Powołanie i działalność szkoleniowa ośrodków zdrowia na wsi.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1983.1.6

Akt utracił moc
Wersja od: 20 stycznia 1983 r.

INSTRUKCJA Nr 1/83
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 26 października 1982 r.
w sprawie powołania i działalności szkoleniowych ośrodków zdrowia na wsi.

W celu zapewnienia odpowiedniej bazy szkoleniowej dla kształcenia przeddyplomowego i podyplomowego pracowników medycznych, w tym także pracowników podejmujących pracę i zatrudnionych w ośrodkach zdrowia na wsi - ustala się, co następuje:
§  1.
1.
Wyznacza się na obszarze każdego województwa szkoleniowe ośrodki zdrowia zwane dalej "ośrodkami szkoleniowymi".
2.
Należy dążyć aby każdy obwód zapobiegawczo-leczniczy posiadał na swoim obszarze ośrodek szkoleniowy.
3.
Stosownie do aktualnie istniejących możliwości wyznaczyć należy na obszarze każdego województwa przynajmniej 1-2 ośrodki szkoleniowe.
4.
Ośrodki szkoleniowe wyznacza lekarz wojewódzki w porozumieniu z Instytutem Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie.
§  2.
1.
Ośrodek zdrowia mający stanowić bazę szkoleniową, powinien posiadać odpowiednią obsadę kadrową, bazę lokalową oraz prawidłowo zorganizowaną działalność, zapewniającą mieszkańcom rejonu wymaganą dostępność i ciągłość świadczeń zapobiegawczo-leczniczych.
2.
Wskazane jest, aby w rejonie ośrodka szkoleniowego znajdowało się Państwowe Gospodarstwo Rolne, kółko rolnicze lub inny zakład nie objęty opieką przemysłowej służby zdrowia, punkt lekarski lub felczerski oraz izba porodowa.
§  3.
1.
Pracą ośrodka szkoleniowego kieruje kierownik, którym powinien być lekarz posiadający II stopień specjalizacji z zakresu medycyny ogólnej lub innej specjalności, mającej stałe zastosowanie w podstawowej opiece zdrowotnej, posiadający co najmniej 5-letni staż pracy w środowisku wiejskim.
2.
Kierownik ośrodka szkoleniowego pełni jednocześnie funkcję kierownika szkolenia.
§  4.
1.
Obsada osobowa ośrodka szkoleniowego w zależności od liczby ludności objętej opieką zapobiegawczo-leczniczą, powinna kształtować się następująco:

- 1 lekarz poradni ogólnej na 2.000-2.500 mieszkańców,

- 1 lekarz pediatra na 1.000-1.500 dzieci i młodzieży,

- 1 lekarz ginekolog na 14.000 mieszkańców,

- 1 lekarz stomatolog na 2.500-3.000 mieszkańców,

- 1 pielęgniarka środowiskowa na 1.000-2.500 mieszkańców,

- 2 położne na 1 rejon poradni dla kobiet,

- 1 pracownik socjalny.

Pozostali pracownicy medyczni jak: pielęgniarki w punkcie szczepień, gabinecie zabiegowym, laboranci, fizykoterapeuci, higienistki szkolne, sekretarki medyczne, rejestratorki i inni zatrudniani są w zależności od potrzeb.

2.
W rejonie ośrodka szkoleniowego powinien prowadzić działalność punkt PCK - opieki nad chorym w domu, zatrudniający opiekunki PCK w liczbie dostosowanej do potrzeb, nie mniejszej niżeli 1 opiekunka na 2 osoby zakwalifikowane do opieki w domu.
§  5.
1.
Bazę lokalową ośrodka szkoleniowego powinien stanowić budynek posiadający odpowiednią liczbę gabinetów lekarskich oraz innych pomieszczeń służących do wykonywania zadań z zakresu działalności podstawowej.
2.
Ośrodek powinien być wyposażony w sprzęt i aparaturę medyczną zgodnie z normami wyposażenia, opracowanymi przez Instytut Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie.
3.
Ośrodek powinien posiadać odpowiednie dla potrzeb środki transportu i łączności (samochód, telefon, radiotelefon).
4.
W rejonie ośrodka szkoleniowego powinny istnieć warunki umożliwiające zakwaterowanie i żywienie skierowanych na szkolenie.
§  6.
Warunki organizacyjne określone w § 2-5 zapewniają zespoły opieki zdrowotnej, na obszarze których prowadzą działalność ośrodki szkoleniowe.
§  7.
Działalność szkoleniowa w ośrodkach prowadzona jest w oparciu o programy szkolenia opracowane dla poszczególnych grup pracowników medycznych przez Instytut Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie.
§  8.
Nadzór nad organizacją i planowaniem działalności szkoleniowej oraz programami ośrodków a także nad realizacją programów szkolenia - sprawują Wojewódzkie Ośrodki Doskonalenia Kadr Medycznych, współdziałające w tym zakresie z Instytutem Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie.
§  9.
Szkoleniem w ośrodkach powinni być objęci:
1)
lekarze i lekarze stomatolodzy rozpoczynający pracę na wsi,
2)
lekarze specjalizujący się w zakresie medycyny ogólnej,
3)
lekarze pracujący w ośrodkach zdrowia kierowani na szkolenie przez nadzór specjalistyczny,
4)
pielęgniarki, położne, pracownicy socjalni i inny średni personel medyczny przystępujący do pracy w wiejskich placówkach służby zdrowia,
5)
studenci medycyny, wydziałów pielęgniarstwa na podstawie specjalnych programów studiów przeddyplomowych - kierowani przez akademie medyczne w ramach zawartego porozumienia,
6)
słuchacze średnich szkół medycznych, na podstawie zawartego porozumienia.
§  10.
Pracownicy medyczni kierowani są na szkolenie za pośrednictwem Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia Kadr Medycznych.
§  11.
1.
Czas trwania szkoleń w zależności od rodzaju szkolenia ustalają programy, o których mowa w § 7.
2.
Czas szkolenia wstępnego dla personelu medycznego, podejmującego pracę w placówkach zdrowia na wsi ustala się na okres 2 tygodni.
§  12.
1.
Na czas szkolenia pracownicy medyczni są oddelegowani z macierzystego zakładu pracy.
2.
Zasady przyznawania świadczeń pracownikom odbywającym szkolenie określają odrębne przepisy.
§  13.
Po zakończeniu szkolenia kierownik ośrodka przeprowadza sprawdzian i zawiadamia Wojewódzki Ośrodek Doskonalenia Kadr Medycznych, który na tej podstawie wystawia odpowiednie zaświadczenie.
§  14.
Wynagrodzenie dla pracowników ośrodka szkoleniowego, którzy biorą udział w realizacji programu szkolenia, wypłacane jest według obowiązujących stawek z funduszu Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia Kadr Medycznych.
§  15.
Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.