Ustalenie Regulaminu pracy działającego przy Wyższym Urzędzie Górniczym Zakładu Obsługi Gospodarczej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.WUG.2002.2.6

Akt utracił moc

Wersja od: 27 kwietnia 2007 r.

DECYZJA Nr 25

DYREKTORA GENERALNEGO WYŻSZEGO URZĘDU GÓRNICZEGO

z dnia 8 lipca 2002 r.

w sprawie ustalenia Regulaminu pracy działającego przy Wyższym Urzędzie Górniczym Zakładu Obsługi Gospodarczej. ^*

Na podstawie art. 104 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1146) oraz art. 20 ust. 2 pkt 1 lit. g ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2001 r. Nr 102, poz. 1116, Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1403 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 150, poz. 1237 i Nr 153, poz. 1271) postanawia się, co następuje:

§ 1. Ustala się Regulamin pracy działającego przy Wyższym Urzędzie Górniczym Zakładu Obsługi Gospodarczej, zwany dalej "Regulaminem pracy", stanowiący załącznik do decyzji.

§ 2. Regulamin pracy wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników poprzez wywieszenie na tablicy informacyjnej Wyższego Urzędu Górniczego.

§ 3. Zobowiązuje się Naczelnika Wydziału Administracyjno-Gospodarczego i Transportu w Biurze Administracyjno-Budżetowym Wyższego Urzędu Górniczego, będącego bezpośrednim przełożonym pracowników Zakładu Obsługi Gospodarczej, do odebrania od pracowników imiennych oświadczeń o zapoznaniu się z treścią Regulaminu pracy; oświadczenie, zaopatrzone w datę i podpis pracownika, należy przekazać do Biura Kadr i Szkolenia Wyższego Urzędu Górniczego.

§ 4. Decyzja wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIK

REGULAMIN PRACY DZIAŁAJĄCEGO PRZY WYŻSZYM URZĘDZIE GÓRNICZYM ZAKŁADU OBSŁUGI GOSPODARCZEJ

Rozdział  1

Postanowienia ogólne

§ 1. Regulamin pracy działającego przy Wyższym Urzędzie Górniczym Zakładu Obsługi Gospodarczej, zwany dalej "Regulaminem pracy", ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.

§ 2. Ilekroć w Regulaminie pracy jest mowa o:

1) pracowniku - należy przez to rozumieć osobę, która jest zatrudniona w zakładzie pracy na podstawie umowy o pracę;

2) pracodawcy - należy przez to rozumieć Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, w imieniu którego czynności z zakresu prawa pracy dokonuje Dyrektor Generalny Wyższego Urzędu Górniczego;

3) zakładzie pracy - należy przez to rozumieć Zakład Obsługi Gospodarczej;

4) przełożonych - należy przez to rozumieć osoby uprawnione zgodnie z przepisami prawa do wydawania poleceń służbowych pracownikom;

5) przepisach prawa - należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.

§  3.

1. Postanowienia Regulaminu pracy mają zastosowanie do wszystkich pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy, bez względu na rodzaj pracy i zajmowane stanowisko.

2. Pracodawca jest obowiązany zapoznać każdego pracownika, w tym również nowo przyjętego do pracy, przed dopuszczeniem do wykonywania pracy, z treścią Regulaminu pracy, na dowód czego pracownik składa odpowiednie oświadczenie na piśmie, które zostaje dołączone do akt osobowych.

Rozdział  2

Obowiązki pracodawcy

§  4.

