Szczegółowe zasady udzielania oraz trybu rozliczania dotacji budżetowych dla spółdzielczej gospodarki w rolnictwie w 1986 r.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1986.3.9

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1986 r.

ZARZĄDZENIE Nr 17

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 6 marca 1986 r.

w sprawie szczegółowych zasad udzielania oraz trybu rozliczania dotacji budżetowych dla spółdzielczej gospodarki w rolnictwie w 1986 r.

Na podstawie art. 10 ustawy budżetowej na rok 1986 z dnia 23 grudnia 1985 r. (Dz. U. Nr 58, poz. 295) oraz art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 3 grudnia 1984 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 56, poz. 283) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przez użyte w zarządzeniu określenie "spółdzielnie" rozumie się rolnicze spółdzielnie produkcyjne, zrzeszone w Centrum Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, i jednostki organizacyjne kółek rolniczych, prowadzące działalność gospodarczą, zrzeszone w Krajowym Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych.

§  2.

1. Spółdzielniom świadczącym usługi rolnicze przysługują dotacje budżetowe na pokrycie części uzasadnionych kosztów przyjętych w kalkulacji ceny tych usług, powiększonych o zysk w wysokości obowiązującej przy ustalaniu regulowanych cen usług rolniczych; stawki dotacji są ustalane w stosunku procentowym do wartości sprzedaży tych usług. Rodzaj usług oraz stawki dotacji określa załącznik nr 1 do zarządzenia.

2. Spółdzielniom przysługują dotacje tylko wówczas, jeżeli zleceniodawcą, odbiorcą i płatnikiem danej usługi jest posiadacz gospodarstwa indywidualnego.

3. Spółdzielniom przysługują również dotacje, jeżeli zleceniodawcą jest jednostka gospodarki uspołecznionej, która za zgodą posiadaczy gospodarstw indywidualnych zleciła spółdzielniom wykonanie usług w zakresie chemicznej ochrony zbóż, a odpłatność za wykonanie tych usług posiadacze gospodarstw rolnych uiszczają jednostce zlecającej usługi.

§  3.

1. Spółdzielniom produkującym lub pozyskującym wapno nawozowe ze źródeł lokalnych przysługuje dotacja budżetowa na pokrycie różnicy pomiędzy uzasadnionym kosztem produkcji lub pozysku wapna sprzedanego do wysiewu, powiększonym o zysk w wysokości obowiązującej przy ustalaniu regulowanych cen usług rolniczych i zmniejszonym o obowiązującą urzędową cenę zbytu tego wapna.

2. Kalkulację stawki dotacji do 1 tony sprzedanego wapna zatwierdza właściwa izba skarbowa.

3. Przez źródła lokalne rozumie się, zakłady spółdzielni produkujące wapno nawozowe, pozysk wapna z kopalni kredy jeziornej i z hałd przemysłowych, z wyjątkiem z odstojników cukrowni.

§  4.

1. Spółdzielniom transportującym wapno nawozowe z lokalnego źródła pozysku oraz z odstojników cukrowni, zakładów przemysłu kluczowego i elektrowni do miejsca jego wyładowania u odbiorcy, to jest uspołecznionych i nie uspołecznionych gospodarstw rolnych, przysługuje dotacja budżetowa na pokrycie kosztów transportu tego wapna w przeliczeniu na tonokilometr, zmniejszona o różnicę pomiędzy ceną detaliczną a ceną zbytu, ustaloną dla spółdzielni pozyskującej wapno. Stawki dotacji określa załącznik nr 2 do zarządzenia.

2. Dotacje do wapna nawozowego przysługują również spółdzielniom transportującym wapno na składowisko wiejskie. Dotacja podlega zwrotowi na rachunek dochodów budżetu centralnego właściwego urzędu skarbowego, jeżeli przejęte na składowisko wapno nawozowe nie zostało sprzedane gospodarstwom rolnym w okresie 2 lat od daty przyjęcia jego na składowisko.

