Określenie zasad gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.KGSG.2004.2.6

Akt utracił moc

Wersja od: 14 lutego 2014 r.

ZARZĄDZENIE NR 5

KOMENDANTA GŁÓWNEGO STRAŻY GRANICZNEJ

z dnia 7 stycznia 2004 r.

w sprawie określenia zasad gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej

Na podstawie art. 9 ust. 7 pkt 6 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 128, poz. 1175, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1609 i Nr 210, poz. 2036) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie określa zasady gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej.

DZIAŁ  I

OGÓLNE ZASADY GOSPODAROWANIA MIENIEM BĘDĄCYM W ZARZĄDZIE STRAŻY GRANICZNEJ

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 2. W rozumieniu niniejszych przepisów poniższe określenia oznaczają:

1) dowód księgowy - dokument odzwierciedlający przebieg operacji gospodarczych, sprawdzony pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym, posiadający cechy wymagane dla dowodu zgodnie z ustawą o rachunkowości;

2) 1 działy zaopatrzenia - wyodrębnioną grupę rzeczowych aktywów posiadającą porównywalne cechy użytkowe;

3) dzień bilansowy - dzień, na który jednostka sporządza sprawozdanie finansowe w określonej formie;

4) eksploatacja - zespół czynności niezbędnych do zapewnienia właściwego użytkowania rzeczowych składników majątku od wydania do wycofania z użytkowania;

5) ewidencja rzeczowych aktywów majątku - ewidencja na kontach księgi głównej (ewidencja syntetyczna) prowadzona w komórce finansowej oraz ewidencja na kontach ksiąg pomocniczych (ewidencja analityczna, szczegółowa) prowadzona w komórce zaopatrującej;

6) gospodarowanie mieniem - całokształt czynności związanych z planowaniem zaopatrzenia, ewidencją, eksploatacją oraz likwidacją rzeczowych aktywów będących w zarządzie jednostki organizacyjnej;

7) inwentaryzacja - ogół czynności zmierzających do ustalenia rzeczywistego stanu określonych rzeczowych aktywów majątku na ściśle określony dzień oraz uzgodnienie stanu ewidencyjnego ze stanem faktycznym;

8) jednostka budżetowa - jednostka organizacyjna Straży Granicznej, której kierownik jest dysponentem środków budżetu państwa drugiego lub trzeciego stopnia;

9) 2 komórka finansowa - Biuro Finansów Komendy Głównej Straży Granicznej, wydział finansów jednostki organizacyjnej Straży Granicznej i sekcja finansów dywizjonów Straży Granicznej;

10) OSG - oddział Straży Granicznej;

11) 3 jednostka organizacyjna - Komenda Główna Straży Granicznej, oddział Straży Granicznej, ośrodek szkolenia Straży Granicznej;

12) jednostka pozabudżetowa - jednostka organizacyjna podległa dysponentowi drugiego lub trzeciego stopnia, prowadząca gospodarkę w formie gospodarstwa pomocniczego;

13) 4 komórka zaopatrująca - komórka organizacyjna Komendy Głównej Straży Granicznej zobowiązana do planowania, zaopatrywania i prowadzenia pomocniczej ewidencji rzeczowych aktywów majątku lub komórka organizacyjna oddziału lub ośrodka szkolenia Straży Granicznej zobowiązana do planowania, zaopatrywania i prowadzenia ewidencji rzeczowych aktywów majątku;

14) KGSG - Komenda Główna Straży Granicznej;

15) klasyfikacja budżetowa - przepisy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów;

16) 5 (uchylony);

17) komórka organizacyjna - komórka wchodząca w skład struktury jednostki organizacyjnej;

18) 6 wewnętrzna komórka zaopatrująca - wewnętrzna komórka organizacyjna wchodząca w skład komórki zaopatrującej realizująca ogół czynności związanych z działem zaopatrzenia;

19) materiały - rzeczowe składniki majątku obrotowego, które zużywają się całkowicie w jednym cyklu;

20) rzeczowe aktywa - składniki majątku trwałego zaliczane do aktywów trwałych oraz rzeczowe składniki majątku obrotowego zaliczane do rzeczowych aktywów obrotowych;

21) resurs - czas eksploatacji sprzętu określony w cyklach pracy (np. godzinach pracy) lub w okresie jego eksploatacji (np. w latach);

22) normy należności - ilość rzeczowych aktywów majątku należnych dla jednostki organizacyjnej, komórki organizacyjnej, funkcjonariusza (pracownika);

23) pozostałe środki trwałe - rzeczowe aktywa trwałe umarzane jednorazowo, przez wpisanie w koszty w miesiącu przyjęcia ich do używania, do których zalicza się:

a) książki i inne zbiory biblioteczne,

b) środki dydaktyczne, w tym także środki transportu, służące do nauczania i wychowania w szkołach i placówkach oświatowych,

c) odzież i umundurowanie,

d) meble i dywany,

e) inwentarz żywy,

f) pozostałe środki trwałe (wyposażenie) o wartości nie przekraczającej wielkości ustalonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt uzyskania przychodu w 100% ich wartości w momencie oddania do używania;

24) rzeczowe aktywa obrotowe - nabyte w celu zużycia materiały, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty: gotowe (wyroby, usługi i roboty budowlane) zdatne do sprzedaży, w toku produkcji lub półprodukty oraz towary nabyte celem sprzedaży w stanie nie przetworzonym;

25) 7 sprzęt - ruchome środki trwałe, których odpisy amortazycyjne (umorzeniowe) dokonywane są według rocznych stawek amortyzacyjnych;

26) szkoda - uszczerbek w mieniu jednostki organizacyjnej;

27) środki trwałe - rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki, zalicza się do nich w szczególności:

a) nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale spółdzielcze, własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,

c) ulepszenia w obcych środkach trwałych,

d) do środków trwałych jednostki zalicza się również obce środki trwałe używane przez nią na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze jeżeli z innych przepisów wynika prawo dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) przez korzystającą z tych środków jednostkę,

e) do środków trwałych można zaliczyć rzeczowe aktywa o cenie nabycia niższej niż kwota określona w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami), decyzję w tej sprawie podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej lub komórki zaopatrującej właściwej rzeczowo;

28) środki trwałe w budowie - zaliczane do rzeczowych aktywów trwałych, nieruchomości i inne środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego (dotychczas określane jako inwestycje);

29) SG - Straż Graniczna;

30) ustawa o rachunkowości - ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. Nr 121 poz. 591 z późniejszymi zmianami);

31) 8 użytkownik - kierownika jednostki organizacyjnej, kierownika komórki organizacyjnej, kierownika wewnętrznej komórki organizacyjnej, funkcjonariusza (pracownika) odpowiedzialnego za powierzone, na podstawie odrębnych przepisów, rzeczowe aktywa jednostki organizacyjnej;

32) wartości niematerialne i prawne - nabyte przez jednostkę, zaliczane do rzeczowych aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności:

a) autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje,

b) prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych,

c) know - how;

33) wyposażenie - pozostałe środki trwałe;

34) 9 mienie zbędne - nieruchomości, które nie są i nie będą eksploatowane w ciągu najbliższych 12 miesięcy lub też dalsza ich eksploatacja byłaby ekonomicznie nieuzasadniona, a w odniesieniu do składników majątku ruchomego - składniki, o których mowa w § 1 pkt 2 rozporządzenia;

35) 10 mienie zużyte - nieruchomości, które posiadają wady albo zagrażają bezpieczeństwu użytkowników, całkowicie utraciły wartość użytkową, są technicznie przestarzałe, a ich remont byłby nieopłacalny, a w odniesieniu do składników majątku ruchomego - składniki, o których mowa w § 1 pkt 3 rozporządzenia;

36) 11 AMW - Agencję Mienia Wojskowego;

37) 12 BTiZ - Biuro Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej;

38) 13 dowód obrotu materiałowego - dokument stanowiący podstawę do dokonania zmian w ewidencji materiałowej oraz przeprowadzenia obrotu materiałowego;

39) 14 MPS - materiały pędne i smary;

40) 15 Nw OSG - Nadwiślański Oddział Straży Granicznej;

41) 16 rozporządzenie - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami majątku ruchomego powierzonego jednostkom budżetowym, zakładom budżetowym i gospodarstwom pomocniczym (Dz. U. Nr 191, poz. 1957);

42) 17 składniki majątku ruchomego - rzeczowe aktywa z wyłączeniem nieruchomości;

43) 18 wewnętrzna komórka organizacyjna - wydział komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej lub sekcja wchodząca w skład wydziału pozostałych jednostek organizacyjnych Straży Granicznej;

44) 19 WGM Nw OSG - Wydział Gospodarki Magazynowej Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej;

45) 20 WGMiŻ BTiZ KGSG - Wydział Gospodarki Mundurowej i Żywnościowej Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej;

46) 21 WTiZ - wydział techniki i zaopatrzenia oddziału lub ośrodka szkolenia Straży Granicznej;

47) 22 wytyczne - zatwierdzone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, z dnia 23 listopada 2006 r. Wytyczne dotyczące szczegółowego sposobu opracowywania planów przekazywania Agencji Mienia Wojskowego niektórych składników mienia Skarbu Państwa będącego w trwałym zarządzie lub władaniu organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, sposobu realizacji tych planów oraz trybu i sposobu sporządzania sprawozdawczości i ich realizacji;

48) 23 wybrakowanie - udokumentowane czynności polegające na ocenie przydatności do dalszego użytkowania zbędnych lub zużytych składników majątku ruchomego zgodnie z zasadami, o których mowa w § 3 ust. 2 - 5 rozporządzenia;

49) 24 BL SG - Biuro Lotnictwa Straży Granicznej.

Rozdział  2

Organizacja i zadania organów zaopatrzenia

§ 3. 25 Podstawową rolę w zakresie gospodarowania mieniem spełnia komórka zaopatrująca, której podlegają merytorycznie komórki zaopatrujące oddziałów i ośrodka szkolenia Straży Granicznej.

§ 4. 26  

1. Do zadań komórki zaopatrującej należy:

1) planowanie i realizowanie centralnych zakupów składników majątku ruchomego i usług dla jednostek organizacyjnych;

2) opracowywanie projektów planów finansowych w zakresie centralnych wydatków budżetowych i pozabudżetowych;

3) opracowywanie projektów norm należności;

4) 27 prowadzenie ewidencji pomocniczej rzeczowych aktywów majątku;

4a) 28 prowadzenie centralnej bazy danych w odniesieniu do składników majątku ruchomego w zakresie łączności i informatyki, aktualizowanej na podstawie sprawozdań przesyłanych przez oddziały i ośrodki szkolenia Straży Granicznej, zgodnie z wzorem określonym przez Dyrektora Biura Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej;

5) sprawowanie nadzoru nad prawidłowym gospodarowaniem rzeczowymi aktywami w jednostkach organizacyjnych.

1a. 29 Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 w pkt 4a, za dany rok, oddziały i ośrodki szkolenia Straży Granicznej przesyłają do Biura Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej według stanu na dzień 31 grudnia tego roku w terminie do dnia 31 stycznia roku następnego.

2. Do zadań wewnętrznej komórki zaopatrującej należy:

1) planowanie i nabywanie rzeczowych aktywów i usług w oddziałach i ośrodku szkolenia Straży Granicznej;

2) planowanie i realizacja przydzielonych limitów związanych z zabezpieczeniem działania oddziałów i ośrodka szkolenia Straży Granicznej;

3) sporządzanie i uaktualnianie tabel należności w oddziałach i ośrodku szkolenia Straży Granicznej;

4) prowadzenie ewidencji pomocniczej rzeczowych aktywów w oddziałach i ośrodku szkolenia Straży Granicznej;

5) 30 prowadzenie gospodarki magazynowej;

6) nadzór nad prawidłowym gospodarowaniem rzeczowymi aktywami majątku w oddziałach i ośrodku szkolenia Straży Granicznej.

3. 31 (uchylony).

§ 5. 32  

1. Podstawą wydania składników majątku ruchomego do użytku są:

1) normy należności;

2) rozdzielniki zatwierdzone przez kierownika komórki zaopatrującej w odniesieniu do składników majątku ruchomego zakupionych centralnie, natomiast w stosunku do pozostałych składników majątku ruchomego przez kierownika jednostki organizacyjnej;

3) polecenie kierownika komórki zaopatrującej Komendy Głównej Straży Granicznej lub jednostki organizacyjnej.

2. Wydanie składników majątku ruchomego następuje wyłącznie na podstawie dowodu księgowego lub dowodu obrotu materiałowego.

§ 6. 33 Prawo zatwierdzania dowodów księgowych w zakresie gospodarowania mieniem posiadają:

1) kierownik komórki zaopatrującej Komendy Głównej Straży Granicznej - w stosunku do wszystkich jednostek organizacyjnych w zakresie odpowiedzialności merytorycznej oraz podległych wewnętrznych komórek organizacyjnych;

2) kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej Komendy Głównej Straży Granicznej - w stosunku do wszystkich jednostek organizacyjnych w zakresie odpowiedzialności merytorycznej;

3) kierownik jednostki organizacyjnej - w stosunku do wszystkich wewnętrznych komórek zaopatrujących jednostki organizacyjnej oraz dokumentów rozchodowych na zewnątrz;

4) kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej - w stosunku do wszystkich użytkowników.

§  7.

1. Nadzór nad gospodarowaniem mieniem wykonywany jest w formie sprawdzenia. Sprawdzenie przeprowadzają przełożeni w ramach określonych zakresem obowiązków i uprawnień, lub osoby i komisje przez nich upoważnione.

2. Celem sprawdzenia jest ustalenie:

1) słuszności i prawidłowości potrzeb pod względem ilościowym i asortymentowym, którymi kierowano się przy opracowywaniu planów zaopatrzenia;

2) ważności i poprawności dokumentów przychodowo-rozchodowych;

3) zgodności stanów ewidencyjnych z normami;

4) zgodności stanu rzeczywistego rzeczowych aktywów majątku ze stanem ewidencyjnym w jednostce organizacyjnej;

5) przestrzegania zasad magazynowania, konserwacji i wymiany rzeczowych aktywów majątku;

6) prawidłowości prowadzenia gospodarki zapasami.

3. 34 Kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej odpowiedzialny jest za prawidłowość prowadzenia ewidencji. Powinien on przynajmniej raz na kwartał dokonać wyrywkowo jej sprawdzenia. Końcowym wynikiem sprawdzenia powinna być notatka służbowa skierowana do bezpośredniego przełożonego przedstawiająca krótką ocenę ogólną oraz wnioski zmierzające do usunięcia ewentualnych uchybień.

§ 7a. 35  

1. Funkcjonariusz lub pracownik przejmujący obowiązki w wewnętrznej komórce zaopatrującej, zwany dalej "przyjmującym obowiązki", jest zobowiązany zapoznać się, przy współudziale funkcjonariusza lub pracownika przekazującego obowiązki albo bezpośredniego przełożonego osoby przekazującej obowiązki, zwanych dalej "przekazującymi obowiązki", z przejmowanym działem zaopatrzenia. Obowiązkiem przekazującego obowiązki jest udzielenie przejmującemu obowiązki wyczerpujących informacji o stanie przekazywanego działu. Do czasu przekazania obowiązków bieżące zadania w tym zakresie wykonuje przekazujący obowiązki.

2. Przy zmianie na stanowisku kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej następuje podsumowanie ksiąg ewidencji mienia, za które odpowiada dana wewnętrzna komórka zaopatrująca i uzgodnienie ich z ewidencją wszystkich wewnętrznych komórek organizacyjnych. Sprawdzanie stanu faktycznego przekazywanego mienia odbywa się na żądanie przyjmującego lub przekazującego obowiązki lub na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej.

3. W przypadku, gdy przyjmujący obowiązki ma uzasadnione przekonanie, iż stan faktyczny nie odpowiada dokumentacji i wyjaśnieniom przekazującego obowiązki, bądź stwierdza on inne poważniejsze uchybienia, składa o tym pisemny meldunek kierownikowi jednostki organizacyjnej, celem komisyjnego stwierdzenia stanu faktycznego.

4. Przekazanie obowiązków na stanowiskach kierownika jednostki organizacyjnej, jego zastępcy właściwego do spraw logistycznych oraz innych stanowiskach kierowniczych w komórkach zaopatrujących lub magazyniera następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, którego wzór określa załącznik nr 3 do zarządzenia. Protokół ten określa:

1) nazwę jednostki organizacyjnej (wewnętrznej komórki organizacyjnej);

2) datę sporządzenia protokołu; stanowisko, na którym nastąpiła zmiana;

3) stopnie służbowe, imiona i nazwiska przekazującego i przyjmującego obowiązki;

4) opis czynności, jakie były wykonywane w trakcie przekazywania i przyjmowania obowiązków (w odniesieniu do stanowisk kierownika jednostki organizacyjnej, jego zastępcy właściwego do spraw logistycznych oraz innych stanowiskach kierowniczych w komórkach zaopatrujących: przeglądy i apele, a w odniesieniu do stanowiska kierownika magazynu lub magazyniera sprawdzenie stanu ilościowego i jakościowego przekazywanego mienia);

5) wynik porównania stanu rzeczywistego ze stanem ewidencyjnym według kategorii wartości użytkowej oraz stwierdzenie zgodności albo wykazanie braków lub nadwyżek faktycznie stwierdzonych (fakt sprawdzenia należy również odnotować w odpowiednich urządzeniach ewidencyjnych), w przypadku określonym w ust. 3;

6) informację na temat stanu realizacji planu finansowego, zamówień publicznych w odniesieniu do stanowisk kierownika jednostki organizacyjnej, jego zastępcy właściwego do spraw logistycznych oraz innych stanowiskach kierowniczych w komórkach zaopatrujących;

7) wyszczególnienie przekazanych dokumentów i oświadczeń podległych bezpośrednio osób, dotyczących stanu powierzonego mienia i realizowanych zadań;

8) uwagi i spostrzeżenia dotyczące warunków przechowywania mienia wewnętrznej komórki zaopatrującej, stanu pomieszczeń magazynowych oraz zabezpieczenia przed kradzieżą, włamaniem i pożarem;

9) ogólną ocenę stanu przekazywanego działu, uwagi i spostrzeżenia;

10) podpisy przekazującego i przyjmującego obowiązki oraz ewentualnie członków komisji, potwierdzające zdanie i objęcie stanowiska.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 7, sporządzają, w trakcie przekazywania obowiązków przez kierownika jednostki organizacyjnej, jego zastępcy właściwego do spraw logistycznych oraz innych kierowników komórek zaopatrujących, osoby bezpośrednio im podległe. Oświadczenie mówi o stanie realizowanych zadań oraz powierzonego mienia i załącza się je do protokołu.

6. Protokół zdawczo-odbiorczy, o którym mowa w ust. 4, podlega zatwierdzeniu w terminie 14 dni od dnia zakończenia przekazania obowiązków i jego podpisania przez:

1) w oddziale i ośrodku szkolenia Straży Granicznej:

a) kierownika jednostki organizacyjnej w przypadku stanowisk kierowniczych,

b) kierownika komórki organizacyjnej w przypadku stanowisk innych niż kierownicze;

2) w KGSG przez bezpośredniego przełożonego.

7. Na okres urlopu lub krótkotrwałej nieobecności służbowej kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej, czasowe powierzenie jego obowiązków innej osobie odbywa się bez sprawdzenia stanu faktycznego mienia wewnętrznej komórki zaopatrującej w magazynach. Kierownik jednostki organizacyjnej lub bezpośredni przełożony kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej mogą jednak zarządzić wykonanie tej czynności.

8. 36 W przypadku krótkotrwałej nieobecności osób wykonujących obowiązki służbowe w magazynie, dopuszcza się możliwość wydawania z magazynu lub przyjmowania do niego składników majątku ruchomego przez komisję, której skład wyznacza kierownik jednostki organizacyjnej. Komisja dokonuje adnotacji o wykonanych czynnościach w dowodach obrotu materiałowego.

9. Przyjmujący obowiązki przystępuje do wykonywania czynności służbowych z chwilą ogłoszenia przyjęcia tych obowiązków w drodze decyzji lub rozkazu kierownika jednostki organizacyjnej, a w odniesieniu do stanowisk, o których mowa w ust. 4, także po zatwierdzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego.

10. W razie zawieszenia w czynnościach służbowych osoby odpowiedzialnej za gospodarkę mieniem w zakresie określonego działu, przełożony tej osoby obowiązany jest umożliwić jej osobiste przekazanie obowiązków oraz mienia, za które osoba ta odpowiadała.

Rozdział  3

Dokumentacja gospodarowania rzeczowymi aktywami i obieg dokumentów materiałowych ³⁷

Oddział  1

Dokumentacja gospodarowania składnikami majątku

§ 8. 38 W komórce zaopatrującej i wewnętrznej komórce zaopatrującej prowadzi się ewidencję składników majątku ruchomego w urządzeniach ewidencyjnych, o których mowa w § 11. Za prowadzenie tej ewidencji odpowiedzialni są odpowiednio kierownicy tych komórek zaopatrujących.

§  9.

1. Dokumentacja materiałowa obejmuje pełny zbiór urządzeń ewidencyjnych i dowodów materiałowych stosowanych w systemie ewidencji materiałowej.

2. Urządzeniami ewidencyjnymi są te dokumenty, które służą do przedstawienia (ujawnienia, ewidencjonowania) stanu składników majątku ruchomego pod względem ilościowym i wartościowym lub ilościowym oraz do ewidencjonowania zmian.

§  10.

1. 39 W gospodarce składnikami majątku ruchomego obowiązuje następująca dokumentacja materiałowa:

1) urządzenia ewidencyjne:

a) podstawowe,

b) pomocnicze;

2) dowody materiałowe:

a) dowody przychodowe,

b) dowody rozchodowe,

c) dowody przychodowo-rozchodowe;

3) dokumenty sprawozdawcze;

4) dokumenty pomocnicze (inne).

2. Dokumentacja materiałowa powinna być zarejestrowana zgodnie z zasadami obowiązującymi w jednostce organizacyjnej.

§  11.

1. 40 Do urządzeń ewidencyjnych, prowadzonych na szczeblu komórki zaopatrującej i wewnętrznej komórki zaopatrującej należą:

1) podstawowe urządzenia ewidencyjne:

a) 41 książka ewidencji sprzętu lub karta ewidencji sprzętu ilościowo-wartościowa,

b) karta lub książka materiałowa ilościowo-wartościowa,

c) 42 karta lub książka materiałowa - ilościowa w magazynach;

2) pomocnicze urządzenia ewidencyjne:

a) "Rejestr kart materiałowych",

b) "Rejestr dowodów obrotów materiałowych".

2. Za dowody księgowe stanowiące podstawę do dokonania zmian ewidencyjnych uznaje się następujące dokumenty:

1) dowody przychodowe:

a) 43 dowód przyjęcia (asygnata, faktura zakupu, dowód przyjęcia - Pz itp.),

b) 44 protokół przyjęcia (protokół odbioru),

c) OT - "Przyjęcie środka trwałego do używania",

d) "Sprawozdanie Głównej Komisji Inwentaryzacyjnej",

e) protokół wytwórczości,

f) "nota księgowa";

2) dowody rozchodowe:

a) dowód wydania (asygnata, faktura sprzedaży, itp),

b) 45 protokół likwidacji,

c) LT - "Likwidacja środka trwałego",

d) protokół zużycia (instalacji, montażu, budowy, itp.),

e) "Sprawozdanie Głównej Komisji Inwentaryzacyjnej",

f) protokół szkody (wraz z uwzględnieniem dowodu wpłaty lub prawomocnego wyroku sądu, lub decyzji o innym sposobie załatwienia sprawy wydanej przez uprawniony organ),

g) nota księgowa;

3) dowody rozchodowo-przychodowe:

a) dowód wydania-przyjęcia (asygnata, itp),

b) 46 protokół przyjęcia-przekazania,

c) PT- "Przekazanie-przyjęcie środka trwałego",

d) protokół rozkompletowania,

e) protokół skompletowania,

f) 47 rozdzielnik.

3. Do dokumentów i urządzeń pomocniczych (innych) zalicza się:

1) "Protokół stanu technicznego";

2) "Rejestr zamówień publicznych";

3) "Rejestr umów, zamówień i dostaw";

4) "Rejestr metryk przedmiotu (Dowodów urządzeń, Dokumentacji Techniczno-Ruchowej zwanej w dalszej części DTR, formularzy, itp.)";

5) inne wymienione w szczegółowych zasadach gospodarowania poszczególnymi rodzajami mienia SG.

4. W komórkach zaopatrujących prowadzi się ponadto:

1) "Rejestr otrzymywanych rachunków";

2) książkę kontową na dany rok z uwzględnieniem przepisów o rachunkowości.

5. 48 Urządzenia ewidencyjne, dowody księgowe, oraz dowody obrotów materiałowych, o których mowa w ust. 1-4, mogą być sporządzane przy użyciu oprogramowania komputerowego dopuszczonego do stosowania w jednostce organizacyjnej w postaci wykazu zbiorów danych tworzących księgi rachunkowe na komputerowych nośnikach danych, z uwzględniemiem odrębnych przepisów dotyczących rachunkowości.

§  12.

1. Do urządzeń ewidencyjnych i dokumentów materiałowych, występujących na szczeblu użytkownika należą:

1) podstawowe urządzenia ewidencyjne, które użytkownik prowadzi dla wszystkich działów zaopatrzenia wspólnie to:

a) książka ewidencji sprzętu-materiałów u użytkownika,

b) "Książka konserwacji sprzętu" lub "Dzienniczek konserwatora";

2) pomocnicze urządzenia ewidencyjne:

a) "Książka ewidencji sprzętu wydanego pracownikom do osobistego użytku",

b) "Książka ewidencji sprzętu oddanego do naprawy",

c) teczka różnych dokumentów materiałowych,

d) "Spis sprzętu w pomieszczeniu (pokoju)", użytkownik prowadzi dla wszystkich działów zaopatrzenia wspólny spis sprzętu w pomieszczeniu (pokoju),

e) 49 rejestr zleceń,

f) 50 zlecenie dla konserwatora,

g) 51 karta ewidencyjna użytkownika.

3) dowody materiałowe:

a) dowody wydania-przyjęcia (asygnaty),

b) "Protokół zdawczo-odbiorczy",

c) protokół zużycia (instalacji, montażu, budowy, itp.);

4) dokumenty pomocnicze (inne), które użytkownik prowadzi wspólnie dla wszystkich działów zaopatrzenia:

a) "Protokół stanu technicznego",

b) "Metryka przedmiotu" (Dowód urządzenia, DTR, Formularz, itp.).

2. Dokumenty materiałowe, o których mowa w ust. 1, mogą być sporządzane przy użyciu oprogramowania komputerowego dopuszczonego w danej jednostce organizacyjnej.

§ 13. Zasady stosowania dokumentów materiałowych:

1) 52 książka ewidencji sprzętu jest stosowana do prowadzenia wieloszczeblowej ewidencji składników majątku ruchomego trwałego, znajdującego się na wyposażeniu wewnętrznych komórek zaopatrujących, książkę zakłada się i dokonuje w niej wpisów na podstawie dowodów materiałowych i wykazów inwentaryzacyjnych;

2) 53 karta materiałowa ilościowo-wartościowa prowadzona jest w wewnętrznej komórce zaopatrującej, a książka lub karta materiałowa ilościowa prowadzona jest w wewnętrznej komórce organizacyjnej odpowiedzialnej za gospodarkę magazynową: przeznaczone są one do ewidencjonowania rzeczowych aktywów obrotowych; ich zbiór zarejestrowany w rejestrze kart materiałowych opatrzonych pieczęcią jednostki organizacyjnej i podpisem kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej (w odniesieniu do kart materiałowych ilościowo-wartościowych) lub podpisem kierownika wewnętrznej komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za gospodarkę magazynową (w odniesieniu do książki lub karty materiałowej ilościowej); zbiór ten stanowi kartotekę wewnętrznej komórki organizacyjnej lub zaopatrującej; wypełniając karty materiałowe stosuje się następujące zasady:

a) 54 określenia nazw materiałów, towarów lub surowców powinny być identyczne ze stosowanymi w innych dokumentach ewidencyjnych,

b) 55 karta materiałowa po założeniu podlega rejestracji w rejestrze kart materiałowych,

ba) 56 zapisów w karcie materiałowej dokonuje się na podstawie dowodów obrotów materiałowych i wykazów inwentaryzacyjnych, podpis osoby zatwierdzającej kartę materiałową powinien być złożony po jej wypełnieniu i zaewidencjonowaniu

c) po zapisaniu całej karty materiałowej wystawia się nową kartę, która otrzymuje ten sam numer, natomiast numer rejestracyjny otrzymuje w kolejności liczby porządkowej, pod jaką została zapisana w rejestrze kart materiałowych, nową kartę spina się z pierwszą i umieszcza w kartotece we właściwym dla niej miejscu,

d) kartę materiałową wypisuje się oddzielnie dla każdego rodzaju materiału, towaru lub surowca,

e) zamykanie kart materiałowych według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku odbywa się przez podkreślenie ostatniego zapisu w kartach materiałowych, w których na przestrzeni roku były dokonywane wpisy,

f) po zapełnieniu całej strony na karcie materiałowej należy podsumować wszystkie przychody i wpisać łączną ilość w pozycji do przeniesienia, a następnie wpisać rozchody, jeżeli podsumowanie przychodów i rozchodów odbywa się na karcie już częściowo zapełnionej (tzn. przez podkreślenie stanów ewidencyjnych na koniec roku kalendarzowego itp.) to należy w tym przypadku do pozostałości stanu ogólnego wykazanego nad kreską dodać sumę przychodów wykonanych pod kreską (tzn. od linii oddzielającej okres obliczeniowy roku poprzedniego) i wpisać łączną ilość, co następnie po odjęciu sumy rozchodów od sumy przychodów powinno dać właściwy wynik, czyli aktualny stan ewidencyjny,

g) podsumowania stanów przychodowo - rozchodowych należy dokonać tylko w ramach danego roku kalendarzowego,

h) z kartoteki materiałowej mogą korzystać jedynie osoby do tego uprawnione z tytułu pełnienia obowiązków służbowych;

2a) 57 karta ewidencji sprzętu ilościowo-wartościowa przeznaczona jest do prowadzenia wieloszczeblowej ewidencji rzeczowych aktywów majątku w wewnętrznej komórce zaopatrującej; zbiór tych kart, zarejestrowany w rejestrze kart sprzętu, opatrzony pieczęcią jednostki organizacyjnej i podpisem kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej stanowi kartotekę wewnętrznej komórki zaopatrującej; karty ewidencji sprzętu ilościowo-wartościowe są wypełniane zgodnie z zasadami, o których mowa w pkt 2;

3) książka ewidencji sprzętu - materiałów jest podstawowym urządzeniam ewidencyjnym składników majątku ruchomego dla użytkownika, zakłada się ją i dokonuje w niej wpisów na podstawie dowodów materiałowych i wykazów inwentaryzacyjnych;

4) 58 rejestr dowodów obrotów materiałowych służy do ewidencjonowania dowodów obrotów materiałowych, które należy prowadzić zgodnie z podziałem na trzy części:

a) dokumenty przychodowe,

b) dokumenty rozchodowe,

c) inne dokumenty stanowiące dowody wydania-przyjęcia (asygnaty) tzw. przerzutowe między wewnętrznymi komórkami zaopatrującymi w zakresie składników majątku ruchomego, które nie zmieniają ogólnego stanu oraz dokumenty takie jak:

– reklamacje,

– karty kontrolne opakowań zwrotnych,

– protokoły związane z odbiorem sprzętu uszkodzonego itp.;

5) 59 rejestr kart materiałowych służy do ewidencjonowania kart materiałowych; karta materiałowa musi być zarejestrowana zanim będą dokonywane na niej operacje materiałowe;

6) rejestr metryk przedmiotu służy do rejestrowania metryk przedmiotu, dowodów urządzeń, DTR, opisów zestawów narzędzi, opisów części zapasowych itp., rejestruje się w nim wszystkie metryki, dowody, opisy zestawów itp.; zapis w nim powinien zawierać: liczbę porządkową, numer metryki lub dowodu urządzenia, DTR, opis zestawu narzędzi, opis części zapasowych itp., nazwę i numer przedmiotu, na który został wystawiony, wyszczególnienie użytkownika;

7) spis sprzętu w pomieszczeniu (pokoju) zwany dalej spisem służy do szczegółowego ewidencjonowania wyposażenia znajdującego się w pomieszczeniach biurowych, magazynowych i innych, wpisów w spisach dokonują osoby odpowiedzialne za wyposażanie i użytkowanie tych pomieszczeń;

8) 60 protokół stanu technicznego, którego wzór określa załącznik nr 1 do zarządzenia, sporządza komisja w składzie trzech osób wyznaczonych przez kierownika komórki organizacyjnej odpowiedzialnego za eksploatację składników majątku ruchomego w celu klasyfikacji jakościowej sprzętu lub urządzeń; protokół stanu technicznego podlega zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej; sporządzając protokół należy brać pod uwagę:

a) czy urządzenie spełnia warunki techniczne określone w instrukcji, przyczyny zaniżonych parametrów,

b) czy urządzenie zapewnia bezpieczeństwo pracy, a jeżeli nie to dlaczego,

c) jakość i przydatność w dalszej eksploatacji,

d) czy możliwy i opłacalny jest remont lub naprawa,

e) ilość wszelkiego rodzaju napraw i remontów (szczególnie głównych i średnich),

f) 61 możliwe jest sporządzenie protokołu zbiorowego dla większej ilości sprzętu lub urządzeń jednego rodzaju (o sporządzeniu protokołu zbiorowego decyduje zastępca kierownika jednostki organizacyjnej właściwy ds. logistycznych);

9) 62 dowody wydania - przyjęcia (asygnaty) wystawiane są w obrocie wewnętrznym i w obrocie składnikami majątku ruchomego pomiędzy jednostkami organizacyjnymi, dowody wydania dla wystawiającego są dowodami rozchodowymi i stanowią podstawę rozchodowania, a dla przyjmującego są dowodami przyjęcia, czyli dowodami przychodowymi i stanowią podstawę zaprzychodowania składników majątku ruchomego bez obowiązku sporządzania własnego dowodu przychodowego, wystawiając dowody wydania należy pamiętać, że rubryka nr 2 służy do wpisywania numeru ewidencji materiałowej i dokonania adnotacji o wyksięgowaniu dla wydającego, natomiast rubryka nr 11 służy do wpisania danych o zaewidencjonowaniu dla przyjmującego, jednocześnie rubryka nr 11 służy do dokonania adnotacji o zmianach ewidencyjnych przez wewnętrzne komórki zaopatrujące na okoliczność przekazania składników majątku ruchomego z wewnętrznej komórki zaopatrującej do wewnętrznej komórki zaopatrującej jednostki organizacyjnej, dowód wydania po wpisaniu odpowiedniej ilości pozycji winien być zakończony przez podkreślenie i słownie podaną ilość pozycji, żadnych dodatkowych wpisów nie wolno dokonywać, za wyjątkiem dotyczących opakowań, metryk przedmiotu, instrukcji itp.;

10) 63 protokół wybrakowania, którego wzór określa załącznik nr 2 do zarządzenia,

10a) 64 protokół likwidacji/unieszkodliwienia, którego wzór określa załącznik nr 2a do zarządzenia, sporządza komisja, która dokonała likwidacji składników majątku ruchomego; protokół likwidacji, po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej, stanowi podstawę do zdjęcia z ewidencji składników majątku ruchomego i do dalszych jego rozliczeń; przedmioty uzyskane w wyniku likwidacji powinny być wycenione, a ceny wpisane w urządzeniach ewidencyjnych,

11) protokół zdawczo-odbiorczy, określony w załączniku nr 3, sporządza się podczas komisyjnego przekazania obowiązków na stanowisku związanym z odpowiedzialnością majątkową,

12) protokół zużycia (instalacji, montażu, budowy, itp,) materiałów stanowi podstawę do zdjęcia materiałów wykorzystanych podczas określonych prac,

13) protokół przyjęcia, określony w załączniku nr 4, sporządza się w przypadku przyjęcia do magazynu mienia zakupionego lub otrzymanego nieodpłatnie,

14) 65 rejestr zamówień publicznych służy do ewidencjonowania zamówień publicznych realizowanych przez wewnętrzną komórkę zaopatrującą,

15) 66 rejestr zawartych umów, zamówień i dostaw, którego wzór określa załącznik nr 5 do zarządzenia, służy do ewidencjonowania zawieranych umów, realizowanych zamówień oraz dostaw;

16) metryka przedmiotu (dowód urządzenia, DTR, itp) - stosuje się do wszystkich typów sprzętu, urządzeń, maszyn, zespołów prądotwórczych i przyrządów pomiarowych posiadających dodatkowe wyposażenie, a także, gdy zachodzi konieczność sporządzania indywidualnego protokołu stanu technicznego, metryka (dowód .....) podlega rejestrowaniu w "Rejestrze metryk przedmiotu (dowodów .....)", w metryce (dowodzie .....) należy wpisać:

a) wszystkie podzespoły wchodzące w skład kompletu roboczego aktualnie pracujące,

b) wszystkie podzespoły i przedmioty zapasowe,

c) narzędzia,

d) części zapasowe w kompletach i luzem (do części w kompletach winien być dołączony opis),

e) natomiast w dowodzie urządzenia należy wpisywać na bieżąco: czas pracy danego urządzenia, wynik kontroli stanu technicznego, który wpisuje się tylko wówczas gdy kontrole przeprowadzone są przez organa kontrolujące, naprawy wykonane przez warsztaty naprawcze, które mogą mieć wpływ na zmianę parametrów technicznych danego urządzenia, należy wpisywać do dowodu urządzenia w rozdziale "naprawy", przeglądy wykonywane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz Polskimi Normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania;

17) książka ewidencji sprzętu oddanego do naprawy, określonego w załączniku nr 6, służy do ewidencjonowania sprzętu oddanego do naprawy do warsztatów, serwisów itp. w jednostce organizacyjnej;

18) książka konserwacji sprzętu, określona w załączniku nr 7, jest dokumentem stwierdzającym fakt zużycia materiałów podczas eksploatacji, konserwacji lub drobnych napraw sprzętu przechowywanego w magazynie lub będącego w eksploatacji. Prowadzi się ją w sposób czytelny według następujących zasad:

a) w rubryce 3 podaje się stronę "łamaną" przez pozycję książki ewidencyjnej lub numer karty materiałowej,

b) w rubryce 4 podaje się nazwę i typ sprzętu naprawianego lub konserwowanego, jego numer i gdzie jest zainstalowany,

c) w rubryce 6 wyszczególnia się przyczyny wymiany np. wymiana awaryjna, normalne zużycie, konserwacja,

d) w rubryce 7 wyszczególnia się części lub materiały, które zostały zużyte do konserwacji danego typu sprzętu,

e) osoby odpowiedzialne za stan gospodarki materiałowej (przełożeni wykonawcy) dokonują kontroli zapisów i celowości rozchodów w ww. książce niezwłocznie po wykonaniu czynności konserwacyjnych i fakt ten potwierdzają podpisem w rubryce nr 10;

19) Protokół rozkompletowania, określony w załączniku nr 8, jest dowodem przychodowym, w przypadku rozkompletowania, czyli wymontowania zużytego lub uszkodzonego podzespołu (części) z kompletnego urządzenia - stanowi podstawę do zaprzychodowania przedmiotów uzyskanych z rozkompletowania, sporządzany jest w następujących przypadkach:

a) rozkompletowania częściowego danego typu urządzenia lub zestawu (kompletu), które należy wymienić z powodu normalnego zużycia eksploatacyjnego, jak i wskutek innych przyczyn np. zniszczenia, a także w przypadku zmiany typu, itp.,

b) jednocześnie ze sporządzaniem protokołu rozkompletowania muszą być dokonane wpisy w metryce urządzenia (dowodzie urządzenia, DTR) oraz opisach (z powołaniem się na numer protokołu) tego sprzętu lub zestawu, który został rozkompletowany;

20) protokół skompletowania, określony w załączniku nr 9, jest dowodem materiałowym rozchodowym, stanowi podstawę do rozchodowania przedmiotów, którymi dane urządzenie zostało skompletowane, w przypadku uzupełnienia braków lub dodatkowego wyposażenia sprzętu lub zestawu, sporządza się go w następujących przypadkach:

a) uzupełnienia braków w istniejącym sprzęcie lub zestawach powstałych zarówno wskutek normalnego zużycia eksploatacyjnego, jak i wskutek innych przyczyn (np. zagubienia zniszczenia itp.), a także dodatkowego wyposażenia sprzętu, zestawów w wyniku modernizacji,

b) przy kompletowaniu sprzętu, materiały zużyte do uzupełnienia braków, równocześnie ze sporządzeniem protokołu skompletowania, muszą być wpisane do dowodu urządzenia lub opisu wyposażenia (z powołaniem się na numer protokołu) tego sprzętu lub zestawu, który został wytworzony lub uzupełniony;

21) 67 protokół wytwórczości, którego wzór określa załącznik nr 10 do zarządzenia, sporządza się w celu zaewidencjonowania wytworzonego sprzętu, materiałów i wyposażenia; sporządza go komisja, która ustala nazwę wyprodukowanego urządzenia oraz wylicza koszt materiałów zużytych do jego produkcji; podlega on zatwierdzeniu przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej;

22) 68 protokół przeklasyfikowania, którego wzór określa załącznik nr 78 do zarządzenia, sporządza się w celu klasyfikacji jakościowej wyposażenia i materiałów; sporządza go komisja w składzie minimum trzech osób wyznaczonych przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej odpowiedzialnej za gospodarkę mieniem podlegającym przeklasyfikowaniu; protokół przeklasyfikowania zatwierdza kierownik komórki zaopatrującej;

23) 69 dokumenty materiałowe w ciągu roku kalendarzowego należy przechowywać w oddzielnych segregatorach dla przychodów, rozchodów i innych, a po zakończeniu roku należy je zszyć w teczkach, zgodnie z odrębnymi przepisami obowiązującymi w tym zakresie.

Oddział  2

Obieg dokumentów materiałowych

§  14.

1. Kierownik jednostki budżetowej i pozabudżetowej wydaje instrukcję obiegu i archiwizowania dokumentów księgowych i materiałowych.

2. Tryb wystawienia i obiegu dokumentów powinien:

1) 70 odpowiadać strukturze organizacyjnej i zakresom działania poszczególnych komórek organizacyjnych i wewnętrznych komórek organizacyjnych zgodnie z zatwierdzonym schematem organizacyjnym w jednostce organizacyjnej;

2) zapewnić maksymalne wykorzystanie dokumentów przez wszystkie komórki organizacyjne uczestniczące w obiegu dokumentów;

3) zapewnić łatwe odszukanie dokumentu na każdym etapie jego obiegu;

4) 71 zapewnić terminowy i równomierny spływ dokumentów do komórki i wewnętrznej komórki organizacyjnej zajmującej się ich księgowaniem, a tym samym umożliwić bieżące prowadzenie ewidencji.

3. Obieg dokumentacji księgowej powinien przebiegać tak, aby na bieżąco odnotowywać w księgach rachunkowych wszelkie zmiany.

Rozdział  4

Ogólne zasady zaopatrywania i gospodarowania składnikami majątku ruchomego, normowanie zapasów magazynowych i określanie norm należności ⁷²

Oddział  1

Podstawy planowania

§ 15. Podstawą zaopatrywania jest planowanie potrzeb. W jednostkach organizacyjnych odbywa się ono poprzez określanie wielkości potrzeb oraz zużycia materiałowego, a także planowanie zapasów.

§ 16. 73 (uchylony).

§  17.

1. 74 Zaopatrywanie jednostek organizacyjnych w składniki majątku ruchomego dokonywane jest w systemie centralnym przez komórkę zaopatrującą oraz w systemie decentralnym przez komórki zaopatrujące jednostek organizacyjnych. Zaopatrywanie może być realizowane okresowo, jak również doraźnie.

2. Zaopatrzenie okresowe jako czynność planowa jest podstawowym sposobem zaopatrywania. Realizuje się je w zależności od potrzeb i możliwości finansowych.

3. Zaopatrzenie doraźne może być dokonywane w uzasadnionych przypadkach, jeżeli zaistniała potrzeba, która nie została ujęta w planach zaopatrzenia.

4. 75 Komórki zaopatrujące przeprowadzają analizę zgłaszanych potrzeb na podstawie:

1) tabeli należności;

2) stanów etatowych;

3) stanów ewidencyjnych mienia;

4) oceny stanu posiadanych aktywów majątku i przewidywanego czasu ich zużycia.

Oddział  2

Zaopatrzenie centralne

§ 18. 76  

1. Zaopatrzenie centralne obejmuje rzeczowe aktywa trwałe i obrotowe stosownie do potrzeb.

2. 77 Oddziały i ośrodki szkolenia SG przesyłają wykazy potrzeb do właściwych komórek organizacyjnych KGSG zgodnie z terminami określonymi w odrębnych przepisach dotyczących planowania rzeczowo-finansowego w SG.

3. 78 Komórki zaopatrujące sporządzają zbiorczy plan zakupów, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego realizację zakupów, za wyjątkiem planu zakupów druków i wydawnictw topograficznych.

4. Potwierdzenie zasadniczego asortymetru dostaw z zaopatrzenia centralnego wraz z orientacyjnym terminem dostawy, komórki zaopatrujące przesyłają do jednostek organizacyjnych w terminie 30 dni od daty zatwierdzenia planu dochodów i wydatków budżetowych Straży Granicznej oraz planu zamówień publicznych.

§ 19. 79  

1. W przypadku dostaw centralnych komórka zaopatrująca przekazuje wewnętrznej komórce zaopatrującej 2 egzemplarze dowodu wydania-przyjęcia, z których:

1) jeden egzemplarz przeznaczony jest dla wewnętrznej komórki zaopatrującej jednostki pobierającej składniki majątku ruchomego;

2) drugi egzemplarz dla komórki finansowej.

2. Egzemplarz przeznaczony dla wewnętrznej komórki zaopatrującej stanowi podstawę przyjęcia na ewidencję składników majątku ruchomego do magazynu bez obowiązku sporządzania własnego dowodu przychodowego.

3. Na egzemplarzu przeznaczonym dla komórki finansowej magazynier dokonuje potwierdzenia przyjęcia składników majątku ruchomego do ewidencji magazynowej według zasad określonych dla potwierdzeń. Wewnętrzna komórka zaopatrująca potwierdza podpisem fakt zaprzychodowania składniki majątku ruchomego do swoich urządzeń ewidencyjnych.

4. Komórka finansowa na podstawie dokumentu, o którym mowa w ust. 3 wnosi wartość otrzymanych składników majątku ruchomego w ciężar konta zgodnie z postanowieniami zakładowego planu kont.

§ 20. 80 W przypadku dostaw centralnych realizowanych przez wykonawcę zamówienia (na zlecenie komórki zaopatrującej dostarcza on składniki majątku ruchomego bezpośrednio do komórki zaopatrującej), wewnętrzna komórka zaopatrująca powiadomiona wcześniej o mającej nastąpić dostawie, przyjmuje składniki majątku ruchomego i sporządza właściwy dowód przychodowy w 4 egzemplarzach, z których:

1) egzemplarze nr 1 i 2 podlegają przekazaniu do komórki zaopatrującej, która sprawdza zgodność dostawy z umową i fakturą, po czym egzemplarz nr 1, wraz z fakturą przekazuje do komórki finansowej KGSG, a egzemplarz nr 2 pozostawia w komórce zaopatrującej jako podstawę do ujęcia przychodu w ewidencji prowadzonej w komórce zaopatrującej,

2) egzemplarze nr 3 i 4 pozostają w jednostce organizacyjnej, do której dane składniki majątku ruchomego zostały dostarczone i stanowią podstawę do ujęcia przychodu w ewidencji magazynowej i ewidencji prowadzonej w tej jednostce.

Oddział  3

Obrót rzeczowymi aktywami, przyjmowanie darowizn, prowadzenie testów i badań składników majątku ruchomego ⁸¹

§  21.

1. 82 Obrót składnikami majątku ruchomego między jednostkami organizacyjnymi odbywa się nieodpłatnie.

2. 83 Przekazanie rzeczowych składników majątku ruchomego musi być potwierdzone w formie pisemnej.

3. 84 Obrót składnikami majątku ruchomego między jednostkami budżetowymi Straży Granicznej, a pozostałymi jednostkami jest odpłatny.

4. 85 Zbędne lub zużyte składniki majątku ruchomego zagospodarowywane są zgodnie z zasadami, o których mowa w rozporządzeniu, lub za pośrednictwem AMW. O wyborze sposobu zagospodarowania składników majątku ruchomego decyduje kierownik jednostki organizacyjnej informując o nim kierownika komórki zaopatrującej sprawującej merytoryczny nadzór nad gospodarką tymi składnikami majątku ruchomego, których dotyczy ta decyzja.

5. 86 Formę przekazywania informacji dotyczącej zbycia zbędnych i zużytych składników majątku ruchomego oraz zasady przedkładania jej kierownikowi komórki zaopatrującej określają kierownicy komórek zaopatrujących.

§ 22. Przyjmowanie darowizn odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami określonymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i administracji.

§ 23. 87 Przeprowadzane testy i badania składników majątku ruchomego powinny służyć określeniu ich przydatności w realizacji ustawowych zadań Straży Granicznej.

§ 24. 88  

1. 89 (uchylony).

2. 90 Komendanci oddziałów i ośrodków szkolenia SG oraz kierownicy komórek organizacyjnych KGSG, po stwierdzeniu potrzeby wprowadzenia do eksploatacji składników majątku ruchomego, innych niż występujące na wyposażeniu SG, które wymagają podjęcia testów i badań, zobowiązani są do:

1) opracowania, przed podjęciem testów lub badań, dokumentu uzasadniającego potrzebę ich przeprowadzenia, który załącza się do wniosku, o którym mowa w pkt 3, a następnie do dokumentacji, o której mowa w § 27;

2) wskazania jednostki organizacyjnej odpowiedzialnej za przeprowadzenie testów lub badań;

3) przygotowania wniosku do Zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej właściwego ds. logistycznych, w trybie określonym w odrębnych przepisach dotyczących planowania rzeczowo-finansowego w SG.

3. Skład zespołu przeprowadzającego testy lub badania określa kierownik jednostki organizacyjnej, która zobowiązana została do przeprowadzenia tych czynności.

4. Przyjmowanie do testowania lub badań składników majątku ruchomego następuje na podstawie umowy użyczenia.

5. Osoby wchodzące w skład zespołu, o którym mowa w ust. 3, nie mogą brać udziału w postępowaniu o zamówienie publiczne dotyczące dostaw składników majątku ruchomego testowanych lub badanych przez te osoby.

§ 25. 91 (uchylony).

§ 26. 92  

1. Przekazanie do testowania lub badań składników majątku ruchomego potwierdza się w formie protokołu przyjęcia-przekazania lub innego dokumentu stwierdzającego fakt przyjęcia do testowania.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1 sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach z których:

1) jeden przeznaczony jest dla przyjmującego składniki majątku ruchomego do testowania lub badań;

2) drugi - dla przekazującego składniki majątku ruchomego do testowania lub badań.

3. Protokół przyjęcia-przekazania lub inny dokument stwierdzający fakt przyjęcia do testowania lub badań, o których mowa w ust. 1, stanowi podstawę do utworzenia w ewidencji pomocniczej (analitycznej) prowadzonej w komórce zaopatrującej konta pod nazwą "testy-depozyt", na którym prowadzona jest ewidencja składników majątku ruchomego przyjętych do testowania lub badań.

§  27.

1. 93 Jednostki organizacyjne przeprowadzające testy lub badania składników majątku ruchomego na podstawie programu testowania zobowiązane są do dokumentowania w formie pisemnej ich wyników.

2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności zawierać:

1) 94 nazwę testowanego (badanego) składnika majątku ruchomego, jego typ, nazwę producenta, rok produkcji oraz ewentualnie nr fabryczny;

2) 95 okres testowania lub badania składnika majątku ruchomego z uwzględnieniem ilości godzin pracy (użytkowania) w różnych porach doby wyszczególnionych w warunkach otrzymanych od użyczającego itp.;

3) opis warunków w jakich przeprowadzone było testowanie (badanie);

4) informację czy testowany, badany rzeczowy aktyw majątku spełniał podczas testowania (badań) parametry techniczne deklarowane przez przekazującego oraz ewentualne problemy techniczne tj. usterki, itp.;

5) uwagi końcowe, zastrzeżenia i wnioski oraz propozycje ewentualnego zastosowania, z propozycją umieszczenia w normach należności.

Oddział  4

Normowanie zapasów magazynowych i określanie norm należności

§  28.

1. Dla zabezpieczenia ciągłości działania, jednostki organizacyjne mogą utrzymywać zapas bieżący oraz zapas interwencyjny.

2. 96 Wysokość zapisu bieżącego określa kierownik komórki zaopatrującej Komendy Głównej Straży Granicznej.

3. 97 W sytuacjach uzasadnionych względami realizacji ustawowych zadań SG, jednostki organizacyjne mogą utrzymywać zapas interwencyjny, którego wielkość w poszczególnych działach zaopatrzenia zatwierdza kierownik jednostki organizacyjnej.

§ 29. 98 Zapas bieżący utrzymywany przez komórki zaopatrujące przeznacza się do:

1) zabezpieczenia bieżących potrzeb;

2) zabezpieczenia potrzeb w razie zakłóceń lub nieterminowych dostaw od producentów,

3) umożliwienia pokrycia pełnych potrzeb jednostek organizacyjnych w okresie zaopatrywania.

§ 30. 99  

1. Składniki majątku ruchomego należne dla jednostki organizacyjnej, komórki organizacyjnej, funkcjonariusza (pracownika) określane są w oparciu o normy należności.

2. Wielkości norm należności określane są przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie wniosku Komendanta Głównego Straży Granicznej lub, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, Komendanta Głównego Straży Granicznej na podstawie wniosku właściwego kierownika komórki zaopatrującej.

Rozdział  5

Klasyfikacja składników majątku ruchomego ¹⁰⁰

Oddział  1

Zasady klasyfikacji składników majątku ruchomego według wartości użytkowej i sposobu rozliczeń ¹⁰¹

§  31.

1. 102 Klasyfikację składników majątku ruchomego, wykonuje się według wartości użytkowej dla celów ewidencyjnych - oraz według grup dla rozliczeń.

2. Klasyfikacja według wartości użytkowej, polega na ocenie technicznej rzeczowych aktywów oraz zakwalifikowaniu ich do odpowiedniej kategorii, w zależności od stanu technicznego, stopnia zużycia oraz przydatności użytkowej zgodnie z przeznaczeniem.

3. 103 Klasyfikacji podlegają składniki majątku ruchomego, które w procesie użytkowania (eksploatacji) lub w czasie przechowywania, zmieniają swoją wartość użytkową.

4. 104 Klasyfikację składników majątku ruchomego, przeprowadza się w następujących przypadkach:

1) po wypracowaniu czasu ustalonego normami technicznymi;

2) podczas przeglądów technicznych i weryfikacyjnych w organach remontowych;

3) w czasie inwentaryzacji;

4) przy przyjmowaniu do magazynu i odbiorze wypożyczonych składników majątku ruchomego;

5) przy stwierdzonych uszkodzeniach, awariach oraz innych okolicznościach, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że sprzęt mógł ulec uszkodzeniu lub utracił wartość użytkową;

6) podczas wybrakowania;

7) 105 na specjalne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej lub komórki zaopatrującej;

8) wszystkich innych, przewidzianych na tę okoliczność postanowień niniejszego zarządzenia.

5. 106 Klasyfikację składników majątku ruchomego przeprowadzają osoby funkcyjne odpowiadające za ich eksploatację lub komisja wyznaczona przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej lub jego przełożonych.

6. Jeżeli po zakończeniu czynności klasyfikacyjnych stwierdza się, że klasyfikowany sprzęt nie odpowiada wymogom kategorii, w jakiej był uprzednio określony w dokumentach ewidencyjnych, komisja sporządza protokół stanu technicznego lub przeklasyfikowania, który po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej stanowi podstawę do dokonania zmiany w ewidencji materiałowej.

7. 107 Przeklasyfikowania materiałów ulegających naturalnemu zużyciu w trakcie eksploatacji, dokonuje się bezpośrednio na dowodzie obrotu materiałowego, który zatwierdza kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej. Stanowi ono podstawę dokonania zmian w ewidencji materiałowej.

§  32.

1. 108 Składniki majątku ruchomego będące w zarządzie Straży Granicznej klasyfikuje się na kategorie, według następujących zasad:

1) kategoria I:

a) nowe nie eksploatowane odpowiadające określonym przepisom i wymogom technicznym,

b) które były eksploatowane przez określony czas pracy lub przebyły przebieg dla osiągnięcia pełnej sprawności techniczno-użytkowej, zgodnie z dokumentacją techniczną;

2) kategoria II:

a) znajdujące się w eksploatacji zarówno nowe jak też po remoncie, technicznie sprawne i odpowiadające określonym wymogom technicznym;

b) nowe nie eksploatowane, nie odpowiadające wymogom technicznym kategorii I, a nadające się do eksploatacji zgodnie z przeznaczeniem;

3) kategoria III:

a) 109 które ze względu na okres przechowywania lub eksploatacji albo stan techniczny nie spełniają wymagań kategorii I i II,

b) które wymagają naprawy średniej lub konserwacji w przypadku sprzętu lotniczego i morskiego,

c) które nie nadają się do eksploatacji i wymagają remontu głównego,

4) 110 kategoria IV: zużyte, których naprawa jest niemożliwa, niecelowa lub nieopłacalna, składniki majątku ruchomego zaliczane do tej kategorii podlegają zbyciu, wykorzystaniu na potrzeby SG w innej formie niż dotychczas były wykorzystywane (pomoce szkoleniowe, eksponaty itp.) lub likwidacji, a w odniesieniu do amunicji i materiałów wybuchowych-zniszczeniu.

2. 111 Składniki majątku ruchomego pobrane z magazynu do eksploatacji, a następnie zwrócone bez wykorzystania, przyjmuje się (jeżeli odpowiadają warunkom) w takiej kategorii, w jakiej były wydane.

3. 112 (uchylony).

4. Całkowite uszkodzenie jednego z elementów kompletnego urządzenia, który może być wymieniony na inny nie stanowi podstawy do obniżenia kategorii całego urządzenia.

5. 113 Składniki majątku ruchomego, które nie posiadają kategorii III, podlegają przeklasyfikowaniu z kat. II do IV.

6. 114 Składniki majątku ruchomego zakwalifikowane w chwili wejścia niniejszego zarządzenia w kategorii V, przeklasyfikowuje się do kategorii IV.

7. 115 Składników majątku ruchomego w zakresie łączności i informatyki nie klasyfikuje się do kategorii III.

§ 33. 116  

1. Składniki majątku ruchomego pod względem zasad rozliczeń materiałowych, dzieli się na dwie podstawowe grupy:

1) grupa I - materiały spisywane z ewidencji w chwili wydania;

2) grupa II - sprzęt i wyposażenie podlegające rozliczeniom materiałowym.

2. Do grupy I - przedmiotów jednorazowego użytku, zalicza się wszystkie materiały, części zamienne, elementy i drobne przedmioty, które zużywa się w toku eksploatacji i remontu sprzętu zasadniczego i jego zespołów (agregatów) oraz produkcji nowych wyrobów. Do tej grupy zalicza się również elementy, które nie podlegają naprawie lub regeneracji, a po zużyciu (wymianie) nie przedstawiają (poza przeznaczeniem na surowce wtórne) innej wartości użytkowej. Do przedmiotów jednorazowego użytku zalicza się w szczególności:

1) wszystkie drobne elementy i części wymienne w czasie eksploatacji i remontu sprzętu i wyposażenia, w czasie przeglądów techniczno-obsługowych oraz pracach okresowych, nakazanych instrukcjami eksploatacyjno-remontowymi;

2) środki czystości oraz drobny sprzęt gospodarczy.

3. Do grupy II - składników majątku ruchomego podlegających rozliczeniom materiałowym zalicza się sprzęt i wyposażenie określone w normach należności jako podlegające naprawie oraz inne składniki majątku ruchomego, z których dokumentacji technicznej lub technologii wykonywanych obsług wynika, że po wypracowaniu resursu albo na skutek awarii, uszkodzenia, stwierdzenia ujemnych parametrów technicznych, mogą być one poddane naprawie, regeneracji lub legalizacji. Do grupy tej zalicza się również składniki majątku ruchomego nie podlegające naprawie, stanowiące samodzielne zespoły.

4. Podziału i kwalifikacji składników majątku ruchomego do odpowiednich grup dokonują kierownicy wewnętrznych komórek zaopatrujących, według zasad, o których mowa w ust. 2 i 3 oraz według wskazówek i wytycznych komórek zaopatrujących, wpisując w ewidencji materiałowej odpowiedni symbol grupy.

Oddział  2

Wybrakowywanie i likwidacja składników majątku ruchomego ¹¹⁷

§  34.

1. 118 Wybrakowanie przeprowadza się zgodnie z zasadami, o których mowa w § 3 ust. 2-5 rozporządzenia, zaś likwidację przeprowadza się zgodnie z zasadami, o których mowa w § 43 rozporządzenia.

2. 119 (uchylony).

3. 120 (uchylony).

§ 35. 121 (uchylony).

§ 36. 122  

1. Dokumentowanie czynności dotyczących wybrakowania przeprowadza się zgodnie z zasadami, o których mowa w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia.

2. Wykaz składników majątku ruchomego, o którym mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia, wykonuje jednostka organizacyjna z zachowaniem podziału na składniki mienia ruchomego zużyte i zbędne. Po zatwierdzeniu przez kierownika tej jednostki lub osobę przez niego upoważnioną, wykaz ten, z wyznaczeniem terminu zgłoszenia do niego uwag, jest przesyłany do innych jednostek organizacyjnych i do komórek zaopatrujących KGSG w celu oceny możliwości zagospodarowania przez nie wymienionych w tym wykazie składników majątku ruchomego.

3. Po otrzymaniu uwag, o których mowa w ust. 2, kierownik jednostki organizacyjnej postępuje zgodnie z zasadami, o których mowa w § 5 ust. 2 i § 6 ust. 5 rozporządzenia, a w odniesieniu do składników majątku ruchomego planowanych do zbycia za pośrednictwem AMW, zgodnie z zasadami, o których mowa w rozdziale II w pkt 1.3 w ppkt 2 wytycznych.

4. 123 (uchylony).

§ 37. 124  

1. Do komisji powołanej do oceny stanu technicznego oraz wybrakowania, wyznacza się przedstawicieli specjalistycznych służb eksploatacji (użytkujących ten sprzęt) i komórek zaopatrzenia, przy czym większość składu tej komisji powinna posiadać odpowiednie przygotowanie fachowe z zakresu eksploatacji i budowy ocenianych składników majątku ruchomego.

2. W przypadku stwierdzenia przez komisję, o której mowa w ust. 1, że składniki majątku ruchomego kwalifikują się do wybrakowania na skutek nieprawidłowej eksploatacji, zniszczenia lub uszkodzenia przez niewłaściwe użytkowanie, magazynowanie, transport lub z innych nieuzasadnionych przyczyn, należy sporządzić protokół szkód i postępować zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy lub pracowników SG.

3. Po przeprowadzonym wybrakowaniu komisja, o której mowa w ust. 1, sporządza protokół wybrakowania i przedstawia go kierownikowi jednostki organizacyjnej do zatwierdzenia. Wzór tego protokołu określa załącznik nr 2 do zarządzenia.

§  38.

1. 125 (uchylony).

2. 126 Zatwierdzone protokoły likwidacji stanowią podstawę do zdjęcia z ewidencji wyszczególnionych w nich składników majątku ruchomego.

3. 127 (uchylony).

4. Niszczenie amunicji i broni dokonuje się na zasadach określonych w Dziale III.

5. Jeżeli rozbiórka przedmiotu na poszczególne elementy i części lub na poszczególne gatunki i rodzaje metali (innych surowców) jest niemożliwa, albo gdy koszt rozbiórki i demontażu byłby większy od ich wartości, przedmiot taki przeznacza się na złom w całości po pozbawieniu go cech umożliwiających dalszą eksploatację. Decyzja ta, podjęta przez komisję, powinna być uzasadniona w protokóle.

6. 128 Likwidowany sprzęt, jego elementy lub części zamienne, przeznaczone do dalszego zagospodarowania (na potrzeby szkoleniowe, eksploatacyjno-remontowe, gospodarcze lub na sprzedaż) ujmuje się w ewidencji materiałowej wyceniając go i klasyfikując.

Oddział  4 ¹²⁹

Najem, dzierżawa zbędnych lub zużytych składników majątku ruchomego oraz najem, dzierżawa i użyczenie nieruchomości lub ich części czasowo zbędnych na potrzeby Straży Granicznej, nieodpłatne przekazanie i darowizna składników majątku ruchomego

§ 38a. Dopuszcza się możliwość oddania zbędnych lub zużytych składników majątku ruchomego w najem, dzierżawę lub nieodpłatne przekazanie na zasadach, o których mowa w § 6 rozporządzenia.

§ 38b. Dopuszcza się możliwość wynajmowania, dzierżawy i użyczenia nieruchomości lub ich części, których zasady określone w Dziale VII.

§ 38c. 130 Jednostka budżetowa może nieodpłatnie przekazać lub dokonać darowizny składników majątku ruchomego na zasadach, o których mowa w § 38-42 rozporządzenia.

Rozdział  6

Przechowywanie i magazynowanie składników majątku ruchomego ¹³¹

Oddział  1

Ogólne zasady przechowywania

§ 39. 132 Składniki majątku ruchomego przechowuje się w odpowiednio do tego przygotowanych magazynach.

§  40.

1. Kierownik jednostki organizacyjnej zobowiązany jest do przydziału odpowiednich pomieszczeń magazynowych oraz zapewnienia ich ochrony.

2. 133 Wewnętrzna komórka organizacyjna odpowiedzialna za prowadzenie gospodarki magazynowej zobowiązana jest do organizowania magazynów, wyposażenia ich w odpowiedni sprzęt i urządzenia oraz zabezpieczenia przechowywanych przedmiotów przed czynnikami szkodliwymi i zniszczeniem oraz kradzieżą, pożarem i włamaniem.

§ 41. 134 Przy przechowywaniu składników majątku ruchomego stosuje się odpowiednio przepisy oraz zalecenia producenta dotyczące szczegółowych warunków magazynowania, z uwzględnieniem zapisów niniejszego zarządzenia, a w szczególności:

1) zachowania odpowiedniej temperatury i wilgotności powietrza;

2) przestrzegania warunków rozmieszczenia, ustawienia i ułożenia (odstępów, odległości, odciążenia mechanizmów i zawieszenia kół);

3) przestrzegania przepisów bhp i przeciwpożarowych;

4) przeprowadzania czynności z zakresu obsługi technicznej i przeglądów;

5) warunków sprawnej ewakuacji;

6) prowadzenia obowiązującej dokumentacji;

7) przestrzegania przepisów sanitarno-epidemiologicznych.

§  42.

1. 135 Pomieszczenia magazynowe przeznaczone do przechowywania składników majątku ruchomego, niezależnie od ich wymiarów powinny być urządzane i wyposażone tak, żeby:

1) zabezpieczały je przed kradzieżą i pożarem;

2) zapewniały podstawowe warunki do jego przechowywania oraz utrzymania w pełnej wartości użytkowej (ochrona przed bezpośrednim oddziaływaniem promieni słonecznych, opadów i wiatrów, odpowiednia temperatura i wilgotność powietrza);

3) umożliwiały swobodne prowadzenie prac porządkowych i przeładunkowych;

4) zapewniały ekonomiczne wykorzystanie magazynu;

5) umożliwiały szybką ewakuację przechowywanych przedmiotów.

2. Bezpośrednie otoczenie magazynów należy odpowiednio przystosować do zapewnienia sprawnego przeładunku.

§ 43. 136 Pracę w magazynie organizuje osoba posiadająca uprawnienia do tego określone w zakresie obowiązków (kierownik magazynu, magazynier). Podstawą organizacji pracy magazynu jest regulamin pracy. Regulamin ten ustala kierownik wewnętrznej komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za prowadzenie gospodarki magazynowej.

§  44.

1. Regulamin pracy magazynu powinien zawierać w szczególności:

1) nazwę magazynu i nazwisko magazyniera;

2) godziny pracy magazynu;

3) sposób zabezpieczenia magazynu po godzinach pracy;

4) miejsce i sposób przechowywania kluczy i plombownic;

5) osoby upoważnione do komisyjnego otwarcia magazynu w razie nagłej potrzeby podczas nieobecności magazyniera;

6) osoby mające prawo wstępu do magazynu;

7) inne zagadnienia wynikające ze specyfiki pracy magazynu.

2. Do regulaminu pracy magazynu dołącza się następujące załączniki:

1) zakres obowiązków i uprawnień magazyniera i pracowników;

2) szkic sytuacyjny magazynu z zaznaczeniem wejść stałych i zapasowych;

3) instrukcję alarmową i przeciwpożarową;

4) inne dokumenty wynikające ze specyfiki pracy magazynu.

3. Regulamin pracy magazynu wraz z załącznikiem sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden przechowuje przełożony magazyniera, a drugi - magazynier. Magazynier obowiązany jest stwierdzić własnoręcznym podpisem przyjęcie do wiadomości i wykonywania regulaminu pracy magazynu oraz załączonych instrukcji.

4. W przypadku zmiany danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1-7 oraz w ust. 2 pkt 1-4 regulamin należy uaktualnić w ciągu 7 dni.

§  45.

1. 137 Personel magazynowy obowiązany jest wykonywać wszelkie czynności i zabiegi mające na celu zapewnienie właściwych warunków przechowywania składników majątku ruchomego oraz zabezpieczenie ich przed szkodliwymi czynnikami i przed kradzieżą.

2. 138 Do czynności mających na celu zapewnienie właściwych warunków przechowywania składników majątku ruchomego oraz zabezpieczenia ich przed szkodliwymi czynnikami i przed kradzieżą zalicza się w szczególności:

1) ocenę stanu jakościowego i ilościowego przed przyjęciem do magazynu;

2) ochronę przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi np. nieodpowiednią temperaturą i wilgotnością powietrza oraz silnym nasłonecznieniem;

3) zabezpieczenie przed wszelkiego rodzaju szkodnikami;

4) zabezpieczenie przed zabrudzeniem i uszkodzeniem mechanicznym; korozją; itp.;

5) przeprowadzanie przeglądów przechowywanych przedmiotów w celu stwierdzenia czy nie występują objawy niszczenia, a w razie ich stwierdzenia podejmowanie środków zaradczych;

6) 139 przeprowadzanie okresowej konserwacji;

7) właściwe pakowanie przedmiotów i zabezpieczenie w czasie transportu;

8) utrzymywanie pomieszczeń magazynowych i otoczenia magazynu w czystości;

9) 140 przestrzeganie obowiązujących przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny służby i pracy oraz bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

Oddział  2

Wyposażenie magazynów

§  46.

1. 141 Składniki majątku ruchomego powinny być przechowywane w magazynie znajdującym się w budynku murowanym (z wyjątkiem składników majątku ruchomego wymagających innych warunków magazynowania), który powinien posiadać niezbędną liczbę pomieszczeń oraz należyte warunki do rozmieszczania (według rodzajów i grup surowcowych), przechowywania, wydawania i przyjmowania przedmiotów, a także dokonywania zabiegów konserwacyjnych.

2. W magazynie należy zapewnić właściwe oświetlenie oraz możliwość wietrzenia pomieszczeń. Drzwi powinny być przystosowane do szybkiej i sprawnej ewakuacji zapasów. Podłogi w magazynie powinny być gładkie i wykonane z materiału nie wytwarzającego kurzu.

§  47.

1. Magazyny powinny być wyposażone w instalację odgromową, która podlega okresowej kontroli:

1) co najmniej raz w roku (przed okresem burzowym, nie później niż do 30 kwietnia) polegającej na sprawdzeniu stanu technicznej sprawności instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne;

2) co najmniej raz na 5 lat polegającej na sprawdzeniu stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, odporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów.