1. Do obowiązków pracodawcy należy w szczególności:

1) potwierdzenie pracownikowi na piśmie faktu zawarcia umowy o pracę;

2) zaznajamianie pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami;

3) organizowanie pracy w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy;

4) zapewnianie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz prowadzenie systematycznie szkolenia pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;

5) zapewnianie przestrzegania porządku i dyscypliny pracy;

6) przydzielanie pracownikom materiałów niezbędnych do wykonywania pracy na danym stanowisku pracy, które obejmują w szczególności:

a) narzędzia pracy,

b) środki ochrony indywidualnej,

c) odzież i obuwie robocze,

d) środki higieny osobistej;

7) terminowe wypłacanie wynagrodzenia;

8) ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych;

9) przydzielanie pracownikom odpowiednio zabezpieczonych miejsc na przechowywanie narzędzi pracy, odzieży wierzchniej, odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej;

10) stosowanie obiektywnych i sprawiedliwych kryteriów oceny pracowników oraz wyników ich pracy;

11) zabezpieczanie warunków ochrony przeciwpożarowej w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia oraz zaznajamianie pracowników z postanowieniami Regulaminu pracy;

12) niezwłoczne wydanie pracownikowi świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy.

2. Tabelę norm przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, o których mowa w ust. 1 pkt 6 lit. b i c, określa załącznik do Regulaminu pracy.

3. Wydanie świadectwa pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.

Rozdział  3

Podstawowe obowiązki pracownika

§  5.

1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie, przestrzegać dyscyplinę pracy oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy.

2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:

1) rzetelnie i efektywnie wykonywać pracę;

2) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy;

3) należycie wykonywać polecenia przełożonego;

4) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych, oraz uczestniczyć w organizowanych szkoleniach;

5) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy;

6) dbać o należyty porządek oraz wygląd szatni i pomieszczeń socjalnych oraz korzystać z nich zgodnie z przeznaczeniem;

7) używać przydzielonej odzieży i obuwia roboczego oraz sprzętu ochrony indywidualnej zgodnie z ich przeznaczeniem;

8) poddawać się wstępnym oraz okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim;

9) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym wypadku przy pracy albo zagrożeniu życia ludzkiego lub zdrowia;

10) zapoznać się i przestrzegać obowiązujących na danym stanowisku pracy zasad bezpieczeństwa pożarowego oraz znać lokalizację podręcznego sprzętu gaśniczego, a także posiadać umiejętności posługiwania się nim;

11) przestrzegać tajemnicy służbowej oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkody;

12) przejawiać koleżeński stosunek do współpracowników;

13) dbać o mienie zakładu pracy, w tym również o przydzieloną odzież i obuwie robocze oraz sprzęt ochrony indywidualnej;

14) przestrzegać postanowień Regulaminu pracy oraz ustalonego w zakładzie pracy porządku.

Rozdział  4

Porządek pracy, system i rozkład czasu pracy

§  6.

1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy na terenie zakładu pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

2. Czas pracy powinien być wykorzystany efektywnie.

§ 7. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym wynoszącym 1 miesiąc, z wyjątkiem pracowników zatrudnionych na stanowiskach:

1) dyspozytorów;

2) kierowców,

których okres rozliczeniowy wynosi 3 miesiące.

§  8.

1. Praca dyspozytorów, ze względu na jej charakter i rodzaj pracy, jest wykonywana we wszystkie dni tygodnia w wymiarze trzyzmianowym.

2. Wymiarem czasu pracy jest liczba godzin, jaką w danym okresie rozliczeniowym, przy określonej normie czasu pracy, pracownik ma faktycznie przepracować.

3. Harmonogram czasu pracy ustala się z góry na okres rozliczeniowy, który wynosi trzy miesiące; okres rozliczeniowy służy do rozliczenia czasu pracy w celu ustalenia, czy nie doszło do przekroczenia średniotygodniowej normy czasu pracy.

4. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym.

5. Praca dyspozytorów trwa:

1) w godzinach od 6⁰⁰ do 14⁰⁰ - pierwsza zmiana;

2) w godzinach od 14⁰⁰ do 22⁰⁰ - druga zmiana;

3) w godzinach od 22⁰⁰ do 6⁰⁰ - trzecia zmiana.