3. Dotacje za transport wapna nawozowego przysługują spółdzielniom tylko wówczas, gdy jest on dokonywany zgodnie z planem wapnowania gleb, w którym uwzględniono minimalizację kosztu transportu wapna nawozowego w przeliczeniu na 1 tonę czystego składnika. W stosunku do wapna nawozowego zużytego na potrzeby gospodarstwa spółdzielni prowadzącej jego produkcję, pozysk lub transport ze źródeł lokalnych, dotacja przysługuje do norm zużycia wapna wynikającego z zaleceń stacji chemiczno-rolniczych.

4. Maksymalna odległość transportu wynosi:

1) dla wapna defekacyjnego dokonywanego transportem ciągnikowym lub samochodowym z odstojników cukrowni oraz transportem ciągnikowym zakładów przemysłowych i elektrowni do odbiorcy - 50 km,

2) dla pozostałego wapna nawozowego dokonywanego transportem ciągnikowym lub samochodowym z lokalnych źródeł pozysku oraz transportem samochodowym z zakładów przemysłowych i elektrowni do odbiorcy - 100 km, z tym że w wyjątkowo uzasadnionych przypadkach, za zgodą terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej w sprawach rolnictwa stopnia wojewódzkiego, odległość ta może być przedłużona do 120 km.

5. Dotacje za tonokilometr transportu wapna nawozowego przysługują również spółdzielniom za dojazd z bazy do miejsca pozysku wapna i z miejsca jego wyładunku do bazy; dojazdy te nie mogą łącznie przekraczać 40 km odległości przewozu wapna, o której mowa w ust. 4.

§  5.

1. Dotacje, o których mowa w § 3 i 4, przysługują spółdzielniom, jeżeli wapno nawozowe odpowiada obowiązującym normom, określonym dla danego typu wapna nawozowego.

2. W uzasadnionych lokalnymi warunkami atmosferycznymi przypadkach, uniemożliwiającymi doprowadzenie stanu wilgotności wapna nawozowego do wymaganych norm, na wniosek spółdzielni właściwa izba skarbowa może na czas określony wyrazić zgodę na transport wapna o wilgotności przekraczającej normę danego typu wapna.

§  6.

1. Spółdzielniom produkującym standardowe mieszanki pasz treściwych, na które ustala się ceny urzędowe i których wartość pokarmowa jest zgodna z wartością pokarmową określoną w obowiązującej normie branżowej przysługuje dotacja wyrównująca różnicę między łącznymi kosztami produkcji ich mieszanek, a ich łączną wartością obliczoną według cen zbytu - powiększoną o odpowiednią kwotę zysku. W celu sprawdzenia zgodności wyrobu gotowego z wymaganiami normy branżowej, należy każdą partię wyrobu poddać badaniom określonym w obowiązującej normie.

2. Do łącznych kosztów produkcji standardowych mieszanek pasz treściwych zalicza się:

1) wartość zużycia do produkcji mieszanek:

a) własnych zbóż i śrut zbożowych - według urzędowych cen skupu zbóż kontraktowanych, przy czym jakość zbóż powinna być udokumentowana atestem zgodnie z normą branżową; w razie braku atestu jakościowego, przyjmuje się cenę skupu dla zbóż o jakości podstawowej, to jest odpowiadającej drugiemu stopniowi czystości i wilgotności od 16 % do 17 %,

b) zbóż i śrut zbożowych nabytych od producentów rolnych - według cen zakupu, jeżeli ceny te są niższe od urzędowych cen skupu zbóż kontraktowanych lub według urzędowych cen skupu zbóż kontraktowanych, jeżeli ceny zakupu są wyższe od tych cen.

c) zbóż i śrut zbożowych nabytych od państwowych zakładów zbożowych lub od innych uspołecznionych jednostek - według urzędowych cen zakupu,

d) suszu roślin zielonych i okopowych oraz nasion roślin strączkowych zarówno produkcji własnej, jak i nabytych - według cen określonych dla państwowych gospodarstw rolnych,

e) komponentów, na które obowiązują ceny urzędowe - według urzędowych cen zakupu,

f) pozostałych komponentów nabytych od jednostek uspołecznionych - według cen zakupu, nie wyższych jednak od cen płaconych przez państwowy przemysł paszowy,

2) koszty pozasurowcowe, które obejmują również dosuszanie, śrutowanie i transport.