2. Szczegółowe wymagania dotyczące rodzaju urządzeń odgromowych są uzależnione od rodzaju konstrukcji i kategorii zagrożenia budynku magazynowego.

3. Kontrole, o których mowa w ust. 1 dokonuje właściwa merytorycznie komórka, a ich wyniki, dokumentuje się w książce obiektu budowlanego.

§  48.

1. Magazyn z oświetleniową instalacją elektryczną powinien być wyposażony w przeciwpożarowy wyłącznik prądu umieszczony na zewnątrz pomieszczeń. Instalacja powinna być sprawna i odpowiadać ściśle wymaganiom i normom przewidzianym dla pomieszczeń magazynowych.

2. Na terenie magazynu należy bezwzględnie przestrzegać ustaleń zawartych w przepisach przeciwpożarowych, które również określają sposób i miejsca rozmieszczenia podręcznego sprzętu gaśniczego w obiektach.

3. Magazyny powinny być wyposażone w sprzęt zgodnie z normami należności podręcznego sprzętu gaśniczego.

4. Podręczny sprzęt gaśniczy należy umieszczać w dobrze widocznych i łatwo dostępnych miejscach.

5. Zimą wszystkie drogi i dojazdy do zbiorników wody i magazynów oraz do sprzętu przeciwpożarowego należy na bieżąco oczyszczać ze śniegu.

§  49.

1. Kierownik jednostki organizacyjnej powołuje raz w roku komisję, która określi przydatność użytkową magazynu, jego stan techniczny oraz potrzebę remontu.

2. Z działalności komisji sporządza się protokół, a zawarte w nim uwagi (wnioski) dotyczące, np. konieczności i terminu remontu magazynu, wpisuje do metryki magazynu. Protokół zatwierdza powołujący komisję.

§ 50. 142 Magazyn wyposaża się w sprzęt, urządzenia i przybory przeznaczone do składowania składników majątku ruchomego, wykonywania prac przeładunkowych i transportu wewnętrznego utrzymywania czystości, dokonywania zabiegów konserwacyjnych, pomiaru temperatury i wilgotności powietrza oraz ochrony przeciwpożarowej.

§  51.

1. W magazynie powinno znajdować się co najmniej jedno ogrzewane pomieszczenie przeznaczone dla magazyniera i personelu oraz do przechowywania przedmiotów wrażliwych na działanie niskiej temperatury.

2. W magazynie wydziela się miejsce (pomieszczenie) do zaopatrywania funkcjonariuszy i innych osób pobierających lub zdających przedmioty z magazynu. Miejsce to powinno być wyposażone odpowiednio do specyfiki magazynu w niezbędny sprzęt, urządzenia oraz materiały informacyjne niezbędne dla potrzeb pobierającego/zdającego. Interesantów przyjmuje się w miejscu oddzielonym barierką.

§ 52. W magazynie powinno znajdować się odpowiednie wyposażenie i dokumentacja, a w szczególności:

1) wyposażenie służące do:

a) właściwego przechowywania dokumentów i urządzeń ewidencyjnych (np. zamykana na zamek szafka),

b) prac magazynowych (np. drabina przenośna do zdejmowania i układania sprzętu na górnych rzędach stosów, regałów i półek),

c) utrzymania czystości w magazynie (np. miotła, szczotka, kosz na śmieci, wycieraczki do czyszczenia obuwia),

d) kontrolowania wilgotności powietrza oraz zapewnienia bezpieczeństwa (np. termograf tygodniowy i przyrząd do pomiaru wilgotności względnej powietrza, podręczny sprzęt gaśniczy, sprawne latarki do pracy w nocy),

e) umieszczania materiałów informacyjnych (np. tablica ścienna do umieszczania planów przeglądów i innych dokumentów magazynowych);

2) dokumentacja magazynowa:

a) regulamin pracy magazynu z załącznikami,

b) wykaz sił i środków przewidzianych do ewakuacji mienia (schemat, na którym zaznacza się kolejność i miejsce ewakuacji),

c) metrykę magazynu z wpisaną kubaturą, powierzchnią i dopuszczalnym obciążeniem na 1m² podłogi.

§  53.

1. Dla zapewnienia bezpieczeństwa magazyn powinien być strzeżony. O sposobie jego ochrony decyduje kierownik jednostki organizacyjnej.

2. W celu zabezpieczenia magazynów przed wtargnięciem osób niepowołanych, przed kradzieżą oraz przed wybuchem pożaru należy przestrzegać następujących wymagań:

1) okna magazynu powinny być zaopatrzone w kraty wykonane z prętów stalowych lub z płaskowników stalowych o odpowiednich wymiarach rozstawionych w odpowiednich odstępach w pionie i w poziomie oraz siatkę stalową o średnicy drutu nie mniejszej niż 1,5 mm i odpowiedniej wielkości oczek, w magazynach zlokalizowanych na terenie strzeżonym okna pierwszego i następnych pięter można zabezpieczyć siatką lub kratą - wg decyzji kierownika jednostki organizacyjnej;

2) okna muszą być otwierane do wnętrza magazynu, a zamknięcia okienne szczelne, uniemożliwiające otwieranie okien od zewnątrz;

3) drzwi magazynów muszą być szczelne, stalowe lub okute obustronnie blachą o grubości min. 2 mm (lub wyposażone w rdzeń stalowy), posiadać blokadę zabezpieczającą przed wyważeniem oraz zaopatrzone w co najmniej dwa zamki atestowane, w tym jeden patentowy (zamiast zamka patentowego można zastosować sztabę stalową zamykaną na kłódkę patentową);

4) magazyn musi posiadać zewnętrzne oświetlenie umożliwiające jego należytą obserwację;

5) instalację elektryczną w magazynach instaluje się w specjalnych przewodach zabezpieczających budynek przed pożarem. Niedopuszczalne jest stosowanie jakichkolwiek prowizorycznych instalacji.

3. Kierownik jednostki organizacyjnej może spowodować zastosowanie dodatkowych rozwiązań (niezależnie od wymienionych w ust. 2) w celu lepszego zabezpieczenia magazynów.

4. Po zakończeniu pracy w magazynie przed jego zamknięciem personel magazynowy sprawdza:

1) czy wszystkie światła wewnętrzne zostały wyłączone;

2) czy wszystkie okna są szczelnie pozamykane;

3) czy uprzątnięto z magazynu wszystkie łatwopalne materiały nie przechowywane stale w tym magazynie;

4) czy wszyscy wyszli z magazynu oraz czy nie wynoszą ze sobą bez zezwolenia przechowywanych przedmiotów.

5. Prawo przebywania w pomieszczeniach magazynowych posiada tylko personel stale zatrudniony w tym magazynie oraz wszyscy przełożeni magazyniera, a ponadto osoby przeprowadzające kontrolę z upoważnienia przełożonych.

6. Każde zamknięcie magazynu (kłódka lub zamek) powinno mieć dwa jednakowe klucze tj. klucz oryginalny i wtórnik.

7. 143 Wtórniki kluczy przechowuje się w zalakowanych opakowaniach, w miejscu i w sposób określony w planie ochrony informacji niejawnych danej jednostki organizacyjnej.

8. Magazynier oprócz kluczy posiada:

1) plombownicę z zapasem plomb;

2) pieczątkę metalową do pieczętowania plasteliną.

9. 144 W godzinach, w których magazyn jest czynny, klucze do użytku bieżącego przechowuje i chroni magazynier. Sposób oraz miejsce przechowywania kluczy od magazynu po tych godzinach określa plan ochrony informacji niejawnych danej jednostki organizacyjnej.

§  54.

1. W celu zabezpieczenia magazynów przed pożarem personel magazynowy powinien stosować się ściśle do obowiązujących w tej dziedzinie przepisów przeciwpożarowych, zgodnie z wiedzą zdobytą na szkoleniach przeciwpożarowych oraz instrukcją przeciwpożarową magazynu.

2. Zabronione jest wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnianie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, a w szczególności:

1) używanie otwartego ognia i palenie tytoniu w strefach zagrożonych pożarem lub wybuchem,

2) przechowywanie materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury przekraczającej 100°C;

3) składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących do ewakuacji;

4) zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe otwarcie;

5) uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do:

a) urządzeń przeciwpożarowych, takich jak stałe i półstałe urządzenia gaśnicze i zabezpieczające, instalacje sygnalizacyjno-alarmowe, hydranty, zawory hydrantów, suche piony, klapy przeciwpożarowe, urządzenia do usuwania dymów i gazów pożarowych,

b) urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujące takimi instalacjami oraz innych instalacji mających wpływ na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu,

c) wyjść ewakuacyjnych,

d) wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz głównych zaworów gazu.

3. 145 Składniki majątku ruchomego powinny być przechowywane w sposób uniemożliwiający powstanie pożaru lub wybuchu w następstwie procesu składowania lub wskutek wzajemnego oddziaływania.

4. Przy stosowaniu w pomieszczeniach magazynowych cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 21 °C, należy zapewnić skuteczną wentylację.

5. Sposób ogrzewania pomieszczeń powinien zabezpieczać przed możliwością powstania pożaru.

§  55.

1. Kierownictwo i personel magazynowy obowiązani są przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

2. Dla każdego magazynu opracowuje się na podstawie ogólnych przepisów instrukcję bhp przystosowaną do konkretnych warunków pracy. Instrukcję tę wywiesza się w widocznym miejscu umożliwiającym personelowi stałe z niej korzystanie.

3. Magazynier odpowiedzialny jest nie tylko za bezpieczeństwo podległego mu personelu, ale również za bezpieczeństwo innych osób (interesantów) znajdujących się w magazynie.

§  56.

1. 146 Magazyn podręczny placówki lub dywizjonu Straży Granicznej powinien znajdować się na jej terenie.

2. 147 (uchylony).

3. 148 (uchylony).

4. Wymagania odnośnie wyposażenia magazynów broni opisane są w Dział III "Szczegółowe zasady gospodarowania uzbrojeniem i techniką specjalną".

Oddział  3

Sposób i warunki przechowywania

§ 57. Do podstawowej działalności magazynu należy:

1) 149 przyjmowanie i wydawanie składników majątku ruchomego;

2) przechowywanie i konserwacja.

§ 58. Magazyn jednostki organizacyjnej powinien składać się z pomieszczeń lub odpowiednio oznaczonych sektorów, z podziałem na:

1) przedmioty nowe;

2) przedmioty używane;

3) przedmioty przeznaczone do konserwacji i naprawy;

4) przedmioty przeznaczone do wybrakowania;

5) sprzęt;

6) środki do utrzymania czystości, higieny osobistej, i konserwacyjne.

§  59.

1. Przedmioty przechowywane w magazynie powinny być składowane według rodzaju i kategorii oraz oznaczone wywieszką materiałową.

2. W magazynach przedmioty nowe przechowuje się z podziałem na grupy surowcowe. W przypadku, gdy na przechowywanie przedmiotów nowych przeznaczone jest jedno pomieszczenie, przedmioty należące do różnych grup surowcowych składuje się na oddzielnych regałach.

3. Warunki przechowywania składników majątku ruchomego powinny być zgodne z wymaganiami przechowywania określonymi przez producenta.

§  60.

1. 150 Przyjmowanie przedmiotów do magazynu odbywa się na podstawie dowodów obrotu materiałowego i dowodów księgowych.

2. Przyjmowanie przedmiotów polega na ich przeliczeniu (przeważeniu, przemierzeniu itd.) oraz porównaniu faktycznego stanu ilościowego i kategorii wartości użytkowej z dowodem przyjęcia. Jeżeli dowód przyjęcia nie określa kategorii przedmiotów, magazynier w czasie przyjmowania ilościowego klasyfikuje odpowiednio te przedmioty.

3. Przyjmując wszelkiego rodzaju zestawy lub przedmioty magazynier obowiązany jest sprawdzić czy są one kompletne.

4. Przedmioty używane przyjmowane do magazynu muszą być sprawne, uprzednio przez użytkowników wyczyszczone i w razie potrzeby zakonserwowane. Magazynier ma obowiązek odmówić przyjęcia do magazynu przedmiotów, które nie zostały należycie przygotowane (wysuszone, czyszczone, skompletowane).

5. 151 Decyzję o przyjęciu do magazynu przedmiotu niesprawnego podejmuje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej, a w przypadku Nw OSG kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej w uzgodnieniu z kierownikiem wewnętrznej komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za prowadzenie gospodarki magazynowej, po wyjaśnieniu przyczyn jego uszkodzenia.

§  61.

1. 152 Wydawanie sprzętu lub wyposażenia z magazynu odbywa się wyłącznie na podstawie ważnych dowodów obrotu materiałowego i dowodów księgowych.

2. Wydając przedmioty z magazynu magazynier powinien:

1) sprawdzić tożsamość osoby upoważnionej do odbioru oraz ważność dokumentu stanowiącego podstawę wydania;

2) żądać sprawdzenia ilości wydanych przedmiotów przez odbiorcę, a następnie wraz z odbiorcą podpisać dowód wydania.

3. Magazynier obowiązany jest wydać przedmioty w takiej kategorii jaka podana jest w dokumencie. Przedmioty używane, które wydaje się do dalszego użytku muszą być czyste i naprawione.

§  62.

1. 153 Przyjęcie lub wydanie składników majątku ruchomego z magazynu wymaga potwierdzenia w ewidencji magazynu przez uprawnionych pracowników magazynu.

2. Przedmioty przyjmowane do magazynu powinny zostać niezwłocznie ujęte w ewidencji magazynowej.

3. 154 Wpisu do ewidencji dokonuje się na podstawie dowodu obrotu materiałowego i dowodu księgowego.

§  63.

1. Zasadą przechowywania jest stałe odnawianie zapasów. Należy wydawać w pierwszej kolejności przedmioty posiadające najkrótszy okres pozostały do przechowywania - magazynowania.

2. W razie stwierdzenia utraty wartości użytkowej przedmiotów, spowodowanej nieodpowiednim przechowywaniem, postępuje się zgodnie z przepisami w sprawie postępowania w przypadkach szkód w majątku resortu spraw wewnętrznych i administracji.

3. 155 Składniki majątku ruchomego przechowywane w magazynie powinny być wydane do użytku przed upływem maksymalnego okresu ich przechowywania, określonego przez producenta.

Rozdział  7 ¹⁵⁶

Eksploatacja sprzętu

§ 64. 157 Celem remontu, obsługi i konserwacji jest utrzymanie sprzętu będącego w zarządzie Straży Granicznej w stałej sprawności technicznej oraz zapewnienia wysokiej niezawodności podczas użytkowania w działaniach i procesie szkolenia.

§ 65. Integralną częścią eksploatacji są środki obsługowo-remontowe do których zalicza się:

1) warsztat (serwis) naprawy sprzętu technicznego;

2) gniazda obsługowe;

3) nieetatowe grupy warsztatowe;

4) specjalistyczne zakłady remontowe;

5) 158 stacje obsługi;

6) 159 stanowiska obsługowe.

§ 66. Podstawą zasad eksploatacji są;

1) dokumentacja eksploatacyjna;

2) dokumentacja planistyczna, ewidencyjna i sprawozdawcza;

3) zarządzenia, wytyczne i decyzje.

§ 67. 160 W celu utrzymania sprzętu w stałej sprawności należy:

1) przestrzegać zasad określonych w dokumentacji eksploatacyjnej;

2) prowadzić analizę stanu technicznego;

3) ciągle podnosić wiedzę teoretyczną i doskonalić umiejętności praktyczne w zakresie obsługi i remontów.

§ 68. 161 (uchylony).

§ 69. 162  

1. Do eksploatacji sprzętu wyznacza się funkcjonariuszy i pracowników, którzy ukończyli szkolenie teoretyczne i praktyczne oraz zdali z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości budowy, zasad obsługi sprzętu, przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny służby lub pracy, a także posiadają uprawnienia do wykonywania obowiązków na zajmowanym stanowisku.

2. Szkolenie i egzamin, o których mowa w ust. 1, w przypadkach nie określonych w odrębnych przepisach, przeprowadza bezpośredni przełożony funkcjonariusza lub pracownika, lub osoba przez niego wyznaczona.

§ 70. 163  

1. Funkcjonariusz lub pracownik, który otrzymał ocenę niedostateczną z egzaminu, o którym mowa w § 69 ust. 1, spowodował poważne zagrożenie bezpieczeństwa, naruszył rażąco zasady obsługi lub przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny służby lub pracy, zostaje odsunięty od wykonywania czynności związanych z obsługą i eksploatacją danego sprzętu, zaś kierownik danej jednostki organizacyjnej, na wniosek bezpośredniego przełożonego tego funkcjonariusza lub pracownika, podejmie decyzję personalną dotyczącą odsunięcia od wykonywanych obowiązków.

2. Ponowne dopuszczenie do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, może nastąpić po zdaniu stosownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.

§ 71-73. 164 (uchylone).

§ 74. W zależności od stopnia wykorzystania resursu, stanu technicznego, charakteru uszkodzeń lub niesprawności ustala się następujące rodzaje remontów:

1) 165 kapitalny - którego celem jest przywrócenie pełnej sprawności technicznej sprzętu, przeprowadza się go w przypadku, gdy stopień zużycia nie przekracza 75% wartości;

2) 166 średni - wykonywany jest po upływie okresu międzyremontowego ustalonego dla danego typu sprzętu;

3) 167 bieżący - wykonywany jest w przypadku bardziej złożonych uszkodzeń lub niesprawności sprzętu w trakcie trwania resursu międzyremontowego, a niekwalifikowany jako awaria;

4) dokowy - wykonywany w odniesieniu do jednostek pływających, a wynikający z przepisów Polskiego Rejestru Statków lub czasookresu eksploatacji kadłuba;

5) awaryjny - ma na celu usunięcie skutków awarii i przywrócenie pełnej sprawności technicznej;

6) 168 gwarancyjny - ma na celu usunięcie niesprawności sprzętu ujawnionego w okresie gwarancyjnym.

§ 75. 169 W celu zapewnienia wysokiej niezawodności sprzętu, określenia jego stanu technicznego i doprowadzenia go do stanu zgodnego z normami technicznymi, a w razie niesprawności - usprawnienia, jak również w celu niedopuszczenia do użytkowania niesprawnego wykonuje się obsługi techniczne określone w dokumentacji eksploatacyjnej oraz kontroluje się jego stan techniczny.

§ 76. 170 Rozróżnia się następujące rodzaje obsług i przeglądów technicznych:

1) obsługa codzienna - polega na wykonaniu czynności obsługowych zgodnie z ich zakresem oraz skontrolowaniu w dniu pracy sprzętu jego stanu technicznego i wyposażenia;

2) obsługa okresowa - są to ściśle określone czynności wykonywane przy sprzęcie zgodnie z zakresem i terminach określonych przez producentów w instrukcjach fabrycznych;

3) przeglądy profilaktyczne - wykonuje się w celu dokładnego sprawdzenia stanu technicznego poszczególnych elementów sprzętu. Można je wykonywać w ramach obsług okresowych lub w innych wydzielonych dniach pracy przy sprzęcie.

§ 77. Remonty, obsługi i przeglądy realizują jednostki organizacyjne wykorzystując własne siły i środki lub zlecają ich wykonanie specjalistycznym zakładom remontowym.

§ 78. Zapewnienie niezbędnych części zapasowych do wykonania przeglądów i obsług wykonywanych siłami i środkami własnymi realizuje się poprzez zakupy centralne i decentralne.

§ 79. Zaopatrzenie w części zapasowe planuje się na podstawie:

1) 171 planu eksploatacji sprzętu;

2) zużycia części zapasowych w latach ubiegłych;

3) stanu aktualnych zapasów części zapasowych.

§ 80-83. 172 (uchylone).

Rozdział  8

Gospodarka składnikami majątku ruchomego powierzonego jednostce budżetowej i gospodarstwu pomocniczemu

Oddział  1

Uznawanie składników majątku ruchomego za zbędne

§ 84. 173 (uchylony).

§ 85. 174 (uchylony).

Oddział  2

Dysponowanie ruchomymi składnikami majątku

§ 86. 175 (uchylony).

Oddział  3

Zasady zbywania ruchomych składników majątku

§ 87. 176 (uchylony).

§ 88. 177 (uchylony).

Oddział  4

Sprzedaż ruchomych składników majątku

§ 89-115. 178 (uchylone).

Oddział  5

Warunki odstąpienia od przeprowadzenia przetargu

§ 116. 179 (uchylony).

Oddział  6

Przekazanie nieodpłatne

§ 117. 180 (uchylony).

Oddział  7

Likwidacja

§ 118. 181 (uchylony).

§ 119. 182 (uchylony).

DZIAŁ  II

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA SKŁADNIKAMI MAJĄTKU RUCHOMEGO W ZAKRESIE GOSPODARKI TRANSPORTOWEJ

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  120.

1. Dział II określa sposób gospodarowania mieniem oraz prowadzenia gospodarki transportowej oraz materiałami pędnymi i smarami w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej.

§ 121. Użyte w dziale II określenia oznaczają:

1) gospodarka transportowa - zadania związane z planowaniem, zaopatrywaniem, eksploatacją, zbywaniem, nadzorem, kontrolą oraz ewidencją i sprawozdawczością, dotyczące sprzętu transportowego;

2) jednostka użytkująca - jednostka lub komórka organizacyjna Straży Granicznej, której przyznano do użytkowania służbowy sprzęt transportowy, zgodnie z ustaloną dla niej należnością;

3) 184 jednostka prowadząca gospodarkę transportową - oddział Straży Granicznej, Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej i Ośrodek Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej;

4) 185 kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową - komendant oddziału Straży Granicznej, Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej;

5) 186 komórka nadzorująca - Biuro Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej;

6) komórka transportowa - komórka wykonująca zadania w zakresie gospodarki transportowej, w jednostce prowadzącej gospodarkę transportową;

7) WGT - Wydział Gospodarki Transportowej Biura Techniki i Zaopatrzenia KGSG;

8) 187 służbowy sprzęt transportowy - pojazdy w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 92, poz. 884, Nr 121, poz. 1264 i Nr 173, poz. 1808) z wyjątkiem rowerów, stanowiące mienie będące w zarządzie Straży Granicznej oraz jednostki pływające Straży Granicznej realizujące zadania na wodach granicznych;

9) agregat - urządzenie techniczne napędzane silnikiem spalinowym lub zużywające do swojej pracy paliwa płynne, nie będące pojazdem silnikowym;

10) należność - ilość i rodzaj służbowego sprzętu transportowego określona indywidualnie dla jednostek użytkujących;

11) kolumna dyspozycyjna - służbowy sprzęt transportowy przydzielony do użytkowania jednostce użytkującej;

12) MPS - materiały pędne i smary w szczególności:

a) paliwa płynne,

b) oleje smarowe,

c) smary plastyczne,

d) płyny eksploatacyjne nie będące produktami naftowymi np. płyny chłodzące, hamulcowe,

e) oleje i płyny przepracowane - substancje, które w czasie stosowania utraciły swoje właściwości użytkowe i nie mogą być dłużej stosowane w zakresie do którego były pierwotnie przeznaczone;

13) zapas interwencyjny paliw - ilość paliw przewidzianych do zaspokojenia potrzeb w przypadkach zakłóceń w trybie realizacji dostaw bieżących lub przy wystąpieniu nagłych potrzeb;

14) zapas bieżący - ilość części zamiennych i MPS przeznaczonych do zaspokojenia potrzeb w okresach pomiędzy kolejnymi dostawami;

15) jednostka napełnienia - pojemność zbiorników paliwa konstrukcyjnie zamontowanych w sprzęcie transportowym, agregatach, jednostkach pływających i statkach powietrznych;

16) zbiorowa jednostka napełnienia - sumaryczne zestawienie jednostek napełnienia tego samego rodzaju MPS;

17) ZNZ - zasadnicza norma zużycia paliwa - ilość paliwa przewidziana do zużycia na 100 km przebiegu (jedną motogodzinę - mth pracy silnika spalinowego w średnich warunkach eksploatacyjnych);

18) NZ - norma zużycia paliwa - ilość paliwa przewidziana do zużycia na przebycie określonej liczby kilometrów (przepracowanie określonej liczby mth) w średnich warunkach eksploatacyjnych;

19) dodatek do normy zużycia - ilość paliwa, o którą można zwiększyć normę zużycia w zależności od warunków eksploatacji;

20) pracownik - osoba zatrudniona lub pełniąca służbę w Straży Granicznej

21) 188 Prawo o ruchu drogowym - ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym;

21a) 189 ustawa o kierujących pojazdami - ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. Nr 30, poz. 151 z późn. zm.).

22) 190 ośrodek szkolenia Straży Granicznej - Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, Centrum Szkolenia Straży Granicznej, Ośrodek Tresury Psów Służbowych Straży Granicznej;

23) 191 organizowanie przewozu - działania podejmowane przez Straż Graniczną samodzielnie lub wspólnie z innymi organami i jednostkami organizacyjnymi podległymi lub nadzorowanymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz kościołami i związkami wyznaniowymi.

Rozdział  2

Eksploatacja sprzętu

§ 122. 192 Kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących gospodarkę transportową w celu realizacji potrzeb transportowych tworzą kolumny dyspozycyjne w ilości dostosowanej do potrzeb i struktur organizacyjnych jednostek użytkujących, z zastrzeżeniem § 122a.

§ 122a. 193 Decyzje w sprawie wydzielenia i wykorzystania sprzętu transportowego dla potrzeb Komendy Głównej Straży Granicznej podejmują:

1) Dyrektor Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej dla komórek organizacyjnych KGSG, z zastrzeżeniem pkt 2:

2) właściwi terytorialnie komendanci oddziałów i ośrodka szkolenia Straży Granicznej dla zamiejscowych wewnętrznych komórek organizacyjnych KGSG.

§ 123. W celu realizacji zadań służbowych pracownicy wykorzystują:

1) służbowy sprzęt transportowy;

2) pojazdy nie będące w zarządzie Straży Granicznej.

§ 124. 194  

1. Służbowy samochód osobowy z kierowcą przysługuje:

1) Komendantowi Głównemu Straży Granicznej i jego zastępcom w celu zabezpieczenia ich potrzeb komunikacyjnych;

2) komendantom oddziałów i ośrodków szkolenia Straży Granicznej w celu realizacji służbowych potrzeb komunikacyjnych.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą korzystać ze służbowego samochodu osobowego z kierowcą w celu dojazdu z miejsca zamieszkania, w którym przebywają w czasie zajmowania stanowiska do miejsca pełnienia służby lub wykonywania pracy i z powrotem.

3. Kierownicy komórek organizacyjnych KGSG i dziekani wchodzący w skład Zespołu Stanowisk Samodzielnych w Gabinecie Komendanta Głównego Straży Granicznej w celu realizacji służbowych potrzeb komunikacyjnych korzystają ze służbowego samochodu osobowego z kierowcą zgrupowanego w kolumnie dyspozycyjnej.

4. Osoby, o których mowa w ust. 3, mogą korzystać ze służbowego samochodu osobowego z kierowcą w celu dojazdu z miejsca zamieszkania, w którym przebywają w czasie zajmowania stanowiska do miejsca pełnienia służby lub wykonywania pracy i z powrotem po uzyskaniu pisemnej zgody odpowiednio Komendanta Głównego Straży Granicznej lub nadzorującego ich zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej.

5. Zgoda, o której mowa w ust. 4, może być wydana jedynie na czas określony, na umotywowany, pisemny wniosek osoby, o której mowa w ust. 3.

§  125.

1. Jednostki prowadzące gospodarkę transportową utrzymują służbowy sprzęt transportowy zgodnie z należnością, z zastrzeżeniem § 126.

2. Normy należności sprzętu transportowego jednostek prowadzących gospodarkę transportową określa załącznik nr 11.

3. 195 W sytuacjach uzasadnionych stanem wyposażenia w sprzęt transportowy, kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową może dokonywać przesunięć sprzętu transportowego pomiędzy grupami/podgrupami eksploatacyjnymi samochodów patrolowych, terenowych, ciężarowo-osobowych, mikrobusów i autobusów.

§ 126. Jednostki prowadzące gospodarkę transportową mogą posiadać służbowy sprzęt transportowy w postaci:

1) zapasu magazynowego - w ilości nie większej niż 10% ogólnej należności (w tym sprzęt nowy i rezerwa eksploatacyjna);

2) sprzętu wycofanego z eksploatacji, przeznaczonego do zbycia.

§  127.

1. 196 Służbowy sprzęt transportowy należy użytkować zgodnie z przeznaczeniem. Decyzję o zmianie tego przeznaczenia podejmuje kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową, informując przed jej podjęciem Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

2. Podstawą eksploatacji sprzętu transportowego jest roczny plan eksploatacji.

3. Plan, o którym mowa w ust. 2 sporządza się w terminie do dnia 31 maja roku poprzedzającego jego realizację. Zatwierdzony przez kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową egzemplarz planu należy przesłać do WGT w terminie 14 dni od dnia jego sporządzenia.

§ 128. Decyzję o wprowadzeniu do eksploatacji służbowego sprzętu transportowego, o którym mowa w § 126 pkt 1, podejmuje kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową. Sprzęt ten nie może być eksploatowany poza obowiązującą należnością.

§ 129. 197 (uchylony).

§ 130. Kierownicy jednostek prowadzących gospodarkę transportową są odpowiedzialni za zabezpieczenie służbowego sprzętu transportowego przed samowolnym użyciem i kradzieżą oraz za podejmowanie działań zapobiegających wypadkom drogowym. W szczególności zobowiązani są do:

1) zorganizowania służb dyspozytorskich i dyżurnych w celu ewidencjonowania i kontrolowania stanu technicznego pojazdów wyjeżdżających, a także sprawdzania stanu trzeźwości kierujących tymi pojazdami;

2) niedopuszczania do użytkowania niesprawnego służbowego sprzętu transportowego;

3) prowadzenia działalności oświatowo-profilaktycznej z kierującymi w celu poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

§ 131. Kierownicy jednostek prowadzących gospodarkę transportową zapewniają odpowiednią obsługę techniczną gwarantującą sprawność oraz estetyczny wygląd służbowemu sprzętu transportowemu, a w szczególności:

1) bieżącą obsługę, przeglądy i badania techniczne oraz naprawy;

2) coroczne przeglądy techniczne służbowego sprzętu transportowego i zaplecza obsługowo-naprawczego;

3) utrzymywanie zapasów sprzętu i materiałów niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania transportu;

4) właściwe warunki przechowywania (garażowania).

§  132.

1. Garażowanie służbowego sprzętu transportowego powinno odbywać się w obiektach Straży Granicznej w wydzielonych do tego celu pomieszczeniach garażowych lub miejscach postoju.

2. W przypadkach braku miejsca w obiektach wymienionych w ust. 1 lub gdy uzasadniają to ważne względy służbowe, kierownicy jednostek prowadzących gospodarkę transportową mogą zezwolić na garażowanie służbowego sprzętu transportowego na terenie innych obiektów pod warunkiem należytego zabezpieczenia go przed kradzieżą i uszkodzeniem.

§ 133. 198 Służbowym sprzętem transportowym mogą kierować:

1) pracownicy;

2) inne osoby za zgodą kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową - posiadający uprawnienia do kierowania określone w odrębnych przepisach.

§ 134. 199  

1. W przypadku stwierdzenia, że pracownikowi do realizacji zadań służbowych niezbędne jest posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdem uprzywilejowanym lub pojazdem przewożącymi wartości pieniężne, w rozumieniu ustawy o kierujących pojazdami, bezpośredni przełożony sporządza opinię potwierdzającą istnienie takiej potrzeby.

2. Opinia, o której mowa w ust. 1, stanowi podstawę do ubiegania się przez tego pracownika o podjęcie czynności w celu uzyskania przez niego zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub pojazdem przewożącym wartości pieniężne.

3. Wymóg opiniowania nie dotyczy osób, o których mowa w § 124 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz kierowników komórek organizacyjnych KGSG.

4. W celu usprawnienia postępowania w sprawie wydania przez podmiot, określony w art. 109 ust. 5 ustawy o kierujących pojazdami, zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub pojazdem przewożącym wartości pieniężne, dokumenty stanowiące podstawę wydanie tego zezwolenia weryfikowane są przez osobę wyznaczoną przez ten podmiot.

§ 135. 200  

1. Ewidencję pracowników posiadających zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub pojazdem przewożącym wartości pieniężne prowadzi:

1) dla pracowników jednostki organizacyjnej, z zastrzeżeniem pkt 2 - wyznaczona komórka organizacyjna jednostki prowadzącej gospodarkę transportową;

2) dla pracowników KGSG-WGT.

2. Dopuszcza się prowadzenie ewidencji, o której mowa w ust. 1, w formie elektronicznej.

§ 135a. 201 W przypadku gdy pracownik kierujący służbowym sprzętem transportowym nie wywiązuje się należycie z obowiązków kierującego, na wniosek bezpośredniego przełożonego lub kierownika komórki transportowej, kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową lub kierownik komórki organizacyjnej KGSG, uniemożliwia pracownikowi, na czas określony we wniosku, kierowanie służbowym sprzętem transportowym. Pisemna informacja o zakazie kierowania służbowym sprzętem transportowym i o odwołaniu tego zakazu podlega przekazaniu do służb dyspozytorskich i dyżurnych, o których mowa w § 130 pkt 1.

§ 136. Do obowiązków kierującego, poza prowadzeniem pojazdu, należy dbanie o jego należyty stan techniczny oraz estetyczny wygląd i czystość. W szczególności wykonanie obsługi codziennej w zakresie ustalonym w instrukcjach obsługi.

§  137.

1. 202 Służbowy sprzęt transportowy OSG, z wyjątkiem służbowego sprzętu transportowego wykorzystywanego do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, powinien być używany w terytorialnym zasięgu działania OSG, a w przypadku Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej - w rejonie działalności szkoleniowej tego ośrodka.

2. Użycie służbowego sprzętu transportowego poza obszarem, o którym mowa w ust. 1 oraz poza granicami państwa, wymaga pisemnej zgody kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

3. Każdy wyjazd i powrót służbowego sprzętu transportowego podlega ewidencjonowaniu przez służby dyspozytorskie (dyżurne) w książce dyspozytora.

§  138.

1. Egzemplarz służbowego sprzętu transportowego i agregatu wyposaża się w książkę kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu), której wzór określa załącznik nr 13. Dokument ten stanowi podstawę do rozliczenia kierowcy (operatora) z wykonanej pracy oraz zużycia MPS.

2. Sposób wypełniania książki kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu) opisuje instrukcja określona w załączniku nr 14.

3. 203 Każdy egzemplarz służbowego sprzętu transportowego wyposaża się w dowód techniczny wystawiony przez komórkę transportową.

§  139.

1. 204 Służbowy sprzęt transportowy powierzony do stałego prowadzenia przekazuje się kierującemu protokołem zdawczo-odbiorczym, o którym mowa w § 203 pkt 6.

2. Służbowy sprzęt transportowy powierzony do doraźnego prowadzenia może być przekazywany na podstawie wpisu danych osoby przyjmującej ten sprzęt wraz z adnotacją określającą jego stan techniczny i wyposażenie w książce kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu).

§ 140. 205 Przydział służbowego sprzętu transportowego do kolumn dyspozycyjnych oraz organizację jego eksploatacji określają kierownicy jednostek prowadzących gospodarkę transportową, z zastrzeżeniem § 122a.

§  141.

1. 206 Służbowy sprzęt transportowy przeznaczony do użytkowania przez oficerów łącznikowych przy polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych podlega zaewidencjonowaniu w Nadwiślańskim OSG.

2. Eksploatacja służbowego sprzętu transportowego, o którym mowa w ust. 1, prowadzona jest zgodnie z zasadami określonymi w Instrukcji Nr 1 Dyrektora Generalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych z dnia 1 stycznia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki samochodowej w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, instytutach polskich i innych przedstawicielstwach za granicą podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych.

3. Koszty eksploatacji służbowego sprzętu transportowego, o którym mowa w ust. 1, rozliczane są zgodnie z § 4 porozumienia z dnia 22 grudnia 1994 r. między Ministrem Spraw Zagranicznych, a Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie utworzenia w niektórych polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych stanowiska oficera łącznikowego Policji i Straży Granicznej zmienionego aneksem z dnia 7 czerwca 1999 r.

4. Osoby, o których mowa w ust. 1 mogą korzystać z przydzielonego służbowego sprzętu transportowego do celów niesłużbowych na zasadach określonych w pkt 34-38 instrukcji, o której mowa w ust. 2.

5. Użycie służbowego sprzętu transportowego w celu podróży poza granice kraju delegowania wymaga uzyskania pisemnej zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej.

§ 142. 207 (uchylony).

Rozdział  3

Używanie sprzętu transportowego będącego w zarządzie Straży Granicznej do celów niesłużbowych

§ 143. 208 Służbowy sprzęt transportowy może być nieodpłatnie użyty, za zgodą kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową, z zastrzeżeniem § 122a, w celu:

1) przewozu urządzeń wyposażenia domowego funkcjonariuszy przeniesionych służbowo do innej miejscowości, przy czym organizacja transportu i pokrycie kosztów przewozu spoczywa na jednostce prowadzącej gospodarkę transportową zabezpieczającej potrzeby transportowe tej jednostki użytkującej, do której pracownik został przeniesiony;

2) praktycznej nauki jazdy lub doskonalenia techniki jazdy na kursach organizowanych przez jednostki organizacyjne Straży Granicznej dla pracowników, których charakter pracy wymaga posiadania tych umiejętności;

3) organizowania przewozu zbiorowego dzieci pracowników do sanatoriów, ośrodków leczniczych, na kolonie i obozy oraz uczestników wycieczek na koloniach i obozach;

4) udzielania pomocy w przypadkach losowych pracownikom oraz emerytom i rencistom organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;

5) dowozu pracowników z miejsca zamieszkania w miejscowości pobliskiej do miejsca pełnienia służby (pracy) i z powrotem w sytuacjach uzasadnionych względami służbowymi lub ekonomicznymi;

6) organizowania przewozu osób i towarów w ramach pielgrzymek i spotkań;

7) 209 pomocy przy działaniach charytatywnych;

8) 210 wsparcia działań innych jednostek budżetowych.

§ 144. 211 Służbowy sprzęt transportowy może być udostępniony, za zwrotem kosztów jego użycia skalkulowanych według zużytych MPS, za zgodą kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową, z zastrzeżeniem § 122a, w celu:

1) zabezpieczenia służbowych potrzeb komunikacyjnych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek organizacyjnych i organów administracji publicznej;

2) przewozu uczestników wycieczek, spotkań okolicznościowych itp. organizowanych dla pracowników Straży Granicznej;

3) 212 (uchylony).

§ 145. 213 Użycie służbowego sprzętu transportowego do celów innych niż cele, o których mowa w § 143 i 144, może nastąpić za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej.

§ 146-148. 214 (uchylone).

Rozdział  4

Używanie samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących w zarządzie Straży Granicznej do celów służbowych

§  149.

1. 215 Pracownicy mogą używać do celów służbowych, na koszt jednostki prowadzącej gospodarkę transportową, samochody osobowe, motocykle i motorowery, nie będące w zarządzie Straży Granicznej, z zastrzeżeniem ust. 2a.

2. Podstawą zwrotu kosztów używania pojazdów wymienionych w ust. 1 jest umowa cywilnoprawna zawarta pomiędzy kierownikiem jednostki prowadzącej gospodarkę transportową a pracownikiem.

2a. 216 Zabrania się pracownikom używania do celów służbowych pojazdów użyczonych im na podstawie umów użyczenia, zawartych w imieniu własnym przez pracownika z przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu pojazdami samochodowymi.

3. Wzór umowy, o której mowa w ust. 2 określa załącznik nr 15.

4. Pojazdy, o których mowa w ust. 1, mogą być używane w celach służbowych do przejazdów lokalnych (w granicach administracyjnych miasta lub gminy).

§  150.

1. Warunkiem zawarcia umowy, o której mowa w § 149 ust. 2, jest przyznanie pracownikowi limitu kilometrów.

2. Miesięczny limit kilometrów na przejazdy lokalne, w zależności od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, właściwych ze względu na miejsce zatrudnienia lub miejsce pełnienia służby pracownika, nie może przekroczyć:

1) 300 km - do 100 tys. mieszkańców;

2) 500 km - ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców;

3) 700 km - ponad 500 tys. mieszkańców.

3. Limit kilometrów, w granicach określonych w ust. 2, przyznaje na podstawie pisemnego wniosku złożonego przez zainteresowanego pracownika kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

§ 151. 217 Koszt używania samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących w zarządzie Straży Granicznej do celów służbowych, pokrywa się według stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach.

§  152.

1. Zwrot kosztów za przejazdy lokalne następuje w formie miesięcznego ryczałtu, po złożeniu pisemnego oświadczenia przez pracownika.

2. Kwotę ustalonego ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, zmniejsza się o jedną dwudziestą drugą za każdy roboczy dzień nieobecności w miejscu pracy z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej trwającej co najmniej 8 godzin lub innej nieobecności, oraz za każdy dzień, w którym pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

§ 153. 218 (uchylony).

Rozdział  5

Nabywanie i zbywanie mienia gospodarki transportowej

§ 154. Dla potrzeb Straży Granicznej służbowy sprzęt transportowy nabywa się na podstawie umowy sprzedaży lub darowizny.

§  155.

1. Zakupu i rozdziału służbowego sprzętu transportowego dokonuje jednostka nadzorująca z zastrzeżeniem ust. 3.

2. 219 Przekazanie służbowego sprzętu transportowego pomiędzy jednostkami prowadzącymi gospodarkę transportową realizują kierownicy tych jednostek pod nadzorem BTiZ.

3. 220 Zakup służbowego sprzętu transportowego przez jednostkę prowadzącą gospodarkę transportową wymaga uzyskania zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej. Nie dotyczy to jednak części zamiennych i wyposażenia.

§ 156. 221 Decyzję o uznaniu służbowego sprzętu transportowego za zbędny, podejmuje kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

§ 157. 222  

1. Zbycie służbowego sprzętu transportowego poprzedza sporządzenie protokołu stanu technicznego.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, sporządza komisja powołana przez kierownika komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za eksploatację składników majątku ruchomego w zakresie gospodarki transportowej.

3. Sporządzenie protokołu, o którym mowa w ust. 1, może być poprzedzone opinią rzeczoznawcy powołanego przez kierownika komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za eksploatację składników majątku ruchomego w zakresie gospodarki transportowej.

4. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

§ 158. 223 Czasokres użytkowania sprzętu transportowego dla celów planistycznych określa załącznik nr 16 do zarządzenia.

§ 159. 224 Służbowy sprzęt transportowy uznany za zbędny zbywa się, zgodnie z § 21 ust. 4 i 5 oraz na zasadach określonych w § 34 - 38.

§  160.

1. Służbowy sprzęt transportowy zakwalifikowany do zbycia pozbawia się cech oznakowania i wyposażenia specjalistycznego oraz opróżnia z paliwa.

2. O planowanym zbyciu służbowego sprzętu transportowego w drodze przetargu należy powiadomić WGT z podaniem marki, typu, ceny wywoławczej zbywanego służbowego sprzętu transportowego i terminu przetargu nie później niż 14 dni przed planowanym terminem zbycia.

§ 161. 225 Jeżeli wykonanie naprawy służbowego sprzętu transportowego uszkodzonego w wypadku jest nieuzasadnione ze względów ekonomicznych, dopuszcza się możliwość zawarcia ugody z ubezpieczycielem i przekazania mu uszkodzonego służbowego sprzętu transportowego w zamian za odszkodowanie.

§ 162. Zbędny służbowy sprzęt transportowy, nie zagospodarowany w trybie określonym w § 159 i § 161 podlega utylizacji.

§ 163. 226 Decyzję o przeznaczeniu służbowego sprzętu transportowego do utylizacji podejmuje kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

§ 164. 227 (uchylony).

§ 165. Maszyny i urządzenia będące środkami trwałymi zbywa się na zasadach określonych dla służbowego sprzętu transportowego. Protokół stanu technicznego zatwierdza kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

Rozdział  6

Gospodarka warsztatowa

§  166.

1. Wyróżnia się następujące rodzaje obsług technicznych:

1) obsługa codzienna (OC);

2) obsługa okresowa (OK).

2. Obsługa codzienna polega na wykonaniu w dniu pracy sprzętu transportowego, czynności obsługowych zgodnie z zakresem OC określonym przez kierownika komórki transportowej oraz na skontrolowaniu stanu technicznego i wyposażenia tego sprzętu. OC powinna być wykonywana przez kierującego lub pracownika zaplecza obsługowo-naprawczego i fakt jej wykonania każdorazowo odnotowany w książce kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu).

3. Obsługa okresowa to ściśle określone czynności wykonywane przy służbowym sprzęcie transportowym zgodnie z zakresem i w terminach określonych przez producentów w instrukcjach fabrycznych.

§ 167. Każdorazowo przed i po wykonaniu obsługi okresowej oraz naprawy zespołów i układów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo jazdy, służbowy sprzęt transportowy podlega kontroli technicznej.

§ 168. Naprawy i obsługi służbowego sprzętu transportowego realizują jednostki prowadzące gospodarkę transportową, wykorzystując własne siły i środki obsługowo-naprawcze lub zlecają wykonanie usługi.

§ 169. 228 Środki obsługowo-remontowe, o których mowa w § 65 pkt 5 i 6, zapewniają wykonanie:

1) pełnego zakresu badań, obsług technicznych i napraw - w przypadku stacji obsługi;

2) czynności obsługi codziennej i napraw drobnych usterek - w przypadku stanowisk obsługowych.

§  170.

1. Stacje obsługi prowadzą rejestr wykonanych obsług technicznych i napraw oraz karty ewidencji obsług technicznych i napraw służbowego sprzętu transportowego, w których ewidencjonuje się wykonanie czynności obsługowo-naprawczych.

2. Podstawą wykonania czynności obsługowo-naprawczych jest wystawienie karty pracy.

3. Weryfikacji części (podzespołów) przy wykonywaniu czynności obsługowo-naprawczych dokonuje się na arkuszu weryfikacji części i zespołów. Arkusz ten po podpisaniu przez kierownika stacji obsługi stanowi podstawę do zakwalifikowania części uszkodzonych (zużytych) do odpowiedniej kategorii i wystawienia dokumentu obrotu materiałowego dla magazynu.

4. Dla każdego egzemplarza służbowego sprzętu transportowego w stacji obsługi prowadzi się indywidualną ewidencję obejmującą komplet dokumentacji obsługowo-naprawczej.

5. Fakt wykonania obsługi technicznej stacja obsługi potwierdza wpisem w książce kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu).

6. Materiały jednorazowego użytku zużywane w trakcie obsług i napraw rozlicza się w okresach miesięcznych protokołem zużycia.

§  171.

1. Stacje obsługi mogą świadczyć usługi jedynie za pisemną zgodą kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

2. Zlecający wykonanie usługi przy pojeździe zobowiązany jest do dostarczenia niezbędnych części zamiennych.

3. Wartość usług należy obliczać mnożąc ilość roboczogodzin warsztatowych norm pracochłonności napraw przez stawkę godzinową ustanowioną w wysokości 5% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w I kategorii zaszeregowania pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi, wynikającej z przepisów w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek. Ilość roboczogodzin ustala się na podstawie katalogu warsztatowych norm pracochłonności napraw, a w przypadku ich braku na podstawie czasu faktycznie zużytego na usługę.

4. W przypadku naprawy sprzętu transportowego w ramach likwidacji szkody w mieniu, koszt robocizny ustala się na zasadach określonych w ust. 3.

5. Cena usługi obliczona w sposób określony w ust. 3 jest ceną netto. Do ceny netto dolicza się obowiązujący podatek od towarów i usług.

Rozdział  7

Gospodarka materiałowa

§  172.

1. Zaopatrzenie jednostek prowadzących gospodarkę transportową realizowane jest poprzez zakupy centralne i decentralne.

2. 229 Zaopatrzenie centralne obejmuje:

1) sprzęt transportowy;

2) paliwa i oleje silnikowe;

3) tablice rejestracyjne.

§  173.

1. 230 Plan potrzeb materiałowych objętych centralnym zaopatrzeniem w zakresie planów wieloletnich, jednostki prowadzące gospodarkę transportową przesyłają w trybie i terminach określonych w odrębnych przepisach dotyczących planowania rzeczowo-finansowego w SG. Potrzeby na kolejny rok w zakresie zaopatrzenia centralnego jednostki prowadzące gospodarkę transportową przesyłają do WGT w terminie do dnia 31 maja roku poprzedzającego dostawę.

2. WGT sporządza zbiorczy plan zakupów na podstawie planów przedstawionych przez jednostki prowadzące gospodarkę transportową.

3. Potwierdzenie asortymentu dostaw z zaopatrzenia centralnego, WGT przesyła do jednostek prowadzących gospodarkę transportową po zatwierdzeniu planów dochodów i wydatków budżetowych Straży Granicznej oraz planu zamówień publicznych.

§ 174. Dla zabezpieczenia ciągłości eksploatacji służbowego sprzętu transportowego, jednostki prowadzące gospodarkę transportową utrzymują zapas bieżący części zamiennych.

§ 175. 231  

1. Wysokość zapasu bieżącego w jednostkach prowadzących gospodarkę transportową dla części zamiennych wynosi - do 100% należności określonej na podstawie iloczynu średnich kosztów eksploatacji (bez kosztów MPS) 1 km (mth) przebiegu służbowego sprzętu transportowego z roku ubiegłego powiększonego o wskaźnik inflacji za rok ubiegły i przebiegu kilometrów (mth) na rok planowany.

2. Wysokość zapasu, o którym mowa w ust. 1, nalicza się na dzień sporządzenia planu eksploatacji, o którym mowa w § 127 ust. 3. Informację o ustalonych wielkościach należy przesłać do WGT w terminie 14 dni po ich naliczeniu.

§  176.

1. 232 Do składników majątku ruchomego gospodarki transportowej kategorii IV podlegających rozliczeniom materiałowym zalicza się:

1) silniki;

2) skrzynie biegów;

3) skrzynie rozdzielcze;

4) mosty napędowe;

5) ramy;

6) urządzenia i narzędzia o napędzie elektrycznym i pneumatycznym.

2. 233 (uchylony).

3. 234 Składniki majątku ruchomego kategorii IV mogą być przekazane do dostawców w przypadku zakupu części regenerowanych lub nowych części bez ponoszenia opłat depozytowych.

Rozdział  8

Gospodarka MPS

§ 177. Jednostki prowadzące gospodarkę transportową zaopatrują służbowy sprzęt transportowy i agregaty w MPS korzystając z posiadanego zaplecza magazynowo-dystrybucyjnego lub punktów sprzedaży detalicznej.

§ 178. Doraźne zaopatrywanie sprzętu transportowego w MPS pomiędzy jednostkami prowadzącymi gospodarkę transportową realizuje się nieodpłatnie.

§ 179. 235 W celu utrzymania służbowego sprzętu transportowego i agregatów w pełnej gotowości do użycia, należy sukcesywnie uzupełniać ich zbiorniki właściwym paliwem.

§ 180. Dla zabezpieczenia ciągłości eksploatacji służbowego sprzętu transportowego, jednostki prowadzące gospodarkę transportową utrzymują:

1) zapas interwencyjny paliw;

2) zapas bieżący MPS.

§ 181. 236  

1. Wysokość zapasu interwencyjnego paliw dla służbowego sprzętu transportowego i agregatów wynosi - 1 zbiorową jednostkę napełnienia, utrzymywaną w zbiornikach magazynowych.

2. Wysokość zapasu bieżącego wynosi:

1) dla paliw - do 6 zbiorowych jednostek napełnienia;

2) dla olejów, smarów plastycznych i płynów eksploatacyjnych (ilościowo i asortymentowo) - do 40% faktycznego zużycia w roku ubiegłym.

§  182.

1. Wysokość zapasów części zamiennych i zbiorowej jednostki napełnienia należy naliczać według stanu faktycznego służbowego sprzętu transportowego i agregatów w jednostce prowadzącej gospodarkę transportową i jednostkach użytkujących pozostających na jej zaopatrzeniu na dzień sporządzenia rocznego planu eksploatacji służbowego sprzętu transportowego.

2. Informacje o ustalonych wielkościach wymienionych w ust. 1 należy przesłać do WGT w terminie 14 dni po ich sporządzeniu.

§ 183. 237 Dysponentem zapasu interwencyjnego paliw jest kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

§ 184. 238 (uchylony).

§ 185. 239 (uchylony).

§ 186. Celem zapewnienia należytej, zgodnej z wymogami norm technicznych, jakości MPS i zapobiegania powstawaniu szkód na skutek zmian jakościowych, jakie zachodzą w czasie długotrwałego przechowywania, przeprowadza się odświeżanie MPS uwzględniając datę produkcji oraz terminy dostaw.

§  187.

1. Przepracowane MPS należy przechowywać oddzielnie od produktów świeżych, w osobnym pomieszczeniu i w specjalnie oznakowanym opakowaniu.

2. Sprzęt przeznaczony do zbiórki przepracowanych MPS nie wolno używać do manipulacji produktami świeżymi.

3. Produkty przepracowane podlegają odsprzedaży lub utylizacji zgodnie z obowiązującymi przepisami o ochronie środowiska.

§  188.

1. 240 Jednostką ewidencyjną stanów ilościowych MPS jest kilogram (kg). Stany paliw płynnych ewidencjonuje się w pełnych jednostkach miary. Obroty i stany pozostałych materiałów pędnych i smarów należy ewidencjonować z dokładnością do jednej dziesiątej (np. 0,4).

2. MPS zalane w układach służbowego sprzętu transportowego i agregatów, za wyjątkiem paliw, nie podlegają ewidencji.

§  189.

1. Ustalenia stanów MPS przechowywanych w zbiornikach magazynowych dokonuje się:

1) przed i po przyjęciu do zbiornika;

2) przed i po dokonaniu manipulacji MPS wewnątrz magazynu;

3) obligatoryjnie co 10 dni - w zbiornikach gdzie nie występują obroty materiałowe.

2. Wyniki dokonywanych pomiarów odnotowuje się w książce pomiarów i ewidencji paliw w zbiornikach magazynowych.

3. Pomiary ilości MPS w zbiornikach nowo wybudowanych stacji paliw lub po remoncie głównym przeprowadza się dwa razy dziennie (rano i po południu) przez okres trzech miesięcy.

4. W celu ustalenia ciężaru właściwego i temperatury paliwa w zbiornikach magazynowych pobiera się próbkę zgodnie z obowiązującymi normami.

§  190.

1. 241 Różnica między ilością ewidencyjną a stanem faktycznym obliczonym według tablic objętości zbiorników wynikająca z dopuszczalnych błędów pomiarowych dla zbiorników o kształcie cylindra leżącego lub stojącego nie powinna przekraczać ± 0,5% stanu faktycznego.

2. Gdy różnica jest większa, brakujące ilości po odliczeniu ubytków naturalnych stanowią braki.

3. Ustalenie stanów MPS przechowywanych w beczkach, kanistrach itp. dokonuje się przez orientacyjny pomiar przy pomocy listew pomiarowych.

Rozdział  9

Rozliczanie zużycia MPS

§  191.

1. MPS wydane użytkownikom podlegają rozliczeniu według następujących zasad:

1) zużycie MPS wydanych bezpośrednio do zbiorników służbowego sprzętu transportowego i agregatów rozlicza się w książkach kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu) na podstawie odnotowanej i potwierdzonej przez użytkowników pracy sprzętu transportowego lub agregatu oraz norm zużycia;

2) rozliczenia zużycia MPS przez służbowy sprzęt transportowy, agregaty należy dokonać w ciągu dziesięciu dni po zakończeniu eksploatacji miesięcznej i uzupełnieniu paliwa w zbiornikach;

3) zużycie MPS pobranych na bieżącą konserwację, obsługę i naprawy rozlicza się miesięcznie (do 10-go następnego miesiąca) protokołem zużycia.

2. Rozliczenia MPS zużytych podczas testów eksploatacyjnych dokonuje się na podstawie protokołu zużycia z zachowaniem cyklu miesięcznego.

3. 242 Rozliczenia MPS zużytych w trakcie doprowadzania służbowego sprzętu transportowego (nie mającego ustalonej zasadniczej normy zużycia) od producenta (sprzedawcy) dokonuje się według faktycznego zużycia.

4. Przy rozliczaniu zużycia MPS stosuje się zasadnicze normy zużycia i dodatki do norm zużycia.

5. Dla nowo wprowadzanych do eksploatacji marek i typów służbowego sprzętu transportowego ustala się tymczasowe normy zużycia na okres do 6 miesięcy. Tymczasowe normy zużycia określa naczelnik WGT.

6. Zasadnicze normy zużycia dla agregatów ustala kierownik komórki transportowej w uzgodnieniu z kierownikiem jednostki (komórki) użytkującej na podstawie danych producenta i prób eksploatacyjnych.

7. Zużycie MPS, w książkach kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu) i protokołach zużycia, rozlicza się z dokładnością do jednej dziesiątej (0,1), a sumę zużycia wynikającą z normy zużycia i dodatków zaokrągla się do liczb całkowitych.

8. 243 Jeżeli w wyniku rozliczania zużycia paliwa przez służbowy sprzęt transportowy i agregaty okaże się, że zużycie faktyczne (ilość pobrana) przekroczy dopuszczalne zużycie (według zasadniczej normy zużycia wraz z należnymi dodatkami), to różnica tych wielkości stanowi zużycie ponadnormatywne. Naczelnik Wydziału Techniki i Zaopatrzenia OSG i Centralnego Ośrodka Szkolenia SG oraz Naczelnik Wydziału Transportu Nadwiślańskiego OSG może uznać zużycie ponadnormatywne za uzasadnione. Adnotacja o uznaniu musi być wpisana do książki kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu).

9. W uzasadnionych przypadkach celem skontrolowania stanu technicznego służbowego sprzętu transportowego (agregatu), a także w przypadku zgłoszenia nadmiernego zużycia paliwa przez kierowcę (motorzystę) przeprowadza się badanie zużycia paliwa według następujących zasad:

1) 244 badanie zużycia paliwa przeprowadza komisja wyznaczona przez naczelnika Wydziału Techniki i Zaopatrzenia (Naczelnika Wydziału Transportu Nadwiślańskiego OSG) przy udziale etatowego kierowcy (motorzysty) sprawdzanego egzemplarza sprzętu;

2) w skład komisji winni wchodzić:

a) przedstawiciel komórki transportowej, posiadający odpowiednie kwalifikacje w zakresie techniki silnikowej;

b) przedstawiciel jednostki (komórki) użytkującej eksploatującej dany egzemplarz sprzętu;

c) doświadczony kierowca;

3) podczas badania zużycia należy przestrzegać następujących warunków:

a) drogowych:

– wybrany odcinek drogi o długości nie mniej niż 10 km, jeżeli badanie wykonywane jest przy zastosowaniu urządzenia pomiarowego, i co najmniej 20 km jeżeli badania wykonuje się bez zastosowania tych urządzeń,

– odcinek powinien być przejechany w obu kierunkach,

– jezdnia w czasie badania powinna być sucha, dopuszcza się ślady wilgoci pod warunkiem, że nie występują widoczne lustra wody,

b) atmosferycznych:

– ciśnienie atmosferyczne 920 ÷ 1.030 hPa,

– temperatura powietrza 5°C ÷ 20°C,

c) techniczne:

– sprzęt techniczny dotarty, w czasie jazdy okna i wloty powietrza zamknięte, wszelkie urządzenia pobierające moc lub bezpośrednio paliwo, które nie są niezbędne do bezpiecznego prowadzenia pojazdu powinny być wyłączone,

– ogumienie powinno odpowiadać oryginalnemu wyposażeniu ustalonemu przez producenta pojazdu i mieć ciśnienie zgodne z instrukcją obsługi danego pojazdu,

– do badań dopuszcza się stosowanie paliwa zalecanego dla danego typu pojazdu przez jego wytwórcę, rodzaj stosowanego paliwa należy podać w protokole badania zużycia paliwa,

d) wykonywania pomiaru (pojazdy samochodowe z wyjątkiem motocykli):

– pojazd winien być obciążony w granicach połowy dopuszczalnej masy ładowności, rozkład mas pojazdu obciążonego w czasie badań powinien być zgodny z wymaganiami producenta,

– w czasie pomiaru należy stosować najniższe przełożenie skrzyni biegów zalecane przez wytwórcę dla danej prędkości jazdy,

– w czasie każdej jazdy należy utrzymać stałą prędkość zbliżoną do szybkości jazdy najczęściej stosowanej to jest: 50, 70, 90 lub 120 km/h;

4) obliczania kontrolnego zużycia paliwa zmierzonego metodą objętościową Q w l/100 km przeprowadzane są według wzoru:

V

Q = --- x 100

S

gdzie:

Q - kontrolne zużycie paliwa w l/100 km,

V - zmierzona objętość paliwa w l,

S - przebyta droga w km;

5) motocykle - kontrolne zużycie paliwa przeprowadza się metodą pełnego zbiornika;

6) agregaty i maszyny - badanie przeprowadza się przy obciążeniu silnika na biegu jałowym oraz przy obciążeniu 75% i 100%, czas badania przy każdym obciążeniu wynosi:

a) 40 min. przy użyciu urządzeń pomiarowych,

b) 80 min. stosując metodę pełnego zbiornika,

obliczanie kontrolnego zużycia paliwa zmierzonego metodą objętościową Q w l/1 mth przeprowadza się według wzoru:

V

Q = --- x 60

T

gdzie:

Q - kontrolne zużycie paliwa w l/1 mth,

V - zmierzona objętość paliwa w l,

T - czas prowadzenia badania;

7) łodzie motorowe - badania należy wykonać podczas jej pracy na wodzie w czasie 30 minut, jeżeli badanie odbywa się na wodach bieżących wybrany odcinek trasy należy przebyć z prądem i pod prąd wody, zużycie paliwa określa się według wzoru jak dla agregatów i maszyn, wyniki obliczeń należy podawać z dokładnością do jednego znaku po przecinku, po zakończeniu badań komisja sporządza protokół.

§  192.

1. Normy zużycia paliwa oblicza się:

1) na przebycie określonej liczby kilometrów - przez pomnożenie zasadniczej normy zużycia paliwa przez liczbę kilometrów i podzielenie otrzymanego wyniku przez 100 według wzoru:

ZNZ x km

NZ = ----------

100

gdzie:

NZ - norma zużycia paliwa w litrach,

ZNZ - zasadnicza norma zużycia paliwa (l/100 km),

Km - liczba kilometrów;

2) na przepracowanie określonej liczby motogodzin - przez pomnożenie zasadniczej normy zużycia paliwa na 1 motogodzinę przez liczbę motogodzin (lub określoną część mth) według wzoru:

NZ = ZNZ x mth

gdzie:

NZ - norma zużycia paliwa (l),

ZNZ - zasadnicza norma zużycia paliwa (l/1 mth),

Mth - liczba motogodzin.

§  193.

1. W zależności od warunków eksploatacji służbowego sprzętu transportowego lub agregatu zezwala się na stosowanie niżej wymienionych dodatków do norm zużycia paliwa:

1) dodatek zimowy (DZ);

2) dodatek miejski (DM);

3) 245 (uchylony);

4) dodatek na jazdę po złych drogach i bezdrożach (DD);

5) dodatek na holowanie (DH);

6) dodatek na jazdę w kolumnie (DK);

7) dodatek lotniskowo-portowy (DLP);

8) dodatek na teren górzysty (DG);

9) dodatek na szkolenie kierowców (DS);

10) 246 (uchylony);

11) dodatek na zbiorowe prowadzenie pojazdów (DP);

12) 247 (uchylony).

2. Podstawa do rozliczenia zużytego paliwa w trakcie eksploatacji służbowego sprzętu transportowego i agregatów jest:

1) zasadnicza norma zużycia na 100 km przebiegu dla służbowego sprzętu transportowego, którego praca liczona jest wyłącznie w kilometrach;

2) zasadnicza norma zużycia na jedną motogodzinę pracy silnika pod obciążeniem i na biegu jałowym - dla służbowego sprzętu transportowego i agregatów, których praca liczona jest wyłącznie w motogodzinach;

3) zasadnicze normy zużycia na 100 km przebiegu i zasadnicze normy zużycia na jedną motogodzinę pracy silnika - dla służbowego sprzętu transportowego i agregatów, których praca liczona jest w kilometrach i w motogodzinach.

3. Paliwo zużyte na wykonanie pracy liczonej w motogodzinach przez służbowy sprzęt transportowy i agregaty, dla których nie określono zasadniczej normy zużycia na jedną motogodzinę pracy silnika, rozlicza się według zasadniczej normy zużycia na 100 km przebiegu. Jedna motogodzina pracy silnika w takich przypadkach stanowi równowartość:

1) 15 km przebiegu - w czasie pracy bez obciążenia (na biegu jałowym);

2) 30 km przebiegu - w czasie pracy pod obciążeniem.

Podstawą do rozliczenia zużytych paliw jest w tym przypadku książka kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu), w której użytkownik stwierdza konieczność wykorzystania służbowego sprzętu transportowego (agregatu) do wykonania pracy liczonej w motogodzinach, potwierdzając dane o eksploatacji swym podpisem, zasady tej nie stosuje się do rozliczenia paliwa zużytego w trakcie podgrzewania układów chłodzenia.

§  194.

1. Dodatki do norm zużycia stosuje się następująco:

1) dodatek zimowy (DZ) - do 10% w zimowym okresie eksploatacji tzn. od 1 października do 31 marca. Dodatek zimowy stosuje się do wszystkich grup służbowego sprzętu transportowego i agregatów za wyjątkiem agregatów pracujących w pomieszczeniach ogrzewanych. Dodatek zezwala się stosować podczas eksploatacji w warunkach górskich oraz w województwach Warmińsko-Mazurskim i Podlaskim do 30 kwietnia;

2) 248 dodatek miejski (DM) - stosuje się wyłącznie dla pojazdów samochodowych w wysokości:

a) do 10 % - w przypadku jazdy w obrębie miast liczących powyżej 100.000 mieszkańców i miast będących siedzibami komend oddziałów i dywizjonów Straży Granicznej oraz, gdy zachodzi konieczność stałego korzystania z przeprawy promowej, podczas przejazdów na krótkie odległości do 5 km, a także podczas przejazdów autobusów na krótkich odległościach do 10 km,

b) do 20 % - w przypadku jazdy w miastach liczących ponad 400.000 mieszkańców;

3) 249 (uchylony);

4) dodatek na jazdę po złych drogach i bezdrożach (DD):

a) do 20% - w przypadku jazdy po złych drogach (piaszczystych, błotnistych, mocno zniszczonych, pokrytych warstwą śniegu oraz w terenie z dużą ilością podjazdów i zjazdów),

b) do 60% - podczas jazdy w szczególnie ciężkich warunkach (np. po polach ornych, głębokich śniegach, mokradłach, podczas odśnieżania oraz uczestniczenia w usuwaniu skutków klęsk żywiołowych), podstawą przyznania tego dodatku decyzja kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową,

c) dodatek za jazdę po złych drogach stosuje się dla pojazdów silnikowych.

5) dodatek za holowanie (DH) - w razie holowania lub ciągnięcia przez pojazdy silnikowe przyczep, statków powietrznych lub innych pojazdów normę zużycia zwiększa się na każdą holowaną tonę, łącznie z masą przyczepy:

a) 6% dla pojazdu, który może holować lub ciągnąć maksymalnie ładunek o masie do 6 ton,

b) o 3,5% dla pojazdu, który może holować lub ciągnąć maksymalnie ładunek o masie do 14 ton,

c) o 3% dla pojazdu, który może holować lub ciągnąć maksymalnie ładunek o masie do 20 ton,

d) o 2,5% dla pojazdu, który może holować lub ciągnąć maksymalnie ładunek o masie do 30 ton,

e) o 2% dla pojazdu, który może holować lub ciągnąć ładunek o masie powyżej 30 ton;

w razie holowania w trudnym terenie dodatek na jazdę po złych drogach i bezdrożach oblicza się od normy powiększonej o dodatek na holowanie;

6) dodatek na jazdę w kolumnie (DK) - do 10% - podczas jazdy w kolumnach składających się co najmniej z 3 pojazdów lub w razie pilotowania pojazdów, dodatek ten stosuje się wyłącznie dla pojazdów samochodowych;

7) dodatek lotniskowo-portowy (DLP) - do 20% - podczas jazdy w obrębie lotnisk i portów morskich, dodatek ten stosuje się wyłącznie dla pojazdów samochodowych nie łącząc go z dodatkiem miejskim i wielkomiejskim;

8) dodatek na teren górzysty (DG) - do 15% - podczas jazdy po drogach leżących powyżej 600 m n.p.m., dodatek ten stosuje się dla wszystkich pojazdów z wyjątkiem agregatów;

9) dodatek na szkolenie kierowców (DS):

a) do 15% podczas nauki jazdy na zorganizowanych kursach,

b) do 5% podczas eksploatacji pojazdów samochodowych w celu doskonalenia techniki jazdy, zgodnie z programem zatwierdzonym przez kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową;

10) 250 (uchylony);

11) dodatek na zbiorowe prowadzenie pojazdów (DP) - do 10% na pojazdy silnikowe, które były prowadzone przez minimum trzech kierowców;

12) 251 (uchylony).

2. W okresie zimowym w temperaturze poniżej 0°C w odniesieniu do pojazdów samochodowych pozostających w stałej gotowości do użycia, zezwala się w czasie postoju na wolnym powietrzu poza miejscem stałego garażowania na okresowe uruchomienie silników. Zużyte na ten cel paliwo nie może przekraczać 5% zasadniczej normy zużycia na każdą godzinę postoju.

3. Dane o eksploatacji służbowego sprzętu transportowego i agregatów w warunkach, w których przysługuje określony dodatek do normy zużycia, użytkownik wpisuje do książki kontroli pracy pojazdu (łodzi, agregatu) i potwierdza podpisem.

§  195.

1. Normy zużycia MPS na jedno przemycie cystern dystrybutorów benzynowych, olejowych oraz autocystern i cystern - przyczep wynoszą:

1) dla cystern dystrybutorów benzynowych - 130 kg rozpuszczalników węglowodorowych na rok;

2) dla cystern dystrybutorów olejowych - 160 kg rozpuszczalników węglowodorowych na rok;

3) dla cystern samochodowych - 85 kg rozpuszczalników węglowodorowych na rok.

2. Dystrybutory i cysterny przemywa się tylko w razie napełniania ich produktami lotniczymi.

§  196.

1. Zasadnicze normy zużycia dla służbowego sprzętu transportowego określa w swoich wytycznych Dyrektor Biura Techniki i Zaopatrzenia KGSG.

Rozdział  10

Zasady stosowania norm i sposoby naliczania ubytków naturalnych produktów naftowych

§  197.

1. Przez pojęcie "ubytki naturalne" należy rozumieć zmniejszenie się ilości produktu w związku z jego charakterystycznymi właściwościami fizycznymi (np. parowania) bądź też na skutek nieuniknionych strat manipulacyjnych.

2. W zależności od miejsca powstania oraz czynności związanych z obrotem, ubytki naturalne MPS dzielą się na:

1) magazynowe - powstałe w czasie przechowywania produktów;

2) manipulacyjne - powstające podczas obrotu MPS wewnątrz magazynu;

3) transportowe - powstające podczas przewozu produktów.

3. Normy ubytków naturalnych nie mają zastosowania do MPS przyjmowanych i wydawanych w oryginalnych opakowaniach dostawcy.

§  198.

1. 252 Ubytki naturalne powstałe w czasie przechowywania oraz przyjmowania i wydawania MPS spisuje się raz w roku przy ustalaniu stanów na dzień 30 listopada danego roku.

2. Ubytki naturalne MPS powstałe w czasie transportu oraz dokonywania manipulacji wewnętrznych spisuje się na bieżąco po dokonaniu danej manipulacji.

§  199.

1. Przy ustalaniu wielkości dopuszczalnych ubytków naturalnych stosuje się podział na okres letni i zimowy. Ustala się okres letni od 1 kwietnia do 30 września oraz okres zimowy od 1 października do 31 marca.