6. Praca wykonywana ponad ustalony wymiar przez pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych do momentu, gdy nie przekroczy pełnego dobowego wymiaru czasu pracy, określonego w ust. 4.

7. Jeżeli w harmonogramie pracy danego pracownika przewidziane jest tyle dni wolnych od pracy, ile w danym okresie rozliczeniowym przypada niedziel, świąt i dni rozrachunkowych lub wolnych wynikających z rozliczenia czasu pracy, pracownikowi temu nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie z tytułu pracy w niedzielę czy święto.

§  9.

1. Praca kierowców odbywa się w systemie pracy w równoważnych normach czasu pracy stosownie do art. 129⁴ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

2. Czasem pracy kierowcy jest nie tylko czas prowadzenia pojazdu, ale również czas wykonywania niezbędnych czynności związanych z codzienną obsługą pojazdu, a także czas niezbędnego oczekiwania na polecenie wyjazdu; harmonogram czasu pracy ustala się z góry na okres rozliczeniowy, który wynosi trzy miesiące.

3. Okres rozliczeniowy służy do rozliczenia czasu pracy w celu ustalenia, czy nie doszło do przekroczenia średniotygodniowej normy czasu pracy.

4. Czas pracy może wynosić 10 godzin na dobę i nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym.

5. Praca kierowców dyżurnych trwa:

1) w godzinach od 6⁰⁰ do 14⁰⁰ - pierwsza zmiana;

2) w godzinach od 14⁰⁰ do 22⁰⁰ - druga zmiana.

6. Kierowca dyżurny pełni dyżury w domu zgodnie z ustalonym harmonogramem.

7. Dyżury trwają w dni robocze w godzinach od 22⁰⁰ do 6⁰⁰.

8. Dyżury w dniach wolnych od pracy oraz niedziele i święta trwają od godziny 22⁰⁰ w dniu roboczym do godziny 6⁰⁰ dnia roboczego po dniu wolnym, niedzieli lub święcie.

§  10.

1. Praca portierów odbywa się w systemie pracy w równoważnych normach czasu pracy stosownie do art. 129⁴ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

2. Praca portierów trwa w godzinach od 7⁰⁰ do 16⁰⁰; harmonogram czasu pracy ustala się z góry na okres rozliczeniowy, który trwa jeden miesiąc.

3. Czas pracy wynosi 9 godzin na dobę i nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym.

§  11.

1. Praca wykonywana ponad normy czasu pracy, ustalone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych; praca taka jest dopuszczalna tylko w razie:

1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony życia lub zdrowia i życia ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii;

2) szczególnych potrzeb pracodawcy.

2. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami wymienionymi w ust. 1 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 4 godzin na dobę i 150 godzin w roku kalendarzowym.

§  12.

1. Pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy godziną 22⁰⁰ a godziną 6⁰⁰.

2. Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy.

3. Za pracę w niedziele oraz w święta uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 6⁰⁰ w tym dniu a godziną 6⁰⁰ następnego dnia.

4. Pracownikowi zatrudnionemu w niedzielę pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy w tygodniu bezpośrednio następującym po tej niedzieli; pracodawca może udzielić dnia wolnego w zamian za pracę w święto.

5. Pracownik powinien korzystać co najmniej raz na 3 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy.

§  13.

1. W zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę czasu pracy pracodawca, na wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy; w tym przypadku pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.

2. Praca w granicach rozkładu czasu pracy wyznaczonego w harmonogramie nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.

3. Czasu dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę do wykonywania pracy nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy.

4. Za czas dyżuru przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego - wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową; nie dotyczy to dyżurów pełnionych przez pracowników w domu.

§ 14. W czasie pracy na każdej zmianie pracownicy zatrudnieni co najmniej w sześciogodzinnym wymiarze czasu pracy na dobę mają prawo do piętnastominutowej przerwy, która jest wliczana do czasu pracy.

Rozdział  5

Wypłata wynagrodzenia

§  15.

1. Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną i jest wypłacane co miesiąc z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż ostatniego dnia miesiąca; wynagrodzenie jest wypłacane w kasie Wyższego Urzędu Górniczego lub, za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie, przekazuje się je na wskazany przez niego rachunek bankowy.

2. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzedzającym.

3. Pracodawca, na żądanie pracownika, jest obowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na podstawie których zostało obliczone jego wynagrodzenie.

4. Zasady wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach państwowej sfery budżetowej (Dz. U. Nr 97, poz. 453, z późn. zm.)¹⁾.

5. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia.

6. Zasady dokonywania potrąceń z wynagrodzenia za pracę określa art. 87 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

Rozdział  6

Urlopy i zwolnienia od pracy

§  16.

1. Uprawnienie pracownika do urlopu wypoczynkowego określa Biuro Kadr i Szkolenia Wyższego Urzędu Górniczego na podstawie przepisów art. 152-173 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

2. Bezpośredni przełożony sporządza roczny plan urlopów wypoczynkowych, z uwzględnieniem wniosków pracowników, mając na uwadze konieczność zapewnienia normalnego toku pracy; plan ten przekazuje się do 31 grudnia roku poprzedzającego planowany urlop do Biura Kadr i Szkolenia Wyższego Urzędu Górniczego.

3. Bezpośredni przełożony udziela pracownikowi urlopu wypoczynkowego zgodnie z planem urlopów wypoczynkowych, na podstawie zaparafowanej przez pracownika karty urlopowej.

4. Dni tygodnia niebędących dniami pracy nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.

5. Na wniosek pracownika urlop wypoczynkowy może być podzielony na części, z tym że jedna z nich powinna obejmować nie mniej niż 14 dni kalendarzowych.

6. Urlop wypoczynkowy pracownik powinien wykorzystać do końca roku kalendarzowego; w uzasadnionych przypadkach niewykorzystany urlop za dany rok kalendarzowy należy wykorzystać najpóźniej do końca pierwszego kwartału roku następnego.

7. Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu wypoczynkowego tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie pracy wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu wypoczynkowego.

8. W szczególnie uzasadnionych przypadkach pracownik może otrzymać urlop bezpłatny, którego udziela Dyrektor Generalny Wyższego Urzędu Górniczego po akceptacji przez bezpośredniego przełożonego.

9. Urlopu wychowawczego udziela pracodawca na zasadach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych (Dz. U. Nr 60, poz. 277 i z 1998 r. Nr 25, poz. 131).

§ 17. W trybie i na zasadach określonych odrębnymi przepisami pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika:

1) wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania;

2) na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury albo policji;

3) na czas niezbędny do wzięcia udziału w posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze:

a) członka tej komisji,

b) strony lub świadka w postępowaniu pojednawczym;

4) na czas niezbędny do przeprowadzenia obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych przepisami o chorobach zakaźnych i zakażeniach;

5) wezwanego do stawienia się w celu jego przesłuchania w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli lub powołanego do udziału w tym postępowaniu w charakterze specjalisty;

6) będącego członkiem ochotniczej straży pożarnej - na czas niezbędny do uczestnictwa w działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu, a także - w wymiarze nieprzekraczającym łącznie 6 dni w ciągu roku kalendarzowego - na szkolenia pożarnicze; czas koniecznego wypoczynku pracownika po zakończeniu działań ratowniczych ustala osoba, która kierowała takimi działaniami;

7) będącego ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - na czas niezbędny do uczestnictwa w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakończeniu; czas koniecznego wypoczynku pracownika po zakończeniu akcji ratowniczej ustala osoba, która kierowała taką akcją;

8) na czas wykonywania obowiązku świadczeń osobistych, w trybie i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach;

9) będącego krwiodawcą - na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi, jak również na czas niezbędny do przeprowadzenia zaleconych przez stację krwiodawstwa okresowych badań lekarskich, jeżeli nie mogą być one wykonane w czasie wolnym od pracy;

10) na czas obejmujący:

a) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,

b) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

§  18.