3. Kwoty zysku i kosztów pozasurowcowych określi Minister Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej w uzgodnieniu z Ministrem Finansów.

4. Przy sprzedaży standardowych mieszanek pasz treściwych z własnej produkcji:

1) uspołecznionym jednostkom prowadzącym gospodarkę rolną,

2) rolnikom indywidualnym, w ramach otrzymanych uprawnień do zakupu odpowiedniej ilości koncentratów, pod warunkiem sprzedaży odpowiedniej ilości zboża po cenie urzędowej dla zbóż niekontraktowanych,

3) członkom i pracownikom spółdzielni w ramach uprawnień wynikających z układu zbiorowego pracy stosowanego w państwowych gospodarstwach rolnych,

kwotę dotacji stanowi różnica między łącznymi kosztami produkcji ustalonymi według zasad określonych w ust. 2, powiększonymi o ewentualne koszty sprzedaży, nie wyższe jednak niż kwota wynikająca z przemnożenia ilości mieszanek sprzedanych przez obowiązującą marżę detaliczną, a wartością obliczoną według obowiązujących cen detalicznych.

§ 7. Spółdzielniom produkującym przetwory produktów rolniczych przysługuje dotacja wyrównująca różnicę między kosztem produkcji tych produktów a ich ceną zbytu w wysokości i na zasadach obowiązujących w państwowych gospodarstwach rolnych, z tym że stawki dotacji mogą być określone odrębnie.

§  8.

1. Dotacje, o których mowa w § 2-5, przysługują również spółdzielniom zrzeszonym w Centralnym Związku Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".

2. Spółdzielnie wymienione w ust. 1 sporządzają w ciągu 15 dni po upływie każdego miesiąca rozliczenie należnych dotacji za okres od początku roku do końca minionego miesiąca.

3. Jeden egzemplarz rozliczenia wraz z poleceniem pobrania spółdzielnie składają do właściwego urzędu skarbowego, który po sprawdzeniu w terminie 5 dni prawidłowości rozliczenia wyraża zgodę na pobranie wykazanej w tym rozliczeniu kwoty dotacji z rachunku wydatków budżetowych wojewódzkiego związku spółdzielni rolniczych lub wojewódzkiego związku gminnych spółdzielni "Samopomoc Chłopska" (§ 53 - różne dotacje dla przedsiębiorstw).

4. Rozliczenie dotacji za okres roczny następuje w terminie przewidzianym dla złożenia wstępnego sprawozdania finansowego.

§  9.

1. Spółdzielniom prowadzącym urządzenia socjalne, to jest: żłobki, przedszkola, świetlice dziecięce, dziecińce, obiekty kolonijne własne lub wynajęte, placówki kulturalno-oświatowe, przysługują dotacje budżetowe na finansowanie części kosztów prowadzenia tych urządzeń.

2. Dotacja przysługuje w wysokości ustalonej na podstawie obowiązujących normatywów planowanych kosztów prowadzenia urządzeń socjalnych, nie wyższych jednak od kosztów rzeczywistych, zmniejszonych o należną odpłatność osób korzystających z urządzeń socjalnych i o ewentualne dotacje otrzymane z innych źródeł.