2. Normatywne ubytki naturalne nalicza kierownik komórki transportowej.

3. Ubytki naturalne spisuje się ze stanu ewidencyjnego w następującym trybie:

1) ubytki powstałe podczas przechowywania produktów spisuje się w wysokości odpowiadającej ubytkom rzeczywistym, w granicach nie przekraczających ubytków normatywnych - raz na rok;

2) ubytki powstałe podczas przyjmowania i wydawania produktów spisuje się w wysokości równej ubytkom normatywnym - raz na rok;

3) ubytki powstałe podczas transportowania spisuje się w wysokości równej ubytkom normatywnym - na bieżąco w czasie odbioru i dostawy partii produktów dowiezionych różnego rodzaju środkami transportowymi;

4) ubytki powstałe podczas dokonywania wewnętrznych manipulacji produktem (np. przepompowywanie do innych pojemników, przyjmowanie z cystern samochodowych do zbiorników itp.) spisuje się w wysokości równej ubytkom normatywnym - na bieżąco po dokonaniu manipulacji.

4. 253 Podstawę do spisywania z ewidencji rzeczywistych ubytków naturalnych stanowi protokół ubytków sporządzony przez komisję, powołaną przez kierownika jednostki prowadzącej gospodarkę transportową. Protokół ubytków zatwierdza kierownik jednostki prowadzącej gospodarkę transportową.

5. Podstawę do spisania z ewidencji normatywnych ubytków naturalnych stanowi wpis organu przyjmującego lub wydającego MPS na dokumentach przychodowych, rozchodowych, przewozowych lub protokół ubytków naturalnych.

§  200.

1. Normy ubytków naturalnych ciekłych produktów naftowych przechowywanych w zbiornikach o pojemności powyżej 2 m³ określają jednostkowy dopuszczalny ubytek w kilogramach z m² swobodnej powierzchni parowania na miesiąc.

2. W celu obliczenia normatywnego ubytku naturalnego produktu przechowywanego w zbiornikach mnoży się wartość liczbową odpowiedniej normy (§ 201 ust. 6 pkt 2 i 3) przez swobodną powierzchnię parowania zbiornika oraz przez liczbę miesięcy, w ciągu których produkt był przechowywany w danym zbiorniku, według wzoru:

1) U = S x E x N

gdzie:

U - normatywny ubytek w kg,

S - swobodna powierzchnia parowania w m²,

E - wartość liczbowa odpowiedniej normy w kg/m² na miesiąc,

N - liczba miesięcy składowania;

2) w przypadku przechowywania produktu w kilku zbiornikach wzór obliczeniowy przyjmuje postać:

U = E x (S₁N₁ + S₂N₂ + ......... S_nN_n)

gdzie:

S₁S₂ ....... S_n - swobodna powierzchnia parowania zbiorników w m²

N₁N₂ ...... N_n - liczba miesięcy przechowywania produktu w danym zbiorniku.

3. Wielkość swobodnej powierzchni parowania (S) w zbiornikach cylindrycznych stojących przyjmuje się z tabel pomiarowych dolnego pasa lub oblicza się według wzoru:

S = 0,785 x d²

gdzie:

0,785 - współczynnik stały,

d - średnica zbiornika w metrach.

4. Wielkość swobodnej powierzchni parowania (S) w zbiornikach cylindrycznych poziomych ustala się, zakładając napełnienie zbiornika do 0,75 wysokości niezależnie od stopnia napełnienia zbiornika, według wzoru:

S = 0,865 x d x l

gdzie:

0,865 - współczynnik stały,

d - średnica zbiornika w metrach,

l - długość zbiornika w metrach.

5. Normy ubytków naturalnych produktów naftowych przechowywanych w opakowaniu drobnym (zbiorniki do 2 m³, beczki, kanistry itp.) określają dopuszczalny ubytek w % wagowych na miesiąc. Normatywny ubytek naturalny ustala się w tym przypadku mnożąc wartość liczbową normy (§ 201 ust. 6 pkt 4 lub 5) przez ilość produktu i liczbę miesięcy w ciągu których produkt był przechowywany w opakowaniu, według wzoru:

U = 0,01 x E x X x N

gdzie:

E - wartość liczbowa odpowiedniej normy,

X - ilość produktu w kilogramach,

N - liczba miesięcy składowania.

W razie przechowywania różnych ilości produktów w drobnym opakowaniu, litera "X" we wzorze oznacza średnią arytmetyczną stanów dziennych w rozpatrywanym okresie. Ten sam wynik można uzyskać mnożąc sumę średnich stanów miesięcznych (x₁+ X₂ + ...... + x_n) przez normę E, według wzoru:

U = 0,01 x (X₁ + X₂ + .... X_n) x E

6. Normy ubytków naturalnych powstających w czasie przyjmowania i wydawania MPS (§ 201 ust. 6 pkt 8 lub 9) określają dopuszczalny ubytek w % wagowych od ilości przyjmowanego lub wydawanego produktu. Wielkość normatywnego ubytku za okres sprawozdawczy oblicza się według wzoru:

U = 0,01 x (P₁ x E₁ + P₂ x E₂ + ....... P_n x E_n)

gdzie:

P₁P₂ .... P_n - ilość przyjętych lub wydanych produktów (kg),

E₁E₂ .... E_n - normy ubytków naturalnych, odpowiadające różnym wariantom: przyjmowanie lub wydawanie,

1) "przyjmowanie" - manipulacja z produktem dokonywaną według pomiarów dostawcy lub w jego opakowaniu, w tym wypadku ubytki na przyjmowanie może spisać tylko odbiorca;

2) "wydawanie" - manipulacja z produktem dokonywaną według pomiarów odbiorcy lub w jego opakowaniu, w tym wypadku ubytki na wydanie może spisać tylko dostawca.

7. Normy ubytków naturalnych powstające podczas przewozu MPS, środkami transportu samochodowego, kolejowego lub wodnego (§ 201 ust. 6 pkt 6 lub 7) oblicza się według wzoru:

U = 0,01 x P x E

gdzie:

P - ilości przewożone w kg,

E - norma odpowiadająca określonemu rodzajowi transportu i odległości wyrażona w %.

8. W razie wykonywania kilku kolejnych manipulacji MPS ubytki normatywne oblicza się na każdą z tych operacji oddzielnie, a następnie sumuje i uzyskany wynik porównuje się z sumą rzeczywistych ubytków.

9. W razie przepompowywania produktów naftowych z jednego zbiornika do drugiego itp. w obliczeniach normatywnych ubytków naturalnych wykorzystuje się normę na przyjmowanie ze zbiorników (§ 201 ust. 6 pkt 8).

10. W razie napełniania zbiorników paliwowych pojazdów mechanicznych stosuje się do obliczania ubytków normatywnych takie same normy, jak podczas wydawania paliwa do opakowania drobnego (beczki, kanistry itp.) (§ 201 ust. 6 pkt 9).

11. W razie przyjmowania MPS do opakowania drobnego stosuje się takie same normy, jak podczas wydawania do opakowania drobnego.

12. Normy ubytków naturalnych produktów, wynikłe z pierwszego napełnienia suchych, próżnych zbiorników magazynowych (§ 201 ust. 6 pkt 1), określają dopuszczalny ubytek produktów, wyrażony w kg produktu na 1 m³ pojemności zbiornika. Normatywny ubytek oblicza się mnożąc wartość liczbową odpowiedniej normy przez całkowitą pojemność zbiornika według wzoru:

U = E x V

gdzie:

E - wartość liczbowa odpowiedniej normy w kg/m³,

V - pojemność zbiorników w m³.

§  201.

1. Normy ubytków naturalnych alkoholu metylowego, etylowego i butylowego przechowywanego w beczkach i balonach szklanych określają dopuszczalny ubytek produktu w % wagowych alkoholu absolutnego (100%) za każdy dzień przechowywania. Normatywne ubytki oblicza się według wzoru:

E x X x N

U = ----------

100

gdzie:

E - wartość liczbowa odpowiedniej normy,

X - ilość przechowywanego alkoholu absolutnego w kg,

N - liczba dni przechowywania produktu.

Ilość przechowywanego alkoholu absolutnego oblicza się według wzoru:

M

X = V x C x ---

100

gdzie:

V - ilość alkoholu w dm³,

C - gęstość alkoholu w kg/dm³,

M - moc alkoholu w % obj.

2. Normy ubytków naturalnych alkoholu metylowego, etylowego i butylowego podczas przewozów w beczkach określają dopuszczalny ubytek produktu w % wagowych alkoholu absolutnego za każdy dzień przewozu. Normatywne ubytki oblicza się jak w ust. 1.

3. Normy ubytków naturalnych alkoholu metylowego, etylowego i butylowego podczas dokonywania wszelkiego rodzaju manipulacji (opróżniania, napełniania, przepompowywania itp.) określają dopuszczalny ubytek produktu w % wagowych alkoholu absolutnego. Normatywne ubytki oblicza się według wzoru:

E x X

U = -----

100

gdzie:

E - wartość liczbowa odpowiedniej normy,

X - ilość alkoholu absolutnego w kg obliczona jak w ust. 1.

4. Normy ubytków produktów specjalnych podczas przechowywania w drobnych opakowaniach określają dopuszczalny ubytek w % wagowych od zmagazynowanej ilości na miesiąc. Normatywne ubytki oblicza się według wzoru:

E x Q x N

U = ---------

100

gdzie:

E - wartość liczbowa odpowiedniej normy,

Q - ilość produktu w kg,

N - ilość miesięcy przechowywania produktu.

5. Normy ubytków naturalnych produktów specjalnych podczas ich transportowania i dokonywania nimi wszelkiego rodzaju manipulacji określają dopuszczalny ubytek produktu w % wagowych. Normatywne ubytki oblicza się według wzoru:

E x Q

U = ------

100

gdzie:

E - wartość liczbowa odpowiedniej normy,

Q - ilość produktu w kg.

6. Tabele norm ubytków naturalnych.

1) normy ubytków naturalnych podczas pierwszego napełnienia próżnych, suchych zbiorników magazynowych (stalowych i miękkich) ubytki w kg na 1 m³ pojemności zbiornika

Lp.	Produkt	Okres
		zimowy	letni
1.	benzyny silnikowe samochodowe, benzyny lotnicze, paliwa lotnicze	0,375	1,000
2.	oleje napędowe	0,045	0,160

1a) 254 normy ubytków naturalnych podczas przechowywania w zbiornikach naziemnych (ubytki w kg na 1 m² powierzchni parowania na miesiąc)

Lp.	Produkt	Przeznaczenie produktu	Okres
			zimowy	letni
1.	Benzyny silnikowe samochodowe	Zapas i zużycie bieżące	1,190	2,796
2.	Benzyny lotnicze	Zapas i zużycie bieżące	1,100	2,422
3.	Paliwa lotnicze	Zapas i zużycie bieżące	0,041	0,170
4.	Oleje napędowe	Zapas i zużycie bieżące	0,020	0,070

2) normy ubytków naturalnych mps podczas przechowywania w zbiornikach półpodziemnych lub z termoizolacją (ubytki w kg na 1 m² powierzchni parowania na miesiąc):

Lp.	Produkt	Przeznaczenie produktu	Okres
			zimowy	letni
1.	benzyny silnikowe samochodowe	zapas i zużycie bieżące	0,783	2,276
2.	benzyny lotnicze, benzyny ekstrakcyjne	zapas i zużycie bieżące	0,780	1,971
3.	paliwa lotnicze, nafty	zapas i zużycie bieżące	0,027	0,093
4.	oleje napędowe	zapas i zużycie bieżące	0,020	0,052

Powierzchnię parowania w zbiornikach leżących oblicza się na podstawie średniego napełnienia do 0,75 wysokości niezależnie od wykorzystania pojemności zbiornika;

3) normy ubytków naturalnych podczas przechowywania w zbiornikach podziemnych (ubytki w kg na 1 m² powierzchni parowania na miesiąc):

Lp.	Produkt	Przeznaczenie produktu	Okres
			zimowy	letni
1	2	3	4	5
1.	benzyny silnikowe samochodowe	zapas i zużycie bieżące	0,390	1,200
2.	benzyny lotnicze, benzyny ekstrakcyjne	zapas i zużycie bieżące	0,350	1,000
3.	paliwa lotnicze, nafty	zapas i zużycie bieżące	0,070	0,160
4.	oleje napędowe	zapas i zużycie bieżące	0,020	0,050

powierzchnię parowania w zbiornikach leżących oblicza się na podstawie średniego napełnienia do 0,75 wysokości niezależnie od wykorzystania pojemności zbiornika;

4) normy ubytków naturalnych podczas przechowywania w zbiornikach przewoźnych, beczkach i kanistrach oraz w innych opakowaniach składowanych w pomieszczeniach naziemnych i na wolnym powietrzu (ubytki w procentach wagowych na miesiąc):

Lp.	Produkt	Rodzaj opakowania	Okres
			zimowy	letni
1.	benzyny silnikowe samochodowe	beczki, kanistry	0,060	0,100
2.	benzyny lotnicze, benzyny ekstrakcyjne	beczki, kanistry	0,040	0,080
3.	paliwa lotnicze, nafty, benzyna do lakierów	beczki, kanistry	0,015	0,020
4.	oleje napędowe	beczki, kanistry	0,010	0,015

5) normy ubytków naturalnych podczas przechowywania w beczkach, kanistrach oraz innych opakowaniach składowanych w pomieszczeniach podziemnych (ubytki w procentach wagowych na miesiąc):

Lp.	Produkt	Rodzaj opakowania	Okres
			zimowy	letni
1.	benzyny silnikowe samochodowe	beczki, kanistry	0,050	0,075
2.	benzyny lotnicze, benzyny ekstrakcyjne	beczki, kanistry	0,040	0,050
3.	paliwa lotnicze, nafty, benzyna do lakierów	beczki, kanistry	0,010	0,020
4.	oleje napędowe	beczki, kanistry	0,005	0,010

6) normy ubytków naturalnych podczas przewozu transportem kolejowym w cysternach kolejowych i w beczkach (ubytki w procentach wagowych od przewożonej ilości produktu):

Lp.	Produkt	Rodzaj opakowania	Do 500 km		Do 2.000 km
			lato	zima	lato	zima
1.	benzyny lotnicze,	cysterny kolejowe,	0,30	0,20	0,35	0,25
	samochodowe	beczki stalowe	w ciągu całego roku 0,10
2.	nafty, paliwa lotnicze	cysterny kolejowe,	0,15	0,10	0,20	0,10
		beczki stalowe	w ciągu całego roku 0,10
3.	oleje napędowe	cysterny kolejowe,	0,15	0,10	0,20	0,10
		beczki stalowe	w ciągu całego roku 0,10

7) normy ubytków naturalnych podczas przewozu transportem samochodowym (ubytki w procentach wagowych od przewożonej ilości):

Lp.	Produkt	Rodzaj opakowania	W ciągu całego roku
1.	benzyny wszystkich gatunków	beczki,	0,15
		cysterna samochodowa	0,10
2.	paliwa lotnicze, nafty, benzyna	beczki,	0,10
	do lakierów	cysterna samochodowa	0,05
3.	oleje napędowe	beczki,	0,10
		cysterna samochodowa	0,05

8) normy ubytków naturalnych powstających przy przyjmowaniu (w procentach wagowych od przyjętej ilości):

Lp.	Produkt	Rodzaj opakowania, z którego	Okres
		następuje przyjmowanie	zimowy	letni
		zbiorniki	0,060	0,090
1.	benzyny wszystkich gatunków	cysterny kolejowe i samochodowe	0,070	0,100
2.	paliwa lotnicze, nafty	zbiorniki	0,015	0,025
		cysterny kolejowe i samochodowe	0,025	0,040
3.	oleje napędowe	zbiorniki, cysterny kolejowe i samochodowe	0,015	0,020

9) normy ubytków naturalnych powstających przy wydawaniu paliw (w procentach wagowych od wydanej ilości):

Lp.	Produkt	Rodzaj opakowania, do którego następuje wydawanie	Okres
			zimowy	letni
1	2	3	4	5
1.	benzyny silnikowe samochodowe	zbiorniki	0,060	0,090
		cysterny kolejowe	0,136	0,214
		cysterny samochodowe, zbiorniki ruchome, beczki, kanistry	0,196	0,274
		w czasie wydawania wiadrami rozlewczymi do ww. opakowań	0,243	0,330
2.	paliwa lotnicze, nafty	zbiorniki	0,015	0,020
		cysterny kolejowe	0,015	0,020
		cysterny samochodowe, zbiorniki ruchome, beczki, kanistry	0,070	0,080
		w czasie wydawania wiadrami rozlewczymi do ww. opakowań	0,090	0,130
3.	oleje napędowe	zbiorniki	0,015	0,020
		cysterny kolejowe	0,015	0,020
		cysterny samochodowe, zbiorniki ruchome, beczki, kanistry	0,050	0,070
		w czasie wydawania wiadrami rozlewczymi do ww. opakowań	0,075	0,100
4.	benzyny lotnicze, benzyny ekstrakcyjne	zbiorniki	0,045	0,075
		cysterny kolejowe	0,055	0,080
		cysterny samochodowe, zbiorniki ruchome, beczki, kanistry	0,140	0,170
		w czasie wydawania wiadrami rozlewczymi do ww. opakowań	0,220	0,250

10) normy ubytków naturalnych alkoholu metylowego, etylowego i butylowego podczas transportowania, przyjmowania, przechowywania i wydawania:

Lp.	Wyszczególnienie czynności	Okres
		zimowy	letni
1	2	3	4
1.	W czasie przechowywania w zbiornikach wolnostojących i obudowanych, beczkach oraz butlach szklanych (w % wag. alkoholu absolutnego za każdy dzień, liczonych od ilości alkoholu absolutnego przechowywanego w danym dniu).	0,0007	0,0007
2.	W czasie wydawania (przyjmowania) do drobnych opakowań w obrocie wewnętrznym jednostki (w % wag. alkoholu absolutnego liczonych od ilości wydanej lub przyjętej.	0,025	0,025
3.	W czasie napełniania beczek i cystern samochodowych przez miernik oraz przelewania z beczek do miernika, zbiornika lub innego opakowania (w % wag. alkoholu absolutnego).	0,09	0,09
4.	W czasie transportowania w beczkach (w % wag. alkoholu absolutnego za każdy dzień).	0,03	0,04

11) normy ubytków naturalnych produktów specjalnych podczas przechowywania, transportowania i dokonywania innych manipulacji w magazynach mps:

Lp.	Określenie normy	Okres
		zimowy	letni
1	2	3	4
	I. Płyny hydrauliczne
1.	Podczas przechowywania w beczkach, bańkach w pomieszczeniach magazynowych - w % wag. na miesiąc.	0,05	0,05
2.	Podczas transportowania (opakowanie jak wyżej) - w % wag. od przewożonej ilości.	0,03	0,05
3.	Podczas przyjmowania, wydawania (do dowolnych opakowań), sporządzania mieszanek - w % wag.	0,10	0,15
	II. Płyny etylowe
1.	Podczas przechowywania w beczkach, - w % wag. na miesiąc
	- w pomieszczeniach magazynowych,	0,01	0,01
	- na wolnym powietrzu.	0,015	0,02
2.	Podczas wydawania z beczek - w % wag. od wydanej ilości	0,10	0,25
	III. Płyny do chłodnic, glikol etylowy, propylenowy
1.	Podczas przechowywania we wszelkiego rodzaju opakowaniach - w % wag. na miesiąc	0,01	0,01
2.	Podczas transportowania (opakowania jak wyżej) - w % wag. od przewożonej ilości	0,05	0,05
3.	Podczas przyjmowania i wydawania do zbiorników, cystern, beczek - w % wag. od wydanej ilości	0,15	0,15

§  202.

1. Normy ubytków naturalnych w czasie sporządzania mieszanek paliwowych oblicza się w % wagowych od ilości pobranych komponentów:

1) okres letni - 0,18%;

2) okresie zimowym - 0,14%,

norma powyższa obejmuje łączne ubytki związane z wszystkimi manipulacjami w czasie sporządzania mieszanek paliwowych, nie uwzględnia natomiast ubytków związanych z przyjmowaniem i wydawaniem produktów.

2. Jeśli w czasie odświeżania paliw z beczek rzeczywiste ubytki (naliczane przy wykonywaniu manipulacji) przekroczą ubytki normatywne, zezwala się na doliczenie do ubytków naturalnych pozostałości produktu w maksymalnych granicach na jedną operację w ilości - 0,5 kg produktu na 1 beczkę.

3. Jeśli po opróżnieniu zbiorników magazynowych (stalowych) oraz cystern samochodowych nie napełnia się tych opakowań produktem lub czyści się te opakowania i przygotowuje pod zalanie innego produktu, zezwala się na doliczenie do ubytków naturalnych pozostałości produktu w maksymalnych granicach:

1) 15 kg produktu na 1 zbiornik o pojemności V_n = 5 m³;

2) 25 kg produktu na 1 zbiornik o pojemności V_n = 10 m³;

3) 35 kg produktu na 1 zbiornik o pojemności V_n = 15 m³;

4) 40 kg produktu na 1 zbiornik o pojemności V_n = 20 m³;

5) 45 kg produktu na 1 zbiornik o pojemności V_n = 25 m³;

6) 50 kg produktu na 1 zbiornik o pojemności V_n = 30 m³;

7) 70 kg produktu na 1 zbiornik o pojemności V_n = 50 m³,

dla zbiorników o innych pojemnościach niż podane wyżej górną granicę dopuszczalnych ubytków określa się drogą interpolacji liniowej.

4. Jeśli materiały pędne wydaje się do rurociągów, to stosuje się normy ubytków jak w czasie wydawania do zbiorników.

Rozdział  11

Wzory dokumentów stosowanych w gospodarce transportowej

§ 203. Wzory dokumentów stosowanych w zakresie gospodarki transportowej:

1) Skorowidz numerów rejestracyjnych pojazdów określa załącznik nr 17;

2) Książka ewidencji indywidualnej pojazdów określa załącznik nr 18;

3) Dowód techniczny pojazdu mechanicznego określa załącznik nr 19;

4) Plan eksploatacji sprzętu transportowego określa załącznik nr 20;

5) Książka ewidencji wypadków drogowych określa załącznik nr 21;

6) Protokół zdawczo-odbiorczy określa załącznik nr 22;

7) Książka dyspozytora określa załącznik nr 23;

8) Ewidencja wykorzystania limitu kilometrów określa załącznik nr 24;

9) 255 Książka ewidencji pracowników posiadających zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub pojazdem przewożącym wartości pieniężne określa załącznik nr 25;

10) Rejestr wykonywanych obsług technicznych i napraw sprzętu transportowego określa załącznik nr 26;

11) Karta pracy określa załącznik nr 27;

12) Karta ewidencji obsług technicznych i napraw sprzętu transportowego określa załącznik nr 28;

13) Arkusz weryfikacji części i zespołów określa załącznik nr 29;

14) Książka główna ewidencji MPS określa załącznik nr 30;

15) Książka pomiarów i ewidencji materiałów pędnych w zbiornikach określa załącznik nr 31;

16) Książka ewidencji paliwa i sprzętu do MPS przy sprzęcie technicznym określa załącznik nr 32;

17) Sumariusz efektywności zużycia MPS przez sprzęt techniczny określa załącznik nr 33;

18) Dziennik rozchodu MPS określa załącznik nr 34;

19) Talon MPS (sprzętu) określa załącznik nr 35;

20) Ustawienie zużycia MPS na eksploatację sprzętu technicznego określa załącznik nr 36.

DZIAŁ  III

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA UZBROJENIEM I SPRZĘTEM TECHNIKI SPECJALNEJ

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 204. W rozumieniu przepisów niniejszego Działu poniższe określenia oznaczają:

1) 256 broń służbowa - broń palną stanowiącą uzbrojenie funkcjonariuszy SG oraz inną broń będącą na wyposażeniu SG;

1a) 257 obiekty magazynowe - budynki lub pomieszczenia w budynkach, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz sprzęt i materiały techniki specjalnej;

2) 258 magazyn broni - obiekt magazynowy w pododdziale, komórce organizacyjnej i granicznej jednostce organizacyjnej Straży Granicznej, w którym przechowuje się broń, amunicję i inny sprzęt techniki specjalnej;

3) 259 magazyn uzbrojenia - obiekt magazynowy w wewnętrznej komórce zaopatrującej, w którym przechowywane są broń, amunicja, sprzęt i materiały techniki specjalnej;

4) 752 magazyn bazowy - obiekt magazynowy przeznaczony do przechowywania materiałów wybuchowych w ilościach większych niż ilość tych materiałów dopuszczalna do przechowywania w magazynach podręcznych;

4a) 260 magazyn materiałów wybuchowych - magazynpodręczny - obiekt magazynowy przeznaczony do przechowywania materiałów wybuchowych w dopuszczalnych ilościach określonych w załączniku nr 51 do zarządzeniania, których przechowywanie nie stwarza istotnego zagrożenia dla obiektu i jego otoczenia;

5) materiały wybuchowe - ciała stałe, ciekłe lub gazowe, które pod działaniem bodźców fizycznych lub chemicznych zdolne są do przemiany wybuchowej, a w wyniku jej do niszczycielskiego oddziaływania na otoczenie;

6) miejsce przechowywania broni - miejsce przechowywania broni i jej zabezpieczania, gdy nie jest używana do celów służbowych;

7) amunicja - amunicja strzelecka służąca do zasilania broni strzeleckiej będącej na wyposażeniu Straży Granicznej;

8) środki pozoracji - materiały inne (amunicja ćwiczebna i pozoracyjna) niż podane pkt 7 wykorzystywane w procesie szkolenia funkcjonariuszy Straży Granicznej np. petardy, ćwiczebne granaty łzawiące itp.;

9) utrata broni - kradzież, zgubienie, przekazanie osobie nieuprawnionej, a także zniszczenie uniemożliwiające identyfikacje broni;

10) 261 warsztat uzbrojenia - warsztat wewnętrznej komórki zaopatrującej, w którym dokonywane są naprawy sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej;

11) zajęcia - zajęcia szkoleniowe z bronią strzelecką z użyciem lub bez użycia amunicji i środków pozoracji.

12) 262 załącznik A - załącznik A- "Przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych" do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 287, z późn. zm.);

13) 263 klasy - klasy materiałów i przedmiotów niebezpiecznych wydzielone na podstawie dominującego zagrożenia, o których mowa w załączniku A;

14) 264 podklasy - wydzielone w klasie 1 materiałów niebezpiecznych podklasy materiałów wybuchowych i wyrobów wypełnionych materiałem wybuchowym o podobnym zachowaniu się opakowania przy spalaniu, deflagracji lub detonacji, o których mowa w załączniku A;

15) 265 grupy zgodności - grupy zgodności materiałów wybuchowych i wyrobów wypełnionych materiałem wybuchowym, o których mowa w załączniku A.

§ 205. Przepisy Działu III regulują szczegółowy sposób gospodarowania sprzętem uzbrojenia i techniki specjalnej, a w szczególności:

1-8 ²⁶⁶ (uchylone).

Rozdział  2

Zasady przydzielania funkcjonariuszom Straży Granicznej broni stanowiącej uzbrojenie indywidualne oraz postępowania z tą bronią

§ 206-211. 267 (uchylone).

Rozdział  3

Przechowywanie broni służbowej

§  212.

1. Broń krótką i gazową w zależności od warunków lokalowych i potrzeb służby należy przechowywać;

1) w pomieszczeniach zajmowanych przez dyżurnego jednostki;

2) 268 w wyznaczonym pomieszczeniu użytkowanym przez komórkę organizacyjną jednostki, dyżurnego (kierownika zmiany) placówki Straży Granicznej lub pomieszczeniu dowódcy jednostki pływającej;

3) w magazynach broni lub magazynach uzbrojenia;

4) w innych pomieszczeniach odpowiednio zabezpieczonych zgodnie z warunkami określonymi w przepisach dotyczących magazynów broni;

5) w najbliższej jednostce organizacyjnej Policji albo podległej lub nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej, jeśli wymagają tego względy służbowe;

6) w pomieszczeniu służbowym zajmowanym przez funkcjonariusza.

2. 269 Broń służbową, z wyjątkiem broni krótkiej i gazowej, przechowuje się w miejscu określonym w ust. 1 pkt 3 lub 4, albo w szafie metalowej (sejfie) w pomieszczeniu kierownika zmiany placówki lub dywizjonu Straży Granicznej.

3. 270 Jeżeli wymagają tego względy służbowe kierownik jednostki organizacyjnej lub kierownik komórki organizacyjnej KGSG, może zezwolić w formie rozkazu (decyzji) na czasowe przechowywanie broni służbowej, o której mowa w ust. 2, również w miejscach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 6, z zastrzeżeniem § 214 ust. 1. W przypadku komórek organizacyjnych KGSG jeden egzemplarz (kopię) rozkazu (decyzji) należy przekazać Komendantowi Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej.

4. 271 Przełożeni, o których mowa w § 10 ust. 3 pkt 1-5 zarządzenia Nr 66 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 29 grudnia 2005 r. w sprawie norm należności uzbrojenia zespołowego i indywidualnego oraz norm wyposażenia specjalnego jednostek organizacyjnych i funkcjonariuszy Straży Granicznej a także warunków przyznawania i użytkowania uzbrojenia Straży Granicznej (Dz. Urz. KGSG Nr 11, poz. 78 oraz z 2006 r. Nr 5, poz. 41 i Nr 8, poz. 61), mogą na wniosek podlegających im funkcjonariuszy zezwolić na okresowe przechowywanie broni służbowej krótkiej lub gazowej oraz amunicji do niej w miejscu zamieszkania, określając zasady jej przechowywania, z zastrzeżeniem ust. 5, § 214 ust. 1 i § 236 ust. 1.

5. 272 Funkcjonariusze powołani na stanowiska służbowe: Komendanta Głównego Straży Granicznej, jego zastępców i doradców, kierowników jednostek organizacyjnych Straży Granicznej i ich zastępców, kierowników komórek organizacyjnych KGSG mogą przechowywać broń krótką w miejscu zamieszkania z zastrzeżeniem § 214 ust. 1.

6. Przepisy ust. 4 i 5, stosuje się do funkcjonariusza, który posiada w miejscu zamieszkania przytwierdzoną do podłogi lub ściany szafkę (metalową skrzynię przytwierdzoną do podłogi lub ściany) przystosowaną do przechowywania broni krótkiej lub gazowej oraz amunicji do niej w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osób nieuprawnionych.

7. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 6, broń krótka i gazowa powinna być przechowywana w indywidualnie używanej skrytce w sejfie (szafie metalowej) znajdującym się w zajmowanym przez funkcjonariusza pomieszczeniu służbowym.

8. 273 W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, powinna znajdować się informacja stanowiąca wyciąg z zarządzenia, określająca podstawowe zasady w zakresie przechowywania broni służbowej (krótkiej). Wzór tej informacji określa załącznik nr 41 do zarządzenia.

9. Wyciąg (instrukcję) z niniejszych przepisów w części dotyczącej wydawania broni i amunicji wraz z wzorami pieczęci osób funkcyjnych umieszcza się na zewnętrznej stronie drzwi magazynu broni, wzór instrukcji określa załącznik nr 42 i nr 43.

10. 274 Wykazy i instrukcje znajdujące się w magazynie broni pododdziału podpisuje dowódca pododdziału, a w placówkach Straży Granicznej - kierownik placówki Straży Granicznej.

§ 213. Broń służbową i amunicję do niej należy przechowywać w obiektach (jednostkach pływających) znajdujących się pod ciągłą ochroną.

§  214.

1. Funkcjonariusze w służbie przygotowawczej lub kandydackiej przechowują broń krótką i gazową w pomieszczeniach, o których mowa w § 212 ust. 1 pkt 1, 2, 3 lub 4.

2. Broń krótką i gazową przechowywaną w pomieszczeniu określonym w § 212 ust. 1 pkt 1 przyjmuje na przechowanie i wydaje użytkownikom oficer dyżurny (operacyjny), a broń służbową przechowywaną w pomieszczeniu określonym w § 212 ust. 1 pkt 2, 3 i 4 - funkcjonariusz odpowiedzialny za przechowywanie broni służbowej.

3. 275 Funkcjonariusze odpowiedzialni za przechowywanie broni w pomieszczeniach, o których mowa w § 212 ust. 1 pkt 1, obowiązani są sprawdzać codziennie stan ilościowy przechowywanej broni krótkiej i gazowej, a w przypadku nie zdania jej przez funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, lub stwierdzenia innych nieprawidłowości, meldować o tym bezpośredniemu przełożonemu tego funkcjonariusza.

4. Każdorazowe wydanie i przyjęcie broni służbowej, z zastrzeżeniem ust. 5, jest ewidencjonowane w książce wydawania (przyjmowania) broni służbowej i amunicji, zwanej dalej "książką wydawania broni" lub w książce ewidencji wydanej do służby broni i sprzętu. Wzór książki wydawania broni określa załącznik nr 44, a książki ewidencji wydanej do służby broni i sprzętu określa załącznik nr 66. Książki przechowywane są razem z bronią służbową w szafie metalowej (sejfie). W książkach należy dokonywać wpisów zgodnie z rubrykami w niej zawartymi.

5. Przepis ust. 4 nie dotyczy funkcjonariuszy przechowujących broń służbową indywidualnie.

6. 276 W razie alarmu (alarmu granicznego, osiągania Wyższych Stanów Gotowości Bojowej) broń służbowa jest wydawana i ewidencjonowana zgodnie z ust. 4. W razie potrzeby komendant oddziału lub ośrodka szkolenia SG lub kierownik komórki organizacyjnej KGSG jest upoważniony do wprowadzenia list alarmowych pobierania broni służbowej wraz z ustaleniem ich wzoru oraz sposobu przechowywania.

7. 277 W przypadku broni krótkiej i gazowej przechowywanej zgodnie z § 212 ust. 1 pkt 1, oficer dyżurny (operacyjny) zdający służbę wpisuje do książki służby liczbę broni służbowej i amunicji znajdującej się w miejscu przechowywania zgodnie z:

1) wykazem funkcjonariuszy, funkcjonariuszy służby kandydackiej przechowujących broń krótką, którego wzór określa załącznik nr 45 do zarządzenia;

2) książką wydawania broni, o której mowa w ust. 4;

3) książką depozytów broni i uzbrojenia, której wzór określa załącznik nr 46 do zarządzenia, zwanej dalej "książką depozytów". Dyżurny (operacyjny) przyjmujący służbę po sprawdzeniu stanu ilościowego i numerowego broni służbowej i amunicji, potwierdza własnoręcznym podpisem zgodność danych wpisanych do książki służby.

§ 215. W czasie przemieszczania się komórek (jednostek) organizacyjnych (jednostek organizacyjnych Straży Granicznej) do miejsc działań, jeżeli nie zachodzi potrzeba posiadania przy sobie broni służbowej przez funkcjonariusza lub funkcjonariusza służby kandydackiej, przechowywana jest ona w skrzyniach lub innych opakowaniach zabezpieczających ją przed przypadkową utratą.

§  216.

1. 278 Broń krótką i gazową przechowywaną w miejscach określonych w § 212 ust. 1 pkt 1-4, umieszcza się w specjalnie przeznaczonym do tego celu sejfie, w skrytce szafy sejfu (szafie metalowej).

2. Szafa metalowa (sejf, skrytka w sejfie) z bronią krótką i gazową powinna być każdorazowo zamykana i pieczętowana pieczęcią wykonawcy, należącą do funkcjonariusza odpowiedzialnego za przechowywanie broni służbowej.

3. W szafie metalowej (sejfie, skrytce w sejfie) przechowywana jest broń krótka i gazowa w gniazdach zaopatrzonych w napisy zawierające liczbę porządkową na wykazie broni służbowej, nazwę, serię i numer broni służbowej oraz stopień, imię i nazwisko użytkownika, a ponadto numer jego pieczęci, jeżeli amunicja znajduje się w pieczętowanym woreczku.

4. Klucze do szaf metalowych (sejfów) z bronią krótką i gazową przechowywane są:

1) przez dyżurnego jednostki lub funkcjonariusza odpowiedzialnego za przechowywanie broni przy sobie - jeden komplet;

2) 279 woreczku opieczętowanym przez odpowiedzialnego za przechowywanie broni służbowej funkcjonariusza - oficer dyżurny (operacyjny) jednostki, kierownik placówki Straży Granicznej - w miejscu przechowywania kluczy do pomieszczeń służbowych jednostki lub w kancelarii - komplet zapasowy (drugi).

§  217.

1. Broń krótką i gazową należy przechowywać:

1) wyjętą z futerału,

2) rozładowaną ze zwolnionym kurkiem i odłączonym magazynkiem,

3) niezabezpieczoną,

4) technicznie sprawną, skompletowaną, czystą i zakonserwowaną.

Jeżeli instrukcja dotycząca opisu i użytkowania danego wzoru broni krótkiej i gazowej określa inne warunki przechowywania broni służbowej to broń krótką i gazową przechowuje się rozładowaną zgodnie z instrukcją opisu i użytkowania.

2. Amunicja do broni krótkiej i gazowej powinna być przechowywana w pudełkach, woreczkach, pojemnikach lub podstawkach. W celu skrócenia czasu wydawania broni służbowej, amunicja może znajdować się w woreczkach (pojemnikach) pieczętowanych przez użytkownika pieczęcią wykonawcy lub w przezroczystych torebkach.

3. Zabrania się przechowywania amunicji w magazynkach (bębenkach) do broni krótkiej i gazowej.

§  218.

1. Przechowywana broń krótka i gazowa wydawana jest funkcjonariuszom na czas wykonywania zadań służbowych, a ponadto w razie:

1) udziału w zajęciach szkoleniowych;

2) odbywania strzelań treningowych, strzelań sprawdzających, treningów strzeleckich i strzelań przewidzianych w programie szkolenia;

3) zarządzenia alarmu (alarmu granicznego, osiągania Wyższych Stanów Gotowości Bojowej) w jednostce;

4) konserwacji broni.

2. Wydanie broni krótkiej i gazowej w sytuacjach określonych w ust. 1 następuje na podstawie polecenia bezpośredniego przełożonego użytkownika broni służbowej lub polecenia organizatora zajęć (zadań) służbowych. Bezpośredni przełożony i organizator zajęć (zadań) obowiązani są określić czas, na jaki broń służbowa ma być wydana.

3. Funkcjonariusz powinien zdać broń krótką i gazową na przechowanie bezpośrednio po wykonaniu zadań lub po zakończeniu zajęć służbowych, w związku, z którymi została pobrana, po uprzednim jej wyczyszczeniu i zakonserwowaniu.

4. 280 Funkcjonariusze przechowujący broń krótką i gazową w pomieszczeniu służbowym zajmowanym przez funkcjonariusza (§ 212 ust. 1 pkt 6) lub w miejscu zamieszkania mogą ją również przechowywać w miejscu ustalonym przez komendanta oddziału lub ośrodka szkolenia, lub kierownika komórki organizacyjnej w odniesieniu do KGSG (§ 212 ust. 1 pkt 1-4). Przy wydawaniu broni służbowej tym funkcjonariuszom, przepisów ust. 1-3 nie stosuje się.

5. O zdaniu broni służbowej do depozytu przez funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 4, przed udaniem się na: urlop, zwolnienie lekarskie, leczenie szpitalne lub sanatoryjne oraz podróż służbową (oddelegowanie) do innej miejscowości niż ta, w której pełnią służbę (na czas dłuższy niż 7 dni), decyduje przełożony właściwy w sprawie zatwierdzania wniosków o przydział broni służbowej.

6. 281 Kierownik jednostki organizacyjnej obowiązany jest zapewnić warunki do przyjęcia broni służbowej na przechowywanie u dyżurnego tej jednostki od funkcjonariuszy przybywających służbowo z bronią z innych jednostek organizacyjnych, placówek Straży Granicznej. Na prośbę funkcjonariusza, broń służbową przyjmuje się i wydaje w każdym czasie, odnotowując fakt przyjęcia i wydania w książce depozytów oraz w książce służby.

7. Kierownik jednostki organizacyjnej może zezwolić na czasowe przyjęcie broni służbowej i amunicji w celu przechowania od funkcjonariuszy polskich lub zagranicznych służb publicznych (nie dotyczy uzbrojonych formacji ochronnych, z wyjątkiem wykonujących zadania związane ze współpracą ze Strażą Graniczną) lub żołnierzy Sił Zbrojnych RP z określeniem miejsca i sposobu przechowywania.

§ 219. 282  

1. Magazyny broni powinny być stale zamknięte i opieczętowane. Pomieszczenia z bronią służbową i z amunicją pieczętowane są przez dowódcę pododdziału, kierownika placówki Straży Granicznej lub osobę przez nich upoważnioną, po uprzednim sprawdzeniu przez właściwego dyżurnego stanu numerowego i ilościowego broni służbowej i amunicji, po porównaniu ze stanem ewidencyjnym oraz zamknięciu pomieszczenia. W razie stwierdzenia rozbieżności dyżurny melduje natychmiast o tym swoim przełożonym.

2. W razie nieobecności osób określonych w ust. 1 magazyn pieczętowany jest przez dyżurnego operacyjnego (kierownika zmiany) placówki Straży Granicznej, dyżurnego jednostki lub funkcjonariusza wyznaczonego decyzją właściwego przełożonego.

3. Klucze do magazynów broni pododdziałów i placówkek Straży Granicznej przechowywane są:

1) przez właściwego dyżurnego komórki organizacyjnej w opieczętowanym woreczku (pojemniku), zawsze przy sobie - jeden komplet, z zastrzeżeniem pkt. 2;

2) kierownik jednostki organizacyjnej Straży Granicznej może wprowadzić inny sposób przechowywania kluczy w godzinach 15⁰⁰ ÷ 8⁰⁰;

3) według ustaleń kierownika jednostki organizacyjnej Straży Granicznej - komplet zapasowy (drugi).

§  220.

1. 283 Podoficer dyżurny pododdziału, dyżurny (kierownik zmiany) placówki Straży Granicznej otwiera magazyn broni tylko na polecenie dowódcy pododdziału (komendanta studium, komendanta pododdziałów szkolnych), kierownika placówki Straży Granicznej, komendanta dywizjonu lub osób przez nich upoważnionych w formie rozkazu (decyzji) lub przełożonych wyżej wymienionych osób oraz oficera dyżurnego (operacyjnego) jednostek organizacyjnych Straży Granicznej, w celu:

1) wydania broni długiej i amunicji funkcjonariuszom udającym się do służby, na zajęcia (ćwiczenia), wartę lub w podróż służbową;

2) przyjęcia broni długiej do magazynu;

3) umożliwienia przeprowadzenia kontroli magazynu broni osobom posiadającym pisemne upoważnienie kierownika jednostki organizacyjnej Straży Granicznej;

4) w innych przypadkach wynikających z obowiązków służbowych.

2. Podoficer dyżurny pododdziału, dyżurny dywizjonu ma prawo otworzyć magazyn broni bez zezwolenia przełożonych tylko w przypadku:

1) ogłoszenia alarmu (alarmu granicznego);

2) pożaru (innych klęsk żywiołowych) zagrażającego mieniu Straży Granicznej znajdującemu się w magazynie.

3. 284 Dyżurny operacyjny (kierownik zmiany) placówki Straży Granicznej może otwierać magazyn broni bez zezwolenia przełożonych:

1) w celu wydania broni służbowej funkcjonariuszom udającym się do pełnienia służby i przyjęcia jej po zakończeniu służby;

2) w przypadku ogłoszenia alarmu (alarmu granicznego);

3) pożaru (innych klęsk żywiołowych) zagrażającego mieniu Straży Granicznej znajdującemu się w magazynie.

4. 285 W innych przypadkach niż wymienione w ust. 3, otwarcie magazynu broni może nastąpić tylko na polecenie kierownika placówki Straży Granicznej lub osoby przez niego upoważnionej albo jego przełożonych.

5. Po otwarciu magazynu broni dyżurny przebywa w magazynie przez cały czas (wydawania broni, kontroli, sprzątania itp.), po czym magazyn zamyka i pieczętuje zgodnie z § 219 ust. 1 i 2.

§ 221. 286  

1. Broń służbową z obiektów pododdziału i placówki Straży Granicznej można wynosić tylko w przypadkach określonych w § 218 ust. 1 pkt 1-3 lub na podstawie zezwolenia dowódcy, komendanta (naczelnika, kierownika) jednostki lub osób upoważnionych przez nich w formie rozkazu (decyzji), po wpisaniu do książki wydawania broni.

2. 287 Broń służbową w pododdziałach i placówkach Straży Granicznej wydaje się tylko tym funkcjonariuszom, którym jest ona przydzielona, z wyjątkiem sytuacji określonej w § 10 ust. 8 zarządzenia Nr 66 Komendanta Głównego Straży Granicznej w sprawie norm należności uzbrojenia zespołowego i indywidualnego oraz norm uposażenia specjalnego jednostek organizacyjnych i funkcjonariuszy Straży Granicznej, a także warunków przyznawania i użytkowania uzbrojenia Straży Granicznej (Dz. Urz. KGSG Nr 11, poz. 78, z 2006 r. Nr 5, poz. 41 i Nr 8, poz. 61 oraz z 2007 r. Nr 2, poz. 18). Wydanie broni i amunicji oraz przyjęcie na przechowanie powinno być każdorazowo potwierdzone w książce wydawania broni własnoręcznym podpisem pobierającego - w przypadku pobierania z magazynu broni, lub przyjmującego - w razie zwrotu broni służbowej na przechowanie do magazynu broni.

§  222.

1. Dyżurni pododdziału przekazują sobie broń służbową, amunicję i pozostały sprzęt uzbrojenia i techniki specjalnej przed odprawą służb (w czasie udzielania im instruktażu) w obecności dowódcy jednostki lub wyznaczonego funkcjonariusza służby stałej, na podstawie:

1) wykazu funkcjonariuszy, funkcjonariuszy służby kandydackiej i numerów przydzielonej im broni wzór określa załącznik nr 47;

2) wykazu ilościowego broni, amunicji i sprzętu, którego wzór określa załącznik nr 48.

2. Jeżeli w magazynie broni przechowywana jest broń krótka, gazowa i amunicja alarmowa w zamkniętych opieczętowanych szafach (sejfach, skrzyniach), dyżurny powinien sprawdzić stan szaf (sejfów, skrzyń), zamknięć oraz pieczęci porównując je ze wzorami (nie otwierając szaf, sejfów lub skrzyń).

3. Po odprawie dyżurny obejmujący służbę sprawdza stan pieczęci na drzwiach magazynu broni, a następnie obaj dyżurni fakt przekazania służby stwierdzają podpisem w książce meldunków. Fakt przyjęcia broni służbowej i amunicji dyżurny odnotowuje w książce meldunków dokonując następującego wpisu: "Sprzęt uzbrojenia i amunicję przyjąłem zgodnie z wykazem numerowym i ilościowym oraz książką wydawania broni - magazyn broni zapieczętował (zamknął) (podać stopień, imię i nazwisko) pieczątką nr ......... o godz. ......... dnia .........".

4. Dyżurny pododdziału wydaje funkcjonariuszom i przyjmuje od nich broń służbową i inny sprzęt uzbrojenia i techniki specjalnej w obecności dowódcy pododdziału, upoważnionego funkcjonariusza lub dyżurnego jednostki. Fakt otwarcia magazynu broni powinien być odnotowany w książce służby pododdziału.

5. 288 Dyżurni placówek Straży Granicznej przekazują sobie broń służbową, amunicję i pozostały sprzęt uzbrojenia i techniki specjalnej w czasie zmiany służby, a powyższy fakt dyżurny obejmujący służbę odnotowuje w książce służby dokonując następującego wpisu: "Sprzęt uzbrojenia i amunicję przyjąłem zgodnie z wykazem numerowym i ilościowym oraz książką wydawania broni".

6. 289 Dyżurny placówki Straży Granicznej wydaje funkcjonariuszom i przyjmuje od nich sprzęt uzbrojenia i techniki specjalnej samodzielnie, po uprzednim przeszkoleniu i umieszczeniu w wykazie funkcjonariuszy upoważnionych do otwierania magazynu broni (umieszczonym na zewnątrz magazynu broni na drzwiach).

§  223.

1. Broń służbową i amunicję w warunkach polowych przechowuje się w specjalnie urządzonych magazynach broni (oddzielnych namiotach lub pomieszczeniach) chronionych przez wartę lub służbę dyżurną. W razie przechowywania broni służbowej w pomieszczeniach (namiotach) przeznaczonych dla funkcjonariuszy, amunicję należy przechowywać w pomieszczeniu dla warty.

2. Za warunki przechowywania broni długiej i amunicji w warunkach polowych odpowiedzialny jest przełożony organizujący działania.

3. Wyposażenie magazynów broni urządzonych w warunkach polowych w instrukcje i wykazy powinno być zgodne z warunkami określonymi w § 212.

Rozdział  4

Wyznaczanie miejsc przechowywania broni służbowej

§ 224. 290  

1. Komendant oddziału lub ośrodka szkolenia Straży Granicznej, lub kierownik komórki organizacyjnej KGSG określa w decyzji (rozkazie) miejsca przechowywania broni służbowej przez podległych mu funkcjonariuszy w zależności od potrzeb, zadań i możliwości jednostki lub komórki.

2. Komendant oddziału lub ośrodka szkolenia Straży Granicznej, lub kierownik komórki organizacyjnej KGSG wyznaczają funkcjonariuszy odpowiedzialnych za przechowywanie broni służbowej w przypadku, gdy broń ta jest przechowywana zbiorowo (w ilości od dwóch egzemplarzy).

3. W przypadku komórek organizacyjnych KGSG jeden egzemplarz (kopię) rozkazu (decyzji) należy przekazać Komendantowi Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej.

§  225.

1. 291 Podstawą przyjęcia broni krótkiej na przechowanie w pomieszczeniach, o których mowa w § 212 ust. 1 pkt 1-4, jest decyzja (rozkaz), o której mowa w § 224 ust. 1. W decyzji tej zamieszcza się wykaz funkcjonariuszy przechowujących broń służbową krótką w pomieszczeniu określonym w § 212 ust. 1 pkt 6 lub w miejscu zamieszkania oraz informacje ujęte w wykazie funkcjonariuszy zobowiązanych do przechowywania broni krótkiej, którego wzór określa załącznik nr 45a do zarządzenia.

2. W przypadku przechowywania broni krótkiej w miejscu określonym w § 212 ust. 1 pkt 1 i 4 wykaz sporządza osoba odpowiedzialna za służby dyżurne.

3. Funkcjonariusz, o którym mowa w § 224 ust. 2, w oparciu o rozkazy personalne dotyczące obsady etatowej poszczególnych komórek organizacyjnych i samodzielnych stanowisk sporządza i na bieżąco uaktualnia imienny wykaz funkcjonariuszy zobowiązanych do przechowywania broni służbowej w danym miejscu według wzoru określonego w załączniku nr 45.

Rozdział  5

Kontrola przechowywania i utrzymania broni służbowej

§  226.

1. 292 Kontrolę stanu ilościowego i numerowego oraz utrzymania broni służbowej i amunicji do niej, przestrzegania przepisów związanych z jej posiadaniem przechowywaniem i zabezpieczeniem przed utratą w komórkach organizacyjnych KGSG przeprowadzają:

1) 293 kierownik Sekcji Techniki Specjalnej Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej lub wyznaczony przez Komendanta Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej funkcjonariusz - dwa razy w roku (w I i III kwartale danego roku), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

2) 294 naczelnik wydziału (kierownik samodzielnej sekcji) komórki organizacyjnej KGSG - dwa razy w roku (w II i IV kwartale danego roku);

3) 295 komisja wyznaczona każdorazowo decyzją kierownika komórki organizacyjnej KGSG - raz w roku (w grudniu);

4) osoba odpowiedzialna za przechowywanie broni służbowej w danym miejscu - codziennie.

2. 296 W odniesieniu do wydziałów zamiejscowych Zarządu Opreracyjno-Śledczego Komendy Głównej Straży Granicznej oraz wydziałów zamiejscowych Zarządu Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, kontrole, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przeprowadzają funkcjonariusze wyznaczeni przez właściwych kierowników komórek organizacyjnych KGSG lub ich przełożonych.

3. 297 W odniesieniu do Archiwum Straży Granicznej, kontrole, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przeprowadza funkcjonariusz wyznaczony przez kierownika właściwej komórki organizacyjnej.

4. 298 Kierownik komórki organizacyjnej KGSG, wyznacza funkcjonariusza, który sprawuje nadzór nad realizacją w tej komórce czynności związanych z kontrolą stanu ilościowego i numerowego oraz utrzymaniem broni służbowej i amunicji do niej, przestrzeganiem przepisów związanych z posiadaniem broni służbowej, jej przechowywaniem i zabezpieczeniem przed utratą, zgodnie z ustaleniami przyjętymi przez kierownika tej komórki.

5. W jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej z zastrzeżeniem ust. 6, częstotliwość, zakres oraz sposób ewidencjonowania wyników kontroli, stanu ilościowego i numerowego oraz utrzymywania broni służbowej i amunicji do niej, przestrzegania przepisów związanych z jej posiadaniem, przechowywaniem i zabezpieczeniem przed utratą przez poszczególne osoby funkcyjne, ustala w formie rozkazu (decyzji) kierownik danej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej.

6. 299 Kierownik jednostki organizacyjnej Straży Granicznej organizuje dodatkową kontrolę stanu faktycznego broni służbowej i amunicji w okresie zwalniania funkcjonariuszy służby kandydackiej oraz funkcjonariuszy kończących cykl przeszkolenia w ośrodkach szkolenia Straży Granicznej, którą przeprowadza kierownik placówki Straży Granicznej, dowódca pododdziału lub komendant pododdziałów szkolnych.

7. Przeprowadzanie kontroli, o której mowa w ust. 1-4 (z wyjątkiem kontroli codziennych) należy odnotować w książce wydawania broni, a w przypadku gdy takiej książki się nie prowadzi z przeprowadzonej kontroli sporządza się notatkę.

8. Wyniki kontroli przeprowadzonych przez funkcjonariuszy i komisje, o których mowa w ust. 1 przedstawia się w notatce.

9. Notatka, o której mowa w ust. 8 powinna zawierać:

1) nazwę jednostki (komórki) organizacyjnej;

2) stopień, imię i nazwisko przeprowadzającego kontrolę;

3) datę przeprowadzonej kontroli;

4) przedmiotowy zakres kontroli;

5) ustalenia wynikające z przeprowadzonych czynności kontrolnych, w szczególności: stan faktyczny broni służbowej i amunicji oraz stwierdzone niedociągnięcia;

6) wnioski wynikające z kontroli.

10. 300 Notatkę z kontroli rozpatruje kierownik komórki organizacyjnej KGSG, komendant oddziału lub ośrodka szkolenia Straży Granicznej oraz wydaje zalecenia dotyczące sposobu i terminu usunięcia stwierdzonych uchybień.

Rozdział  6

Postępowanie w przypadku utraty broni służbowej (amunicji) lub nieuzasadnionego użycia broni

§  227.

1. 301 O utracie broni służbowej (istotnych części broni) lub amunicji, funkcjonariusz lub funkcjonariusz służby kandydackiej zobowiązany jest niezwłocznie powiadomić dyżurnego najbliższej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub placówki Straży Granicznej, w której rejonie działania nastąpiła utrata broni służbowej oraz bezpośredniego przełożonego podając: okoliczność utraty broni służbowej, rodzaj, serię, numer i rok produkcji broni służbowej oraz liczbę utraconej amunicji.

2. W przypadku, gdy powiadomienie bezpośredniego przełożonego lub dyżurnego jednostki (najbliższej) jest utrudnione ze względu na dużą odległość lub inne okoliczności - funkcjonariusz lub funkcjonariusz służby kandydackiej obowiązany jest niezwłocznie powiadomić najbliższą miejsca utraty broni służbowej jednostkę Policji, a następnie w możliwie najkrótszym czasie jednostkę organizacyjną Straży Granicznej i bezpośredniego przełożonego.

3. Dyżurny jednostki organizacyjnej niezwłocznie podejmuje niezbędne czynności zmierzające do odnalezienia broni służbowej (istotnych części broni) lub amunicji, w tym powiadamia oficera dyżurnego najbliższej miejsca utraty broni służbowej jednostki Policji, podając dane określone w ust. 1.

4. Niezależnie od powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz lub funkcjonariusz służby kandydackiej składa bezpośredniemu przełożonemu pisemny meldunek zawierający szczegółowe dane dotyczące okoliczności utraty broni służbowej (istotnych części broni) lub amunicji. Meldunek ten przełożony niezwłocznie przedstawia drogą służbową:

1) kierownikowi jednostki organizacyjnej Straży Granicznej - w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej;

2) 302 kierownikowi właściwej komórki organizacyjnej KGSG - w Komendzie Głównej Straży Granicznej;

3) 303 (uchylony).

5. O każdym przypadku utraty broni służbowej (amunicji) lub o nieuzasadnionym użyciu broni służbowej przełożeni, o których mowa w ust. 4, obowiązani są powiadomić Komendanta Głównego Straży Granicznej za pośrednictwem służby dyżurnej operacyjnej. Sposób powiadamiania określają odrębne przepisy.

6. Niezależnie od powiadomienia, o którym mowa w ust. 5, przełożeni wymienieni w ust. 4, powiadamiają o utracie broni służbowej (amunicji) lub o nieuzasadnionym użyciu broni służbowej Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej podając dane określone w załączniku nr 49.

7. 304 Niezależnie od powiadomienia, o którym mowa w ust. 6 przełożeni wymienieni w ust. 4 pkt 2 i 3 powiadamiają o utracie broni służbowej (amunicji) lub o nieuzasadnionym użyciu broni służbowej Komendanta Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej przesyłając jednocześnie dokumenty wymienione w § 301 ust. 2 pkt 1 i 2.

Rozdział  7

Przestrzeliwanie broni strzeleckiej

§  228.

1. Broń strzelecka powinna być przestrzelana. Czynność tą wykonuje się w następujących przypadkach:

1) 305 po przyjęciu broni do pododdziału, jeśli nie jest ona przestrzelana fabrycznie;

2) po naprawie i wymianie części, które mają wpływ na celność broni;

3) po zaobserwowaniu podczas strzelania nienormalnych odchyleń pocisków lub dużego rozrzutu.

2. 306 Broń przestrzeliwują najlepsi strzelcy z pododdziałów, w obecności funkcjonariuszy, którym broń została przydzielona. Przestrzeliwanie organizują i prowadzą dowódcy pododdziałów (kierownicy placówek Straży Granicznej).

3. Przygotowując broń do przestrzeliwania należy ją rozkonserwować, wyczyścić i wykonać przegląd techniczny w zakresie OO-1.

§  229.

1. Broń strzelecka powinna być przestrzelana techniczne. Czynność tą wykonuje się w następujących przypadkach:

1) 307 po przyjęciu broni do oddziału, jeśli nie jest ona przestrzelana fabrycznie;

2) po naprawie, wymianie części i zespołów zgodnie z przewodnikiem (instrukcją naprawy) danego rodzaju broni.

2. Przestrzeliwanie techniczne organizuje kierownik warsztatu.

Rozdział  8

Przechowywanie sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej

§  230.

1. W magazynowych pomieszczeniach ogrzewanych należy przechowywać następujące asortymenty sprzętu:

1) przyrządy optyczne, noktowizyjne, topograficzne oraz elektroniczny sprzęt mechanizacji prac biurowych, narzędzia pomiarowe, sprzęt techniki laserowej;

2) przyrządy, urządzenia techniki elektronowej i elektroniki oraz metrologiczną aparaturę kontrolno-pomiarową;

3) indywidualne środki ochrony przed skażeniami;

4) inne mienie zgodne z jego warunkami przechowywania.

2. Zautomatyzowane systemy obserwacji oraz inną aparaturę radiotechniczną i optyczną zabudowaną w samochodach i przyczepach - jeżeli nie ma odpowiednich pomieszczeń - warunkowo można przechowywać w magazynach nie ogrzewanych; sprzęt ten powinien być odpowiednio zakonserwowany i zabezpieczony przed nadmierną wilgotnością i odpowiednio przewietrzany.

3. Akumulatory i baterie akumulatorowe zalane elektrolitem i naładowane przechowuje się z zachowaniem odpowiedniej temperatury i wentylacji.

4. Wykaz sprzętu (materiałów) uzbrojenia i techniki specjalnej określa załącznik nr 50.

§ 231. W magazynowych pomieszczeniach nie ogrzewanych można przechowywać następujące asortymenty sprzętu:

1) broń strzelecką;

2) sprzęt artyleryjski;

3) zestawy do sprzętu, zbiorowe środki ochrony przed skażeniami, urządzenia rozdzielcze, elektryczne urządzenia zasilające, akumulatory kwasowe i zasadowe suche (sucho załadowane) oraz narzędzia montażowe i ogólnego przeznaczenia.

§ 232. Sprzęt znajdujący się w przechowaniu powinien być zabezpieczony przed działaniem czynników atmosferycznych i odpowiednio zakonserwowany na okres jednego roku (konserwacja krótkoterminowa) lub powyżej jednego roku (konserwacja długoterminowa). Terminy odpowiednich rodzajów konserwacji są określone w instrukcjach o użytkowaniu sprzętu.

§  233.

1. Obiekty magazynowe, w których jest przechowywane uzbrojenie, amunicja, materiały wybuchowe i środki pozoracji należy objąć ochroną służb wartowniczych i dyżurnych.

2. W obiektach magazynowych w których są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja oraz broń prowadzi się książki ewidencji osób wchodzących do tych obiektów.

3. Urządzenia niejawne specjalnego przeznaczenia przechowuje się z zachowaniem wymagań przewidzianych dla tego sprzętu w odrębnych przepisach, w specjalnie wydzielonych dla niego miejscach i odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach.

§  234.

1. W czasie przechowywania sprzętu przeprowadza się odpowiednie czynności z zakresu obsługi technicznej. Obsługę bieżącą przeprowadza się po każdorazowym używaniu sprzętu, a w przypadku dłuższego niewykorzystania go - w okresach i według zasad dotyczących wszystkich rodzajów obsługi technicznej.

2. Szczegółowe metody i zakresy przeprowadzania obsługi technicznej poszczególnych typów sprzętu są ustalone w indywidualnej dokumentacji eksploatacyjnej sprzętu i przewodnikach technologicznych.

§  235.

1. 308 Kontrolę prawidłowego przechowywania sprzętu znajdującego się w magazynie organizuje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej.

2. 309 Zadania w zakresie przechowywania sprzętu realizuje się na podstawie sporządzonego i zatwierdzonego rocznego planu zamierzeń, określającego terminy i czynności oraz osoby odpowiedzialne za ich wykonanie. Plan ten opracowuje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej, zatwierdza jego bezpośredni przełożony.

3. 310 Nadzór nad realizacją planu spoczywa na kierowniku wewnętrznej komórki zaopatrującej.

4. Sprawdzanie stanu przechowywanego sprzętu wchodzi w skład przeglądów codziennych, bieżących i kontrolnych. Przeglądy codzienne przeprowadza magazynier sprzętu. Przeglądy bieżące przeprowadzają wybiórczo raz w miesiącu wyznaczeni przez funkcjonariusza uzbrojenia funkcjonariusze z warsztatu rusznikarskiego; obejmują one sprawdzenie stanu magazynu i sprzętu znajdującego się na przechowaniu.

5. 311 Przeglądy kontrolne przeprowadza kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej nie rzadziej niż raz na kwartał w celu sprawdzenia stanu sprzętu, prawidłowości jego przechowywania, a także ustalenia zakresu i kolejności przeprowadzenia odpowiednich prac konserwacyjnych.

6. Za całokształt spraw wynikających z nadzoru merytorycznego związanego z właściwym przechowywaniem i konserwacją odpowiada funkcjonariusz uzbrojenia.

7. Za stan ilościowy oraz za przestrzeganie ustalonych w przepisach (instrukcjach) warunków składowania, przechowywania i zabezpieczenia sprzętu w magazynie odpowiada magazynier.

8. Amunicja znajdująca się w użytkowaniu i przechowywaniu podlega sprawdzeniom w zakresie jej przydatności do dalszego użytku po upływie okresu gwarancyjnego udzielonego przez producenta lub dostawcę.

9. Sprawdzenia, o których mowa w ust. 8 wykonuje się w zależności od potrzeb w formie badań diagnostycznych prowadzonych przez uprawnione podmioty.

§ 236. 312  

1. Amunicję i materiały wybuchowe przechowuje się w odpowiednio usytuowanych, przystosowanych i zabezpieczonych obiektach magazynowych, zapewniających warunki dla ochrony życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.

2. Warunki lokalizacji obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja określa załącznik nr 51 do zarządzenia.

3. Materiały wybuchowe do użytku bieżącego przechowuje się w:

1) magazynie broni - w ilości nie większej niż zestaw alarmowy przeznaczony jednorazowo do działań minersko-pirotechnicznych, określony w odrębnych przepisach dotyczących działań minersko-pirotechnicznych;

2) magazynie podręcznym i bazowym - w ilości większej niż określona w pkt 1.

4. Obiekty magazynowe, w których przechowywane są materiały wybuchowe i amunicja, powinny być wykonane z materiałów niepalnych lub trudno palnych.

5. Powłoki ścian, podłóg, sufitów i elementów wyposażenia obiektów magazynowych, w których przechowywane są materiały wybuchowe i amunicja, powinny być trudno palne, a ponadto podłogi i elementy wyposażenia powinny spełniać wymagania Polskiej Normy w zakresie ochrony przed elektrycznością statyczną.

6. Drzwi ewakuacyjne obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja, powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia i posiadać zamki rolkowe, działające w wyniku pchnięcia, lub rozsuwać się na zewnątrz.

7. Okna mające służyć za dodatkowe wyjścia awaryjne powinny otwierać się na zewnątrz, a otwór okienny powinien mieć wymiary nie mniejsze niż 0,75 m x 0,75 m.

8. Wewnątrz obiektu magazynowego powinny być zamieszczone, w sposób trwały, napisy informujące o:

1) klasach lub podklasach i grupach zgodności przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji oraz ustalające wykaz środków bojowych, które można przechowywać razem w tym obiekcie;

2) dopuszczalnej liczbie osób wykonujących obowiązki służbowe w zakresie obsługi tego obiektu.

§ 237. Okres używalności sprzętu określają normy użytkowania sprzętu, które określa załącznik nr 52 (jeśli producent nie określił używalności sprzętu lub ilości strzałów).

§  238.

1. Zbiorowe środki ochrony przed skażeniami mogą być przechowywane w magazynach, w pomieszczeniach nie ogrzewanych, w których wilgotność względna nie może być wyższa niż 70%.

2. Materiały wybuchowe przechowuje się w magazynach w pomieszczeniach z zachowaniem odpowiedniej temperatury w granicach -15°C do +30°C, a wilgotność względna powietrza w zakresie 50-70%.

§ 239. 313  

1. 314 Na magazyn uzbrojenia, magazyn broni i magazyn podręczny wyznacza się budynek murowany lub pomieszczenie w takim budynku, które spełnia następujące warunki:

1) jest usytuowane, w miarę możliwości, na piętrze lub w innym miejscu tego budynku utrudniającym włamanie do niego;

2) jest wyposażone w podręczny sprzęt gaśniczy;

3) posiada, z zastrzeżeniem § 724, specjalne zabezpieczenia w tym:

a) drzwi metalowe lub obite blachą stalową o grubości co najmniej 2 mm albo posiadające rdzeń z takiej blachy z blokadą przeciwwyważeniową i zamknięciem na co najmniej dwa zamki atestowane,

b) okna osłonięte w całości siatką stalową, o wymiarach oczek 10 mm na 10 mm i o średnicy drutu 2,5 mm, przymocowaną trwale do zamontowanych w murze i osłaniających te okno krat, wykonanych z prętów stalowych o średnicy nie mniejszej niż 12 mm lub płaskowników stalowych o wymiarach nie mniejszych niż 8 mm na 30 mm, z odstępem między prętami w kracie nie przekraczającym 120 mm na 120 mm, a między płaskownikami 80 mm w poziomie i 240 mm w pionie,

c) wyposażenie w sygnalizację alarmową przeciwwłamaniową podłączoną do pomieszczenia przeznaczonego do pełnienia całodobowej służby dyżurnej.

2. 315 Drzwi do pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, na czas nieobecności osoby odpowiedzialnej za prowadzenie magazynu broni powinny być zamknięte na wszystkie zamki i zaplombowane lub zaopatrzone w ochronę elektroniczną sygnalizującą wejście osób nieuprawnionych.

3. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, można zastąpić zamocowaniem atestowanych szyb specjalnych, w szczególności kuloodpornych, w odpowiedniej klasie, odpornych na przebicie i rozbicie, trwale zamocowanych w otworach okiennych, bez możliwości otwierania.

4. W przypadku, gdy pomieszczenie, o którym mowa w ust. 1, nie posiada zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c, musi być ono objęte całodobową uzbrojoną ochroną.

§  240.

1. Po zakończeniu prac wszystkie okna należy zamknąć od wewnątrz na haki lub zasuwy. Jeżeli magazyn ma okiennice, należy zasłonić okna. Drzwi wejściowe zamyka się od zewnątrz na zamek i kłódkę, a następnie plombuje (pieczętuje).

2. Magazynier zamyka i plombuje drzwi, używając typowego drutu i plomb. Bramę wejściową również zamyka i plombuje magazynier, a następnie przekazuje magazyn do ochrony warcie. Klucze od bramy wejściowej i magazynów zdaje się zapieczętowane w woreczku w wartowni lub dyżurnemu jednostki organizacyjnej, który kwituje odbiór w książce ewidencji kluczy.

3. Do pieczętowania kluczy stosuje się plastelinę;

4. W przypadku wietrzenia, gdy drzwi (bramy) zewnętrzne są otwarte, wrota (kraty) wewnętrzne powinny być zamknięte na kłódkę. Jeżeli w magazynie nie ma krat, to magazyny należy wietrzyć pod nadzorem magazyniera.

§ 241. Ze względów bezpieczeństwa przeciwpożarowego na terenie magazynu uzbrojenia z amunicją, a także w odległości co najmniej 150 m od niego, zabrania się rozniecania ognisk, używania kuchni polowej i innych urządzeń mogących spowodować pożar.

§  242.

1. Magazyny uzbrojenia z oświetleniową instalacją elektryczną przeciwwybuchową należy wyposażyć w przeciwpożarowy wyłącznik prądu umieszczony na zewnątrz pomieszczeń. Instalacja powinna być sprawna i odpowiadać ściśle wymaganiom i normom przewidzianym dla pomieszczeń magazynowych.

2. Na terenie magazynu uzbrojenia należy bezwzględnie przestrzegać ustaleń zawartych w przepisach przeciwpożarowych, które również określają sposób i miejsca rozmieszczenia podręcznego sprzętu gaśniczego w odnośnych obiektach.

§  243.

1. W magazynie uzbrojenia skrzynie z przechowywanym mieniem należy ustawić z zachowaniem między nimi przejść do przeglądu szerokości 0,5-0,7 m i przejść roboczych do przenoszenia skrzyń - szerokości 1,25-1,5 m.

2. Przejścia powinny być oznaczone na podłodze pasami (szerokości 8 cm) naniesionymi farbą.

3. Sprzęt znajdujący się w magazynach należy ustawić na kozłach (podkładach, paletach), w stosy, układać w szafach na półkach, regałach lub rozwieszać na wieszakach - zgodnie z wymaganiami dotyczącymi przechowywania danego mienia. Sprzęt należy rozmieszczać według asortymentu, wzorów, kategorii.

4. Regały, szafy, stosy, wieszaki i półki powinny być oznakowane kolejnymi numerami na zawieszonych w sposób jednolity wieszakach.

§  244.

1. Broń strzelecką skompletowaną w odpowiedni zestaw wyposażenia należy przechowywać w magazynach uzbrojenia w pomieszczeniach nie ogrzewanych, w opakowaniu typowym z odpowiednimi wkładkami. Skrzynie z bronią należy zaplombować. Oporządzenie (pasy, torby brezentowe itp.) należy wyjąć ze skrzyń w celu zapobieżenia jego niszczeniu. Jeżeli w opakowaniu jest specjalny przedział do przechowywania oporządzenia, można nie wyjmować go z opakowania.

