny |
| 20. | Kopyta płaskie |
| 21. | Kopyta z wypukłą podeszwą |
| 22. | Kopyta krzywe |
| 23. | Kopyta wąskie |
| 24. | Kopyta skośne |
| 25. | Kopyta strome |
| 26. | Kopyta po ochwacie (obrączkowe) |
| 27. | Głębokie szczeliny kopyta |
| 28. | Rozpadliny kopyta |
| 29. | Gnicie strzałki kopytowej |
| 30. | Zatraty |
| 31. | Obrączka kostna na koronie |
| 32. | Pęcina nadmiernie cienka |
| 33. | Pęcina nadmiernie długa |
| 34. | Pęcina krótka i stroma |
| 35. | Postawa szpotawa |
| 36. | Postawa barania |
| 37. | Postawa kozia |
| 38. | Zgrubienie stawu nadgarstkowego |
| 39. | Zgrubienie stawu pęcinowego |
| 40. | Stroma łopatka |
| 41. | Postawa szablasta |
| 42. | Postawa stroma tylnych kończyn (rozwarty staw skokowy) |
| 43. | Postawa krowia |
| 44. | Szpat kostny |
| 45. | Strychowanie |
| 46. | Ściganie się |
| 47. | Nakostniaki w pobliżu stawów i ścięgien |
| 48. | Opoje miękkie, narośle na stawach |
| 49. | Gruda |
| 50. | Modzel łokciowy |
| 51. | Choroby ścięgien |
| 52. | Pipak |
| 53. | Łykawość |
| 54. | Wnętrostwo |
| 55. | Przepukliny |
| 56. | Wszelkie choroby - np. choroba obturacyjna koni, lipcówka, choroby skóry, odstępstwa od stanu fizjologicznego |
Załącznik Nr 3
PROTOKÓŁ ZAKUPU KONIA NR .....................
PROTOKÓŁ ZAKUPU KONIA NR .....................
Komisja w składzie 1. .................................................. 2. ...........................................................
(stopień, nazwisko, imię)
3. ............................................ 4. ........................................... 5. ................................................
powołana Rozkazem Dowódcy JW. Nr ................................... z dnia ...................... zakupiła w dniu ................................................ od ........................................................................................
(imię, nazwisko, lub nazwa, pełny adres, NIP)
………………………………………………………………………………………………….
wymienione w niniejszym wykazie konie;
| Lp. | Nazwa, płeć konia, nr czipu, nr paszportu konia | Rok urodzenia | Opis: maść, odmiana, oznaki, znaki szczególne, rasa | Cena zakupu | Uwagi |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
Dostawca Przewodniczący
komisji zakupu ......................................................
......................................... Członkowie komisji: ..........................................................
Załącznik Nr 4
KSIĄŻKA
KSIĄŻKA
EWIDENCJI I PRZEGLĄDÓW KONI WOJSKOWYCH
…………………………………………………………………………………..
(nazwa pododdziału)
Rozpoczęto ...................... 20 ....... r.
Zakończono ..................... 20 …... r.
1. Dział ewidencji koni wojskowych.
| Lp. | Płeć, typ, wzrost | Rok urodzenia, nr ewidencyjny (czip) | Nazwa konia, maść, odmiany i oznaki | Nr podków | Data przybycia, skąd, podstawa wpisania do ewidencji | Data ubycia lub straty, podstawa do skreślenia z ewidencji | |
| Przednia | Tylna | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
2. Dział przeglądu koni wojskowych.
| Lp. | Data przeglądu lub skierowania do leczenia | Ilość koni | Przegląd koni Badanie konia | Zalecenia | Podpis przeprowadzającego przegląd/ badanie | Podpis dowódcy | ||
| Wyniki przeglądu | Nazwa konia i nr ewidencyjny (czip) | Rozpoznanie | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
Załącznik Nr 5
DOWÓD TOŻSAMOŚCI KONIA WOJSKOWEGO
DOWÓD TOŻSAMOŚCI KONIA WOJSKOWEGO
Nazwa konia ................................................................