3. Do kosztów prowadzenia urządzeń socjalnych zalicza się w szczególności:

1) wynagrodzenia osobowe wraz z obciążeniami pracowników placówek socjalnych; przy ustalaniu tych wynagrodzeń mają zastosowanie przepisy obowiązujące w placówkach państwowych tego samego typu,

2) zakup przedmiotów nietrwałych związanych z wyposażeniem,

3) koszty remontów, konserwacji obiektów i wyposażenia,

4) koszty zużycia materiałów na utrzymanie urządzeń socjalnych, przedmiotów nietrwałych oraz energii (oświetlenie, ogrzewanie itp.),

5) koszty zakupionych produktów żywnościowych oraz równowartość zużycia produktów własnych w granicach ustalonych norm żywieniowych; w świetlicach dziecięcych i dziecińcach stosuje się normatyw żywieniowy określony dla korzystających z jednego posiłku na osobodzień w przedszkolach,

6) odpłatność za organizowanie wypoczynku dla dzieci w obcych placówkach oraz za korzystanie z urządzeń socjalnych prowadzonych na rzecz spółdzielni przez jednostki organizacyjne zrzeszone w centralnym związku.

4. Koszty prowadzenia urządzeń socjalnych nie sfinansowane dotacją budżetową są finansowane ze środków zakładowego funduszu socjalnego.

§ 10. Spółdzielniom przysługuje dotacja na sfinansowanie wynagrodzeń łącznie z obciążeniami absolwentów szkół odbywających wstępny staż pracy oraz uczniów i studentów odbywających praktyki w spółdzielni a także na sfinansowanie wynagrodzeń opiekunów absolwentów szkół, uczniów i studentów. Do wynagrodzeń tych zalicza się wydatki poniesione na opłacenie pracy zaliczone w koszty działalności spółdzielni a w rolniczych spółdzielniach także do dochodów oraz wartości świadczeń w naturze lub ich ekwiwalenty - w wysokości poniesionych kosztów, nie większych jednak niż określone w układzie zbiorowym pracy, stosowanym w państwowych gospodarstwach rolnych, z wyjątkiem wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych.

§  11.

1. Nowo powstałym po dniu 31 grudnia 1984 r. spółdzielniom przysługuje dotacja budżetowa na dofinansowanie zakładowego budownictwa mieszkaniowego, nie więcej jednak niż trzech mieszkań dla zatrudnionej w spółdzielniach kadry specjalistów inżynieryjno-technicznych - w wysokości 80% kosztów budowy tych mieszkań, o powierzchni użytkowej jednego mieszkania nie przekraczającej 70 metrów kwadratowych.

2. Dotacja spółdzielniom przysługuje jednorazowo z dniem rozpoczęcia budowy, potwierdzanej przez terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego oraz po stwierdzeniu przez właściwą izbę skarbową, że spółdzielnia spełnia wymagania do otrzymania dotacji, o których mowa w ust. 1 i § 12.

3. Dotacja podlega zwrotowi do budżetu Państwa w razie likwidacji spółdzielni, sprzedaży mieszkania wybudowanego przy udziale dotacji, przydzielenia mieszkania innym osobom niż wymienione w § 12 ust. 1 i niezakończenia budowy budynków mieszkalnych w okresie 3 lat od daty otrzymania dotacji.

§  12.

1. Nowo powstałym po dniu 31 grudnia 1984 r. spółdzielniom przysługuje dotacja budżetowa na częściowe pokrycie kosztów zatrudnienia kadry inżynieryjno-technicznej.

2. Do kadry specjalistów inżynieryjno-technicznych zalicza się członków spółdzielni i pracowników posiadających wykształcenie w zakresie produkcji roślinnej, zwierzęcej i mechanizacji rolnictwa zatrudnionych w spółdzielni.