2. Skrzynie z bronią przeznaczoną do przechowywania należy układać w stosy według wzorów i kategorii. Wieko skrzyni powinno być przymocowane dwoma wkrętami, a skrzynię należy zaplombować.

3. Na stosach z bronią powinny być wywieszki. Broni szkolnej nie należy przechowywać razem z bojową. Przechowywanie broni strzeleckiej w stosach bez opakowania jest zabronione.

4. Broń zdana przez pododdziały na tymczasowe przechowywanie do magazynu uzbrojenia powinna pozostać na ewidencji tych pododdziałów, a w magazynie powinna być ujęta w książce depozytowej magazyniera uzbrojenia; broń zdeponowaną należy przechowywać oddzielnie.

5. Dowódca pododdziału powinien:

1) okresowo sprawdzać, jak ta broń jest przechowywana w magazynie uzbrojenia;

2) dokładnie znać stan techniczny broni i wyniki przystrzeliwania;

3) organizować obsługę techniczną, uzgadniając zamierzenia z funkcjonariuszem uzbrojenia.

6. Broń przekazywaną do magazynu z pododdziałów należy poddać przeglądowi technicznemu, w razie potrzeby naprawić i przystrzelać zgodnie z odpowiednimi instrukcjami dotyczącymi opisu, użytkowania i naprawy.

§  245.

1. Karabiny wyborowe w magazynach uzbrojenia należy przechowywać w typowych skrzyniach bez założonych celowników, celowniki optyczne przechowywać w pomieszczeniach ogrzewanych.

2. Pistolety (rewolwery) w magazynach uzbrojenia mogą być przechowywane w szafach bez futerałów ze zwolnionymi kurkami, jeżeli instrukcja dotycząca opisu i użytkownika danego wzoru broni krótkiej nie określa innych warunków przechowywania broni. Magazynków nie należy wyjmować z chwytów pistoletów. Magazynki zapasowe przechowuje się przywiązane do magazynków znajdujących się w chwytach pistoletów. Szafy powinny być wyposażone w listwy z oddzielnymi gniazdkami dla każdego pistoletu (rewolweru). Szafy należy zamykać na dwa zamki i plombować. Klucze od zamków powinien przechowywać magazynier uzbrojenia. W razie przechowywania pistoletów (rewolwerów) w typowym opakowaniu należy przymocować wieka wkrętami, a skrzynki należy zaplombować.

3. Karabiny maszynowe należy przechowywać zgodnie z zaleceniami producenta. Lufy przechowywanych karabinów maszynowych powinny być przystrzelane, a wyniki przystrzelania wpisane do książki karabinu maszynowego. Pokrowce karabinów maszynowych przechowuje się na regałach lub rozmieszcza na listwach albo wieszakach.

4. Broń strzelecką należy przechowywać w magazynie w stanie zakonserwowanym metodą bezsmarową.

5. Części wymienne i narzędzia luzem należy przechowywać na regałach w oddzielnych paczkach w opakowaniu - odpowiednio zakonserwowane.

§  246.

1. Przyrządy optyczne, noktowizyjne w magazynie uzbrojenia należy przechowywać w typowych skrzynkach i futerałach. Każdy przyrząd powinien być skompletowany w zestawy wyposażenia. Przechowywanie przyrządów w skrzynkach przeznaczonych do przewożenia jest zabronione. Przekładki i sukno skrzynek do układania przyrządów należy przesypać naftaliną lub innymi środkami przeciwmolowymi. Skrzynki i futerały z przyrządami należy ustawiać na regałach i półkach.

2. W odniesieniu do przechowywanych przyrządów elektronowo-optycznych należy przestrzegać następujących wymagań:

1) zaciski i styki powinny być czyste i suche, zaś baterie akumulatorów odłączone od przechowywanych przyrządów, przetwornic i przechowywane osobno;

2) nie uformowane akumulatory srebrno-cynkowe (bez elektrolitu) mogą być przechowywane razem z przyrządami.

3. Sprzęt specjalny, skompletowany, w typowym opakowaniu należy przechowywane w magazynie, ułożony według wzorów i kategorii.

4. Indywidualne i zbiorowe środki ochrony przed skażeniami przechowuje się w opakowaniach fabrycznych to jest w skrzyniach i klatkach drewnianych. Należy przy tym przestrzegać zasady składowania sprzętu kompletami. Skrzynie powinny być zaplombowane i ustawione rzędami lub w stosach. Pierwszą warstwę układa się na podkładach. Przy składowaniu skrzyń należy przestrzegać zasady składowania zgodnie z naniesionymi oznaczeniami (góra lub strzałki). W razie braku odpowiednich oznaczeń ustawia się skrzynie zamknięciem do góry.

5. Sprzęt rozpoznania skażeń przeznaczony do stałego składowania przechowuje się w magazynie wypakowany ze skrzyń transportowych. Jeśli sprzęt ten ma specjalne skrzynki (futerały) do przechowywania i przenoszenia pojedynczych egzemplarzy, przechowuje się go w tych skrzynkach (futerałach) , przy czym powinny one być zaplombowane. Zabrania się nawet tymczasowo przechowywać lub składować go na ziemi lub podłodze. Sprzęt ten układa się na regałach lub w szafach przestrzegając zasady, że:

1) cięższe przyrządy należy składować na niższych półkach, a lżejsze na wyższych;

2) nie należy układać przyrządów jeden na drugim, jeżeli ich ciężar jednostkowy jest większy od ciężaru przyrządów umieszczonych na spodzie, gdyż grozi im uszkodzenie;

3) zabrania się przechowywać przyrządy zasilane energią elektryczną z akumulatorów, ogniw lub baterii z podłączonymi źródłami zasilania.

§  247.

1. 316 Magazyny broni pododdziałów, placówek Straży Granicznej i wydziałów Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej powinny być urządzone zgodnie z wymogami określonymi w § 239.

2. 317 Instalowanie elektrycznych urządzeń alarmowych nie powinno być stosowane w pomieszczeniach przeznaczonych na magazyny broni, do których wejście znajduje się w pomieszczeniu dyżurnego placówki Straży Granicznej.

3. Magazyny należy wyposażyć w:

1) tablicę na której umieszcza się:

a) wykaz funkcjonariuszy i numerów przydzielonej im broni,

b) wykaz ilościowy broni i amunicji,

c) światło zastępcze (latarki elektryczne),

d) wzory pieczęci funkcjonariuszy upoważnionych do otwierania magazynu broni,

e) wzory plomb magazyniera uzbrojenia;

2) skrzynię (szafę, sejf) na broń zdeponowaną przez funkcjonariuszy przebywających poza jednostką;

3) wyposażenie przeciwpożarowe przewidziane w odrębnych przepisach.

4. Broń służbową, w zależności od posiadanych typów stojaków, ustawia się w sposób zapewniający jej stabilne położenie. Razem z bronią należy przechowywać odpowiedni zestaw wyposażenia (przybory, magazynki, bagnety itp.). Przybory do broni należy przechowywać w gniazdkach kolb lub w torbach na magazynki. Torby na magazynki, ładownice i pokrowce należy przechowywać w odpowiednich gniazdach stojaków. Olejarki napełnione płynem do konserwacji broni należy przechowywać na półkach stojaków - naprzeciw gniazd do broni.

5. Przy każdym gnieździe stojaka umieszcza się kartkę ze stopniem, imieniem i nazwiskiem funkcjonariusza oraz rodzajem i numerem przydzielonej mu broni długiej.

6. Broń szkolną przechowuje się według zasad ustalonych dla broni bojowej.

7. Zasady przechowywania broni strzeleckiej są następujące:

1) przechowywana broń krótka powinna być wyjęta z futerałów i ułożona w odpowiednich gniazdach w szafie lub skrzyni metalowej - nie załadowana, broń krótką należy przechowywać nie zabezpieczoną, jeżeli jest takie zastrzeżenie w instrukcji wymienionej w ust. 8, futerały i wyciory przechowywać razem z bronią, a magazynki w odpowiednich gniazdach przy broni; amunicja do broni powinna być przechowywana w tej samej szafie (sejfie) lub skrzyni żelaznej, w pudełkach, woreczkach, pojemnikach lub podstawkach;

2) pistolety maszynowe należy przechowywać w stojakach z odłączonymi magazynkami i kolbami odchylnymi ustawionymi w położeniu marszowym, zamkami zwolnionymi ze spustu i zabezpieczonymi; w oddzielnym przedziale stojaka należy przechowywać wyposażenie pistoletów (futerały, torby na magazynki i przybory) oraz magazynki, magazynki należy przechowywać nie załadowane;

3) karabinki typu AK (AKM, AKMS) przechowuje się z odłączonym magazynkiem, zwolnionym kurkiem, bezpiecznikiem ustawionym w położeniu "zabezpieczone", z suwakiem ramienia celownika ustawionym na działce "S" (zero) , magazynki i wyposażenie karabinka (torbę na magazynki, bagnet z pochwą i olejarkę itp.) należy przechowywać w specjalnych przegródkach stojaka;

4) karabiny wyborowe należy przechowywać w stojakach, celowniki optyczne, magazynki i bagnety odłączone, karabiny zabezpieczone, w oddzielnych przegrodach stojaka przechowywać celowniki optyczne w pokrowcach, magazynki, przybory i torby;

4a) 318 karabiny wyborowe w magazynach wydziałów Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej można przechowywać w stojakach lub walizkach z podłączonymi celownikami optycznymi zabezpieczonymi przed dostaniem się zanieczyszczeń do elementów optycznych i mechanicznych;

5) karabiny maszynowe należy przechowywać w stojakach z odłączonymi magazynkami i złożonymi oraz spiętymi dwójnogami, w karabinach, które nie mają łączników, suwadła powinny być zwolnione z zaczepu spustowego w celu odciążenia sprężyn powrotnych, magazynki i pudełka z taśmami nabojowymi należy przechowywać (nie w torbach na magazynki) na dolnych półkach stojaków lub na regałach i w szufladach ustawione pionowo, przybory do czyszczenia przechowywać w torbach brezentowych lub w kolbach, jeżeli na dwójnogach są uchwyty do mocowania wyciorów, to przechowywać je na dwójnogach; lufy zapasowe powinny być zakonserwowane, owinięte w papier pergaminowy i przechowywane bez pokrowców w tym samym stojaku;

6) wielkokalibrowe karabiny maszynowe należy przechowywać na typowych podstawkach w stanie złożonym, karabin i zespół wahadłowy podstawy ustawić poziomo, wysunąć oporę tulei prowadzącej tłoka zaporowego z wycięcia na lufie, zespół przesuwny przesunąć do położenia przedniego, ramkę celownika ustawić w położeniu poziomym, suwak celownika nastawić na zero; mechanizmu wycelowania poziomego i pionowego oraz śruby łącznika i tarczy nie regulować, lufy zapasowe wkm przechowywać w typowych skrzyniach, na wiekach skrzyń namalować białą farbą numery karabinów.

8. Amunicję do broni strzeleckiej stanowiącą zapas wojenny przechowuje się w magazynie broni pododdziałów w opakowaniu fabrycznym, w zamkniętej i zaplombowanej skrzyni. Każda skrzynia musi być opasana drutem (taśmą metalową) na krzyż i zaplombowana przez magazyniera uzbrojenia.

9. Amunicję szkolną (treningową) należy przechowywać w oddzielnych skrzyniach. Podczas przyjmowania lub wydawania takiej amunicji należy zwrócić szczególną uwagę czy nie ma wśród niej naboi bojowych.

§  248.

1. 319 Amunicję należy przechowywać w obiektach magazynowych, które nie są ogrzewane. Amunicję i inne środki bojowe można przechowywać razem w jednym obiekcie magazynowym z zachowaniem wymagań określonych w załączniku nr 53 do zarządzenia. Zabrania się przechowywania amunicji razem z innym sprzętem, materiałami technicznymi itp.

2. Czasowe przechowywanie amunicji na odkrytej i nie zabezpieczonej przestrzeni jest dopuszczalne tylko w przypadkach:

1) wyładowania z wagonów kolejowych - do czasu zwiezienia jej do magazynów;

2) zgromadzenie jej obok torów kolejowych (na placu załadowczo - wyładowczym) w celu załadowania do wagonów kolejowych;

3) w warunkach polowych.

3. We wszystkich wymienionych przypadkach amunicja powinna być zabezpieczona przed bezpośrednim działaniem opadów atmosferycznych, promieni słonecznych i odpowiednio chroniona.

4. 320 Podczas prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych materiały wybuchowe można przechowywać w innych miejscach niż obiekty magazynowe np. barakowozach, kontenerach i skrzyniach ładunkowych pojazdów samochodowych, w sposób zapewniający bezpieczeństwo ludzi, mienia i środowiska, a w szczególności brak dostępu osób nieuprawnionych do tych materiałów.

5. 321 Szczegółowy sposób przechowywania materiałów wybuchowych w miejscach, o których mowa w ust. 4 określają:

1) dowódca zespołu minersko-pirotechnicznego - w przypadku prowadzenia działań minersko-pirotechnicznych innych niż szkolenie;

2) osoba, o której mowa w § 317 pkt 3 - w przypadku szkoleń prowadzonych w zakresie działań minersko-pirotechnicznych.

§  249.

1. Amunicję niebezpieczną w przechowywaniu i przewożeniu należy przechowywać w oddzielnych pomieszczeniach do chwili zniszczenia.

2. Zabrania się przyjmowania i przechowywania w magazynie materiałów znalezionych w terenie, zagrażających bezpieczeństwu, takich jak: wszelkie materiały wybuchowe, amunicja, zapalniki, spłonki, przerdzewiałe granaty, niewypały pocisków itp.

3. Przechowywaną amunicję należy układać w magazynie w taki sposób, aby istniała możliwość sprawdzania jej stanu jakościowego, przeliczania (ewidencja), przyjmowania i wydawania. Dlatego podczas układania amunicji należy pozostawić w magazynie wolne przejścia:

1) robocze - na wprost każdych drzwi magazynu - szerokości 1,5 m i wzdłuż ściany (przejście zasadnicze) - szerokości 1,25 m. Jeżeli skrzynie z amunicją są dłuższe niż 1 m, można szerokość przejść roboczych zwiększyć do 1,75-2 m;

2) kontrolne - wzdłuż pozostałych ścian magazynu - szerokość 0,6 m. Wszystkie przejścia należy oznaczyć na podłodze magazynu ograniczającymi liniami - namalowanymi białą farbą - szerokości 8 cm.

4. Skrzynie z amunicją układa się w stosy (partiami amunicji) - wiekami do góry. Dolną warstwę skrzyń należy układać na podkładach drewnianych o przekrojach nie mniejszych niż 12x18 cm. Do czasu wykonania nowych podkładów można stosować belki o przekrojach nie mniejszych niż 10x10 cm. Podkłady pod skrzynie z amunicją układane w stosy należy układać w taki sposób, aby zapewniały dostateczną stateczność stosu, dobre wietrzenie magazynu i nie wystawały w przejściach. Skrzynie układa się w stosach tak, aby były zwrócone znakowaniem w stronę przejść. Jeżeli tej zasady nie można zachować wskutek nierównomiernego rozłożenia ciężaru w skrzyni, można zmniejszyć liczbę skrzyń ułożonych znakowaniem w stronę przejść do 50%.

5. Wysokość stosów nie może przekraczać dopuszczalnej wysokości przewidzianej dla danego rodzaju amunicji oraz nie może wpływać na przekroczenie dopuszczalnego obciążenia na 1 m² podłogi w danym magazynie. Należy również uwzględnić wytrzymałość dolnej warstwy skrzyń z amunicją. Dopuszczalne obciążenie na 1 m² podłogi magazynu powinno być podane w dokumentach budowlanych magazynu i wypisane na metryce wywieszonej w magazynie. Dla stworzenia warunków umożliwiających odpowiednie wietrzenie magazynów należy między górną warstwą stosu a sufitem pozostawić wolną przestrzeń wysokości co najmniej 0,5 m.

6. Amunicję należy układać w stosy w taki sposób, aby stosy były dostatecznie stateczne. W związku z tym stosy wysokości ponad 1,5 metra należy usztywniać (przekładać) listwami w połowie wysokości lub w dwóch miejscach na wysokości 1/3 i 2/3 stosu.

7. Stosy należy ponumerować i umieścić na każdym z nich od strony przejścia roboczego (zasadniczego) wywieszkę materiałową ustalonego wzoru. Zabrania się przybijania wywieszek materiałowych gwoździami do skrzyń z amunicją. W celu zabezpieczenia wywieszek materiałowych przed szybkim zniszczeniem zaleca się umieszczać je w oprawie folii lub w ramkach drewnianych (blaszanych) za szybką szklaną i zawieszać za pomocą haczyka ramki na stosach z amunicją lub mocować pinezką.

8. W jednym stosie układa się naboje jednego rodzaju i jednej partii. Przechowywanie jednej partii naboi w różnych stosach w magazynach dopuszczalne jest w wypadku, gdy partia naboi nie mieści się w jednym magazynie lub gdy powinna być rozłożona w magazynach do dyspozycji poszczególnych pododdziałów.

§  250.

1. Zabrania się przechowywania w jednym stosie amunicji zdatnej do użytku i niezdatnej, amunicji rozkompletowanej, wycofanej z użytku i której używanie jest zabronione.

2. Amunicję o której mowa w ust. 1 należy przeklasyfikować do kategorii IV i przechowywać w oddzielnych stosach, na których powinny się znajdować wywieszki z napisem "Zabronione używanie" lub "Niezdatne do użytku".

§  251.

1. Naboje artyleryjskie, do granatników, zapalniki, środki pirotechniczne, naboje karabinowe, pistoletowe i rewolwerowe należy układać w stosy według wzorów uzbrojenia, kalibrów i sposobu działania, sortując kolejno według partii, znaków zakładu kompletującego i roku kompletowania (produkcji).

2. Niepełne skrzynie amunicji zaopatrzyć w kartki, na których należy podać liczbę naboi znajdujących się w skrzyni. Niepełne skrzynie amunicji należy ułożyć w górnej warstwie stosu. Skrzynie z nabojami do broni strzeleckiej luzem oraz niepełne skrzynie naboi i granatów ręcznych powinny być dobrze zamknięte zaplombowane.

3. Amunicję należy przechowywać w opakowaniu typowym i sprawnym. Znakowanie na skrzyniach powinno być czytelne i odpowiadać znakowaniu naniesionemu na amunicji znajdującej się w tym opakowaniu.

4. Opakowania hermetyczne zapalników, amunicji do broni strzeleckiej, zapalników do środków pirotechnicznych należy otwierać tylko w razie potrzeby i tylko w tym wypadku, gdy nie ma amunicji w opakowaniu niehermetycznym.

5. Amunicję szkolną i treningową oraz ćwiczebną i pozoracyjną należy przechowywać w oddzielnych magazynach (komorach). Zabrania się przechowywania amunicji szkolnej, treningowej, ćwiczebnej i pozoracyjnej w jednym magazynie razem z amunicją bojową z wyjątkiem rodzajów amunicji i elementów podanych w załączniku nr 52. Każdy z wymienionych rodzajów amunicji należy przechowywać w oddzielnym stosie.

6. Materiały wybuchowe w stanie sproszkowanym, w kostkach prasowanych i lane wyroby powinny być przechowywane w odpowiednio suchych magazynach w opakowaniu transportowym.

7. Spłonki pobudzające, zapały i spłonki zapalające różnych typów przechowuje się w magazynach wyposażonych w regały. Wysokość górnej półki regału od podłogi powinna wynosić nie więcej niż 2 m.

8. Środki pirotechniczne i sygnalizacyjne przechowuje się w suchych magazynach, oddzielnie od innych rodzajów materiałów wybuchowych.

§  252.

1. Sprzęt otrzymywany w ramach zaopatrywania wykorzystuje się w pierwszej kolejności do zaspokojenia bieżących potrzeb jednostki organizacyjnej wynikających z etatu i norm należności. W następnej kolejności zalicza się go na pokrycie zapasu wojennego.

2. 322 Odpowiedzialność za naliczanie, zgromadzenie, uzupełnianie oraz prawidłową gospodarkę zapasami ponosi kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej, w gestii, którego znajdują się sprzęt i materiały - odpowiednio do zakresu swoich obowiązków.

3. Do zapasu wojennego zwanego dalej zapasem zalicza się pozostały: sprzęt uzbrojenia, amunicję oraz sprzęt i przedmioty wyposażenia specjalnego, przewidziane w tabelach należności uzbrojenia i sprzętu techniki specjalnej w Straży Granicznej. Do zapasu zalicza się również zestawy wyposażenia, naprawcze (remontowe), dokumentację i instrukcje eksploatacyjne. W zapasie powinien znajdować się sprzęt nowy lub użytkowany lecz technicznie sprawny, całkowicie skompletowany i odpowiadający wymaganiom podanym w odpowiednich instrukcjach dotyczących opisu i użytkowania.

4. Amunicja i środki bojowe przechowywane w zapasie powinny być kategorii I z ostatnich lat produkcji i z dużych partii.

5. Planowania do naprawy (remontu) sprzętu znajdującego się na długotrwałym przechowywaniu dokonuje się w okresach przedłużonych o 100% w stosunku do sprzętu będącego w użytku bieżącym.

6. Do przechowywania sprzętu i materiałów do zapasu należy wydzielić odpowiednie pomieszczenie magazynowe odpowiadające warunkom długotrwałego przechowywania. Sprzęt i amunicję będące w zapasie należy przechowywać tylko w przeznaczonych do tego celu magazynach i oddzielnie od mienia użytku bieżącego. W przypadku braku oddzielnych magazynów dopuszczalne jest przechowywanie zapasu w magazynach wydzielonych dla mienia przeznaczonego do użytku bieżącego, po ich wydzieleniu i oznakowaniu.

7. W każdym magazynie z zapasem wojennym prowadzi się:

1) książkę ewidencji sprzętu i materiałów;

2) inne dokumenty (karty ewidencyjne, wywieszki materiałowe itp.);

3) książkę zaleceń pokontrolnych oraz osób przebywających w magazynie.

8. Rotację sprzętu będącego w zapasie przeprowadza się na zasadzie wymiany określonej ilości i asortymentu zdjętego z zapasu i wprowadzenia do zapasu takich samych ilości i asortymentu sprzętu o odpowiedniej jakości.

9. 323 Ewidencję sprzętu będącego w zapasie prowadzi osobiście kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej. Ewidencję magazynową prowadzi magazynier uzbrojenia.

10. Przeglądy i kontrole zapasów przeprowadza się zgodnie z opracowanymi w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej planami kontroli. Niezależnie od planowanych kontroli należy przeprowadzać przeglądy i kontrole doraźne w przypadku gwałtownych zmian temperatury, burz, długotrwałych opadów lub susz po każdym alarmie z wyprowadzaniem zapasów.

Rozdział  9

Działalność obsługowo-remontowa w zakresie sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej

§  253.

1. 324 Planowanie potrzeb obsługowo-remontowych sprzętu odbywa się na szczeblu wewnętrznej komórki zaopatrującej. Realizuje się je w oparciu o zasady i normy międzyobsługowe i międzyremontowe, przewodniki technologiczne obsług technicznych (OT), instrukcje dot. użytkowania sprzętu itp.

2. Celem planowania potrzeb obsługowo-remontowych jest utrzymanie sprzętu w stałej sprawności technicznej, sukcesywne odtwarzanie zasobów jego pracy, oraz zaspokojenie niezbędnych potrzeb finansowych i materiałowych do ich prowadzenia.

3. Komórkami wykonawczymi w zakresie obsługowo-remontowym sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej są warsztaty remontowe oddziału.

4. 325 Nadzór fachowy w zakresie organizacji i technologii naprawy (remontu) sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej sprawuje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej.

5. Planowanie potrzeb obsługowo-remontowych polega na określeniu tych potrzeb na podstawie istniejących dokumentów normatywnych i sporządzeniu odpowiedniego planu przedsięwzięć.

6. Zgłoszenia potrzeb remontowych opracowuje się na szczeblu oddziałów do 30 września roku poprzedzającego rok realizacji i przesyła do Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej. Na potrzeby remontowe Straży Granicznej, (po zaakceptowaniu ich przez dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej), organizuje się przetarg na remont.

7. 326 OSG realizuje remont do 20 kpl. sprzętu uzbrojenia we własnym zakresie, jeśli posiada potrzeby remontowe powyżej 20 kpl. sprzętu zgłasza do komórki zaopatrującej.

§  254.

1. Utrzymanie sprzętu w stałej sprawności technicznej oraz przeprowadzanie obowiązujących zabiegów obsługowo-konserwacyjnych jest podstawowym obowiązkiem bezpośrednich użytkowników sprzętu, którym ten sprzęt przydzielono.

2. Uszkodzenia sprzętu wynikłe w procesie jego użytkowania oraz wykryte w czasie przeprowadzania obowiązujących obsług technicznych (OB) usuwają specjaliści z warsztatu uzbrojenia.

3. 327 Z placówek Straży Granicznej (pododdziałów) do warsztatów oddziału sprzęt przekazuje się na podstawie książki ewidencyjnej broni i sprzętu wydawanego funkcjonariuszom.

4. Podstawą przyjęcia sprzętu do naprawy jest wpisanie do książki ewidencji napraw sprzętu uzbrojenia.

5. 328 W uzasadnionych przypadkach naprawę bieżącą i obsługi techniczne sprzętu wykonuje się w ramach planowanego lub doraźnego wyjazdu specjalistów wewnętrznej komórki zaopatrującej.

6. Sprzęt uzbrojenia i techniki specjalnej przekazuje się do zakładów naprawczych z protokołem stanu technicznego i książkami (formularzami) sprzętu.

7. Przekazywanie sprzętu przez jednostkę do zakładów naprawczych odbywa się komisyjnie na podstawie zlecenia-asygnaty lub innego dokumentu materiałowego.

8. Odbioru sprzętu z zakładu naprawczego dokonuje komisja jednostki organizacyjnej przez sprawdzenie zakresu wykonywanych prac i działania sprzętu. Po wykonaniu prac obsługowo-remontowych w warsztatach naprawczych, warsztat powinien odpowiednio wypełnić książkę (formularz techniczny) sprzętu i wpisać gwarancję poremontową.

9. Do wojskowych przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych sprzęt przekazuje się i odbiera go po remoncie na podstawie dokumentów materiałowych. Wraz ze sprzętem przekazuje się:

1) protokół stanu technicznego;

2) książkę sprzętu (formularz techniczny);

3) 329 wykaz brakujących części - zatwierdzony przez komórkę zaopatrującą w przypadku przekazywania indywidualnego zestawu wyposażenia wraz ze sprzętem.

10. Podczas odbioru sprzętu wyremontowanego w zakładach naprawczych (wojskowych przedsiębiorstwach remontowo-produkcyjnych odbiorca (użytkownik) powinien sprawdzić sprawność działania, stan ukompletowania i wyposażenia sprzętu oraz wypełnienie przez zakład książki (formularza technicznego) sprzętu i gwarancji poremontowej, a w przypadku stwierdzenia wprowadzenia w sprzęcie zmian konstrukcyjno-montażowych powinien dodatkowo sprawdzić, czy wniesiono odpowiednie zmiany i uzupełnienia do dokumentacji eksploatacyjnej.

§  255.

1. Broń strzelecką poddaje się następującym przeglądom technicznym w stanie złożonym, przeglądom technicznym w stanie rozłożonym oraz obsługom technicznym:

1) bieżącemu (OB);

2) okresowemu nr 1 (OO-1);

3) okresowemu nr 2 (OO-2).

2. 330 Obsługi techniczne oraz przeglądy techniczne broni strzeleckiej znajdującej się w pododdziałach, placówkach Straży Granicznej przeprowadza się w celu:

1) określenia:

a) sprawności technicznej i utrzymania;

b) przydatności do użytku bojowego;

2) sprawdzenia:

a) prawidłowości przechowywania i zabezpieczenia;

b) zgodności stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym (ilościowo i numerowo);

c) terminowości i jakości naprawy oraz prawidłowości wykonywania obsług technicznych;

d) aktualności i prawidłowości prowadzenia dokumentacji eksploatacyjnej;

3) zapewnienia:

a) długotrwałego utrzymania w sprawności technicznej;

b) gotowości do użycia i niezawodności działania;

c) wykrycia i usunięcia w odpowiednim czasie przyczyn powodujących przyśpieszone zużycie lub uszkodzenie części i mechanizmów.

3. Każdorazowo przed przystąpieniem do przeglądów technicznych i obsług okresowych jakiegokolwiek egzemplarza broni strzeleckiej wykonuje się czynności przygotowawcze, do których należy zaliczyć:

1) sprawdzenie metryki stanu jakościowego broni (książki broni zespołowej) - dokumentacja nie może być zniszczona, a wpisy w niej dokonywane powinny być czytelne i powinny odzwierciedlać przebieg użytkowania oraz aktualny stan techniczny broni;

2) sprawdzenie rozładowania broni;

3) sprawdzenie zestawu indywidualnego broni.

4. Następnie wykonuje się przegląd techniczny w stanie złożonym, w czasie którego należy sprawdzić:

1) zgodność numeracji części;

2) stan utrzymania zewnętrznych części metalowych (np. czy nie ma brudu, korozji, wgnieceń, zbić i innych uszkodzeń, które mogłyby spowodować wadliwe działanie mechanizmów broni;

3) stan utrzymania części drewnianych lub z tworzyw sztucznych (czy nie mają pęknięć, odłupań);

4) stan konserwacji na częściach widocznych bez rozkładania broni;

5) pewność utrzymania się magazynka (taśmy) w gnieździe komory zamkowej;

6) sprawność przyrządów celowniczych;

7) pewność mocowania części i mechanizmów broni.

5. Po przeglądzie w stanie złożonym wykonuje się przegląd techniczny broni w stanie rozłożonym. Przeglądając broń strzelecką w stanie rozłożonym (częściowo lub całkowicie - stopień rozkładania określa przełożony zarządzający przegląd) należy:

1) wytrzeć wszystkie części do sucha, (zwracając szczególną uwagę na czystość przewodu lufy);

2) sprawdzić, czy numery części broni są zgodne;

3) dokładnie obejrzeć każdą część i każdy mechanizm zwracając uwagę czy na częściach metalowych nie ma wykruszeń, zbić, wgnieceń, pęknięć, zerwań gwintów, śladów korozji lub brudu, a na częściach drewnianych (z tworzyw sztucznych) pęknięć i wykruszeń.

6. 331 Obsługi bieżące (OB) wykonuje się w celu utrzymania broni strzeleckiej i jej wyposażenia w stałej gotowości do użycia zgodnie z jej przeznaczeniem. Wykonują je funkcjonariusze (którym broń została przydzielona) pod kierownictwem dowódcy pododdziału (kierownika placówki Straży Granicznej). W czasie obsługiwania bieżącego kierujący nim zobowiązany jest:

1) określić stopień rozkładania oraz sposób czyszczenia i konserwacji;

2) sprawdzić stan techniczny przyborów i przydatność materiałów przeznaczonych do czyszczenia broni;

3) sprawdzić czy broń jest czyszczona prawidłowo i dokładnie;

4) sprawdzić czy sposób konserwacji jest prawidłowy.

7. Obsługi okresowe nr 1 (OO-1) przeprowadza się w celu sprawdzenia stanu technicznego broni, działania jej części i mechanizmów, usunięcia stwierdzonych niesprawności powstałych w czasie użytkowania i przygotowania jej do dalszego użytkowania.

8. 332 Wykonują ją funkcjonariusze, którym broń została przydzielona pod kierownictwem dowódcy pododdziału (kierownika placówki Straży Granicznej). W razie potrzeby może brać w nim udział kierownik warsztatu uzbrojenia.

9. Obsługiwanie okresowe nr 1 podlega ewidencjonowaniu w książce ewidencji broni (cel wydania - OO-1).

10. Obsługiwanie okresowe nr 2 (OO-2) przeprowadza się w celu dokładnego sprawdzenia stanu technicznego broni, wykrycia i usunięcia niesprawności powstałych w czasie użytkowania oraz przygotowania ich do dalszego użytkowania lub długotrwałego przechowywania.

11. Obsługiwanie okresowe nr 2 wykonuje warsztat uzbrojenia. OO-2 podlega ewidencjonowaniu - wpisu o jego wykonaniu do metryki stanu jakościowego broni (książki broni zespołowej) dokonuje czytelnie kierownik warsztatu uzbrojenia i potwierdza własnoręcznym podpisem.

12. 333 Obsługiwania broni strzeleckiej oraz zakres i częstotliwość prowadzenia jej przeglądów przez osoby funkcyjne pododdziału (placówki Straży Granicznej) określa załącznik nr 54.

13. Normy pracochłonności obsług technicznych i remontów broni strzeleckiej określa załącznik nr 55.

Rozdział  10

Konserwacja broni strzeleckiej

§  256.

1. Przechowywanie broni strzeleckiej w zależności od czasokresu wyłączenia z eksploatacji może być:

1) przechowywaniem krótkoterminowym (PK) - gdy okres wyłączenia z eksploatacji wynosi od 30 dni do 1 roku;

2) przechowywaniem długoterminowym (PD) - gdy okres wyłączenia z eksploatacji wynosi powyżej 1 roku. Do grupy w przechowywaniu zalicza się broń strzelecką zapasu wojennego (ZW), broń ponad etatową.

2. Zabezpieczenie przechowywanej broni strzeleckiej przed korozją polega na wytworzeniu na powierzchni metalu warstwy ochronnej, która uniemożliwia powstania korozji spowodowanej wilgocią atmosferyczną. Broń strzelecka wydzielona do przechowywania winna być sprawna technicznie.

3. Konserwacji dokonuje się zgodnie z zaleceniami producenta broni.

§  257.

1. Do czyszczenia broni strzeleckiej można stosować następujące materiały:

1) nafta (zmywacz - antykor) - zmiękcza rdzę, usuwa brud, smar i zanieczyszczenia (odtłuszcza);

2) RCzL (roztwór do czyszczenia luf) - rozmiękcza osad prochowy, rozpuszcza miedź i tlenki miedzi;

3) pakuły lniane, czyściwo lniane i bawełniane.

2. Do konserwacji i zabezpieczenia przed wpływem czynników zewnętrznych broni stosuje się następujące materiały:

1) PKB (płyn do konserwacji broni) - chroni przed korozją sprzęt wykonany ze stali, działa szkodliwie na miedź i jej stopy; stopy aluminium i cynku oraz materiały nieodporne na działanie rozpuszczalników węglowodorowych;

2) LIK (papier nasączony roztworem mieszaniny azotynu sodu i urotropiny) - służy do zabezpieczenia przed korozją powierzchni stalowych, żeliwnych, chromu, niklu, pokryte całkowicie lub częściowo powłokami tlenowymi (oksydowanymi) fosforanowymi, fosforanowo-lakierowanymi, działa szkodliwie na miedź i jej stopy np. cynk, kadm, ołów, srebro, cynę;

3) papier mikrowoskowy odmiany 40 - zabezpiecza broń zawiniętą w papier LIK;

4) folia polietylenowa - służy do uszczelniania i zabezpieczania przed wpływami środowiska sprzyjającego korozji; stanowi opakowanie dla części zakonserwowanych w płynie PKB;

5) taśma klejąca - służy do uszczelniania części owiniętych papierem LIK i mikrowoskowym;

6) olej ANTYKOL - N - chroni powierzchnie części stalowych i żeliwnych, pokrywa powierzchnię metali kolorowych.

Rozdział  11

Szczegółowe zasady wybrakowania sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej

§  258.

1. Sprzęt przeklasyfikowany do kategorii IV - tej do okresu wybrakowania przechowuje się w magazynie jednostki organizacyjnej oddzielnie od sprzętu technicznie sprawnego.

2. Niesprawny sprzęt optyczny i noktowizyjny podlega przekazaniu do rusznikarskiego warsztatu Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej na ogólnych zasadach.

§  259.

1. Broń strzelecka zakwalifikowana do kategorii IV-tej podlega sprawdzeniu i doprowadzeniu do stanu bezpiecznego, w tym celu należy:

1) każdą jednostkę broni sprawdzić czy nie jest naładowana;

2) broń strzelecką, w której nie można odciągnąć zamka w tylne położenie i sprawdzić od strony komory nabojowej, należy uważać za załadowaną, broń z której nie można wyjąć naboju należy dostarczyć w położeniu pionowym (lufą do góry) zachowując przy tym szczególne środki ostrożności oraz niezbędne warunki bezpieczeństwa, zbicie spłonki należy traktować jak niewypał, a nie jak łuskę po wystrzelonym pocisku.

2. Na całość broni przeklasyfikowanej do kategorii IV-tej sporządza się zbiorczy wykaz numerowy, który stanowi załącznik do protokołu przeklasyfikowania sporządzonego przez komisję. Wykaz sporządza się według wzrastających numerów oraz w kolejności rodzajów broni ustalonej obowiązującą nomenklaturą.

§ 260. 334  

1. 335 Do przeprowadzenia likwidacji broni na rzecz wszystkich jednostek organizacyjnych uprawnione są warsztaty uzbrojenia zlokalizowane w Nadodrzańskim Oddziale Straży Granicznej, Bieszczadzkim Oddziale Straży Granicznej i Warmińsko-Mazurskim Oddziale Straży Granicznej.

2. 336 Do przeprowadzenia likwidacji sprzętu optycznego i noktowizyjnego jest uprawniony wyłącznie warsztat Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej.

3. Jednostki organizacyjne uprawnione do likwidacji broni strzeleckiej, o których mowa w ust. 1, powiadamiają obsługiwane przez siebie jednostki organizacyjne, o ustalonym terminie likwidacji, które na ten termin zobowiązane są dostarczyć broń przeznaczoną do likwidacji oraz zapewnić niezbędną pomoc techniczną przy jej demontażu i złomowaniu. Zakres tej pomocy powinien być wcześniej uzgodniony między zainteresowanymi jednostkami.

4. Likwidacja broni strzeleckiej oraz sprzętu optycznego i noktowizyjnego odbywa się z udziałem przedstawiciela wewnętrznej komórki zaopatrującej KGSG.

5. 337 O planowanym terminie likwidacji broni strzeleckiej powiadamia się pisemnie właściwy wydział zamiejscowy Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, co najmniej na 14 dni przed likwidacją.

§  261.

1. 338 Przy likwidacji broni strzeleckiej sprawdza się zgodność numeracji broni z wykazem numerowym oraz czy dostarczona do likwidacji broń doprowadzona została do stanu bezpiecznego.

2. Broń strzelecką w zależności od stopnia zużycia demontuje się lub przeznacza w całości na złom.

3. 339 Broń przeznaczoną do demontażu, demontuje się w obecności komisji. Uzyskane z demontażu części zamienne, odpowiadające warunkom technicznym przyjmuje się na stan ewidencyjny sporządzając protokół rozkompletowania i przeznacza do wykorzystania przy naprawach broni w warsztacie rusznikarskim.

4. Broń przeznaczona w całości na złom oraz zespoły po zdemontowanej broni nie przeznaczone na części zamienne, podlegają mechanicznemu zniszczeniu.

§ 262. 340  

1. Wybrakowany sprzęt niszczy się mechanicznie w pomieszczeniu krytym, w obecności komisji. W pomieszczeniu, w którym odbywa się niszczenie broni strzeleckiej, nie mogą przebywać osoby postronne.

2. Przeznaczone do złomowania zespoły, mechanizmy i części niszczy się mechanicznie w następujący sposób:

1) pistolety i rewolwery - przez pogięcie (przecięcie, przewiercenie) na całej długości luf, szkieletów i zamków oraz pozostałych zespołów i części;

2) pistolety maszynowe, karabiny i karabiny maszynowe - przez pogięcie (ponacinanie, przewiercenie, stopienie palnikiem gazowym) na całej długości luf, komór zamkowych, zamków, mechanizmów spustowych oraz pozostałych zespołów i części;

3) noże i bagnety, po odłączeniu części z tworzyw sztucznych oraz z metali nieżelaznych - przez przecięcie na trzy lub więcej części.

3. Doprowadzoną do stanu nieużyteczności broń krótką składa się w jednakowych ilościach do skrzyń i plombuje. Karabiny oraz pistolety maszynowe wiąże się w wiązki o jednakowej ilości egzemplarzy i plombuje. Zarówno skrzynie, jak i wiązki podlegają numeracji. Zniszczoną broń strzelecką przed wysyłką do huty, przechowuje się w zamkniętych pomieszczeniach (magazynach) jednostki.

4. Likwidowane przedmioty skórzane, gumowe, brezentowe lub drewniane, w przypadku, jeśli mogą być wykorzystane jako surowiec wtórny, należy pozbawić cech używalności w sposób zalecony przez komisję. Jeśli nie ma możliwości wykorzystania tych przedmiotów jako surowiec wtórny, utylizuje się je.

§ 263. 341 Protokóły wybrakowania broni wraz z wykazami numerowymi broni przesyła się do komórki zaopatrującej.

§  264.

1. Złom metalowy z wybrakowanego sprzętu uzbrojenia podlega przekazaniu do huty pod ochroną konwoju i przetopieniu w obecności i pod nadzorem komisji wybrakowania wraz z protokółem komisyjnego załadunku złomu specjalnego określonego w załączniku nr 57.

2. 342 Jednostka organizacyjna przeprowadzająca likwidację sprzętu uzbrojenia powinna, przed przystąpieniem do niej, uzyskać informację z huty lub innego zakładu, gdzie jest możliwe jego przetopienie, kiedy ono nastąpi.

3. 343 Dokładny termin dostaw likwidowanego sprzętu uzbrojenia (złomu) oraz udział w komisji likwidacyjnej przedstawiciel huty lub innego zakładu, gdzie jest możliwe jego przetopienie, należy ustalić z przedstawicielem tej huty lub zakładu. W miarę możliwości termin likwidacji należy zsynchronizować z uzgodnionym terminem przetopienia złomu w hucie lub innym zakładzie.

4. W przypadku, gdy przekazanie zniszczonego sprzętu uzbrojenia do huty lub innego miejsca gdzie jest możliwe przetopienie, nie może się odbyć bezpośrednio po zakończeniu wybrakowania, czynności związane z nadzorowaniem przetopu tego sprzętu w hucie mogą być wykonane przez inną powołaną w tym celu komisję.

§  265.

1. Złom zniszczonego sprzętu przygotowany do wysyłki w sposób określony w § 262 ust. 3 przewozi się na miejsce przeznaczenia w samochodach krytych.

2. Załadowanie zniszczonego sprzętu nadzoruje komisja, a jego przewóz odbywa się pod ochroną konwoju.

3. Po przybyciu transportu do huty (lub innego miejsca gdzie możliwe jest przetopienie), przekazanie zniszczonego sprzętu do przetopienia dokonuje komisja dostawcy (jednostki organizacyjnej) z udziałem przedstawicieli zakładu w obecności konwoju.

4. Przewodniczący komisji, działającej w imieniu dostawcy (jednostki organizacyjnej) powinien tak zorganizować przekazywanie zniszczonego sprzętu, aby wszystkie czynności związane z transportem skrzyń i wiązek do wsypów piecowych odbywały się pod nadzorem członków komisji i w obecności konwojentów. Miejsce, w którym dokonuje się rozładunku transportu i rejon pieców, do których następuje wsyp zniszczonej broni należy zabezpieczyć w celu uniemożliwienia wstępu osobom niepowołanym.

5. Dla zapewnienia prawidłowego nadzoru ze strony komisji dostawcy, wszystkie czynności związane z rozładunkiem i przetopem zniszczonego sprzętu należy dokonywać w czasie dnia (tak aby nie stosować sztucznego oświetlenia).

6. Z czynności przekazania i przetopienia zniszczonego sprzętu komisja dostawcy wspólnie z komisją zakładu hutniczego sporządza protokół. Protokół przekazania i przetopienia złomu załącza się do dokumentów wybrakowania sprzętu.

Rozdział  12

Zasady opracowywania limitów zużycia, wydawania oraz rozliczania amunicji i środków pozoracji

§ 266. Prowadzenie limitów zużycia, wydawania oraz rozliczania amunicji i środków pozoracji związane jest z:

1) zasadami opracowywania limitów zużycia amunicji i środków pozoracji;

2) wydawaniem amunicji i środków pozoracji;

3) zasadami rozliczania amunicji i środków pozoracji po strzelaniu (zajęciach);

4) sposobem postępowania z łuskami oraz amunicją i środkami pozoracji nie nadającymi się do dalszego użytkowania.

§ 267. 344 Zużycie określonych ilości oraz rodzajów amunicji i środków pozoracji realizuje się na podstawie zatwierdzonego przez Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej albo osób przez niego upoważnionych, limitu zużycia amunicji i środków pozoracji na dany rok zwanego dalej limitem.

§ 268. 345 W ramach opracowywanego limitu, o którym mowa w § 267 pkt 1, komendanci oddziałów i ośrodków szkolenia opracowują na każdy rok zapotrzebowanie i przedkładają je do Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej z określeniem ilości i rodzajów amunicji i środków pozoracji potrzebnych do zabezpieczenia procesu szkolenia w danym roku, w terminie do dnia 15 maja roku poprzedzającego dostawę.

§  269.

1. 346 Zapotrzebowania, o których mowa w § 268, Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej, po sprawdzeniu ich zgodności z programem szkolenia oraz dokonaniu ewentualnej weryfikacji zgłoszonych potrzeb co do ilości i rodzajów amunicji środków pozoracji, przesyła do BTiZ KGSG w terminie do dnia 30 maja roku poprzedzającego dostawę.

2. Biuro Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej na podstawie zapotrzebowań, o których mowa w ust. 1, sporządza zbiorcze zestawienie potrzeb amunicji i środków pozoracji na rok następny oraz planuje wielkość środków finansowych do zrealizowania niezbędnych zakupów.

§  270.

1. Biuro Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej po otrzymaniu informacji na temat wysokości przydzielonych środków finansowych na zakup amunicji i środków pozoracji na dany rok, opracowuje propozycję limitu zużycia amunicji i środków pozoracji i przesyła ją do zatwierdzenia Dyrektorowi Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej, nie później niż do dnia 31 stycznia danego roku kalendarzowego.

1a. 347 W limicie zużycia amunicji i środków pozoracji jednostek organizacyjnych, na zaopatrzeniu których znajdują się wydziały Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej, wydziela się limit amunicji i środków pozoracji przeznaczony na zaopatrzenie tych wydziałów.

2. 348 Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej albo osoby przez niego upoważnione, po zatwierdzeniu limitu, informują kierowników jednostek organizacyjnych o ilości przyznanej amunicji oraz środków pozoracji.

3. 349 Kierownicy jednostek organizacyjnych po otrzymaniu limitu dokonają jego podziału na podległe pododdziały i placówki Straży Granicznej.

§ 271. Do czasu otrzymania limitu jednostki organizacyjne, mogą zużywać posiadaną w magazynie użytku bieżącego amunicję i środki pozoracji w celu realizacji programu szkolenia lub wykonywania innych zadań zleconych przez przełożonych.

§ 272. Po otrzymaniu limitu, ilości oraz rodzaje amunicji i środków pozoracji w nim wyszczególnione pomniejsza się o już zużyte w celu określonym w § 271.

§ 273. Jednostki organizacyjne przesyłają do Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej za pośrednictwem Biura Kadr i Szkolenia sprawozdanie o wykorzystaniu przydzielonego limitu do dnia 31 stycznia danego roku za rok ubiegły, wzór sprawozdania określa załącznik nr 58.

§  274.

1. Sprawozdanie, o którym mowa w § 273, powinno zawierać:

1) informacje na temat wielkości przydzielonego limitu;

2) ilości zużytej amunicji i środków pozoracji oraz procent wykorzystania limitu;

3) ilości i rodzaje posiadanej amunicji użytku bieżącego i środków pozoracji, które mogą być wykorzystane do zabezpieczenia procesu szkolenia w danym roku;

4) propozycje przydziału dodatkowych ilości i rodzajów amunicji oraz środków pozoracji.

2. 350 Sprawozdanie sporządza odpowiednia wewnętrzna komórka kadr i szkolenia w porozumieniu z wewnętrzną komórką zaopatrującą, a zatwierdza kierownik jednostki organizacyjnej.

§ 275. 351 Zwiększenie przydzielonego limitu amunicji i środków pozoracji jest dopuszczalne tylko na podstawie pisemnej zgody Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej albo osób przez niego upoważnionych, w ramach posiadanej rezerwy.

§ 276. Podstawą do wydania amunicji i środków pozoracji z magazynów jednostki organizacyjnej jest karta rozchodu amunicji zwana dalej "kartą", której wzór stanowi załącznik nr 59.

§ 277. 352 Karta, o której mowa w § 276, powinna być wypełniona bez poprawek i skreśleń przed wydaniem amunicji i powinna zawierać:

1) przy adnotacji o treści: "Zatwierdzam" pieczęć i podpis:

a) komendanta oddziału Straży Granicznej lub osoby przez niego upoważnionej - w przypadku wydawania amunicji w OSG,

b) komendanta ośrodka szkolenia Straży Granicznej lub osoby przez niego upoważnionej - w przypadku wydawania amunicji w ośrodku szkolenia Straży Granicznej,

c) Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej lub Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej albo osób przez nich upoważnionych - w przypadku wydawania amunicji w KGSG;

2) adnotację lub pieczęć o treści: "magazyn wydać" oraz datę i podpis kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej;

3) numer rozkazu (decyzji) określającego cel wydania amunicji:

a) komendanta oddziału Straży Granicznej - w przypadku wydawania amunicji w OSG,

b) komendanta placówki Straży Granicznej - w przypadku wydawania amunicji w placówce Straży Granicznej,

c) dowódcy pododdziału - w przypadku wydawania amunicji w pododdziale Straży Granicznej,

d) komendanta pododdziału szkolnego ośrodka szkolenia Straży Granicznej - w przypadku wydawania amunicji w pododdziale szkolnym ośrodka szkolenia Straży Granicznej,

e) Naczelnika Wydziału Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej - w przypadku wydawania amunicji w Wydziale Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej,

f) 353 Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej lub Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej albo osób przez nich upoważnionych - w przypadku Komendy Głównej Straży Granicznej;

4) przy adnotacji o treści: "prowadzący strzelanie" pieczęć lub informację określającą stopień, imię i nazwisko kierownika strzelania (zajęć) oraz jego podpis.

§ 277a. 354 W przypadku zajęć strzeleckich z wykorzystaniem amunicji lub środków pozoracji przez wydziały Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej zatwierdzenia karty dokonuje zastępca komendanta oddziału ds. placówek Straży Granicznej, na zaopatrzeniu której znajduje się wydział Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej.

§ 278. W magazynie powinny znajdować się wzory podpisów osób dokonujących zatwierdzania karty, o których mowa w § 277 pkt. 1 i 2.

§ 279. W rozkazie (decyzji), o którym mowa w § 277 pkt. 3 podaje się:

1) rodzaj zajęć;

2) nazwę komórki organizacyjnej, której funkcjonariusze uczestniczyć będą w zajęciach,

3) rodzaj i ilość amunicji oraz środków pozoracji przewidzianych do zabezpieczenia zajęć;

4) stopień, imię i nazwisko kierownika zajęć (strzelania);

5) stopień, imię i nazwisko kierownika punktu amunicyjnego, który jest jednocześnie osobą upoważnioną do pobrania amunicji z magazynu;

6) sposób zabezpieczenia medycznego podczas strzelania;

7) sposób organizacji dowozu i konwojowania amunicji i środków pozoracji na zajęcia.

§  280.

1. W przypadku braku wykwalifikowanego personelu medycznego, gdy w strzelaniu bierze udział kilku funkcjonariuszy służby stałej lub przygotowawczej, wyznacza się jednego z nich jako osobę odpowiedzialną za zabezpieczenie medyczne pod warunkiem, że posiada odpowiednie przeszkolenie w tym zakresie.

2. Samochód sanitarny z lekarzem wyznacza się w przypadku podczas strzelań nocnych.

§ 281. 355 Przed podpisaniem karty przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej, kartę wpisuje się do rejestru dowodów i nadaje się jej kolejny numer, który umieszcza się na stronie "A" karty za napisem o treści: "Karta Rozchodu Amunicji.

§ 282. 356 (uchylony).

§ 283. 357 W przypadku gdy niemożliwe lub nieuzasadnione jest każdorazowe pobieranie amunicji i środków pozoracji na strzelanie (zajęcia) a w miejscu odbywania się strzelania (zajęć) są warunki do właściwego zabezpieczenia i przechowywania amunicji i środków pozoracji w placówkach Straży Granicznej, zezwala się wydanie amunicji i środków pozoracji na czas tych zajęć, przy czym na każde zajęcia w danym dniu kierownik strzelania sporządza dodatkową kartę, która nie podlega zatwierdzeniu według zasad określonych w § 277. Wyznaczony funkcjonariusz prowadzi wtedy wykaz rozdzielczo-zdawczy.

§ 284. Dodatkowa karta, o której mowa w § 283, podlega zwrotowi do magazynu uzbrojenia w chwili rozliczania amunicji i środków pozoracji.

§ 285. Pobranie amunicji i środków pozoracji na zasadach określonych w § 283 dokonuje się na podstawie rozkazu kierownika jednostki organizacyjnej, określającego szczegółowe zasady w tym zakresie.

§ 286. Amunicję i środki pozoracji pobiera osobiście z magazynu na zajęcia bezpośrednio przed ich odbyciem osoba upoważniona, o której mowa w § 279 pkt 5 w dniu prowadzenia zajęć, z wyjątkiem sytuacji określonej w § 283.

§  287.

1. 358 W uzasadnionych przypadkach na polecenie kierownika placówki Straży Granicznej lub dowódcy pododdziału, amunicję i środki pozoracji można pobrać w przeddzień zajęć.

2. 359 W przypadku, o którym mowa w pkt. 1 amunicję i środki pozoracji przechowuje się w magazynie broni placówki Straży Granicznej lub pododdziału w skrzyni.

3. Amunicję i środki pozoracji na strzelania (zajęć) i ze strzelania (zajęć) w czasie przewożenia i przenoszenia należy przechowywać w skrzyni drewnianej obitej od wewnątrz blachą, zamykaną na kłódkę atestowaną lub skrzyni metalowej zamykanej na klucz (kłódkę stalową atestowaną).

4. Skrzynie, o których mowa w pkt. 3, plombuje funkcjonariusz o którym mowa w § 279 pkt. 5.

§ 288. 360 (uchylony).

§ 289. Amunicję i środki pozoracji wydaje magazynier, po uprzednim wypełnieniu rubryk nr 1, 2, 3, 4, 5 wykazu rozdzielczo-zdawczego amunicji i pokwitowaniu przez pobierającego (rubryka nr 6) określonego w załączniku nr 60.

§ 290. Przy wydaniu amunicji i środków pozoracji na zajęcia należy stosować zasadę zużycia w pierwszej kolejności amunicji i środków pozoracji najstarszych lat produkcji oraz pozostałych na stanie magazynu końcówek partii bez względu na rok produkcji.

§ 291. 361 Wykazy, o których mowa w § 283, sporządza się osobno na każdy rodzaj amunicji lub środka pozoracji, nadając im kolejne numery w ewidencji wewnętrznej komórki zaopatrującej. Na każdym jego egzemplarzu winien znajdować się podpis kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej.

§ 292. W przypadku nieobecności etatowego magazyniera dozwolone jest:

1) protokolarne przekazanie całości mienia znajdującego się w magazynie osobie zastępującej, która ponosi wtedy pełną odpowiedzialność za jego utratę lub uszkodzenie;

2) wydzielenie danej ilości amunicji i środków pozoracji w oddzielnym pomieszczeniu tak, aby nie było dostępu do innych pomieszczeń magazynu i po protokolarnym ich przyjęciu może je wydawać osoba wyznaczona przez Naczelnika Wydziału Techniki i Zaopatrzenia, Naczelnika Wydziału Techniki Morskiej jednostek organizacyjnych oraz Kierownika komórki zaopatrującej Komendy Głównej Straży Granicznej. Pozostałe pomieszczenia magazynu winny być wtedy zaplombowane przez etatowego magazyniera plombą metalową;

3) komisyjne wejście do magazynu w celu wydania określonych w karcie ilości amunicji lub środków pozoracji przeprowadza się na zasadach określonych w § 293.

§ 293. 362 Komisyjne wejście do magazynu, o którym mowa w § 292 pkt 3, może nastąpić, za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej oraz jego przełożonych, w składzie co najmniej trzech osób, w tym:

1) 363 przedstawiciela (przedstawicieli) wewnętrznej komórki zaopatrującej;

2) 364 kierownika zmiany służb ochrony w oddziałach i ośrodkach szkolenia Straży Granicznej;

3) 365 (uchylony);

4) osoby dokonującej pobrania amunicji lub środków pozoracji.

§  294.

1. Z przeprowadzenia czynności, określonych w § 292, sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, który powinien zawierać:

1) datę, godzinę i cel wejścia do magazynu;

2) stopnie, imiona i nazwiska członków komisji;

3) wyszczególnienie wydanej amunicji i środków pozoracji;

4) datę i godzinę zamknięcia magazynu;

5) numery pieczęci numerowych, którymi zostały opieczętowane klucze i pomieszczenia magazynu oraz nazwiska ich użytkowników;

6) podpisy członków komisji;

7) rozdzielnik;

8) informacje na temat osoby wydającej polecenie komisyjnego otwarcia magazynu.

2. Jeden egzemplarz protokołu, o którym mowa w ust. 1, pozostaje w magazynie, drugi przechowuje się w kancelarii.

§ 295. Przy wydawaniu amunicji w sposób określony w § 292 pkt. 3 wszelkich wymaganych zapisów w dokumentach dokonuje przewodniczący komisji.

§ 296. Karty i wykazy rozdzielczo-zdawcze amunicji należy archiwizować zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

§ 297. 366 Zabrania się wydania z magazynu dla danej wewnętrznej komórki organizacyjnej (funkcjonariusza), amunicji i środków pozoracji na kolejne strzelanie (zajęcia) w przypadku, gdy nie zostały one rozliczone po przeprowadzeniu poprzednich zajęciach.

§ 298. Amunicja i środki pozoracji powinny być rozliczone w tym samym dniu, w którym zostały pobrane.

§ 299. 367  

1. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się rozliczenie amunicji i środków pozoracji w dniu następnym po zakończeniu zajęć, za zgodą kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej, jednocześnie informując o sposobie zabezpieczenia ich.

2. 368 Graniczne jednostki organizacyjne Straży Granicznej rozliczają amunicję i środki pozoracji za dany miesiąc do dnia 5 następnego miesiąca.

§ 299a. 369 Przepisy § 283, 287, 288 i 299 ust. 2 stosuje się odpowiednio do wydziałów Zarządu Zabezpieczenia Działań Straży Granicznej.

§ 300. Kierownik zajęć bezpośrednio po zajęciach wypełnia część "B" karty rozchodu amunicji (rubryki 1, 2, 3, 4, 8, 9 i 10) tj. sprawozdanie o zużyciu i działaniu amunicji strzeleckiej.

§  301.

1. Rozliczenia amunicji i środków pozoracji w magazynie dokonuje osoba, która je pobrała lub kierownik strzelania (zajęć).

2. Podstawą do rozliczenia amunicji i środków pozoracji zużytych podczas działań granicznych, nieuzasadnionych użyć broni jest:

1) notatka służbowa z postępowania wyjaśniającego (dyscyplinarnego);

2) karta rozchodu amunicji;

3) dowód wydania amunicji i środków pozoracji (w celu uzupełnienia stanu).

§ 302. 370 Przyjęcie od osoby rozliczającej pozostałej, nie zużytej amunicji i środków pozoracji oraz łusek i innych elementów przedmiotowych materiałów dokonuje magazynier uzbrojenia (a w placówkach Straży Granicznej wyznaczony funkcjonariusz) w następujący sposób:

1) liczy pozostałe ilości nie zużytej amunicji i środków pozoracji, dokonując jednocześnie sprawdzenia zgodności numerów ich partii;

2) liczy i segreguje łuski po wystrzelonej amunicji, kryzy metalowe po wystrzelonej amunicji sygnałowej, zawleczki i korki po zużytych granatach lub petardach z zapałem tarciowym lub inne elementy po zużyciu środków pozoracji np. przetyczki po granatach dymnych lub petardach itp.;

3) porównuje stany ilościowe pobranej amunicji i środków pozoracji, zdane ich ilości oraz ilości pozostałych po strzelaniu łusek lub innych elementów;

4) sprawdza poprawność rozliczenia i wypełnienia części "B" karty;

5) w przypadku braku zastrzeżeń do czynności wymienionych w pkt. 1-4 wypełnia rubryki nr 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 wykazu rozdzielczo-zdawczego amunicji oraz w części "a" karty umieszcza adnotację "Rozliczono dnia ........." potwierdzoną własnoręcznym podpisem (stopień, imię i nazwisko - czytelnie) lub pieczątką imienną.

§ 303. 371 W przypadku występowania wątpliwości lub zastrzeżeń, co do rozliczenia amunicji lub środków pozoracji, o którym mowa w § 302, magazynier powiadamia o tym niezwłocznie kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej.

§ 304. W przypadku zagubienia łusek prowadzący zajęcia wpisuje w sprawozdaniu karty oświadczenie o przyczynie zagubienia brakujących ilości łusek.

§ 305. 372  

1. Po zakończeniu kwartału, dokonuje się podliczenia zużytej w tym okresie amunicji i środków pozoracji oraz sporządza zbiorczy protokół zużycia, którego wzór określa załącznik nr 61 do zarządzenia. Protokół ten, po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej, stanowi podstawę do dokonania zmian w ewidencji.

2. Do dnia 15 pierwszego miesiąca następnego kwartału kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej oddziału lub ośrodka szkolenia SG wykonuje i przesyła dokument przyjęcia -wydania DZ 520 (symbol kategorii Go - 21) z wykazem numerowym partii amunicji i środków pozoracji stanowiący podstawę do dokonania zmian w ewidencji centralnej.

§ 306. Ewidencję (wagową) łusek pozostałych po strzelaniu z podziałem na ich rodzaje (w zależności od materiału) prowadzi magazynier.

§ 307. Łuski, o których mowa w § 302, przelicza się na kilogramy i sprzedaje lub przekazuje nieodpłatnie:

1) do punktu przetopu metali,

2) do punktu skupu złomu po uprzednim ustaleniu tak, aby dostarczenie łusek odbyło się w dniu poprzedzającym transport do miejsca, o którym mowa w pkt. 1.

3) uprawnionym organom nadzorowanym lub podległym ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub Ministrowi Obrony Narodowej, nieodpłatnie.

§ 308. Przed oddaniem łusek do miejsc określonych w § 307, należy je dokładnie sprawdzić czy nie ma wśród nich amunicji i czy wszystkie z nich mają zbite spłonki.

§ 309. Amunicję i środki pozoracji zakwalifikowane do kat. IV, bezpieczne w przechowywaniu i przewożeniu, przechowuje się w magazynie w oddzielnych stosach odpowiednio oznaczonych.

§ 310. Amunicję i środki pozoracji w kat. IV, o których mowa w § 309, należy przekazywać do niszczenia wyspecjalizowanym jednostkom organizacyjnym podległym lub nadzorowanym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Obrony Narodowej lub innym posiadającym stosowne uprawnienia.

§ 311. Decyzje w zakresie, o którym mowa w § 310 podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej w porozumieniu z Dyrektorem Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

Rozdział  13

Zasady prowadzenia gospodarki materiałami wybuchowymi

§ 312. Prowadzenie gospodarki materiałami wybuchowymi związane jest z:

1) 373 wydawaniem, rozliczaniem oraz prowadzeniem dokumentów rozchodowych materiałów wybuchowych wydawanych w celu realizacji działań minersko-pirotechnicznych;

2) przygotowywaniem próbek materiałów wybuchowych do szkolenia psów służbowych;

3) wydawaniem, rozliczaniem oraz przechowywaniem próbek materiałów wybuchowych przeznaczonych do szkolenia psów służbowych;

4) postępowaniem w przypadku uszkodzenia próbek materiałów wybuchowych przez psa służbowego;

5) zużyciem materiałów wybuchowych.

§ 313. 374 Jednostki organizacyjne składają zapotrzebowanie do Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej na materiały wybuchowe do zabezpieczenia procesu szkolenia w danym roku w terminie do dnia 15 maja roku poprzedzającego dostawę.

§  314.

1. 375 Zapotrzebowania, o których mowa w § 313, Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej, po sprawdzeniu ich zgodności z programem szkolenia oraz dokonaniu ewentualnej weryfikacji zgłoszonych potrzeb co do ilości i rodzajów materiałów wybuchowych, przesyła do BTiZ KGSG w terminie do dnia 30 maja roku poprzedzającego dostawę.

2. Biuro Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej na podstawie zapotrzebowań, o których mowa w ust. 1, sporządza zbiorcze zestawienie potrzeb materiałów wybuchowych na rok następny oraz planuje wielkość środków finansowych do zrealizowania niezbędnych zakupów.

3. 376 Nabywanie (zakup) materiałów wybuchowych dokonuje komórka zaopatrująca we współpracy z Biurem Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej, uwzględniając ilość i wielkość próbek materiału wybuchowego.

§ 315. Podczas posługiwania się materiałami wybuchowymi należy stosować się do odrębnych przepisów dotyczących:

1) przeglądów kontrolno-technicznych,

2) okresowych badań laboratoryjnych,

3) przewożenia materiałów wybuchowych,

4) 377 zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas realizacji działań minersko-pirotechnicznych z zastosowaniem materiałów wybuchowych.

§ 316. Wydanie materiałów wybuchowych z magazynu do celów szkoleniowych (zajęć) odbywa się na podstawie zapotrzebowania - rozliczania, którego wzór stanowi załącznik nr 62.

§ 317. Druk zapotrzebowania - rozliczania powinien być wypełniony bez poprawek oraz skreśleń przed wydaniem materiałów wybuchowych i powinien zawierać:

1) przy "zatwierdzam" pieczęci podpis kierownika jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, po rozliczeniu materiałów wybuchowych;

2) 378 przy zapisie "zezwalam na wydanie z magazynu" podpis kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej,

3) 379 numer rozkazu (decyzji) kierownika placówki SG, dowódcy pododdziału, komendanta oddziału i ośrodka szkolenia Straży Granicznej, a w przypadku Komendy Głównej Straży Granicznej numer decyzji Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej,

4) obok numeru rozkazu (decyzji), o którym mowa w pkt. 3, datę i czytelny zapis zawierający stopień, imię i nazwisko kierownika zajęć (lub pieczęć) oraz jego podpis,

5) przy zapisie "podpis prowadzącego zajęcia" czytelny zapis (lub pieczęć) zawierający stopień, imię i nazwisko kierownika zajęć (szkolenia) oraz jego podpis.

§ 318. W magazynie powinny znajdować się wzory podpisów osób dokonujących zatwierdzania zapotrzebowanie - rozliczenia, o których mowa w § 317 pkt 1, 2.

§ 319. W rozkazie (decyzji), o którym mowa w § 317 pkt 3 podaje się:

1) rodzaj szkolenia (zajęć),

2) datę i miejsce szkolenia (zajęć),

3) rodzaj i ilość materiałów wybuchowych przewidzianych do zabezpieczenia szkolenia (zajęć),

4) stopień, imię i nazwisko kierownika szkolenia,

5) stopień, imię i nazwisko osoby upoważnionej do pobrania materiałów wybuchowych na szkolenie (zajęcia),

6) sposób zabezpieczenia medycznego podczas szkolenia (zajęć),

7) sposób organizacji dowozu i konwojowania materiałów wybuchowych,

8) 380 sposób przechowywania materiałów wybuchowych w miejscach, o których mowa w § 248 ust. 4.

§ 320. Sposób zabezpieczenia medycznego podczas szkolenia (zajęć) z wykorzystaniem materiałów wybuchowych należy każdorazowo uzgadniać z właściwymi komórkami służby zdrowia.

§ 321. 381 Przed podpisaniem druk zapotrzebowania - rozliczenia kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej, rejestruje i nadaje mu kolejny numer.

§ 322. Druk zapotrzebowanie - rozliczenie, o którym mowa w § 316, należy dostarczyć do magazynu w dniu poprzedzającym szkolenie (zajęcia) celem umożliwienia magazynierowi przygotowania niezbędnej ilości materiałów wybuchowych.

§ 323. Materiały wybuchowe pobiera osobiście z magazynu bezpośrednio przed szkoleniem (zajęciami) osoba do tego upoważniona, o której mowa w § 319 pkt 5.

§  324.

1. Rozliczenia materiałów wybuchowych w magazynie dokonuje osoba, która je pobrała lub kierownik szkolenia (zajęć).

2. Rozliczenie materiałów wybuchowych odbywa się na podstawie druku, o którym mowa w § 328.

3. Rozliczenie materiałów wybuchowych odbywa się w dniu ich pobrania.

4. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się rozliczenie materiałów wybuchowych w dniu następnym lub po zajęciach, za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej.

5. 382 Podstawą do rozliczenia materiałów wybuchowych zużytych podczas niszczenia urządzeń wybuchowych lub pokonywania przeszkód i zamknięć jest protokół zniszczenia urządzenia wybuchowego, sporządzony według wzoru określonego w odrębnych przepisach dotyczących działań minersko-pirotechnicznych.

§ 325. Zapotrzebowanie - rozliczenie należy archiwizować zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

§ 326. 383 Zabrania się wydania z magazynu materiałów wybuchowych na kolejne szkolenie (zajęcia) wewnętrznym komórkom organizacyjnym (funkcjonariuszom), które nie rozliczyły się z poprzednio pobranych materiałów.

§ 327. 384  

1. W przypadku występowania wątpliwości lub zastrzeżeń, co do rozliczenia materiałów wybuchowych, o którym mowa w § 324, magazynier powiadamia o tym niezwłocznie kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej.

2. Kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej o stwierdzonych nieprawidłowościach informuje pisemnie kierownika danej jednostki organizacyjnej.

§  328.

1. Raz na kwartał (po zakończeniu kwartału) dokonuje się komisyjnego podliczenia zużytych w tym okresie materiałów wybuchowych oraz sporządza zbiorczy protokół zużycia materiałów wybuchowych, którego wzór określa załącznik nr 63, który po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej stanowi podstawę do zmian w ewidencji.

2. 385 Do dnia 5 miesiąca następnego kwartału (dzień wysłania dokumentów do adresata) kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej przesyła dokument przyjęcia-wydania do dokonania zmian w ewidencji BTiZ.

§  329.

1. 386 Biuro Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej w odniesieniu do komórek organizacyjnych KGSG, wydziały kadr i szkolenia oddziałów i ośrodka szkolenia Straży Granicznej w odniesieniu do nadzorowanych oddziałów i ośrodków szkolenia określają każdorazowo wielkość oraz ilość potrzebnych próbek do szkolenia.

2. 387 Próbki materiałów wybuchowych przygotowuje komisja powołana decyzją kierownika komórki zaopatrującej lub organizacyjnej w składzie, co najmniej trzech osób, z których jedna powinna posiadać uprawnienia do prac z materiałami wybuchowymi.

3. Próbki materiałów wybuchowych powinny znajdować się w podwójnych woreczkach z mocnego materiału odpornego na rozrywanie z zachowaniem następujących zasad:

1) woreczek wewnętrzny powinien być zawiązany i zaplombowany plombą metalową przez komisję, o której mowa w ust. 2,

2) woreczek zewnętrzny plombuje przewodnik psa służbowego,

3) woreczki powinny być trwale opisane uwzględniając rodzaj i ilość materiału wybuchowego, numer lub datę wykonania.

4. Próbki materiałów wybuchowych przechowuje się w zamkniętym nowym słoiku szklanym o pojemność 0,5 l typu "twist" lub w innych (w zależności od wielkości próbki) hermetycznie zamykanych pojemnikach odpowiednio oznakowanych co do zawartości (rodzaj i ilość materiału wybuchowego, numer lub datę wykonania).

