Przebieg służby, prawa i obowiązki policjantów, zawieszanie w czynnościach służbowych oraz zaliczanie okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MSWiA.1997.5.49

Akt utracił moc

Wersja od: 13 sierpnia 2002 r.

ZARZĄDZENIE NR 29

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI

z dnia 11 czerwca 1997 r.

w sprawie przebiegu służby, praw i obowiązków policjantów, zawieszania w czynnościach służbowych oraz zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego. ^*

Na podstawie art. 39 ust. 4, art. 81 ust. 1, art. 83 ust. 2, art. 84, art. 86, art. 102 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) zarządza się, co następuje:

Rozdział  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) "ustawa" - ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34 poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153);

2) "służba" - wykonywanie obowiązków wynikających ze stosunku służbowego policjantów;

3) "sprawy osobowe" - sprawy związane z nawiązaniem, zmianą i rozwiązaniem stosunku służbowego oraz wynikającymi z jego treści uprawnieniami i obowiązkami policjantów;

4) "komórka organizacyjna właściwa w sprawach osobowych" - Biuro Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji oraz komórki kadr i szkolenia jednostek organizacyjnych Policji;

5) "przełożony właściwy w sprawach osobowych" - Komendanta Głównego Policji, komendantów wojewódzkich (stołecznego) Policji, komendantów rejonowych Policji, komendanta Wyższej Szkoły Policji oraz komendantów szkół Policji;

6) "droga służbowa" - zwracanie się w sprawach osobowych policjantów do przełożonego właściwego w sprawach osobowych za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.

§ 2. Zakresem spraw osobowych w Komendzie Głównej Policji objęte są w szczególności:

1) wnioski do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o powołanie i odwołanie Zastępcy Komendanta Głównego Policji oraz komendanta wojewódzkiego (stołecznego) Policji;

2) mianowanie i zwalnianie zastępcy komendanta wojewódzkiego (stołecznego) Policji;

3) powołanie i odwołanie komendanta rejonowego Policji;

4) wnioski do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o powierzenie pełnienia obowiązków komendanta wojewódzkiego Policji w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 3 i 4 ustawy;

5) powierzenie pełnienia obowiązków komendanta rejonowego Policji w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 6 i 7 ustawy;

6) wyrażanie zgody na przyjęcie do służby w oddziałach prewencji Policji kandydata w przypadku, o którym mowa w art. 25 ust. 2 ustawy;

7) skracanie okresu służby przygotowawczej lub zwalnianie od jej odbycia;

8) mianowanie na stanowiska służbowe, przenoszenie oraz zwalnianie z tych stanowisk policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji;

9) wnioski do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o wyznaczenie na stanowisko komendanta Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie;

10) mianowanie i zwalnianie komendantów i ich zastępców w szkołach Policji;

11) wyznaczanie oraz mianowanie na stanowiska służbowe i zwalnianie z tych stanowisk w Wyższej Szkole Policji w zakresie przekazanym przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji;

12) rozpatrywanie odwołań policjantów od rozkazów personalnych oraz decyzji o zawieszeniu w czynnościach służbowych;

13) przenoszenie lub delegowanie policjanta na obszarze całego państwa oraz przedłużanie w wyjątkowych przypadkach czasu delegacji do 12 miesięcy;

14) oddelegowanie policjanta, za jego zgodą, do pełnienia zadań służbowych poza Policją na czas określony;

15) kierowanie policjanta z urzędu lub na jego prośbę do komisji lekarskiej;

16) zwalnianie ze służby policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji, oficerów Policji, a także policjantów zwalnianych ze względu na ważny interes służby;

17) wyrażanie zgody na pozostanie w służbie policjanta w przypadku, o którym mowa w art. 45 ust. 3 ustawy;

18) wnioski do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o przywrócenie stopnia oficerskiego;

19) obniżanie i przywracanie stopni policyjnych, o mianowaniu na które decyduje Komendant Głównej Policji;

20) udzielanie zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą policjantom pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji oraz komendantom wojewódzkim Policji (równorzędnym);

21) przedłużenie okresu służby przygotowawczej w przypadkach określonych w art. 29 ust. 4 ustawy policjantom pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji.

§ 3. Zakresem spraw osobowych w komendzie wojewódzkiej (stołecznej) Policji objęte w są szczególności:

1) wnioski do Komendanta Głównego Policji o mianowanie i zwolnienie zastępcy komendanta wojewódzkiego (stołecznego) Policji;

2) wnioski do Komendanta Głównego Policji o powołanie i odwołanie komendanta rejonowego Policji;

3) mianowanie i zwalnianie zastępcy komendanta rejonowego Policji;

4) wnioski do Komendanta Głównego Policji o powierzenie pełnienia obowiązków komendanta rejonowego Policji w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 6 i 7 ustawy;

5) powołanie i odwołanie komendanta komisariatu Policji;

6) powierzenie pełnienia obowiązków komendanta komisariatu Policji w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 9 i 10 ustawy;

7) wnioski do Komendanta Głównego Policji o skrócenie policjantowi okresu służby przygotowawczej lub zwolnienie z jej odbywania;

8) mianowanie na stanowiska służbowe, przenoszenie oraz zwalnianie z tych stanowisk policjantów pełznących służbę w komendzie wojewódzkiej Policji;

9) rozpatrywanie odwołań policjantów od rozkazów personalnych;

10) przenoszenie lub delegowanie policjanta na obszarze województwa;

11) wnioski do Komendanta Głównego Policji o oddelegowanie policjanta, za jego zgodą do pełnienia zadań służbowych poza Policją na czas określony;

12) czasowe powierzanie pełnienia obowiązków na innych stanowiskach, przenoszenie na niższe stanowiska, zawieszanie w czynnościach służbowych, kierowanie z urzędu na prośbę do komisji lekarskiej, a także zwalnianie policjantów ze służby, z zastrzeżeniem art. 45 ust. 1 ustawy;

13) obniżanie i przywracanie stopni policyjnych, o mianowaniu na które decyduje komendant wojewódzki Policji;

14) wnioski do Komendanta Głównego Policji o przywrócenie stopnia w korpusie aspirantów;

15) udzielanie zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą policjantom pełniącym służbę na terenie działania komendanta wojewódzkiego Policji;

16) przedłużenie okresu służby przygotowawczej w przypadkach określonych w art. 29 ust. 4 ustawy;

17) wnioski do Komendanta Głównego Policji o pozostawienie w służbie w przypadkach, o których mowa w art. 45 ust. 3 ustawy;

18) załatwianie innych spraw nie zastrzeżonych do decyzji Komendanta Głównego Policji albo komendanta rejonowego Policji.