Nr ewidencyjny/ nr czipu ...............................................
1. Nazwa konia ............................................................................................
2. Nr ewidencyjny/nr czipu ...........................................................................
3. Rok urodzenia ..........................................................................................
4. Płeć .........................................................................................................
5. Maść, odmiany i oznaki ............................................................................
………………………………………………………………………….
6. Rasa, pochodzenie ...................................................................................
………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………….
7. Data zakupu .............................................................................................
8. Sprzedawca .............................................................................................
………………………………………………………………………….
9. Cena zakupu ................ (słownie) ............................................................
………………………………………………………………………….
10. Adnotacje o przeszacowaniu wartości konia:
………………………………………………. ..…………………………………
(m. p.)
(podpis wystawiającego dowód tożsamości)
11. Służba konia w wojsku
| Nazwa jednostki | Przybył (data i Nr rozkazu) | Ubył (data i Nr rozkazu) | Podpis prowadzącego ewidencję | Uwagi |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
12. Pomiary konia
| Data | Wzrost | Obwód nadpęcia | Obwód klatki piersiowej | Nr podków | Uwagi | |
| Przednich | tylnych | |||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
13. Szczepienia ochronne i inne zabiegi profilaktyczne
| Data | Rodzaj szczepienia/ zabiegu | Użyty środek, termin następnego szczepienia/zabiegu | Podpis lekarza weterynarii |
| 1 | 2 | 3 | 4 |
14. Przebyte choroby
| Od - do | Rozpoznanie choroby | Wynik leczenia i stopień utraty przydatności do pracy | Podpis lek. wet. |
| 1 | 2 | 3 | 4 |
15. Ubył z wojska (data i Nr rozkazu oraz przyczyna padnięcia, uśpienia, wybrakowania, itp.)
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
…..………………………………..
(podpis i pieczęć lekarza wet.)
Załącznik Nr 6
ORZECZENIE LEKARSKO-WETERYNARYJNE NR .............
ORZECZENIE LEKARSKO-WETERYNARYJNE NR .............
....................................... dnia .......................
…………………………………..
(pieczęć nagłówkowa)
1. Identyfikacja zwierzęcia:
a) Nazwa ...................................................................................................................
b) Opis (dane z paszportu) .......................................................................................
…………………………………………………………………………………
c) Nr ewidencyjny (czip) .........................................................................................
będący na stanie ewidencyjnym JW. ......................................................................
2. Wyniki badania klinicznego, laboratoryjnego (załącznik)*
Dnia ...................................... w wyniku badania stwierdziłem: ...........................................
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
3. Orzeczenie
W wyniku badania stwierdzam, iż w/w zwierzę kwalifikuje się / nie kwalifikuje się* do dalszego użytkowania w wojsku i orzekam co następuje:
………………………………………………………………………………………………
(ocena przydatności lub kwalifikacja do wybrakowania lub natychmiastowa eutanazja)
4. Zalecenie postąpienia z koniem po wybrakowaniu ..........................................................
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Ja, niżej podpisany, lekarz weterynarii zaświadczam, że opisane w pkt 1 zwierzę jest faktycznie w stanie opisanym przeze mnie.
……………………………….
(podpis i pieczęć lek. wet.)
______
*) - niepotrzebne skreślić
Załącznik Nr 7
PROTOKÓŁ ZDAWCZO - ODBIORCZY NR ...............
PROTOKÓŁ ZDAWCZO - ODBIORCZY NR ...............
(dowódca jednostki wojskowej) (wym. 297 X 210)
m. p.
Komisja w składzie ......................................................................................................................
