Przeprowadzanie badań lekarskich i zapewnienie opieki zdrowotnej pracownikom skierowanym do pracy za granicę w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług eksportowych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1984.1.5

Akt utracił moc

Wersja od: 20 stycznia 1984 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 27 grudnia 1983 r.

w sprawie przeprowadzania badań lekarskich i zapewnienia opieki zdrowotnej pracownikom skierowanym do pracy za granicę w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług eksportowych.

Na podstawie § 12 a ust. 3 i § 13 ust. 6 uchwały Nr 280/81 Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1981 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą pracownikom skierowanym do pracy za granicę w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług eksportowych, zmienionej uchwałą Nr 105/83 Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 1983 r. zarządza się, co następuje:

§ 1. Badania lekarskie pracowników, określonych w § 1 powołanej na wstępie uchwały Nr 280/81 przed wyjazdem pracownika do pracy za granicę przeprowadzają:

1) przychodnie przyzakładowe lub międzyzakładowe właściwe ze względu na miejsce zatrudnienia pracownika, jeżeli jest on objęty opieką przemysłowej służby zdrowia,

2) przychodnie przyzakładowe lub międzyzakładowe, położone najbliżej miejsca zamieszkania pracownika, jeżeli pracownik nie jest objęty opieką przemysłowej służby zdrowia,

3) zakład społecznej służby zdrowia wyznaczony przez lekarza wojewódzkiego w porozumieniu z Instytutem Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni dla pracowników skierowanych do pracy do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych.

§  2.

1. Badania lekarskie przeprowadza się na podstawie pisemnego skierowania jednostki kierującej.

2. Skierowanie na badanie lekarskie powinno określać:

1) kraj będący celem podróży oraz miejsce zatrudnienia,

2) przewidywany okres zatrudnienia,

3) rodzaj dotychczas wykonywanej pracy,

4) rodzaj pracy, która ma być wykonywana ze wskazaniem czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych.

3. Skierowanie na badanie lekarskie powinno być wydane co najmniej na 30 dni przed datą planowanego wyjazdu pracownika.

§ 3. Zakres badań lekarskich określa lekarz prowadzący badanie z uwzględnieniem wskazań metodycznych ustalonych w odrębnym trybie.

§  4.

1. W wyniku przeprowadzonych badań lekarz wydaje orzeczenie lekarskie, na podstawie którego wystawia świadectwo o stanie zdrowia zawierające następujące dane:

1) imię i nazwisko,

2) numer dowodu osobistego lub paszportu,

3) wiek,

4) numer i datę skierowania,

5) datę przeprowadzonego badania,

6) brak lub istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do zatrudnienia w danym kraju,

7) okres ważności świadectwa.

2. Okres ważności świadectwa o stanie zdrowia pracownika ustala się na czas nie dłuższy niż okres przewidywanego zatrudnienia, podany w skierowaniu, o którym mowa w § 2 ust. 2.

§  5.

1. Pracownik, u którego stwierdzono przeciwwskazania, zdrowotne do zatrudnienia w danym kraju, oraz jednostka kierująca może wystąpić z wnioskiem o ponowne badanie stanu zdrowia.

2. Wniosek o ponowne badanie stanu zdrowia składa się w terminie 7 dni do lekarza wojewódzkiego, a w wypadku kierowania do kraju o odmiennych warunkach klimatycznych do Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni za pośrednictwem zakładu służby zdrowia, którego lekarz wydał świadectwo o stanie zdrowia.

3. Ponowne badanie stanu zdrowia przeprowadza komisja lekarska powołana przez dyrektora specjalistycznego przemysłowego zespołu opieki zdrowotnej (wojewódzkiej przychodni przemysłowej), a w wypadku kierowania do kraju o odmiennych warunkach klimatycznych przez dyrektora Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni. Komisja wydaje ostateczne orzeczenie lekarskie i świadectwo o stanie zdrowia, zawierające dane określone w § 4 ust. 1.

4. Świadectwo o stanie zdrowia traci ważność w razie nie wyjechania z Polski w okresie 6 miesięcy, a do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych w okresie 3 miesięcy i po każdorazowym powrocie z zagranicy ze względu na stan zdrowia.

§ 6. Nadzór nad badaniami stanu zdrowia osób skierowanych do pracy za granicę sprawuje krajowy zespół specjalistyczny w dziedzinie medycyny przemysłowej, a w odniesieniu do osób kierowanych do pracy za granicę do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych krajowy zespół specjalistyczny w dziedzinie medycyny morskiej i tropikalnej.

§ 7. Wysokość opłat za badania, o których mowa w § 1 i § 5 uregulują odrębne przepisy.

§  8.

