Tryb ustalania okoliczności i przyczyn wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MS.1997.5.51

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1997 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 1 października 1997 r.

w sprawie trybu ustalania okoliczności przyczyn wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy Służby Więziennej

Na podstawie art. 139 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) i art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 53, poz. 345, z 1983 r. Nr 16, poz. 79, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie określa tryb ustalania okoliczności i przyczyn wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", oraz sposób sporządzania dokumentacji i rejestracji tych wypadków.

§  2.

1. Okoliczności i przyczyny wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, bada zespół powypadkowy, zwany dalej "zespołem", powołany przez kierownika właściwej jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, w którego skład wchodzą:

1) funkcjonariusz lub pracownik zajmujący się sprawami bezpieczeństwa i higieny pracy,

2) przedstawiciel zakładowej organizacji związkowej lub przedstawiciel załogi, jeżeli w jednostce nie ma organizacji związkowej, którzy ukończyli kurs podstawowy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

2. Zespół do badania okoliczności i przyczyn wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych, którym ulegli funkcjonariusze okręgowego inspektoratu Służby Więziennej, zakładów karnych, aresztów śledczych oraz ośrodków szkolenia i ośrodków doskonalenia kadr położonych na terenie działania tego inspektoratu, powołuje właściwy dyrektor okręgowy Służby Więziennej.

3. Okoliczności i przyczyny wypadku, któremu uległ kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, bada zespół powołany przez kierownika jednostki nadrzędnej.

§  3.

1. W toku ustalania okoliczności i przyczyn wypadku, zespół jest zobowiązany w szczególności ustalić, czy funkcjonariusz uległ wypadkowi w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub czynności w okolicznościach określonych w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 53, poz. 345, z 1983 r. Nr 16, poz. 79, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192).

2. Jeżeli w wypadku pozostającym w związku z pełnieniem służby funkcjonariusz poniósł szkodę wskutek utraty, zniszczenia lub uszkodzenia przedmiotów osobistego użytku, zespół jest obowiązany ustalić i wpisać do protokołu:

1) jakie przedmioty zostały przez funkcjonariusza utracone czy też uległy zniszczeniu lub uszkodzeniu i w jakim stopniu,

2) stopień zużycia tych przedmiotów przed wypadkiem.

§  4.

1. Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku zespół sporządza - nie później niż w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o wypadku - protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, zwany dalej "protokołem powypadkowym", według wzoru stanowiącego załącznik do zarządzenia.

2. Członek zespołu powypadkowego ma prawo złożenia zdania odrębnego do protokołu powypadkowego, które powinien uzasadnić.

3. W razie rozbieżności zdań członków zespołu o treści protokołu powypadkowego decyduje kierownik jednostki organizacyjnej powołującej zespół.

4. Do protokołu powypadkowego dołącza się protokoły przesłuchania poszkodowanego i świadków, pisemne opinie lekarza i innych specjalistów, szkice lub fotografie miejsca wypadku oraz inne dokumenty wskazujące okoliczności i przyczyny wypadku, a także odrębne zdanie złożone przez członka zespołu powypadkowego oraz uwagi i zastrzeżenia, o których mowa w ust. 8, jeżeli zostały zgłoszone przez poszkodowanego.

5. Jeżeli w toku ustalania okoliczności i przyczyn wypadku wystąpią uzasadnione przeszkody i trudności, które uniemożliwiają sporządzenie protokołu powypadkowego w terminie określonym w ust. 1, w protokole należy podać tego przyczyny.

6. Stwierdzenie w protokole powypadkowym, że wypadek nie jest wypadkiem w związku z pełnieniem służby albo że zachodzą okoliczności, które mogą mieć wpływ na prawo funkcjonariusza do świadczeń przysługujących z tytułu wypadku, wymaga szczegółowego uzasadnienia i wskazania odpowiednich dowodów stanowiących podstawę do takich stwierdzeń.

7. Zespół powypadkowy jest obowiązany zapoznać funkcjonariusza z treścią protokołu przed jego zatwierdzeniem.

8. Poszkodowany funkcjonariusz ma prawo zgłoszenia uwag i zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym, o czym zespół powypadkowy jest obowiązany pouczyć funkcjonariusza.

§ 5. Protokół powypadkowy zatwierdza kierownik jednostki powołującej zespół niezwłocznie po sporządzeniu tego protokołu, nie później jednak niż w ciągu 5 dni od jego sporządzenia.

§  6.

1. Odpis zatwierdzonego protokołu powypadkowego doręcza się za pisemnym potwierdzeniem odbioru poszkodowanemu funkcjonariuszowi, a jeżeli funkcjonariusz poniósł śmierć w wypadku - uprawnionym członkom rodziny.

2. Jeżeli w protokole powypadkowym zawarte są dane stanowiące tajemnicę państwową, zainteresowanej osobie doręcza się wyciąg z protokołu z pominięciem tych danych.