3. Liczba specjalistów nie może być większa niż:

1) jeden specjalista, w razie prowadzenia wyłącznie produkcji roślinnej w spółdzielni posiadającej co najmniej 100 ha użytków rolnych, a jeżeli spółdzielnia prowadzi produkcję ogrodniczą - 50 ha,

2) dwóch specjalistów, w razie prowadzenia obok produkcji roślinnej w rozmiarach, o których mowa w pkt 1 podstawowej produkcji zwierzęcej (bydło, trzoda chlewna, owce) w liczbie przekraczającej 60 sztuk zwierząt w przeliczeniu na "sztuki duże",

3) trzech specjalistów, w razie prowadzenia działalności w rozmiarach, o których mowa w pkt 1 i 2 oraz posiadania co najmniej pięciu zestawów traktorowo-maszynowych,

4) jeden specjalista z zakresu mechanizacji rolnictwa, jeżeli spółdzielnia posiada co najmniej 5 zestawów traktorowo-maszynowych i świadczy mechanizacyjne usługi rolnicze a nie prowadzi produkcji rolnej lub prowadzi ją w rozmiarach mniejszych niż określone w pkt 1 i 2.

4. Miesięczna stawka dotacji dla kadry inżynieryjno-technicznej przysługuje, począwszy od dnia zarejestrowania spółdzielni i jest ustalana w wysokości średniej płacy uzyskanej przez pracowników zatrudnionych w 1985 r. w wojewódzkich związkach spółdzielni, z wyłączeniem członków zarządu tych związków i pracowników administracyjno-biurowych.

5. Wysokość miesięcznej stawki dotacji na jednego zatrudnionego obowiązującej na terenie danego województwa, zatwierdza właściwa izba skarbowa na wniosek wojewódzkiego związku rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub wojewódzkiego związku rolników, kółek i organizacji rolniczych.

§  13.

1. Dotacji na cele, o których mowa w § 11 i 12 nie otrzymują spółdzielnie powstałe w wyniku reorganizacji, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Spółdzielni powstałej po dniu 31 grudnia 1984 r. w wyniku usamodzielnienia się zakładu, filii lub kółka rolniczego przysługuje dotacja, jeżeli:

1) od dnia jej zarejestrowania nastąpił wzrost o co najmniej 10 członków i o co najmniej 50 ha użytków rolnych, przy czym użytki te nie mogą pochodzić z przejęcia od innej uspołecznionej jednostki gospodarki rolnej,

2) w miejscowości, w której powstała spółdzielnia świadcząca usługi rolnicze nie występują inne uspołecznione jednostki posiadające uprawnienia do wykonywania tych usług, a spółdzielnia ta nie powstała na bazie istniejącego zaplecza warsztatowo-usługowego.

§  14.

1. Spółdzielniom przysługuje dotacja na zrefundowanie części składki na ubezpieczenia społeczne pracowników najemnych, zatrudnionych w produkcji rolniczej.

2. Refundacji podlega część składki przekraczająca kwotę obliczoną przy zastosowaniu stawki 14 % podstawy jej naliczenia, z tym że wysokość dotacji dla poszczególnych spółdzielni ustala właściwy centralny związek uwzględniając glebowoklimatyczne warunki gospodarowania.

§  15.

1. Spółdzielniom posiadającym w administracji pałace i inne obiekty zabytkowe przysługuje dotacja na pokrycie kosztów ich remontów.

2. Wnioski o przyznanie dotacji sporządza spółdzielnia i po zaopiniowaniu przez wojewódzkiego konserwatora zabytków oraz izbę skarbową, oceniając zwłaszcza prawidłowość skalkulowania kosztów i możliwości wykonawstwa (przerobu) na dany rok, przesyła do właściwego centralnego związku w terminie do dnia 30 kwietnia 1986 r.

3. W ramach ogólnej kwoty dotacji ustalonej we właściwej części budżetu centralnego na dany rok Centralny Związek Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych w odniesieniu do rolniczych spółdzielni produkcyjnych, a Krajowy Związek Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych w odniesieniu do jednostek organizacyjnych kółek rolniczych określa wysokość dotacji dla poszczególnych spółdzielni.

