Ustalenie cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1996.24.130

Akt utracił moc

Wersja od: 15 marca 1997 r.

DECYZJA Nr 13/GN-Z/96

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 11 grudnia 1996 r.

w sprawie ustalenia cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe.

Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 4 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) oraz w związku z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1995 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe (Dz. U. Nr 100, poz. 492 i z 1996 r. Nr 8, poz. 48) postanawia się, co następuje:

1. Decyzja dotyczy ustalenia cen urzędowych energii cieplnej, zawartej w wodzie lub parze wodnej, dostarczanej do mieszkań na cele bytowe, zużywanej zarówno na potrzeby ogrzewania mieszkań jak też podgrzania wody użytkowej.

2. Decyzja określa również zasady ustalenia urzędowych cen detalicznych za energię cieplną zużywaną na potrzeby podgrzania wody użytkowej, w przypadku gdy rozliczenia dostaw za tę energię nie są dokonywane w oparciu o wskazania przyrządów pomiarowych bądź innych urządzeń służących do rozliczania ilości zużycia energii w fizycznych jednostkach pomiaru.

3. Ceny urzędowe ustalone zostały w odniesieniu do fizycznych jednostek pomiaru energii (cena za 1 MWh, względnie za 1 GJ).

4. Ilekroć w decyzji jest mowa o:

1) cenie urzędowej energii cieplnej - rozumie się przez to także cenę za ogrzanie mieszkania, ustaloną w formie opłaty ryczałtowej (cena za ogrzanie 1 m² powierzchni),

2) przyrządach pomiarowych - rozumie się przez to przyrządy pomiarowe bądź inne urządzenia służące do rozliczania ilości zużycia energii cieplnej, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1995 r. Nr 10, poz. 46 i z 1996 r. Nr 45, poz. 200),

3) gestorach zasobów mieszkaniowych - rozumie się przez to spółdzielnie mieszkaniowe, zarządy wspólnot mieszkaniowych, zarządy (administracje) budynków komunalnych, osoby fizyczne będące właścicielami domów wielomieszkaniowych, zarządców budynków zakładowych itp.,

4) umowach - rozumie się przez to również odpowiednie postanowienia statutów, uchwał bądź innych czynności prawnych dokonywanych przez właściwe organy gestorów zasobów mieszkaniowych.

5. Ustala się ceny urzędowe energii cieplnej zużywanej na potrzeby ogrzewania mieszkań oraz podgrzania wody użytkowej w wysokości:

1) 93,71 zł za 1 MWh energii cieplnej,

2) 26,03 zł za 1 GJ energii cieplnej.

6. Ceny, o których mowa w ust. 5, stosuje się w rozliczeniach z użytkownikami mieszkań wyposażonych w przyrządy pomiarowe, i z którymi zawarto umowy przewidujące rozliczenia za pobraną energię cieplną według wskazań tych przyrządów.

7. W przypadku gdy mieszkania nie są wyposażone w przyrządy pomiarowe i z użytkownikami tych mieszkań nie zawarto umów przewidujących rozliczenia za ilość pobranej energii cieplnej według wskazań tych przyrządów, ustala się cenę urzędową w wysokości 2,07 zł za ogrzanie 1m ² mieszkania, płatną miesięcznie w ciągu całego roku.

8.1. W przypadku gdy mieszkania nie są wyposażone w przyrządy pomiarowe i z użytkownikami tych mieszkań nie zawarto umów przewidujących rozliczenia za ilość pobranej energii cieplnej według wskazań tych przyrządów, ustala się następujący sposób obliczania urzędowej ceny detalicznej energii cieplnej na potrzeby podgrzania wody użytkowej płatnej miesięcznie od osoby zamieszkałej w danym lokalu mieszkalnym:

P_cw = [(K_co + _cwu - O_co ± R) : n] : L_os

gdzie:

P_cw - cena ryczałtowa za energię cieplną na potrzeby podgrzania wody użytkowej płatna miesięcznie od osoby zamieszkałej w danym lokalu mieszkalnym w zł/osobę,

