Stosowanie szczegółowych zasad obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1984.5.13

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1984 r.

OKÓLNIK Nr 5/KS

MINISTERSTWA FINANSÓW

z dnia 11 kwietnia 1984 r.

w sprawie stosowania szczegółowych zasad obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej.

W związku z zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 stycznia 1984 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej (Monitor Polski Nr 3, poz. 24), zwanego dalej zarządzeniem, wyjaśnia się co następuje:

1. Przez użyte w § 1 ust. 2 pkt 2 zarządzenia określenie "ujemne różnice wyrównawcze cen i ujemne rozliczenia wyrównawcze w eksporcie" - rozumie się różnice lub rozliczenia uszczuplające wynik finansowy jednostki gospodarczej.

2. Przez użyte w § 2 ust. 2 pkt 1 zarządzenia określenie "produkcja budowlano-montażowa wykonana poza granicami kraju" - rozumie się zarówno budownictwo jak i usługi eksportowe wykonane poza granicami kraju przez jednostki budowlano-montażowe i jednostki gospodarcze zaliczane do działów gospodarki narodowej innych niż budownictwo.

3. W celu wyłączenia z obliczenia produkcji sprzedanej netto sprzedaży dokonywanej wewnątrz przedsiębiorstwa oraz związanych z tą sprzedażą kosztów materialnych, o których mowa w § 3 pkt 1 zarządzenia, od wielkości "S" i "M" odejmuje się w jednakowej wysokości wartość według cen realizacji, dokonanej wewnątrz przedsiębiorstwa sprzedaży wyrobów, robót i usług materialnych, a od wielkości "S" także wartość dokonanej wewnątrz przedsiębiorstwa sprzedaży usług niematerialnych. Natomiast jako sprzedaż na zewnątrz jednostki traktuje się sprzedaż na własne potrzeby robót, polegających na wznoszeniu zaplecza tymczasowego przez jednostki budowlano-montażowe oraz projektów typowych przez biura projektów.

4. Jeżeli ustalenie podlegającej wyłączeniu z obliczeń wartości produkcji sprzedanej netto, produkcji wykonanej przez zespoły gospodarcze w sposób określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 listopada 1983 r. w sprawie zakładowych zespołów gospodarczych organizowanych w przedsiębiorstwach produkujących na rynek (Dz. U. Nr 68, poz. 302) napotyka się trudności - na przykład nie stanowi ona bezpośredniego przedmiotu sprzedaży i brak na nią cen, wówczas produkcję sprzedaną netto, wytworzoną przez te zespoły można ustalić w wysokości takiego jej udziału w produkcji sprzedanej netto całej jednostki gospodarczej za okres obliczeniowy jaki stanowi udział 67% wynagrodzeń zespołów gospodarczych w sumie wynagrodzeń osobowych i bezosobowych jednostki gospodarczej ogółem w okresie obliczeniowym.

5. Dla obliczenia przyrostu produkcji sprzedanej netto według zasad określonych w § 4 zarządzenia stosuje się do okresu obliczeniowego i bazowego formułę produkcji sprzedanej netto obowiązującą w roku obliczeniowym, z tym że:

1) ¹ jednostki gospodarcze, które w 1983 r. stosownie do obowiązujących je za 1983 r. zasad obliczania produkcji sprzedanej netto nie uwzględniały przy obliczaniu tej produkcji różnicy stanu produkcji (robót) w toku, półfabrykatów i (lub) wyrobów gotowych - nie korygują produkcji sprzedanej roku bazowego o różnice tych stanów;jednostki badawcze przy ustalaniu produkcji sprzedanej roku bazowego uwzględniają różnice stanów prac badawczych w toku

2) stany produkcji (robót) w toku, półfabrykatów i wyrobów gotowych na początek i koniec roku (okresu) ustala się w wysokości kosztów i według zasad obowiązujących w danym roku, a więc:

- za rok bazowy - po pełnym koszcie wytworzenia,

- za rok obliczeniowy - po technicznym koszcie wytworzenia, to jest bez kosztów ogólnozakładowych (ogólnego zarządu, zarządu itp.).

Stany produkcji (robót) w toku, półfabrykatów i wyrobów gotowych za okres obliczeniowy podlegają przeliczeniu z tytułu zmian cen jedynie w przypadkach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 1984 r. w sprawie przeszacowania zapasów przez jednostki gospodarki uspołecznionej oraz zasad rozliczania wyników tego przeszacowania z budżetem (Dz. U. Nr 6, poz. 27). Nie przelicza się stanów produkcji (robót) w toku, półfabrykatów i wyrobów gotowych za okres bazowy.