5. Każdy rodzaj materiału wybuchowego przechowuje się w oddzielnych hermetycznie zamykanych pojemnikach.

6. 388 Próbki materiałów wybuchowych wycofane z użytku zdaje się do obiektu magazynowego wewnętrznej komórki zaopatrującej w obecności komisji, której skład określa kierownik jednostki organizacyjnej realizującej to szkolenie.

7. 389 Próbki, o których mowa w ust. 6, przechowuje się w oddzielnej szafie metalowej znajdującej się w obiektach magazynowych przystosowanych do przechowywania materiałów wybuchowych lub amunicji.

8. 390 Do przechowywania próbek, o których mowa w ust. 6, nie stosuje się przepisów dotyczących lokalizacji obiektów magazynowych oraz zasad przechowywania amunicji i materiałów wybuchowych w jednym pomieszczeniu magazynowym.

§  330.

1. 391 Materiały wybuchowe używane do szkolenia psów służbowych należy przechowywać w szafie metalowej (sejfie) w pomieszczeniu służbowym dowódcy pododdziału, kierownika placówki Straży Granicznej lub osoby upoważnionej, natomiast w Ośrodku Tresury Psów Służbowych Straży Granicznej w magazynie broni.

2. 392 W szafie metalowej (sejfie), o których mowa w ust. 1 powinien znajdować się aktualny wykaz próbek materiałów wybuchowych znajdujących się w pododdziale i placówce Straży Granicznej, wzór wykazu określa załącznik nr 65.

3. Pobieranie, zdawanie materiałów wybuchowych prowadzi się w książce obrotu materiałami szkoleniowymi. Wzór książki określa załącznik nr 64.

4. Do pobierania, zdawania próbek materiałów wybuchowych upoważniony jest tylko przewodnik psa służbowego oraz jego przełożony lub osoba organizująca szkolenie.

§  331.

1. 393 W przypadku pogryzienia woreczka z próbką przez psa lub uszkodzenia w czasie zajęć, gdy nastąpiło jego rozerwanie lub nastąpił ubytek materiału wybuchowego przewodnik, dowódca pododdziału, kierownik placówki Straży Granicznej zobowiązany jest złożyć pisemny meldunek do kierownika jednostki organizacyjnej oraz dokonać komisyjnego przeszukania miejsca szkolenia (zajęć) i sporządzić protokół zdarzenia.

2. W każdym przypadku uszkodzoną próbkę po komisyjnym zważeniu należy przekazać do magazynu na podstawie "dowodu przyjęcia" z załączonym protokołem wypadku.

§  332.

1. Materiały wybuchowe niszczy komisja powołana decyzją kierownika jednostki organizacyjnej.

2. W skład komisji powinna wchodzić osoba posiadająca uprawnienia do prac z materiałami wybuchowymi, a w przypadku braku takiej osoby materiały wybuchowe należy przekazać podmiotom Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Obrony Narodowej lub innym posiadającym stosowne uprawnienia.

3. 394 O terminie zniszczenia należy powiadomić z czternastodniowym wyprzedzeniem kierownika komórki zaopatrującej oraz naczelnika Wydziału Zamiejscowego Biura Spraw Wewnętrznych.

4. Po zakończeniu niszczenia komisja sporządza protokół wybrakowania podając:

1) skład komisji;

2) podstawę do zniszczenia;

3) wyszczególnienie zniszczonych materiałów wybuchowych;

4) wniosek ogólny o sprawdzeniu rejonu wykonywanych prac i nie pozostawieniu materiałów wybuchowych.

5. Protokół, o którym mowa w ust. 4 zatwierdza kierownik jednostki organizacyjnej, zatwierdzony protokół stanowi podstawę do zmian w ewidencji, jest sporządzany w dwóch egzemplarzach:

1) egz. nr 1 - Biuro Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej,

2) egz. nr 2- pozostaje w jednostce organizacyjnej.

Rozdział  14

Ewidencja sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej

§ 333. Do pomocniczych ksiąg ewidencyjnych zalicza się:

1) książkę ewidencji broni i sprzętu wydawanego funkcjonariuszom;

2) książkę ewidencji sprzętu uzbrojenia w użytkowaniu;

3) książkę ewidencji sprzętu uzbrojenia wg numerów (partii i lat produkcji);

4) książkę ewidencji napraw sprzętu uzbrojenia;

5) książkę ewidencji mienia pododdziału;

6) książka kont osobistych (ewidencji sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej wydanego funkcjonariuszom i pracownikom cywilnym Straży Granicznej);

7) książka obrotu materiałami szkoleniowymi.

§ 333a. 395 Wykaz sprzętu techniki specjalnej ewidencjonowanego centralnie stanowi załącznik nr 67a zarządzenia.

§  334.

1. Dokumenty pomocnicze służą do rejestrowania w ustalonej kolejności ksiąg ewidencyjnych i dokumentów materiałowych lub do uzupełnienia danych o sprzęcie ujętym w ewidencji, w zakresie ukompletowania, roku produkcji lub partii itp. Są również dokumentami, które wspólnie z innymi dokumentami obrotu materiałowego stanowią podstawę do dokonania odpowiedniej operacji np. upoważnienia do pobrania sprzętu, wykaz numerowy sprzętu itp.

2. Do pomocniczych dokumentów zalicza się:

1) metryki sprzętu;

2) rejestry;

3) zestawienia;

4) wykazy;

5) wnioski o przydzielenie broni;

6) książkę depozytów broni i sprzętu uzbrojenia;

7) metryka stanu jakościowego broni;

8) upoważnienie do pobrania sprzętu.

§ 335. 396 W książkach ewidencyjnych stosuje się nazewnictwo uzbrojenia i sprzętu techniki specjalnej zgodnie z dokumentami materiałowymi otrzymywanymi z komórki zaopatrującej.

§  336.

1. Przeznaczenie dokumentów ewidencyjnych:

1) książka ewidencji sprzętu uzbrojenia według numerów jest przeznaczona do prowadzenia ewidencji uzbrojenia posiadającego numerację. Wpisów dokonuje się na podstawie wykazów numerowych, załączonych do dokumentu materiałowego, według wzrastających numerów w rozbiciu na serie produkcyjne. W przypadku, gdy sprzęt zostaje zdjęty ze stanu jednostki przekreśla się dany numer czerwonym kolorem i wpisuje podstawę skreślenia i datę;

2) książka ewidencji napraw sprzętu uzbrojenia jest przeznaczona do prowadzenia ewidencji napraw sprzętu w warsztacie uzbrojenia;

3) książka ewidencji broni i sprzętu wydanego funkcjonariuszowi, której wzór określa załącznik nr 66; jest przeznaczona do ewidencjonowania wydania (przyjęcia) broni i sprzętu dla (od) użytkowników do magazynu pododdziału lub pomieszczenia przystosowanego do przechowywania broni, wpisów dokonuje osoba odpowiedzialna za przechowywanie broni. Każdy wpis o pobraniu broni i sprzętu potwierdza swoim podpisem użytkownik, zdanie broni i sprzętu na przechowanie potwierdza swoim podpisem przyjmujący broń do magazynu.

4) 397 książka kont osobistych, której wzór określa załącznik nr 67 do zarządzenia lub karta kont osobistych, której wzór określa załącznik nr 68 do zarządzenia; jest przeznaczona do prowadzenia ewidencji sprzętu wydanego do użytkowania funkcjonariuszom oraz pracownikom cywilnym Straży Granicznej, przydzielenie i pobranie sprzętu użytkownik potwierdza własnoręcznym podpisem w terminie czternastu dni od pobrania (zdania) w wewnętrznej komórce zaopatrującej;

5) 398 karta rozchodu amunicji jest dokumentem służącym do ustalania zapotrzebowania i rozliczania amunicji zużywanej podczas prowadzonych zajęć i strzelań; w celu pobrania amunicji wypełnia się rubryki strony "A", a w celu rozliczenia amunicji wystrzelanej wypełnia się rubryki strony "B";

6) metryka stanu jakościowego broni której wzór określa załącznik nr 69 jest dokumentem stwierdzającym stan jakościowy przewodu lufy, stan techniczny broni oraz ilość oddanych strzałów, metrykę powinna posiadać każda broń, jest ona nieodłącznym dokumentem bronii w razie przekazania broni do innej jednostki lub remontu (naprawy) przekazywana jest wraz z nią, metryka służy też do odnotowywania każdorazowych wyników przystrzeliwania broni, którego wynik wpisuje się do metryki z tarczy strzeleckiej po zakończeniu przystrzeliwania i określeniu skupienia oraz położenia średniego punktu trafień - krzyżykiem, wpisów do metryki dokonuje osoba uprawniona do dokonywania przeglądów i wydawania opinii o stanie technicznym broni;

7) wykaz rozdzielczo-zdawczy amunicji którego wzór określa załącznik nr 60; jest dokumentem w którym prowadzi się ewidencję amunicji wydanej na strzelanie i zajęcia z magazynu do czasu sporządzenia dokumentu rozchodu; podstawą do dokonywania wpisów w wykazie jest karta rozchodu amunicji;

8) wykaz numerowy broni jest dokumentem przeznaczonym do wprowadzenia zmian w ewidencji sprzętu uzbrojenia według numeracji; wykaz numerowy broni wypełnia jednostka organizacyjna wydająca sprzęt, podstawą do wykonania wykazu numerowego sprzętu jest dokument materiałowy na wydanie lub przyjęcie sprzętu w jednostce organizacyjnej;

9) kartka na stojak z bronią jest przeznaczona do stosowania w magazynach, do oznakowania broni przydzielonej dla użytkowników i przechowywanej w magazynach na stojakach lub regałach; kartki z odpowiednimi oznaczeniami umieszcza się pod gniazdem, gdzie umieszczona jest broń;

10) wniosek o przydzielenie broni jest dokumentem stanowiącym podstawę do wystawienia dokumentu materiałowego na przekazanie broni dla użytkownika;

11) upoważnienie jest dokumentem uprawniającym przedstawiciela jednostki zaopatrywanej do pobrania sprzętu i podpisania dokumentu na przekazanie sprzętu;

12) wywieszka materiałowa przeznaczona jest do oznakowania rodzaju sprzętu, materiału przechowywanego w magazynie oraz do informacji o jego kategorii i ilości w opakowaniu, rodzaju i terminie konserwacji; wywieszkę umieszcza się bezpośrednio przy sprzęcie, materiale i systematycznie uzupełnia wyżej wymienione sporządzenia protokołu przeklasyfikowania-wybrakowania - zużycia sprzętu;

13) książka depozytów broni i sprzętu uzbrojenia, której wzór określa załącznik nr 46;

14) książka obrotu materiałami szkoleniowymi - jest dokumentem służącym do pobierania, zdawania materiałów wybuchowych (próbek) używanych do szkolenia psów służbowych.

DZIAŁ  IV

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA SPRZĘTEM I WYPOSAŻENIEM SZKOLENIOWYM, SPORTOWYM I KULTURALNO-OŚWIATOWYM

§ 337. Przepisy Działu IV regulują szczegółowy sposób gospodarowania materiałami oraz sprzętem szkoleniowym, sportowym, kulturalno-oświatowym w Straży Granicznej.

§ 338. Sprzęt i materiały eksploatacyjne, o których mowa w § 337 kwalifikuje się w następujące grupy:

1) sprzęt szkoleniowy na który składa się każdy składnik majątkowy używany w procesie kształcenia i doskonalenia zawodowego;

2) sprzęt radiowy i telewizyjny oraz techniki wideo, a w szczególności: odbiorniki radiowe, telewizyjne, magnetowidy, audiowizualne zestawy montażowe w tym również zestawy do montażu nieliniowego, kamery wideo, wideoprojektory, zestawy do odbioru telewizji satelitarnej, miksery wizyjne, radiomagnetofony, magnetofony, gramofony, odtwarzacze i urządzenia do zapisu obrazu i dźwięku wszystkimi technikami w tym również CD i DVD; do sprzętu tego zalicza się sprzęt profesjonalny i amatorski;

3) techniczne środki audiowizualne w tym: rzutniki pisma, rzutniki przeźroczy, projektory LCD, rzutniki SVGA, cyfrowe zestawy projekcyjne w tym komputery multimedialne, panele ciekłokrystaliczne;

4) sprzęt elektroakustyczny, a w szczególności: wszelkiego typu urządzenia nagłaśniające, estradowe, radiowęzły, urządzenia do nauki języków obcych, wzmacniacze elektroakustyczne, mikrofony;

5) sprzęt kinowy, projekcyjny i fotograficzny, a w szczególności: aparaty projekcyjne, urządzenia kinowe, rzutniki slajdów, aparaty fotograficzne, powiększalniki;

6) sprzęt rozrywkowy i muzyczny w tym m.in.: elektroniczne gry zręcznościowe, mechaniczne gry zręcznościowe takie jak bilard, automat "gra piłka nożna", instrumenty dla orkiestr oraz zespołów estradowych;

7) sprzęt sportowy, w tym m.in.: piłki, siatki, materace, maty treningowe, drabinki, atlas do ćwiczeń (używany w procesie kształcenia, doskonalenia zawodowego i rekreacji);

8) części zamienne oraz materiały eksploatacyjne do sprzętu i urządzeń wymienionych w punktach 1-7.

§ 339. 400 Zaopatrywanie jednostek organizacyjnych w sprzęt szkoleniowy, sprzęt kulturalno-oświatowy, sportowy i materiały eksploatacyjne do sprzętu realizowane jest poprzez wewnętrzne komórki zaopatrujące na podstawie zatwierdzonego planu finansowego na wniosek:

1) Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej - w Komendzie Głównej Straży Granicznej;

2) Naczelników Wydziałów Kadr i Szkolenia - w Oddziałach Straży Granicznej;

3) Zastępcy Komendanta ds. Dydaktycznych - w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej;

4) Zastępcy Komendanta ds. Dydaktycznych - w Centrum Szkolenia Straży Granicznej;

5) Komendanta Ośrodka Tresury Psów Służbowych - w Ośrodku Tresury Psów Służbowych;

§  340.

1. 401 Komórki organizacyjne składają roczne zapotrzebowanie na techniczne środki audiowizualne, sprzęt szkoleniowy, sportowy i kulturalno-oświatowy oraz na materiały do ww. sprzętu do:

1) Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej - w Komendzie Głównej Straży Granicznej;

2) Naczelnika Wydziału Kadr i Szkolenia - w Oddziale Straży Granicznej;

3) Zastępcy Komendanta ds. Dydaktycznych - w Centralnym Ośrodku Szkolenia i Centrum Szkolenia Straży Granicznej;

4) Komendanta Ośrodka Tresury Psów Służbowych - w Ośrodku Tresury Psów Służbowych;

2. 402 Osoby określone w ust. 1 sporządzają propozycję planu finansowego i przekazują go do realizacji wewnętrznym komórkom zaopatrującym w terminie umożliwiającym zgodnie z odrębnymi przepisami zaplanowanie środków i uruchomienie procedur wymaganych przy zamówieniach publicznych.

3. 403 Centrum Szkolenia Straży Granicznej i Ośrodek Tresury Psów Służbowych zlecają zakup technicznych środków audiowizualnych, sprzętu szkoleniowego, sportowego i kulturalno-oświatowego właściwym wewnętrznym komórkom zaopatrującym po uzyskaniu akceptacji:

1) Zastępcy Komendanta ds. Dydaktycznych - w Centrum Szkolenia Straży Granicznej;

2) Komendanta Ośrodka Tresury Psów Służbowych - w Ośrodku Tresury Psów Służbowych.

4. Normy należności sprzętu i materiałów o których mowa w § 338 określa Biuro Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

§  341.

1. W jednostkach organizacyjnych wybrakowanie sprzętu szkoleniowego, sportowego, kulturalno-oświatowego oraz materiałów uzgadnia się odpowiednio z:

1) 404 (uchylony);

2) Naczelnikiem Wydziału Kadr i Szkolenia w Oddziale Straży Granicznej;

3) Zastępcą Komendanta ds. Dydaktycznych w Centralnym Ośrodku Szkolenia;

2. 405 O zmianach dotyczących ilości materiałów oraz sprzętu szkoleniowego, sportowego, kulturalno-oświatowego wewnętrzna komórka zaopatrująca obowiązana jest powiadomić:

1) Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia w Komendzie Głównej Straży Granicznej;

2) Naczelnika Wydziału Kadr i Szkolenia w oddziale Straży Granicznej;

3) Zastępcę Komendanta ds. Dydaktycznych w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej;

4) Zastępcę Komendanta ds. Dydaktycznych w Centrum Szkolenia Straży Granicznej;

5) Komendanta Ośrodka Tresury Psów Służbowych w Ośrodku Tresury Psów Służbowych.

§ 342. Nadzór nad prawidłowym wykorzystaniem sprzętu, o którym mowa w niniejszych przepisach sprawuje Biuro Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

§ 343. Nadzór nad prawidłowym prowadzeniem gospodarki materiałowej w zakresie sprzętu, o którym mowa w niniejszych przepisach sprawuje Biuro Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

DZIAŁ  V

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA DRUKAMI I FORMULARZAMI SŁUŻBOWYMI ORAZ WYDAWNICTWAMI TOPOGRAFICZNYMI

§ 344. 407  

1. Przepisy działu V zarządzenia określają szczegółowy sposób gospodarowania drukami i wydawnictwami topograficznymi w SG.

2. Przez użyte w dziale V zarządzenia określenia należy rozumieć:

1) 408 druki - druki i formularze wykorzystywane do realizacji zadań służbowych w jednostkach organizacyjnych;

1a) 409 druk zabezpieczony - druk ścisłego zarachowania posiadający odpowiednie zabezpieczenia, których wykonanie przez osoby nieupoważnione jest utrudnione;

2) komórka merytoryczna - komórkę organizacyjną Komendy Głównej Straży Granicznej lub wewnętrzną komórkę zaopatrującą Komendy Głównej Straży Granicznej, która wprowadziła do użytku służbowego druk lub formularz i sprawuje merytoryczny nadzór nad odpowiadającymi jej merytorycznie wewnętrznymi komórkami organizacyjnymi oddziałów i ośrodka szkolenia Straży Granicznej;

3) wydawnictwa topograficzne - wojskowe mapy topograficzne i specjalne, inne wydawnictwa opracowane dla potrzeb obronnych państwa a stosowane w SG oraz mapy ogólnodostępne zakupione dla bieżących potrzeb.

§ 345. 410  

1. W jednostkach organizacyjnych do prowadzenia określonej działalności służbowej zgodnie z ich zakresem zadań i kompetencjami mają zastosowanie dotychczas stosowane druki własne, druki resortowe, z zastrzeżeniem § 349 ust. 3 pkt 1, i inne druki.

2. Nowy wzór druku komórka organizacyjna wprowadza po uzyskaniu zgody właściwej komórki merytorycznej.

3. Jednostka organizacyjna zaopatruje się w druki samodzielnie, finansując ich zakup z własnych środków finansowych.

§ 346. 411  

1. BTiZ organizuje realizację wykonawstwa druków zabezpieczonych, wydawnictw topograficznych dla potrzeb jednostek organizacyjnych z wyjątkiem map lotniczych, w które zaopatruje się we własnym zakresie BL SG oraz map morskich i publikacji nautycznych, w które zaopatruje się we własnym zakresie Morski Oddział Straży Granicznej.

2. Komórka organizacyjna składa zapotrzebowanie na druki zabezpieczone i wydawnictwa topograficzne do komórki merytorycznej w terminie do dnia 10 stycznia każdego roku na rok następny. Zapotrzebowanie na wydawnictwa topograficzne składa się według rodzajów, skal i godeł (nazw arkuszy). Wzór zapotrzebowania na druki zabezpieczone określa załącznik nr 70 do zarządzenia, a wzór zapotrzebowania na wydawnictwa topograficzne określa załącznik nr 71 do zarządzenia.

3. Komórka merytoryczna składa zapotrzebowanie zbiorcze na druki zabezpieczone i wydawnictwa topograficzne do BTiZ w terminie do dnia 15 lutego każdego roku na rok następny.

4. Na podstawie bilansu potrzeb BTiZ, w ramach przydzielonych na ten cel środków finansowych, dokonuje analizy nadesłanych zapotrzebowań zbiorczych, o których mowa w ust. 3, i ustala zakres, wykonawcę, termin i możliwości ich realizacji, o czym zawiadamia komórki merytoryczne, które przesłały te zapotrzebowania.

5. Nw OSG zapewnia magazynowanie druków oraz wydawnictw topograficznych zakupionych przez BTiZ.

6. Nadzór nad prawidłową gospodarką drukami, w tym drukami zabezpieczonymi i wydawnictwami topograficznymi w jednostkach organizacyjnych prowadzi właściwa komórka merytoryczna.

§ 347. 412 Komórki merytoryczne opracowują zmiany wzorów druków i akceptują nowe wzory druków zgłoszone przez jednostki organizacyjne.

§  348.

1. 413 Wprowadzenie do użytku nowego wzoru druku zabezpieczonego przez komórki merytoryczne wymaga zawiadomienia BTiZ i określenia:

1) wzoru nowego druku zabezpieczonego zaakceptowanego przez kierownika danej komórki merytorycznej z podaniem podstawy prawnej jego wprowadzenia;

2) postaci wydawniczej nowego druku zabezpieczonego np. format, układ, rodzaj oprawy, bloczek, książka itp.;

3) ewentualnego wycofania dotychczasowego druku zabezpieczonego w związku z wprowadzeniem nowego wzoru;

4) stanu istniejących zapasów i sposobu wykorzystania wycofanego druku zabezpieczonego;

5) ilości egzemplarzy pierwszego nakładu.

2. 414 (uchylony).

3. Kierownik jednostki organizacyjnej może wyrazić zgodę na wprowadzenie - we własnej jednostce organizacyjnej, wzoru druku pomocniczego usprawniającego organizację pracy lub wpływającego na możliwość uzyskania wyraźnych efektów ekonomicznych.

§ 349. 415  

1. Komórki merytoryczne zobowiązane są do prowadzenia systematycznych prac związanych ze stałą weryfikacją wzorów druków i wydawnictw topograficznych pod kątem ich przydatności i zgodności z obowiązującymi przepisami, zmniejszania ich ilości i różnorodności oraz oszczędnego gospodarowania nimi, a w przypadkach przewidywanej zmiany wzoru druku zabezpieczonego lub wydawnictwa topograficznego do bezzwłocznego zawiadomienia pisemnie o tym fakcie BTiZ, zgodnie z § 348 ust. 1.

2. Komórka merytoryczna jest odpowiedzialna za wycofanie z użytku wzoru druku lub wydawnictwa topograficznego, które tracą ważność (podstawę prawną). Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać sposób postępowania z drukiem lub wydawnictwem topograficznym wycofanym tj. zniszczenie, stosowanie do wyczerpania zapasów itp.

3. Komórki merytoryczne zobowiązane są do:

1) sukcesywnego zastępowania stosowanych innych druków, drukami własnymi i resortowymi;

2) jednorazowego przekazania do jednostek organizacyjnych, po wejściu w życie zarządzenia, szczegółowego wykazu stosowanych nazw i symboli druków w danej komórce merytorycznej, które określa załącznik nr 71a do zarządzenia.

§ 350. 416  

1. Jednostki organizacyjne prowadzą gospodarkę drukami w sposób racjonalny oraz oszczędny.

2. Odbiór przydzielonych druków zabezpieczonych i wydawnictw topograficznych, których zakupy realizuje BTiZ, następuje w magazynie Nw OSG lub w innym wskazanym przez BTiZ miejscu, w terminach określonych również przez BTiZ. Podstawą odbioru jest dowód wydania-przyjęcia sporządzony przez WGMiŻ BTiZ KGSG na podstawie rozdzielników wykonanych przez komórki merytoryczne.

3. W wewnętrznej komórce zaopatrującej komendy oddziału lub ośrodka szkolenia Straży Granicznej prowadzi się ewidencję druków oraz wydawnictw topograficznych według rodzajów, skal i godeł (nazw arkuszy) na zasadach ogólnych, przy czym ewidencję druków ścisłego zarachowania prowadzi się odrębnie od ewidencji pozostałych druków, z uwzględnieniem ich numeracji.

4. W komórce zaopatrującej prowadzi się ewidencję druków zabezpieczonych oraz wydawnictw topograficznych zakupionych przez BTiZ według rodzajów, skal i godeł (nazw arkuszy).

5. W przypadku stwierdzenia w jednostce organizacyjnej na koniec roku nadmiernych zapasów druków należy poinformować właściwą komórkę merytoryczną, która podejmie decyzję w sprawie ich zagospodarowania.

6. Przekazanie przez jednostkę organizacyjną części zapasu druków i wydawnictw topograficznych innej jednostce organizacyjnej może nastąpić za zgodą komórki merytorycznej.

7. Druki zabezpieczone przewozi osoba wyznaczona przez kierownika komórki organizacyjnej KGSG, a w przypadku oddziału lub ośrodka szkolenia SG przez kierownika tej jednostki organizacyjnej, pojazdem służbowym w obecności co najmniej dwóch osób.

§ 351. 417  

1. Jednostki organizacyjne mogą zlecić wykonanie druków i dokumentów w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie lub Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie w ramach własnych środków finansowych, lub środków finansowych ośrodka szkolenia SG, po uprzednim uzgodnieniu sposobu ich wykonania i finansowania z komendantami tych ośrodków.

2. Jednostki organizacyjne mogą dokonywać doraźnych zakupów wydawnictw topograficznych (z wyłączeniem wojskowych map topograficznych) we własnym zakresie i w ramach własnych środków finansowych.

DZIAŁ  VI

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODARKI UMUNDUROWANIEM

Rozdział  1

Zagadnienia ogólne

§ 352. Przepisy działu VI regulują szczegółowe zasady gospodarowania przedmiotami umundurowania w sposób określony w dziale I zarządzenia, z uwzględnieniem przepisów niniejszego działu.

§ 353. Użyte w treści działu pojęcie - rozporządzenie, oznacza rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 106, poz. 936, z 2003 r. Nr 54, poz. 474).

§ 354. 418 Gospodarka mundurowa obejmuje następujące grupy składników majątku ruchomego:

1) umundurowanie;

2) bieliznę;

3) pościel;

4) obuwie;

5) oporządzenie;

6) wyposażenie specjalne, odzież ochronną i roboczą oraz sprzęt ochrony osobistej;

7) przybory i środki higieny osobistej, przybory i środki oraz narzędzia i materiały do konserwacji i naprawy przedmiotów umundurowania;

8) surowce i półfabrykaty oraz inne materiały służące do wykonywania przedmiotów umundurowania;

9) techniczny sprzęt polowy;

10) sprzęt obozowy (namioty);

11) maszyny, sprzęt i wyposażenie urządzeń stacjonarnych służących do naprawy i konserwacji przedmiotów umundurowania oraz części zamienne do tych maszyn i sprzętu;

12) inne przedmioty umundurowania objęte gospodarką mundurową (np. plombownice i plomby, wyposażenie psów i koni służbowych).

§  355.

1. 419 Do podstawowych zadań wewnętrznej komórki zaopatrującej w przedmioty umundurowania należy:

1) zaopatrywanie zbiorowych i indywidualnych użytkowników w przedmioty umundurowania;

2) obsługa użytkowników indywidualnych w zakresie napraw, prania i czyszczenia chemicznego przedmotów umundurowania.

2. 420 Wewnętrzna komórka zaopatrująca zadania, o których mowa w ust. 1, realizuje poprzez:

1) 421 planowanie potrzeb materiałowych i finansowych oraz pozyskiwanie przedmiotów umundurowania od producentów, z komórki zaopatrującej lub z innych źródeł;

2) gromadzenie i przechowywanie oraz rozdział przedmiotów umundurowania;

3) utrzymywanie określonych zapasów;

4) zapewnienie warunków do utrzymania w należytym stanie przedmiotów umundurowania będących w użytkowaniu;

5) prowadzenie urządzeń ewidencyjnych działu mundurowego;

6) prowadzenie ewidencji materiałowej oraz sprawozdawczości;

7) 422 szkolenie fachowe personelu wewnętrznej komórki zaopatrującej gospodarki mundurowej oraz innych osób wykonujących czynności związane z gospodarką mundurową;

8) sprawowanie nadzoru nad gospodarką mundurową.

§ 356. 423 Przedmoty umundurowania ze względu na przeznaczenie, dzielą się na:

1) przedmioty umundurowania przysługujące funkcjonariuszom z tytułu pełnienia służby w SG;

2) przedmoty umundurowania wchodzące w skład umundurowania specjalistycznego i wyposażenia specjalnego przysługujące funkcjonariuszom z tytułu wykonywania przez nich określonych funkcji (motocyklisty, funkcjonariusza pełniącego służbę graniczną na nartach itp.) lub czynności wymagających stosowania odzieży roboczej w innym asortymencie niż przedmioty umundurowania należne z tytułu pełnienia służby w SG;

3) środki higieny osobistej, środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze przysługujące pracownikom, dostosowane do charakteru i warunków wykonywanych przez nich prac.

§  357.

1. 424 Stan przedmiotów umundurowania na określony dzień obejmuje wszystkie przedmioty umundurowania stanowiące wyposażenie jednostki organizacyjnej na określony dzień. Stan rzeczywisty (faktyczny) ustala się w wyniku sprawdzenia ilości oraz jakości przedmiotów umundurowania, natomiast stan ewidencyjny ustala się na podstawie danych zawartych w prowadzonej dokumentacji materiałowej.

2. Rozróżnia się następujący stan materiałowy przedmiotów umundurowania:

1) ilościowy, który określa tylko ilość posiadanych przedmiotów umundurowania, uzyskiwany w wyniku przeliczenia, zważenia lub zmierzenia;

2) jakościowy, który określa wartość (kategorię) użytkową danego przedmiotu umundurowania.

Rozdział  2

Czynności zdawczo-odbiorcze

§ 358. 425 (uchylony).

Rozdział  3

Szczegółowe formy sprawowania nadzoru w zakresie mienia gospodarki mundurowej

§  359.

1. Nadzór nad prowadzeniem gospodarki mundurowej polega na sprawdzeniu:

1) realizacji zadań osób odpowiedzialnych za prowadzenie gospodarki mundurowej;

2) przestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących gospodarki mundurowej;

3) 426 prawidłowości funkcjonowania urządzeń wewnętrznej komórki gospodarki mundurowej;

4) celowości wykorzystywania przydzielonych środków finansowych;

5) 427 stanu ilościowego i jakościowego mienia wewnętrznej komórki gospodarki mundurowej;

6) sposobu użytkowania, przechowywania, konserwacji i wybrakowania przedmiotów umundurowania;

7) prawidłowości zaopatrywania użytkowników w przedmioty umundurowania;

8) prawidłowości prowadzenia ewidencji i sprawozdawczości.

2. Nadzór nad prowadzeniem gospodarki mundurowej przeprowadzany jest w formie przeglądów, apeli mundurowych, sprawdzenia, remanentów, inwentaryzacji oraz analizy stanów i potrzeb w zakresie przedmiotów umundurowania jednostki organizacyjnej.

§ 360. 428  

1. Przegląd mundurowy polega na sprawdzeniu wyglądu zewnętrznego funkcjonariuszy, w tym stanu jakościowego, czystości i dopasowania wybranych przedmiotów umundurowania. Przeglądu dokonuje osobiście przełożony lub osoba przez niego upoważniona. Przegląd mundurowy przeprowadza się również w celu stwierdzenia, czy dana komórka organizacyjna została należycie wyposażona w przedmioty umundurowania. Przeglądy mogą być codzienne lub doraźne. Przeglądy codzienne dotyczą funkcjonariuszy służby kandydackiej, stałej i przygotowawczej w czasie odpraw do służby oraz funkcjonariuszy będących słuchaczami kursów i szkoleń, a także funkcjonariuszy służby kandydackiej. Przebieg i wyniki przeglądu dokonuje się w książce ewidencji mienia komórki organizacyjnej lub innym przeznaczonym do tego celu urządzeniu.",

2. Przegląd doraźny przeprowadza kierownik jednostki organizacyjnej lub upoważnieni przez niego funkcjonariusze. Może się on odbyć w okresie przygotowania do uroczystych wystąpień (ślubowanie, promocje). W zależności od potrzeb doraźne przeglądy mundurowe mogą również przeprowadzać kierownicy komórek organizacyjnych oraz kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej.

3. Przeglądy codzienne przeprowadzają przez 6 dni w tygodniu funkcjonariusze wyznaczeni przez funkcjonariusza odpowiedzialnego za gospodarkę mundurową w danej komórce organizacyjnej, przy czym w każdym z tych dni przeglądowi podlegają inne przedmioty umundurowania. Funkcjonariusz odpowiedzialny za prowadzenie gospodarki mundurowej w komórce organizacyjnej określa sposób i termin usunięcia, stwierdzonych w czasie przeglądu, uchybień.

§ 361. Apel mundurowy polega na sprawdzeniu stanu ilościowego i jakościowego przedmiotów umundurowania będących na wyposażeniu funkcjonariuszy, dopasowaniu umundurowania funkcjonariuszy, sposobu jego konserwacji przez funkcjonariuszy oraz porównaniu stanu faktycznego mienia mundurowego komórki organizacyjnej ze stanem ewidencyjnym.

§  362.

1. 429 W stosunku do funkcjonariuszy służby kandydackiej przeprowadza się apele miesięczne. Apele te przeprowadza kierownik placówki SG z udziałem osoby odpowiedzialnej za gospodarkę mundurową.

2. Apelem, o którym mowa w ust. 1, objęte są wszystkie przedmioty umundurowania znajdujące się na wyposażeniu funkcjonariuszy oraz na stanie komórki organizacyjnej. Wyniki apelu dokumentowane są w książce ewidencji mienia komórki organizacyjnej lub w przeznaczonym do tego celu, zarejestrowanym urządzeniu. Wpis powinien w szczególności obejmować:

1) datę przeprowadzenia apelu;

2) stan osobowy funkcjonariuszy;

3) liczbę funkcjonariuszy uczestniczących w apelu;

4) liczbę funkcjonariuszy nie uczestniczących w apelu oraz przyczynę ich nieobecności;

5) adnotacje dotyczące usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych w czasie poprzedniego apelu;

6) stan faktyczny i ewidencyjny mienia komórki organizacyjnej oraz stwierdzenie zgodności lub ewentualnych braków lub nadwyżek;

7) wyszczególnienie braków w przedmiotach umundurowania funkcjonariuszy;

8) uwagi dotyczące stanu jakościowego sprawdzanych przedmiotów;

9) wyniki przeliczenia przedmiotów umundurowania będących na wyposażeniu komórki organizacyjnej (izby, szatnie, depozyty, magazyny itp.);

10) uwagi dotyczące warunków przechowywania przedmiotów umundurowania w komórce organizacyjnej;

11) inne uwagi i spostrzeżenia;

12) zalecenia pokontrolne;

13) podpisy kierownika komórki organizacyjnej oraz osoby odpowiedzialnej za gospodarkę mundurową.

§  363.

1. 430 Raz w roku przeprowadza się apele sprawdzające wyposażenie funkcjonariuszy służby przygotowawczej i stałej. Apele te przeprowadzają:

1) w komórce organizacyjnej - jej kierownik wraz z funkcjonariuszem odpowiedzialnym za gospodarkę mundurową w tej komórce;

2) w komendach oddziałów i ośrodkach szkolenia Straży Granicznej - kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej;

3) w komórkach organizacyjnych KGSG - kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej Nw OSG.

2. Apelem, o którym mowa w ust. 1, objęte są przedmioty stanowiące główne elementy umundurowania, znajdujące się na wyposażeniu funkcjonariuszy, zgodnie z obowiązującymi normami umundurowania wyjściowego, polowego i specjalistycznego oraz wszystkie przedmioty umundurowania będące na wyposażeniu komórki organizacyjnej.

3. 431 Rodzaj przedmiotów umundurowania podlegających sprawdzeniu, termin apelu, o którym mowa w ust. 1 oraz sposób jego organizacji określa się w harmonogramie sporządzonym przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej zatwierdzonym przez kierownika jednostki organizacyjnej.

4. Apele mundurowe powinny być zorganizowane w sposób umożliwiający sprawdzenie (w ciągu roku) 100% stanu funkcjonariuszy.

5. Apel mundurowy może być przeprowadzony równocześnie w całej jednostce organizacyjnej lub w wybranej grupie komórek organizacyjnych, jeżeli to nie zakłóci ich prawidłowego funkcjonowania.

6. Wyniki apelu dokumentowane są w protokóle, zatwierdzanym przez kierownika jednostki organizacyjnej. Wpis powinien w szczególności obejmować:

1) datę przeprowadzenia apelu;

2) stan osobowy funkcjonariuszy;

3) liczbę funkcjonariuszy uczestniczących w apelu;

4) liczbę funkcjonariuszy nie uczestniczących w apelu oraz przyczynę ich nieobecności;

5) adnotacje dotyczące usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych w czasie poprzedniego apelu;

6) wyszczególnienie braków w przedmiotach mundurowania funkcjonariuszy;

7) uwagi dotyczące stanu jakościowego sprawdzanych przedmiotów;

8) 432 stwierdzenie zgodności stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym przedmiotów umundurowania w danej komórce organizacyjnej, ewentualnych braków albo nadwyżek;

9) uwagi dotyczące warunków przechowywania przedmiotów umundurowania w komórce organizacyjnej;

10) inne uwagi i spostrzeżenia;

11) zalecenia pokontrolne;

12) 433 podpisy osób przeprowadzających apel.

7. Funkcjonariusze służby przygotowawczej i stałej zobowiązani są do uzupełnienia stwierdzonych podczas apelu braków przedmiotów umundurowania w terminie określonym w protokóle, o którym mowa w ust. 6.

Rozdział  4

Szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji przedmiotów umundurowania

§ 364. Ewidencję przedmiotów umundurowania wydanych funkcjonariuszom (pracownikom) prowadzi się w karcie wyposażenia osobistego funkcjonariusza (pracownika).

§ 365. Karta wyposażenia osobistego funkcjonariusza (pracownika) jest dokumentem ewidencyjnym stwierdzającym rodzaj i ilości przedmiotów wydanych funkcjonariuszowi pracownikowi).

§ 366. Podstawą wpisu do karty wyposażenia osobistego funkcjonariusza (pracownika) są dowody przyjęcia/wydania przedmiotów umundurowania.

§ 367. Do karty wyposażenia osobistego funkcjonariusza służby przygotowawczej/stałej zakłada się dodatkowo załączniki, w których na bieżąco dokumentuje się istotne dane mające wpływ na zaopatrzenie mundurowe funkcjonariusza.

§  368.

1. Kartę wyposażenia osobistego funkcjonariusza (pracownika) zakłada się z dniem powstania uprawnienia do wyposażenia w przedmioty umundurowania.

2. Karta nie może być niszczona i powinna być przekazywana wraz z innymi dokumentami użytkownika w przypadku jego przeniesienia do innej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej.

3. W przypadku braku miejsca na zapisy w karcie należy przenieść aktualne dane na następny arkusz karty. Starą kartę należy dołączyć do nowej.

§ 369. 434 Dla wszystkich kart wyposażenia wewnętrzna komórka zaopatrująca prowadzi rejestr kart, w którym powinny być ujęte: stopień, imię, nazwisko, miejsce pełnienia służby lub miejsce pracy, imię, nazwisko, ilość egzemplarzy kart i uwagi, w które wpisuje się dane np. o odesłaniu karty (nr pisma itp).

§ 370. Zamknięcia karty dokonuje się przez podkreślenie poszczególnych rubryk i wypisanie aktualnego stanu przedmiotów będących w posiadaniu użytkownika.

§ 371. Ewidencję przedmiotów umundurowania, stanowiących wyposażenie psa (konia) służbowego wydanych przewodnikowi psa (konia) prowadzi się w karcie wyposażenia psa (konia) służbowego.

§ 372. Wzory karty:

1) wyposażenia osobistego funkcjonariusza w służbie kandydackiej określa załącznik nr 72;

2) wyposażenia osobistego funkcjonariusza w służbie przygotowawczej/(stałej) określa załącznik nr 73;

3) pracownika określa załącznik nr 74;

4) wyposażenia psa (konia) służbowego określa załącznik nr 75;

5) załączniki do karty wyposażenia osobistego funkcjonariusza w służbie (przygotowawczej) stałej określa załącznik nr 76.

Rozdział  5

Zaopatrywanie

§ 373. Rok mundurowy (zaopatrzeniowy) trwa od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku.

§  374.

1. Podstawą zaopatrywania użytkowników w przedmioty umundurowania są następujące normy należności:

1) na okres trwania służby lub pracy w Straży Granicznej;

2) na własność z chwilą wydania i po upływie okresu używalności;

3) na okres wykonywania określonej funkcji lub pracy.

2. Uprawnienie użytkownika indywidualnego do należności mundurowych na okres trwania służby lub pracy w Straży Granicznej oznacza, że użytkownik indywidualny otrzymuje przedmioty do użytku z obowiązkiem zwrotu otrzymanych przedmiotów umundurowania po zakończeniu służby lub pracy (ustaniu uprawnienia do należności).

3. Przedmioty umundurowania przydzielone na własność użytkownik indywidualny obowiązany jest posiadać w czasie pełnienia służby w Straży Granicznej i wykorzystywać zgodnie z przeznaczeniem przez okres, na który zostały przydzielone. Przedmioty te przechodzą na własność użytkownika indywidualnego z chwilą wydania lub po upływie okresu używalności i nie podlegają zwrotowi.

4. W przypadku, gdy użytkownik indywidualny otrzymał przedmioty umundurowania podlegające zwrotowi (na okres służby w Straży Granicznej), a następnie w wyniku zmiany przepisów rozporządzenia, przedmioty te zostały zakwalifikowane jako przedmioty nie podlegające zwrotowi (na własność), wówczas należy je zaliczyć użytkownikowi indywidualnemu jako przedmioty zrealizowane, według nowych norm należności i spisać je z ewidencji.

5. W przypadku, gdy użytkownik indywidualny nie otrzymał przysługujących mu przedmiotów umundurowania, o których mowa w ust. 4, przed wejściem w życie nowych przepisów dotyczących norm należności, należy sukcesywnie wydawać te przedmioty, na zasadach określonych nowymi przepisami dotyczącymi norm należności. Okres używalności tych przedmiotów należy liczyć od dnia wejścia w życie zmienionych norm należności.

6. Jeżeli w wyniku zmian przepisów rozporządzenia nastąpiło zmniejszenie ilości przedmiotów umundurowania, w stosunku do normy należności przysługującej użytkownikowi indywidualnemu przed dniem wejścia w życie nowych przepisów, to przedmioty umundurowania wydane użytkownikowi indywidualnemu przed tym dniem, a nie przysługujące mu na podstawie nowych przepisów, zalicza się na poczet norm należności na okres wykonywania określonej funkcji lub pracy. Przedmioty te podlegają wymianie po upływie okresu używalności, który liczy się według normy należności przysługującej przed dniem wejścia w życie nowych przepisów.

7. Przedmioty umundurowania, których okres używalności upłynął przed dniem wejścia w życie nowych przepisów rozporządzenia, wymienia się sukcesywnie na zasadach określonych tymi przepisami, po czym spisuje się je z ewidencji.

8. Przedmioty umundurowania, których okres używalności nie upłynął przed dniem wejścia w życie nowych przepisów rozporządzenia, zalicza się użytkownikowi indywidualnemu jako przedmioty zrealizowane według nowych norm należności i spisuje się je z ewidencji, z wyjątkiem przedmiotów umundurowania, których stopień zużycia nie pozwala na ich dalsze użytkowanie. W stosunku do tych przedmiotów stosuje się sposób postępowania, o którym mowa w ust. 7.

9. Uprawnienie użytkownika indywidualnego do należności mundurowych na okres wykonywania określonej funkcji lub pracy oznacza obowiązek zwrotu otrzymanych przedmiotów umundurowania w razie:

1) utraty wartości użytkowej przedmiotu umundurowania;

2) przeniesienia użytkownika indywidualnego na inne stanowisko służbowe (stanowisko pracy), na którym przedmiot taki nie przysługuje;

3) zmiany należności;

4) zwolnienia użytkownika indywidualnego ze służby lub pracy w Straży Granicznej.

§  375.

1. Należność, to ustalona odpowiednimi przepisami ilość poszczególnych przedmiotów umundurowania przysługująca użytkownikom.

2. Rozróżnia się następujące rodzaje należności:

1) całkowitą, obliczoną na etatowy lub faktyczny stan użytkowników (liczba przedmiotów umundurowania pomnożona przez liczbę użytkowników);

2) ogólną (pełną) , obejmującą należność całkowitą, powiększoną o normatyw zapasu;

3) okresową (roczną i miesięczną), obliczoną na etatowy lub faktyczny stan użytkowników (należna liczba przedmiotów umundurowania pomnożona przez liczbę użytkowników i podzielona przez okres używalności);

4) indywidualną, określającą normę dla indywidualnego użytkownika;

5) zespołową, stanowiącą sumę należności indywidualnych określonej grupy użytkowników.

3. Podstawę ustalenia należności stanowią: normy (zestawy), etaty oraz określony normatyw zapasu.

§  376.

1. Okresem używalności przedmiotu umundurowania jest czas, w którym wartość użytkowa danego przedmiotu umundurowania, w normalnych warunkach użytkowania, pozwala na wykorzystywanie go zgodnie z przeznaczeniem. Okres używalności liczy się od daty wydania nowego przedmiotu umundurowania do użytku, a w odniesieniu do przedmiotów umundurowania wydawanych na własność - od daty powstania uprawnienia do należności, którą sprowadza się do początku danego roku zaopatrzeniowego tj. 1 kwietnia.

2. Norma zużycia jest to liczba przedmiotów umundurowania przeznaczonych do zużycia przez użytkowników w określonym czasie lub do określonego celu.

3. Okresy używalności i normy zużycia stosuje się przy opracowywaniu planu materiałowo-finansowego potrzeb oraz przy sporządzaniu analiz ekonomicznych. Okresy używalności i normy zużycia mają także zastosowanie podczas ustalania wartości szkód oraz przy zaopatrywaniu użytkowników.

§  377.

1. Zaopatrywanie okresowe jako czynność planowana jest podstawowym sposobem zaopatrywania. Realizuje się je z reguły dwa razy do roku z zachowaniem następujących zasad:

1) przedmioty umundurowania użytkowane w sezonie letnim powinny być wydane użytkownikom do 30 kwietnia każdego roku;

2) przedmioty umundurowania użytkowane w sezonie zimowym powinny być wydane użytkownikom do 30 listopada każdego roku.

2. Przedmioty umundurowania, które używane są w ciągu całego roku, należy wydawać w zależności od potrzeb.

§  378.

1. Zaopatrywanie doraźne może być dokonywane w uzasadnionych przypadkach, jeżeli zaistniała potrzeba, która nie została ujęta w planach zaopatrzenia.

2. Przedmioty umundurowania przysługujące funkcjonariuszom w naturze, poza terminami określonymi w § 377 ust. 1, wydaje się w przypadkach:

1) 435 przyjęcia funkcjonariuszy do służby kandydackiej, przygotowawczej lub stałej;

2) mianowania (promocji) na pierwszy stopień oficerski, chorążego lub podoficerski;

3) mianowania na wyższy stopień funkcjonariuszy w służbie stałej lub przygotowawczej, jeżeli w związku z tym mianowaniem nabyli prawa do osobnych należności;

4) nieobecności funkcjonariusza w okresie planowanego wydawania przedmiotów umundurowania;

5) 436 w innych przypadkach - po uzgodnieniu z komórką zaopatrującą.

3. 437 Kierownik komórki zaopatrującej może zmienić określone w § 377 ust. 1 terminy zaopatrywania, dostosowując je do zaistniałych potrzeb.

§  379.

1. Zaopatrywanie jednostek organizacyjnych w przedmioty umundurowania odbywa się w oparciu o rozdzielniki opracowane na podstawie:

1) stanów ewidencyjnych użytkowników,

2) tabeli należności przedmiotów umundurowania,

3) analizy stanu posiadanych przedmiotów umundurowania przewidywanych potrzeb oraz przewidywanego ich zużycia.

2. 438 Szczegółowe zasady oraz formy zaopatrywania jednostek organizacyjnych w przedmioty umundurowania określa kierownik komórki zaopatrującej.

3. 439 Jednostki organizacyjne mogą dokonywać zakupu przedmiotów umundurowania występujących w normach i tabelach należności, we własnym zakresie, w ramach własnych środków finansowych, uwzględniając zakupy realizowane centralnie.

§  380.

1. Funkcjonariusze w służbie stałej lub przygotowawczej otrzymują przysługujące im należności umundurowania w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Należności umundurowania mogą być również, w przypadku braku zapasów materiałowych, realizowane poprzez wypłacenie równoważnika pieniężnego albo wydanie tkaniny (lub zwrot kosztów jej zakupu) i uszycia umundurowania. O sposobie realizacji należności umundurowania rozstrzyga kierownik jednostki organizacyjnej.

3. Funkcjonariusze otrzymują również, coroczny równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie, zgodnie z trybem określonym w odrębnych przepisach, z przeznaczeniem na zakup przedmiotów umundurowania wyjściowego i polowego zgodnego z obowiązującymi w Straży Granicznej wzorami, pranie i czyszczenie umundurowania.

4. Wydanie tkaniny lub zwrot kosztów jej zakupu i uszycia umundurowania odbywa się na zasadach określonych w rozporządzeniu.

5. 440 Wewnętrzna komórka zaopatrująca jednostki organizacyjnej sporządza w 2 egzemplarzach wykaz dodatkowych należności pieniężnych dla funkcjonariuszy w służbie stałej i przygotowawczej, którym przysługuje równoważnik pieniężny za przedmioty umundurowania nie wydane w naturze. Wykaz ten, podpisany przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej, zaakceptowany przez jego przełożonego i zatwierdzony przez kierownika jednostki organizacyjnej stanowi podstawę wypłaty równoważnika. Jeden egzemplarz wykazu pozostaje w wewnętrznej komórce zaopatrującej, a drugi przekazuje się komórce finansowej w celu realizacji świadczenia.

6. 441 Równoważniki wypłacane doraźnie w indywidualnych przypadkach np. ryczałt na poprawki krawieckie, z tytułu mianowania na wyższy stopień itp. wypłaca się na podstawie zlecenia wystawionego na druku wypłaty - w przypadku większej ilości funkcjonariuszy uprawnionych do równoważnika i na druku: lista dodatkowych należności pieniężnych - w przypadku funkcjonariuszy w służbie stałej i przygotowawczej. Zlecenie to wystawia kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej, a zatwierdza jego przełożony. Po zatwierdzeniu zlecenia wpisuje się do rejestru dokumentów dowodów materiałowych".

7. Przedmioty umundurowania przysługujące funkcjonariuszom w służbie stałej i przygotowawczej na własność, z chwilą wydania spisuje się z książki ewidencji pozostałych środków trwałych. Ewidencję tych przedmiotów prowadzi się w karcie wyposażenia osobistego.

8. W przypadkach określonych w rozporządzeniu istnieje możliwość zwrotu do magazynu przedmiotów umundurowania wydawanych na własność.

§  381.

1. 442 Funkcjonariusze w służbie stałej i przygotowawczej oddelegowani do wykonywania zadań poza SG są zaopatrywani na ogólnych zasadach przez wewnętrzną komórkę zaopatrującą, w której pozostawali na zaopatrzeniu.

2. Postanowienia ust. 1 nie mają zastosowania do przedmiotów umundurowania specjalistycznego, jakie funkcjonariusze w służbie stałej i przygotowawczej mogą otrzymać na zasadach obowiązujących w jednostkach organizacyjnych (np. Policji, Państwowej Straży Pożarnej, MSWiA), do których zostali oddelegowani.

3. W przypadku, gdy jednostka organizacyjna, do której funkcjonariusze zostali oddelegowani, (np. Policja, Państwowa Straż Pożarna, MSWiA) nie ma możliwości zaopatrzyć ich zgodnie z przepisami bhp w odzież roboczą, można ją przydzielić z zapasów Straży Granicznej - za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej. Nie dotyczy to sprzętu i odzieży ochronnej, którą zobowiązany jest zawsze zapewnić zakład pracy.

§  382.

1. Funkcjonariuszy w służbie kandydackiej zaopatruje się na podstawie odpowiednich tabel i zestawów należności mundurowych na następujących zasadach:

1) przedmioty umundurowania niezbędne w początkowym okresie służby (umundurowanie polowe, obuwie, bieliznę osobistą, oporządzenie) wydane są w punkcie przyjęcia;

2) w przypadku, gdy przydział należnych przedmiotów umundurowania następuje w komórkach organizacyjnych, to osoby odpowiedzialne za gospodarkę mundurową w tych komórkach pobierają przedmioty umundurowania z magazynu mundurowego jednostki organizacyjnej i przydzielają je funkcjonariuszom.

2. Przedmioty umundurowania, które zgodnie z obowiązującą tabelą i zestawem należności mundurowych przechodzą na własność funkcjonariusza w służbie kandydackiej, przydziela się w kategorii I. Pozostałe przedmioty umundurowania przydziela się funkcjonariuszowi w kategorii I lub II.

3. O sposobie organizacji mundurowania funkcjonariuszy wymienionych w ust. 1 decyduje kierownik jednostki organizacyjnej, mając na uwadze sprawne i terminowe zrealizowanie tego przedsięwzięcia, a szczególnie dopasowanie przedmiotów umundurowania do wymiarów użytkowników.

4. Bieżące zaopatrywanie funkcjonariuszy w służbie kandydackiej odbywa się w komórkach organizacyjnych lub w magazynie mundurowym jednostki organizacyjnej.

5. Przedmioty zużyte, uszkodzone lub brudne wymienia się na pełnowartościowe.

§  383.

1. 443 Decyzję w sprawie ustalenia, które z przedmiotów umundurowania zakupywane są centralnie, a które wydawane w naturze podejmuje kierownik komórki zaopatrującej.

2. Funkcjonariusze w służbie stałej i przygotowawczej będący słuchaczami ośrodków szkolenia Straży Granicznej, Wyższej Szkoły Policji oraz innych szkół i kursów, zaopatrywani są w przedmioty umundurowania na ogólnych zasadach stosowanych przy zaopatrywaniu funkcjonariuszy w służbie stałej i przygotowawczej.

3. Funkcjonariusze, o których mowa w ust. 2, pozostają na zaopatrzeniu mundurowym w macierzystych jednostkach organizacyjnych.

Rozdział  6

Postępowanie z przedmiotami umundurowania przy przeniesieniach i zwolnieniach funkcjonariuszy Straży Granicznej

Oddział  1

Przeniesienia i delegowania funkcjonariuszy w służbie kandydackiej

§  384.

1. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej przenoszeni w celu pełnienia służby do innej jednostki organizacyjnej albo do innej komórki organizacyjnej w obrębie tej samej jednostki organizacyjnej zabierają dotychczas wydane im przedmioty umundurowania, zgodnie z normami umundurowania określonymi w rozporządzeniu.

2. W przypadku określonym w ust. 1 osoba odpowiedzialna za gospodarkę mundurową w jednostce organizacyjnej/komórce organizacyjnej, z której funkcjonariusz został przeniesiony, jest zobowiązana do bezzwłocznego przekazania karty wyposażenia osobistego przeniesionego funkcjonariusza, osobie odpowiedzialnej za gospodarkę mundurową w jednostce organizacyjnej/komórce organizacyjnej, do której funkcjonariusz został przeniesiony, w celu kontynuowania ewidencji przedmiotów umundurowania.

3. Karta wyposażenia osobistego, o której mowa w ust. 2, może być przekazana za pośrednictwem przeniesionego funkcjonariusza (po odpowiednim jej zabezpieczeniu) lub poprzez kancelarię ogólną.

4. Podstawę odpowiedniego zaewidencjonowania (dokonania przychodu, rozchodu) przedmiotów mundurowych, o których mowa w ust. 1, stanowi dowód przyjęcia/wydania sporządzony przez komórkę gospodarki mundurowej w trzech egzemplarzach przeznaczonych kolejno dla:

1) komórki zaopatrującej;

2) jednostki, z której przeniesiono funkcjonariusza;

3) jednostki, do której przeniesiono funkcjonariusza.

5. Osoba odpowiedzialna za gospodarkę mundurową, przyjmująca przybyłych funkcjonariuszy sprawdza, stan ilościowy i jakościowy przedmiotów mundurowych określonych w ust. 1.

6. W razie stwierdzenia niedoboru przedmiotów mundurowych funkcjonariusze zobowiązani są zakupić brakujące przedmioty w punktach handlowych lub bezpośrednio w magazynie mundurowym jednostki organizacyjnej na podstawie odpowiednich dokumentów z przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, określonego w odrębnych przepisach.

7. Przepisy ust. 6 dotyczą tylko niedoborów powstałych z winy użytkownika. W przypadku braków niezawinionych, komórka zaopatrująca wydaje brakujące przedmioty bezpłatnie oraz wszczyna postępowanie wyjaśniające na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

8. Funkcjonariuszy w służbie kandydackiej, przenoszonych do pełnienia służby do innych jednostek organizacyjnych, w których obowiązuje odmienny kolor (rodzaj) umundurowania, komórka zaopatrująca jednostki organizacyjnej, przyjmująca ich na zaopatrzenie, zobowiązana jest umundurować ich we właściwy dla danej jednostki organizacyjnej kolor (rodzaj) umundurowania, a jednostka z której są przenoszeni, zobowiązana jest do rozliczenia z obecnego umundurowania.

§ 385. W przypadku delegowania funkcjonariusza w służbie kandydackiej do pełnienia służby do innej jednostki organizacyjnej albo do innej komórki organizacyjnej w tej samej jednostce organizacyjnej stosuje się sposób postępowania określony w § 384.

Oddział  2

Przeniesienia funkcjonariuszy w służbie stałej lub przygotowawczej

§  386.

1. Funkcjonariusze w służbie stałej lub przygotowawczej przy przeniesieniach zatrzymują tylko te przedmioty umundurowania, które stanowią ich własność, zgodnie z obowiązującymi normami umundurowania.

2. 444 W uzasadnionych przypadkach kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej może zmienić, określony w ust. 1, sposób postępowania z przedmiotami mundurowymi.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, osoba odpowiedzialna za gospodarkę mundurową w miejscu, z którego funkcjonariusz został przeniesiony, zobowiązana jest do bezzwłocznego przekazania kart wyposażenia osobistego funkcjonariusza wraz z załącznikami oraz kartą zaopatrzenia mundurowego, osobie odpowiedzialnej za gospodarkę mundurową w miejscu przeniesienia funkcjonariusza.

4. Wzór karty zaopatrzenia mundurowego, o której mowa w ust. 3, określa załącznik 77.

5. Karty wyposażenia osobistego, o których mowa w ust. 3, mogą być przekazane za pośrednictwem przeniesionego funkcjonariusza (po odpowiednim ich zabezpieczeniu) lub poprzez kancelarię ogólną.

6. W razie delegowania, nie związanego z zaopatrzeniem mundurowym w innej jednostce organizacyjnej, funkcjonariuszom w służbie stałej lub przygotowawczej pozostawia się przedmioty umundurowania specjalistycznego, jeżeli charakter służby, do której zostali oddelegowani, wymaga użytkowania tych przedmiotów mundurowych.

7. Funkcjonariusze w służbie stałej lub przygotowawczej przenoszeni do jednostki organizacyjnej, w której obowiązuje odmienny kolor (rodzaj) umundurowania, zobowiązani są do zmiany tego umundurowania (przemundurowania) po okresie używalności przedmiotów ostatnio wydanych w naturze.

8. W przypadku nabycia przez funkcjonariusza uprawnienia do umundurowania typu wojskowego innego rodzaju sił zbrojnych równoważnik pieniężny za przedmioty nie wydane w naturze wypłaca się w wysokości przysługującej funkcjonariuszowi użytkującemu ten rodzaj umundurowania.

9. Funkcjonariuszy w służbie stałej przeniesionych do jednostki organizacyjnej, w której obowiązuje odmienny kolor (rodzaj) umundurowania, kierownik jednostki organizacyjnej może, w szczególnych przypadkach, na ich wniosek, zwolnić z obowiązku przemundurowania.

Oddział  3

Zwolnienia funkcjonariuszy w służbie kandydackiej

§  387.

1. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej przed zwolnieniem ze służby w Straży Granicznej zwracają przydzielone im do użytkowania przedmioty umundurowania z wyjątkiem tych, które przechodzą na ich własność.

2. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej przedmioty umundurowania podlegające zwrotowi zdają w komórce prowadzącej ich zaopatrzenie mundurowe.

3. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej, którzy przy zwalnianiu ze służby w Straży Granicznej nie zwrócą otrzymanych przedmiotów mundurowych, obowiązani są do wpłacenia ich równowartości z uwzględnieniem okresu używalności liczonego w miesiącach, nie mniej niż 50% wartości aktualnej ceny nabycia tych przedmiotów.

4. W przypadku nie wywiązania się z obowiązku określonego w ust. 3, wszczyna się postępowanie wyjaśniające na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Oddział  4

Zwolnienia funkcjonariuszy w służbie stałej lub przygotowawczej

§  388.

1. Funkcjonariusze w służbie stałej zwalniani ze służby w Straży Granicznej zwracają przedmioty umundurowania przydzielone im do użytkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, z wyjątkiem tych, które przechodzą na ich własność. W przypadku nie zwrócenia przedmiotów umundurowania, o których mowa powyżej, stosuje się zasady określone w § 387 ust. 3 i 4.

2. W przypadku wygaśnięcia stosunku służbowego z powodu śmierci funkcjonariusza przedmioty umundurowania przydzielone mu do użytkowania, w sytuacji braku możliwości ich zwrotu przez rodzinę zmarłego, spisuje się z ewidencji na podstawie potwierdzonej urzędowo kopii aktu zgonu funkcjonariusza, za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej.

3. Funkcjonariuszom zwalnianym ze służby stałej, którzy do dnia zwolnienia ze służby nie otrzymali w naturze przedmiotów umundurowania przysługujących im na własność, wypłaca się równoważnik pieniężny za nie wydane przedmioty umundurowania, według wartości przedmiotów określonej w odrębnych przepisach.

4. 445 Funkcjonariusze w służbie stałej zwalniani ze służby w SG mogą zdać do magazynu mundurowego właściwej wewnętrznej komórki zaopatrującej przedmioty umundurowania wydawane na własność, pod warunkiem, że nie były one używane, posiadają orginalną metkę informacyjną, są zgodne z obowiązującymi wzorami i nadają się do ponownego wydania.

5. Za przedmioty umundurowania, o których mowa w ust. 4, wypłaca się równowartość tych przedmiotów według cen nabycia.

6. Funkcjonariusze w służbie przygotowawczej zwalniani ze służby w Straży Granicznej rozliczani są z należności mundurowych według zasad określonych w rozporządzeniu.

§  389.

1. W przypadku śmierci funkcjonariusza Straży Granicznej dopuszcza się możliwość pośmiertnego wyposażenia w przedmioty umundurowania w celu pochówku.

2. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1 realizowane jest odpłatnie, z zastrzeżeniem ust. 3, na wniosek rodziny zmarłego oraz za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej - zgodnie z należnymi za życia zmarłemu funkcjonariuszowi normami umundurowania.

3. Należne zmarłemu nakrycie głowy, z aktualnym stopniem, wydawane jest bezpłatnie. Spisanie z ewidencji powyższego przedmiotu następuje na podstawie potwierdzonej urzędowo kopii aktu zgonu funkcjonariusza.

Rozdział  7

Zapasy magazynowe

§ 390. Magazyny mundurowe powinny zapewniać właściwe warunki składowania oraz utrzymywania pełnej wartości użytkowej przedmiotów umundurowania. Szyby w oknach magazynów powinny być pomalowane na niebiesko lub zasłonięte zasłonami z tkaniny lub tworzywa sztucznego zatrzymującego promienie słoneczne (z wyjątkiem okien od strony północnej).

§  391.

1. 446 Wewnętrzna komórka zaopatrująca zobowiązana jest utrzymywać do 30% zapasu bieżącego należności rocznej obliczonej od stanu etatowego.

2. 447 Kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej zobowiązany jest do określenia wysokości zapasu bieżącego w poszczególnych komórkach organizacyjnych.

3. 448 Zapas bieżący utrzymywany przez wewnętrzne komórki zaopatrujące przeznacza się do:

1) zabezpieczenia bieżących potrzeb związanych z oddawaniem przedmiotów umundurowania do pralni, ich naprawą lub wymianą;

2) uzupełnienia braków powstałych u użytkowników;

3) wydawania przedmiotów umundurowania tym funkcjonariuszom, którzy przybyli z innych jednostek organizacyjnych;

4) zabezpieczenia doraźnych potrzeb komórek organizacyjnych;

5) zabezpieczenia potrzeb związanych z dopasowaniem przedmiotów umundurowania skonfekcjonowanych;

6) zabezpieczenia potrzeb związanych z przyjęciem funkcjonariuszy do służby w Straży Granicznej;

7) zaspokojenia potrzeb w przypadku zakłóceń w realizacji planowanych dostaw zaopatrzenia;

8) zaspokojenia potrzeb związanych z realizacją kolejnej należności;

9) zaspokojenia innych nieprzewidzianych potrzeb.

4. Do obliczenia należności ogólnej (pełnej) przyjmuje się normatyw zapasu równy 30% należności rocznej obliczonej od stanu etatowego.

5. W normatywie zapasów przedmiotów umundurowania skonfekcjonowanych można część zapasów utrzymywać w metrażu z przeznaczeniem dla użytkowników indywidualnych o nietypowej sylwetce.

6. Przy wycenie zapasów należy uwzględniać przedmioty I kategorii, wg obowiązujących cen.

7. W zapasach nie utrzymuje się przedmiotów umundurowania, które nie są przydzielane użytkownikom indywidualnym w naturze i metrażu.

§  392.

1. Zapasy nieprawidłowe w gospodarce mundurowej dzielą się na zapasy:

1) ponadnormatywne;

2) zbędne.

2. 449 Zapasy ponadnormatywne są to zapasy przekraczające obowiązujące normatywy. O sposobie wykorzystania zapasów ponadnormatywnych decyduje kierownik komórki zaopatrującej.

3. 450 Zapasy zbędne są to zapasy, które nie mogą być wykorzystane w wewnętrznej komórce zaopatrującej gospodarki mundurowej w ramach należności, nie nadają się do dalszego użytku ze względu na zły stan techniczny (jakościowy), a ich remont lub naprawa byłaby nieopłacalna.

4. Decyzję odnośnie zagospodarowania zapasów zbędnych podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej.

§ 393. Nadwyżka występuje wówczas, gdy stan faktyczny przedmiotów umundurowania jest wyższy od stanu ewidencyjnego.

§ 394. Brak występuje wówczas, gdy stan faktyczny przedmiotów umundurowania jest mniejszy od stanu ewidencyjnego.

§ 395. W podręcznym magazynie komórki organizacyjnej powinny znajdować się przedmioty umundurowania dla funkcjonariuszy służby kandydackiej. Przedmioty te służą jako "fundusz wymienny" w razie konieczności przekazania przedmiotów umundurowania do naprawy, prania, suszenia i innych podobnych okoliczności, w których funkcjonariuszowi należy wydać na pewien okres inny przedmiot umundurowania zamiast dotychczas używanego.

§  396.

1. 451 W celu zapobieżenia powstawaniu resztek tkanin magazynier w wewnętrznej komórce zaopatrującej ma obowiązek tak planować rozkrój tkanin, aby nie było resztek lub pozostała tylko jedna ze znakiem fabrycznym.

2. Wydanie tkaniny stanowiącej końcową część sztuki (beli) w ilości przekraczającej przewidzianą dla funkcjonariusza w służbie stałej lub przygotowawczej normę może nastąpić:

1) bezpłatnie - do 20 cm powyżej normy - z wpisaniem do dowodu faktycznie wydanej ilości tkaniny,

2) za zgodą tego funkcjonariusza - powyżej 20 cm tkaniny - po opłaceniu przez niego jej równowartości, obliczonej w sposób określony w ust. 3.

3. Resztki tkanin - zależnie od długości - dzieli się na cztery grupy, a ich wartość (w cenie detalicznej za metr bieżący) określają podane w nawiasie procenty:

1) grupa IV długości od 20 do 60 cm włącznie (wartość 30%);

2) grupa III długości od 60 do 120 cm włącznie (wartość 50%);

3) grupa II długości od 120 do 200 cm włącznie (wartość 60%);

4) grupa I długości od 200 do 250 cm włącznie (wartość 75%).

§ 397. 452 O przekazywaniu przedmiotów umundurowania między jednostkami organizacyjnymi decydują kierownicy tych jednostek. Przed przekazaniem informują oni o tym zamiarze kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej BTiZ właściwego ds. gospodarki mundurowej.

§ 398. 453  

1. Maksymalne okresy przechowywania wybranych przedmiotów umundurowania w magazynie mundurowym określa poniższa tabela.

Lp.	Nazwa przedmiotu	Maksymalny okres przechowywania w latach
I. Umundurowanie wyjściowe
1.	Czapka garnizonowa SG	5
2.	Czapka garnizonowa letnia SG	5
3.	Czapka futrzana	5
4.	Mundur wyjściowy z emblematem "Straż Graniczna"	5
5.	Bluza olimpijka z emblematem "Straż Graniczna"	5
6.	Spodnie wyjściowe	5
7.	Spodnie wyjściowe	5
8.	Sweter	5
9.	Kurtka służbowa SG kol. khaki z podpinką i emblematem "Straż Graniczna"	5
10.	Rękawice zimowe	5
11.	Taśma otokowa do czapki garnizonowej SG	5
12.	Oznaki stopni do umundurowania wyjściowego	5
13.	Oznaka stopnia do kurtki służbowej SG	5
14.	Koszula kol. białego z długimi rękawami	5
15.	Koszula kol. białego z krótkimi rękawami	5
16.	Koszula kol. khaki z długimi rękawami i naramiennikami	5
17.	Koszula kol. khaki z krótkimi rękawami i naramiennikami	5
18.	Koszula kol. khaki z wykładanym kołnierzem i krótkimi rękawami	5
19.	Botki zimowe kol. Czarnego	5
20.	Półbuty letnie kol. Czarnego	5
II. Umundurowanie polowe
1.	Czapka polowa	5
2.	Mundur polowy z emblematem "Straż Graniczna"	5
3.	Kurtka polowa z podpinką i emblematem "Straż Graniczna"	5
4.	Koszula polowa z krótkimi rękawami	5
5.	Oznaki stopnia do umundurowania polowego	5
6.	Bluza i spodnie dresów	5
7.	Trzewiki desantowca	5
8.	Pas główny skórzany koloru czarnego	5
III. Umundurowanie specjalistyczne
1.	Mundur polowy letni z emblematem "Straż Graniczna"	5
2.	Ubranie na złą pogodę	5
3.	Ubranie uniwersalne-ocieplacz	5
4.	Buty z membraną izolacyjną	5
5.	Rękawice z membraną izolacyjną	5
6.	Kamizelka ostrzegawcza	5
7.	Kamizelka operacyjno-taktyczna	5

2. Maksymalny okres przechowywania (liczony w pełnych latach) w magazynie mundurowym przedmiotów umundurowania, innych niż przedmioty, o których mowa w ust. 1, powinien być nie dłuższy niż dwukrotność ich okresu użytkowania, z wyjątkiem tych przedmiotów, których okres maksymalnego przechowywania w magazynach został określony przez producenta.

Rozdział  8

Cechowanie przedmiotów umundurowania

§ 399. 454 Cechowanie polega na umieszczaniu określonych znaków (cech) na przedmiotach umundurowania (na ich wewnętrznej stronie lub w rogu przedmiotu) w sposób nie powodujący zmniejszenia ich wartości użytkowej.

§ 400. 455  

1. Cechowania przedmiotów umundurowania dokonuje magazynier w magazynie mundurowym komórki zaopatrującej Nw OSG lub wewnętrznej komórki zaopatrującej prowadzącej magazyn mundurowy przed wydaniem przedmiotów do użytku.

2. W magazynie mundurowym wewnętrznej komórki zaopatrującej przedmioty umundurowania o charakterze trwałym cechuje się stemplem właściwej jednostki organizacyjnej i datą wydania do użytku.