3. Funkcjonariusz, który uległ wypadkowi, a w razie jego śmierci osoby, o których mowa w ust. 1, mają prawo wglądu do akt sprawy i sporządzania z nich notatek i odpisów. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Uprawnionymi członkami rodziny, o których mowa w ust. 1, są: małżonek, a w razie jego braku zstępni, wstępni, rodzeństwo oraz osoby przysposobione.

§  7.

1. Od ustaleń zawartych w protokole powypadkowym przysługuje odwołanie poszkodowanemu funkcjonariuszowi, a w razie jego śmierci osobom wymienionym w § 6 ust. 4.

2. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu protokołu do kierownika jednostki, w której przeprowadzono postępowanie powypadkowe. Wniesione odwołanie wraz z całością dokumentacji przekazuje się niezwłocznie kierownikowi jednostki nadrzędnej, właściwemu do rozpatrzenia odwołania.

3. Odwołanie rozpatruje kierownik jednostki nadrzędnej nad tą, której kierownik zatwierdził protokół powypadkowy. Kierownik ten postanowieniem utrzymuje w mocy zaskarżony protokół powypadkowy lub uchyla go i sprawę przekazuje zespołowi powypadkowemu do ponownego rozpoznania; może on także powołać zespół w nowym składzie.

4. O zajętym stanowisku kierownik, o którym mowa w ust. 3, zawiadamia osobę, która wniosła odwołanie, oraz kierownika jednostki zatwierdzającego protokół, przesyłając wydane postanowienie wraz z uzasadnieniem i pouczeniem.

5. Od postanowienia, utrzymującego w mocy zaskarżony protokół powypadkowy, przysługuje poszkodowanemu funkcjonariuszowi, a w razie jego śmierci osobom, o których mowa w § 6 ust. 4, prawo wniesienia do właściwego sądu rejonowego - sądu pracy powództwa o zmianę treści protokołu powypadkowego.

§  8.

1. Uchylenie protokołu powypadkowego może nastąpić:

1) w związku z rozpatrzeniem odwołania od treści protokołu powypadkowego,

2) w trybie nadzoru.

2. Postanowienie o uchyleniu protokołu powypadkowego wydaje się, gdy:

1) wyjdą na jaw nowe okoliczności sprawy nie znane w toku postępowania prowadzonego przez zespół powypadkowy,

2) ustalenia dokonane przez zespół powypadkowy są sprzeczne z treścią zebranego materiału dowodowego,

3) jest on oczywiście niezgodny z prawem.

3. Prawo uchylenia protokołu powypadkowego w trybie nadzoru przysługuje:

1) Ministrowi Sprawiedliwości,

2) Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej.

§ 9. W sprawach nie uregulowanych zarządzeniem przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 1992 r. w sprawie okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 37, poz. 160), z wyłączeniem § 17 tego rozporządzenia.

§ 10. Jednostki organizacyjne Służby Więziennej, których kierownicy powołują zespoły powypadkowe, są obowiązane prowadzić rejestr wypadków. Rejestr ten powinien zawierać: imię i nazwisko funkcjonariusza, który uległ wypadkowi, datę wypadku, skutki wypadku, datę sporządzenia protokołu i inne dane o wypadku, których zamieszczenie jest celowe.

§ 11. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 maja 1993 r. w sprawie trybu ustalania okoliczności i przyczyn wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 2, poz. 10).

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIK

.........................

(stempel nagłówkowy

jednostki organizacyjnej)

PROTOKÓŁ POWYPADKOWY nr ...../199... r.

1. Zespół powypadkowy powołany przez : ....................

(podać nazwę jednostki)

dnia ......... 199... r. w składzie:

1) ................................... ....................

(stopień służbowy, nazwisko i imię) (funkcja)

2) ................................... ....................

(stopień służbowy, nazwisko i imię) (funkcja)

dokonał w dniach .......... 199.... r. ustaleń dotyczących

okoliczności i przyczyn wypadku, jakiemu w dniu .... 199... r.

o godzinie ............. uległ(a) Pan(i) .....................

syn (córka) .............. urodzony(a) .......................

(imię ojca) (data i miejsce

urodzenia)

pełniący służbę w ............................................

(jednostka organizacyjna, wydział, dział

itp.)

2. Wypadek zgłosił(a) Pan(i) ..............................

w dniu ............ 199... r.

3. Rodzaj wypadku*): indywidualny (zbiorowy),

śmiertelny, ciężki,

- powodujący niezdolność do służby na okres .......... dni;

- przewidywana niezdolność do służby na okres ........ dni.

Skutki wypadku:

4. Ustalono następujące okoliczności i przyczyny wypadku:

5. Stwierdza się, że powyższy wypadek:

- jest wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby

więziennej*),

- nie jest wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem

służby więziennej, co uzasadnia się następująco:*)

............................................................

6. Wskutek tego wypadku ...................................

(nazwisko i imię)

poniósł również następującą szkodę w przedmiotach osobistego

użytku:

a) utracił ..............................

b) zniszczeniu uległy w stopniu ..............................

c) uszkodzeniu uległy w stopniu ..............................