§ 4. Zakresem spraw osobowych w komendzie rejonowej Policji objęte są sprawy nie zastrzeżone do decyzji Komendanta Głównego Policji albo komendanta wojewódzkiego Policji, a w szczególności:

1) wnioski do komendanta wojewódzkiego Policji o mianowanie i zwolnienie zastępcy komendanta rejonowego Policji;

2) wnioski do komendanta wojewódzkiego Policji o powołanie i odwołanie komendanta komisariatu Policji;

3) wnioski do komendanta wojewódzkiego Policji o powierzenie obowiązków komendanta komisariatu Policji w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 9 i 10 ustawy;

4) mianowanie policjantów na stanowiska służbowe, przenoszenie oraz zwalnianie z tych stanowisk;

5) przenoszenie lub delegowanie policjanta na obszarze właściwego rejonu;

6) wnioski do komendanta wojewódzkiego Policji o mianowanie, obniżenie lub przywrócenie stopnia policyjnego.

§ 5. Zakresem spraw osobowych w Wyższej Szkole Policji oraz szkołach Policji objęte są w szczególności:

1) mianowanie na stanowiska służbowe, przenoszenie oraz zwalnianie z tych stanowisk policjantów pełniących służbę w szkołach Policji;

2) powierzanie pełnienia obowiązków na innym stanowisku, przenoszenie na niższe stanowisko, zawieszanie w czynnościach służbowych, zwalnianie policjantów ze służby, z zastrzeżeniem art. 45 ust. 1 ustawy;

3) wnioski do Komendanta Głównego Policji o skrócenie policjantowi okresu służby przygotowawczej lub zwolnienie od jej odbywania;

4) kierowanie policjanta z urzędu lub na jego prośbę do komisji lekarskiej;

5) zezwolenie na podjęcie przez policjanta zajęcia zarobkowego poza służbą;

6) obniżanie i przywracanie stopni policyjnych, o mianowaniu na które decyduje komendant szkoły Policji;

7) wnioski do Komendanta Głównego Policji o przywrócenie stopnia w korpusie aspirantów;

8) przedłużanie okresu służby przygotowawczej w przypadkach określonych w art. 29 ust. 4 ustawy;

9) wnioski do Komendanta Głównego Policji o pozostawienie w służbie w przypadkach, o których mowa w art. 45 ust. 3 ustawy;

10) załatwianie innych spraw osobowych nie zastrzeżonych do decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Komendanta Głównego Policji.

Rozdział  II

NAWIĄZANIE, ZMIANA I ROZWIĄZANIE STOSUNKU SŁUŻBOWEGO

§  6.

1. Komórka organizacyjna właściwa w sprawach osobowych przyjmuje pisemne zgłoszenia osób ubiegających się o przyjęcie do służby w Policji.

2. Przyjęcie do służby następuje w oparciu o kryteria określone w art. 25 ustawy z uwzględnieniem możliwości etatowo-finansowych jednostki organizacyjnej Policji.

§  7.

1. Nawiązanie, zmiana i rozwiązanie stosunku służbowego następuje przez wydanie decyzji administracyjnej w formie rozkazu personalnego.

2. Do postępowania w sprawach osobowych stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego.

§  8.

1. Stosunek służbowy policjanta nawiązuje się w drodze mianowania w terminie określonym w rozkazie personalnym.

2. Rozkaz, o którym mowa w ust. 1, powinien w szczególności zawierać następujące dane:

1) oznaczenie przełożonego właściwego w sprawach osobowych,

2) datę wydania,

3) stopień, nazwisko i imię policjanta, imię ojca oraz numer identyfikacyjny,

4) datę, od której liczy się początek służby,

5) charakter służby (przygotowawcza, kandydacka lub stała),

6) stanowisko, kod stanowiska oraz nazwę jednostki organizacyjnej,

7) grupę zaszeregowania i wysokość dodatków do uposażenia, jeżeli ma ona charakter uznaniowy,

8) pouczenie o przysługujących policjantowi środkach odwoławczych,

9) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby uprawnionej do wydania rozkazu personalnego.

3. Do wydania rozkazu, o którym mowa w ust. 2 uprawniony jest przełożony właściwy w sprawach osobowych.

4. Rozkaz personalny, o którym mowa w ust. 2, doręcza się zainteresowanemu oraz włącza się do jego akt osobowych.

§  9.

1. Kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych lub upoważniona przez niego osoba zapoznaje policjanta z przepisami regulującymi przebieg służby oraz dotyczącymi ochrony tajemnicy państwowej i służbowej. Z przepisami regulującymi sposób pełnienia służby policjanta zapoznaje kierownik jednostki organizacyjnej miejsca pełnienia służby lub upoważniona przez niego osoba.

2. Policjant zobowiązany jest pisemnie potwierdzić fakt zapoznania się z przepisami, o których mowa w ust. 1. Potwierdzenie włącza się do akt osobowych policjanta.

§  10.

1. Mianowanie na stanowiska służbowe, przenoszenie oraz zwalnianie z tych stanowisk, a także zmiany uposażenia określa się w kolejnych rozkazach personalnych dotyczących przebiegu służby.

2. Rozkazy, o których mowa w ust. 1, wydaje przełożony właściwy w sprawach osobowych, z zastrzeżeniem art. 45 ust. 2 ustawy.

3. Przepisy § 8 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§  11.

1. Rozkazy personalne i inne dokumenty dotyczące służby policjanta przechowuje się w jego aktach osobowych.

2. Sposób tworzenia akt osobowych, ewidencjonowania zawartych w nich danych określają odrębne przepisy.

§  12.

1. Raporty (wnioski) dotyczące spraw osobowych policjantów kieruje się drogą służbową do decyzji przełożonego właściwego w sprawach osobowych. Przekazanie raportu (wniosku) następuje niezwłocznie wraz z opinią dotyczącą proponowanego załatwienia sprawy.

2. Postanowienia ust. 1 nie dotyczą raportów policjantów kierowanych do Komendanta Głównego Policji, informujących o odmowie wykonania rozkazu lub polecenia, o którym mowa w art. 58 ust. 2 ustawy.

§  13.

1. O zamiarze rozwiązania stosunku służbowego z policjantem, który nabył prawo do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej, należy poinformować policjanta co najmniej 3 miesiące przed przewidywanym terminem zwolnienia ze służby.

2. O zamiarze rozwiązania stosunku służbowego informuje się policjanta podczas rozmowy poświęconej tej sprawie. Rozmowę w obecności bezpośredniego przełożonego policjanta przeprowadza przełożony właściwy w sprawach osobowych uprawniony do rozwiązania stosunku służbowego lub z jego upoważnienia kierownik jednostki organizacyjnej Policji, w której policjant pełni służbę. Na 7 dni przed przeprowadzeniem rozmowy właściwy przełożony zawiadamia przewodniczącego zarządu wojewódzkiego związku zawodowego policjantów.

