Porozumienie pomiędzy Zarządem Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego oraz Ministrem Edukacji Narodowej w sprawie kwalifikacji zawodowych wymaganych od nauczycieli religii.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MEN.1995.3.7

Akt obowiązujący
Wersja od: 13 lutego 1995 r.

POROZUMIENIE
POMIĘDZY ZARZĄDEM KOŚCIOŁA ADWENTYSTÓW DNIA SIÓDMEGO ORAZ MINISTREM EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 13 lutego 1995 r.
w sprawie kwalifikacji zawodowych wymaganych od nauczycieli religii.

Zgodnie z par. 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 36 poz. 155 i z 1993 r. Nr 83, poz. 390), w związku z par. 10 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli nie mających wyższego wykształcenia (Dz. U. Nr 98, poz. 433 i z 1994 r. Nr 5, poz. 19 i Nr 109, poz. 521) Zarząd Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego i Minister Edukacji Narodowej ustalają, co następuje:
§  1.
1.
Kwalifikacje zawodowe do nauczania religii w szkołach ponadpodstawowych posiadają:
1)
duchowni i osoby świeckie, którzy ukończyli wyższe studia teologiczne uwzględniające przygotowanie katechetyczno-pedagogiczne,
2)
duchowni i osoby świeckie, którzy ukończyli wyższe seminarium duchowne,
3)
osoby świeckie, które ukończyły studia wyższe i uzupełniły przygotowanie teologiczne i katechetyczno-pedagogiczne.
2.
Nauczać religii w szkołach wymienionych w ust. 1 mogą również osoby świeckie, które ukończyły studia wyższe bez przygotowania teologicznego lub katechetyczno-pedagogicznego, ale przygotowanie to obecnie zdobywają.
§  2.
1.
Kwalifikacje zawodowe do nauczania religii w przedszkolach i szkołach podstawowych posiadają:
1)
osoby wymienione w par. 1 ust. 1,
2)
duchowni i osoby świeckie, którzy posiadają świadectwo dojrzałości oraz ukończyły seminarium duchowne.
2.
Nauczać religii w szkołach wymienionych w ust. 1 mogą również:
1)
osoby wymienione w par. 1, ust. 2,
2)
osoby świeckie, które posiadają świadectwo dojrzałości oraz przygotowanie teologiczne i katechetyczno-pedagogiczne lub je obecnie zdobywają.
§  3.
O posiadaniu przygotowania teologicznego, o którym mowa w niniejszym Porozumieniu, świadczy skierowanie wydane przez przewodniczących diecezji Kościoła, zgodnie z par. 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w szkołach publicznych.
§  4.
Ilekroć w niniejszym porozumieniu jest mowa o przygotowaniu katechetyczno-pedagogicznym – należy przez to rozumieć nabycie wiedzy i umiejętności z zakresu pedagogiki, psychologii, katechetyki i dydaktyki, nauczanych w powiązaniu z teologią w wymiarze nie mniejszym niż 270 godzin oraz odbycie praktyki pedagogicznej, pozytywnie ocenionej w wymiarze nie mniejszym niż 150 godzin. O posiadaniu przygotowania katechetyczno-pedagogicznego świadczy dyplom (zaświadczenie) Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, innej uczelni teologicznej, wyższego seminarium duchownego lub seminarium duchownego.
§  5.
Nauczyciele religii zatrudnieni w dniu wejścia w życie Porozumienia, którzy przygotowanie do nauczania religii uzyskali w instytutach i na kursach katechetycznych oraz legitymują się świadectwem dojrzałości – posiadają kwalifikacje w rozumieniu niniejszego Porozumienia.
§  6.
Porozumienie wchodzi w życie z dniem podpisania.