1. Opiekę zdrowotną pracownikom polskim zatrudnionym za granicą zapewniają placówki lecznicze kraju pobytu, zgodnie z zawartymi umowami i porozumieniami międzynarodowymi, dotyczącymi wzajemności świadczeń zdrowotnych, stosownie do zawartych porozumień przez generalnego wykonawcę lub jednostkę kierującą.

2. Dla zapewnienia podstawowej opieki zdrowotnej pracownikom zatrudnionym na budowie za granicą mogą być tworzone polskie placówki lecznicze prowadzone przez jednostki kierujące.

3. Utworzenie polskiej placówki leczniczej może nastąpić, jeżeli budowa:

1) jest zlokalizowana w znacznej odległości od placówki służby zdrowia danego kraju, co utrudnia udzielenie pomocy lekarskiej w nagłych zachorowaniach lub wypadkach,

2) zatrudnia znaczną liczbę pracowników,

3) jest długoterminowa,

4) występują na niej warunki pracy o potencjalnym zagrożeniu dla zdrowia,

5) nie jest możliwe zapewnienie opieki zdrowotnej przez placówki lecznicze danego kraju albo jest prowadzona na obszarach o odmiennych warunkach klimatycznych.

4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach mogą być tworzone za granicą centralne przychodnie lekarskie.

5. Do zadań centralnej przychodni lekarskiej należy w szczególności:

1) nadzór nad polskimi placówkami leczniczymi prowadzącymi działalność na obszarze danego kraju,

2) prowadzenie konsultacji specjalistycznych w zakresie medycyny pracy i medycyny tropikalnej,

3) prowadzenie kilku łóżkowego izolatorium,

4) opiniowanie wniosków o oddelegowanie pracowników do kraju z uwagi na stan zdrowia,

5) nadzór nad gospodarką lekiem, aparaturą i sprzętem medycznym w polskich placówkach leczniczych,

6) przeprowadzanie profilaktycznych badań okresowych i kontrolnych oraz w miarę możliwości badań specjalistycznych,

7) ocena warunków środowiska pracy na stanowiskach pracy,

8) opracowywanie okresowych sprawozdań z działalności.

6. Polskie placówki lecznicze (centralna przychodnia lekarska) mogą być tworzone dla zapewnienia opieki zdrowotnej pracownikom zatrudnionym w danym kraju w ramach jednego lub kilku kontraktów, jeżeli warunki rozliczeń za tę opiekę, są przedmiotem odrębnej umowy między zainteresowanymi jednostkami zawierającymi kontrakty.

§ 9. Decyzję o utworzeniu Centralnej Przychodni Lekarskiej lub innej polskiej placówki leczniczej za granicą podejmuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek jednostki zawierającej kontrakt, zaopiniowany przez Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni dla krajów o odmiennych warunkach klimatycznych, a dla pozostałych przez Instytut Medycyny Pracy w Przemyśle Włókienniczym i Chemicznym im. Jerzego Nofera w Łodzi.

§  10.

1. Generalny wykonawca opracowuje, na podstawie zasad ustalonych w § 8, plan zapewnienia opieki zdrowotnej pracownikom kierowanym w ramach kontraktu do pracy za granicę obejmujący dane dotyczące:

1) rodzaju kontraktu,

2) zakresu wykonywanych prac,

3) wielkości przewidywanego docelowego zatrudnienia i podziału na zawody,

4) ewentualnych szkodliwości i uciążliwości występujących na stanowiskach pracy,

5) warunków socjalno-bytowych i mieszkaniowych pracowników,

6) rodzaju i rozmieszczenia miejscowych placówek służby zdrowia położonych najbliżej miejsca zatrudnienia,

7) zasad i zakresu zapewnienia opieki zdrowotnej, określonych w kontrakcie, ze wskazaniem placówek służby zdrowia, które będą zapewniać tę opiekę.

2. Plan zapewnienia opieki zdrowotnej generalny wykonawca przedstawia do akceptacji Instytutowi Medycyny Morskiej i Tropikalnej w odniesieniu do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych lub Instytutowi Medycyny Pracy w Przemyśle Włókienniczym i Chemicznym im. Jerzego Nofera w Łodzi - w odniesieniu do krajów pozostałych co najmniej na 30 dni przed przystąpieniem do realizacji kontraktu.

§ 11. Zasady rekrutacji i kwalifikowania pracowników służby zdrowia do pracy w polskich placówkach leczniczych za granicą oraz ich szkolenia, a także nadzoru nad ich działalnością regulują odrębne przepisy.

§ 12. W zakresie nie uregulowanym niniejszym zarządzeniem do badań stanu zdrowia osób skierowanych do pracy w krajach o odmiennych warunkach klimatycznych stosuje się odpowiednio zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 stycznia 1976 r. w sprawie badań stanu zdrowia osób delegowanych służbowo do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych (Dz. Urz. MZiOS Nr 1, poz. 1).

§ 13. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.