3. W rozmowie należy wskazać powody rozwiązania stosunku służbowego, ustalić datę zwolnienia, wysłuchać wniosków policjanta i poinformować go o możliwości ich realizacji, a także o uprawnieniach przysługujących mu po zwolnieniu ze służby. Z rozmowy należy sporządzić notatkę służbową, którą włącza się do akt osobowych policjanta.

4. Z policjantem na stanowisku komendanta (zastępcy) wojewódzkiego (stołecznego) Policji, komendanta (zastępcy) Wyższej Szkoły Policji, komendanta (zastępcy) szkoły Policji, rozmowę przeprowadza Komendant Główny Policji lub jego zastępca.

§  14.

1. Rozwiązanie stosunku służbowego następuje poprzez wydanie rozkazu personalnego o zwolnieniu policjanta ze służby.

2. Rozkaz, o którym mowa w ust. 1, powinien w szczególności zawierać następujące dane:

1) oznaczenie przełożonego właściwego w sprawach osobowych,

2) datę wydania,

3) podstawę prawną i datę zwolnienia,

4) stopień, imię i nazwisko policjanta, imię jego ojca oraz numer identyfikacyjny,

5) charakter pełnionej służby (przygotowawcza, kandydacka lub stała),

6) ostatnie miejsce służby, stanowisko oraz kod stanowiska,

7) grupa zaszeregowania i wysokość uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia przyznanego na ostatnio zajmowanym stanowisku,

8) inne świadczenia pieniężne przyznane policjantowi,

9) uzasadnienie faktyczne i prawne zwolnienia ze służby,

10) pouczenie o przysługujących policjantowi środkach odwoławczych,

11) określenie terminu rozliczenia się z obowiązków służbowych,

12) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania rozkazu personalnego.

3. Do wydania rozkazu, o którym mowa w ust. 1, uprawniony jest przełożony właściwy w sprawach osobowych, z zastrzeżeniem art. 45 ust. 1 i 2 ustawy.

4. Do rozkazu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 8 ust. 4.

5. Przepisy ust. 2 pkt 11 stosuje się odpowiednio do zwolnienia ze stanowiska lub przeniesienia do pełnienia służby.

§ 15. Policjanta posiadającego prawo do policyjnego zaopatrzenia emerytalnego należy przed zwolnieniem ze służby skierować do komisji lekarskiej, celem ustalenia stanu zdrowia oraz zdolności do służby.

§ 16. W razie uznania policjanta przez komisję lekarską za trwale niezdolnego do służby, przełożony właściwy w sprawach osobowych zwalnia go od zajęć służbowych, a następnie niezwłocznie zwalnia ze służby, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 1 ustawy.

§ 17. Do postępowania w sprawach wysługi uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału VIII.

Rozdział  III

WYDAWANIE ŚWIADECTWA SŁUŻBY I OPINII O SŁUŻBIE

§  18.

1. Policjantowi zwolnionemu ze służby albo osobie upoważnionej przez tego policjanta na piśmie wydaje się świadectwo służby w dniu, w którym następuje rozwiązanie stosunku służbowego. Wydanie świadectwa służby nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się policjanta z obowiązków służbowych.

2. Jeżeli wydanie świadectwa służby policjantowi zwolnionemu ze służby albo osobie przez niego upoważnionej nie jest możliwe, należy nie później niż w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania stosunku służbowego przesłać świadectwo służby zwolnionemu policjantowi lub tej osobie, za pośrednictwem poczty, albo doręczyć je w inny sposób.

3. W świadectwie służby należy podać informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku służbowego i uprawnień z ubezpieczenia społecznego, dotyczące:

1) okresu służby,

2) zajmowanego ostatnio stanowiska,

3) okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,

4) wykorzystanego urlopu wychowawczego w czasie trwania stosunku służbowego oraz okresu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem po ustaniu tego stosunku z przyczyn dotyczących Policji,

5) wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy, zwolnienia od zajęć służbowych przewidzianego w § 63,

6) podstawy prawnej rozwiązania stosunku służbowego lub wzmiankę o jego ustaniu z powodu śmierci policjanta,

7) wzmiankę o potrąceniach z uposażenia na zasadach określonych w art. 127 ustawy,

8) liczbę dni urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego wykorzystanego przez policjanta w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy,

9) liczbę dni, za które zwolniony policjant otrzymał świadczenie pieniężne na zasadach określonych w art. 117 ust. 3 ustawy.

4. Na żądanie policjanta w świadectwie służby należy podać także informacje o wysokości i składnikach uposażenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

5. Świadectwo, o którym mowa w ust. 1, wydaje przełożony właściwy w sprawach osobowych z wyłączeniem komendanta rejonowego Policji.

6. Kopię świadectwa służby przechowuje się w aktach osobowych policjanta; w uzasadnionych przypadkach przełożony, o którym mowa w ust. 5, wydaje odpis tego świadectwa.

7. Wzór świadectwa służby zawiera załącznik Nr 1 do zarządzenia.

§ 19. W razie ustania stosunku służbowego z powodu śmierci policjanta, przełożony, o którym mowa w § 18 ust. 5, sporządza świadectwo służby i włącza je do akt osobowych zmarłego policjanta. Z wnioskiem o wydanie przez przełożonego świadectwa służby może wystąpić członek rodziny zmarłego policjanta, a także inna osoba będąca spadkobiercą tego policjanta.

§  20.

1. Policjant zwolniony ze służby może w terminie 7 dni od daty otrzymania świadectwa służby wystąpić z żądaniem sprostowania świadectwa. Wniosek składa się do przełożonego, który wystawił świadectwo służby.

2. W razie uwzględnienia wniosku o sprostowanie świadectwa służby, przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje zwolnionemu policjantowi w terminie 7 dni nowe świadectwo służby.

§  21.

1. W razie zmiany rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby, przełożony, o którym mowa w § 18 ust. 5, obowiązany jest uzupełnić wydane uprzednio świadectwo służby o informacje o dokonanych zmianach, jeżeli mają one wpływ na treść wystawionego świadectwa.

2. W razie uchylenia rozkazu personalnego o zwolnieniu i przywrócenie policjanta do służby, w przypadku kolejnego zwolnienia ze służby wydaje się nowe świadectwo służby uwzględniające również okres służby przed tym zwolnieniem.

§ 22. W przypadkach określonych w § 20 ust. 2 i § 21 ust. 2 przełożony wydający świadectwo służby jest obowiązany najpóźniej w dniu jego wydania usunąć z akt osobowych zwolnionego policjanta poprzednio sporządzone świadectwo i zniszczyć je wraz z wcześniej wydanym egzemplarzem. Na tę okoliczność czyni odpowiednią adnotację.

§  23.

1. Na wniosek policjanta zwolnionego ze służby kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych jego ostatniego miejsca pełnienia służby lub osoba przez kierownika upoważniona przygotowuje niezwłocznie opinię o służbie. Opinię o służbie sporządza się w oparciu o informacje zawarte w aktach osobowych zwolnionego.

