Ustalenie nowych cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1994.15.50

Akt utracił moc

Wersja od: 27 czerwca 1994 r.

KOMUNIKAT NR 23/94

MINISTERSTWA FINANSÓW

z dnia 20 czerwca 1994 r.

w sprawie ustalenia nowych cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe.

Komunikuje się, że decyzją nr 13/GN-Z/94 Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 1994 r. w sprawie ustalenia nowych cen urzędowych energii cieplnej dostarczonej do mieszkań na cele bytowe postanawia, co następuje:

Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i z 1993 r. Nr 11, poz. 50) oraz w związku z § 1 ust. 1 pkt 1 lit a) uchwały nr 95 Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe (M.P. Nr 25, poz. 192) postanawia się, co następuje:

1. Ustala się nowe ceny urzędowe energii cieplnej, zawartej w wodzie lub parze wodnej, dostarczanej do mieszkań na cele bytowe, w wysokości:

Lp.	Wyszczególnienie	Cena w złotych	W tym: kwota podatku od towarów i usług
1	Za 1 MWh energii cieplnej	565.560,-	36.999,25
2	Za 1 GJ energii cieplnej	157.100,-	10.277,57
3	Za podgrzanie 1m^3 ciepłej wody, w przypadku gdy rozliczenie dostawy ciepłej wody użytkowej następuje według wskazań wodomierza	26.230,-	1.715.98

2. Ceny, o których mowa w ust. 1, stosuje się w rozliczeniach z użytkownikami mieszkań (w tym również domków jednorodzinnych), z którymi zawarto umowy przewidujące pomiar poboru energii cieplnej według wskazań przyrządów pomiarowych bądź innych urządzeń służących do rozliczania ilości zużycia energii cieplnej.

3. W przypadku, gdy umowy z użytkownikami mieszkań nie przewidują pomiaru ilości pobranej energii cieplnej według wskazań przyrządów pomiarowych (lokale mieszkalne nie wyposażone w przyrządy pomiarowe bądź urządzenia, o których mowa w ust. 2) ustala się nowe ceny urzędowe energii cieplnej, zawartej w wodzie lub parze wodnej, dostarczonej do mieszkań na cele bytowe, w formie opłat ryczałtowych:

Lp.	Wyszczególnienie	Cena w złotych	W tym: kwota podatku od towarów i usług
1	Za ogrzewanie mieszkań, za 1 m^2 powierzchni, płatne miesięcznie w ciągu całego roku	12.570,-	822,34
2	Za podgrzanie ciepłej wody użytkowej, miesięcznie od osoby zamieszkałej w danym lokalu mieszkalnym, w okresie dłuższym niż dwa miesiące	89.300,-	5.842,06

4. Ceny urzędowe, ustalone w ust. 1 i 3, nie obejmują kosztów eksploatacyjnych przesyłu energii cieplnej od węzłów cieplnych (wymienników ciepła) do mieszkań, w tym również kosztów zimnej wody.

5. Ceny urzędowe ustalone niniejszą decyzją dotyczą podatników podatku od towarów i usług, jak również jednostek zwolnionych od podatku na podstawie odrębnych przepisów. Cenę bez podatku od towarów i usług oblicza się przez pomniejszenie ceny urzędowej o ustaloną w niniejszej decyzji kwotę podatku od towarów i usług.

6. Ceny urzędowe ustalone w ust. 1 i 3 są cenami maksymalnymi. W przypadku, gdy w 1994 r. wydatki poniesione na zakup energii cieplnej (bądź koszty jej wytworzenia) dostarczanej do mieszkań na cele bytowe będą niższe od sumarycznych opłat wynikających z cen urzędowych za dostarczoną energię cieplną, to powstała różnica podlega rozliczeniu z lokatorami do dnia 15 lutego 1995 r.

Gdy w zasobach mieszkaniowych znajdują się mieszkania o zróżnicowanym standardzie wyposażenia, tzn. mieszkania wyposażone w instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody oraz mieszkania wyposażone tylko w instalacje centralnego ogrzewania, to rozliczenia z lokatorami, kwoty różnicy, o której mowa w zdaniu poprzednim, powinny być dokonywane odrębnie, w zależności od standardu wyposażenia mieszkań w urządzenia dostarczające energię cieplną.

7. Przepisy ust. 6 stosuje się odpowiednio w przypadku dostawy energii cieplnej do domków jednorodzinnych.

8. Ustala się opusty cenowe, przy opłatach pobieranych w formie opłat ryczałtowych (ust. 3, 6 i 7):

1) za niedogrzanie mieszkań, jeżeli temperatura w lokalu w okresie grzewczym wynosi:

a) +15^oC lub mniej - w wysokości 1/15 części opłaty miesięcznej,

b) +18^oC, ale jest wyższa niż określona pod lit. a) w wysokości 1/30 części opłaty miesięcznej

- licząc za każdy dzień niedogrzania mieszkania,

2) za brak ciepłej wody użytkowej w mieszkaniu, bądź gdy w punkcie czerpalnym w szczytowym okresie poboru jak i przy minimalnym rozbiorze wody, temperatura wody jest niższa od +40^oC - w wysokości 1/30 części opłaty miesięcznej, licząc za każdy dzień, w którym nastąpiła przerwa w dostawie ciepłej wody lub dostarczono ciepłą wodę o temperaturze niższej niż +40^oC.

9. Opłaty ryczałtowej za podgrzanie ciepłej wody użytkowej, o której mowa w ust. 3 Ip. 2 decyzji, nie pobiera się od osób czasowo przebywających poza miejscem stałego pobytu, jeśli okres ich czasowej nieobecności trwa nieprzerwanie dłużej niż dwa miesiące pod warunkiem:

a) zgłoszenia tego faktu jednostce pobierającej opłaty za energię cieplną przed okresem, czasowej nieobecności,

b) dopełnienia, określonych w odrębnych przepisach, obowiązków w zakresie ewidencji ludności oraz wykonywania obowiązku meldunkowego.

10. Traci moc decyzja nr 6/GN-Z/94 Ministra Finansów z dnia 23 marca 1994 r. w sprawie ustalenia nowych cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 10, poz. 28).

11. Decyzja wchodzi w życie z dnie 1 lipca 1994 r.