K_cw + _cwu - łączne koszty zakupu energii cieplnej dostarczanej do zasobów mieszkaniowych wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania

i instalację ciepłej wody (a w przypadku wytwarzania energii cieplnej we własnym zakresie przez gestora zasobów mieszkaniowych, również koszty jej wytworzenia we własnych kotłowniach) zarówno na cele ogrzewania mieszkań jak i podgrzania wody użytkowej w okresie rozliczeniowym,

O_co - suma wartości opłat dla użytkowników mieszkań za ogrzewanie mieszkań w zasobach mieszkaniowych wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania i instalację ciepłej wody w okresie rozliczeniowym lub w przypadku gdy poziom cen umownych energii cieplnej (uwzględniając ewentualne różnice w systemach taryfowych) przewyższa ryczałtową cenę urzędową ustaloną w ust. 7, koszt zakupu energii cieplnej na cele ogrzewania dostarczanej do zasobów mieszkaniowych wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania i instalację ciepłej wody (a w przypadku wytwarzania energii cieplnej we własnym zakresie przez gestora zasobów mieszkaniowych, również koszty jej wytworzenia we własnych kotłowniach) w okresie rozliczeniowym,

R - saldo rozliczeń z poprzedniego okresu rozliczeniowego za dostawę energii cieplnej zużywanej na podgrzanie wody,

n - liczba miesięcy stanowiąca okres rozliczeniowy, z tym że długość okresu rozliczeniowego nie może przekroczyć 6 miesięcy,

L_os - liczba osób zamieszkałych w lokalach mieszkalnych.

8.2. Gestor zasobów mieszkaniowych - lub dostawca energii cieplnej (producent lub dystrybutor) w przypadku gdy rozlicza się bezpośrednio z użytkownikami mieszkań - może obliczyć i wprowadzić w rozliczeniach z użytkownikami mieszkań urzędową cenę detaliczną za energię cieplną na potrzeby podgrzania wody użytkowej, według zasad określonych w ust. 8.1. w jednolitej wysokości dla całości zasobów mieszkaniowych lub dla poszczególnych osiedli, zespołu budynków lub poszczególnych budynków, oraz powinien przyjąć taką liczbę miesięcy w okresie rozliczeniowym, aby nie dopuścić do nadmiernego zróżnicowania urzędowej ceny detalicznej energii cieplnej na potrzeby podgrzania wody użytkowej w poszczególnych miesiącach w skali roku.

9. Przy pobieraniu opłat za energię cieplną można obciążyć użytkowników mieszkań w taki sposób, aby ilość energii cieplnej zużywanej na potrzeby podgrzania wody użytkowej nie przekraczała 0,242 GJ na 1 m³ wody.

9a. 1 Gestor zasobów mieszkaniowych może obciążyć użytkowników mieszkań urzędową ceną detaliczną za energię cieplną na potrzeby podgrzania wody użytkowej w wysokości nie wyższej niż 23 zł miesięcznie od osoby.

9b. 2 Cena wymieniona w ust. 9a obowiązuje od 30 czerwca 1997 r. W terminie do końca 1997 r. spółdzielnie mieszkaniowe powinny wykonać opomiarowanie mieszkań i wyposażyć je w wodomierze.

10. Ceny urzędowe, ustalone w ust. 5, 7 i 8, nie obejmują kosztów eksploatacyjnych przesyłu energii cieplnej od węzłów cieplnych (wymienników ciepła) w budynkach do mieszkań, w tym również kosztów zimnej wody.

11. W cenach urzędowych uwzględniony został podatek od towarów i usług.

12. Traci moc decyzja nr 10/GN-Z/96 Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 1996 r. w sprawie ustalenia nowych cen urzędowych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 19, poz. 93), z wyjątkiem postanowień ust. 8.

13. Decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r.

¹ Ust. 9a dodany przez ust. 1 decyzji nr 1/GN-Z/97 z dnia 13 lutego 1997 r. (Dz.Urz.MF.97.6.24) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 marca 1997 r.

² Ust. 9b dodany przez ust. 1 decyzji nr 1/GN-Z/97 z dnia 13 lutego 1997 r. (Dz.Urz.MF.97.6.24) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 marca 1997 r.