1. Za czas zwolnień od pracy wymienionych w § 17 pkt 3 lit. b oraz pkt 4, 7, 9 i 10 przysługuje wynagrodzenie za pracę.

2. Pracodawca wydaje zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty z tego tytułu w razie zwolnień od pracy wymienionych w § 17 pkt 1, 2, 5, 6 i 8.

§  19.

1. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny do załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia w godzinach pracy.

2. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia; czas odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.

§  20.

1. Czas nieprzepracowany przez pracownika z powodu spóźnienia lub wyjścia w celu prywatnym odpracowuje się w terminie ustalonym przez bezpośredniego przełożonego; w przypadku niewykonania tego obowiązku potrąca się proporcjonalną część wynagrodzenia.

2. Nieobecność pracownika w pracy powinna być odnotowana w ewidencji czasu pracy, z zaznaczeniem rodzaju nieobecności.

3. Sposób usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikowi zwolnień od pracy określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281).

4. Za realizację obowiązku zwolnienia od pracy, określonego w przepisach wymienionych w ust. 3, jest odpowiedzialny bezpośredni przełożony.

§  21.

1. Pracownikowi wychowującemu co najmniej 1 dziecko do lat 14 przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

§  22.

1. W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w wymiarze wynoszącym:

1) 2 dni robocze - w okresie wypowiedzenia nieprzekraczającego 1 miesiąca;

2) 3 dni robocze - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia na zasadach określonych w art. 36¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

§  23.

1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy, a pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko - prawo do dwóch przerw w pracy po 45 minut każda; przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielone łącznie.

2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują; jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jedna przerwa na karmienie.

Rozdział  7

Ochrona pracy kobiet

§  24.

1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.

2. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.

§ 25. Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży:

1) zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży;

2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać dotychczasowej pracy.

§  26.

1. Stan ciąży powinien być stwierdzony świadectwem lekarskim.

2. W sposób określony w ust. 1 należy udowodnić fakt karmienia dziecka piersią.

§ 27. Wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet zawiera rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. Nr 114, poz. 545 i z 2002 r. Nr 127, poz. 1092).

Rozdział  8

Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpożarowa

§ 28. Pracodawca i pracownik są obowiązani do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej.

§  29.

1. Pracownicy podlegają szkoleniom w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej.

2. Za organizację szkolenia wymienionego w ust. 1 jest odpowiedzialny pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy Wyższego Urzędu Górniczego.

3. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, a także z ryzykiem zawodowym w związku z wykonywaną pracą.

4. Pracownicy podlegają okresowym badaniom lekarskim; pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy Wyższego Urzędu Górniczego prowadzi ewidencję zaświadczeń lekarskich dotyczących badań okresowych i kieruje na badania pracowników, którym upłynął termin ważności badań.

5. Kopie dokumentów wymienionych w ust. 3 i 4 przekazuje się do akt osobowych pracownika.

6. Pracownik, który nie został przeszkolony w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy lub nie posiada zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na danym stanowisku pracy, nie może być dopuszczony do wykonywania pracy.

§  30.

1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie bezpośredniego przełożonego.

2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w ust. 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie bezpośredniego przełożonego.

3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

§  31.

1. Pracownik, który uległ wypadkowi przy pracy lub był świadkiem wypadku innego pracownika, ma obowiązek niezwłocznego zgłoszenia tego faktu swojemu bezpośredniemu przełożonemu lub dyspozytorowi Wyższego Urzędu Górniczego; bezpośredni przełożony lub dyspozytor Wyższego Urzędu Górniczego powinni o wypadku powiadomić pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy Wyższego Urzędu Górniczego.