3. Cechowaniu podlegają przedmioty umundurowania, które nie przechodzą na własność użytkownika i podlegają zwrotowi.

Rozdział  9

Zasady użytkowania i konserwacji przedmiotów umundurowania oraz usługi naprawcze, pralnicze i fryzjerskie

§  401.

1. Obowiązkiem każdego przełożonego jest dopilnowanie, aby podwładni utrzymywali w należytym stanie przydzielone im przedmioty umundurowania.

2. 456 Konserwacja przedmiotów wymienionych w ust. 1, ich odkażanie, naprawa oraz pranie należą do zadań wewnętrznej komórki zaopatrującej oddziału i ośrodka szkolenia Straży Granicznej.

3. Konserwacja przedmiotów umundurowania w czasie użytkowania polega na:

1) czyszczeniu, suszeniu, wietrzeniu, trzepaniu i prasowaniu;

2) natłuszczaniu obuwia i usuwaniu zabrudzeń z umundurowania;

3) dokonywaniu we właściwym czasie napraw.

4. 457 Zadaniem wewnętrznej komórki zaopatrującej oraz osób odpowiedzialnych za gospodarkę mundurową komórek organizacyjnych jest zapoznanie wszystkich użytkowników z ich obowiązkami, ze sposobami dokonywania zabiegów konserwcyjnych oraz dopilnowanie, aby były one właściwie wykonywane. Do obowiązków każdego użytkownika należy:

1) stałe utrzymywanie przedmiotów umundurowania w czystości i w stanie zdatnym do użytku;

2) dbanie i oszczędne użytkowanie powierzonych przedmiotów umundurowania;

3) bieżące dokonywanie drobnych napraw (np. przyszycie guzików, haftek, oznak, zszycie małych rozpruć itp.), które nie wymagają specjalnego przygotowania fachowego;

4) niezwłoczne meldowanie przełożonym o brakach w wyposażeniu oraz o uszkodzeniach, wymagających fachowej naprawy.

§  402.

1. W celu zapewnienia funkcjonariuszom warunków do przechowywania, naprawy i konserwacji przedmiotów umundurowania w komórkach organizacyjnych organizuje się:

1) szatnię;

2) suszarnię.

2. W razie występowania trudności lokalowych, za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej, można organizować jedną suszarnię dla kilku komórek organizacyjnych.

3. Za organizację i właściwe funkcjonowanie szatni i suszarni odpowiadają osoby odpowiedzialne za gospodarkę mundurową komórek organizacyjnych.

§  403.

1. Konserwacja maszyn i sprzętu ma na celu utrzymanie ich w stałej sprawności użytkowej. Konserwacji maszyn dokonują osoby obsługujące je lub fachowi konserwatorzy zgodnie z dokumentacją techniczno-obsługową (ruchową) lub instrukcją obsługi. Kierownicy magazynów, pralni i warsztatów zobowiązani są do nadzoru nad prawidłowym użytkowaniem, konserwacją maszyn i sprzętu oraz instruowania podległego personelu w tym zakresie.

2. Napraw małych oraz okresowych przeglądów konserwacyjnych maszyn i sprzętu dokonują odpowiedni specjaliści.

§ 404. 458  

1. Wykonywana przez wewnętrzną komórkę zaopatrującą obsługa funkcjonariuszy obejmuje naprawy, pranie i czyszczenie niektórych przedmiotów oraz usługi fryzjerskie (pierwsze strzyżenie).

2. Dla realizacji tych zadań wewnętrzna komórka zaopatrująca organizuje:

1) warsztaty krawieckie przeznaczone głównie do wykonywania napraw przedmiotów umundurowania oraz inne warsztaty i pralnie;

2) nieodpłatne strzyżenie funkcjonariuszy w służbie kandydackiej przy przyjęciu do służby oraz w innych przypadkach - na zlecenie lekarza.

3) O organizacji usług fryzjerskich i formie rozliczeń z tego tytułu decyduje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej.

§  405.

1. 459 W warsztatach wewnętrznych komórek zaopatrujących wykonuje się bezpłatnie naprawy przedmiotów umundurowania stanowiących własność SG.

2. Prawo do bezpłatnego korzystania z usług pralniczych przysługuje:

1) funkcjonariuszom w służbie stałej lub przygotowawczej w zakresie prania przedmiotów umundurowania specjalistycznego;

2) funkcjonariuszom w służbie kandydackiej w zakresie prania wszystkich przedmiotów umundurowania wydanych im do użytkowania;

3) pracownikom w zakresie prania odzieży ochronnej i roboczej.

Rozdział  10

Zasady postępowania w zakresie wypożyczania przedmiotów umundurowania

§  406.

1. Przedmioty umundurowania - oprócz stanowiących indywidualne wyposażenie funkcjonariuszy i pracowników - będące w użytkowaniu jednostek organizacyjnych Straży Granicznej, mogą stanowić przedmiot wypożyczenia tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

2. Decyzję o wypożyczeniu przedmiotów umundurowania podejmuje, po rozpatrzeniu pisemnej prośby zainteresowanego, kierownik jednostki organizacyjnej, przy uwzględnieniu możliwości i pełnym zabezpieczeniu własnych potrzeb.

3. Nie mogą być przedmiotem wypożyczenia przedmioty umundurowania stanowiące zapasy wojenne i przedmioty umundurowania I kategorii, z wyjątkiem zakwalifikowanych jako zapasy zbędne i ponadnormatywne.

4. Podstawą wypożyczenia przedmiotów umundurowania jest umowa zawarta na piśmie pomiędzy kierownikiem jednostki organizacyjnej a wypożyczającym lub jego prawnym przedstawicielem.

5. 460 Umowa zawierana przez jednostkę organizacyjną na czas dłuższy niż 12 miesięcy, wymaga zgody kierownika komórki zaopatrującej.

6. Za wypożyczenie przedmiotów jednostka organizacyjna pobiera opłatę. W przypadkach szczególnie uzasadnionych, np. wypożyczania przedmiotów jednostkom resortu spraw wewnętrznych i administracji, instytucjom prowadzącym działalność charytatywną, można odstąpić od pobierania opłaty.

7. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 6, strony określają w umowie.

Rozdział  11

Wybrakowanie

§ 407. 461 Wybrakowania przedmiotów umundurowania przeprowadza się według potrzeb nie częściej jednak niż 2 razy w roku. Decyzję w sprawie terminu wybrakowania podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej. Ostatnie wybrakowanie w roku powinno być przeprowadzone w takim terminie, który umożliwi zdjęcie z ewidencji wycofanych z użytku przedmiotów jeszcze w danym roku sprawozdawczym. Wybrakowanie i likwidację przeprowadza się zgodnie z zasadami, o których mowa w § 34 - 38.

§ 408. 462 Za organizację wybrakowania i likwidacji przedmiotów umundurowania w jednostce organizacyjnej odpowiada kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej. Jest on zobowiązany do nadzoru nad przygotowaniem tych przedmiotów do wybrakowania i likwidacji, wydzielenia niezbędnych pomieszczeń oraz zapewnienia warunków do sprawnego przeprowadzenia wybrakowania i likwidacji.

§ 409. Przygotowaniem przedmiotów umundurowania do wybrakowania zajmuje się kierownik magazynu mundurowego poprzez bieżące odkładanie przedmiotów przeznaczonych do wybrakowania. Przedmioty zakwalifikowane do wybrakowania powinny być posegregowane według rodzajów i grup surowcowych, powiązane w paczki, a obuwie w pary. Bielizna oraz inne przedmioty planowane do częściowego wykorzystania w zależności od potrzeb podlegają praniu.

§ 409a. 463  

1. Przedmioty umundurowania przeznaczone do zbycia poza SG jako surowce wtórne pozbawia się cech użyteczności w sposób określony w tabeli:

Lp.	Przedmiot	Sposób pozbawienia cech używalności
1.	Czapki polowe	przeciąć na dwie części poprzez daszek
2.	Czapki futrzane	obciąć lewy nausznik
3.	Berety i furażerki	przeciąć na połowę
4.	Czapki garnizonowe	przeciąć otok (część walcowa) z tyłu czapki
5.	Bluzy, fartuch, koszule i płaszcze	uciąć lewy róg długości 10-20 cm
6.	Bluzy do dresów i marynarskie oraz swetry	przeciąć przód od tyłu do dekoltu
7.	Koce, kołdry, poszwy, poszewki, prześcieradła, ręczniki, serwety, szaliki, pasy, półbuty, szalokominiarki, worki itp.	przeciąć na dwie równe części
8.	Teczki, torby, tornistry, spodenki gimnastyczne	przeciąć na dwie równe części wzdłuż przedmiotu
9.	Kalesony i spodnie	odciąć nogawki po linii krocza
10.	Materace, podgłówki i peleryno-namioty	odciąć róg długości 10-20 cm
11.	Trzewiki	wyciąć otwór 5-8 mm po wewnętrznej stronie na wysokości 4-6 cm od górnej krawędzi obu cholew
12.	Buty	wyciąć otwór 5-8 mm po wewnętrznej stronie na wysokości 4-6 cm od górnej krawędzi obu cholew
13.	Mazaki, szczotki, przedmioty metalowe, drewniane i z tworzyw sztucznych	potłuc (pociąć) na kawałki
14.	Namioty	w widocznym miejscu niespieralnym tuszem (farbą) wykonać napis "Wybrakowano SG" (wielkość liter 15-20 cm)
15.	Sprzęt, maszyny i urządzenia	rozebrać i zdemontować na poszczególne części (elementy). Części przeznaczone na złom pociąć lub połamać.

2. Przedmioty umundurowania nie wymienione w tabeli, o której mowa w ust. 1, a przeznaczone do zbycia poza SG jako surowce wtórne, pozbawia się cech użyteczności w sposób analogiczny.

3. Przedmioty umundurowania przeznaczone do zbycia poza SG jako materiały bądź przedmioty użytkowe pozbawia się cech identyfikujących je ze SG. W przypadku ubrań wchodzących w skład umundurowania polega to na: zdjęciu orzełków, odpruciu naramienników i guzików z orłem oraz usunięciu dystynkcji, oznak i numerów identyfikacyjnych.

4. Przeważenie i przeliczenie przedmiotów umundurowania zakwalifikowanych jako surowce wtórne przeprowadza się stosując podział na grupy określone w tabeli:

Lp.	Grupy surowcowe	J.m.	Grupy przedmiotów
1.	Brezenty	kg	Namioty, worki i płachty (peleryna-namiot), oporządzenie itp.
2.	Guziki	kg	Wszystkie przedmioty posiadające guziki
3.	Makulatura papierowa	kg	Opakowania kartonowe i papierowe
4.	Odpady futrzane	kg	Przedmioty futrzane (części składowe tych przedmiotów)
5.	Odpady gumowe	kg	Obuwie gumowe, części składowe butów filcowo-gumowych, rękawice gumowe, odzież specjalna i sprzęt ochrony specjalnej (części składowe odzieży i sprzętu)
6.	Odpady skórzane	kg	Obuwie, odzież skórzana, rękawice skórzane i pasy skórzane
7.	Czyściwo szmaciane	kg	Bielizna osobista, pościelowa i specjalna oraz inne przedmioty bawełniane i lniane białe. Piżamy, dresy, koszule wyjściowe, prześcieradła i ręczniki frotte, szlafroki, serwety operacyjne, podpinki pod namioty i inne przedmioty bawełniane i lniane w jasnym kolorze. Umundurowanie polowe (poza podpinkami), ubrania robocze, kombinezony technika i czołgisty-warsztatowca, płaszcze drelichowe, mundury i kurtki ćwiczebne OC oraz inne przedmioty bawełniane i lniane w ciemnym kolorze.
8.	Szmaty wełniane i wełno-podobne	kg	Płaszcze sukienne, umundurowanie wyjściowe, koce i derki, podpinki pod kurtki polowe i odzież specjalna (części składowe tych przedmiotów)
9.	Szmaty z włókien syntetycznych	kg	Odzież specjalna (części składowe tej odzieży) i inne wyposażenie specjalne
10.	Złom metalowy	kg	Przedmioty i narzędzia metalowe, maszyny, urządzenia i części namiotów (omasztowanie metalowe)
11.	Złom metalowy użytkowy	kg	Części składowe sprzętu, maszyn, urządzeń (łożyska, odcinki rur, prętów, blach itp.) nadające się do dalszego wykorzystania
12.	Złom drewniany	kg	Przedmioty i narzędzia drewniane, opakowania drewniane itp.
13.	Pozostałe odpady	kg	Części składowe sprzętu, urządzeń wykonanych z tworzywa sztucznego, np. kaski, daszki od czapek
Materiały niewyszczególnione w wykazie należy zaliczać do jednej z wymienionych grup, uwzględniając rodzaj i kolor przedmiotu umundurowania oraz surowiec, z jakiego jest on wykonany

§ 410-413. 464 (uchylone).

DZIAŁ  VII ⁴⁶⁵

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA NIERUCHOMOŚCIAMI

Rozdział  1

Zasady gospodarowania nieruchomościami będącymi w trwałym zarządzie Straży Granicznej

§ 414. Użyte w Dziale VII określenia oznaczają:

1) Kompleks nieruchomości - dwie lub więcej nieruchomości, powiązane ze sobą ze względu na swoje położenie lub przeznaczenie, dla których zakłada się wspólną kartę opisową, o której mowa w § 428;

2) nabycie nieruchomości -nabycie nieruchomości na własność Skarbu Państwa lub ustanowienie trwałego zarządu;

3) zbycie nieruchomości - wygaśnięcie prawa trwałego zarządu;

4) czasowe pozyskanie nieruchomości - dysponowanie nieruchomością na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia;

5) 466 ośrodek szkolenia - Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie i Ośrodek Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej w Lubaniu.

§  415.

1. Komendanci oddziałów Straży Granicznej i ośrodka szkolenia oraz osoby upoważnione do ich reprezentowania uprawnieni są do:

1) występowania z wnioskiem o nabycie dla potrzeb OSG lub ośrodka szkolenia, nieruchomości znajdujących się w ich terytorialnym zasięgu ich działania;

2) występowania z wnioskiem o zbycie całej nieruchomości lub jej części;

3) występowania z wnioskiem o uzyskanie zgody na czasowe pozyskanie nieruchomości w przypadku, gdy dotycząca tej nieruchomości umowa najmu, dzierżawy lub użyczenia będzie zawarta na okres przekraczający trzy lata;

4) zgłaszania propozycji do planu przekazywania do Agencji Mienia Wojskowego niektórych składników mienia Skarbu Państwa będącego w trwałym zarządzie lub władaniu organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub do korekty tego planu.

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, w celu ich akceptacji, kierowane są do Komendanta Głównego Straży Granicznej, za pośrednictwem Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

3. 467 Z wnioskiem o ustanowienie trwałego zarządu nieruchomością na rzecz Komendy Głównej Straży Granicznej występuje do ministra właściwego do spraw wewnętrznych i administracji publicznej Komendant Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej.

4. Właściwy komendant oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia albo osoby upoważnione do ich reprezentowania występują z wnioskiem o ustanowienie trwałego zarządu nieruchomością na rzecz OSG lub ośrodka szkolenia do właściwego starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej lub innego właściwego organu.

§  416.

1. Wniosek o nabycie nieruchomości, o którym mowa w § 415 ust. 1 pkt 1, powinien zawierać:

1) określenie zamierzonej formy prawnej władania nieruchomością;

2) oznaczenie nieruchomości z podaniem dokładnego adresu jej położenia, numeru księgi wieczystej lub zbioru dokumentów, numeru geodezyjnego działki oraz wielkości jej powierzchni;

3) szczegółowe określenie celu jej nabycia, ilości budynków, ich przeznaczenia, powierzchni użytkowej i kubatury. Dane należy określić zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych;

4) wskazanie użytkownika nieruchomości i sposobu jej użytkowania;

5) wskazanie zamierzenia inwestycyjnego w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku przewidziana jest na cele inwestycyjne;

6) wskazanie uprawnień mieszkańców budynków mieszkalnych do lokali zastępczych oraz przez kogo i w jaki sposób zostaną one zapewnione.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć niezbędne dokumenty, a w szczególności:

1) zaświadczenie o przeznaczeniu nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego;

2) plan sytuacyjny terenu, ze wskazaniem powierzchni nieruchomości i oznaczeniem jej granic, numerów działek i obiektów budowlanych;

3) oświadczenie woli właściciela nieruchomości zawarcia umowy sprzedaży;

4) aktualny wypis i wyrys z ewidencji gruntów i budynków;

5) aktualny wypis z księgi wieczystej stwierdzający własność lub zaświadczenie sądu rejonowego, że nieruchomość nie posiada urządzonej księgi wieczystej;

6) oświadczenie starosty wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej o możliwości przekazania nieruchomości na własność Skarbu Państwa;

7) opinię techniczną wydziału techniki i zaopatrzenia OSG lub ośrodka szkolenia, wraz z opisem stanu technicznego obiektu, propozycją zmian adaptacyjnych i określeniem kosztów ewentualnej adaptacji.

§  417.

1. Nabycie nieruchomości na własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na potrzeby statutowe OSG lub ośrodka szkolenia może nastąpić w przypadku, gdy nie ma możliwości pozyskania nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa.

2. W przypadku zamiaru nabycia nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży należy przesłać Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, poza wnioskiem i dokumentami, o których mowa w § 416 operat szacunkowy określający wartość nieruchomości, wskazanie wysokości środków finansowych niezbędnych do pokrycia kosztów związanych z nabyciem nieruchomości oraz dane osobowe funkcjonariusza lub pracownika, który będzie reprezentował Skarb Państwa przed notariuszem, w celu uzyskania pełnomocnictwa do nabycia nieruchomości.

3. Cena nabywanej nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży nie może być wyższa od wartości nieruchomości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego według zasad określonych w przepisach dotyczących gospodarki nieruchomościami.

§ 418. Zawarcie umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości na potrzeby statutowe Straży Granicznej może nastąpić w przypadkach, w których potrzeby OSG lub ośrodka szkolenia nie mogą być zapewnione przez wykorzystanie nieruchomości będących w ich trwałym zarządzie.

§  419.

1. W przypadku, gdy cała nieruchomość lub jej część stała się zbędna, komendant oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia albo osoby upoważnione do ich reprezentowania, za pośrednictwem Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej:

1) zgłaszają Komendantowi Głównemu Straży Granicznej propozycje do planu, o którym mowa w § 415 ust. 1 pkt 4, w terminie do dnia 1 marca roku poprzedzającego to przekazanie lub;

2) występują z wnioskiem do Komendanta Głównego Straży Granicznej o uzyskanie zgody na złożenie właściwemu staroście wniosku o wygaśnięcie trwałego zarządu.

2. Jeżeli przemawia za tym interes państwa związany z jego obronnością i bezpieczeństwem lub inne, ważne względy publiczne albo ekonomiczne, komendant oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia albo osoby upoważnione do ich reprezentowania, zgłaszają Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, za pośrednictwem Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej, propozycje korekty do planu, o którym mowa w § 415 ust. 1 pkt 4, nie częściej jednak niż raz na kwartał w danym roku kalendarzowym.

3. Propozycje do planu, o którym mowa w § 415 ust. 1 pkt 4, lub propozycje jego korekty, o których mowa w ust. 2, opracowywane są w oparciu o wytyczne Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji dotyczące szczegółowego sposobu opracowywania planów przekazywania Agencji Mienia Wojskowego niewykorzystywanego mienia Skarbu Państwa, będącego w trwałym zarządzie organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz innego mienia będącego we władaniu tych jednostek, sposobu realizacji tych planów oraz trybu i sposobu sporządzania sprawozdawczości z ich realizacji.

4. Po przekazaniu do Agencji Mienia Wojskowego nieruchomości zgłoszonych do planu, o którym mowa w § 415 ust. 1 pkt 4, lub po uzyskaniu zgody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, komendant oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia albo osoby upoważnione do ich reprezentowania występują z wnioskiem o wydanie decyzji o wygaśnięciu trwałego zarządu do właściwego starosty.

5. O uzyskanie zgody, o której mowa w ust. 1, Komendant Główny Straży Granicznej, w odniesieniu do nieruchomości znajdujących się w terytorialnym zasięgu jego działania, występuje z wnioskiem o wydanie decyzji o wygaśnięciu trwałego zarządu dla tych nieruchomości, do ministra właściwego do spraw administracji publicznej.

6. Do wniosku o uzyskanie zgody na zbycie nieruchomości, należy dołączyć dokumenty dotyczące zbywanej nieruchomości, a w szczególności:

1) aktualny wypis i wyrys z ewidencji gruntów i budynków;

2) poświadczony odpis z księgi wieczystej stwierdzający prawo trwałego zarządu lub zaświadczenie sądu rejonowego, że nieruchomość nie posiada urządzonej księgi wieczystej;

3) właściwy dokument określający formę prawną władania nieruchomością;

4) opinię właściwych terytorialnie dla miejsca położenia zbywanej nieruchomości jednostek Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, obrony cywilnej o przydatności i możliwości zagospodarowania nieruchomości na cele związane z działalnością tych jednostek.

§  420.

1. Nieruchomości lub ich części czasowo niewykorzystywane dla potrzeb służbowych OSG lub ośrodka szkolenia mogą być wynajmowane, wydzierżawiane lub użyczane:

1) z równoczesnym powiadomieniem:

a) właściwego starosty,

b) 468 Komendanta Głównego Straży Granicznej lub osoby przez niego upoważnionej,

2) za zgodą:

a) właściwego starosty,

b) Komendanta Głównego Straży Granicznej, uzyskaną za pośrednictwem Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej,

– w przypadku, gdy dotycząca tych nieruchomości umowa najmu, dzierżawy lub użyczenia zawierana jest na okres przekraczający trzy lata.

1a. 469 Zgoda, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony strony zawierają kolejną umowę, której przedmiotem jest ta sama nieruchomość.

2. W przypadku nieruchomości wykorzystywanych na potrzeby statutowe KGSG, zgodę na zawarcie umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia wydaje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

3. OSG i ośrodek szkolenia mają prawo wypowiedzenia, za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej każdej umowy najmu, dzierżawy i użyczenia nieruchomości lub jej części, obciążających nieruchomość objętą trwałym zarządem z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia.

4. Wypowiedzenie umów, o których mowa w ust. 3, dla nieruchomości znajdujących się w terytorialnym zasięgu działania Komendanta Głównego Straży Granicznej wymaga zgody ministra właściwego do spraw administracji publicznej.

5. W sprawach związanych z najmem, dzierżawą lub użyczeniem nieruchomości lub ich części mają zastosowanie przepisy rozdziału 2.

6. Objęcie nieruchomości po zawarciu umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia albo po wygaśnięciu tych obciążeń, następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dokładnym opisem stanu technicznego.

§  421.

1. Nieruchomości będące w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych SG podlegają ewidencji.

2. 470 Ewidencję nieruchomości będących w trwałym zarządzie OSG lub ośrodku szkolenia, zakłada i prowadzi właściwa wewnętrzna komórka organizacyjna do spraw nieruchomości tych jednostek organizacyjnych. Ewidencję nieruchomości znajdujących się w trwałym zarządzie KGSG prowadzi właściwa wewnętrzna komórka organizacyjna do spraw nieruchomości Nw OSG. W Biurze Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej prowadzi się główną ewidencję wszystkich nieruchomości będących w trwałym zarządzie SG.

3. Ewidencja nieruchomości ma na celu ustalenie faktycznego stanu posiada nieruchomości pod względem ilości, wielkości, wartości, stanu technicznego, przeznaczenia i przydatności dla potrzeb SG oraz dokładnych granic geodezyjnych tych nieruchomości.

4. Podstawę do założenia ewidencji nieruchomości stanowi decyzja o ustanowieniu trwałego zarządu na rzecz jednostki organizacyjnej SG lub umowa notarialna o nabyciu nieruchomości na własność Skarbu Państwa oraz protokół zdawczo-odbiorczy.

5. Podstawę wykreślenia nieruchomości z ewidencji stanowi decyzja o wygaśnięciu trwałego zarządu, protokół zdawczo-odbiorczy lub protokół rozbiórki budynku.

6. O wszelkich zmianach, które należy uwzględnić w ewidencji nieruchomości, OSG i ośrodek szkolenia powiadamiają Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej w formie meldunku, o którym mowa w § 422 pkt 2.

§ 422. Ewidencja nieruchomości obejmuje następujące dokumenty:

1) Meldunek EN-1 o stanie nieruchomości, którego wzór określa załącznik nr 1 do zarządzenia;

2) Meldunek EN-2 o zmianach w ewidencji nieruchomości, którego wzór określa załącznik nr 80 do zarządzenia;

3) album nieruchomości, którego wzór określa załącznik nr 2 do zarządzenia;

4) książka ewidencji nieruchomości, której wzór określa załącznik nr 82 do zarządzenia;

5) teczka kompleksu nieruchomości;

6) raport kwartalny z realizacji planu, o którym mowa w § 415 ust. 1 pkt 4.

§ 423. Meldunek EN-1, o którym mowa w § 422 pkt 1, sporządza się i przesyła Dyrektorowi Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej dwa razy w roku, raz za okres półrocza i następnie za cały rok, w terminie do 5 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po okresie sprawozdawczym. W przypadku braku zmian, o których mowa w § 421 ust 6, zamiast tego meldunku należy nadesłać informację o braku takich zmian.

§ 424. Meldunek EN-2, o którym mowa w § 422 pkt 2, sporządza się i przesyła Dyrektorowi Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej w terminie 14 dni od daty zaistnienia zmiany.

§  425.

1. Album nieruchomości, o którym mowa w § 422 pkt 3, prowadzi się dla całego zasobu nieruchomości będących aktualnie w trwałym zarządzie jednostki organizacyjnej SG oraz oddzielnie dla kompleksów nieruchomości zbytych i skreślonych z ewidencji. Album zawiera następujące dokumenty:

1) zbiorcze zestawienie posiadanych kompleksów nieruchomości, nieruchomości nie wchodzących w skład tych kompleksów lub części nieruchomości;

2) karty opisowe;

3) szkice sytuacyjne sporządzane oddzielnie dla kompleksu nieruchomości, nieruchomości nie wchodzących w skład kompleksu nieruchomości, a w uzasadnionych przypadkach również części nieruchomości;

2. Kartę opisową, o której mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się oddzielnie dla kompleksu nieruchomości lub nieruchomości nie wchodzącej w skład kompleksu nieruchomości, a w uzasadnionych przypadkach również dla części nieruchomości.

§ 426. Książkę ewidencji nieruchomości, o której mowa w § 422 pkt 4, zakłada się na podstawie kart opisowych, o których mowa w § 425, oraz właściwego dokumentu określającego formę prawną władania nieruchomością. Powinna ona zawierać zestawienie wszystkich posiadanych kompleksów nieruchomości z uwzględnieniem następujących danych dotyczących tych kompleksów:

1) numeru;

2) nazwy;

3) dokładnego adresu;

4) ilości obiektów;

5) łącznej kubatury obiektów;

6) łącznej powierzchni użytkowej nieruchomości;

7) łącznej powierzchni gruntu.

§  427.

1. Teczka kompleksu nieruchomości, o której mowa w § 422 pkt 5, zawiera dokumenty:

1) określające formę prawną władania nieruchomościami;

2) geodezyjno-kartograficzne;

3) inne, dotyczące tego kompleksu nieruchomości.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, należy opisać i ponumerować. Opis jest pierwszym dokumentem w teczce.

§ 428. Raport kwartalny, o którym mowa w § 422 pkt 6, sporządzony zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 8 do wytycznych, o których mowa w § 419 ust. 3 komendant oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia albo osoby upoważnione do ich reprezentowania, przesyłają (również w formie elektronicznej, pocztą intranetową) Dyrektorowi Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej raz na kwartał, w terminie do pierwszego dnia pierwszego miesiąca każdego kwartału.

§  429.

1. Kompleks nieruchomości, nieruchomość nie wchodzącą w skład kompleksu nieruchomości, a w uzasadnionych przypadkach również część nieruchomości, oznacza się numerem ewidencyjnym, zastrzeżeniem § 430 ust. 3.

2. Numer ewidencyjny, o którym mowa w ust. 1, nadaje Dyrektor Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej na wniosek właściwego komendanta oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia albo osoby upoważnionej do ich reprezentowania.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć szkic sytuacyjny kompleksu nieruchomości, nieruchomości nie wchodzącej w skład kompleksu nieruchomości lub części nieruchomości, dokument określający formę prawną władania oraz kartę opisową, o której mowa w § 425.

§  430.

1. Numerację poszczególnych budynków w granicach kompleksu nieruchomości ustala Naczelnik Wydziału Techniki i Zaopatrzenia Oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia oraz Dyrektor Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

2. Numery ewidencyjne budynków w granicach kompleksu zamieszcza się na elewacji frontowej. Wielkość cyfr powinna wynosić nie mniej niż 20 cm.

3. Nadanie numeru budynku i numeru ewidencyjnego, o którym mowa w § 429 ust. 1, nie dotyczy czasowo pozyskanego kompleksu nieruchomości, nieruchomości nie wchodzącej w skład kompleksu nieruchomości lub części nieruchomości.

§ 431. Dokumenty dotyczące nieruchomości będących w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych SG oraz dokumenty nieruchomości czasowo pozyskanych przechowuje się w osobnych teczkach.

§ 432. Nieruchomość obejmuje się w trwały zarząd wraz z jej dokumentacją techniczną. Przyjęcie tej dokumentacji zamieszcza się w protokole zdawczo-odbiorczym.

§ 432a. 471 Jednostki organizacyjne sporządzają informację w zakresie lokali mieszkalnych, realizacji pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe i świadczeń wynikających z prawa do lokalu mieszkalnego w terminach do 15 lipca za minione sześć miesięcy danego roku oraz do 15 stycznia za minione sześć miesięcy roku poprzedniego i cały poprzedni rok. Wzór informacji określa załącznik nr 81a do zarządzenia.

Rozdział  2

Zasady gospodarowania nieruchomościami czasowo niewykorzystanymi dla potrzeb służbowych Straży Granicznej

§  433.

1. Przed zawarciem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia nieruchomości, bądź jej części, będącej w trwałym zarządzie jednostek budżetowych na okres nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd należy:

1) uzyskać pisemną zgodę organu nadzorującego - w przypadku, gdy umowa ta zawierana jest na okres przekraczający trzy lata;

2) uzyskać zgodę właściwego starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej lub innego właściwego organu w przypadku, gdy umowa jest zawierana na okres dłuższy niż trzy lata;

3) przeprowadzić postępowanie przetargowe, o którym mowa w § 437, lub dokonać wyboru oferenta w drodze bezprzetargowej w przypadkach, o których mowa w ust. 2;

4) sporządzić projekt umowy i uzyskać akceptację organu nadzorującego w przypadku, gdy umowa ta zawierana jest na okres przekraczający trzy lata;

5) zawiadomić organ, o którym mowa w pkt 2, o zawarciu umowy na okres nie przekraczający trzech lat.

2. W drodze bezprzetargowej może być zawarta umowa najmu, dzierżawy lub użyczenia, jeżeli:

1) jej przedmiotem jest garaż wybudowany za zezwoleniem kierownika jednostki budżetowej ze środków własnych użytkującego;

2) ma być zawarta na okres nie przekraczający 1 miesiąca albo polega na udostępnieniu obiektów rekreacyjno-sportowych, sal konferencyjnych, kinowych itp. Na czas oznaczony w godzinach lub dniach;

3) powierzchnia udostępnianego obiektu lub terenu jest mniejsza niż 10 m²;

4) jest to uzasadnione przeznaczeniem lub charakterem przedmiotu umowy, z jednoczesnym uzyskaniem zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej w przypadku, gdy umowa zawierana jest na okres przekraczający trzy lata;

5) 472 drugą stroną tej umowy są jednostki organizacyjne podległe lub nadzorowane przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przypadku zawarcia umowy użyczenia.

§  434.

1. Wniosek o uzyskanie zgody organu nadzorującego, o której mowa w § 433 pkt 1, komendant oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia albo osoby upoważnione do ich reprezentowania, kierują do Komendanta Głównego Straży Granicznej za pośrednictwem Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej co najmniej 21 dni przed planowanym zawarciem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia nieruchomości. Wniosek ten, w odniesieniu do nieruchomości będących w trwałym zarządzie KGSG, Komendant Główny Straży Granicznej kieruje do ministra właściwego dla spraw wewnętrznych i administracji.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, winien zawierać następujące informacje:

1) dokładne oznaczenie nieruchomości;

2) szczegółowe określenie przedmiotu umowy (powierzchni użytkowej, kubatury, numeru budynku i jego przeznaczenia w odniesieniu do obiektów kubaturowych) oraz numer geodezyjny działki i jej powierzchnię;

3) określenie rodzaju umowy z dokładnym oznaczeniem proponowanego okresu jej obowiązywania i szczegółowym uzasadnieniem wyboru proponowanej formy wyłonienia oferenta;

4) wskazanie tryb wyłonienia podmiotu umowy (określenie rodzaju postępowania);

5) wskazanie podmiotu umowy w przypadku bezprzetargowej formy jego wyłonienia (imię, nazwisko i adres lub nazwę i siedzibę oraz imię, nazwisko i adres osoby reprezentującej).

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć opinię właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych.

§ 435. Wypowiedzenie umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia może nastąpić jedynie za zgodą organu nadzorującego, na podstawie odrębnych przepisów.

§ 436. Postępowanie przetargowe wszczyna kierownik jednostki budżetowej przez wyznaczenie nieruchomości czasowo niewykorzystywanej dla potrzeb służbowych Straży Granicznej, mogącej być przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia.

§  437.

1. Postępowanie przetargowe prowadzone jest w formie przetargu ograniczonego lub przetargu nieograniczonego, zgodnie z regulaminem określonym w załączniku nr 83 do zarządzenia.

2. O wyborze formy przetargu decyduje kierownik jednostki budżetowej.

§  438.

1. W przetargu ograniczonym mogą brać udział tylko funkcjonariusze i pracownicy SG, emeryci i renciści SG oraz emeryci i renciści Wojsk Ochrony Pogranicza.

2. W przetargu nieograniczonym mogą brać udział oferenci, którzy przedstawią zaświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej i złożą oświadczenie, że są w sytuacji finansowej pozwalającej realizować zobowiązania wynikające z umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia wraz z zaświadczeniami z banku i zaświadczeniem z właściwego urzędu skarbowego o nie zaleganiu z podatkami oraz informację o niekaralności z Centralnego Rejestru Skazanych.

§ 439. W sprawach związanych z przeprowadzeniem postępowania przetargowego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego.

§  440.

1. Umowę najmu, dzierżawy lub użyczenia sporządza się w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego.

2. Projekt umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia zawieranej na okres przekraczający trzy lata, komendant oddziału Straży Granicznej lub ośrodka szkolenia, po uzyskaniu opinii radcy prawnego, przesyła Dyrektorowi Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej w celu jego akceptacji.

§ 440a. 473  

1. W przypadku zawierania umowy użyczenia, której podmiotem jest jednostka organizacyjna podległa lub nadzorowana przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji biorącemu w użyczenie nie nalicza się wydatków ponoszonych przez użyczającego z tytułu zarządu oraz podatku od nieruchomości.

2. Opłaty wynikające z tytułu eksploatacji nieruchomości oblicza się biorącemu w użyczenie w wysokości równej wzrostowi opłat ponoszonych przez użyczającego z tytułu zawarcia umowy.

§  441.

1. W celu zabezpieczenia należności wynikających z umowy, najemca lub dzierżawca zobowiązany jest do wpłaty kaucji w wysokości dwumiesięcznego czynszu.

2. Kaucję, o której mowa w ust. 1, najemca lub dzierżawca wpłaca przed podpisaniem umowy na rachunek wskazany przez właściwą komórkę finansową dysponenta budżetu.

3. Kaucję, o której mowa w ust. 1, rozlicza się na dzień rozwiązania umowy.

4. Kaucja, o której mowa w ust. 1, podlega zwrotowi wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym jest ona przechowywana, pomniejszona o koszty prowadzenia rachunku i prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek oferenta.

§  442.

1. 474 Udostępnioną nieruchomość lub jej część użytkownik ma obowiązek ubezpieczyć na rzecz SG z wyjątkiem przypadków gdy przedmiotem umowy zawartej w związku z udostępnieniem tej nieruchomości, jest grunt lub obiekt udostępniany na czas określony w godzinach lub dniach, a także gdy podmiotem tej umowy są jednostki organizacyjne podległe lub nadzorowane przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

2. Wysokość ubezpieczenia, jego zakres oraz termin zawarcia umowy ubezpieczenia, określa kierownik jednostki budżetowej.

§  443.

1. Postępowanie przetargowe rozpoczęte, a nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia realizowane jest na podstawie dotychczasowych przepisów.

2. Wszelkie umowy najmu dzierżawy lub użyczenia nieruchomości, zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia zachowują moc do dnia obowiązywania danej umowy.

§  444.

1. Udostępnienie obiektów służbowych na podstawie zawartych umów najmu, dzierżawy lub użyczenia odbywa się zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony informacji niejawnych.

2. Nie wolno przechowywać żadnych materiałów i sprzętu w pomieszczeniu, które stanowi przedmiot umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia.

§  445.

1. Dyrektorowi Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej przesyła się kserokopie zawartych umów w terminie 14 dni od ich podpisania.

2. Roczną informację o zawartych umowach najmu, dzierżawy i użyczenia należy przesyłać Dyrektorowi Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku. Wzór tej informacji określa załącznik nr 84 do zarządzenia.

DZIAŁ  VIII

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA OPAŁEM

§ 448. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) gospodarowanie opałem - czynności związane z planowaniem, zakupem, magazynowaniem, obliczaniem należności i rozliczaniem zużycia opału;

2) 475 komórka zużywająca opał - wewnętrzną komórkę organizacyjną oddziału Straży Granicznej albo Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie odpowiedzialną za prawidłowe zużycie opału;

3) należność opału - ilość opału przysługująca jednostce budżetowej na sezon grzewczy na ogrzewanie budynków i pomieszczeń oraz na potrzeby gospodarcze (przygotowanie posiłków, sanitarno - higieniczne, techniczne i inne) z uwzględnieniem zapasu normatywnego;

4) średni współczynnik przenikania ciepła - jednakowa wielkość współczynnika przenikania ciepła na minimum 60% powierzchni przegród pionowych budynku (liczonych bez powierzchni okien).

§ 449. 476  

1. Osobami odpowiedzialnymi za gospodarowanie opałem w Straży Granicznej są:

1) w Komendzie Głównej Straży Granicznej - Komendant Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej;

2) w innych jednostkach budżetowych - kierownicy tych jednostek.

2. Nadzór nad gospodarowaniem opałem w Straży Granicznej sprawuje Dyrektor Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

§  450.

1. Terminy rozpoczęcia i przerwania ogrzewania budynków, określa kierownik jednostki budżetowej, kierując się koniecznością utrzymania temperatur wewnętrznych zgodnie z PN-82/B-02402, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Ogrzewanie budynków rozpoczyna się nie wcześniej niż dnia 15 września i przerywa nie później niż dnia 15 maja.

§  451.

1. Normy należności opału na ogrzewanie budynków oraz na potrzeby gospodarcze określają "Normy należności opału", stanowiące załącznik nr 85.

2. 477 Normy należności opału, o których mowa w ust. 1, dotyczą opału o wartości opałowej 21 MJ/kg.

3. 478 W przypadku stosowania opału o wartości opałowej innej niż określona w ust. 2, do obliczenia należności opału stosuje się współczynnik przeliczeniowy Wp, który oblicza się dzieląc przyjętą wartość opałową 21 MJ/kg przez rzeczywistą wartość opałową.

§  452.

1. Norm należności opału, o których mowa w § 451 ust. 1, nie stosuje się do następujących nośników energii:

1) gazu ziemnego i koksowniczego dostarczanego z zewnętrznych sieci gazowniczych;

2) energii elektrycznej;

3) energii cieplnej dostarczanej od dostawcy spoza Straży Granicznej za pośrednictwem wymienników ciepła.

2. Wysokość zużycia nośników energii, o których mowa w ust. 1, podlega wyłącznie wprowadzeniu na ewidencję, według wskazań przyrządów pomiarowych. Wielkość dostaw tych nośników energii powinna zapewnić utrzymanie temperatur wewnętrznych zgodnie z Polską Normą, o której mowa w § 451 ust. 1.

§  453.

1. 479 Normy należności opału, o których mowa w § 450 ust. 1, dotyczą budynków, których izolacyjność cieplna przegród jest zgodna z PN-91/B-02020, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. 480 W przypadku budynków, których izolacyjność cieplna przegród jest niezgodna z PN-91/B-02020, do obliczenia należności opału stosuje się współczynnik korygujący Wk=1,07.

3. Normy należności opału, o których mowa w § 451 ust. 1, dotyczą budynków wolnostojących. Budynki połączone łącznikiem uważa się za budynki wolnostojące, a kubaturę łącznika dolicza się do kubatury budynku mniejszego.

4. W przypadku, gdy w budynku znajdują się pomieszczenia o różnym przeznaczeniu (np. biura, pralnie, magazyny itp.), dla których przewidziane są różne temperatury wewnętrzne, należność opału oblicza się oddzielnie dla każdej grupy pomieszczeń, pod warunkiem, że każda z tych grup stanowi co najmniej 20% ogólnej kubatury budynku.

§  454.

1. Dla budynków nietypowych oraz w przypadkach nie przewidzianych w zestawach określonych w załączniku nr 85, należność opału może być, za zgodą kierownika jednostki budżetowej, ustalona na podstawie rzeczywiście zużytego opału.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, należy:

1) określić i uzasadnić wysokość temperatury wewnętrznej pomieszczeń danego budynku;

2) 481 obliczyć wysokość sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania, zgodnie z załącznikiem G do normy PN-B-02025:2001.

§ 455. Należność opału składa się z należności na ogrzanie budynków i pomieszczeń oraz na potrzeby gospodarcze.

§ 456. Należność opału na ogrzewanie budynków i pomieszczeń ustala się w oparciu o:

1) właściwy zestaw norm należności opału dla odpowiedniej temperatury obliczeniowej związanej z przeznaczeniem budynku, określony w załączniku nr 85;

2) kubaturę budynku faktycznie ogrzewaną, obliczoną po zewnętrznym obrysie przegród;

3) strefę opałową, w której znajduje się budynek zgodnie z podziałem Polski na strefy klimatyczne, według PN-82/B-02403;

4) położenie i rodzaj budynku, mające wpływ na zwiększenie zużycia opału, uwzględniając dodatki do należności podstawowej opalu na ogrzewanie, określone w załączniku nr 86;

5) wartość opałową (współczynnik przeliczeniowy);

6) współczynnik przenikania ciepła przegród (współczynnik korygujący).

§  457.

1. Należność opału na potrzeby gospodarcze ustala się w oparciu o:

1) właściwy zestaw norm należności opału związanych z rodzajem potrzeb gospodarczych, określony w załączniku nr 85;

2) liczbę jednostek obliczeniowych (liczbę żywionych osób, psów, ilość grzanej wody, ilość pranej bielizny itp.);

3) wartość opałową (współczynnik przeliczeniowy).

§  458.

1. Należność opału na ogrzewanie budynku oblicza się z zastosowaniem norm należności ustalonych we właściwych zestawach, określonych w załączniku nr 85:

1) dla budynków o kubaturze do 1.000 m³ według wzoru:

N = k x n;

2) dla budynków o kubaturze powyżej 1.000 m³ według wzoru:

N = k₁ x n₁ + (k₂ - k₁) x n₂ + ...+ (k - k_{n - 1}) x n_n;

gdzie:

"N" - oznacza należność opału na ogrzewanie budynku,

"k₁" - oznacza kubaturę budynku z pierwszego wiersza przyjętego zestawu,

"n₁" - oznacza normę należności opału na kubaturę budynku z pierwszego wiersza przyjętego zestawu,

"k₂" - oznacza kubaturę budynku z drugiego wiersza przyjętego zestawu,

"n₂" - oznacza normę należności opału na kubaturę budynku z drugiego wiersza przyjętego zestawu,

"k" - oznacza rzeczywistą kubaturę budynku (w przedziale od "k_{n - 1}" do "k_n"),

"k_{n - 1}" - oznacza kubaturę budynku z przedziału poprzedzającego kubaturę rzeczywistą,

"k_n" - oznacza kubaturę budynku z przedziału obejmującego kubaturę rzeczywistą,

"n_n" - oznacza normę należności opału na kubaturę budynku z przedziału obejmującego kubaturę rzeczywistą,

"1, 2, ...n" - oznacza kolejne wiersze z zestawów norm należności.

2. W przypadku, gdy dokumentacja techniczna systemu grzewczego budynku określa normę należności opału, normę tę przyjmuje się zgodnie z tą dokumentacją.

§  459.

1. Należność opału oblicza się dla wszystkich budynków będących w zarządzie jednostki budżetowej.

2. Należności opału oblicza się oddzielnie dla każdego budynku na kwestionariuszu opałowym, którego wzór określa załącznik nr 87.

3. W przypadkach zaistnienia zmian mających wpływ na należność opału sporządza się nowy kwestionariusz opałowy.

4. 482 Wewnętrzna komórka zaopatrująca sporządza roczne, zbiorcze zestawienie należności opału na podstawie poszczególnych kwestionariuszy opałowych.

§  460.

1. Prowadzenie ewidencji opału oraz obieg dokumentów dotyczących ewidencjonowania opału reguluje zakładowy plan kont.

2. Opał znajdujący się w jednostce budżetowej podlega ewidencji bez względu na rodzaj i źródło zaopatrzenia.

3. 483 W ewidencji stanów ilościowych oleju opałowego należy stosować jednostkę miary kilogram. Stan produktu ewidencjonuje się w pełnych jednostkach miary.

4. 484 Podstawą ustalenia ilości zużytego opału w komórce zaopatrującej jest protokół jego zużycia, który sporządza się w miesięcznych okresach rozliczeniowych do 10 dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, za który opał jest rozliczany. Protokół zużycia stanowi podstawę do zdjęcia opału z ewidencji.

5. 485 Do naliczania ubytków naturalnych oleju opałowego należy stosować przepisy regulujące gospodarkę MPS w zakresie oleju napędowego.

§ 461. Składowanie opału odbywa się zgodnie z Polskimi Normami, przepisami przeciwpożarowymi oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 462. Inwentaryzację opału przeprowadza się zgodnie z przyjętymi w jednostce budżetowej zasadami inwentaryzacji z uwzględnieniem przepisów niniejszego zarządzenia.

§ 463. 486 Ostateczne rozliczenie zużytego opału następuje po zakończeniu sezonu grzewczego, według stanu na dzień 15 maja, na podstawie inwentaryzacji. W sezonowych ośrodkach wczasów i kolonii inwentaryzację przeprowadza się po zakończeniu ich działalności w danym roku kalendarzowym.

§  464.

1. Czynności związane z inwentaryzacją opału polegają na:

1) ustaleniu ilości opału znajdującego się w jednostce budżetowej;

2) 487 sprawdzeniu prawidłowości prowadzenia ewidencji opału, w tym porównanie stanów ewidencyjnych opału w wewnętrznej komórce zaopatrującej i komórkach zużywających opał ze stanem faktycznym;

3) ustaleniu ilości zużytego opału w okresie rozliczeniowym (ilość pobranego opału pomniejszona o stwierdzony stan faktyczny);

4) porównaniu wielkości zużycia opału z należnością wynikającą z kwestionariuszy opałowych, a w przypadku stwierdzenia przepałów ustalenie przyczyn ich powstania;

5) ocenie warunków składowania opału.

2. Inwentaryzację opału prowadzi komisja powołana przez kierownika jednostki budżetowej.

3. Przed inwentaryzacją opalu należy:

1) uporządkować wszystkie magazyny opałowe (w razie potrzeby spryzmować opał stały);

2) wstrzymać wydawanie opału z magazynów na okres ustalania jego stanu faktycznego.

§  465.

1. Ilość opału na składowisku oblicza się mnożąc jego ciężar objętościowy (dla właściwego sortymentu) przez objętość.

2. Przy obliczaniu ilości opału na składowisku przyjmuje się błąd obliczeniowy w wysokości:

1) +/- 5% dla zwałów regularnych;

2) +/- 8% dla zwałów nieregularnych.

§  466.

1. W przypadku, gdy zużycie opału na ogrzewanie przekroczyło należność opału, a okres ogrzewania trwał dłużej niż 183 dni, zużytą na ten cel ilość opału należy uwzględnić przy rozliczeniu danego sezonu ogrzewczego.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, na każdy dzień dodatkowego ogrzewania przyjmuje się 70% średniej dobowej należności opału wraz z dodatkami.

§ 467. 488 Wewnętrzna komórka zaopatrująca analizuje wyniki inwentaryzacji, opracowuje zestawienie zbiorcze oraz przedstawia kierownikowi jednostki budżetowej wnioski zmierzające do usprawnienia gospodarowania opałem.

§ 468. Po zakończeniu sezonu grzewczego komendant oddziału Straży Granicznej i Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie przesyła do Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej, w terminie do dnia 15 lipca każdego roku kalendarzowego sprawozdanie z gospodarowania opałem, według stanu na dzień 15 maja. Wzór sprawozdania określa załącznik nr 88.

§ 469. W przypadku zużycia opału ponad należność opału, sporządza się protokół, w którym określa się przyczyny powstania przepałów ponadnormatywnych. Protokół podlega zatwierdzeniu przez osoby wymienione w § 449.

§ 470. Postępowanie w przypadku powstania szkód spowodowanych niewłaściwym gospodarowaniem opałem regulują odrębne przepisy.

DZIAŁ  IX

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA POKOJAMI INTERNATOWYMI I GOŚCINNYMI

§  471.

1. 489 W celu zapewnienia tymczasowego zakwaterowania dla funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej oraz innych osób, w Komendzie Głównej Straży Granicznej, oddziałach Straży Granicznej, Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie oraz Ośrodku Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej w Lubaniu wydziela się pomieszczenia z przeznaczeniem na pokoje internatowe i gościnne.

2. Za wyznaczenie spośród wydzielonych pomieszczeń pokoi internatowych i gościnnych oraz dysponowanie miejscami w tych pokojach odpowiadają:

1) 490 w Komendzie Głównej Straży Granicznej - Komendant Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej,

2) w oddziałach Straży Granicznej - komendant oddziału Straży Granicznej,

3) w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie - Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie,

4) 491 w Ośrodku Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej w Lubaniu - Komendant Ośrodka Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej w Lubaniu.

§ 471a. 492  

1. 493 (uchylony).

2. 494 (uchylony).

3. Przepisu § 478 pkt 5 nie stosuje się w przypadku wniosków o tymczasowe zakwaterowanie w pokoju internatowym lub gościnnym wydzielonym w Ośrodku Konferencyjno-Szkoleniowym Straży Granicznej w Świdrze.

§ 472. Osoba ubiegająca się o tymczasowe zakwaterowanie w pokoju internatowym lub gościnnym, z wyjątkiem funkcjonariusza i pracownika Straży Granicznej przebywającego w podróży służbowej, obowiązana jest wystąpić z pisemnym wnioskiem o tymczasowe zakwaterowanie do właściwej z osób, o których mowa w § 471 ust. 2.

§  473.

1. Pokoje internatowe przeznaczone są do tymczasowego zakwaterowania funkcjonariuszy Straży Granicznej w służbie stałej lub przygotowawczej, nie posiadających lokalu mieszkalnego lub kwatery tymczasowej w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej.

2. Oprócz osób, o których mowa w ust. 1, do korzystania z tymczasowego zakwaterowania w pokojach internatowych uprawnieni są:

1) funkcjonariusze i pracownicy Straży Granicznej przebywający w podróży służbowej,

2) funkcjonariusze Straży Granicznej przeniesieni lub oddelegowani do czasowego pełnienia służby winnej miejscowości,

3) inne osoby, za zgodą właściwej z osób, o których mowa w § 471 ust. 2.

§ 474. Osoba tymczasowo zakwaterowana w pokoju internatowym może, po uzyskaniu pisemnej zgody osoby administrującej pokojami internatowymi i współmieszkańców, doposażyć zajmowany pokój w meble lub inny sprzęt gospodarstwa domowego zakupiony ze środków własnych.

§ 475. 495  

1. Funkcjonariusz i pracownik Straży Granicznej, niekorzystający z przydzielonego miejsca w pokoju internatowym z powodu:

1) przeniesienia lub delegowania do czasowego pełnienia służy w innej miejscowości;

2) przebywania w podróży służbowej lub wykonywania innych zadań służbowych;

3) korzystania ze zwolnienia lekarskiego trwającego nie dłużej niż 14 dni;

4) urlopu wypoczynkowego,

może być zwolniony z ponoszenia opłat za korzystanie z pokoju internatowego za okres, w którym faktycznie z niego nie korzystał.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, możliwe jest w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1) uzyskania zgody właściwej osoby, o której mowa w § 471 ust. 2, na tymczasowe zakwaterowanie, w określonym terminie, innej osoby na miejsce funkcjonariusza lub pracownika Straży Granicznej dotychczas zakwaterowanego;

2) pisemnej zgody funkcjonariusza lub pracownika dotychczas zakwaterowanego na zakwaterowanie na jego miejsce inne osoby, w czasie, gdy nie będzie korzystał z pokoju;

3) opróżnienia pokoju przez funkcjonariusza lub pracownika Straży Granicznej z jego rzeczy osobistych.

§ 476. Pokoje gościnne przeznaczone są do tymczasowego zakwaterowania:

1) funkcjonariuszy Straży Granicznej w służbie stałej i przygotowawczej,

2) pracowników Straży Granicznej,

3) emerytów i rencistów Wojsk Ochrony Pogranicza oraz Straży Granicznej,

4) innych osób, za zgodą właściwej z osób, o których mowa w § 471 ust 2.

§ 477. Dyrektor i komendanci, o których mowa w § 471 ust. 2, wyznaczą osoby sprawujące bezpośredni nadzór nad gospodarowaniem pokojami internatowymi i gościnnymi oraz osoby administrujące tymi pokojami.

§ 478. Osoba administrująca pokojami internatowymi i gościnnymi obowiązana jest do:

1) 496 gospodarowania sprzętem kwaterunkowym, żywnościowym, radiowo-telewizyjnym, przedmiotami umundurowania oraz innym sprzętem stanowiącym wyposażenie pokoi internatowych i gościnnych,

2) prowadzenia ewidencji wyposażenia pokoi internatowych i gościnnych,

3) opracowania regulaminu porządkowego pokoi internatowych i gościnnych,

4) prowadzenia ewidencji osób tymczasowo zakwaterowanych w pokojach internatowych i gościnnych oraz ewidencji meldunkowej tych osób,

5) opiniowania wniosków o tymczasowe zakwaterowanie w pokoju internatowym lub gościnnym,

6) kwaterowania nowo przyjmowanych osób,

7) pobierania opłat za korzystanie z pokoi internatowych i gościnnych.

§  479.

1. Osoby administrujące, o których mowa w § 478 opracują tabele opłat za korzystanie z pokoi internatowych i gościnnych, uwzględniając koszty rzeczywiście poniesione na ich utrzymanie i obowiązującą stawkę podatku VAT.

2. 497 Tabele opłat, o których mowa w ust. 1, po uzgodnieniu odpowiednio z głównym księgowym oddziału Straży Granicznej lub głównym księgowym budżetu Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie lub głównym księgowym budżetu Ośrodka Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej w Lubaniu, zatwierdzają osoby, o których mowa w § 471 ust. 2.

3. Osoby tymczasowo zakwaterowane w pokojach internatowych obowiązane są do wnoszenia opłat za korzystanie z pokoju internatowego w terminie do dnia dziesiątego każdego miesiąca za ubiegły miesiąc kalendarzowy lub w dniu zwolnienia miejsca w takim pokoju.

4. Osoby tymczasowo zakwaterowane w pokojach gościnnych obowiązane są do wnoszenia opłat za korzystanie z pokoju gościnnego w dniu zwolnienia miejsca w takim pokoju, na podstawie faktury VAT lub zlecenia przyjęcia wpłaty gotówkowej przez kasę rejestrującą.

5. Opłaty za korzystanie z pokoi internatowych i gościnnych przyjmuje oraz ewidencjonuje, zgodnie z obowiązującymi przepisami finansowymi, osoba administrująca, o której mowa w § 478.

6. 498 W szczególnie uzasadnionych przypadkach, wynikających z funkcjonowania i organizacji obsługi recepcyjnej miejsc w pokojach internatowych lub gościnnych, dopuszcza się pobieranie opłat za zakwaterowanie w innym dniu, niż w dniu zwolnienia miejsca w tych pokojach. W takim przypadku, pobieranie opłat będzie następowało na podstawie faktury VAT.

§  480.

1. Funkcjonariusze i pracownicy Straży Granicznej będący w podróży służbowej korzystają z pokoi internatowych i gościnnych nieodpłatnie.

2. Osoba administrująca pokojami internatowymi i gościnnymi obowiązana jest do dokonania na poleceniu wyjazdu służbowego osób, o których mowa w ust. 1, adnotacji o bezpłatnym zakwaterowaniu.

3. 499 Osoby, o których mowa w § 471 ust. 2, mogą wyrazić zgodę na nieodpłatne korzystanie z pokoi internatowych i gościnnych.

4. 500 (uchylony).

DZIAŁ  IXA ⁵⁰¹

SZCZEGÓŁOWE ZASADY KORZYSTANIA Z OŚRODKA KONFERENCYJNO-SZKOLENIOWEGO STRAŻY GRANICZNEJ W ŚWIDRZE

§  480a.

1. W Ośrodku Konferencyjno-Szkoleniowym Straży Granicznej w Świdrze, zwanym dalej "Ośrodkiem", organizuje się:

1) spotkania, narady, szkolenia, konferencje i odprawy;

2) obsługę delegacji zagranicznych i krajowych przyjmowanych w ramach współdziałania ze SG;

3) 502 pobyty w celach rekreacyjnych.

2. 503 Korzystanie z Ośrodka, w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przez urzędy obsługujące ministrów, organy centralne, jednostki podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub inne instytucje wymaga każdorazowo wyrażenia zgody przez Komendanta Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej.

§  480b.

1. Z Ośrodka w celach rekreacyjnych mogą korzystać osoby uprawnione i ich rodziny.

2. Osobami uprawnionymi, o których mowa w ust. 1, są: Komendant Główny Straży Granicznej, zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej, komendanci oddziałów Straży Granicznej oraz ich zastępcy, kierownicy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej oraz ich zastępcy.

3. Z Ośrodka w celach rekreacyjnych mogą korzystać, za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej, także inne osoby niż wymienione w ust. 1.

§ 480c. Wysokość opłat za korzystanie z Ośrodka Konferencyjno-Szkoleniowego Straży Granicznej w Świdrze, w zakresie, o którym mowa w § 480a i 480b, ustala Komendant Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej zgodnie z odrębnymi przepisami.

§ 480d. 504 (uchylony).

DZIAŁ  X

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA SPRZĘTEM KWATERUNKOWYM

§ 481. Użyte w szczegółowych zasadach gospodarowania sprzętem kwaterunkowym stanowiącym mienie będące w zarządzie Straży Granicznej, określenia oznaczają;

1) "wg potrzeb" - ilość przedmiotów sprzętu kwaterunkowego niezbędna do wyposażenia określonego pomieszczenia, uwarunkowana rzeczywistą potrzebą funkcjonowania tego pomieszczenia;

2) "sprzęt kwaterunkowy" - przedmioty zaopatrzenia kwaterunkowego nie związane na stałe z budynkiem, służące do wewnętrznego wyposażenia pomieszczeń oraz sprzęt służący do obsługi gospodarczej wewnątrz budynków;

3) 505 (uchylony).

§ 482. Do sprzętu kwaterunkowego nie należą:

1) przedmioty mające stałe połączenie z budynkiem np.: urządzenia elektryczne, gazowe, centralnego ogrzewania, wodociągowo-kanalizacyjne, liczniki i wodomierze oraz armatura do wymienionych urządzeń,

2) silniki elektryczne, elektrownie polowe, pompy i podobne, urządzenia stałe i przenośne wewnątrz magazynów, przegrody w pomieszczeniach, budki wartownicze, zegary wieżowe, latarnie słupowe, maszty i podobne,

3) przedmioty przenośne służące wyżywieniu i utrzymaniu czystości, np. urządzenia kuchni (kotły warzelne, regały kuchenne, szafy chłodnicze i podobne), piekarni, pralni, łaźni, dezynfektory, piece stałopalne i ceramiczne do ogrzewania pomieszczeń stałych i podobne,

4) sprzęt specjalistyczny, naczynia i przybory służące do wykonywania zadań związanych z ochroną zdrowia jak: wszelkiego rodzaju specjalne fotele lekarskie, szczudła i inne urządzenia potrzebne do leczenia chorych, sprzęt żłobkowy i przedszkolny, sprzęt do ogródków jordanowskich,

5) stoły bilardowe i pingpongowe,

6) gabloty z eksponatami szkoleniowymi, propagandowymi, sprzęt kulturalno-oświatowy (rzeźby, radia, telewizory i podobne),

7) wyposażenie pomieszczeń specjalnych, np. ciemni fotograficznych.

§  483.

1. Sprzęt kwaterunkowy według jego przeznaczenia i rodzaju dzieli się na:

1) sprzęt pomieszczeniowy,

2) sprzęt polowy,

3) sprzęt gospodarczy.

2. Katalog sprzętu kwaterunkowego pomieszczeniowego określają załączniki nr 89 i 90.

3. Katalogi sprzętu kwaterunkowego wymienione w ust. 2 stanowią szczegółowe zestawienie sprzętu według ustalonego nazewnictwa i symboliki.

4. W dowodach materiałowych i korespondencji należy obok nazwy przedmiotu wpisywać jego numer katalogowy.

5. Do sprzętu polowego należy sprzęt wymieniony w katalogu stanowiącym załącznik nr 91.

6. Do sprzętu gospodarczego należy trwały sprzęt powszechnego użytku i elektrosprzęt służący do obsługi gospodarczej budynków.

§  484.

1. Normy wyposażenia w sprzęt kwaterunkowy pomieszczeń będących w zarządzie i dyspozycji Straży Granicznej, określa się w formie zestawów.

2. Sprzęt kwaterunkowy nie objęty zestawami, a znajdujący się w użytkowaniu przed wprowadzeniem niniejszych norm wyposażenia, może być użytkowany do czasu naturalnego zużycia.

3. Dla użytkowników i pomieszczeń nie wymienionych w zestawach ustala się należności sprzętu kwaterunkowego określonego wg potrzeb.

4. Normy wyposażenia sprzętu kwaterunkowego, w formie zestawów ilościowych, uwzględniające rodzaje stanowisk, pomieszczeń, ilość przedmiotów wyposażenia zasadniczego oraz uzupełniającego, określa załącznik nr 92.

5. Limity finansowe zakupu sprzętu kwaterunkowego, określone w zestawach ilościowych określa załącznik nr 93.

6. Limity finansowe o których mowa w ust. 5 nie obejmują wartości przedmiotów w pomieszczeniach wyposażonych wg potrzeb. Zastrzeżenie to odnosi się również do pomieszczeń nie wymienionych w zestawach o których mowa w ust. 1.

7. Decyzję o wykorzystaniu limitów finansowych w celu zakupu sprzętu kwaterunkowego określonego w zestawach ilościowych oraz sprzętu dla pomieszczeń wyposażonych wg potrzeb zgodną z postanowieniami zawartymi w § 488 ust. 3, podejmuje kierownik jednostki budżetowej.

§  485.

1. W przypadku, kiedy dane pomieszczenie łączy funkcję pomieszczeń dla których przewidziano odmienne zestawy sprzętu, można je wyposażyć w nie powtarzające się przedmioty z tych zestawów.

2. W przypadku wyposażenia pomieszczeń w sprzęt komputerowy lub inne specjalistyczne urządzenia np. sprzęt techniki biurowej lub łączności, należy uwzględnić wyposażenie w sprzęt kwaterunkowy niezbędny do właściwego użytkowania tych urządzeń.

§ 486. Zestawy i limity, o których mowa w § 484 ust. 4 i 5 stanowią podstawę zapotrzebowania składanego do właściwych organów o wyposażanie w sprzęt kwaterunkowy pomieszczeń granicznych placówek kontrolnych.

§ 487. 506  

1. Tabele należności sprzętu kwaterunkowego pomieszczeniowego sporządza wewnętrzna komórka zaopatrująca na podstawie norm wyposażenia według stanu zatrudnienia na dzień 31 grudnia każdego roku, w terminie do 31 stycznia roku następnego.

2. Wzór tabel należności określa załącznik nr 94.

3. Sporządzone tabele należności podlegają zatwierdzeniu przez kierownika danej jednostki budżetowej.

4. 507 Sprawozdanie roczne o stanie ilościowym sprzętu kwaterunkowego, którego wzór określa załącznik nr 95 do zarządzenia, sporządza wewnętrzna komórka zaopatrująca w terminie do dnia 31 stycznia roku następnego.

§  488.

1. Należności sprzętu kwaterunkowego zatwierdzone w tabelach są należnościami docelowymi i nie mogą być przekraczane.

2. Zatwierdzone sprawozdanie roczne jest podstawą do planowania i dokonywania zakupów sprzętu kwaterunkowego.

3. 508 Wewnętrzna komórka zaopatrująca przy planowaniu zakupów ma obowiązek uwzględnić ilości sprzętu wynikające z zatwierdzonego sprawozdania rocznego oraz limity określone w załączniku nr 93 do zarządzenia i posiadane środki.

4. 509 Przy planowaniu zakupu sprzętu kwaterunkowego dolicza się do limitu finansowego określonego w załączniku nr 93, wskaźnik procentowy inflacji publikowany w ustawie budżetowej na dany rok.

5. 510 Wysokość limitów finansowych, określonych w załączniku Nr 93 do zarządzenia, podaje się według wartości netto.

§ 489. 511  

1. Na podstawie sporządzonego, zgodnie z zasadami określonymi w § 488 ust. 3, planu zakupów, wewnętrzna komórka zaopatrująca realizuje zakupy sprzętu przeznaczonego dla potrzeb jednostek organizacyjnych.

2. Wewnętrzna komórka zaopatrująca przy wyborze typu i rodzaju sprzętu powinna dążyć do ujednolicenia jego wzorów.

3. Potrzeby w zakresie gospodarowania sprzętem kwaterunkowym jednostka budżetowa zaspakaja w granicach otrzymanych na ten cel środków finansowych, w sposób gwarantujący utrzymanie budynków w należytym stanie.

§  490.

1. 512 Sprzęt kwaterunkowy oznakowuje komórka odpowiedzialna za prowadzenie gospodarki magazynowej w momencie wydania go do używania.

2. Oznakowaniu podlega sprzęt kwaterunkowy, pomieszczeniowy, polowy oraz sprzęt kwaterunkowy gospodarczy.

3. Oznakowanie polega na umieszczeniu na sprzęcie trwałego znaku zawierającego: skrót "SG", numeru katalogowego oraz dwucyfrowego skrótu roku produkcji i rozpoczęcia eksploatacji np. (SG-1-93/95). Znak należy umieszczać na podstawowym nie podlegającym wymianie elemencie w czytelny i estetyczny sposób.

4. Tekstylia należy oznakować literami SG i cyframi wskazującymi w którym roku przedmiot wydano do użytku np. (SG-95).

5. Niedopuszczane jest użytkowanie sprzętu nie oznakowanego.

6. Celem pełnienia właściwego nadzoru służbowego wszystkie pomieszczenia wyposażone w sprzęt kwaterunkowy należy wyposażyć w spis sprzętu znajdującego się w pomieszczeniu.

§  491.

1. Okres używania sprzętu, jest to minimalny okres w ciągu którego sprzęt zachowuje właściwości używania.

2. 513 Dla zabezpieczenia doraźnych potrzeb (ćwiczenia obronne i kryzysowe, akcje ratunkowe i społeczne) należy utrzymywać zapas bieżący sprzętu polowego.

§  492.

1. 514 Za utrzymanie, konserwcję i naprawę sprzętu kwaterunkowego w jednostkach budżetowych odpowiada kierownik wewnętrznej komórki organizacyjnej wyznaczony przez kierownika jednostki.

2. Użytkownik sprzętu kwaterunkowego obowiązany jest do należytej dbałości o sprzęt. sprzęt należy eksploatować oszczędnie i zgodnie z jego przeznaczeniem, eliminując czynniki niszczące, zapewniając przedwczesne zużycie sprzętu.

3. 515 Obowiązkiem wewnętrznej komórki zaopatrującej jest opracowanie rocznego planu konserwacji i napraw. Plan ten sporządza się po przeglądzie sprzętu i analizie dokumentów z klasyfikacji. Zatwierdza go kierownik jednostki budżetowej.

§  493.

1. Po pierwszym praniu tkanin należy komisyjnie ustalić ubytek powstały w wyniku skurczenia się tkaniny w praniu, następnie na podstawie zatwierdzonego przez kierownika jednostki budżetowej protokołu ubytków należy spisać ubytek ze stanu ewidencyjnego.

2. W celu uniknięcia nadmiernych ubytków powstałych na skutek kurczenia się tkanin brzegi oddanych do użytku firan i chodników powinny być obrębione.

3. Ubytek firan i zasłon po pierwszym praniu nie może przekraczać 10%, dywanów i wykładzin 3% powierzchni.

4. Komisję, o której mowa w ust. 1, powołuje kierownik jednostki budżetowej lub osoba przez niego pisemnie upoważniona.

5. Protokół ubytku tkanin zatwierdza kierownik jednostki budżetowej, protokół podlega ewidencji w rejestrze dokumentów materiałowych.

§  494.

1. Dopuszcza się możliwość użytkowania sprzętu kwaterunkowego prywatnego.

2. Zgodę na użytkowanie sprzętu, o którym mowa w ustępie nr 1 wydaje kierownik jednostki budżetowej w formie pisemnej.

3. Dla sprzętu kwaterunkowego wymienionego w ust. 1 należy prowadzić dodatkowo ewidencję ilościową u użytkownika oraz wpisać ten sprzęt do spisu sprzętu o którym mowa w § 490 ust. 6.

4. Oznakowanie sprzętu kwaterunkowego prywatnego polega na umieszczeniu na sprzęcie znaku "sprzęt prywatny".

§ 495. 516 Kwatery tymczasowe mogą być wyposażone w sprzęt kwaterunkowy, którego specyfikację zatwierdza kierownik jednostki budżetowej.

DZIAŁ  XI

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA SPRZĘTEM INŻYNIERYJNO-TECHNICZNYM

§  496.

1. Do sprzętu inżynieryjno-technicznego zalicza się:

1) sprzęt i urządzenia do robót budowlanych;

2) sprzęt i urządzenia do technicznego utrzymania nieruchomości;

3) sprzęt i urządzenia pożarnicze;

4) obrabiarki do obróbki drewna i metalu;

5) sprzęt saperski;

6) ruchome elementy zaplecza socjalno-magazynowego;

7) sprzęt i urządzenia elektryczno-warsztatowe.

2. Do sprzętu inżynieryjno-technicznego nie zalicza się:

1) sprzętu zamontowanego na podwoziach samochodowych i przyczepach w postaci maszyn i urządzeń do robót budowlanych, maszyn i pojazdów gospodarki komunalnej, pojazdów pożarniczych, maszyn samobieżnych na podwoziu kołowym i gąsienicowym i podobnych;

2) urządzeń i sprzętu technicznego na stałe związanego z budynkiem, np.: dźwigi osobowe, osobowo towarowe i towarowe, suwnice i suwnice bramowe, ciągi technologiczne wentylacyjne i transportowe oraz podobne.