(stopień, nazwisko, imię)
....................................... zgodnie z rozkazem Dowódcy Nr ......... z dnia ............przekazała w dniu ..........przedstawicielowi ....................................z JW....................... upoważnionemu
(stopień, nazwisko, imię)
przez ............................................................ niżej wymienione konie.
| Lp. | Nazwa, płeć konia | Rok urodzenia, nr ewidencyjny (czip), Nr paszportu | Opis: maść, odmiany, oznaki, znaki szczególne, pochodzenie lub rasa | Uwagi dot. stanu, kondycji, pielęgnacji, podkucia oraz zdrowia |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
Z końmi przekazano następujące dokumenty i wyposażenie ......................................................
………………………………………………………………………………………………
Przyjmujący ............................ Przewodniczący komisji ............................................
Członkowie 1) ...............................................
2) ...............................................
3) ...............................................
Załącznik Nr 8
PROTOKÓŁ WYBRAKOWANIA NR ...............
PROTOKÓŁ WYBRAKOWANIA NR ...............
(dowódca jednostki wojskowej) (wym. 297 X 210)
Data .................................
(m.p.)
Komisja w składzie: Przewodniczący ..........................................................................................
(stopień, nazwisko i imię)
Członkowie: 1) ................................................
2) ................................................
stawia wniosek o wybrakowanie w jednostce wojskowej ...........................................................
niżej wymienionych koni
| Nazwa, płeć, rok urodzenia, nr ewidencyjny, lp. książki ewidencji koni | Przyczyna nieprzydatności, podstawa wybrakowania, wniosek komisji o możliwości wykorzystania konia poza siłami zbrojnymi | Sposób usunięcia z wojska | Uwagi |
| 1 | 2 | 3 | 4 |
Członkowie komisji Przewodniczący komisji
1) .......................................................................
2) ....................................................................... ……………………………….
(stopień, nazwisko i imię) (stopień, nazwisko i imię)
Załącznik Nr 9
PROTOKÓŁ
PROTOKÓŁ
Dnia ........... r. o godz...…….na podstawie rozkazu Dowódcy JW. ................................. Komisja w składzie ......................................................................................................................
(wymienić: stopień, nazwisko i imiona oraz przydział służbowy dwóch świadków)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
dokonała oględzin zwłok ................................. ................................. nazwa ..............................
nr ewid............................................... płeć………………..............wiek................................
maść (odmiany i oznaki) ..............................................................................................................
…………………………………………………………………………………………………
należącego do jednostki wojskowej ......................................... padłego, poddanego eutanazji*)
w dniu ................................. 2........... r.
Komisja stwierdziła identyczność zwłok z danymi ewidencyjnymi.
Zwierzę było leczone w ...............................................................................................................
............................................................od dnia ................ 2......... r. do ................. 2........... r.
i zapisane do książki leczonych zwierząt oraz zabiegów profilaktycznych pod poz. ..................
Śmierć nastąpiła wskutek .............................................................................................................
…………………………………………………………………………………………………
Przyczyną choroby było ...............................................................................................................
…………………………………………………………………………………………………
Zwłoki zostały (podać sposób niszczenia) ...................................................................................
………………………………………………………………………………………………...
Przewodniczący komisji ..............................................................................................................
(pieczątka i podpis)
Członkowie komisji: 1) ..................................................................................
2) ..................................................................................
3) ..................................................................................