2. Niezwłocznemu zgłoszeniu podlegają również wypadki zaistniałe w drodze do pracy i z pracy.

3. Jeśli skutki wypadku ujawniły się w okresie późniejszym, pracownik jest obowiązany zawiadomić swojego bezpośredniego przełożonego niezwłocznie po ich ujawnieniu.

Rozdział  9

Dyscyplina pracy

§ 32. Pracownicy są obowiązani do punktualnego przyjścia do pracy oraz potwierdzenia tego faktu podpisem na liście obecności wyłożonej przy portierni; bezpośredni przełożony jest obowiązany do codziennego sprawdzenia listy obecności.

§  33.

1. Pracownik jest obowiązany zgłosić bezpośredniemu przełożonemu każde wyjście poza zakład pracy oraz dokonać wpisu w ewidencji wyjść w godzinach pracy, znajdującej się u bezpośredniego przełożonego.

2. Pracownicy mogą przebywać na terenie zakładu pracy po godzinach pracy tylko w uzasadnionych przypadkach, na polecenie przełożonego lub po uzyskaniu jego zgody; bezpośredni przełożony powiadamia dyspozytora Wyższego Urzędu Górniczego o fakcie pozostawania pracownika po godzinach pracy.

§  34.

1. Spóźnienia pracownika do pracy odnotowuje się w liście obecności, a pracownik składa oświadczenie o przyczynie spóźnienia się bezpośredniemu przełożonemu; każde spóźnienie pracownik powinien odpracować w godzinach wolnych od pracy.

2. Pracownik powinien uprzedzić bezpośredniego przełożonego o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.

3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić bezpośredniego przełożonego o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy.

4. Niedotrzymanie terminu powiadomienia bezpośredniego przełożonego o przyczynie nieobecności w pracy może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami, zwłaszcza obłożną chorobą pracownika połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników lub innym zdarzeniem losowym.

5. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:

1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy;

2) decyzja właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej - w razie odosobnienia pracownika z powodu choroby zakaźnej;

3) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę lub policję - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie;

4) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny;

5) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza.

6. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku; pracownik ma obowiązek dostarczyć bezpośredniemu przełożonemu, przed ponownym podjęciem pracy, zaświadczenie lekarskie stwierdzające zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku.

7. W zakładzie pracy jest prowadzona ewidencja czasu pracy, uwzględniająca w szczególności rozpoczęcie i zakończenie pracy oraz pracę w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.

§  35.

1. Pracownicy zatrudnieni w systemie zmianowym są obowiązani przekazać zmiennikom obsługiwane urządzenia w stanie pozwalającym na dalszą ich eksploatację na następnej zmianie; zdający zmianę może odejść ze stanowiska pracy dopiero po przekazaniu stanowiska pracy pracownikowi obejmującemu następną zmianę.

2. Pracownik obejmujący zmianę może uczynić to 15 minut wcześniej, aby zdający mógł zapoznać go z uwagami dotyczącymi sytuacji w zakładzie pracy i zabezpieczenia ciągłości pracy.

3. Każdy pracownik po zakończonej pracy jest obowiązany do zabezpieczenia swojego stanowiska pracy.

4. Pracownik obsługujący maszynę lub urządzenie w ruchu nie może oddalić się z miejsca pracy bez zatrzymania maszyny lub urządzenia bądź przekazania obsługi innemu uprawnionemu pracownikowi.

5. Zabrania się wynoszenia z zakładu pracy narzędzi, części zamiennych oraz innych materiałów stanowiących własność pracodawcy bądź jemu powierzonych.

6. Zabrania się wykonywania prywatnych prac w zakładzie pracy bez wyraźnej zgody pracodawcy.

§  36.

1. Delegacje służbowe dla pracowników zakładu pracy podpisuje bezpośredni przełożony.

2. Ewidencję delegacji służbowych pracowników prowadzi sekretariat Biura Administracyjno-Budżetowego Wyższego Urzędu Górniczego.

