Ustalanie uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych w związku ze zmianą najniższego wynagrodzenia pracowników ustalonego dla celów ubezpieczeń społecznych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1985.4.12

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1985 r.

OKÓLNIK Nr 6

ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH

z dnia 18 maja 1985 r.

w sprawie ustalania uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych w związku ze zmianą najniższego wynagrodzenia pracowników ustalonego dla celów ubezpieczeń społecznych

znak: Zn-002-2/85

Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w wyjaśnieniu Nr 1 z dnia 14 marca 1985 r. ustalił, że ilekroć w przepisach o ubezpieczeniu społecznym jest mowa o najniższym wynagrodzeniu pracowników gospodarki uspołecznionej, należy przez to rozumieć kwotę 5.400 zł. Zasada ta obowiązuje od 1 kwietnia 1985 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnia co następuje.

Pracownicy uspołecznionych zakładów pracy

1. Najniższa podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od:

- kwoty 5.400 zł - jeżeli w myśl obowiązujących w zakładzie pracy zasad wynagradzania, do stawek płac zasadniczych zostały wliczone rekompensaty i nie są one wypłacane obok wynagrodzenia,

- kwoty 5.400 zł pomniejszonej o kwotę wypłacanych rekompensat, jeżeli w myśl obowiązujących w zakładzie pracy zasad wynagradzania rekompensaty nie zostały włączone do stawek płac i są one wypłacane obok wynagrodzenia,

chyba, że wynagrodzenie to obejmuje wartość deputatów, ekwiwalentu za deputaty oraz dodatki branżowe ustalane w zamian za deputaty lub inne składniki wynagrodzenia wypłacane w czasie niezdolności do pracy obok zasiłków z ubezpieczenia społecznego.

Osoby wykonujące pracę nakładczą

2. Jeżeli prawo do zasiłków lub wliczenie okresów zatrudnienia w zakresie tego prawa dla osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz uspołecznionych zakładów pracy - zwanych dalej "wykonawcami" - uzależnione jest od wymiaru czasu pracy, wykonawcę uważa się za zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, jeżeli z tytułu wykonywania umowy otrzymał wynagrodzenie w kwocie co najmniej 5.400 zł.

3. Wykonawca ma prawo do zasiłku rodzinnego za każdy miesiąc, w którym otrzymał wynagrodzenie w kwocie co najmniej 5.400 zł. Kobieta wykonawca uprawniona jest do zasiłku rodzinnego za miesiąc, w którym wynagrodzenie wynosiło co najmniej 2.700 zł, jeżeli ani ona ani jej małżonek nie jest właścicielem, samoistnym posiadaczem, użytkownikiem lub dzierżawcą użytków rolnych o obszarze powyżej 0,5 ha i nie osiąga dochodów z działów specjalnych w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Inwalida - wykonawca uprawniony jest do zasiłku rodzinnego za miesiąc, w którym wynagrodzenie wynosiło co najmniej 2.700 zł.

4. Kwoty, o których mowa w ust. 2 i 3 obejmują również rekompensaty pracownicze wypłacane wykonawcom.

5. Podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego przysługujących od 1 kwietnia 1985 r. nie może przekraczać 21.600 zł (czterokrotna kwota najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej tj. 4 x 5.400 zł).

6. Jeżeli prawo wykonawcy do zasiłków z ubezpieczenia społecznego powstało przed 1 kwietnia 1985 r. i trwa nadal po tej dacie, a podstawa wymiaru zasiłku ograniczona była do kwoty 15.200 zł (4 x 3.800 zł), to od 1 kwietnia 1985 r. za podstawę należy przyjąć faktyczne wynagrodzenie w kwocie nie wyższej niż 21.600 zł (4 x 5.400 zł).

7. Postanowienia ust. 2-6 mają odpowiednie zastosowanie do osób zatrudnionych w zakładach rzemieślniczych na podstawie umowy o pracę nakładczą.

Osoby wykonujące pracę na podstawie agencyjnej lub umowy zlecenia

8. Ilekroć prawo do zasiłków z ubezpieczenia społecznego dla osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia - zwanych dalej "ubezpieczonymi" - uzależnione jest od osiągnięcia przez ubezpieczonych najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli ubezpieczenia osiągają dochód w kwocie co najmniej 5.400 zł miesięcznie.

9. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie sześciu miesięcy nieprzerwanego ubezpieczenia. Do okresu tego nie zalicza się miesięcy, w których ubezpieczony nie osiągnął z tytułu wykonywania umowy dochodu co najmniej w kwocie 2.700 zł (połowa najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej).

10. Zasiłek rodzinny wypłaca się za miesiące, w których ubezpieczony osiągnął dochód z tytułu wykonywanej umowy w kwocie co najmniej 5.400 zł.

11. Za dochód, o którym mowa w ust. 8-10 uważa się dochód ubezpieczonego stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne. Rekompensata nie stanowi podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne.

12. Podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego przysługującego od 1 kwietnia 1985 r. nie może przekraczać 27.000 zł (pięciokrotna kwota najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej tj. 5 x 5.400 zł).

13. Jeżeli prawo ubezpieczonego do zasiłku z ubezpieczenia społecznego powstało przed 1 kwietnia 1985 r. i trwa nadal po tej dacie, a podstawa wymiaru zasiłku ograniczona była do kwoty 19.000 zł (5 x 3.800 zł), to od dnia 1 kwietnia 1985 r. za podstawę wymiaru należy przyjąć faktyczną miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, jednakże w kwocie nie wyższej niż 27.000 zł (5 x 5.400 zł).

14. Podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego, do których prawo powstało po dniu 31 marca 1985 r. przysługujących:

- osobom współpracującym z ubezpieczonymi,

- osobom kontynuującym ubezpieczenie

stanowi kwota 5.400 zł, tj. kwota przyjmowana od 1 kwietnia 1985 r. jako podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne tych osób.

15. Podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego, do których prawo powstało po dniu 31 marca 1985 r., przysługujących ubezpieczonym, których czas pracy określony w umowie odpowiada co najmniej pełnemu wymiarowi czasu pracy obowiązującemu pracowników jednostki gospodarki uspołecznionej, która umowę zawarła, stanowi przeciętna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z okresu ostatnich 12 miesięcy jednakże w kwocie nie niższej niż 5.400 zł.

16. Traci moc okólnik nr 31 ZUS z dnia 15 września 1982 r. w sprawie ustalania uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych w związku z podwyższeniem najniższych wynagrodzeń (Dz. Urz. ZUS nr 6, poz. 21, zm. z 1983 r. nr 1, poz. 4).

17. Okólnik wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od 1 kwietnia 1985 r.