(podpis)
______
*) Niepotrzebne skreślić
Załącznik Nr 10
TABELA NALEŻNOŚCI SPRZĘTU NALICZENIOWEGO NA KONIA
TABELA NALEŻNOŚCI SPRZĘTU NALICZENIOWEGO NA KONIA
| Lp. | Nazwa sprzętu | J.m. | Ilość | Uwagi | |
| 1. | Kulbaka | Rząd wierzchowy wz.36;1938 r. | szt. | 1 | |
| 2. | Kantaro - uzda reprezentacyjna | szt. | 1 | ||
| 3. | Kantaro - uzda polowa | szt. | 1 | ||
| 4. | Tranzelka sportowa | szt. | 1 | ||
| 5. | Koc | szt. | 1 | ||
| 6. | Owsiak na 3 kg owsa | szt. | 1 | ||
| 7. | Popręg paradny | szt. | 1 | ||
| 8. | Strzemiona | pary | 2 | ||
| 9. | Wiadro gumowe | szt. | 1 | ||
| 10. | Wiadro plastikowe | szt. | 1 | ||
| 11. | Derka długa | szt. | 1 | ||
| 12. | Derka krótka | szt. | 1 | ||
| 13. | Lonża | szt. | 1 | ||
| 14. | Ochraniacze transportowe | komplet | 1 | ||
| 15. | Skrzynka na akcesoria do czyszczenia | szt. | 1 | ||
| 16. | Szczotka naturalna/włosiana | szt. | 1 | ||
| 17. | Szczotka do czyszczenia głowy | szt. | 1 | ||
| 18. | Kopystka | szt. | 1 | ||
| 19. | Szczotka do ogona | szt. | 1 | ||
| 20. | Grzebień do grzywy | szt. | 1 | ||
| 21. | Gąbka | szt. | 1 | ||
| 22. | Ściągaczka do wody | szt. | 1 | ||
| 23. | Zgrzebło metalowe | szt. | 1 | ||
| 24. | Zgrzebło gumowe | szt. | 1 | ||
| 25. | Czytnik identyfikatora elektronicznego konia | szt. | 1 | w jednostce wojskowej | |
Załącznik Nr 11
TABELA NALEŻNOŚCI NALICZENIOWEGO SPRZĘTU DO TRENINGÓW JEŹDZIECKICH DLA PODODDZIAŁU JEŹDZIECKIEGO
TABELA NALEŻNOŚCI NALICZENIOWEGO SPRZĘTU DO TRENINGÓW JEŹDZIECKICH DLA PODODDZIAŁU JEŹDZIECKIEGO
| Lp. | Nazwa sprzętu | Nr sprzętu zgodnie z indeksem materiałowym JIM | Jednostka miary | Czasookres używalności w latach | Należność na |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 7 |
| SPRZĘT SPORTOWY DO TRENINGU I SZKOLENIA | |||||
| 1. | Siodło sportowe | szt. | 1\5 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 2. | Strzemiona do siodła sportowego nierdzewne | para | 1\5 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 3. | Wkładki do strzemion do siodła sportowego | para | 1\1 rok | 1 żołnierz zawodowy | |
| 4. | Puśliska ze skóry czarne do siodła sportowego | para | 2\2 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 5. | Popręg do siodła sportowego treningowy neoprenowy z gumami | szt. | 2/2 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 6. | Czaprak zielony do siodła sportowego | szt. | 1\1 rok | 1 żołnierz zawodowy | |
| 7. | Pokrowiec do siodła sportowego | szt. | 1\5 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 8. | Ogłowie z wodzami - sportowe | kpl. | 1/3lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 9. | Zapasowe wodze do ogłowia sportowego | szt. | 1\3lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 10. | Wytok czarny | szt. | 1/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 11. | Napierśnik (do siodła sportowego) | szt. | 1/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 12. | Wędzidło nierdzewne do ogłowia sportowego | szt. | 1/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 13. | Wieszak do siodlarni do siodła sportowego | szt. | 1/10 