Jednostki gospodarcze mogą zmniejszyć bazową produkcję sprzedaną netto o wartość nieopłaconych przez pracowników posiłków regeneracyjno-wzmacniających oraz innych artykułów spożywczych o podobnym charakterze, zaliczanych w 1983 r. do wynagrodzeń osobowych.

Zasady ustalania przyrostu produkcji sprzedanej netto za kwartalne okresy obliczeniowe określa § 8 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 29 lutego 1984 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania przyrostu wynagrodzeń i kwot obciążeń na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej (Dz. U. Nr 19, poz. 90).

6. Zgodnie z § 5 ust. 1 zarządzenia, polegające wyłączeniu z wielkości produkcji sprzedanej netto skutki wzrostu cen wyrobów, robót, usług, materiałów oraz wzrostu marż, który nastąpił:

1) w roku bazowym lub na pierwszy dzień roku obliczeniowego - powodują zwiększenie wielkości "S" i (lub) "M" za rok bazowy,

2) po pierwszym dniu roku obliczeniowego - powodują zmniejszenie wielkości "S" i (lub) "M" za rok obliczeniowy.

Skutki obniżenia cen uwzględnia się w sposób odwrotny.

7. Ceny stosowane przez poszczególnych dostawców materiałów w pierwszym dniu roku obliczeniowego, o czym mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 zarządzenia, ustala się na podstawie cenników, informacji dostawców, a w razie braku takich danych - na podstawie faktur za dostawy dokonane na początku roku obliczeniowego.

W celu zmniejszenia pracochłonności przeliczeń bazowej produkcji sprzedanej netto, stosowane na pierwszy dzień roku obliczeniowego ceny średnioważone ustala się na podstawie ilości sprzedaży lub zakupów ostatniego miesiąca roku bazowego. Jeżeli jednak w ostatnim miesiącu roku bazowego nie nastąpiła sprzedaż lub zakup danego rodzaju wyrobów, robót, usług albo materiałów, lub struktura tej sprzedaży albo zakupu nie jest reprezentatywna, jednostki gospodarcze mogą za podstawę ustalenia cen średnioważonych przyjąć również ilość sprzedaży lub zakupów wynikającą z danych - kolejno - za czwarty kwartał albo za drugie półrocze roku bazowego.

Jeżeli jednostka gospodarcza dokonuje sprzedaży wyrobów, robót i usług według cen podstawowych (np. I gatunku), w stosunku do których udziela opustów, rabatów itp., nastąpiły zaś zmiany cen podstawowych, których wpływ wymaga wyłączenia, wówczas przy dokonywaniu przeliczeń wielkości "S" opusty, rabaty itp. uwzględnia się w takim odsetku wartości sprzedaży według przeliczonych cen podstawowych, jaki stanowiła suma opustów, rabatów itp. w stosunku do wartości sprzedaży według cen podstawowych przed jej przeliczeniem.

8. Przez użyte w § 5 ust. 3 zarządzenia określenie "materiały bezpośrednie" - rozumie się, bez względu na stosowaną w danej jednostce gospodarczej nazwę pozycji kalkulacyjnej, te materiały (np. w jednostkach przemysłu - surowce, pomocnicze materiały bezpośrednie, opakowania, w jednostkach transportu i sprzętu - ogumienie, części zamienne, paliwa płynne), których roczne zużycie co najmniej w 50% obciąża bezpośrednio wyroby, roboty i usługi stanowiące przedmiot sprzedaży.

9. Zmiany wprowadzone zarządzeniem nr 24 Ministra Finansów z dnia 29 lutego 1984 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od jednostek gospodarki uspołecznionej oraz ulg i zwolnień od tego podatku (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 3, poz. 6) nie stanowią podstawy do przeliczeń wielkości "S".

10 2 Wartość produkcji sprzedanej na eksport w cenach transakcyjnych począwszy od dnia wejścia w życie zmiany podstawowego kursu walut, nakładającej obowiązek przeliczenia tej produkcji - przelicza się w 1984 r. wskaźnikiem obliczonym jako iloraz kursu waluty, według której następuje sprzedaż, wykazanego w kolumnie "średni" tabeli kursów nr 8/84 z dnia 20 lutego 1984 r. (licznik) i w kolumnie "średni" tabeli kursów obowiązującej na dzień dokonania ostatniej zmiany podstawowego kursu walut (mianownik). Wskaźnik zmiany podstawowego kursu walut wylicza się z dokładnością nie mniejszą niż jedno miejsce po przecinku.

Nie przelicza się wartości produkcji sprzedanej na eksport w cenach transakcyjnych, jeżeli równocześnie ze zmianą podstawowego kursu walut uległy zmianie stawki rozliczeń wyrównawczych w eksporcie.