Przed wypadkiem stan wyżej wymienionych przedmiotów był

następujący:

........................................ ........... % zużycia

........................................ ........... % zużycia

........................................ ........... % zużycia

........................................ ........... % zużycia

........................................ ........... % zużycia

........................................ ........... % zużycia

7. Stwierdza się, że przyczyną wypadku było udowodnione

umyślne lub rażąco niedbałe działanie lub zaniechanie

funkcjonariusza naruszające obowiązujące przepisy i rozkazy

(podać, jaki konkretny przepis lub rozkaz został przez

funkcjonariusza naruszony, czy i w jaki sposób przełożeni

funkcjonariusza zapewnili warunki odpowiadające tym przepisom

oraz sprawowali nadzór nad ich przestrzeganiem, czy

funkcjonariusz miał potrzebne umiejętności do wykonywania

określonych czynności i czy był należycie przeszkolony

w zakresie znajomości obowiązujących przepisów), co uzasadnia

się następująco:

8. Stwierdza się, że przyczyną wypadku było zachowanie

funkcjonariusza spowodowane nadużyciem alkoholu, co uzasadnia

się następująco:

9. Stwierdza się, że uszczerbek na zdrowiu lub śmierć

funkcjonariusza zostały spowodowane przez niego umyślnie, co

uzasadnia się następująco:

10. Profilaktyczne wnioski i zastosowane środki:

11. Poszkodowanego (jego rodzinę) zaznajomiono

z niniejszym protokołem oraz pouczono o prawie zgłaszania do

protokołu uwag i zastrzeżeń. Uwagi poszkodowanego załącza się

do protokołu.

........................................ ....................

(nazwisko i imię funkcjonariusza (podpis)

lub członka rodziny)

12. Podpisy członków zespołu uczestniczącego w ustalaniu

okoliczności i przyczyn wypadku:

1. ...........................

2. ...........................

13. Protokół sporządzono w dniu: ..........................

14. Przeszkody lub trudności, które uniemożliwiły

sporządzenie protokołu w przepisowym terminie:

15. Wykaz załączników:

1) ............................ 4) ...........................

2) ........................... 5) ...........................

3) ........................... 6) ...........................

16. .......................

(stempel nagłówkowy

jednostki)

Zatwierdzam niniejszy protokół

.............. ............................................

(data) (podpis kierownika jednostki -

jednostki nadrzędnej)

17. Potwierdzenie odbioru protokołu przez funkcjonariusza

lub jego rodzinę:

...................... .......................

(data) (podpis)

______________________________________________________________

*) Niepotrzebne skreślić

POUCZENIE

1. Przed zatwierdzeniem protokołu zaznajomiony z nim funkcjonariusz, a w razie wypadku śmiertelnego pozostała po nim rodzina, mają prawo do zgłoszenia uwag i zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym.

2. W terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu funkcjonariuszowi, a w razie wypadku śmiertelnego pozostałej po nim rodzinie, przysługuje prawo wystąpienia do właściwej jednostki nadrzędnej z wnioskiem o zmianę treści protokołu powypadkowego.

3. Od decyzji jednostki nadrzędnej, funkcjonariuszowi, a w razie wypadku śmiertelnego pozostałej po nim rodzinie, przysługuje prawo do odwołania przez wystąpienie z pozwem do sądu rejonowego - sądu pracy w ................................ o zmianę treści protokołu powypadkowego.

4. Roszczenia ze stosunku pracy są wolne od opłat sądowych.

UWAGA

Podając dokładny opis przebiegu wypadku, należy m.in. uwzględnić:

- jakie czynności wykonywał poszkodowany w chwili zaistnienia wypadku i czy należały one do jego obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska;

- jakie urządzenia techniczne, czynniki lub substancje złożyły się na zaistnienie wypadku;

- czy był obowiązek i możliwość używania środków ochrony indywidualnej i innych zabezpieczeń na stanowisku, na którym miał miejsce wypadek, i czy były one używane podczas służby w czasie poprzedzającym wypadek;

- czy środki ochrony indywidualnej i inne stosowane środki zabezpieczające były właściwe;

- czy były przestrzegane przepisy i zasady bhp;

- czy poszkodowany miał wymagane do wykonywanej służby kwalifikacje zawodowe, a w razie potrzeby niezbędne uprawnienia, i czy był świadom grożącego niebezpieczeństwa;

- czy i kiedy poszkodowany był przeszkolony w zakresie bhp oraz zapoznany z zagrożeniami na stanowisku pracy, na którym pracował;

- czy i kiedy poszkodowany przeszedł badania lekarskie i czy nie było przeciwwskazań do wykonywanych czynności;

- czy obowiązujące na stanowisku pracy instrukcje lub przepisy wskazują na wykonanie zadania w sposób bezpieczny;

- czy był zapewniony właściwy nadzór nad służbą na stanowisku, na którym miał miejsce wypadek;

- jakie ewentualnie czynności nie związane z materialnym środowiskiem pracy miały wpływ na zaistnienie wypadku;

- ponadto należy podać krótko dane dotyczące udzielenia poszkodowanemu pierwszej pomocy.