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 14. | Wieszak do siodła na drzwi boksu | szt. | 1/10 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 15. | Ochraniacz na ogon | szt. | 1/4 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 16. | Ochraniacze transportowe | kpl. | 1/4 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 17. | Derka transportowa | szt. | 1/4 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 18. | Ochraniacze treningowe | kpl | 1/2 | 1 żołnierz zawodowy | |
| 19. | Kalosze na kopyta | para | 1 rok | 1 żołnierz zawodowy | |
| 20. | Kamizelka ochronna do skoków | szt. | 1/8 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 21. | Kantar parciany | szt. | 2/2 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 22. | Uwiąz parciany | szt. | 2/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 23. | Lonża | szt. | 5 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 24. | Palcat do jazdy konnej | szt. | 3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 25. | Bat do lonżowania | szt. | 5 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| SPRZĘT KAWALERYJSKI DO SZKOLENIA I ZABEZPIECZENIA UROCZYSTOŚCI | |||||
| 26. | Siodło szeregowca wz. 36 | kpl | Wg. zużycia elementów | ||
| 27. | terlica | 1/8 | 1 żołnierz zawodowy | ||
| 28. | siedzisko | 1/4 | 1 żołnierz zawodowy | ||
| 29. | tybinka | 1/3 | 1 żołnierz zawodowy | ||
| 30. | Czaprak filcowy (do siodła wz. 36) | szt. | 1/4 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 31. | Sakwy skóra | para | 1/4 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 32. | Strzemiona do siodła żołnierskiego | par. | 1/5 rok | 1 żołnierz zawodowy | |
| 33. | Wkładki do strzemion | par | 1/1 rok | 1 żołnierz zawodowy | |
| 34. | Puśliska do siodła szeregowca i oficerskiego kolor brązowy | par | 2/2 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 35. | Troki | kpl. | 1/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 36. | Napierśnik | szt. | 1/4 | 1 żołnierz zawodowy | |
| 37. | Ogłowie z wodzami - szeregowca | kpi | 2/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 38. | Wędzidło - pelham | szt. | 2/6 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 39. | Łańcuszek do pelhamu | szt. | 1/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 40. | Uwiąz skórzany | szt. | 1/3 lata | 1 żołnierz zawodowy | |
| 41. | Pokrowiec do siodła szeregowca i oficerskiego | szt. | 1/6 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 42. | Stojak na siodło składany | szt. | 1/6 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 43. | Wieszak do siodła do siodlarni | szt. | 1/10 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 44. | Torba na sprzęt jeździecki | szt. | 1/6 lat | 1 żołnierz zawodowy | |
| 45. | Siodło kulbaka z podkł. filcową- ofic. | szt. | 1/6 lat | 1 oficer | |
| 46. | Sakwy skórzane oficerskie - przednie | para | 1/3 lata | 1 oficer | |
| 47. | Sakwy skórzane oficerskie - tylne | para | 1/3 lata | 1 oficer | |
| 48. | Czaprak oficerski | szt. | 1/3 lata | 1 oficer | |