§  37.

1. Zabrania się spożywania w miejscu pracy alkoholu i innych środków odurzających.

2. Jeżeli bezpośredni przełożony albo inna upoważniona osoba stwierdzi, że pracownik, który stawił się do pracy, jest w stanie wskazującym na spożycie alkoholu lub innych środków odurzających, jest on obowiązany do poinformowania pracownika o skutkach z tego wynikających oraz odsunięcia go od świadczenia pracy na czas trwania stanu nietrzeźwości lub odurzenia; sposób postępowania w wymienionym zakresie określa ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 i Nr 167, poz. 1372).

3. W miejscu wykonywania pracy obowiązuje zakaz palenia tytoniu, z wyjątkiem miejsc do tego wyznaczonych.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również odbywających się w pomieszczeniach Wyższego Urzędu Górniczego konferencji, spotkań i narad.

Rozdział  10

Nagrody i wyróżnienia

§ 38. Nagrody i wyróżnienia przyznaje pracownikom Prezes Wyższego Urzędu Górniczego na wniosek Dyrektora Generalnego Wyższego Urzędu Górniczego.

Rozdział  11

Odpowiedzialność porządkowa i materialna pracowników

§ 39. Pracownicy ponoszą odpowiedzialność porządkową i materialną przewidzianą w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy oraz w przepisach wewnętrznych.

Rozdział  12

Postanowienia końcowe

§ 40. Zmiany w Regulaminie pracy są dokonywane w trybie przewidzianym dla ustalenia Regulaminu pracy.

§ 41. W sprawach nieuregulowanych Regulaminem pracy stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

§ 42. Zasady gospodarowania Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych określa odrębny regulamin.

§ 43. Organizację wewnętrzną Zakładu Obsługi Gospodarczej określa odrębny regulamin.

_________

¹⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 39, poz. 244, z 1998 r. Nr 42, poz. 247, z 1999 r. Nr 36, poz. 349, z 2000 r. Nr 27, poz. 335 i z 2001 r. Nr 32, poz. 375.

Załącznik

TABELA NORM PRZYDZIAŁU ŚRODKÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ ORAZ ODZIEŻY I OBUWIA ROBOCZEGO DLA PRACOWNIKÓW ZAKŁADU OBSŁUGI GOSPODARCZEJ

