Ustalanie uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego i rodzinnego w związku z podwyższeniem najniższych wynagrodzeń pracowników.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1982.2.9

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1982 r.

OKÓLNIK Nr 6

ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH

z dnia 18 lutego 1982 r.

w sprawie ustalania uprawnień do zasiłków z ubezpieczenia społecznego i rodzinnego w związku z podwyższeniem najniższych wynagrodzeń pracowników.

znak: Zn-002-1/82

W związku z postanowieniami uchwały nr 271 Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1981 r. w sprawie ustalania najniższych wynagrodzeń pracowników (M.P. nr 33, poz. 293) - zwanej dalej uchwałą - Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnia i ustala, co następuje:

1.1. Pracownikom, którym na podstawie uchwały podwyższono wynagrodzenie od dnia 1 stycznia 1982 r., podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa za okres niezdolności do pracy przypadający do dnia 31 grudnia 1981 r. oblicza się w myśl ogólnie obowiązujących zasad, przy zastosowaniu minimalnych stawek wynagrodzenia, jakie w tym okresie obowiązywały.

1.2. Pracownikom, o których mowa w ust. 1.1., po dniu 31 grudnia 1981 r. należy przeliczyć podstawę wymiaru zasiłków, stosując stawki wynagrodzenia określone w uchwale, jeżeli w okresie, z którego oblicza się podstawę wymiaru zasiłku, stawka wynagrodzenia pracownika była niższa.

2.1. Jeżeli prawo do świadczeń lub wliczenie okresów zatrudnienia w zakresie tego prawa dla osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz uspołecznionych zakładów pracy - zwanych dalej wykonawcami - uzależnione jest od wymiaru czasu pracy, wykonawcę uważa się za zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, jeżeli z tytułu wykonywania umowy otrzymał wynagrodzenie co najmniej w kwocie 3.300 zł.

2.2. Wykonawca ma prawo do zasiłku rodzinnego za każdy miesiąc, w którym otrzymał wynagrodzenie co najmniej w kwocie 3.300 zł.

2.3. Najwyższa podstawa wymiaru świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego dla wykonawców wynosi 13.200 zł (czterokrotna kwota najniższego wynagrodzenia).

3.1. Ilekroć prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego dla osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia - zwanych dalej ubezpieczonymi - uzależnione jest od osiągania przez ubezpieczonych najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej, warunek uważa się za spełniony, jeżeli ubezpieczeni ci osiągają dochód co najmniej w kwocie 3.300 zł miesięcznie.

3.2. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie sześciu miesięcy nieprzerwanego ubezpieczenia. Do okresu tego nie zalicza się miesięcy, w których ubezpieczony nie osiągnął z tytułu wykonywania umowy dochodu co najmniej w kwocie 1.650 zł. Okres ten przedłuża się o miesiące, w których ubezpieczony nie osiągnął tego dochodu.

3.3. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku rodzinnego po upływie trzech miesięcy nieprzerwanego ubezpieczenia. Do okresu tego nie zalicza się miesięcy, w których ubezpieczony nie osiągnął z tytułu wykonywania umowy dochodu co najmniej w kwocie 3.300 zł. Okres ten przedłuża się o miesiące, w których ubezpieczony nie osiągnął tego dochodu.

3.4. Zasiłek rodzinny wypłaca się za miesiące kalendarzowe, w których ubezpieczony osiągnął dochód z tytułu wykonywania umowy co najmniej w kwocie 3.300 zł.

4. Okólnik wchodzi w życie z dniem podpisania z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1982 r.