2. Opinię o służbie wydaje przełożony, o którym mowa w § 18 ust. 5.

3. Opinia o służbie powinna zawierać w szczególności:

1) imię, nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia,

2) informację o okresie służby,

3) charakterystykę kwalifikacji zawodowych zwolnionego,

4) ogólne określenie zakresu powierzonych obowiązków i sposobu wywiązywania się z obowiązków służbowych, nie naruszające przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej,

5) informację o szczególnych osiągnięciach zawodowych oraz o nagrodach i wyróżnieniach,

6) informację o naruszeniach dyscypliny służbowej i karach, które nie zostały zatarte,

7) informacje o podstawie prawnej rozwiązania stosunku służbowego,

8) pouczenie o przysługującym zwolnionemu policjantowi prawie do złożenia odwołania od opinii.

§  24.

1. Policjant, który nie zgadza się z treścią opinii o służbie, może w terminie 7 dni od daty otrzymania opinii wnieść na piśmie odwołanie do wyższego przełożonego za pośrednictwem przełożonego, który wydał opinię. Przepis art. 32 ust. 3 ustawy stosuje się odpowiednio.

2. Przełożony wydający opinię może uznać odwołanie i zmienić treść opinii. W przypadku uznania odwołania za nieuzasadnione wydający opinię przesyła ją wyższemu przełożonemu wraz z odwołaniem i własnym stanowiskiem w sprawie.

3. Wyższy przełożony w terminie jednego miesiąca od dnia wniesienia odwołania:

1) zmienia, uzupełnia lub uchyla opinię i nakazuje wydanie innej opinii albo

2) nie uwzględnia odwołania.

Stanowisko wyższego przełożonego zajęte w sprawie odwołania jest ostateczne, odmowa zaś wymaga pisemnego uzasadnienia.

4. W razie zmiany treści opinii poprzednią opinię należy zniszczyć.

Rozdział  IV

TRYB ZAWIESZANIA POLICJANTÓW W CZYNNOŚCIACH SŁUŻBOWYCH PRZEZ PRZEŁOŻONYCH

§  25.

1. Uprawnienia do zawieszania policjanta w czynnościach służbowych z przyczyn i na czas określony w art. 39 ust. 1 i 2 ustawy posiadają przełożeni właściwi w sprawach osobowych policjanta, z wyłączeniem komendanta rejonowego Policji.

2. Przełożeni, o których mowa w ust. 1, w szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych mogą przedłużyć do czasu ukończenia postępowania karnego.

3. Decyzja o zawieszeniu w czynnościach służbowych lub o jego przedłużeniu powinna zawierać dane określone w § 8 ust. 2 pkt 1, 2, 3, 6 i 9 oraz uzasadnienie zawieszenia. Kopię decyzji włącza się do akt osobowych policjanta.

§  26.

1. Na decyzje, o których mowa w § 25 ust. 1 i 2, policjantowi przysługuje prawo złożenia odwołania drogą służbową do wyższego przełożonego w terminie 7 dni od dnia doręczenia.

2. Złożenie przez policjanta odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji o zawieszeniu.

3. Przełożony rozpatrujący odwołanie może utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję lub ją uchylić.

4. Na decyzję o zawieszeniu w czynnościach służbowych lub o przedłużeniu zawieszenia wydaną w pierwszej instancji przez Komendanta Głównego Policji odwołanie nie przysługuje.

5. W przypadku, o których mowa w ust. 4, policjant w terminie 7 dni od dnia doręczenia mu decyzji o zawieszeniu w czynnościach służbowych lub o przedłużeniu zawieszenia może zwrócić się do Komendanta Głównego Policji z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy i uchylenie zawieszenia.

Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

6. Decyzje, o których mowa w ust. 3 i 5 są ostateczne i powinny być podjęte w terminie 7 dni od dnia wpływu odwołania lub wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

§ 27. W zakresie nie uregulowanym w niniejszym rozdziale mają zastosowanie przepisy wymienione w § 7 ust. 2.

§  28.

1. Policjanta zawieszonego w czynnościach służbowych odsuwa się od pełnienia obowiązków służbowych oraz odbiera mu się broń i legitymację służbową.

2. Na żądanie przełożonego lub prowadzącego postępowanie dyscyplinarne policjant zawieszony w czynnościach służbowych jest zobowiązany do uczestniczenia we wszystkich czynnościach wynikających z prowadzonego przeciwko niemu postępowania.

§  29.

1. Zawieszenie w czynnościach służbowych ustaje z mocy prawa po upływie terminu określonego w decyzji lub na skutek prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego lub postępowania karnego.

2. Zawieszenie w czynnościach służbowych uchyla się, gdy ustaną przyczyny, które były podstawą zawieszenia.

3. Decyzję o uchyleniu zawieszenia podejmuje przełożony określony w § 25 ust. 1.

Rozdział  V

PRAWA FUNKCJONARIUSZY

§  30.

1. Prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego policjant nabywa po upływie terminu, o którym mowa w art. 82 ust. 2 ustawy.

2. Prawo do kolejnych urlopów wypoczynkowych policjant nabywa z dniem 1 stycznia w każdym następnym roku kalendarzowym po roku, w którym policjant nabył prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego.

§  31.

1. Policjantowi, który przed przyjściem do służby pozostawał w zatrudnieniu, zalicza się okres tego zatrudnienia do okresu służby, od którego zależy prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego, według zasad określonych w kodeksie pracy oraz w przepisach szczególnych.

2. Do okresu służby policjanta, od którego zależy prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego, zalicza się również okres służby wojskowej oraz długotrwałego przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, jeżeli przyjęcie do służby w Policji nastąpiło w terminie 30 dni od dnia zwolnienia ze służby wojskowej.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli przyjęcie do służby w Policji nastąpiło w terminie późniejszym z przyczyn od policjanta niezależnych, pod warunkiem, że w terminie określonym w ust. 2 miało miejsce jego zgłoszenie się do podjęcia służby w Policji.

4. Policjantowi, który przed przyjęciem do służby wykorzystał urlop wypoczynkowy za dany rok albo otrzymał ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop, nie przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego w roku przyjęcia do służby. Prawo do urlopu powstaje z dniem 1 stycznia następnego roku.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, urlop wypoczynkowy może być udzielony policjantowi nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy służby w Policji.

§  32.

1. Do ustawowego wymiaru urlopu wypoczynkowego wlicza się nie więcej niż cztery dni ustawowo wolne od pracy.

2. Urlop nie może rozpoczynać się ani kończyć w dniu wolnym od służby.

§ 33. Policjantowi należy udzielić urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym nabył prawo do tego urlopu, z zastrzeżeniem art. 83 ust. 4 ustawy.

§ 34. Policjantowi nie udziela się urlopu wypoczynkowego w okresie zwolnienia lekarskiego, zwolnienia od zajęć służbowych lub zawieszenia w czynnościach służbowych.