Nie przelicza się również prowizji komisowej płaconej przez producenta jednostce handlu zagranicznego i prowizji płaconej agentom zagranicznym z wyjątkiem przypadków, gdy jednostka gospodarcza nie dokonuje rozliczeń wyrównawczych w eksporcie.

Sprzedaż produkcji na eksport po cenach transakcyjnych do II obszaru płatniczego za pierwsze półrocze roku bazowego zwiększa się z tytułu dokonanej na dzień 1 lipca 1983 r. zmiany podstawowego kursu walut za pomocą wskaźnika 1,1. Jeżeli równocześnie ze zmianą podstawowego kursu walut uległy zmianie stawki rozliczeń wyrównawczych w eksporcie stosowane w drugim półroczu 1983 r. wówczas nie przelicza się produkcji sprzedanej na eksport, o której mowa w zdaniu poprzednim.

11. ³ Wartość zakupywanych po cenach transakcyjnych materiałów bezpośrednich z importu, zużytych począwszy od dnia wejścia w życie zmiany podstawowego kursu walut po którym następował ich zakup, może również podlegać przeliczeniu wskaźnikiem zmiany podstawowego kursu walut, o którym mowa w ust. 10. Koszt podlegających przeliczeniu materiałów bezpośrednich z importu zmniejsza się wtedy przed przeliczeniem o wartość zapasu tych materiałów według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym nastąpiła zmiana podstawowego kursu walut

12. W razie uwzględnienia skutków wprowadzonych w życie z dniem 1 marca 1984 r. zmian:

1) cen paliw stałych i płynnych oraz energii - poniesione po tym dniu koszty paliw i energii przelicza się metodą bezpośrednią,

2) taryf przewozowych - poniesione po tym dniu koszty przewozów towarowych dokonanych koleją przelicza się wskaźnikiem 0,74, dokonanych transportem samochodowym - wskaźnikiem 0,85, zaś transportem wodnym, śródlądowym - wskaźnikiem 0,80. Wskaźnikiem 0,80 przelicza się również koszty usług spedycyjnych PSK.

13. Do zmian cen, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 1 zarządzenia, zalicza się trwałe zmiany rodzaju ceny (np. ceny umownej na regulowaną), po której ten sam dostawca (wykonawca) dokonuje sprzedaży wyrobów, robót i usług. Nie zalicza się do zmian cen - zmian spowodowanych zmianą struktury asortymentowej sprzedanych wyrobów, robót i usług, lub struktury asortymentowej zużytych materiałów.

14. W celu ustalenia w sposób poprawny, a zarazem nie pracochłonny, wpływu jaki wywierają zmiany cen, wymagające wyłączenia z wielkości "S" i "M", jednostka gospodarcza wybiera określone w § 6 zarządzenia metody obliczania wpływu tych zmian z uwzględnieniem wyjaśnień zawartych w niniejszym okólniku. W pierwszej kolejności zalecane jest stosowanie metody bezpośredniej, o której mowa w § 6 ust. 2 zarządzenia. Odpowiednio do udziału poszczególnych rodzajów artykułów w wielkości "S" lub "M" stosowanie tej metody może być ograniczone do artykułów, których udział w wielkości "S" lub "M" jest największy. Przeliczenie skutków zmian cen pozostałych artykułów - jeżeli ilość rodzajów (asortymentów) sprzedawanych lub zużywanych artykułów jest duża, a udział każdego z nich w łącznej wielkości "S" i "M" nieznaczny - następuje w sposób określony w § 6 ust. 3 zarządzenia. Przeliczenia według zasad określonych w § 6 ust. 3 zarządzenia, mogą być dokonywane również dla grup artykułów objętych jednym symbolem systematycznego wykazu wyrobów o większej liczbie identycznych znaków cyfrowych aniżeli 5 przy spełnieniu pozostałych warunków ustalonych w tym przepisie. Jeżeli w okresie bazowym i obliczeniowym jednostka gospodarcza dokonywała sprzedaży artykułów według takich samych cen podstawowych, korygowanych następnie jednolitymi w poszczególnych okresach wskaźnikami zmian cen, wówczas wpływ zmian cen można również ustalić doprowadzając wartość sprzedaży okresu bazowego i obliczeniowego do wartości według cen podstawowych, a następnie korygując tę wartość wskaźnikiem zmiany cen stosowanym na pierwszy dzień roku obliczeniowego.

15. Nie przelicza się zgodnie z § 7 ust. 1 zarządzenia, przychodów ze sprzedaży, objętych cenami regulowanymi i umownymi:

- wyrobów nowych, przez które rozumie się także wyroby nietypowe oraz wyrobów zmodernizowanych,

- robót, w tym także budowlano-montażowych i usług nie objętych cennikami,

nieporównywalnych do sprzedawanych w roku bazowym, zwanych dalej artykułami nieporównywalnymi, oraz kosztów materiałów bezpośrednich tych artykułów, jeżeli ich udział nie przekracza w okresie obliczeniowym 20% wartości produkcji sprzedanej w cenach realizacji.