Lp.	Stanowisko pracy		Zakres wyposażenia				Przewidywany okres używalności
1	2		3				4
1.	Dozorca sprzątający teren wokół budynku		1		czapka drelichowa lub beret (R)		24 miesiące
			2		ubranie drelichowe lub fartuch (R)		18 miesięcy
			3		trzewiki skóra/guma (R)		24 miesiące
			4		kurtka ciepłochronna (O)		4 okresy zimowe
			5		kurtka przeciwdeszczowa (O)		do zużycia (minimum 36 miesięcy)
			6		czapka ocieplana (O)		4 okresy zimowe
			7		buty filcowo-gumowe (O)		3 okresy zimowe
			8		rękawice ochronne drelichowe (O)		do zużycia
			9		kamizelka ostrzegawcza^*) (O)		do zużycia
2.	Elektryk Konserwator urządzeń telefonicznych		1		czapka drelichowa lub beret (R)		24 miesiące
			2		ubranie drelichowe lub kombinezon (R)		18 miesięcy
			3		trzewiki skóra/guma (R)		24 miesiące
			4		koszula flanelowa (R)		12 miesięcy
			5		kamizelka ciepłochronna (O)		3 okresy zimowe
3.	Konserwator-rzemieślnik		1		czapka drelichowa lub beret (R)		24 miesiące
			2		ubranie drelichowe lub kombinezon (R)		18 miesięcy
			3		trzewiki skóra/guma (R)		24 miesiące
			4		koszula flanelowa (R)		12 miesięcy
			5		kamizelka ciepłochronna (O)		3 okresy zimowe
			6		buty gumowe^*) (O)		do zużycia (minimum 24 miesiące)
			7		rękawice ochronne (O)		do zużycia
4.		Kierowca samochodu osobowego		1		ubranie drelichowe lub kombinezon (R)	24 miesiące
				2		trzewiki skóra/guma (R)	24 miesiące
				3		buty gumowe (O)	do zużycia (minimum 24 miesiące)
				4		rękawice ochronne (O)	do zużycia
				5		mundur gabardyna (R)	24 miesiące
				6		mundur tropik (R)	24 miesiące
				7		koszula długi rękaw (R)	6 miesięcy
				8		koszula krótki rękaw (R)	6 miesięcy
5.		Mechanik samochodowy		1		czapka drelichowa lub beret (R)	24 miesiące
				2		ubranie drelichowe lub kombinezon (R)	12 miesięcy
				3		trzewiki skóra/olejoodporne (R)	18 miesięcy
				4		koszula flanelowa (R)	12 miesięcy
				5		kamizelka ciepłochronna^1) lub bluza ciepłochronna^2) (O)	3 okresy zimowe
				6		buty gumowe^3) (O)	do zużycia (minimum 24 miesiące)
				7		rękawice ochronne (O)	do zużycia
				8		okulary ochronne (O)	do zużycia
				9		fartuch przedni wodoochronny^3) (O)	dyżurny
6.		Robotnik gospodarczy		1		czapka drelichowa lub beret (R)	24 miesiące
				2		ubranie drelichowe lub kombinezon (R)	18 miesięcy
				3		trzewiki skóra/guma (R)	24 miesiące
				4		koszula flanelowa (R)	12 miesięcy
				5		kamizelka ciepłochronna^1) lub bluza ciepłochronna^2) (O)	3 okresy zimowe
				6		rękawice ochronne (O)	do zużycia
				7		kurtka przeciwdeszczowa (O)	dyżurna
7.		Obsługa kopiarek		1		fartuch drelichowy lub z tkanin syntetycznych (R)	do zużycia
				2		trzewiki profilaktyczne tekstylne dla kobiet (R)	24 miesiące
8.		Telefonistka		fartuch z tkaniny syntetycznej^*) (R)			do zużycia
9.		Sprzątaczka		1		chustka na głowę (R)	do zużycia
				2		fartuch drelichowy lub z tkanin syntetycznych (R)	18 miesięcy
				3		trzewiki profilaktyczne tekstylne (R)	12 miesięcy
				4		rękawice gumowe (O)	do zużycia
				5		kalosze gumowe (O)	do zużycia
				6		pas bezpieczeństwa do mycia okien (O)	według instrukcji
10.		Portier		1		fartuch drelichowy (R)	36 miesięcy
				2		trzewiki skóra/guma (R)	24 miesiące
				3		kamizelka ciepłochronna^1) (O)	3 okresy zimowe
				4		mundur gabardyna (R)	24 miesiące
				5		mundur tropik (R)	24 miesiące
				6		koszula długi rękaw (R)	6 miesięcy
				7		koszula krótki rękaw (R)	6 miesięcy

Objaśnienia:

R - odzież i obuwie robocze

O - środki ochrony indywidualnej

^*) - według potrzeb

¹⁾ - odzież wydawana do pracy w pomieszczeniach nie ogrzewanych

²⁾ - odzież wydawana do prac wykonywanych stale poza budynkiem w terenie

³⁾ - odzież wydawana do mycia samochodu, do prac stale wykonywanych przez kierowcę lub mechanika

^* Z dniem 27 kwietnia 2007 r. nin. decyzja traci moc w zakresie, w jakim została wydana na podstawie ustawy z dnia 18·grudnia·1998·r.o·służbie·cywilnej·(Dz.U.99.49.483), zgodnie z art. 132 i 133 ustawy·z·dnia·24·sierpnia·2006·r. o służbie cywilnej (Dz.U.06.170.1218).