§  35.

1. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów, który ustala kierownik jednostki organizacyjnej, biorąc pod uwagę wnioski policjantów i konieczność zapewnienia normalnego toku służby.

2. Policjant powinien być zawiadomiony o terminie urlopu nie później niż na miesiąc przed jego rozpoczęciem.

3. Plan urlopów, o którym mowa w ust. 1, należy sporządzić do końca roku poprzedzającego rok objęty tym planem.

§ 36. Policjantowi kierowanemu na przeszkolenie do szkół resortu spraw wewnętrznych i administracji lub Ministerstwa Obrony Narodowej urlopu wypoczynkowego za dany rok kalendarzowy należy udzielić przed tym skierowaniem, jeżeli czas trwania szkolenia uniemożliwiłby udzielenie tego urlopu zgodnie z przepisami art. 83 ust. 4 ustawy.

§ 37. Na wniosek policjantki urlopu wypoczynkowego udziela się bezpośrednio po urlopie macierzyńskim lub po urlopie udzielonym na warunkach urlopu macierzyńskiego.

§ 38. Terminem rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego przez policjanta pełniącego służbę w systemie zmianowym jest najbliższy dzień planowanej służby.

§  39.

1. Jeżeli policjant nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z powodu czasowej niezdolności do służby wskutek choroby, należy przesunąć urlop na termin późniejszy.

2. Część urlopu nie wykorzystaną z powodu czasowej niezdolności do służby wskutek choroby należy udzielić policjantowi w terminie późniejszym.

§ 40. Na wniosek policjanta urlop wypoczynkowy może być podzielony na części, z tym że co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 15 kolejnych dni kalendarzowych.

§  41.

1. Odwołanie z urlopu wypoczynkowego oraz wstrzymanie urlopu w całości lub w części jest dopuszczalne tylko z powodu szczególnych potrzeb służby, jeżeli nieobecność policjanta spowodowałaby poważne zakłócenia toku służby.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie przesunięcia terminu urlopu z ważnych względów służbowych. Przesunięcie terminu urlopu na wniosek funkcjonariusza nie może zakłócić toku służby.

§  42.

1. Zwrot kosztów policjantowi, o którym mowa w art. 83 ust. 2 ustawy, obejmuje również faktycznie poniesione przez niego i nie wykorzystane w związku z odwołaniem z urlopu opłaty, a także koszty przejazdu oraz opłaty poniesione przez policjanta na małżonka i dzieci, jeżeli odwołanie z urlopu spowodowało powrót również tych osób.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie wstrzymania policjantowi urlopu w całości lub w części.

§ 43. Prawo do ekwiwalentu pieniężnego za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy policjant nabywa z dniem zwolnienia ze służby.

§  44.

1. Dla policjantów, którzy osiągnęli określony staż służby, wprowadza się coroczne płatne urlopy dodatkowe w wymiarze:

1) 5 dni kalendarzowych - dla mających 15-letni okres służby,

2) 10 dni kalendarzowych - dla mających 20-letni okres służby,

3) 15 dni kalendarzowych - dla mających 25-letni okres służby.

2. Do określonego w ust. 1 stażu służby zalicza się również okresy innej służby, traktowane jako równorzędne ze służbą w Policji, w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym policjantów.

3. Policjant nabywa prawo do pierwszego urlopu, o którym mowa w ust. 1, z dniem osiągnięcia określonego stażu służby.

§  45.

1. Dla policjantów, którzy osiągnęli określony wiek i posiadają co najmniej 10-letni staż służby, wprowadza się coroczne płatne urlopy dodatkowe w wymiarze:

1) 5 dni kalendarzowych - po ukończeniu 40 lat życia,

2) 10 dni kalendarzowych - po ukończeniu 45 lat życia,

3) 15 dni kalendarzowych - po ukończeniu 55 lat życia.

2. Policjant nabywa prawo do pierwszego urlopu dodatkowego z tytułu określonego wieku w dniu wystąpienia łącznie obu warunków, o których mowa w ust. 1.

§  46.

1. Dla policjantów pełniących służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia wprowadza się coroczne płatne urlopy dodatkowe w wymiarze:

1) 5 dni kalendarzowych - przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości dla zdrowia,

2) 10 dni kalendarzowych - przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości dla zdrowia,

3) 15 dni kalendarzowych - przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości dla zdrowia.

2. Prawo do urlopu dodatkowego określonego w ust. 1 przysługuje policjantowi po upływie każdego roku służby pełnionej w wymiarze co najmniej połowy miesięcznej normy czasu służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

3. Przerwa w służbie, w szczególności z powodu choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych czy wynikająca z potrzeb służbowych trwająca nie dłużej niż 3 miesiące w ciągu roku, wliczana jest do okresu uprawniającego do nabycia prawa do urlopu dodatkowego określonego w ust. 1.

4. Jeżeli policjant pełni służbę na stanowiskach, dla których określono różne stopnie szkodliwości lub uciążliwości dla zdrowia, przysługuje mu jeden urlop w wymiarze korzystniejszym.

5. Oceny warunków uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia uprawniających do uzyskania urlopu dodatkowego, z uwzględnieniem norm stężenia i natężenia szkodliwego dla zdrowia przewidzianych dla pracowników urzędów państwowych, dokonują komisje powołane przez przełożonych właściwych w sprawach osobowych z udziałem przedstawicieli resortowej służby zdrowia, związku zawodowego policjantów oraz służby bhp.

6. Przełożeni właściwi w sprawach osobowych każdego roku określają wymiar urlopów dodatkowych dla podległych sobie policjantów na podstawie wniosków przedstawionych przez komisje, o których mowa w ust. 5.

7. Stopnie uciążliwości lub szkodliwości warunków pełnienia służby określa załącznik Nr 2 do zarządzenia.

§  47.

1. W razie zbiegu uprawnień do urlopu dodatkowego z różnych tytułów policjant ma prawo do jednego urlopu dodatkowego w wymiarze najkorzystniejszym.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie zbiegu uprawnień do urlopów dodatkowych określonych w § 46 ust. 1 z uprawnieniami do urlopu dodatkowego z innego tytułu.

§ 48. Policjantowi, który wykorzystał urlop dodatkowy przysługujący za dany rok kalendarzowy, a następnie nabył w ciągu tego roku prawo do urlopu dodatkowego w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający.

§  49.

1. Urlop dodatkowy w wymiarze od 6 do 12 dni nie może obejmować więcej niż jeden dzień ustawowo wolny od pracy, a w wymiarze do 15 dni - więcej niż dwa dni ustawowo wolne od pracy.

2. Do urlopów dodatkowych dla policjantów stosuje się odpowiednio przepisy art. 83 ustawy oraz §§ 33-39 i 41-43.

§  50.