3. Sposób gospodarowania sprzętem wymienionym w ust. 2 regulują odrębne przepisy.

§ 497. Użyte w szczegółowych zasadach gospodarowania sprzętem inżynieryjno-technicznym określenia oznaczają:

1) "części zamienne" - zespoły, podzespoły oraz elementy budowy maszyn i urządzeń przeznaczone do wykonywania obsługi technicznej i napraw sprzętu inżynieryjno- technicznego;

2) "dowód rejestracyjny, książka, karta maszyny lub urządzenia" - dokument stwierdzający tożsamość maszyny lub urządzenia oraz jej przynależność do określonej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej;

3) "obsługa techniczna" - planowane wykonanie czynności mających na celu przeciwdziałanie zużywaniu się sprzętu inżynieryjno-technicznego oraz zespół czynności mający na celu: utrzymanie sprzętu w stałej sprawności technicznej, zabezpieczenie pracy sprzętu w różnych warunkach eksploatacyjnych, usunięcie niesprawności i usterek technicznych, zapewnienie bezpieczeństwa ruchu i pracy, osiągnięcie maksymalnych przebiegów międzynaprawczych, ekonomiczne zużycie materiałów eksploatacyjnych.

§ 498. 517  

1. Wewnętrzna komórka zaopatrująca opracowuje corocznie tabelę potrzeb sprzętu inżynieryjno-technicznego dla jednostki budżetowej według wzoru określonego w załączniku nr 97 do zarządzenia, kierując się:

1) potrzebami komórek użytkujących;

2) planami robót inwestycyjno-remontowych wykonywanych własnymi siłami;

3) potrzebami w zakresie technicznego utrzymania nieruchomości;

4) przydziałami na czas mobilizacji.

2. Tabela potrzeb sprzętu inżynieryjno-technicznego podlega zatwierdzeniu przez kierownika danej jednostki budżetowej.

§ 499. 518 Wewnętrzna komórka zaopatrująca zaopatruje jednostkę budżetową w sprzęt inżynieryjno-techniczny do wysokości podanych w tabeli potrzeb. Zakup sprzętu ponad ilość podaną w tabeli jest niedopuszczalny.

§  500.

1. 519 Przekazanie sprzętu inżynieryjno-technicznego pomiędzy jednostkami budżetowymi następuje poprzez wewnętrzną komórkę zaopatrującą.

2. W razie kierowania sprzętu do remontu, przebudowy lub zabudowy urządzeń technicznych przekazanie odbywa się w zakładach wykonujących tę usługę.

3. 520 Za przygotowanie sprzętu do przekazania z pełnym ukompletowaniem odpowiedzialny jest kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej.

4. W przypadku przekazania sprzętu inżynieryjno-technicznego będącego środkiem trwałym pomiędzy jednostkami budżetowymi sporządza się protokół stanu technicznego w 2 egzemplarzach, po jednym dla każdej jednostki.

§ 501. 521 Wewnętrzna komórka zaopatrująca w przypadku dostaw sprzętu inżynieryjno-technicznego z brakami, uszkodzonego, technicznie niesprawnego lub posiadającego inne usterki, opisujące te fakty w protokole przyjęcia lub sporządza notatkę służbową i składa reklamację do przewoźnika i dostawcy.

§ 502. 522 (uchylony).

§ 503. 523 Wewnętrzna komórka zaopatrująca obowiązana jest posiadać niezbędne instrukcje fabryczne i dokumentację techniczno-ruchową oraz dokumentację sprzętu technicznego znajdującego się na jej stanie ewidencyjnym wymaganą przez organy dozoru technicznego.

§  504.

1. Sprzęt inżynieryjno-techniczny powinien być użytkowany zgodnie z jego przeznaczeniem w oparciu o normy, instrukcję i dokumentację techniczno-ruchową, wydane przez producenta.

2. Do eksploatacji wolno dopuszczać sprzęt sprawny technicznie i obsługiwany przez uprawnionych pracowników, którym został przydzielony.

§  505.

1. Komórka użytkująca ponosi odpowiedzialność za stan techniczny, utrzymanie, ukompletowanie i właściwą eksploatację oraz prowadzenie dokumentacji eksploatacyjnej sprzętu inżynieryjno-technicznego, znajdującego się na jej wyposażeniu oraz w użytkowaniu jak również w magazynach podręcznych.

2. Postępowanie w przypadku powstania szkód spowodowanych niewłaściwą eksploatacją sprzętu inżynieryjno-technicznego regulują odrębne przepisy.

§  506.

1. Ewidencję pracy sprzętu inżynieryjno-technicznego prowadzi się na każdą maszynę (urządzenie), która wskutek pracy zużywa materiały pędne wymagające ich rozliczenia, a także na sprzęt techniczny, którego okresy międzynaprawcze i żywotność określone zostały w kilometrach, motogodzinach lub godzinach.

2. Dokumentem źródłowym ewidencji pracy sprzętu (urządzenia) jest karta pracy sprzętu lub karta pracy maszyny. Informacje zawarte w karcie pracy stanowią podstawę do wypełnienia książki maszyny pod względem ilości przepracowanych motogodzin. Wpisy te powinny być zakończone do 15 dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły.

3. Wystawione i rozliczone karty pracy maszyny (urządzenia) przechowuje się przez okres 2 lat po roku wystawienia. Po upływie tego okresu karty pracy niszczy się komisyjnie. Komisja sporządza protokół zniszczenia podając w nim liczbę kart, ich serię i numery oraz rok wystawienia. Protokół zniszczenia przechowuje się w aktach jednostki budżetowej.

4. Komisję, o której mowa w ust. 3, powoduje kierownik jednostki budżetowej.

§  507.

1. Sprzęt inżynieryjno-techniczny z silnikami o mocy do 2,2 KW (3 KM) podlega następującym obsługom:

1) codziennej (OC),

2) okresowej (Nr-1, Nr-2),

3) magazynowej (OM).

2. Obsługa techniczna w okresie docierania powinna przebiegać zgodnie z zaleceniami producenta, podanymi w instrukcji obsługi.

3. Obsługi codzienne i okresowe mają na celu utrzymanie maszyny lub urządzenia w stanie sprawności technicznej. Obydwa rodzaje obsług należy wykonać zgodnie z instrukcją obsługi producenta.

4. Obsługa codzienna jest wykonywana przed rozpoczęciem pracy i po jej zakończeniu. Przed rozpoczęciem pracy przeprowadza się przegląd kontrolny, który polega na sprawdzeniu równomierności biegu, hałaśliwości, nadmiernej wibracji, grzania się łożysk i podobnych. Po zakończeniu pracy należy maszynę oczyścić, przesmarować, uzupełnić brakujące płyny.

5. Obsługi techniczne okresowe (Nr-1, Nr-2) należy przeprowadzać w wyznaczonych terminach, bez względu na rzeczywisty czas pracy maszyny lub urządzenia w tym okresie.

6. Normy częstotliwości obsług technicznych należy wykonać według cyklu: Nr-1, Nr-1, Nr-2, itd.

7. Terminy, zakres i częstotliwość obsług technicznych i napraw sprzętu inżynieryjno-technicznego określa załącznik nr 99.

§  508.

1. Obsługi codzienne wykonuje funkcjonariusz lub pracownik, któremu przydzielono sprzęt inżynieryjno-techniczny. Obsługi okresowe wykonuje personel warsztatu obsługowo-naprawczego.

2. Obsługi magazynowe przeprowadza się w ramach obsług okresowych i dotyczą sprzętu, którego nie przewiduje się do natychmiastowego przekazania do eksploatacji.

3. Obsługa techniczna obrabiarek do drewna i metalu oraz sprzętu warsztatowego z uwagi na zakres robót obejmuje:

1) czynności konserwacyjne - bieżące,

2) przeglądy okresowe.

4. Czynności obsługowe należy wykonywać zgodnie z wymogami producenta zawartymi w dokumentacji techniczno-ruchowej. W razie braku dokumentacji, lub gdy jest ona niewystarczająca, należy opracować własną.

5. Ogólny zakres bieżącej konserwacji obejmuje:

1) utrzymanie obrabiarek w czystości, a zwłaszcza tych elementów, od których zależy dokładność pracy obrabiarek, np.: powierzchni łoża, prowadnice listew i podobne,

2) ochronę przed porysowaniem części trących,

3) dokręcenie śrub i nakrętek,

4) smarowanie łożysk i części trących,

5) wymiana oleju przekładniowego i podobne.

6. Przeglądy okresowe należy przeprowadzać przynajmniej raz w roku. Podstawowym zakresem czynności przeglądu okresowego są:

1) oględziny zewnętrzne oraz próba na biegu i luzie, a następnie pod obciążeniem,

2) zdemontowanie wszystkich osłon i pokryw, dokonanie niezbędnych napraw, uzupełnienie osłon brakujących,

3) przegląd i sprawdzenie wszystkich zespołów i mechanizmów,

4) regulacja sprzęgieł, hamulców oraz wymiana zużytych elementów,

5) przegląd instalacji smarowania,

6) przegląd aparatury elektrycznej i sterowniczej, sprawdzenie działania urządzeń zabezpieczających i ochronnych,

7) sprawdzenie skuteczności działania instalacji ochronnej, zabezpieczającej przed pożarem.

§ 509. W celu zapewnienia prawidłowego użytkowania sprzętu ustala się następujący podział czynności:

1) bieżącą konserwację obrabiarek do obróbki drewna i metalu oraz sprzętu warsztatowego wykonuje funkcjonariusz lub pracownik któremu przydzielono sprzęt inżynieryjno-techniczny,

2) przeglądy okresowe i naprawy bieżące przeprowadza personel warsztatu obsługowo-naprawczego w obecności i przy udziale funkcjonariusza lub pracownika, któremu przydzielono sprzęt inżynieryjno-techniczny.

§  510.

1. Normy użytkowania sprzętu inżynieryjno-technicznego określają wielkość niezbędnego przebiegu (km, mth, godz.) lub okres eksploatacji, przyjmując za początek rok wyprodukowania sprzętu.

2. Planowanie eksploatacji oraz normy przebiegów do napraw głównych i użytkowania sprzętu inżynieryjno-technicznego określa załącznik nr 100.

3. Przekroczenie przez sprzęt inżynieryjno-techniczny jednej z norm użytkowania, stanowi podstawę do sporządzenia protokołu stanu technicznego kwalifikującego ten sprzęt do wycofania z eksploatacji celem wykonania naprawy lub remontu.

4. Przekroczenie normy użytkowania sprzętu nie wyklucza dalszej eksploatacji, o ile stan techniczny na to pozwala.

§  511.

1. Sprzęt inżynieryjno-techniczny, który nie przekroczył żadnej z norm użytkowania wycofuje się z eksploatacji w przypadku:

1) przedwczesnego zużycia wskutek awarii lub wypadku, gdy naprawa jest niemożliwa, niecelowa lub nieopłacalna,

2) braku zastosowania ze względu na aktualne i dające się przewidzieć potrzeby,

3) gdy eksploatacja sprzętu nie jest ekonomicznie uzasadniona.

2. Naprawę sprzętu inżynieryjno-technicznego uważa się za nieopłacalną, jeśli stopień jego zużycia wynosi co najmniej 75%.

3. Stopień zużycia sprzętu inżynieryjno-technicznego ustala się na podstawie procentowego stosunku przewidywanego kosztu naprawy (według wstępnego kosztorysu), albo wartości zespołów, podzespołów i podstawowych części, ustalonych według cen detalicznych części nowych do aktualnej ceny sprzętu zgodnie z poniższą tabelą:

Przewidywany koszt naprawy sprzętu	Wartość zespołów podzespołów	Stopień zużycia w %
1	2	3
do 15% włącznie	do 10% włącznie	do 30% włącznie
powyżej 15% do 30% włącznie	powyżej 10% do 20% włącznie	powyżej 30% do 45% włącznie
powyżej 30% do 45% włącznie	powyżej 20% do 30% włącznie	powyżej 45% do 60% włącznie
powyżej 45% do 60% włącznie	powyżej 30% do 40% włącznie	powyżej 60% do 75% włącznie
powyżej 60%	powyżej 40%	powyżej 75%

4. Stopień zużycia sprzętu inżynieryjno-technicznego ustala upoważniony rzeczoznawca, warsztat usługowo-naprawczy lub komisja powołana przez kierownika jednostki budżetowej.

5. W uzasadnionych wypadkach (praca w bardzo trudnych warunkach) komisja, o której mowa w ust. 4, może wystąpić z wnioskiem o zmniejszenie normy użytkowania.

§ 512. Zasady, zakres i formy dozoru technicznego oraz organy właściwe do jego wykonywania nad urządzeniami technicznymi określają przepisy o dozorze technicznym.

DZIAŁ  XII

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 513. Użyte w niniejszym dziale określenia oznaczają:

1) 524 "gospodarka żywnościowa" - ogół czynności związanych z planowaniem, zaopatrzeniem, organizacją żywienia, eksploatacją, konserwacją i naprawą sprzętu żywnościowego, oraz prowadzeniem ewidencji i sprawozdawczości;

2) 525 "dział żywnościowy" - wewnętrzna komórka zaopatrująca prowadząca gospodarkę żywnościową;

3) 526 "szef komórki organizacyjnej" - szef strażnicy Straży Granicznej, szef granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, szef dywizjonu Straży Granicznej, placówki SG;

4) "pododdział" - kompania Straży Granicznej, pluton Straży Granicznej, jednostka pływająca Straży Granicznej;

5) "środki zaopatrzenia żywnościowego" - produkty żywnościowe, pasze, sprzęt działu żywnościowego, opakowania, materiały naprawcze i konserwacyjne, materiały pomocnicze;

6) "punkt żywienia" - zespół odpowiednio wyposażonych pomieszczeń do przygotowywania i spożywania posiłków, pomieszczenia magazynowe, pomieszczenia socjalne pracowników;

7) "cena średnia" - jest to cena wyliczana na koniec każdego miesiąca z kilku różnych cen jednostkowych danego produktu, cenę ustala się w wyniku podzielenia łącznej wartości danego produktu żywnościowego znajdującego się na stanie magazynu przez jego ilość, przeznaczona jest do wyliczenia kosztów wyżywienia.

§ 514. 527  

1. Do podstawowych zadań wewnętrznej komórki zaopatrującej właściwej w zakresie gospodarki żywnościowej, należy: planowanie i zaopatrywanie w składniki majątku ruchomego będące środkami zaopatrzenia żywnościowego, przechowywanie tych środków, organizacja żywienia, eksploatacja, konserwacja i naprawa sprzętu żywnościowego oraz prowadzenie związanej z tym ewidencji i sprawozdawczości.

2. Zadania, o których mowa w ust. 1, wewnętrzna komórka zaopatrująca realizuje poprzez:

1) planowanie środków finansowych potrzebnych do realizacji zamierzeń jednostek organizacyjnych w zakresie gospodarki żywnościowej;

2) planowanie i zakup środków zaopatrzenia żywnościowego;

3) rozdzielanie środków finansowych, środków zaopatrzenia żywnościowego oraz nadzór nad ich właściwym wykorzystaniem;

4) przechowywanie i konserwację środków zaopatrzenia żywnościowego;

5) organizowanie żywienia ludzi i zwierząt;

6) prowadzenie ewidencji i sprawozdawczości w zakresie gospodarki żywnościowej;

7) eksploatację, konserwację, naprawę, klasyfikację i wybrakowanie środków zaopatrzenia żywnościowego;

8) organizację szkolenia osób zatrudnionych lub pełniących służbę w wewnętrznych komórkach zaopatrujących;

9) sprawowanie nadzoru nad prowadzeniem gospodarki żywnościowej w jednostce organizacyjnej oraz poszczególnych jej komórkach organizacyjnych.

§  515.

1. Stan ewidencyjny określa zaksięgowaną w urządzeniach księgowych ilość środków zaopatrzenia żywnościowego, a stan faktyczny (stan ilościowy) rzeczywistą ich ilość w magazynach i w użytkowaniu.

2. Nadwyżka występuje wówczas, gdy stan rzeczywisty środków zaopatrzenia żywnościowego jest wyższy od stanu ewidencyjnego. Nadwyżka podlega zaprzychodowaniu na podstawie protokołu przyjęcia sporządzonego na nadwyżki stwierdzone i ujęte w remanencie magazynu oraz niezwłocznemu ustaleniu przyczyn jej powstania.

3. Brak (niedobór) występuje wówczas, gdy stan rzeczywisty środków zaopatrzenia żywnościowego jest mniejszy od stanu ewidencyjnego.

4. 528 (uchylony).

Rozdział  2

Obowiązki i uprawnienia w zakresie gospodarki żywnościowej ⁵²⁹

§  516.

1. 530 (uchylony).

2. Za stan gospodarki żywnościowej w komórkach organizacyjnych odpowiadają ich kierownicy, zaś zadania związane z gospodarką żywnościową wykonują:

1) grupy gospodarki mundurowej i żywnościowej - w dywizjonach;

2) 531 szef pododdziału i kierownik grupy zabezpieczenia logistycznego;

3) 532 (uchylony).

3. W komórkach organizacyjnych, w których nie ma etatowego szefa do wykonywania zadań w zakresie gospodarki żywnościowej, kierownik tej komórki organizacyjnej wyznacza osobę odpowiedzialną za ten dział gospodarki.

§ 517. 533 (uchylony).

§  518.

1. Nadzór merytoryczny nad gospodarką żywnościową polega na sprawdzaniu:

1) stanu gospodarki żywnościowej, prawidłowości jej prowadzenia oraz zapobieganiu marnotrawstwu i niegospodarności;

2) sprawności i prawidłowości działania osób odpowiedzialnych za prowadzenie gospodarki żywnościowej;

3) organizacji, jakości, higieny i estetyki żywienia uprawnionych do wyżywienia osób oraz zwierząt;

4) przestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących gospodarki żywnościowej;

5) przestrzegania dyscypliny budżetowej i celowości wykorzystywania przydzielonych środków finansowych;

6) prawidłowości naliczania ryczałtu pieniężnego na wyżywienie ludzi i zwierząt oraz jego wykorzystania (oszczędność, przekroczenie);

7) kalkulacji kosztów żywienia;

8) stanu ilościowego i jakościowego środków zaopatrzenia żywnościowego;

9) sposobu użytkowania sprzętu, jego przechowywania, konserwacji, legalizacji, przeklasyfikowania i wybrakowania;

10) prawidłowości prowadzenia ewidencji, księgowości, planowania i sprawozdawczości.

2. Nadzór obejmuje również udzielanie pomocy osobom odpowiedzialnym za prowadzenie gospodarki żywnościowej.

3. Czynności wchodzące w zakres nadzoru należy przeprowadzać w sposób nie utrudniający normalnego toku pracy działu żywnościowego.

4. Nadzór realizowany jest w formie kontroli wewnętrznej i zewnętrznej.

5. Kontrolę wewnętrzną przeprowadzają właściwi kierownicy jednostek organizacyjnych osobiście lub za pośrednictwem upoważnionych przez nich osób.

6. Do kontroli wewnętrznej określonych działów gospodarki żywnościowej są zobowiązani wszyscy przełożeni z tytułu sprawowanego nadzoru, zgodnie z zakresem obowiązków.

7. Kontrole wewnętrzne przeprowadza się według odrębnych przepisów.

8. Osoby wyznaczone do przeprowadzania kontroli wewnętrznych powinny być szczegółowo poinstruowane o sposobie jej wykonywania oraz o odpowiedzialności za jej właściwą realizację.

9. Kontrolę zewnętrzną przeprowadzają właściwe komórki nadrzędne według odrębnych przepisów.

Rozdział  3

Zasady prowadzenia gospodarki rozliczeniowej działu żywnościowego w jednostkach organizacyjnych

§  519.

1. Przez gospodarkę rozliczeniową należy rozumieć całokształt działalności związanej z organizacją żywienia, zaopatrywaniem, ewidencją i rozliczaniem kosztów zużycia produktów żywnościowych na żywienie ludzi i paszy na żywienie zwierząt przy zastosowaniu obowiązujących wartości pieniężnych norm wyżywienia.

2. Stawka pieniężna normy wyżywienia jest to kwota pieniężna określająca wartość produktów żywnościowych (paszy), przysługujących do spożycia jednej osobie (zwierzęciu) na okres 24 godzin według obowiązującej normy wyżywienia ustalonej w przepisach określających normy wyżywienia.

3. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 2, określają odrębne przepisy.

4. Przez wyrażenie "należność ryczałtu pieniężnego na wyżywienie" należy rozumieć kwotę pieniężną określającą wartość produktów żywnościowych (paszy), przysługującą na wyżywienie określonej liczby ludzi lub zwierząt w określonym czasie. Może występować należność ryczałtu dekadowa, miesięczna, kwartalna, półroczna, roczna w zależności od okresu, na jaki jest ustalana.

5. Podstawę do ustalania należności ryczałtu pieniężnego na wyżywienie w jednostce organizacyjnej stanowi:

1) liczba wydanych w określonym czasie zasadniczych i dodatkowych norm wyżywienia (paszy) zgodnie z obowiązującymi przepisami o stosowaniu tych norm;

2) wysokość stawek pieniężnych norm wyżywienia.

6. Ryczałt pieniężny na wyżywienie oblicza się oddzielnie na poszczególne normy wyżywienia. Suma ryczałtów pieniężnych na wyżywienie obliczanych wg poszczególnych norm stosowanych w jednostce organizacyjnej stanowi należność ryczałtu pieniężnego na wyżywienie.

7. 534 (uchylony).

8. Przekroczenie należności ryczałtu pieniężnego na wyżywienie w skali rocznej należy uważać jako naruszenie dyscypliny budżetowej i traktować jak szkodę w mieniu działu żywnościowego, którą należy dochodzić od osób odpowiedzialnych. Przez przekroczenie należności ryczałtu pieniężnego na wyżywienie należy rozumieć większą wartość produktów żywnościowych zużytych na wyżywienie ponad łączną należność ryczałtu pieniężnego na wyżywienie na wszystkie zasadnicze i dodatkowe normy wyżywienia.

9. 535 (uchylony).

10. 536 (uchylony).

11. Zabrania się przeznaczania należnego ryczałtu pieniężnego na wyżywienie jednej zasadniczej normy wyżywienia na inną zasadniczą normę wyżywienia.

12. 537 Oszczędności należnego ryczałtu pieniężnego na wyżywienie ludzi i zwierząt nie przechodzą na rok następny.

§  520.

1. Ewidencję materiałowo-finansową prowadzi się w niżej wymienionych dokumentach:

1) książka materiałowa ilościowo-wartościowa (dla jednostek organizacyjnych zaopatrywanych) - Gz-30;

2) 538 książka materiałowa ilościowo-wartościowa (dla komórek organizacyjnych, wewnętrznych komórek zaopatrujących) - Gz-30a;

3) zestawienie obrotu produktów spożywczych - Gz-35;

4) dowody materiałowe.

2. W książce materiałowej ilościowo-wartościowej prowadzi się ewidencję:

1) obrotów materiałowych stanu ogólnego;

2) obrotów materiałowych magazynu jednostki organizacyjnej;

3) obrotów materiałowych komórek organizacyjnych prowadzących częściowo usamodzielnioną gospodarkę żywnościową;

4) cen zakupów na kontach magazynu i komórek organizacyjnych prowadzących częściowo usamodzielnioną gospodarkę żywnościową;

5) 539 wartości remanentów magazynu wewnętrznych komórek organizacyjnych prowadzących częściowo usamodzielnioną gospodarkę żywnościową.

3. Przy otwieraniu książki materiałowej ilościowo-wartościowej według stanu na pierwszy dzień każdego miesiąca przenosi się zbilansowane ilości produktów żywnościowych i wartości remanentów na poszczególne konta wynikające z zamknięcia miesiąca poprzedniego oraz ceny ostatnich zakupów lub ustalone ceny średnie przyjęte do wyceny remanentu na koniec miesiąca ubiegłego. Wartości produktów żywnościowych w operacjach księgowych między remanentami, w tej książce nie uwzględnia się. W okresie danego miesiąca operacje księgowe prowadzi się tylko ilościowo, wpisując w rubrykach "cena średnia" na kontach magazynu jednostki organizacyjnej, komórek organizacyjnych ceny jednostkowe zakupów lub innych przychodów (przerzuty z innych jednostek organizacyjnych, wytwórczość własna itp.). W operacjach rozchodowych nie dotyczących wyżywienia ludzi w rubryce "cena średnia" wpisuje się cenę jednostkową. Cena ta powinna odpowiadać cenie towaru, którego dotyczy rozchód. W operacjach księgowych na przestrzeni danego miesiąca wykorzystuje się ceny jednostkowe zakupów.

4. 540 W rubryce pozycja księgowania wpisuje się stronę i pozycję książki kosztów żywienia w celu kontroli wartościowego zarejestrowania dokumentu przychodowego lub rozchodowego w tej książce. W książce materiałowej ilościowo-wartościowej prowadzi oddzielną ewidencję na każdy produkt spożywczy niezależnie od różnicy w cenie zakupu, przychodu. Dowody rozchodowe komórek organizacyjnych zaopatrujących się w produkty żywnościowe we własnym zakresie, w ewidencji jednostki organizacyjnej należy księgować w poszczególnych pozycjach danego asortymentu produktu żywnościowego w cenie zakupu.

§  521.

1. Ewidencję kosztów żywienia prowadzi się na niżej wymienionych dokumentach:

1) książka rozliczeń ryczałtu pieniężnego na wyżywienie - żywn. ek/3;

2) książka kosztów żywienia - żywn. ek/2;

3) zestawienie obrotu produktów spożywczych - Gz-35;

4) dowody materiałowe.

2. Ewidencja kosztów żywienia polega na wartościowaniu remanentów oraz przychodów i rozchodów produktów żywnościowych (poza rozchodami produktów żywnościowych wydanych na wyżywienie ludzi).

3. Koszty żywienia ustala się w oparciu o różnice bilansowe w książce kosztów żywienia.

4. W książce kosztów żywienia prowadzi się miesięczne obroty wartościowe na osobno wydzielonych stronach dla:

1) jednostki organizacyjnej (dywizjonu), w których jest prowadzona samodzielna gospodarka żywnościowa;

2) komórek organizacyjnych prowadzących częściowo usamodzielnioną gospodarkę żywnościową.

5. Na otwieranych kontach książki, o której mowa w ust. 4, księguje się:

1) w pierwszej pozycji w rubryce przychód wartości remanentu na początek miesiąca;

2) w kolejnych pozycjach wartości dotyczące wszystkich przychodów oraz wszystkich rozchodów nie dotyczących środków wydanych na wyżywienie ludzi;

3) wartość remanentu na koniec miesiąca w rubryce rozchód.

6. Po przeprowadzeniu wszystkich operacji księgowych dotyczących danego miesiąca sumuje się przychody i rozchody ustalając z różnicy obrotów koszty żywienia ludzi. Powyższe koszty przenosi się do książki rozliczeń ryczałtu pieniężnego na wyżywienie.

7. W przypadku żywienia zwierząt po zakończeniu każdej dekady z asygnat kuchennych sporządza się zestawienie dekadowe ilościowo-wartościowe. Na podstawie w/w zestawienia rozchodowuje się ilości z książki materiałowej ilościowo-wartościowej oraz koryguje się w książce kosztów żywienia.

8. W książce rozliczeń ryczałtu pieniężnego na wyżywienie prowadzi się miesięczne rozliczenia wykorzystania ryczałtu pieniężnego na wyżywienie na osobno wydzielonych stronach dla jednostki organizacyjnej, w których prowadzi się samodzielną gospodarkę żywnościową oraz komórek organizacyjnych prowadzących częściowo usamodzielnioną gospodarkę żywnościową. W pierwszych pozycjach księguje się oszczędności lub przekroczenia z poprzedniego miesiąca. Dywizjony prowadzą samodzielnie książkę rozliczeń ryczałtu pieniężnego na wyżywienie.

9. W książce, o której mowa w ust. 8, prowadzi się osobne zapisy dla rozliczania żywionych ludzi i zwierząt.

10. W ewidencji przyjmuje się zasadę rozliczania wszystkich dodatkowych norm wyżywienia w ramach wartości pieniężnej, a różnicą przekroczenia lub oszczędności obciąża się lub uznaje normę zasadniczą "SZ". Zasada ta odnosi się również do należności zasadniczej "SZ" przysługującej w formie suchego prowiantu.

11. W odniesieniu do norm wyżywienia, o których mowa w ust. 10, obowiązuje zasada szczegółowej kalkulacji w czasie opracowywania jadłospisów i asygnat (za wyjątkiem asygnat kuchennych) z dopuszczalnym odchyleniem kosztów w granicach +,- 5%.

§  522.

1. W komórkach organizacyjnych prowadzących częściowo usamodzielnioną gospodarkę żywnościową prowadzi się zestawienie obrotu produktów żywnościowych.

2. Zapisy ujęte w zestawieniu, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje się do:

1) sprawdzenia prawidłowości wykazanych przychodów przez komórkę organizacyjną (porównuje się zapisy z ewidencją główną);

2) ustalenia wartości remanentu;

3) ustalenia wartości rozchodów nie przeznaczonych na wyżywienie ludzi (ubytki naturalne, braki itp.) i przeprowadzenia tych operacji w książce kosztów żywienia;

4) sprawdzenia czy wszystkie rachunki dotyczące przychodów produktów żywnościowych zostały zarejestrowane na koncie tej komórki organizacyjnej w książce kosztów żywienia.

3. Rozchody przeznaczone na wyżywienie ludzi nie wartościuje się ustalając koszty żywienia z różnicy bilansowej na zasadach określonych w § 521 ust. 6.

§  523.

1. W dziale żywnościowym stosuje się dowody materiałowo-przychodowe i rozchodowe - faktury, asygnaty, protokóły przyjęcia-przekazania itp.

2. W dokumentach przychodowych i rozchodowych (z wyjątkiem dotyczących żywienia ludzi) wpisuje się przy każdej pozycji produktu żywnościowego stronę i pozycję książki materiałowej ilościowo-wartościowej oraz w prawym górnym rogu stronę i pozycję książki kosztów żywienia.

3. Na koniec dekady sporządza się zestawienie rozchodowe asygnat kuchennych na wyżywienie ludzi. W zestawieniu wpisuje się tylko strony i pozycje książki materiałowej ilościowo-wartościowej.

4. Dokumenty rozchodowe nie dotyczące żywienia ludzi jak np. ubytki naturalne, braki itp. wycenia się i na bieżąco księguje się na koncie danej komórki organizacyjnej w książce materiałowej ilościowo-wartościowej oraz w książce kosztów żywienia.

§ 524. 541  

1. Ewidencję stanu żywionych w jednostce organizacyjnej prowadzi się w niżej wymienionych dokumentach:

1) książce ewidencji stanu żywionych;

2) karcie ewidencji funkcjonariuszy pododdziału;

3) raporcie dziennym;

4) karcie zaopatrzenia żywnościowego;

5) wykazie należności pieniężnych w zamian wyżywienia w naturze;

6) zestawieniu obrotu produktów spożywczych.

2. Ewidencję stanu żywionych cudzoziemców zatrzymanych w celu wydalenia z kraju w jednostce organizacyjnej prowadzi się na podstawie następujących dokumentów:

1) książki ewidencji stanu żywionych;

2) raportu dziennego.

3. Dokument, o którym mowa, w ust. 2 pkt 2, powinien określać:

1) ilość osób zatrzymanych;

2) podział osób zatrzymanych na chorych, kobiety w ciąży i karmiące oraz pozostałych;

3) faktyczny okres żywienia.

4. Za sporządzanie raportu dziennego w części dotyczącej działu żywnościowego, odpowiedzialny jest kierownik komórki organizacyjnej (nie dotyczy raportu wymienionego w ust. 2 pkt 2 lit. b). W raporcie dziennym wykazuje się stan osobowy funkcjonariuszy komórki oraz uwzględnia się stałe i okresowe zmiany liczby funkcjonariuszy uprawnionych do wyżywienia w naturze, suchego prowiantu lub równoważnika pieniężnego.

5. Podstawę do zmian w dokumentach, o których mowa w ust. 2, stanowią rozkazy dzienne kierownika jednostki lub komórki organizacyjnej.

6. W raporcie wykazuje się cyfrowo na stronie pierwszej i imiennie na stronie drugiej funkcjonariuszy udających się na urlopy, przepustki i w podróże służbowe. Ustalony stan żywionych, uprawnionych do zaopatrzenia żywnościowego powinien być zgodny na dany dzień ze stanami liczbowymi wyszczególnionymi w karcie ewidencji.

7. Odpowiedzialność za prawidłowe ustalenie stanu ewidencyjnego uprawnionych do zaopatrzenia żywnościowego ponosi kierownik komórki organizacyjnej w uzgodnieniu z wydziałem kadr i szkolenia (nie dotyczy ust. 2 pkt 1).

8. Funkcjonariusze udający się na urlopy, w podróże służbowe, do szpitala lub na przepustki jednorazowe całodobowe itp., są wpisywani do rozkazu dziennego kierownika komórki organizacyjnej.

9. Potwierdzony raport dzienny, w części dotyczącej działu żywnościowego, osoba wyznaczona w komórce organizacyjnej przekazuje do działu żywnościowego do godziny 12.00 każdego dnia, na dzień następny.

10. Ewidencja żywionych prowadzona jest w Książce ewidencji żywionych na podstawie raportów dziennych (część dotycząca działu żywnościowego), kart ewidencyjnych oraz w oparciu o dokumenty stwierdzające uprawnienie do żywienia.

11. Książkę ewidencji stanu żywionych prowadzi wewnętrzna komórka zaopatrująca. Stanowi ona podstawę do naliczania asygnat kuchennych upoważniających do wydania produktów żywnościowych z magazynu do kuchni.

12. Miesięczne zestawienie stanów żywionych w książce ewidencji stanów żywionych podpisuje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej.

13. Karta ewidencji prowadzona jest w każdej komórce organizacyjnej i służy ona do sprawdzania ewidencji stanu żywionych tej komórki z zestawieniem stanu żywionych prowadzonym przez wewnętrzną komórkę zaopatrującą. W karcie ewidencji prowadzi się liczbowo obroty całego stanu osobowego komórki organizacyjnej, uprawnionych do wyżywienia funkcjonariuszy, pobierających suchy prowiant lub równoważnik pieniężny. W karcie tej wpisuje się numer i nazwę dokumentu stanowiącego podstawę przyjęcia na wyżywienie lub zdjęcie ze stanu osób uprawnionych do zaopatrzenia żywnościowego. Zgodność danych zawartych w karcie ewidencji podpisuje kierownik komórki organizacyjnej.

14. W przypadku niezgodności raportu dziennego z kartą ewidencji, wewnętrzna komórka zaopatrująca zwraca raport dzienny do komórki organizacyjnej w celu ponownego opracowania lub wniesienia poprawek i potwierdzenia ich dodatkowym podpisem kierownika komórki organizacyjnej.

15. Wykaz należności pieniężnych w zamian wyżywienia sporządza funkcjonariusz odpowiedzialny za prowadzenie gospodarki żywnościowej w oparciu o karty ewidencji i rozkaz dzienny. Wykaz ten (po podpisaniu za zgodność ze stanem faktycznym przez kierownika komórki organizacyjnej) sprawdza pod względem merytorycznym kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej i podpisem potwierdza zgodność danych zawartych w wykazie.

§  525.

1. Równoważnik pieniężny normy wyżywienia jest to ustalona odrębnymi przepisami kwota pieniężna przysługująca funkcjonariuszom w zamian wyżywienia w naturze.

2. Zasady wypłacania równoważnika pieniężnego oraz przypadki jego otrzymywania w zamian wyżywienia w naturze określają odrębne przepisy.

Rozdział  4

Zaopatrywanie w środki zaopatrzenia żywnościowego

§  526.

1. Zaopatrywanie jednostek organizacyjnych w środki zaopatrzenia żywnościowego dokonuje się decentralnie. Wydatki związane z zakupem środków zaopatrzenia żywnościowego pokrywane są ze środków finansowych przydzielonych dysponentowi III stopnia.

2. W wyjątkowych sytuacjach za zgodą Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia KGSG może nastąpić odstępstwo od zasady określonej w ust. 1.

3. Podstawę do planowania zaopatrzenia w środki zaopatrzenia żywnościowego stanowią obowiązujące przepisy oraz zamierzenia organizacyjno-szkoleniowe określające:

1) przewidywane ilości żywionych;

2) wysokość wartości pieniężnych norm wyżywienia;

3) wysokość utrzymywanych zapasów środków zaopatrzenia żywnościowego oraz potrzebę ich rotacji;

4) potrzeby sprzętu żywnościowego;

5) potrzeby w zakresie napraw i konserwacji sprzętu żywnościowego oraz niezbędnych materiałów pomocniczych;

6) wielkość środków finansowych przydzielonych jednostce organizacyjnej na prowadzenie gospodarki żywnościowej.

4. 542 Zakupy środków zaopatrzenia żywnościowego odbywają się na zasadach określonych w odrębnych przepisach dotyczących zamówień publicznych.

5. Osoba, odpowiedzialna za dokonywanie zakupów powinna je tak planować, aby zapewnić:

1) spożycie przed upływem okresu gwarancyjnego;

2) właściwe warunki do przechowywania;

3) minimalne ubytki naturalne (mięso, wędliny, warzywa, ziemniaki itp.).

6. Dostarczone środki żywnościowe podlegają obowiązkowemu odbiorowi ilościowemu i jakościowemu.

7. Magazynier żywnościowy lub osoba wyznaczona, sporządza "protokół przyjęcia" na każdą partię przyjętych produktów żywnościowych.

8. 543 Produkty nietrwałe (mięsa, ryby itp.) wydaje się z magazynu bezpośrednio przed przyrządzaniem potraw.

9. 544 Produkty żywnościowe z magazynu żywnościowego do punktu żywienia pobiera wyznaczona osoba w pełnym asortymencie i w ilościach określonych w asygnacie kuchennej.

10. W asygnatach kuchennych zezwala się w sekcji żywnościowej na dokonanie zaokrągleń w rubryce "razem wydać":

1) z dokładnością do 1 kg w odniesieniu do takich produktów spożywczych jak: chleb, kasze, strączkowe, makaron, ziemniaki, warzywa świeże, kiszone itp.;

2) 545 z dokładnością do 0,1 kg w odniesieniu do takich produktów spożywczych jak: mięso, wędliny, cukier, kawa, koncentraty spożywcze, marmolady, masło, smalec itp.;

3) 546 (uchylony);

4) produkty spożywcze w opakowaniach standardowych jak: konserwy mięsne, mięsno-warzywne itp. wpisywać w zaokrągleniu do pełnych opakowań jednostkowych.

11. Dostarczanie produktów żywnościowych do komórki organizacyjnej organizuje właściwa w zakresie zaopatrzenia jednostka organizacyjna.

12. 547 (uchylony).

Rozdział  5

Organizacja żywienia

§  527.

1. Żywienie w jednostkach organizacyjnych i komórkach organizacyjnych ma na celu:

1) zapewnienie wyżywienia ilościowo i jakościowo zgodnego z normami wyżywienia,

2) zapewnienie odpowiednich warunków sanitarno-higienicznych przygotowywania i spożywania posiłków.

2. Żywienie organizuje się w wydzielonych do tego celu punktach żywienia.

3. Bez względu na wielkość punktu żywienia w celu właściwej organizacji pracy i zachowania właściwych warunków sanitarno-higienicznych punkt żywienia powinien składać się z następujących pomieszczeń:

1) obieralni ziemniaków i warzyw;

2) rozdrabnialni ziemniaków i warzyw;

3) przygotowalni mięsa i ryb;

4) kuchni właściwej;

5) wydawalni posiłków;

6) jadalni;

7) zmywalni sprzętu kuchennego;

8) zmywalni naczyń stołowych;

9) magazynu, krajalni i wydawalni pieczywa;

10) magazynku przykuchennego;

11) pokoju i szatni personelu kuchennego;

12) pokoju kierownika punktu żywienia;

13) pomieszczeń sanitarnych dla personelu kuchennego z natryskami;

14) pomieszczeń sanitarnych dla konsumentów;

15) pomieszczenia na sprzęt porządkowy.

4. W przypadku trudności lokalowych dopuszcza się łączenie pomieszczeń o zbliżonych funkcjach z bezwzględnym zachowaniem warunków higienicznych procesu przyrządzania potraw.

5. Układ funkcjonalny pomieszczeń powinien zapewnić proste i możliwie najkrótsze drogi ruchu konsumentów, personelu, surowców, odpadków i gotowych posiłków oraz naczyń. Powyższe drogi nie powinny krzyżować się ze sobą, a w szczególności aby droga odpadków pokonsumpcyjnych i poprodukcyjnych nie krzyżowała się z drogą produktów i naczyń czystych.

6. Obieg produktów spożywczych rozpoczyna się od wejścia gospodarczego do magazynów i prowadzi do działów produkcyjnych najkrótszą drogą: przez obróbkę wstępną, obróbkę czystą do kuchni, a następnie do sali konsumpcyjnej - w postaci posiłków.

7. Obieg zastawy stołowej składa się z drogi naczyń brudnych przenoszonych z sali konsumenckiej do zmywalni i naczyń czystych przekazywanych do wydawania lub na stoły konsumenckie. Nie powinny się one krzyżować.

8. Droga odpadków pokonsumpcyjnych i poprodukcyjnych, mających wartość użytkową, powinna przebiegać od zmywalni naczyń stołowych i kuchennych oraz pomieszczeń, w których odbywa się obróbka wstępna surowców - do komory odpadków, usytuowanej w oddzielnym pomieszczeniu lub poza budynkiem stołówki. Nie może ona służyć do transportu półproduktów oraz potraw.

9. W celu zapewnienia racjonalnego przebiegu procesu produkcji potraw niezbędne jest właściwe usytuowanie stanowisk roboczych w poszczególnych pomieszczeniach produkcyjnych. Zorganizowanie stanowisk roboczych powinno opierać się na rozmieszczeniu wyposażenia technologicznego, zgodnie z wymaganiami organizacji pracy oraz wymogami sanitarno-higienicznymi i bhp.

10. Sprawne funkcjonowanie punktu żywienia wymaga spełnienia właściwych warunków lokalowych, to znaczy wymaganej ilości pomieszczeń o odpowiedniej powierzchni i usytuowaniu. Pomieszczenia punktu żywienia - zależnie od przeznaczenia - powinny posiadać stosowne instalacje energetyczne, wodne, wentylacyjne oraz wykończenie ścian, podłóg, sufitów przy użyciu właściwych materiałów, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

11. Obieralnia ziemniaków i warzyw jest przeznaczona do ich mycia, oczyszczania i obierania. Powinna ona być odizolowana od pomieszczeń, w których dokonuje się obróbki czystej (najlepiej w podpiwniczeniu lub w pobliżu wejścia gospodarczego). Usytuowanie obieralni powinno zapewnić dogodne połączenie z przygotowalnią ziemniaków i warzyw.

12. Przygotowalnia ziemniaków i warzyw przeznaczona jest do sporządzania półproduktów warzywnych. Wyposażona powinna być w stoły ze stali nierdzewnej, maszynę do rozdrabniania jarzyn, niezbędny sprzęt kuchenny (deski kuchenne oddzielne do warzyw surowych i warzyw gotowanych). Usytuowanie przygotowalni powinno zapewnić dogodne połączenie z kuchnią właściwą.

13. Przygotowalnia mięsa i ryb powinna znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie kuchni właściwej. Dokonuje się w niej obróbki wstępnej mięsa i ryb, polegającej na rozmrażaniu, myciu, moczeniu, oczyszczaniu, dzieleniu na elementy gastronomiczne, mieleniu, filetowaniu itp. W większych pomieszczeniach obróbka brudna i czysta winna być wykonywana w oddzielnych aneksach oddzielonych ścianami. W małych obiektach dopuszcza się wydzielenie przygotowalni w kuchni właściwej. Pomieszczenie to powinno być wyposażone w stoły ze stali nierdzewnej, baseny do mycia, moczenia, rozmrażania z dopływem wody zimnej, maszynę do mielenia mięsa, sprzęt kuchenny (oddzielne deski do obróbki ryb surowych i ryb gotowanych, mięsa surowego i mięsa gotowanego).

14. Kuchnia powinna być wyposażona zgodnie z normami należności sprzętu.

15. Wydawalnia posiłków jest pomieszczeniem usytuowanym między kuchnią właściwą a salą konsumencką lub w przypadku braku tego pomieszczenia, a częścią wydzieloną z kuchni właściwej.

16. Zmywalnia naczyń kuchennych jest funkcjonalnie związana z kuchnią i może występować jako odrębne pomieszczenie przyległe do kuchni lub jako jej aneks.

17. Zmywalnia naczyń stołowych jest związana funkcjonalnie z salą konsumencką i powinna mieć dogodne połączenie z wydawalnią. Powinna posiadać odpowiednie wyposażenie (w zależności od możliwości mycia - ręczne lub mechaniczne), efektywny system wentylacji, odpowiednio wykonane i wyprofilowane posadzki, wydzieloną drogę do usuwania odpadków tak by nie krzyżowały się z drogą produktów i czystych naczyń. W przypadku mycia ręcznego lub mechanicznego, proces mycia zaczyna się od przyjęcia, sortowania, usunięcia z naczyń resztek pokarmowych. Następną czynnością jest odmakanie naczyń i wstępne mycie w komorze zlewozmywaka lub w basenie zawierającym wodę o temperaturze ok. od +40 do +50°C z dodatkiem środka myjącego (ok. 1 - 2%). Kolejną czynnością jest mycie właściwe, które w ciągu ręcznym odbywa się w drugiej komorze zlewozmywaka (basenu) z wodą o temperaturze od +50 do + 55°C, z dodatkiem środka myjącego. W ciągu zmechanizowanym ta czynność jest wykonywana w maszynie do mycia naczyń. Proces mycia ręcznego kończy się w trzeciej komorze zlewozmywaka (basenu), a wyparzanie - w wyparzaczu (temp. min. +85°C). W przypadku mycia mechanicznego czynności powyższe wykonuje maszyna do mycia naczyń.

18. 548 Magazyn, krajalnia i wydawalnia pieczywa powinny znajdowć się w pomieszczeniu wydzielonym, przylegającym do sali konsumenckiej, z którego zapewniona jest dogodna droga do tej sali. Pomieszczenie powinno być jasne i suche, wyposażone w przyrząd do mierzenia temperatury i wilgotności powietrza (właściwe warunki do przechowywania pieczywa to temperatura od +12 do + 15° C oraz wilgotność względna powietrza - ok. 70%).

19. 549 Magazynek przykuchenny służy do przechowywania produktów żywnościowych przeznaczonych do przyrządzania posiłków w danym i następnym dniu oraz w dniach wolnych od pracy. Klucze do magazynku przykuchennego przechowuje osoba wyznaczona, kierująca pracą innych osób w zakresie gospodarki żywnościowej. Magazynek powinien być wyposażony w odpowiedni sprzęt, zgodnie z normami należności.

20. Szatnie i węzły sanitarne dla personelu kuchennego powinny być dostosowane do ilości zatrudnionych mężczyzn i kobiet oraz być usytuowane między wejściem a częścią produkcyjną. Każdy pracownik (funkcjonariusz) powinien posiadać oddzielną szafkę na odzież własną i odzież roboczą.

§  528.

1. 550 Za właściwą organizację pracy punktu żywienia odpowiada kierownik punktu żywiewnia lub osoby wyznaczone przez kierownika jednostki organizacyjnej, podlegające bezpośrednio kierownikowi wewnętrznej komórki zaopatrującej lub kierownikowi komórki organizacyjnej. Organizują oni pracę osób zatrudnionych lub pełniących służbę w punkcie żywienia i ustalają zmiany robocze.

2. Kierownik punktu żywienia przeprowadza (wg potrzeb) instruktaż dla podległego personelu w zakresie organizacji pracy punktu żywienia, właściwego przygotowania i czasu wydawania posiłków, utrzymania właściwej higieny osobistej, czystości pomieszczeń i sprzętu, ustalenia zakresu zadań dla drużyny gospodarczej itp.

3. W celu uregulowania spraw związanych z organizacją pracy w kuchni oraz właściwej informacji dla osób zainteresowanych na widocznym miejscu należy wywiesić:

1) jadłospis dekadowy;

2) harmonogram pobierania posiłków przez komórki organizacyjne i pododdziały oraz inne osoby uprawnione;

3) instrukcje obsługi urządzeń chłodniczych i gastronomicznych (przy urządzeniach);

4) instrukcje ppoż., bhp, itp. - wg odrębnych przepisów;

5) 551 dziennik pracy stołówki;

6) 552 (uchylony);

7) książka kontroli sanitarnej (prowadzona wg odrębnych przepisów);

8) jadłospis na dany dzień (w jadalni).

4. 553 Wstęp do pomieszczeń punktu żywienia (poza jadalnią), oprócz osób zatrudnionych lub pełniących służbę w punkcie żywienia, kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej i starszego specjalisty ds. żywnościowych, mają:

1) kierownik jednostki organizacyjnej oraz jego zastępcy;

2) naczelnik wydziału techniki i zaopatrzenia i jego zastępca, naczelnik wydziału zaopatrzenia materiałowego i jego zastępca Nw OSG;

3) kierownik sekcji zdrowia lub inne osoby upoważnione (w celu dokonania kontroli stanu sanitarnohigienicznego);

4) osoby kontrolujące.

5. Innym osobom wstęp do kuchni jest zabroniony.

6. Zabrania się przebywania bez ubrań ochronnych w kuchni właściwej i pomieszczeniach przeznaczonych do obróbki i przygotowywania produktów żywnościowych.

7. Osoby, o których mowa w ust. 4, mające bezpośredni kontakt z produktami żywnościowymi, powinny posiadać aktualne, specjalistyczne badania lekarskie uprawniające do kontaktu z tymi produktami.

8. 554 Za przestrzeganie zasad, o których mowa w ust. 5 i 6, odpowiedzialny jest kierownik punktu żywienia.

Rozdział  6

Planowanie żywienia

§  529.

1. Żywienie funkcjonariuszy planuje się według zasadniczych i dodatkowych norm wyżywienia, na które ustalone są odrębnymi przepisami odpowiednie wartości pieniężne.

2. Przy żywieniu oraz kalkulacji kosztów żywienia należy uwzględniać wartości odżywcze ustalone dla poszczególnych norm wyżywienia.

3. Podstawowym dokumentem z zakresu planowania żywienia jest jadłospis dekadowy.

4. 555 Odpowiedzialnym za opracowywanie jadłospisów dekadowych jest kierownik wewnętrznej komórki organizacyjnej. Sporządza go osoba odpowiedzialna za prowadzenie gospodarki żywnościowej przy współudziale lekarza, kierownika punktu żywienia i kuchmistrza. Jadłospis podpisuje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej, lekarz, kierownik punktu żywienia, naczelnik wydziału techniki i zaopatrzenia oraz naczelnik wydziału materiałowego Nw OSG, a zatwierdza kierownik jednostki organizacyjnej lub osoba przez niego upoważniona.

5. Przy opracowywaniu jadłospisów należy brać pod uwagę:

1) dzienne wartości pieniężne norm wyżywienia stosowane w jednostce organizacyjnej;

2) tabele wartości odżywczych produktów żywnościowych;

3) wartość odżywczą dziennego wyżywienia;

4) urozmaicenie posiłków;

5) upodobania i życzenia konsumentów;

6) sezonowość występowania produktów żywnościowych;

7) wydatek energetyczny konsumentów;

8) możliwości produkcyjne kuchni (kwalifikacje pracowników; wyposażenie kuchni itp.);

9) dni uroczyste, święta.

6. Jadłospis dekadowy powinien określać:

1) rodzaje posiłków i nazwę dań w poszczególnych dniach dekady;

2) 556 ilość produktów żywnościowych przypadających na jednego żywionego w każdym dniu oraz razem w dekadzie (nie dotyczy to wersji elektronicznej - konsument);

3) wartość kaloryczną każdego posiłku i całodziennego wyżywienia w poszczególnych dniach;

4) wartość pieniężną produktów żywnościowych przypadającą na jednego konsumenta w dekadzie.

7. 557 Jadłospis sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden (oryginał) przechowuje się w kancelarii wewnętrznej komórki zaopatrującej, a drugi jest dokumentem roboczym kierownika punktu żywienia. W przypadku przygotowywania posiłków w większej ilości punktów żywienia, należy sporządzić odpowiednio większą liczbę egzemplarzy jadłospisów.

8. Jeżeli żywienie w jednostce organizacyjnej organizuje się wg różnych zasadniczych norm wyżywienia należy dla każdego z nich opracować oddzielny jadłospis.

9. 558 Zmiany w jadłospisie dekadowym mogą być dokonywane w uzasadnionych okolicznościach. Zmiany dokonuje się w kancelarii wewnętrznej komórki zaopatrującej kolorem czerwonym. Każdą zmianę, w jadłospisie dekadowym podpisuje kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej natomiast wszelkie zmiany w dekadzie zatwierdza naczelnik wydziału techniki i zaopatrzenia, naczelnika wydziału zaopatrzenia materiałowego lub osoba upoważniona przez kierownika jednostki organizacyjnej.

§  530.

1. Wydawanie produktów żywnościowych z magazynu żywnościowego do kuchni odbywa się w dniach służby (pracy) w ustalonym przez kierownika jednostki organizacyjnej czasie.

2. Pobieranie produktów żywnościowych do kuchni powinno odbywać się raz dziennie, na dzień następny. W przypadku braku urządzeń chłodniczych w kuchni, produkty nietrwałe (mięso, ryby itp.) należy pobierać bezpośrednio przed przystąpieniem do ich przyrządzania.

3. 559 Odbioru produktów żywnościowych z magazynu dokonuje osoba wyznaczona po ich uprzednim sprawdzeniu, przeliczeniu, zważeniu itp. Fakt odbioru potwierdza ta osoba podpisem, w asygnacie kuchennej. Pierwszy egzemplarz asygnaty (oryginał) pozostaje u magazyniera, drugi (kopia) otrzymuje starszy kucharz jako potwierdzenie pobrania produktów żywnościowych do punktu żywienia. Drugi egzemplarz służy również za podstawę do wydania produktów żywnościowych z magazynu przykuchennego do kuchni w celu przyrządzania poszczególnych posiłków. Po zakończeniu każdej dekady kopia jadłospisu i asygnaty kuchennej dotyczącej tego okresu podlegają zwrotowi do sekcji gospodarki mundurowej i żywnościowej w celu ich archiwizacji.

4. 560 W razie uzasadnionego zwiększenia się stanu żywionych po pobraniu produktów żywnościowych z magazynu do punktu żywienia, kancelaria wewnętrznej komórki zaopatrującej wystawia dodatkową asygnatę kuchenną. Jeżeli liczba żywionych ulegnie uzasadnionemu zmniejszeniu, kancelaria wewnętrznej komórki zaopatrującej powiadamia o tym kierownika punktu żywienia, który sporządza odpowiednio mniejszą ilość posiłków, a niewykorzystane produkty zwraca do magazynu na podstawie dokumentu sporządzonego przez kancelarię wewnętrznej komórki zaopatrującej.

5. W razie braku w magazynie produktu spożywczego wypisanego w asygnacie, magazynier wpisuje do odpowiedniej rubryki "nie wydano". W danym przypadku dodatkową asygnatę na inny produkt spożywczy wydaje sekcja żywnościowa, adnotując na niej numer asygnaty zasadniczej oraz przyczynę jej wystawienia. Dopisywanie nowych pozycji do asygnaty przez magazyniera jest kategorycznie zabronione.

6. Asygnatę dodatkową sporządza się ponadto w przypadku konieczności dokonania zmian w jadłospisie oraz innych uzasadnionych przypadkach.

7. Posiłki powinni przygotowywać wyłącznie kucharze, w oparciu o zatwierdzony jadłospis. Przyrządzanie potraw nie przewidzianych w jadłospisie jest zabronione.

8. Jakość posiłków kontroluje się w pomieszczeniu kuchni, bezpośrednio przed wydaniem ich do spożycia. Wynoszenie potraw poza punkt żywienia jest zabronione.

9. Prawo kontrolowania jakości posiłków w jednostce organizacyjnej mają:

1) kierownik jednostki organizacyjnej i jego zastępcy;

2) naczelnik wydziału techniki i zaopatrzenia i jego zastępca;

3) szef służb techniki i zaopatrzenia;

4) kierownik sekcji zdrowia lub osoba przez niego upoważniona;

5) osoby kontrolujące;

6) inne osoby do tego upoważnione.

10. Sprawdzenie jakości posiłku przez osoby, o których mowa w ust. 8, polega na pobraniu do oceny każdej potrawy w następujących ilościach:

1) potraw płynnych - 100g;

2) mięsa i ryb - 20g;

3) innych potraw stałych - 50g.

11. Zasady pobierania prób posiłków w pełnym wymiarze regulują odrębne przepisy.

12. Godziny wydawania posiłków ustala kierownik jednostki organizacyjnej. Odpowiednio do godzin wydawania posiłków należy dostosować czas przyrządzania potraw w kuchni. Posiłki muszą być wydawane konsumentom świeże i gorące.

13. Posiłki mogą wydawać tylko kucharze. Wydawane posiłki powinny mieć temperaturę:

1) zupy około 75°C (z wyjątkiem podawanych na zimno);

2) drugie dania około 65°C;

3) napoje gorące około 80°C.

14. Pozostawianie posiłków dopuszczalne jest tylko w uzasadnionych przypadkach, gdy konsument lub grupa konsumentów nie ma możliwości spożycia posiłku w wyznaczonym czasie. Należy przestrzegać przy tym określonych zasad:

1) posiłki mogą być pozostawione i przechowywane tylko dla osób, które zostały zgłoszone przez służbę dyżurną komórki organizacyjnej kierownikowi punktu żywienia lub dyżurnemu kuchni;

2) posiłki przeznaczone dla osób nieobecnych należy przechowywać w lodówce w osobnych naczyniach;

3) czas przechowywania posiłków nie może przekraczać 4 godzin od czasu ich przyrządzenia;

4) dania płynne należy przed wydaniem do spożycia powtórnie zagotować, a drugie dania mięsne lub rybne przesmażyć - podgrzane potrawy należy natychmiast wydać do spożycia, dalsze ich przechowywanie jest nie dopuszczalne;

5) przechowywanie sałatek i surówek jest dopuszczalne tylko w lodówkach, przez okres nie przekraczający 2 godzin po ich wyprodukowaniu - należy przechowywać je bez przypraw i tłuszczu, przyprawiać bezpośrednio przed wydaniem ich do spożycia.

15. Właściwe przygotowanie posiłków oraz zapewnienie odpowiedniej ich jakości jest uzależnione od właściwego stanu sanitarno-higienicznego pomieszczeń kuchennych, wyposażenia punktu żywienia w odpowiedni i zgodny z normami sprzęt stołowo-kuchenny, kwalifikacji personelu kuchennego oraz zabezpieczenia pomieszczeń kuchennych przed szkodnikami i gryzoniami.

§  531.

1. Odpadki pokonsumpcyjne i poprodukcyjne - zwane odpadkami należy gromadzić i przechowywać w odpowiednich warunkach sanitarno-higienicznych do czasu ich odbioru przez odbiorcę lub do czasu utylizacji.

2. Odpadki powinno się przechowywać w specjalnie na ten cel przeznaczonych pomieszczeniach usytuowanych w odległości co najmniej 50 m od punktu żywienia, lub w tym samym budynku ale w pomieszczeniach posiadających osobne wejście z zewnątrz i będących w bezpośrednim sąsiedztwie ze zmywalnią naczyń stołowych wyposażonych w odpowiednią ilość pojemników. Ilość i rodzaj pojemników powinna być dostosowana do ilości i rodzaju odpadków.

3. Pomieszczenie wydzielone do gromadzenia odpadków musi być utrzymywane w czystości i dezynfekowane. Po każdorazowym opróżnianiu pojemników należy je dokładnie oczyścić i zdezynfekować.

4. Odpadki upłynnia się w drodze:

1) sprzedaży;

2) w przypadku braku chętnych do ich zakupu istnieje możliwość nieodpłatnego przekazywania osobie zainteresowanej.

5. Postępowanie z wpływami za ewentualną sprzedaż odpadków regulują odrębne przepisy.

6. Codzienną ewidencję ilości odpadków prowadzi kierownik punktu żywienia.

Rozdział  7

Zasady spisywania ubytków naturalnych produktów żywnościowych

§  532.

1. Ubytek naturalny jest to zmniejszenie wagi produktu żywnościowego, wynikłe na skutek przemian fizyko-chemicznych, biochemicznych, biologicznych oraz uszkodzeń mechanicznych i fizycznych powstałych w produktach żywnościowych w czasie ich przechowywania.

2. W przypadku powstania ubytku z powodu zepsucia się żywności, przekraczającego ustalone normy ubytku naturalnego, należy przeprowadzić postępowanie wyjaśniające (za wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 4).

3. Ubytek można spisać z ewidencji tylko wówczas, kiedy produkty żywnościowe można przeważyć lub przemierzyć w całości. Nie można go spisywać w sposób mechaniczny.

4. Spisywanie z ewidencji produktów żywnościowych jako ubytków (z wyjątkiem ziemniaków) może mieć miejsce tylko wtedy, gdy miesięczne remanenty wykazują różnice pomiędzy stanem faktycznym a ewidencyjnym. Powstałe niedobory nie mogą być traktowane jako ubytki naturalne w następujących przypadkach:

1) braki przekraczają ustalone normy maksymalne;

2) braki mieszczą się w granicach norm, lecz zostały spowodowane czynnikami nie wymienionymi w ust. 1.

5. Nie spisuje się ubytków produktów żywnościowych przechowywanych i wydanych do spożycia w opakowaniach fabrycznych wg wagi deklarowanej na opakowaniu.

6. Podstawę do spisania ubytków naturalnych z ewidencji stanowi sporządzony komisyjny protokół ubytków, zatwierdzony przez kierownika jednostki organizacyjnej.

7. Normy ubytków naturalnych nie mogą być stosowane w przypadkach uszkodzeń mechanicznych opakowań w trakcie czynności magazynowych. Powstałe w ten sposób ubytki należy traktować jako szkodę w mieniu.

8. Normy ubytków naturalnych jaj, ziemniaków wczesnych oraz owoców można stosować jedynie przy następujących okresach przechowywania tych produktów:

1) jaj - ponad 30 dni;

2) ziemniaków wczesnych - ponad 15 dni;

3) owoców - ponad 7 dni.

9. Normy ubytków naturalnych ziemniaków późnych oraz warzyw dotyczą całego okresu ich przechowywania. W związku z tym spisania ubytków naturalnych należy dokonać po całkowitym rozchodowaniu partii tych produktów.

10. W uzasadnionych przypadkach oraz w razie potwierdzenia przez wyspecjalizowaną instytucje porażenia przechowywanych ziemniaków i warzyw chorobami, powstałe z tego tytułu nadmierne ubytki naturalne mogą zostać spisane za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej.

11. Normy ubytków naturalnych stanowią wielkości jednorodne niezależnie od okresu przechowywania z wyjątkiem mięsa, kiełbas, wyrobów podrobowych i tłuszczy, których normy zostały zróżnicowane w okresie przechowywania do 3 dni i ponad 3 dni.

12. Normy ubytków naturalnych produktów żywnościowych oraz zasady ich spisywania określone są w załączniku nr 103.

§ 533. Wartość spisanych ubytków naturalnych należy wykazywać w sprawozdaniach z gospodarki żywnościowej.

Rozdział  8

Zasady postępowania w zakresie wypożyczania środków zaopatrzenia żywnościowego

§  534.

1. Środki zaopatrzenia żywnościowego - oprócz stanowiących indywidualne wyposażenie funkcjonariuszy - będące w użytkowaniu jednostek organizacyjnych, mogą stanowić przedmiot wypożyczenia tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

2. Decyzję o wypożyczeniu sprzętu żywnościowego podejmuje, po rozpatrzeniu pisemnej prośby zainteresowanego, kierownik jednostki organizacyjnej, przy uwzględnieniu możliwości i pełnym zabezpieczeniu własnych potrzeb.

3. Nie mogą być przedmiotem wypożyczenia środki stanowiące zapasy wojenne i przedmioty I kategorii, z wyjątkiem przedmiotów zakwalifikowanych jako zapasy zbędne i ponadnormatywne.

4. Podstawą wypożyczenia sprzętu żywnościowego jest umowa zawarta na piśmie pomiędzy kierownikiem jednostki organizacyjnej, a wypożyczającym lub jego prawnym przedstawicielem.

5. Umowa, o której mowa w ust. 4 może być zawarta na czas nieoznaczony.

6. Umowa zawierana przez jednostki organizacyjne na czas dłuższy niż 12 miesięcy, wymaga zgody Dyrektora Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

7. Za wypożyczenie sprzętu żywnościowego jednostka organizacyjna pobiera opłatę. W przypadkach szczególnie uzasadnionych, np. wypożyczania przedmiotów jednostkom resortu spraw wewnętrznych i administracji, instytucjom prowadzącym działalność charytatywną, można odstąpić od pobierania opłaty.

8. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 7, strony określają w umowie.

Rozdział  9

Zasady gospodarowania sprzętem żywnościowym

§  535.

1. 561 Wewnętrzna komórka zaopatrująca gospodaruje sprzętem żywnościowym, o którym mowa w załącznikach nr 102-113 do zarządzenia.

2. 562 W uzasadnionych przypadkach, za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej wewnętrzna komórka zaopatrująca może gospodarować dodatkowo innym sprzętem niż ten, o którym mowa w ust. 1.

3. 563 Osobami uprawnionymi do otrzymania limitu pieniężnego na zakup sprzętu do przyrządzania, podawania i spożywania herbaty lub kawy, zwanego dalej "wyposażeniem", są kierownicy jednostek organizacyjnych oraz kierownicy komórek organizacyjnych KGSG otrzymujący fundusz wydatków reprezentacyjnych.

4. Limit pieniężny na pokrycie kosztów zakupu pierwszego pełnego wyposażenia w wysokości nie przekraczającej stukrotności aktualnie obowiązującej wartości pieniężnej zasadniczej normy wyżywienia szkolnej "SZ", przysługuje Komendantowi Głównemu Straży Granicznej i Zastępcom Komendanta Głównego Straży Granicznej.

5. 564 Limit pieniężny na pokrycie kosztów zakupu pierwszego pełnego wyposażenia w wysokości nieprzekraczającej osiemdziesięciokrotności aktualnie obowiązującej wartości pieniężnej zasadniczej normy wyżywienia szkolnej "SZ", przysługuje kierownikom jednostek organizacyjnych oraz kierownikom komórek organizacyjnych KGSG.

6. Limit pieniężny na pokrycie kosztów zakupu pierwszego pełnego wyposażenia w wysokości nie przekraczającej siedemdziesięciokrotności aktualnie obowiązującej wartości pieniężnej zasadniczej normy wyżywienia szkolnej "SZ", przysługuje pozostałym uprawnionym do otrzymania funduszu wydatków reprezentacyjnych.

§  536.

1. Roczny koszt uzupełnienia wyposażenia niedoborów w wyposażenia dla osób określonych w § 535 ust. 3, 4 i 5 nie może przekroczyć dwudziestu pięciu procent przyznanego limitu obliczonego na podstawie aktualnie obowiązującej wartości pieniężnej, zasadniczej normy wyżywienia szkolnej "SZ".

2. Limit pieniężny na uzupełnienie niedoborów w wyposażeniu, powstających na skutek wyeksploatowania poszczególnych przedmiotów lub przedwczesnego ich zużycia, przydziela się sukcesywnie, począwszy od drugiego roku po dokonaniu zakupu pierwszego wyposażenia.

3. 565 Przydziału limitu na zakup wyposażenia w miarę zaistniałych potrzeb, w granicach ustalonych limitów określonych w ust. 1 oraz w § 535 ust. 4, 5 i 6 dokonuje wydział finansowy w porozumieniu z wewnętrzną komórką zaopatrującą, na której zaopatrzeniu pozostaje osoba uprawniona.

4. Kwoty pieniężne wypłacone upoważnionym osobom na zakup wyposażenia podlegają rozliczeniu w trybie i na zasadach określonych w przepisach finansowych.

5. Ewidencję wyposażenia prowadzą sekretariaty osób wymienionych w § 535.

6. Uzupełnienia wyposażenia należy dokonywać przed zakończeniem okresu sprawozdawczego.

§ 537. Wartość wyposażenia poszczególnych osób uprawnionych do otrzymywania limitu pieniężnego na zakup sprzętu nie powinna przekraczać wysokości limitów pieniężnych przewidzianych w § 536 ust. 3 na zakup pierwszego pełnego wyposażenia.

Rozdział  10 ⁵⁶⁶

§ 538. 567 Wybrakowanie i likwidację sprzętu żywnościowego przeprowadza się zgodnie z zasadami, o których mowa w § 34 - 38 zarządzenia.

§  539.

1. W odniesieniu do naczyń stołowych porcelanowych, porcelitowych, szklanych i z tworzywa sztucznego prowadzi się zasadę ilościowo-wartościowego spisywania ubytków eksploatacyjnych na podstawie stwierdzenia faktycznego ich zużycia (potłuczenia, zniszczenia itp.).

2. Ilość ubytków eksploatacyjnych (za okres objęty spisem) nie może przekraczać wielkości wskaźnika amortyzacji pomnożonego przez średni stan żywionych w tym okresie. Wzór zestawienia ubytków eksploatacyjnych oraz przykład wyznaczania wielkości ubytków określa załącznik nr 114.

3. Jednostka zaopatrująca może zwiększyć ilość ubytków eksploatacyjnych o 10% wielkości ubytków za dany okres po uprzednim szczegółowym zbadaniu i stwierdzeniu obiektywnego charakteru przyczyn zaistniałego stanu rzeczy.

4. Przy spisywaniu ubytków eksploatacyjnych nie jest wymagane okazywanie zużytych (potłuczonych, zniszczonych itp.) egzemplarzy.

5. 568 (uchylony).

§  540.

1. Dział żywnościowy sporządza sprawozdania z gospodarki żywnościowej na niżej wymienionych drukach oraz w niżej określonych terminach:

1) analizę ekonomiczną z działalności służby żywnościowej za dany rok na druku Gz - 41, w terminie do 31.01. następnego roku;

2) sprawozdanie z obrotu sprzętu i materiałów Sekcji Żywnościowej na druk Gz - 38, w terminie do 31.01. następnego roku za rok poprzedni;

3) informacja o realizacji przedsięwzięć działu żywnościowego za kwartał, w terminie do 20 dnia miesiąca po zakończeniu kwartału, na druku określonym w załączniku nr 115.

DZIAŁ  XIII

SZCZEGÓŁOWE ZASADY DYSTRYBUCJI, PRZECHOWYWANIA, UŻYTKOWANIA ORAZ NISZCZENIA SUBSTANCJI NARKOTYCZNYCH

Rozdział  1

Postanowienia ogólne

§ 541. 569 Użyte w niniejszym dziale określenia oznaczają:

1) substancje narkotyczne - substancje pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, o których mowa w odrębnych przepisach dotyczących przeciwdziałania narkomani;

2) próbka szkoleniowa - określoną ilość środka odurzającego lub substancji narkotycznej, przygotowaną zgodnie z zasadami, o których mowa w § 558 ust. 1;

3) waga netto - wagę środka odurzającego lub substancji narkotycznej;

4) waga brutto - wagę środka odurzającego lub substancji narkotycznej łącznie z opakowaniem i opisem próbki szkoleniowej;

5) ustawa - ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.).

§ 542. 570 Jednostki organizacyjne używają środków odurzających i substancji narkotycznych, zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 4 i art. 24 ustawy, do celów:

1) szkolenia funkcjonariuszy w zakresie posługiwania się sprzętem i środkami do identyfikacji środków odurzających i substancji narkotycznych w celu zapobiegania przemieszczaniu ich bez zezwolenia przez granicę państwową;

2) szkolenia psów służbowych, które wykorzystywane są do realizacji ustawowych zadań SG;

3) realizacji zawartych umów i porozumień;

4) na polecenie Komendanta Głównego Straży Granicznej;

5) realizacji czynności operacyjno-śledczych.

§ 543. Do szkolenia funkcjonariuszy można również stosować zestawy substancji narkotycznych.