| 49. | Troki do siodła oficerskiego | kpl | 1/3 lata | 1 oficer | |
| 50. | Napierśnik z wytocz. skórzany - oficerski | kpl | 1/3 lata | 1 oficer | |
| 51. | Ogłowie z wodzami - oficerskie | szt. | 1/3 lata | 1 oficer | |
| 52. | Zapasowe wodze do ogłowia oficerskiego | par | 1/6 lat | 1 oficer | |
| 53. | Munsztuk oficerski | kpl | 1/6 lat | 1 oficer | |
| 54. | Uwiąz do siodła oficerskiego | szt. | 1/3 lata | 1 oficer | |
| SPRZĘT DO SZKOLENIA I ORGANIZACJI ZAWODÓW MILITARII I JEŹDZIECKICH | |||||
| 55. | Koniowiąz | kpl. | 2/4 lata | Pododdział | |
| 56. | Stojak do suszenia derek | szt. | 6/10 lat | Pododdział | |
| 57. | Stojak do zbierania kółek | szt. | 5/6 lat | Pododdział | |
| 58. | Stojak do zbierania łozy | szt. | 8/6 lat | Pododdział | |
| 59. | Postument wysoki | szt. | 6/6 lat | Pododdział | |
| 60. | Postument niski | szt. | 4/6 lat | Pododdział | |
| 61. | Obergurt | Szt. | 10/3 lata | Pododdział | |
| 62. | Wypinacze | kpl | 10/3 lata | Pododdział | |
| 63. | Pesoa | szt. | 10/3 lata | Pododdział | |
| 64. | Chambon | szt. | 10/3 lata | Pododdział | |
| 65. | Gogue | szt. | 10/3 | Pododdział | |
| 66. | Wypinacze gumowe | szt. | 10/5 lat | Pododdział | |
| 67. | Pas do woltyżerki | szt. | 3/10 lat | Pododdział | |
| 68. | Siodło do woltyżerki | szt. | 1/10 lat | Pododdział | |
| 69. | Bat do woltyżerki | szt. | 2/5 lat | Pododdział | |
| 70. | Czarna wodza | szt. | 15/5 lat | Pododdział | |
| 71. | Parkur do skoków treningowy | kpi | 1/10 lat | Pododdział | |
| 72. | Parkur do skoków na zawody | kpl. | 1/10 lat | Pododdział | |
| 73. | Czworobok ujeżdzeniowy | kpl. | 1/10 lat | Pododdział | |
| 74. | Pachołki drogowe gumowe | szt. | 20/10 lat | Pododdział | |
Załącznik Nr 12
WYKAZ SPRZĘTU DO KARMIENIA KONI I ZABEZPIECZENIA FUNKCJONOWANIA PRAC STAJENNYCH ORAZ MAGAZYNU PASZ
WYKAZ SPRZĘTU DO KARMIENIA KONI I ZABEZPIECZENIA FUNKCJONOWANIA PRAC STAJENNYCH ORAZ MAGAZYNU PASZ
| Lp. | Nazwa | Należność na konia | Należność na pododdział/obiekt | uwagi | ||
| Ilość | Okres używalności | Ilość | Okres używalności | |||
| Sprzęt służby żywnościowej | ||||||
| 1. | gniotownik do owsa | 1 szt. | 8 lat | |||
| 2. | parnik elektryczny 120 l | 1 szt. | 5 lat | |||
| 3. | wózek paszowy z tworzywa 250 l | 3 szt. | 5 lat | |||
| 4. | widły 4 zębne do paszy | 14szt. | 4 lata | |||
| 5. | widły 2 zębne | 4 szt. | 4 lata | |||
| 6. | miarka do owsa | 6 szt. | 3 lata | |||
| 7. | beczki z tworzywa 60-100 l do przechowywania dodatków i witamin | 6 szt. | 8 lat | |||
| 8. | akustyczny odstraszasz gryzoni do magazynu paszowego | 2 szt. | 5 lat | |||
| 9. | skrzynia na owies pojemności 1200kg | 2 szt. | 10 lat | |||
| 10. | skrzynia na marchew pojemności 400kg | 1 szt. | 10 lat | |||
| 11. | waga do 200 kg | 1 szt. | 10 lat | |||
| 12. | waga do 15 kg | 1 szt. | 10 lat | |||
| 13. | taśmociąg do paszy | 1 szt. | 10 lat | |||
| Sprzęt infrastruktury | ||||||
| 1. | wiadro karmidło z zawiesiem | 1 szt. | 4 lata | |||
| 2. | wiadro plastikowe 12 l | 1 szt. | 3 lata | |||
| 3. | poidło automatyczne żeliwne | 1 szt. | 6 lat | |||
| 4. | zawór do poidła | 2 szt. | 6 lat | |||