1. Urlopy dodatkowe określone w §§ 44-46 mogą być dzielone na dwie części.

2. Ustępu 1 nie stosuje się do urlopów dodatkowych, których wymiar wynosi 5 dni.

§  51.

1. W sprawie wymiaru i zasad udzielania urlopów: macierzyńskiego, na warunkach urlopu macierzyńskiego i urlopu wychowawczego stosuje się przepisy prawa pracy.

2. Uprawnienia do urlopu wypoczynkowego oraz jego wymiar dla osób korzystających z urlopu wychowawczego ustala się na zasadach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1.

§  52.

1. Płatny urlop okolicznościowy przysługuje policjantowi przenoszonemu z urzędu, jeżeli z przeniesieniem wiąże się zmiana miejsca zamieszkania.

2. Urlopu okolicznościowego udziela się w wymiarze od 3 do 7 dni kalendarzowych w zależności od położenia nowego miejsca zamieszkania, warunków rodzinnych i innych okoliczności mających bezpośredni wpływ na przeniesienie. Urlop okolicznościowy może być dzielony na części.

§ 53. Policjantowi udziela się płatnego urlopu zdrowotnego na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§  54.

1. Policjantowi można udzielić urlopu bezpłatnego dla wykonania pracy w dziedzinie naukowej, dla odbycia praktyki poza służbą albo z innych ważnych przyczyn.

2. Urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, udziela:

1) komendant rejonowy Policji - w wymiarze do 6 miesięcy,

2) komendant wojewódzki Policji, komendant szkoły Policji - w wymiarze do 1 roku,

3) Komendant Główny Policji - w wymiarze powyżej 1 roku.

3. Przełożony, który udzielił urlopu bezpłatnego, może odwołać policjanta z tego urlopu w każdym czasie po uprzednim poinformowaniu zainteresowanego o tym fakcie na co najmniej 7 dni przed terminem przewidzianego podjęcia służby.

§  55.

1. Policjantowi, który wyjeżdża za granicę wspólnie z małżonkiem przeniesionym do pełnienia służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym, stałym przedstawicielem przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innej misji za granicą oraz w instytucie lub ośrodku informacji i kultury, przysługuje urlop bezpłatny na czas trwania tej służby.

2. Po odwołaniu małżonka do kraju policjant, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zgłosić się do służby w terminie jednego miesiąca od dnia powrotu z zagranicy; policjant ten obejmuje stanowisko zajmowane przed urlopem lub inne równorzędne.

3. Nieusprawiedliwione niezgłoszenie się policjanta do służby w terminie, o którym mowa w ust. 2, traktuje się jako zgłoszenie wystąpienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy.

§  56.

1. Urlop bezpłatny trwający nie dłużej niż jeden miesiąc nie ogranicza uprawnień policjanta do urlopów wypoczynkowego i dodatkowego.

2. W razie korzystania przez policjanta z urlopu bezpłatnego dłuższego niż jeden miesiąc, urlopy wypoczynkowy i dodatkowy ulegają skróceniu o 1/12 za każdy miesiąc urlopu bezpłatnego, nie więcej jednak niż za 12 miesięcy. Za rok kalendarzowy objęty w całości urlopem bezpłatnym, urlopy wypoczynkowy i dodatkowy nie przysługują.

3. Urlopy: wypoczynkowy i dodatkowy za rok kalendarzowy, w którym policjant podjął służbę po urlopie bezpłatnym, ulegają skróceniu, a jeżeli urlopy za ten rok zostały już wykorzystane, skróceniu ulegają urlopy za następny rok kalendarzowy.

4. Policjantowi podejmującemu służbę po urlopie bezpłatnym, w trakcie którego pozostawał w zatrudnieniu i z tego tytułu wykorzystał urlop wypoczynkowy za dany rok lub otrzymał ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany urlop, nie przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego w roku podjęcia służby. Prawo do urlopu powstaje z dniem 1 stycznia następnego roku.

§  57.

1. Policjantowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, a także przygotowującemu się do egzaminu doktorskiego i obrony pracy doktorskiej lub do kolokwium habilitacyjnego udziela się zwolnienia od zajęć służbowych, stosując odpowiednio przepisy prawa pracy dotyczące urlopów szkoleniowych, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5.

2. Policjantom skierowanym na studia zaoczne, wieczorowe lub eksternistyczne w szkołach wyższych Ministerstwa Obrony Narodowej udziela się zwolnienia od zajęć służbowych, stosując odpowiednio przepisy resortu obrony narodowej dotyczące urlopów szkoleniowych.

3. Policjantom odbywającym pozaetatową aplikację w zawodzie prawniczym albo przygotowującym się do egzaminu końcowego w tym zawodzie udziela się zwolnienia od zajęć służbowych w celu uczestniczenia w obowiązkowych zajęciach szkoleniowych odbywanych poza siedzibą jednostki organizacyjnej, stosując odpowiednio przepisy dotyczące tych aplikacji.

4. Policjantowi skierowanemu na studia zaoczne do szkoły policyjnej udziela się zwolnienia od zajęć służbowych:

1) w wymiarze niezbędnym na udział w obowiązkowych zajęciach określonych programem studiów, w tym złożenie egzaminów,

2) 10 dni w każdym roku nauki - na przygotowanie do kolokwiów i egzaminów,

3) 28 dni - na przygotowanie pracy dyplomowej i złożenie egzaminu końcowego - w ostatnim roku studiów.

5. Policjantowi skierowanemu na przeszkolenie zawodowe w systemie zaocznym lub odbywającemu je w formie eksternistycznej lub skierowanemu do wzięcia udziału w innych formach szkolenia organizowanego w systemie zaocznym lub w formie eksternistycznej przez szkoły Policji udziela się zwolnienia od zajęć służbowych:

1) w wymiarze niezbędnym na udział w obowiązkowych zajęciach określonych programem tych szkoleń, w tym złożenie egzaminów,

2) od 3 do 6 dni na przygotowanie do egzaminów końcowych, w zależności od czasu trwania szkolenia i egzaminów,

3) 3 dni na przygotowanie do egzaminów, w każdym semestrze nauki w studium oficerskim.

§  58.

1. Policjantowi przysługuje zwolnienie od zajęć służbowych w wymiarze:

1) 2 dni - w razie zawarcia związku małżeńskiego przez policjanta, urodzenia się dziecka policjantowi, zgonu i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy policjanta,

2) 1 dnia - w razie zawarcia związku małżeńskiego przez dziecko policjanta, zgonu i pogrzebu siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu policjanta lub pod jego bezpośrednią opieką.

2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się, jeżeli wskazany przez policjanta termin udzielenia tego zwolnienia nie pozostaje w bezpośrednim związku ze zdarzeniem uzasadniającym udzielenie zwolnienia przewidzianego w tym przepisie.

§  59.