§  16.

1. Bank Gospodarki Żywnościowej otwiera odrębne nie oprocentowane rachunki, na które są przekazywane środki na wypłacanie spółdzielniom dotacji w ramach otwartych na ten cel kredytów budżetowych.

2. Podstawą wypłacenia dotacji jest zestawienie należnych datacji, sporządzone przez spółdzielnie i akceptowane przez właściwy wojewódzki związek spółdzielni.

3. Dotacje są przekazywane spółdzielniom miesięcznie w terminie 7 dni po złożeniu zestawienia należnych dotacji.

§  17.

1. W razie ujawnienia przez organa kontroli nadmiernie pobranych dotacji po złożeniu rocznego sprawozdania finansowego, kwoty przekraczające wysokość należnych dotacji podlegają zwrotowi na rachunek dochodów budżetu centralnego właściwego urzędu skarbowego w terminie 3 dni od wydania decyzji ustalającej zwrot nienależnych dotacji.

2. Łącznie z kwotami, o których mowa w ust. 1, przekazaniu do budżetu podlegają odsetki za zwłokę w wysokości określonej odrębnymi przepisami.

§ 18. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1986 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

Wykaz dotowanych usług rolniczych oraz wysokość stawek dotacji

1) chemiczna ochrona roślin

- upraw sadowniczych i ogrodniczych - 25%

- pozostałych upraw - 60%

2) wapnowanie gleb

- w gminach o przewadze gleb kwaśnych i bardzo kwaśnych - 60%

- pozostałych - 40%

3) usługi zoosanitarne

- bielenie budynków inwentarskich, dezynfekcja itp. - 50%

4) nawożenie organiczne i mineralne

- załadunek, wywóz i rozstrząsanie obornika, torfu i kompostu, wywóz i rozlewanie gnojownicy, załadunek i rozsiew nawozów mineralnych, rozrozlewanie wody amoniakalnej - 50%

5) zbioru traw i zielonek

- koszenie samojezdną kosiarką pokosową - 30%

- koszenie kosiarkoładowaczem z orkanem - 40%

- zbiór silosokombajnem doczepianym i kombajnem samojezdnym - 50%

6) różne

- sortowanie ziemniaków - 20%

- parowanie ziemniaków - 50%

- ugniatanie kiszonki - 40%

W miejscowościach, o których mowa w § 1 uchwały nr 4 Rady Ministrów z dnia 21 stycznia 1985 r. w sprawie aktywizacji gospodarczej i społecznej oraz rozwoju rolnictwa na terenach górskich i górzystych (Monitor Polski Nr 2, poz. 11) stawki dotacji określone w pkt 1, 2, 4 i 5 - zwiększa się o 10 punktów.

Dotacje w wysokościach określonych w pkt 1-6 oraz miejscowościach górskich i górzystych przysługują w przypadkach, gdy usługi te są rozliczane z posiadaczem gospodarstwa rolnego w ujęciu akordowym, tj. np. od ha, tony, m².

W przypadku prowadzenia przez spółdzielnię rozliczeń za godzinę pracy - stawki dotacji do poszczególnych usług ulegają zmniejszeniu o 5 punktów.

ZAŁĄCZNIK  Nr 2 ¹

Tabela stawek za tonokilometr i zryczałtowanych kwot należności za czas postoju środka transportowego wraz z obsługą przeznaczony na załadunek i wyładunek 1 tony wapna nawozowego na środek transportowy.