| 5. | podstawka do soli lizawki | 1 szt. | 4 lata | |||
| 6. | siatka na siano | 1 szt. | 3 lata | |||
| 7. | lampa owadobójcza | 4 szt. | 5 lat | |||
| 8. | wózek do wywożenia odchodów 250 l | 2 szt. | 5 lat | |||
| 9. | widły do odchodów | 10szt. | 4 lata | |||
| 10. | zestaw do sprzątania "mistboy" | 6 kpl. | 2 lata | |||
| 11. | mobilna myjka ciśnieniowa z podgrzewaczem wody | 1 kpl. | 8 lat | |||
| 12. | maty do dezynfekcji | 1 szt. | 4 lata | w każdych drzwiach stajni | ||
| 13. | zamgławiacz-opryskiwacz | 1 szt. | 5 lat | |||
Załącznik Nr 13
WYKAZ SPRZĘTU I NARZĘDZI DO WYKONYWANIA PRAC GOSPODARSKICH
WYKAZ SPRZĘTU I NARZĘDZI DO WYKONYWANIA PRAC GOSPODARSKICH
| Lp. | Nazwa | J. m. | Ilość | Uwagi |
| 1. | szafa narzędziowa | szt. | 1 | |
| 2. | stół warsztatowy | szt. | 1 | |
| 3. | imadło | szt. | 1 | |
| 4. | wiertarka stołowa 220 v | szt. | 1 | |
| 5. | szlifierka stołowa 220 v | szt. | 1 | |
| 6. | wiertarka ręczna z udarem 220v | szt. | 1 | |
| 7. | szlifierka kątowa 220 v | szt. | 1 | |
| 8. | zestaw kluczy nasadowych 6 -24 | szt. | 1 | |
| 9. | zestaw kluczy oczkowo płaskich 6-24 | szt. | 1 | |
| 10. | komplet wkrętaków | szt. | 1 | |
| 11. | klucz hydrauliczny do rur komplet | szt. | 1 | |
| 12. | kombinerki, szczypce, obcęgi | szt. | 1 | |
| 13. | piła płatnica | szt. | 1 | |
| 14. | piła kabłąkowa | szt. | 1 | |
| 15. | młotek 0,5 kg | szt. | 1 | |
| 16. | młotek 2 kg | szt. | 1 | |
| 17. | młotek 1 kg | szt. | 1 | |
| 18. | wiertła udarowe kpl. | szt. | 1 | |
| 19. | wiertła do metalu kpl. | szt. | 1 | |
| 20. | wiertła do drewna kpl. | szt. | 1 | |
| 21. | drabina składana | szt. | 1 | |
| 22. | nożyce do żywopłotu spalinowe | szt. | 1 | |
| 23. | kosa spalinowa podkaszarka | szt. | 1 | |
| 24. | kosiarka do trawy | szt. | 1 | |
| 25. | sekator | szt. | 1 | |
| 26. | łopata | szt. | 6 | |
| 27. | grabie | szt. | 10 | |
| 28. | grabie do liści | szt. | 8 | |
| 29. | szpadel | szt. | 4 | |
| 30. | łopata do śniegu | szt. | 10 | |
| 31. | odkuwacz do lodu | szt. | 4 | |
| 32. | Kosiarka samobieżna | szt. | 1 |
Załącznik Nr 14
WYMIAR RZECZOWY KARMY DLA KONI WIERZCHOWYCH (DZIENNIE W GRAMACH)
WYMIAR RZECZOWY KARMY DLA KONI WIERZCHOWYCH (DZIENNIE W GRAMACH)
| Lp. | Nazwa artykułu | Ilość |
| 1. | Owies gnieciony | 7000 |
| 2. | Siano | 8000 |
| 3. | Słoma | 10000 |
| 4. | Marchew | 1000 |
| 5. | Sól w formie lizawki | 30 |
| 6. | Otręby pszenne | 500 |
| 7. | Siemię lniane | 100 |
| 8. | Mieszanka pełnoporcjowa | 1000 |
| 9. | Dodatek mineralno-witaminowy | 100 |
Załącznik Nr 15
EWIDENCJA KUCIA KONI
w pododdziale .................... w 20... r.
EWIDENCJA KUCIA KONI
w pododdziale .................... w 20... r.
| Lp. | Płeć i nazwa konia | ADNOTACJA OKUCIU | ||||||||||||
| 1. | Kończyny | styczeń | luty | marzec | kwiecień | maj | czerwiec | lipiec | sierpień | wrzesień | październik | listopad | grudzień | |
| Przednie | L/K P/K | |||||||||||||
| Tylne | L/R P/R | |||||||||||||
| dzień | 12/pod. | |||||||||||||
Czynności: R - rozczyszczenie, K - kucie. Mianownik.
Dzień - licznik, pod. - podpis podkuwacza. Mianownik