1. Policjantowi przysługuje zwolnienie od zajęć służbowych w razie konieczności osobistego sprawowania opieki nad:

1) dzieckiem w wieku do lat 8 w przypadku:

a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,

b) porodu lub choroby małżonka stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki,

c) pobytu małżonka policjanta stale opiekującego się dzieckiem w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej,

2) chorym dzieckiem do lat 14,

3) innym chorym członkiem rodziny.

2. Za członków rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uważa się małżonka, rodziców, teściów, dziadków, rodzeństwo oraz dzieci w wieku ponad 14, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z policjantem.

3. Za dzieci w rozumieniu ust. 1 i 2 uważa się dzieci własne policjanta lub jego małżonka oraz dzieci przysposobione, a także dzieci obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie.

4. Podstawę udzielenia zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w ust. 1, stanowi orzeczenie wydane przez zakład służby zdrowia określony w § 71 ust. 1.

§ 60. Jeżeli oboje rodzice pełnią służbę w Policji, z uprawnienia do zwolnienia od zajęć służbowych z tytułu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem może korzystać jedno z nich. Przepis stosuje się odpowiednio do opiekunów dziecka.

§  61.

1. Zwolnienie od zajęć służbowych przysługuje przez niezbędny okres osobistego sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż przez:

1) 60 dni w roku kalendarzowym - jeżeli opieka jest sprawowana nad dziećmi, o których mowa w § 59 ust. 1 pkt 1 i 2,

2) 14 dni w roku kalendarzowym - jeżeli opieka jest sprawowana nad innymi członkami rodziny, o których mowa w § 59 ust. 1 pkt 3.

2. Łączny okres zwolnienia od zajęć służbowych na opiekę nad dziećmi i innymi członkami rodziny nie może przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się niezależnie od liczby dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki. W razie wykorzystania części zwolnienia od zajęć służbowych przez jedno z rodziców (opiekunów), drugiemu przysługuje tylko zwolnienie uzupełniające.

§ 62. Policjanta oddającego honorowo krew zwalnia się na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi oraz na czas niezbędny do przeprowadzenia zleconych przez stację krwiodawstwa okresowych badań lekarskich, jeżeli nie mogą one być wykonane w czasie wolnym od służby.

§  63.

1. Policjantce wychowującej co najmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od zajęć służbowych w wymiarze 2 dni.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również policjantowi będącemu jedynym opiekunem dziecka w wieku do 14 lat.

§ 64. Policjantowi przysługuje zwolnienie od zajęć służbowych w przypadku wezwania do stawienia się przed organem właściwym w sprawach powszechnego obowiązku obrony, Policją, prokuraturą, organem prowadzącym postępowanie administracyjne, sądowe lub w sprawie o wykroczenie - w charakterze strony lub świadka - w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami,

§ 65. Niezależnie od zwolnień od zajęć służbowych, o których mowa w §§ 57-59, policjantowi można udzielić zwolnienia od zajęć służbowych dla załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych w wymiarze nie przekraczającym 5 dni w ciągu roku kalendarzowego.

§ 66. Zwolnienie od zajęć służbowych policjantów powołanych do pełnienia funkcji w organach związku zawodowego policjantów regulują przepisy ogólnie obowiązujące.

Rozdział  VI

SZCZEGÓŁOWE OBOWIĄZKI POLICJANTÓW

§  67.

1. Policjant ma obowiązek niezwłocznie zameldować przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych, załączając w razie potrzeby stosowne dokumenty o:

1) zmianie nazwiska,

2) zmianie stanu cywilnego,

3) urodzeniu się dziecka, przysposobieniu, wzięciu na utrzymanie lub wychowanie,

4) wszczęciu i zakończeniu postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego przeciwko niemu, małżonkowi lub dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu,

5) zmianie miejsca zamieszkania,

6) innych przypadkach, jeżeli przepisy odrębne tak stanowią.

2. Obowiązek określony w ust. 1 policjant wykonuje, składając pisemny raport drogą służbową.

§  68.

1. Policjant ma obowiązek raz w roku poddać się profilaktycznym badaniom lekarskim, a przełożony ma obowiązek ułatwić dostęp do tych badań.

2. Policjant skierowany do komisji lekarskiej podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby ma obowiązek bez zbędnej zwłoki poddać się badaniom lekarskim zleconym przez komisję lekarską.

§ 69. W przypadku wyjazdu za granicę nie mającego charakteru służbowego policjant jest obowiązany pozostawić w kraju umundurowanie i dokumenty związane ze służbą, chyba że uzyska zgodę Komendanta Głównego Policji na ich wywiezienie.

§  70.

1. Policjant jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność lub spóźnienie do służby.

2. Policjant jest obowiązany uprzedzić o niemożności stawienia się do służby lub spóźnieniu z przyczyny z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia oraz poinformować o przewidywanym czasie trwania nieobecności.

3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do służby, policjant jest obowiązany tego samego dnia poinformować o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, chyba że zachodzą szczególne okoliczności uniemożliwiające terminowe dopełnienie tego obowiązku. Zawiadomienia policjant dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności lub drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.

4. Usprawiedliwienia, o których mowa w ustępach poprzedzających, policjant przedstawia bezpośredniemu przełożonemu.

§  71.

1. Nieobecność w służbie z powodu choroby policjant usprawiedliwia, przedstawiając orzeczenie o czasowej niezdolności do służby wydane przez zakład służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych i administracji albo inny zakład służby zdrowia.

2. W przypadku orzeczeń o czasowej niezdolności do służby wydanych przez inny zakład służby zdrowia obejmujących nieprzerwany okres co najmniej 3 miesięcy, policjanta można skierować do komisji lekarskiej podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji w celu określenia jego stanu zdolności do służby.

§  72.

1. Policjant w służbie kandydackiej jest obowiązany uzyskać zezwolenie bezpośredniego przełożonego na opuszczenie miejsca służbowego zakwaterowania.

2. Przepisy §§ 70-71 stosuje się odpowiednio, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

§ 73. Szczegółowe prawa i obowiązki związane z procesem nauczania policjantów będących słuchaczami Wyższej Szkoły Policji, szkół Policji oraz ośrodków szkolenia regulują odrębne przepisy.

Rozdział  VII

TRYB ZALICZANIA OKRESÓW SŁUŻBY I PRACY DO WYSŁUGI LAT UWZGLĘDNIONEJ PRZY USTALANIU WZROSTU UPOSAŻENIA POLICJANTÓW

§  74.

1. Do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia policjantów zalicza się okresy służby w Policji.

2. Do wysługi lat, o której mowa w ust. 1, zalicza się również:

1) służbę w Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i w Służbie Więziennej,

2) okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i w Służbie Więziennej wymienione w art. 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153),

3) zakończone okresy zatrudnienia wykonywanego w pełnym wymiarze czasu pracy; okresy pracy wykonywanej równocześnie w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub na danym stanowisku sumuje się,

4) inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

§  75.