Lp.	Zestaw środków transportowych	Stawki dotacji
		zł/tkm	za i wyładunek zł/t
I.	Ciągnik o mocy od 30 do 60 KM:
1	z 1 przyczepą:
	1) wywrotką o ładowności do 4,5 t,	19,5	292
	2) wywrotką o ładowności do 6,0 t,	15,0	299
2	z 2 przyczepami, wywrotkami o ładowności do 4,5 t każda.	11,1	333
II.	Ciągnik o mocy od 61 do 100 KM:
1	z 2 przyczepami:
	1) wywrotkami o ładowności do 4,5 t każda,	13,5	405
	2) wywrotkami o ładowności do 6 t każda,	10,5	419
2	z jedną przyczepą wywrotkową o ładowności do 6 t,	18,6	370
3	z 1 przyczepą o ładowności do 9 t - stawka dotacji, jak dla ciągnika tej samej mocy z 2 przyczepami o ładowności do 4,5 t każda	13,5	405
4	z 1 przyczepą o ładowności do 12,0 t oraz z 2 przyczepami o ładowności do 9,0 t każda; stawka dotacji jak dla ciągnika o tej samej mocy z 2 przyczepami o ładowności do 6,0 t każda.	10,5	419

Przy obliczaniu dotacji do transportu wapna nawozowego należy m.in. uwzględniać odpowiednie stawki dotacji (zł/tkm) oraz właściwą odległość (km) transportu wapna z ładunkiem, bez ładunku w drodze powrotnej i dojazdy, z tym że gdy istnieje możliwość skrócenia drogi powrotnej z miejsca wyładunku do bazy, należy korzystać z krótszej drogi tego przejazdu.

Jednostkom położonym w znacznej odległości od źródła pozysku wapna, które na dojazd muszą pokonywać trasę, np. 100 km i w drodze powrotnej transportują wapno do odbiorcy, przysługuje również dotacja.

Jeżeli na wniosek usługodawcy spółdzielnia dokonała transportu wapna na odległość większą niż określono w § 4 ust. 5 zarządzenia - dotacja przysługuje jedynie za odległość, która została określona jako maksymalna. Za dalszą odległość dotacja nie przysługuje. Pełne koszty za tę odległość pokrywa usługobiorca.

Transport wapna nawozowego zestawem ciągnikowym z 1 przyczepą o ładowności do 4,5 t lub 6,0 t może być dokonywany w szczególnie uzasadnionych przypadkach (śliskie jezdnie, zła jakość dróg itp.), przy czym dotyczy to jedynie transportu dokonywanego z miejsca jego pozysku bezpośrednio na pole usługobiorcy na odległość nie większą niż 40 km. Decyzja w tej sprawie powinna być podjęta komisyjnie z udziałem członka zarządu spółdzielni, głównego księgowego i przedstawiciela rady spółdzielni przed przystąpieniem spółdzielni do transportu wapna. Decyzja komisji powinna być zawarta w protokole; nr protokołu i jego datę wpisuje się do karty drogowej ciągnika.

Stawki dotacji określone w tabeli należy stosować przy przestrzeganiu zasady pełnego wykorzystania dopuszczalnej ładowności zestawu transportowego; w sporadycznie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się 5% tolerancję ładowności zestawu transportowego (na plus i na minus).

Koszty przewozu wapna nawozowego transportem samochodowym do celów dotacyjnych oblicza się zgodnie z obowiązującą w dniu dokonywania przewozu wapna taryfą towarową transportu samochodowego i spedycji wydaną przez Ministerstwo Komunikacji.

Jeżeli spółdzielnia nie dysponuje odpowiednią liczbą sprzętu transportowego gwarantującego dostarczenie w odpowiednim terminie zamówionych ilości wapna nawozowego, spółdzielnia może korzystać z obcych środków transportu, przy czym należną dotację z tego tytułu powinna rozliczać w wysokości i na takich samych zasadach, jak transport własny.

Pokrycie kosztów załadunku wapna defekacyjnego należy do cukrowni. Spółdzielnia odbierająca wapno defekacyjne z cukrowni rozlicza dotację z budżetu tylko do transportu.

¹ Załącznik nr 2 zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 70 z dnia 30 sierpnia 1986 r. (Dz.Urz.MF.86.9.32) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 1986 r.