W razie trudności ustalenia kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do artykułów nieporównywalnych, ich koszt, podlegający wyłączeniu z przeliczenia, można ustalić w takiej proporcji do ogółu kosztów materiałów bezpośrednich, w jakiej pozostaje wartość sprzedaży artykułów nieporównywalnych w cenach realizacji do łącznej wartości dokonanej w okresie obliczeniowym sprzedaży w cenach realizacji.

Jeżeli natomiast wartość sprzedaży artykułów nieporównywalnych przekracza w okresie obliczeniowym 20% wartości produkcji sprzedanej w cenach realizacji, a poziom cen ich sprzedaży (elementy kalkulacji ceny, jak na przykład ceny materiałów bezpośrednich, koszty roboczogodziny, narzuty kosztów pośrednich i zysku) uległ zmianie w stosunku do poziomu cen w roku bazowym, wartość sprzedanych artykułów nieporównywalnych przelicza się stosując zasady określone w § 6 lub w § 7 ust. 2 zarządzenia.

16. Wartość sprzedanych w okresie obliczeniowym artykułów nieporównywalnych zmniejsza się w odpowiedniej proporcji o przyrost wymienionych w § 7 ust. 2 zarządzenia, składników kosztów nie zaliczanych do materiałów, zwiększa zaś o ich spadek.

Obliczając przyrost w stosunku do roku bazowego wynagrodzeń i pochodnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne oraz podatku od płac z wynagrodzeń roku bazowego wyłącza się te ich składniki, które w myśl uchwały Rady Ministrów nr 33 z dnia 25 marca 1983 r. w sprawie klasyfikacji wynagrodzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 15, poz. 85) nie są od dnia 1 stycznia 1984 r. zaliczone do wynagrodzeń.

Ponadto za rok (okres) bazowy i obliczeniowy wyłącza się wynagrodzenia, wraz z pochodnymi, wypłacane w kraju pracownikom skierowanym do pracy zagranicę w jednostkach wykonujących budownictwo i usługi eksportowe (ust. 2) oraz zespołów gospodarczych (ust. 4).

Nie dokonuje się zwiększeń względnie zmniejszeń wartości sprzedanych artykułów nieporównywalnych za okres bazowy, zaś za okres obliczeniowy - jeżeli zmiany poziomu cen artykułów nieporównywalnych w stosunku do poziomu cen tych artykułów w roku bazowym spowodowane są wyłącznie zmianą cen materiałów bezpośrednich.

17. Jednostki gospodarcze, które obowiązuje miernik sprzedaży liczonej w cenach realizacji, stosownie do § 9 zarządzenia nie mogą dokonywać przeliczeń wartości sprzedaży artykułów nieporównywalnych według zasad określonych w § 7 ust. 2 zarządzenia. Jednostki te są zobowiązane przy ustalaniu wartości sprzedaży produkcji budowlano-montażowej do przestrzegania zasad zaliczania do tej produkcji materiałów i urządzeń stosownie do ust. 6. 3. załącznika do zarządzenia nr 6 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 28 kwietnia 1983 r. w sprawie metod kosztorysowania szczegółowego robót budowlanych i montażowych. (Dz. Urz. MBiPMB Nr 2, poz. 5).

18. Przepis ust. 17 nie dotyczy prac projektowych i innych o zbliżonym charakterze, np. konstrukcyjnych, badawczych, stanowiących artykuły nieporównywalne. Wartość sprzedaży prac projektowych, konstrukcyjnych, badawczych itp. przelicza się według zasad określonych w § 7 ust. 2 zarządzenia, z tym jednak że udział kosztów materialnych (bez amortyzacji) w wartości sprzedaży prac konstrukcyjnych, badawczych itp. nie może przekraczać 20%.

¹ Pkt 5 ppkt 1 zmieniony przez pkt 1 ppkt 1 okólnika nr 19/KS z dnia 16 października 1984 r. (Dz.Urz.MF.84.12.34) zmieniającej nin. okólnik z dniem 30 października 1984 r.

² Pkt 10 zmieniony przez pkt 1 ppkt 2 okólnika nr 19/KS z dnia 16 października 1984 r. (Dz.Urz.MF.84.12.34) zmieniającej nin. okólnik z dniem 30 października 1984 r.

³ Pkt 11 zmieniony przez pkt 1 ppkt 2 okólnika nr 19/KS z dnia 16 października 1984 r. (Dz.Urz.MF.84.12.34) zmieniającej nin. okólnik z dniem 30 października 1984 r.