1. Do wysługi lat nie zalicza się okresów służby (pracy), za które nie przysługiwało uposażenie zasadnicze (wynagrodzenie) lub zasiłek z tytułu choroby przewidziany w przepisach odrębnych.

2. Przepisu ust. l nie stosuje się w przypadku korzystania przez policjanta, także przed podjęciem służby, z urlopu udzielonego w celu sprawowania opieki nad małym dzieckiem przewidzianego w przepisach prawa pracy oraz urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie § 55.

§  76.

1. Ustalenia wysługi lat dokonuje się na dzień przyjęcia do służby.

2. Policjant jest obowiązany przedłożyć dokumenty potwierdzające okresy zaliczenia do wysługi lat.

3. Zwiększenie wysługi lat z tytułu stażu służby następuje z urzędu i nie wymaga odrębnej decyzji.

Rozdział  VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

§ 77. Traci moc Zarządzenie Nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 maja 1991 roku w sprawie przebiegu służby oraz praw i obowiązków policjantów (Dz. Urz. MSW Nr 2, poz. 39 i z 1992 r. Nr 3, poz. 73).

§ 78. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

........................... ....................

(nazwa i adres pracodawcy) (miejscowość i data)

.........................

(Nr REGON - EKD)

ŚWIADECTWO SŁUŻBY

1. Stwierdza się, że ........................................

(imię nazwisko)

imiona rodziców .............................................

urodzony(a) .................................................

(data i miejsce urodzenia)

pełnił służbę (przygotowawczą, kandydacką, stałą) ...........

.............................................................

.............................................................

(nazwa jednostki organizacyjnej Policji)

w okresie od ...................... do ......................

2. W dacie zwolnienia ze służby .............................

.............................................................

.............................................................

(zajmowane stanowiska lub pełnione funkcje)

3. Stosunek służbowy ustał w wyniku:

a)rozwiązania ...............................................

.............................................................

(tryb i podstawa prawna rozwiązania stosunku służbowego)

b) ..........................................................

.............................................................

(inne przypadki)

4. W okresie służby:

1) wykorzystał(a) urlop wypoczynkowy w wymiarze:

.............................................................

(liczba dni urlopu wypoczynkowego przysługującego i

wykorzystanego w roku ustania stosunku służbowego)

2) korzystał(a) z urlopu bezpłatnego

.............................................................

(okres trwania urlopu bezpłatnego i podstawa prawna

jego udzielenia)

3) korzystał(a) z urlopu wychowawczego

.............................................................

(okres trwania urlopu wychowawczego; w razie likwidacji

jednostki organizacyjnej Policji podać okres tego urlopu

przypadającego po jej likwidacji)

4) wykorzystał(a) zwolnienia od służby przewidziane w § 63

Zarządzenia Nr 29/97 MSWiA (art. 188 Kodeksu pracy)

.............................................................

(liczba dni zwolnienia wykorzystanego w roku

kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy)

5) odbył służbę wojskową przypadającą w okresie służby

.............................................................

(okres odbywania czynnej służby wojskowej lub jej form

zastępczych)

6) okres służby w Policji traktuje się jako pracę w

szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu

emerytalnym pracowników i ich rodzin (art. 78 ustawy z dnia 6

kwietnia 1990 r. o Policji - Dz. U. Nr 30, poz. 179 z

późniejszymi zmianami).

5. Informacja o zajęciu uposażenia:

.............................................................

(oznaczenie komornika i numer sprawy egzekucyjnej)

.............................................................

(wysokość potrąconych kwot)

6. Informacje uzupełniające .................................

.............................................................

.............................................................

.............................................................

.............................................................

.............................................................

...........................

(pieczęć i podpis

pracodawcy lub osoby

działającej w jego imieniu)

POUCZENIE

Policjant może w ciągu 7 dni od dnia otrzymania świadectwa służby wystąpić z wnioskiem o sprostowanie tego świadectwa.

ZAŁĄCZNIK Nr 2

STOPNIE SZKODLIWOŚCI LUB UCIĄŻLIWOŚCI WARUNKÓW PEŁNIENIA SŁUŻBY

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości lub uciążliwości warunków pełnienia służby zalicza się wykonywanie służby:

1) w pomieszczeniach, w których jest konieczne stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

2) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych,

3) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone,

4) w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C,

5) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

6) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

7) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,

8) przy uzyskiwaniu, zabezpieczaniu i badaniu rzeczowych środków dowodowych.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości lub uciążliwości warunków pełnienia służby zalicza się wykonywanie służby:

1) w pomieszczeniach specjalnych zagłębionych i półzagłębionych obwałowanych w warunkach niewłaściwej wentylacji i sztucznego oświetlenia,

2) w warunkach narażenia na hałas,

3) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2.000 kcal dla mężczyzn i 1.200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

4) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

6) w warunkach dużego ciągłego napięcia psychicznego oraz koncentracji, a także wpływu zmiennych warunków atmosferycznych przy prowadzeniu tajnej obserwacji zewnętrznej,

7) na skrzyżowaniach i ciągach komunikacyjnych o dużym natężeniu ruchu,

8) w warunkach ciągłego napięcia i koncentracji przy nagrywaniu i odtwarzaniu zapisów magnetycznych w styczności ze zmiennym natężeniem i zakresem fal dźwiękowych, a także przy nasłuchu radiowym.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości lub uciążliwości warunków pełnienia służby zalicza się wykonywanie służby:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia,

3) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa i beta naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, o ile zostanie to stwierdzone przez instytut medycyny pracy,

4) przy fizycznym zwalczaniu terroryzmu,

5) przy konserwowaniu, magazynowaniu, transporcie i stosowaniu materiałów wybuchowych, łatwo palnych i samozapalnych,

6) przy prowadzeniu prób broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz prac doświadczalnych z materiałami wybuchowymi,

7) w kontakcie z materiałem zakaźnym.

^* Z dniem 15 czerwca 2000 r. nin. zarządzenie traci moc w zakresie uregulowanym przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 2000 r. w sprawie zwrotu kosztów policjantowi odwołanemu z urlopu wypoczynkowego (Dz.U.00.44.517) - zob. § 4 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 6 lipca 2002 r. nin. zarządzenie traci moc w zakresie uregulowanym przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie urlopów policjantów (Dz.U.02.81.740) - zob. § 29 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 6 lipca 2002 r. nin. zarządzenie traci moc w zakresie uregulowanym przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie wprowadzenia płatnych urlopów dodatkowych dla policjantów (Dz.U.02.81.741) - zob. § 3 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 13 sierpnia 2002 r. nin. zarządzenie traci moc w zakresie uregulowanym przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 lipca 2002 r. w sprawie trybu zawieszania policjanta w czynnościach służbowych przez przełożonych (Dz.U.02.120.1029) - zob. § 7 powołanego rozporządzenia.