§ 544. Na potrzeby szkolenia funkcjonariuszy oraz psów służbowych, które wykorzystywane są do realizacji ustawowych zadań Straży Granicznej, substancje narkotyczne pozyskuje się poprzez:

1) przyjęcie substancji narkotycznych, których przepadek na rzecz Skarbu Państwa orzekł sąd w postępowaniu karnym;

2) przyjęcie substancji narkotycznych, których przepadek na rzecz Skarbu Państwa orzekł wojewódzki inspektor farmaceutyczny w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

3) przyjęcie od innych jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji;

3a) 571 zakup w hurtowniach farmaceutycznych;

4) przyjęcie w innych przypadkach za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej.

§ 545. 572 Ilość, termin i rodzaj planowanych do przyjęcia środków odurzających i substancji narkotycznych uzgadnia się w formie pisemnej z Dyrektorem Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej oraz Dyrektorem Laboratorium Kryminalistycznego Straży Granicznej.

§ 546. Osobami uprawnionymi do występowania w sprawie przekazania Straży Granicznej substancji narkotycznych są:

1) komendanci oddziałów Straży Granicznej;

2) Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej i Komendant Centrum Szkolenia Straży Granicznej;

3) 573 (uchylony);

4) Komendant Ośrodka Tresury Psów Służbowych Straży Granicznej;

5) Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej;

6) 574 Dyrektor Zarządu Operacyjno-Śledczego Komendy Głównej Straży Granicznej;

7) Dyrektor Laboratorium Kryminalistycznego Straży Granicznej.

Rozdział  2

Postępowanie z substancjami narkotycznymi przyjętymi na stan jednostek organizacyjnych Straży Granicznej

§ 547. Przy realizowaniu czynności przyjęcia substancji narkotycznych do Straży Granicznej, ich przewóz odbywa się samochodem służbowym pod ochroną konwoju.

§ 548. 575  

1. Czynności przyjęcia (przekazania) środków odurzających i substancji narkotycznych spoza SG przeprowadza komisja powołana odpowiednio przez osoby upoważnione, o których mowa w § 546. W skład tych komisji między innymi wchodzą przedstawiciele komórek organizacyjnych właściwych w sprawach kadr i szkolenia, operacyjno-śledczych i spraw wewnętrznych.

2. W trakcie przyjęcia środków odurzających i substancji narkotycznych komisja dokonuje zważenia oraz zbadania ich za pomocą odpowiednich narkotestów, a także sporządza protokół z wykonanych czynności.

3. Środki odurzające i substancje narkotyczne, komisja deponuje w zaplombowanym pojemniku w magazynie wewnętrznej komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za prowadzenie gospodarki magazynowej danej jednostki organizacyjnej.

4. Przewodniczący komisji niezwłocznie ustala z Dyrektorem Laboratorium Kryminalistycznego Straży Granicznej lub osobą przez niego upoważnioną termin przeprowadzenia badań składu chemicznego i ważenia środków odurzających i substancji narkotycznych, który nie może być dłuższy niż 14 dni od daty ich przyjęcia.

5. Ważenie oraz badanie składu chemicznego środków odurzających lub substancji psychotropowych przeprowadza się zgodnie z zasadami techniki kryminalistycznej w Laboratorium Kryminalistycznym Straży Granicznej. Z czynności tych komisja sporządza protokół i materiał poglądowy. W przypadku przeznaczenia tych środków lub substancji dla różnych jednostek organizacyjnych, w ważeniu i badaniu składu chemicznego biorą udział również przedstawiciele tych jednostek.

6. Komisja, o której mowa w ust. 1, w porozumieniu z Dyrektorem Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej, dokonuje rozdziału środków odurzających lub substancji psychotropowych na jednostki organizacyjne i sporządza odpowiednie dowody rozchodowo-przychodowe ujmując w nich informacje dotyczące ubytków naturalnych powstałych w czasie ważenia.

7. Po zbadaniu składu chemicznego i zważeniu środków odurzających lub substancji psychotropowych w Laboratorium Kryminalistycznym Straży Granicznej oraz opracowaniu dowodów rozchodowo-przychodowych, przyjmuje się je na stan ewidencyjny jednostki organizacyjnej.

8. W przypadku stwierdzenia niezgodności stanu faktycznego ze stanem zadeklarowanym w opisie składu chemicznego lub wagowego środka odurzającego lub substancji narkotycznej podawanej sprawdzeniu lub badaniu, przeprowadza się czynności wyjaśniające określone w odrębnych przepisach.

9. Nie stosuje się ust. 2 i 4 - 6 w odniesieniu do środków odurzających i substancji narkotycznych wzorcowych, posiadających odpowiednie certyfikaty analityczne. Przyjęcie tego typu środka lub substancji na stan ewidecyjny następuje na podstawie oględzin opakowania, w którym substancja jest przekazywana oraz jej certyfikatu.

§ 549. 576 Do protokołu przyjęcia substancji narkotycznych załącza się wcześniejsze ekspertyzy ich składu chemicznego o ile były one wykonywane.

§ 550-554. 577 (uchylone).

§ 555. 578 Protokół, o którym mowa w § 548 ust. 5, stanowi podstawę do zmian w ewidencji.

§ 556. Przy kolejnych kontrolach stanu wagowego danej substancji narkotycznej, jeżeli stwierdzona aktualnie waga netto różni się od poprzedniego pomiaru o:

1) ± 50% w odniesieniu do substancji narkotycznych pochodzenia roślinnego;

2) ± 5% w odniesieniu do substancji narkotycznych pochodzenia syntetycznego;

należy to uznać za dopuszczalne i nie dokonuje się zmian w ewidencji.

§  557.

1. W innym przypadku niż określony w § 556, sporządza się protokół ubytków i dokonuje się wyjaśnienia przyczyn ich wystąpienia i zmian w ewidencji.

2. Protokół ubytków o którym mowa w ust. 1, zatwierdza kierownik jednostki organizacyjnej, na której stanie znajdują się dane substancje narkotyczne.

Rozdział  3

Przygotowywanie próbek szkoleniowych

§  558.

1. Po przetransportowaniu opakowania z daną ilością i rodzajem substancji narkotycznej do pomieszczenia, w którym przygotowuje się próbki szkoleniowe dokonuje się:

1) sprawdzenia ważności homologacji użytkowanej wagi oraz jej wypoziomowania;

2) 579 (uchylony);

3) pomiaru wilgotności substancji narkotycznej;

4) sprawdzenia składu chemicznego substancji narkotycznej za pomocą właściwego narkotestu lub urządzenia;

5) przeważenia całej ilości substancji narkotycznej według wagi netto;

6) odważenia potrzebnej ilości substancji narkotycznej i przesypanie do opakowania foliowego wewnętrznego oraz zgrzanie ze wszystkich stron;

7) wykonania opisu próbki szkoleniowej zgodnie z załącznikiem nr 116;

8) włożenia do zewnętrznego opakowania foliowego substancji narkotycznej znajdującej się w wewnętrznym opakowaniu foliowym, zgrzanie jej za pomocą zgrzewarki w sposób umożliwiający włożenie opisu próbki i ponowne zgrzanie opakowania;

9) wpisanie próbki do rejestru próbek szkoleniowych danej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, którego wzór kart określa załącznik nr 117.

2. W zakresie zabezpieczenia próbek szkoleniowych przed próbą wymiany substancji narkotycznej można stosować dodatkowe zabezpieczenie zgodnie z zaleceniami kierownika jednostki organizacyjnej, na której stanie znajdują się substancje narkotyczne.

§ 559. 580 Po zakończeniu prac, o których mowa w § 558, dokonuje się przekazania próbek szkoleniowych użytkownikowi.

§ 560. Dowód wydania próbki szkoleniowej dla użytkownika zatwierdza przewodniczący komisji powołanej przez kierownika danej jednostki organizacyjnej.

§ 561. Z przebiegu prac komisji sporządza się protokół zawierający miedzy innymi opis przebiegu poszczególnych czynności związanych z przygotowaniem próbek szkoleniowych oraz informacje na temat wagi ubytków naturalnych powstałych w czasie przeważania, który po zakończeniu prac podlega zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej.

§ 562. Do protokołu, o którym mowa w § 561, załącza się po jednym egzemplarzu dowodów wydania-przyjęcia próbek szkoleniowych, które to dowody stanowią podstawę do zmian ewidencyjnych.

§ 563. Stwierdzone w protokole, o którym mowa w § 561, wagi ubytków naturalnych substancji narkotycznych powstałych w czasie przeważania stanowią podstawę zmian w ewidencji.

Rozdział  4

Zasady przechowywania i użytkowania substancji narkotycznych i próbek szkoleniowych

§  564.

1. 581 Substancje narkotyczne, które nie są aktualnie wydane do szkolenia przechowuje się w magazynie wewnętrznej komórki zaopatrującej danej jednostki organizacyjnej.

2. Przechowywane substancje narkotyczne umieszcza się rodzajami w odpowiednio oznakowanych (rodzaj, waga brutto i netto) szczelnych, przezroczystych pojemnikach szklanych lub plastykowych a następnie w przezroczystych workach foliowych, które podlegają oplombowaniu przez osobę odpowiedzialną za ich przechowywanie (magazyniera).

3. 582 Zabezpieczone w sposób, o którym mowa w ust. 2, środki odurzające i substancje narkotyczne, umieszcza się w skrzyni metalowej lub wydzielonym wyłącznie w tym celu sejfie.

4. Skrzynia metalowa, w której przechowuje się substancje narkotyczne powinna być umocowana do podłoża, ściany itp. w sposób uniemożliwiający jej przemieszczanie.

5. Skrzynia metalowa (sejf) z substancjami narkotycznymi winna być oplombowana przez osobę odpowiedzialną za ich przechowywanie (magazyniera) zamykana na atestowane zamki oraz posiadać konstrukcję uniemożliwiającą jej otwarcie bez naruszenia plombowania.

§ 565. 583 Z wydanymi do użytkowania pododdziałom, placówkom i dywizjonom SG oraz komórkom dydaktycznym ośrodków szkolenia próbkami szkoleniowymi postępuje się w następujący sposób:

1) osoba odpowiedzialna za przechowywanie, wydawanie i przyjmowanie próbek szkoleniowych, upoważniona przez kierownika danej jednostki organizacyjnej w formie rozkazu albo decyzji przechowuje te próbki w odrębnej skrzyni metalowej zamocowanej do podłoża (ściany) lub w sejfie;

2) w przypadku braku możliwości wydzielenia odrębnej skrzyni metalowej lub sejfu do przechowywania próbek szkoleniowych dopuszcza się ich przechowywanie z innymi materiałami niewydzielającymi zapachu z zastrzeżeniem, że muszą się one znajdować w odrębnej skrytce tej skrzyni lub sejfu, a dostęp do nich ma wyłącznie osoba odpowiedzialna za przechowywanie próbek szkoleniowych;

3) skrzynia metalowa lub sejf powinien znajdować się w pomieszczeniu będącym pod ciągłą ochroną, zabezpieczonym w miarę możliwości urządzeniami alarmowymi;

4) skrzynia metalowa lub sejf jest każdorazowo plombowana przez osobę odpowiedzialną za przechowywanie próbek szkoleniowych i zamykana na atestowane zamki;

5) na czas nieobecności osoby odpowiedzialnej za przechowywanie, wydawanie i przyjmowanie próbek szkoleniowych, do wykonywania tych czynności wyznacza się inną osobę w sposób, o którym mowa w pkt 1, przyjęcia i przekazania próbek szkoleniowych dokonuje się protokolarnie;

6) w protokole, o którym mowa w pkt 5, należy umieścić informacje na temat:

a) numeru referentki osoby przyjmującej próbki szkoleniowe,

b) stanu opakowań foliowych na poszczególnych próbkach szkoleniowych;

7) klucze od skrzyń metalowych lub sejfów z próbkami szkoleniowymi:

a) jeden komplet (przenaczony do użytku bieżącego) osoba odpowiedzialna za przechowywanie, wydawanie i przyjmowanie próbek szkoleniowych nosi przy sobie w czasie godzin służby lub pracy, a po zakończeniu służby lub pracy, zdaje do miejsca przechowywania kluczy od pomieszczeń służbowych (magazynów) w osobnym, oplombowanym i opisanym pojemniku,

b) drugi komplet (rezerwowy) w tym również wszystkie pozostałe klucze od skrzyni metalowej lub sejfu przechowywany jest w miejscu przechowywania kluczy zapasowych od pomieszczeń służbowych (magazynów) w osobnym, oplombowanym i opisanym pojemniku;

8) przechowywane w sposób, o którym mowa w pkt 7, klucze od skrzyń metalowych lub sejfów z próbkami szkoleniowymi może pobierać tylko osoba odpowiedzialna za przechowywanie, wydawanie i przyjmowanie próbek szkoleniowych lub osoba ją zastępująca.

§ 566. Próbki szkoleniowe wydaje się osobie prowadzącej zajęcia, do zrealizowania których są one niezbędne zgodnie z programem szkolenia.

§ 567. 584  

1. Próbki szkoleniowe pobiera się bezpośrednio przed zajęciami i zdaje niezwłocznie po ich zakończeniu.

2. Próbki szkoleniowe zużyte do szkolenia funkcjonariuszy w zakresie posługiwania się sprzętem do identyfikacji środków odurzających i substancji narkotycznych rozlicza się na podstawie protokołu zużycia, sporządzanego przez komisję powołaną rozkazem kierownika jednostki organizacyjnej w celu zdjęcia ich z ewidencji magazynowej.

§ 568. W celu zabezpieczenia zajęć prowadzonych w czasie wolnym od pracy dopuszcza się wcześniejsze pobranie próbek szkoleniowych.

§  569.

1. W sytuacji, o której mowa w § 568, próbki szkoleniowe w czasie gdy nie są wykorzystywane do zajęć, należy zdeponować w magazynie broni użytkownika lub u oficera dyżurnego danej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, w oddzielnej i przeznaczonej do tego celu skrzyni metalowej (sejfie).

2. W Ośrodku Tresury Psów Służbowych Straży Granicznej zezwala się komendantom kursów lub wyznaczonym rozkazem funkcjonariuszom prowadzącym specjalistyczne szkolenie, na czas trwania kursu wydać wymagane ilości próbek szkoleniowych, które przechowywaliby w magazynie broni w przydzielonej szafie, skrzyni lub sejfie. Każdorazowo po zakończonym szkoleniu próbki szkoleniowe deponuje się w magazynie broni.

§ 570. W sytuacji, o której mowa w § 569 ust. 1, każdorazowe wydanie próbki szkoleniowej na zajęcia i jej zdanie po zakończeniu zajęć ewidencjonuje się w książce, której wzór kart określa załącznik nr 118.

§ 571. Zasady używania (ukrywania itp.) próbek szkoleniowych w czasie zajęć, przygotowywania sączków zapachowych itp. określają odrębne przepisy.

§  572.

1. Próbki szkoleniowe w czasie zajęć w celu niedopuszczenia do uszkodzenia lub zniszczenia należy przechowywać w dodatkowym opakowaniu zewnętrznym.

2. Sposób zabezpieczenia próbek szkoleniowych, o którym mowa w ust. 1, stosuje się również w czasie ich przechowywania.

Rozdział  5

Zdawanie próbek szkoleniowych do magazynu wewnętrznej komórki zaopatrującej oraz ich przekazywanie ⁵⁸⁵

§ 573. 586 Nieznajdujące zastosowania w szkoleniu próbki szkoleniowe substancji narkotycznych zdaje się do magazynu wewnętrznej komórki zaopatrującej danej jednostki organizacyjnej w obecności komisji, której skład określa kierownik danej jednostki organizacyjnej.

§ 574. Do zadań komisji, o której mowa w § 573, należy:

1) sprawdzenie stanu opakowania foliowego,

2) przeważenie według wagi netto substancji narkotycznej (po uprzednim rozpakowaniu) oraz porównanie uzyskanych danych z ewidencyjnymi,

3) sprawdzenie substancji narkotycznej za pomocą odpowiedniego narkotestu lub urządzenia,

4) przesypanie substancji narkotycznej do oddzielnego pojemnika w celu przygotowania do przekazania do utylizacji,

5) pocięcie wykorzystanego opakowania foliowego na drobne elementy oraz złożenie ich w oddzielnym pojemniku w celu przygotowania do zniszczenia,

6) oplombowanie pojemników, o których mowa w pkt 4 i 5,

7) uczestniczenie w czynnościach związanych z przekazywaniem do zniszczenia i niszczeniem,

8) sporządzenie protokołu z przebiegu prac komisji i protokołu zawierającego dane na temat ubytków substancji narkotycznej a następnie przedstawienie do akceptacji kierownikowi właściwej jednostki organizacyjnej,

9) 587 w przypadku podjęcia decyzji o przekazaniu środków odurzających i substancji narkotycznych poza SG - przekazanie do właściwego zakładu, w porozumieniu z Wojewódzkim Inspektorem Farmaceutycznym.

§ 575. Protokół, o którym mowa w § 574 pkt 8, stanowi podstawę zmian ewidencyjnych.

§ 576. Jeżeli przekazywane do magazynu próbki szkoleniowe planuje się wykorzystać do dalszego szkolenia, komisja, o której mowa w § 573 , wykonuje wszelkie czynności zgodnie z niniejszymi przepisami.

Rozdział  6

Ewidencja substancji i kontrola substancji narkotycznych znajdujących się na stanie jednostek organizacyjnych

§ 577. Substancje narkotyczne ewidencjonuje się według rodzaju, wagi netto w gramach z dokładnością do 1/10 grama, bez dokonywania ich wyceny.

§ 578. Sposób ewidencji, o którym mowa w § 577, stosuje się również przy opracowywaniu dowodów wydania-przyjęcia substancji narkotycznych.

§ 579. 588 Materiały poglądowe do szkolenia w formie zestawów zawierające substancje narkotyczne ewidencjonuje się zbiorczo, z tym, że sporządza się szczegółowy wykaz ich ukompletowania w dwóch egzemplarzach, z czego jeden posiada osoba odpowiedzialna za przechowywanie zestawu a drugi znajduje się w wewnętrznej komórce zaopatrującej danej jednostki organizacyjnej.

§  580.

1. Osoba odpowiedzialna za przechowywanie wydanych do użytkowania próbek szkoleniowych substancji narkotycznych każdorazowo przed wydaniem na zajęcia dokonuje przeglądu stanu plomb oraz stanu opakowania zewnętrznego czy nie ma śladów uszkodzeń, rozerwania itp.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się odpowiednio przy zdawaniu próbek szkoleniowych substancji narkotycznych po zajęciach.

§ 581. 589  

1. Wydane do użytkowania próbki szkoleniowe środków odurzających i substancji narkotycznych raz w roku podlegają kontroli polegającej na rozplombowaniu opakowania zewnętrznego i sprawdzeniu stanu opakowania foliowego w obecności osoby odpowiedzialnej za te próbki przez komisję wyznaczoną przez kierownika jednostki organizacyjnej.

2. W uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki organizacyjnej lub jego przełożony może zlecić wyznaczonym osobom, oprócz kontroli, o której mowa w ust. 1, wykonanie dodatkowej kontroli w sposób, o którym mowa w ust. 1.

§ 582. Wszelkie kontrole substancji narkotycznych ewidencjonuje się w książce (zeszycie) kontroli substancji narkotycznych oddzielnej dla każdego miejsca przechowywania (użytkowania).

Rozdział  7

Szczególne zasady użytkowania próbek szkoleniowych substancji narkotycznej

§ 583. Osobie, która pobrała próbki szkoleniowe substancji narkotycznej na zajęcia zabrania się:

1) udostępniania próbki szkoleniowej substancji narkotycznej osobie nieuprawnionej,

2) samowolnego otwierania (naruszenia plomby) opakowania zewnętrznego, a tym samym opakowania foliowego,

3) używania próbki w sposób niezgodny z planem szkolenia.

§ 584. W każdym przypadku zagubienia próbki szkoleniowej substancji narkotycznej osoba, która ją pobrała obowiązana jest do:

1) niezwłocznego powiadomienia bezpośredniego przełożonego lub innej osoby upoważnionej do podjęcia dalszych decyzji w tej sprawie,

2) prowadzenia działań mających na celu odnalezienie zagubionej próbki szkoleniowej, w porozumieniu z właściwymi przełożonymi,

3) złożenia pisemnego meldunku na temat okoliczności zdarzenia.

§ 585. W przypadku uszkodzenia próbki szkoleniowej substancji narkotycznej osoba, która ją pobrała zobowiązana jest do:

1) niezwłocznego powiadomienia bezpośredniego przełożonego lub innej osoby upoważnionej do podjęcia dalszych decyzji w tej sprawie,

2) zabezpieczenia miejsca zdarzenia,

3) zebrania pozostałych ilości substancji narkotycznej w obecności innych osób,

4) złożenia pisemnego meldunku z przebiegu zdarzenia.

§ 585a. 590 Przepisu § 585 nie stosuje się w odniesieniu do zajęć szkoleniowych z wykorzystaniem praktycznych metod identyfikacji środków odurzających i substancji psychotropowych, powodujących ich fizyczne zużycie.

§ 586. Do wyjaśnienia przypadków, o których mowa w § 584 i 585, kierownik danej jednostki organizacyjnej powołuje komisję, która przeprowadza czynności wyjaśniające.

DZIAŁ  XIV

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA SKŁADNIKAMI MAJĄTKU RUCHOMEGO SG W ZAKRESIE JEDNOSTEK PŁYWAJĄCYCH SG

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 587. 592 Przepisy działu XIV określają zasady eksploatacji, remontów, oraz działalności warsztatowej w zakresie techniki morskiej.

§ 588. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) 593 (uchylony);

2) 594 WTM - Wydział Techniki placówki i dywizjonu Straży Granicznej;

3) zleceniodawca - Komenda Główna Straży Granicznej; oddział Straży Granicznej;

4) 595 wykonawca - podmiot, który w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach dotyczących zamówień publicznych uzyskał zamówienie na wykonanie remontu jednostki pływającej SG lub sprzętu techniki morskiej;

5) jednostka pływająca - kadłub i jego elementy, urządzenia, instalacje, wyposażenie i zamontowany na nim sprzęt;

6) 596 sprzęt - sprzęt techniki morskiej, zawiadywany przez poszczególne działy na jednostce pływającej SG;

7) inspektor nadzoru - etatowy funkcjonariusz SG lub pracownik cywilny sprawujący nadzór nad remontami jednostek pływających z ramienia oddziału Straży Granicznej;

8) 597 funkcjonariusz nadzorujący - zastępca dowódcy jednostki pływającej o przygotowaniu elektromechanicznym; mechanik remontowanej jednostki pływającej lub osoba mająca doświadczenie w sprawach remontowych wyznaczona na czas trwania remontu przez komendanta placówki Straży Granicznej;

9) warsztat bazowy - warsztat sprzętu technicznego lub warsztat sprzętu technicznego i uzbrojenia (Komendy OSG; dywizjonu SG);

10) 598 resurs docelowy - przewidywany okres eksploatacji jednostki pływającej SG lub sprzętu, liczony od daty jego oddania do eksploatacji do daty jego spisania;

11) 599 resurs międzyremontowy - dopuszczalny czas eksploatacji między remontami sprzętu wyrażony w godzinach lub motogodzinach;

12) okres międzyremontowy - przedział czasowy pomiędzy poszczególnymi remontami planowymi;

13) cykl remontowy - przedział czasowy pomiędzy dwoma kolejnymi remontami kapitalnymi;

14) zastępca dowódcy jednostki pływającej - funkcjonariusz o przygotowaniu elektromechanicznym lub nawigacyjno-pokładowym;

15) mechanik - funkcjonariusz o przygotowaniu elektromechanicznym;

16) mtg - motogodzina - jednostka czasu pracy mechanizmów;

17) dziennik maszynowy - dokument ewidencyjno-sprawozdawczy; za którego właściwe prowadzenie odpowiada mechanik;

18) lekki środek pływający - jednostka wyposażona w silnik zaburtowy;

19) Dni Techniki - dni przeznaczone wyłącznie na wykonywanie przedsięwzięć profilaktycznych przy sprzęcie technicznym i uzbrojeniu okrętowym; wykonywane nie rzadziej niż raz w miesiącu w wymiarze 3 do 5 dni;

20) magazyn techniczno-okrętowy - magazyn będący w strukturach dywizjonu SG lub Oddziału SG posiadający materiały; sprzęt i urządzenia zabezpieczające ciągłą działalność jednostek pływających i warsztatów;

21) narzędziownia warsztatu techniczno-okrętowego - miejsce przechowywania mienia warsztatu nie będącego na indywidualnych kontotekach pracowników warsztatu;

22) stanowisko robocze - miejsce wykonywania czynności na jednostce pływającej lub w warsztacie związanych z usunięciem niesprawności i spełniające warunki BHP;

23) PRS - Polski Rejestr Statków S.A.;

24) 600 (uchylony);

25) 601 g.j.o. - placówki Straży Granicznej;

26) DKJ - dział kontroli jakości;

27) OPA - obrona przeciwawaryjna;

28) 602 limit zużycia MPS - ilość zasadniczego i dodatkowego MPS ustalona do zużycia przez jednostkę pływającą SG w danym roku;

29) 603 zasadnicze MPS - gatunek paliwa i oleju smarnego stosowanego w silniku głównym;

30) 604 dodatkowe MPS - gatunek olejów smarnych, smarów plastycznych, rozpuszczalników, płynów chłodniczych oraz myjących stosowanych do konserwacji urządzeń i mechanizmów zainstalowanych na określonym projekcie jednostki pływającej SG;

31) 605 norma zużycia - maksymalna ilość produktów MPS dla jednostki pływającej SG określona na jedną godzinę pracy urządzenia;

32) 606 jednostka napełnienia paliwa - to 80% pojemności zbiorników głównych jednostki pływającej SG z własnym napędem zapewniająca jej wykonywanie zadań;

33) 607 jednostka napełnienia oleju - to ilość oleju zasadniczego, czystego (niebiorąca udziału w smarowaniu) znajdująca się w zapasowych zbiornikach olejowych lub innym opakowaniu jednostki pływającej SG, z własnym napędem, zapewniająca wykonywanie zadań (nie dotyczy to jednostek nieposiadających zapasowych zbiorników olejowych);

34) 608 jednostka napełnienia paliwa dla jednostek pływających SG typu SAR-1500 i lekkich środków pływających - to 100% pojemności głównych zbiorników paliwowych jednostki;

35) 609 protokół przekazania - protokół przekazania jednostki pływającej SG do remontu, którego wzór określa załącznik Nr 121 do zarządzenia;

36) 610 protokół oględzin - protokół oględzin podwodnej części kadłuba w doku, którego wzór określa załącznik Nr 122 do zarządzenia;

37) 611 protokół odbioru - protokół zdawczo-odbiorczy odbioru jednostki po remoncie, którego wzór określa załącznik Nr 123 do zarządzenia.

§  589.

1. Za organizację właściwej eksploatacji jednostek pływających OSG, ich stan techniczny i zaopatrzenie techniczno-materiałowe odpowiada komendant oddziału, poprzez podległe mu komórki organizacyjne komendy.

2. 612 Za eksploatację jednostek pływających i całość gospodarki materiałowo-technicznej w dywizjonach i strażnicach odpowiedzialność ponoszą komendanci dywizjonów, strażnic placówek SG.

§  590.

1. 613 Podstawą do wszystkich planowanych zamierzeń remontowych są ustalone normy eksploatacyjne i resurs międzyremontowy dla jednostki pływającej SG i sprzętu.

2. 614 Remonty i przeglądy techniczne polegają na okresowym wykonywaniu prac mających na celu odtwarzanie sprawności technicznej jednostki pływającej SG i sprzętu.

3. 615 (uchylony).

4. W okresie międzyremontowym w celu utrzymania sprawności technicznej jednostek pływających ich załogi wykonują przeglądy techniczne i obsługi profilaktyczne. Szczegółowe zasady wykonywania przeglądów technicznych i obsług profilaktycznych określają instrukcje eksploatacyjne.

5. W celu usprawnienia przebiegu prac (o ile jest to możliwe) we wszystkich rodzajach remontów, należy jako zasadę, stosować metodę wymiany agregatowej urządzeń (sprzętu, zespołów i podzespołów) na sprawne.

Rozdział  2

Eksploatacja jednostek pływających

§  591.

1. Podstawę do sporządzania rocznego planu eksploatacji stanowią:

1) przewidywane dla jednostek pływających zadania w ochronie morskiej granicy państwowej takie jak: dyżur, dozór, szkolenie oraz częstotliwość kontroli wyłącznej strefy ekonomicznej RP,

2) 616 propozycje kierowników placówek Straży Granicznej bezpośrednio eksploatujących jednostki pływające wraz z ich roczną oceną stanu technicznego;

3) planowany na dany rok budżet oddziału SG;

4) zapas resursu międzyremontowego mechanizmów głównych i pomocniczych, jednostek pływających, określonych w załączniku nr 119 oraz przepisów Polskiego Rejestru Statków.

2. 617 Propozycje i ocenę stanu technicznego, o którym mowa w pkt 1 ppkt 2 kierownicy placówek Straży Granicznej przesyłają do właściwego do spraw logistycznych Z-cy komendanta oddziału SG do dnia 20 kwietnia roku poprzedzającego.

3. 618 (uchylony).

4. Roczny plan eksploatacji może ulec korekcie po otrzymaniu budżetu dla oddziału SG, jednak tylko w zakresie zapewniającym wykonanie przez dywizjony i strażnice postawionych przed nimi zadań.

5. 619 Plan eksploatacji jednostek pływających SG zatwierdza Komendant placówki i dywizjonu Straży Granicznej.

§ 592. Warunki konieczne, zezwalające na eksploatację jednostki pływającej:

1) sprawne technicznie mechanizmy główne i pomocnicze,

2) minimum 50% zapasów MPS i wody,

3) 100% etatowej obsady działu elektromechanicznego,

4) sprawny system osuszania zęz,

5) przewidziany na danym typie jednostki pływającej sprzęt OPA,

6) sprawny system gaśniczy i 100% wyposażenia w przewidziany sprzęt przeciwpożarowy,

7) 100% przewidzianej etatem załogi jednostki pływającej jest dopuszczona egzaminem do samodzielnego pełnienia obowiązków na zajmowanym stanowisku,

8) aktualne świadectwa urządzeń poddozorowych zamontowanych na jednostce, wydanych przez uprawnioną instytucję,

9) legalizowany sprzęt ratunkowy w ilości zgodnej z normami,

10) stanowiska (na których jest to wymagane) obsługiwane są przez funkcjonariuszy posiadających uprawnienia elektroenergetyczne.

§ 593. Na jednostkach pływających obowiązuje następująca dokumentacja:

1) techniczna,

2) materiałowa.

§ 594. Dokumentacja techniczna obejmuje:

1) dokumentację eksploatacyjną,

2) dokumentację techniczno-ruchową,

3) dokumentację remontową,

4) dokumentację obrony przeciwawaryjnej i przeciwpożarowej.

§ 595. Wykaz dokumentacji eksploatacyjnej:

1) Dziennik zdarzeń - służy do dokumentowania najważniejszych zdarzeń zaistniałych na jednostce pływającej;

2) Dziennik nawigacyjny - służy do dokumentowania prowadzonej nawigacji na jednostce pływającej;

3) Dziennik nawigacyjny i zdarzeń - służy do dokumentowania wszystkich zaistniałych okoliczności wyszczególnionych w w/w dziennikach;

4) Dziennik maszynowy - prowadzi go mechanik jednostki pływającej i służba wachtowa zgodnie z zamieszczoną w nim instrukcją prowadzenia dziennika maszynowego regulującą zapisy w zakresie:

a) część I - praca mechanizmów,

b) część II - postój,

c) część III - przeglądy planowo-zapobiegawcze,

d) część IV - ewidencja MPS,

e) część V - kontrola dziennika.

5) Formularze mechanizmów głównych i pomocniczych - na SKS-40 i 912 prowadzi je Zastępca Dowódcy jednostki pływającej, a na pozostałych jednostkach mechanik okrętowy lub wyznaczony funkcjonariusz;

6) Książka urządzeń poddozorowych - prowadzi ją mechanik jednostki pływającej, a zawiera ona opis techniczny urządzenia, atesty i metryki, protokoły badań urządzenia z podaniem terminu kolejnych badań. Za przygotowanie urządzenia do badań odpowiada mechanik jednostki pływającej;

7) Instrukcje obsług profilaktycznych - jeśli z mechanizmem lub urządzeniem nie dostarczył ich producent, to opracowuje je zastępca dowódcy na jednostkach pływających SKS-40, mechanik lub wyznaczony funkcjonariusz na pozostałych jednostkach;

8) Książka kontroli pracy łodzi - służy do dokumentowania godzin pracy, przeglądów codziennych i obrotów MPS.

§  596.

1. Dokumentację techniczno-ruchową stanowią:

1) dokumentacja fabryczna urządzeń i mechanizmów,

2) rysunki oraz schematy urządzeń i systemów,

3) instrukcje obsługi mechanizmów, urządzeń i systemów.

2. Dokumentacja techniczno-ruchowa powinna zawsze znajdować się na jednostce pływającej i nie wymaga prowadzenia, a jedynie umiejętności odpowiedniego z niej korzystania.

§ 597. Dokumentację remontową stanowią wszelkie dokumenty z przeprowadzonych remontów i prowadzona jest przez dowódcę działu okrętowego lub wyznaczonego funkcjonariusza.

§ 598. Dokumentację OPA i p.poż. stanowią:

1) plan przeciwpożarowy jednostki pływającej,

2) instrukcje walki OPA i ppoż.,

3) wykresy i tabele stateczności i niezatapialności,

4) inne dokumenty obrony przeciwawaryjnej i przeciwpożarowej.

§ 599. 620 (uchylony).

Rozdział  3

Przekazywanie jednostek pływających

§  600.

1. Jednostki pływające przekazuje się pomiędzy jednostkami organizacyjnymi sprawne i kompletnie wyposażone. Resurs silników głównych oraz wyposażenie powinny odpowiadać normom zawartym w wytycznych przełożonych.

2. 621 Decyzję o przekazaniu jednostki pływającej SG podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej SG, na stanie, której znajduje się ta jednostka, zwana dalej "jednostką przekazującą" po uzyskaniu akceptacji Dyrektora Zarządu Granicznego Komendy Głównej Straży Granicznej.

3. Przekazanie jednostki pływającej przeprowadza się na terenie jednostki przekazującej.

4. Dokumentację eksploatacyjną, opisy techniczne, dokumentację remontową i techniczną przekazuje się kompletną wraz z jednostką pływającą.

5. Dokumentację wypełnia się do dnia przekazania włącznie.

6. Dokumentacja wraz z wykazem dokumentacji, stanowi załącznik do protokołu przekazania.

7. 622 Na każdą jednostkę pływającą SG sporządza się protokół zdawczo-odbiorczy w 2 egzemplarzach. Protokół ten zatwierdza kierownik jednostki przekazującej. Jeden egzemplarz przekazuje się jednostce organizacyjnej przyjmującej jednostkę pływającą SG, drugi przechowuje się w jednostce organizacyjnej przekazującej.

8. W protokole wyszczególnia się:

1) stan techniczny jednostki pływającej;

2) stan ukompletowania dodatkowego, specjalnego i pomocniczego;

3) stan zapasów MPS.

9. Do przyjęcia jednostki pływającej, kierownik jednostki przyjmującej powołuje komisję, której skład dopuszczony jest do eksploatacji danego typu jednostki pływającej. W skład komisji wchodzi przedstawiciel WTiZ lub WTM Oddziału SG.

10. Niesprawne i niekompletne jednostki pływające mogą być przekazane do drugiej jednostki organizacyjnej tylko w przypadkach i na podstawie pisemnego polecenia osoby wydającej polecenie o przekazaniu.

§  601.

1. Przekazanie jednostki pływającej wewnątrz jednostki organizacyjnej odbywa się na podstawie decyzji komendanta jednostki organizacyjnej SG. W wyjątkowych przypadkach zezwala się na przekazanie niesprawnych i niekompletnych jednostek, z tym, że powinno to być zaznaczone w decyzji. Wykryte i stwierdzone niesprawności usuwa personel zdający jednostkę pływającą. Wraz z jednostką przekazuje się dokumentację eksploatacyjną i techniczną wypełnioną do dnia przekazania a także pozostałe wyposażenie jednostki pływającej. Protokół zdawczo-odbiorczy sporządza się w 2 egzemplarzach (po jednym dla każdej ze stron) i przechowuje się go wraz z dokumentacją do końca eksploatacji jednostki.

2. 623 Przekazywanie jednostki pływającej w ramach placówki Straży Granicznej odbywa się w trybie ustalonym przez jej kierownika.

§ 602. Tryb przekazywania jednostek pływających do remontu określony jest w Rozdziale 4.

§  603.

1. 624 (uchylony)

2. 625 Placówka i dywizjon Straży Granicznej prowadzi ewidencję główną ilościowo-wartościową sprzętu zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

3. Jednostki pływające będące pod nadzorem PRS ujęte są w ewidencji PRS.

4. 626 Jednostki pływające SG przeznaczone do wykreślenia z ewidencji są wyszczególniane w niej i we wszystkich sprawozdaniach do czasu otrzymania stosownych dokumentów (decyzji o wycofaniu z eksploatacji, decyzji o zbyciu lub sprzedaży).

5. Jednostki pływające skierowane do remontu oraz skierowane do wykonywania zadań specjalnych pozostają w ewidencji jednostki organizacyjnej.

6. 627 (uchylony).

7. 628 (uchylony).

§ 604. 629 Wycofywanie z eksploatacji (zbywanie, kasacja) jednostek pływających SG odbywa się zgodnie z zasadami, o których mowa w § 34-38.

§ 605. Demontaż sprzętu ze skasowanych jednostek pływających wykonuje warsztat wraz z załogą jednostki pływającej jednostki organizacyjnej SG. Skasowany sprzęt demontuje się z zachowaniem zasad BHP i w takiej kolejności by nie dopuścić do zniszczenia lub uszkodzenia zdejmowanych elementów. Zdemontowane z jednostek pływających nie uszkodzone i nadające się do remontu silniki, agregaty, urządzenia i elementy należy oczyścić, zakonserwować i wraz z metrykami urządzeń oraz protokołami stanu technicznego zdać do magazynu w celu przekazania ich do remontu lub do sprawdzenia kontrolnego. W metrykach powinien być wpis dotyczący czasu pracy urządzenia (silnika, agregatu). Butle gazów sprężonych zdaje się do magazynu w stanie rozładowanym z wykręconymi króćcami ładowania i otwartymi zaworami. Nie nadające się do dalszej eksploatacji przyrządy, urządzenia i elementy zdaje się do magazynu jako złom lub wykorzystuje do celów szkoleniowych względnie racjonalizatorskich. Zdjęte ze skasowanych jednostek pływających silniki, agregaty i urządzenia sprawne technicznie mające odpowiedni zapas resursu mogą być wykorzystane na innych jednostkach pływających za zgodą zastępcy kierownika jednostki organizacyjnej. Sprawne narzędzia i komplety części zamiennych ze skasowanych jednostek pływających ujmuje się w ewidencji magazynu zgodnie z ustalonymi zasadami i wykorzystuje na innych jednostkach pływających w przypadku konieczności.

Rozdział  4

Remonty jednostek pływających

§  606.

1. Remonty jednostek pływających i sprzętu dzielą się na remonty planowe i nieplanowe.

2. Do remontów planowych zalicza się remonty:

1) bieżące;

2) średnie;

3) kapitalne;

4) dokowe;

5) gwarancyjne.

3. Do remontów nieplanowych zalicza się remonty:

1) doraźne;

2) awaryjne.

4. Do przeglądów PRS zalicza się:

1) przegląd zasadniczy,

2) przeglądy doraźne PRS,

3) przegląd okresowy PRS dla potwierdzenia klasy,

4) przegląd okresowy PRS dla odnowienia klasy.

§  607.

1. 630 Remont bieżący jednostki pływającej wykonywany jest raz w roku w terminie zaplanowanym przez komendanta placówki Straży Ganicznej. Remont ten wykonywany jest siłami załogi za pomocą i w oparciu o środki techniczne warsztatu. W czasie remontu bieżącego dopuszcza się zlecenie prac, których nie jest w stanie wykonać załoga jednostki pływającej i warsztat właściwemu wykonawcy.

2. Przy opracowaniu planu remontów bieżących jednostek pływających należy uwzględnić:

1) terminy wykonywania przez jednostki pływające zadań;

2) terminy przeglądów technicznych sprzętu i urządzeń określone instrukcjami eksploatacyjnymi; liczbę przepracowanych godzin i intensywność eksploatacji;

3) aktualny stan techniczny jednostki;

4) obciążenie warsztatu.

§  608.

1. Remont średni wykonywany jest po upływie okresu międzyremontowego ustalonego dla danego typu jednostki i sprzętu. Realizowany on jest siłami wykonawcy wybranego w trybie przewidzianym ustawą w sprawie udzielania zamówień publicznych, przy jednoczesnym wykonywaniu określonego zakresu prac przez załogę.

2. Celem remontu średniego jest odtworzenie potencjału eksploatacyjnego jednostki pływającej i sprzętu a także uzyskanie świadectwa klasy PRS.

§  609.

1. Remont kapitalny wykonywany jest po przepracowaniu przez mechanizmy główne resursu podanego przez producenta do remontu kapitalnego i realizowany jest siłami i środkami wykonawcy, przy równoczesnym wykonaniu określonego zakresu prac przez załogę jednostki pływającej. Koszt wykonania remontu kapitalnego nie powinien przekraczać 75% wartości jednostki pływającej.

2. Celem remontu kapitalnego jest przywrócenie jednostce pływającej pełnej sprawności technicznej. W zakres tego remontu wchodzą następujące zasadnicze prace:

1) remont kapitalny sprzętu, zespołów i podzespołów oraz kadłuba jednostki pływającej;

2) wymiana i remont instalacji i ich armatury;

3) wymiana i remont instalacji elektrycznej;

4) remont pomieszczeń mieszkalnych, sanitarnych, wymiana szalunków, konserwacja blach poszycia od strony wewnętrznej,

5) wykonanie prac modernizacyjnych.

3. W czasie trwania remontu kapitalnego, jednostka powinna obowiązkowo przejść remont dokowy.

4. Na jednostce będącej w remoncie kapitalnym ilość załogi należy ograniczyć do liczby niezbędnej dla zapewnienia bezpieczeństwa jednostki pływającej.

§  610.

1. Remont dokowy jednostki pływającej prowadzony jest w celu konserwacji podwodnej części kadłuba, sprawdzenia i ewentualnej wymiany lub naprawy śrub napędowych, wałów śrubowych i ich łożysk, sterów, zaworów dennych, wymiany anod cynkowych i innych urządzeń, których remont nie może być wykonany w czasie postoju jednostki na wodzie.

2. Remont dokowy winien być połączony z koniecznymi przeglądami PRS przewidzianymi dla potwierdzenia, odnowienia lub nadania klasy jednostce pływającej w zależności od tego czy jednostka ubiega się o potwierdzenie, odnowienie lub nadanie klasy.

§ 611. Remont gwarancyjny realizowany jest siłami i środkami wykonawcy lub producenta, który wykonał remont lub wyprodukował jednostkę pływającą. Celem tego remontu jest usunięcie niesprawności sprzętu i urządzeń ujawnionych w okresie gwarancyjnym. Tryb zgłaszania i termin wykonania remontu gwarancyjnego winna określać umowa zawarta z wykonawcą remontu lub producentem.

§ 612. Remont doraźny należy traktować jako remont wyjątkowy, wykonywany w razie wystąpienia niesprawności uniemożliwiającej normalną i bezpieczną eksploatację jednostki pływającej w okresie międzyremontowym i nie kwalifikowanej jako awaria.

§  613.

1. Remont awaryjny ma na celu usunięcie skutków awarii jednostki pływającej lub sprzętu oraz przywrócenie mu pełnej sprawności technicznej. W zależności od zakresu awarii i charakteru uszkodzeń, remont ten może być wykonany przez załogę jednostki z udziałem warsztatu lub zlecony wykonawcy.

2. Podstawą skierowania do stoczniowego remontu awaryjnego jest meldunek dowódcy jednostki pływającej lub wyznaczonego funkcjonariusza o zaistnieniu awarii i decyzja komendanta Oddziału SG podjęta na podstawie orzeczenia powołanej przez niego komisji awaryjnej, która również ustala zakres prac i sposoby usunięcia awarii.

3. Ze względu na konieczność ustalenia rzeczywistych szkód spowodowanych przez awarię, koszt remontu awaryjnego nie może być włączony do kosztów innego remontu.

§  614.

1. Wszystkie jednostki pływające klasyfikowane przez PRS podlegają następującym przeglądom:

1) przeglądowi zasadniczemu dla nadania klasy;

2) przeglądowi okresowemu dla potwierdzenia klasy;

3) przeglądowi okresowemu dla odnowienia klasy;

4) przeglądowi doraźnemu.

2. Przegląd zasadniczy przeprowadza się przy nadaniu jednostce pływającej klasy po raz pierwszy lub po utracie tej klasy (np. w skutek wejścia jednostki pływającej na mieliznę).

3. Przegląd okresowy dla potwierdzenia klasy ma na celu stwierdzenie, że jednostka pływająca zachowała wymagane warunki utrzymania klasy.

4. Przegląd okresowy dla odnowienia klasy ma na celu stwierdzenie, że kadłub i jego wyposażenie, urządzenia maszynowe i instalacje statkowe odpowiadają wymaganiom Przepisów PRS, i że jednostka pływająca nadaje się do eksploatacji zgodnie z przeznaczeniem przez kolejny okres 5-letni pod warunkiem prowadzenia należytej obsługi i konserwacji.

5. Przeglądy doraźne przeprowadzane są w razie zgłoszenia jednostki pływającej lub poszczególnych jej mechanizmów, urządzeń, instalacji i elementów wyposażenia do przeglądu we wszystkich innych przypadkach niż przeglądy zasadnicze i okresowe. Zakres przeglądów i sposób ich przeprowadzenia ustala właściwa terenowa placówka lub Centrala PRS zależnie od celu przeglądu oraz wieku i stanu technicznego jednostki pływającej.

6. Zakres i czasookresy przeglądów określają szczegółowe przepisy PRS.

§  615.

1. Podstawą do planowania remontów jednostek pływających i sprzętu są:

1) ustalone cykle, okresy i resursy międzyremontowe i docelowe;

2) ocena stanu technicznego;

3) terminy wymaganych przeglądów PRS;

4) przewidywana intensywność użytkowania;

5) plan spisywania i zbywania jednostek pływających;

6) wejście do eksploatacji nowych jednostek pływających i sprzętu;

7) 631 zapotrzebowanie placówek SG na remont jednostek pływających;

8) możliwości wykonawców;

9) możliwości finansowe oddziału SG.

2. W procesie planowania eksploatacji jednostek pływających i sprzętu opracowuje się:

1) dwuletni plan remontów,

2) roczny wstępny plan remontów,

3) roczny wykonawczy plan remontów,

4) roczny plan dokowań.

3. 632 (uchylony).

§  616.

1. W okresie międzyremontowym załoga zobowiązana jest do zbierania i ewidencjonowania informacji o zauważonych usterkach, niesprawnościach i możliwościach usprawnienia pracy sprzętu, urządzeń i instalacji oraz zgłaszania swoich uwag specjalistom komendy oddziału SG, wraz z ewentualnymi wnioskami modernizacyjnymi.

2. W okresie poprzedzającym remont dowódca jednostki pływającej wraz z dowódcami działów zobowiązany jest:

1) opracować na 60 dni przed planowanym terminem remontu wykaz prac remontowych w dwóch egzemplarzach, wzór wykazu określa załącznik nr 120;

2) skompletować dokumentację techniczną i eksploatacyjną w celu zabezpieczenia sprawnego przebiegu remontu;

3) wykonać niezbędne rysunki uzupełniające dokumentację techniczną;

4) skompletować sprzęt; urządzenia i części wymienne; które zgodnie z wykazem prac remontowych dostarcza załoga;

5) w trybie roboczym uściślić z inspektorem nadzoru ostateczny kształt wykazu prac remontowych.

3. Wykaz prac remontowych powinien być sprecyzowany jednoznacznie, aby wykluczyć możliwość dowolnej interpretacji rozpisanych prac.

4. Przy sporządzaniu prac remontowych (opisu przedmiotu zamówienia) należy przestrzegać kolejności rozpisywania prac kierując się zasadą ogólnego podziału prac na: kadłubowe, mechaniczne i elektryczne oraz niezbędną koniecznością podziału na prace: niewymagające weryfikacji i prace wymagające weryfikacji.

5. Jako zasadę przyjąć należy potrzebę przeprowadzania prób przedstoczniowych jednostki pływającej i ujmowania ich w wykazie prac remontowych.

6. Wykaz prac remontowych zatwierdza Zastępca Komendanta Oddziału SG właściwy do spraw logistycznych.

§ 617. 633  

1. Specjaliści komendy placówki i dywizjonu Straży Granicznej (zainteresowanych remontem wydziału i sekcji) zobowiązani są do merytorycznej pomocy w trakcie opracowywania wykazu prac remontowych, sprawdzenia go i akceptacji. Przy sprawdzaniu należy zwrócić szczególną uwagę na:

1) prawidłowe rozpisanie prac remontowych pod względem merytorycznym;

2) zasadności rozpisywania prac;

3) ilość i asortyment przewidywanych do remontu materiałów i części zamiennych.

2. Koordynatorem w trakcie opracowywania wykazu prac remontowych między dywizjonem, placówką SG a specjalistami komendy placówki i dywizjonu Straży Granicznej jest inspektor nadzoru remontu.

3. Po ostatecznym opracowaniu wykazu prac remontowych (opisu przedmiotu zamówienia) merytoryczni naczelnicy wydziałów komendy placówki i dywizjonu Straży Granicznej występują do zastępcy komendanta placówki i dywizjonu Straży Granicznej o przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz powołania komisji przetargowej w trybie przewidzianym ustawą o zamówieniach publicznych.

§  618.

1. W okresie poprzedzającym skierowanie jednostki pływającej do remontu, dowódca jednostki pływającej zobowiązany jest do:

1) zapoznania załogi z terminem i zakresem remontu, przepisami p.poż., BHP i ochrony środowiska;

2) uzupełnienia przenośnego sprzętu p.poż.;

3) pobrania potrzebnej ilości farb i środków konserwacyjnych (w przypadku wykonywania tych czynności przez załogę);

4) pobrania odpowiedniej ilości asortymentu części zamiennych;

5) uzupełnienia narzędzi do wykonania prac remontowych i konserwacyjnych wykonywanych we własnym zakresie;

6) przygotowanie dokumentacji na urządzenia podlegające dozorowi PRS;

7) zdania amunicji, zbędnego wyposażenia, paliwa, oleju itp.

2. Funkcjonariusz nadzorujący jest na czas trwania remontu zwolniony od służb i innych zajęć służbowych.

§  619.

1. Skierowanie jednostki pływającej do remontu powinno nastąpić w terminie określonym w umowie zawartej z wykonawcą remontu.

2. 634 Odpowiedzialnym za terminowe skierowanie jednostki pływającej do remontu jest komendant placówki Straży Granicznej.

3. Podstawą do rozpoczęcia remontu jednostki pływającej lub sprzętu jest umowa zawarta z wykonawcą oraz opis przedmiotu zamówienia.

4. Podstawienie jednostki pływającej do stoczni, dowódca jednostki pływającej bezzwłocznie zgłasza dyspozytorowi stoczni.

5. 635 Nie później niż w ciągu 24 godzin po podstawieniu jednostki pływającej SG do remontu należy sporządzić protokół przekazania, a w przypadku wydokowania tej jednostki, również protokół oględzin.

6. Wykonawca remontu zobowiązany jest do założenia "Dziennika remontu", w którym upoważnieni przedstawiciele stron dokonują wpisów dotyczących istotnych ustaleń mających wpływ na przebieg remontu. Osobami upoważnionymi do dokonywania wpisów w "Dzienniku remontu" są:

1) inspektor nadzoru remontu i jego przełożeni;

2) funkcjonariusz nadzorujący;

3) przedstawiciel wykonawcy (budowniczy);

4) inspektor PRS.

§  620.

1. Nadzór nad przebiegiem prac remontowych ze strony oddziału SG sprawują:

1) inspektor nadzoru remontu;

2) funkcjonariusz nadzorujący.

2. W razie stwierdzenia wystąpienia bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia załogi, albo bezpieczeństwa jednostki pływającej (np. prowadzenia prac spawalniczych w pobliżu lub w zbiornikach bez potwierdzenia ich odparowania i czystości atestem dopuszczającym wykonywanie prac z otwartym ogniem lub tp.) funkcjonariusz nadzorujący, dowódca jednostki pływającej i inspektor nadzoru remontu ma prawo i obowiązek niezwłocznego przerwania prac remontowych do czasu usunięcia tego zagrożenia i poinformowania o tym fakcie właściwych przełożonych i wykonawcę oraz odnotowania tego faktu w dzienniku remontu.

3. W razie rozbieżności zdań między inspektorem nadzoru lub funkcjonariuszem nadzorującym, a wykonawcą w sprawach warunków technicznych, stosowanych technologii, materiałów, organizacji remontu itp. ostateczną decyzję w tych sprawach podejmują jednostki nadrzędne stron.

4. Sposób zawierania umów, ustalania kosztów remontu i udzielania zamówień na wykonanie remontu jednostek pływających regulują:

1) ustawa o zamówieniach publicznych;

2) wytyczne komendanta oddziału SG w sprawie organizacji udzielania zamówień publicznych dokonywanych w oddziale SG.

§  621.

1. O terminach weryfikacji sprzętu i urządzeń, wykonawca powiadamia inspektora nadzoru i funkcjonariusza nadzorującego z dwudniowym wyprzedzeniem. W weryfikacji technicznej biorą udział:

1) przedstawiciel PRS (jeśli urządzenie podlega ich dozorowi);

2) inspektor nadzoru;

3) funkcjonariusz nadzorujący;

4) przedstawiciel DKJ i technolog wykonawcy;

5) budowniczy;

6) pracownik (brygadzista, mistrz) przygotowujący weryfikację.

2. W razie stwierdzenia podczas weryfikacji, że koszt remontu sprzętu przekroczy 75% jego wartości, inspektor nadzoru decyduje o celowości jego remontu.

3. Protokół weryfikacji z wyszczególnieniem koniecznych prac podpisany przez w/w osoby stanowi podstawę do ich realizacji (wystawienia zamówienia wykonawcy na ich wykonanie).

§  622.

1. W czasie postoju jednostki w stoczni, załoga zobowiązana jest do przestrzegania przepisów wewnętrznych stoczni w zakresie BHP, p.poż., porządkowych, sanitarnych, ochrony środowiska itp.

2. Odpowiedzialność za bezpieczeństwo jednostki w czasie trwania remontu ponosi dowódca jednostki pływającej lub wyznaczony funkcjonariusz, a w razie wyokrętowania załogi i protokolarnego przekazania jednostki wykonawcy, wykonawca przeprowadzający remont.

3. Załoga remontowanej jednostki pływającej nie ma prawa bez zgody inspektora nadzoru zlecić wykonawcy jakichkolwiek prac.

4. Odpowiedzialność za uszkodzenia dokonane na jednostce pływającej przez pracowników wykonawcy w czasie trwania remontu ponosi Wykonawca. Powstałe uszkodzenia powinny być wpisane do dziennika remontu i potwierdzone przez budowniczego i funkcjonariusza nadzorującego lub inspektora nadzoru.

5. Załoga jednostki pływającej nie ma prawa użytkować sprzętu znajdującego się w remoncie. Za naruszenie tej zasady i powstałe uszkodzenia odpowiedzialność ponosi dowódca jednostki pływającej. Potrzebę uruchomienia sprzętu pozostającego w remoncie zainteresowane strony uzgadniają każdorazowo między sobą i odnotowują to w dzienniku remontu. Za sprawność techniczną i ewentualne uszkodzenia z tym związane odpowiedzialność w tym przypadku ponosi wykonawca.

6. Sprzęt i urządzenia wyremontowane, a niezbędne do codziennego życia na jednostce przed ostatecznym zakończeniem remontu jednostki, odbiera się na podstawie kart odbioru, które są załącznikami do końcowego protokołu zdawczo-odbiorczego.

§ 623. 636  

1. Odbiór prac remontowych dzieli się na:

1) kontrolę i odbiory międzyoperacyjne;

2) próby sprzętu na stanowiskach prób;

3) próby stoczniowe na uwięzi;

4) próby zdawczo-odbiorcze.

2. Kontrolę i odbiory międzyoperacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przeprowadza dział kontroli jakości wykonawcy. Inspektor nadzoru lub funkcjonariusz nadzorujący mają prawo uczestniczenia w tych kontrolach i odbiorach. Wyniki kontroli i odbiorów międzyoperacyjnych dział kontroli jakości wykonawcy wpisuje do kart odbiorów i przekazuje je inspektorowi nadzoru.

3. Próby sprzętu na stanowiskach prób, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadzane są pod nadzorem działu kontroli jakości wykonawcy na podstawie obowiązujących instrukcji akceptowanych przez inspektora nadzoru lub funkcjonariusza nadzorującego. O terminie przeprowadzania prób, dział kontroli jakości wykonawcy powiadamia inspektora nadzoru i funkcjonariusza nadzorującego. Protokoły prób przeprowadzonych przez dział kontroli jakości wykonawcy, wykonawca przedstawia w dniu następnym funkcjonariuszowi nadzorującemu do podpisu i inspektorowi nadzoru do zaopiniowania. Zaopiniowanie protokołu prób nie zwalnia wykonawcy od odpowiedzialności za jakość przeprowadzonego remontu.

4. Próby stoczniowe na uwięzi, o których mowa w ust. 1 pkt 3, przeprowadzane są pod technicznym nadzorem działu kontroli jakości wykonawcy celem stwierdzenia prawidłowości wykonania prac remontowych. Próby te przeprowadzane są w obecności odpowiednich specjalistów spośród załogi jednostki pływającej SG etatowo obsługujących sprzęt i mechanizmy, inspektora nadzoru oraz funkcjonariusza nadzorującego, a w razie potrzeby również innego przedstawiciela SG. Sprzęt poddawany próbom obsługuje etatowa załoga jednostki pływającej SG. Wykonawca zobowiązany jest zawiadomić funkcjonariusza nadzorującego lub inspektora nadzoru o planowanych próbach, z co najmniej 24 godzinnym wyprzedzeniem. Urządzenia poddozorowe powinny, w wyniku prób stoczniowych na uwięzi, uzyskać zgodę Polskiego Rejestru Statków na dopuszczenie ich do eksploatacji, o ile nie uzyskały takiej zgody wcześniej.

5. Próby zdawczo-odbiorcze, o których mowa w ust. 1 pkt 4, przeprowadzane na morzu po zakończonym remoncie. Warunkiem dopuszczenia jednostki pływającej do prób zdawczo-odbiorczych są decyzje o dopuszczeniu wyremontowanych urządzeń podlegających odbiorowi przez Polski Rejestr Statków oraz pozytywny wynik prób stoczniowych na uwięzi. W skład komisji zdawczo-odbiorczej ze strony SG wchodzą: funkcjonariusz lub inspektor nadzorujący remont wymieniony w umowie zawartej w związku z próbami zdawczo-odbiorczymi, dowódca jednostki pływającej SG i funkcjonariusz nadzorujący - mechanik jednostki pływającej SG. Przewodniczącym komisji jest funkcjonariusz lub inspektor nadzorujący remont. W miarę potrzeb w próbach zdawczo-odbiorczych uczestniczy także inspektor Polskiego Rejestru Statków. O terminie prób zdawczo-odbiorczych jednostki pływającej SG, wykonawca zobowiązany jest powiadomić dowódcę tej jednostki i inspektora nadzoru z trzydniowym wyprzedzeniem, podając jednocześnie wykaz osób, które wezmą udział w próbach ze strony wykonawcy. W razie stwierdzenia niewłaściwego przygotowania jednostki pływającej SG lub sprzętu, przewodniczący komisji zdawczo-odbiorczej może przerwać próby. Sprzęt w czasie prób zdawczo-odbiorczych przy wszystkich rodzajach remontów obsługuje etatowa załoga jednostki pływającej SG pod nadzorem specjalistów wykonawcy. Próby zdawczo-odbiorcze przeprowadza się według programu prób opracowanego przez wykonawcę i uzgodnionego z inspektorem nadzoru. Sprzęt, urządzenia i instalacje okrętowe decydujące o bezpieczeństwie jednostki pływającej SG muszą być poddane próbom na uwięzi przed wyjściem tej jednostki w morze. Za bezpieczeństwo pływania jednostki pływającej SG w czasie prób na morzu odpowiada dowódca tej jednostki. Po zakończeniu prób zdawczo-odbiorczych jednostki pływającej SG i sprzętu, komisja odbiorcza sporządza wykaz ujawnionych niesprawności i usterek, ustala termin ich usunięcia oraz podejmuje decyzję o celowości i zakresie ponownego przeprowadzenia prób na morzu. Po usunięciu wszystkich niesprawności i usterek, komisja zdawczo-odbiorcza podpisuje protokół zdawczo-odbiorczy, o którym mowa w § 588 pkt 35, stwierdzający wykonanie remontu, określający termin jego zakończenia, warunki gwarancji i inne zobowiązania stron wynikające z postanowień umowy zawartej w związku z próbami zdawczo-odbiorczymi.

6. 637 W przypadkach szczególnych (np. budowa, nadzór i odbiór nowej jednostki pływającej SG) Komendant placówki i dywizjonu Straży Granicznej powołuje komisję, określa jej skład i przewodniczącego.

§  624.

1. W czasie trwania prac remontowych jednostka pływająca jest szczególnie narażona na powstanie pożaru, a istniejące warunki utrudniają walkę z pożarem.

2. Bezwzględne przestrzeganie wymogów przeciwpożarowych jest podstawowym obowiązkiem wszystkich wacht i służb pełnionych na jednostce w czasie remontu.

3. Spawanie i praca z otwartym ogniem na jednostce pływającej może być wykonywana jedynie przez osoby posiadające określone uprawnienia spawalnicze.

4. Wykonanie prac spawalniczych na jednostce pływającej może nastąpić na zlecenie wystawione spawaczowi przez upoważnioną do tego osobę wykonawcy, jednak zawsze dopiero po uzyskaniu zezwolenia dowódcy jednostki pływającej, inspektora nadzoru lub funkcjonariusza nadzorującego oraz przedstawiciela zakładowej Straży Pożarnej.

5. Zabrania się wykonywania prac spawalniczych i prac z otwartym ogniem na jednostce pływającej w następujących przypadkach:

1) w pomieszczeniach, w których tego samego dnia przeprowadzono prace malarskie i klejeniowe;

2) przy zbiornikach, przewodach i urządzeniach znajdujących się pod ciśnieniem;

3) przy zbiornikach, urządzeniach oraz przewodach po gazach, płynach wybuchowych i łatwopalnych bez świadectwa odgazowania tych instalacji, wydanego przez upoważnione laboratorium;

4) w pomieszczeniach całkowicie lub częściowo wypełnionych materiałami wybuchowymi lub łatwopalnymi;

5) w pomieszczeniach, w których znajdują się akumulatory elektryczne;

6) w odległości mniejszej niż 30 m od miejsca przeładunku materiałów wybuchowych lub łatwopalnych;

7) na nabrzeżach portowych bez każdorazowej zgody dyspozytora.

6. Za bezpieczeństwo przeciwpożarowe jednostki pływającej, w miejscu wykonywanej przez pracowników wykonawcy pracy z otwartym ogniem w danym pomieszczeniu i w sąsiadujących z nim pomieszczeniach odpowiada wykonawca. Po zakończeniu prac i opuszczeniu jednostki pływającej przez pracowników wykonawcy, odpowiedzialność za bezpieczeństwo przeciwpożarowe ponosi dowódca jednostki pływającej.

7. W wypadku wykonywania przez załogę jednostki pływającej lub warsztat prac spawalniczych lub prac z otwartym ogniem, pełną odpowiedzialność za bezpieczeństwo przeciwpożarowe ponosi dowódca jednostki pływającej.

§  625.

1. W czasie przygotowania jednostki pływającej do remontu dowódca jednostki pływającej odpowiedzialny jest za:

1) usunięcie z jednostki pływającej materiałów łatwopalnych i wybuchowych;

2) przeszkolenie załogi w zakresie walki z pożarem w warunkach postoju jednostki pływającej w remoncie;

3) wyposażenie jednostki w dodatkowy sprzęt przeciwpożarowy.

2. W czasie postoju jednostki pływającej w remoncie dowódca jednostki pływającej jest zobowiązany:

1) zapoznać się i egzekwować ścisłe przestrzeganie przez załogę jednostki pływającej przepisów przeciwpożarowych obowiązujących w zakładzie wykonawcy, a dotyczących obowiązków załogi remontowanej jednostki;

2) umieścić na jednostce pływającej w widocznym miejscu tablice z numerami telefonów zakładowej i najbliższej straży pożarnej;

3) utrzymywać w stałej gotowości sprzęt przeciwpożarowy;

4) zorganizować stałą służbę dyżurną, kontrolującą bezpieczeństwo przeciwpożarowe we wszystkich pomieszczeniach jednostki pływającej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na pomieszczenia, w których wykonywane są prace remontowe;

5) spowodować, aby wszystkie urządzenia przeciwpożarowe, przewidziane do remontu, nie podlegały remontowi równocześnie i utrzymać w gotowości nie miej niż 50% tych urządzeń, w uzasadnionych przypadkach należy wyposażyć jednostkę pływającą w zastępczy sprzęt przeciwpożarowy;

6) systematycznie kontrolować znajomość posługiwania się sprzętem przeciwpożarowym przez załogę oraz przeprowadzić przynajmniej raz w miesiącu ćwiczebny alarm przeciwpożarowy. Pierwszy taki alarm powinien być przeprowadzony nie później niż trzy dni od rozpoczęcia remontu;

7) dopilnować, aby nie były tarasowane przejścia, korytarze, włazy i dostęp do sprzętu przeciwpożarowego;

8) w wypadku dużego nasilenia prac spawalniczych, na żądanie wykonawcy wystawić posterunki przeciwpożarowe ze składu załogi jednostki pływającej;

9) nie dopuszczać do samowolnego podłączenia odbiorników jednostki do stoczniowych elektrycznych urządzeń rozdzielczych;

10) nie dopuszczać do wykonywania przez załogę jednostki pływającej prowizorycznych instalacji elektrycznych;

11) bezpośrednio po zakończeniu prac z otwartym ogniem zorganizować kontrolę pomieszczenia, w którym wykonywana była praca oraz pomieszczeń sąsiednich i sprawdzić czy nie zaistniały tam warunki do powstania pożaru. Kontrolę taką należy powtórzyć co najmniej dwukrotnie w okresach półgodzinnych;

12) dopilnować aby codziennie po zakończeniu prac remontowych i po opuszczeniu przez pracowników wykonawcy jednostki pływającej, służba dyżurna z funkcjonariuszem nadzorującym i budowniczym (upoważnionym przez niego pracownikiem) skontrolowała wszystkie miejsca pracy. Uwagi i zalecenia z przeprowadzonej kontroli należy odnotować w dzienniku zdarzeń;

13) w wypadku pożaru na jednostce pływającej, osobiście kierować akcją gaszenia, aż do przybycia zakładowej straży pożarnej. Po przybyciu straży pożarnej przekazać kierownictwo walki z pożarem dowódcy oddziału Straży Pożarnej i ściśle z nim współpracować.

§  626.

1. Akcją gaszenia pożaru na jednostce pływającej w czasie remontu kieruje:

1) dowódca jednostki pływającej (oficer dyżurny), do czasu przybycia straży pożarnej;

2) komendant zakładowej straży pożarnej, od momentu wejścia straży do akcji gaszenia pożaru, Kierujący akcją ma prawo zarządzić włączenie do akcji przeciwpożarowej sił i środków posiadanych przez inne jednostki pływające, jeżeli nie zagraża im bezpośrednio pożar.

2. Użycie wody do zalania płonących lub zagrożonych przedziałów może mieć miejsce tylko w uzasadnionych przypadkach, gdy innymi sposobami nie można ugasić pożaru, a dalsze jego rozprzestrzenianie grozi wybuchem lub całkowitym spaleniem jednostki pływającej.

Rozdział  5

Działalność warsztatów technicznych

§  627.

1. Zadaniem warsztatów jest wykonywanie napraw i remontów sprzętu i urządzeń na jednostkach pływających OSG oraz urządzeń i sprzętu znajdującego się w magazynach i przeznaczonego do naprawy (jeżeli zaplecze techniczne warsztatu daje takie możliwości).

2. Do zadań warsztatu należy również uczestniczenie w organizowanych na jednostkach pływających Dniach Techniki.

3. Niesprawności na jednostkach pływających zlecane do usunięcia warsztatowi nie mogą obejmować czynności wynikających z zakresu obowiązków i będących w możliwościach technicznych załóg jednostek pływających.

§  628.

1. 638 Zaopatrywanie warsztatu w materiały, części zamienne, przyrządy pomiarowe, urządzenia i sprzęt odbywa się według zasad określonych w niniejszym zarządzeniu.

2. Warsztat pobiera (zdaje) materiały i sprzęt z magazynu (do magazynu) technicznego, któremu podlega pod względem zaopatrzenia.

3. Dodatkowe materiały naprawcze warsztat uzyskuje przez:

1) regenerację części (elementów) zużytych;

2) produkcję części (elementów) nowych;

3) wykorzystanie podzespołów, części i materiałów uzyskanych z wybrakowanego i spisanego sprzętu.

4. Materiały i sprzęt techniczny przechowywane w narzędziowni warsztatu lub magazynku podręcznym kierownika warsztatu zdaje się do magazynu technicznego jeżeli:

1) są zużyte i nie nadają się do dalszej eksploatacji;

2) są zbędne na skutek wycofania z eksploatacji;

3) organa nadrzędne nakazały ich zdanie;

4) znajdują się w warsztacie w nadmiernej ilości.

5. Materiały i sprzęt przekazywane z warsztatu do magazynu technicznego powinny być oczyszczone i zakonserwowane. Nie podlega konserwacji sprzęt i materiały w kategorii przeznaczonej do wybrakowania (na złom).

6. 639 Części zamienne wymontowane z mechanizmów i nadające się do regeneracji przekazuje się do magazynu technicznego nadając im kategorię III.

§  629.

1. Wszystkie materiały znajdujące się w warsztacie należy przechowywać zgodnie z przepisami, normami i zarządzeniami dotyczącymi poszczególnego typu lub rodzaju mienia.

2. 640 Materiały powinny być zużytkowane i wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem, celowo i oszczędnie. Należy dążyć do przedłużania okresów używalności narzędzi i innego sprzętu.

3. Części zapasowe do mechanizmów powinny być tak oznakowane aby była możliwa ich identyfikacja.

4. Szczególną uwagę należy zwrócić na prawidłowe przechowywanie takich materiałów jak: farby, kwasy, gazy techniczne, materiały łatwopalne, liny stalowe, pakuły, szmaty, wyroby gumowe itp.

5. Za należyte przechowywanie i konserwację materiałów odpowiada kierownik warsztatu lub osoba pełniąca jego obowiązki.

6. Pracownik warsztatu mający wykonać naprawę sprzętu po przeprowadzeniu weryfikacji wspólnie z kierownikiem warsztatu lub osobą przez niego wyznaczoną ustala jakie materiały, części zamienne i podzespoły należy pobrać z narzędziowni warsztatu lub magazynu technicznego.

7. Podstawą do pobrania przez pracownika materiałów i sprzętu z narzędziowni warsztatu jest "Karta robocza" dysponująca wykonanie pracy i wyszczególniająca materiały niezbędne do jej wykonania

3. Po zakończeniu naprawy sprzętu pracownik obowiązany jest zdać do narzędziowni warsztatu materiały, części zamienne i podzespoły, które pobrał, a nie zużył przy naprawie.

9. Nadające się do regeneracji zużyte podzespoły i części zamienne oraz materiały zastąpione w czasie naprawy nowymi elementami należy zdać do magazynu technicznego.

10. Warsztat rozlicza się z pobranych materiałów i sprzętu następującymi dokumentami materiałowymi:

1) "dowodem wydania-przyjęcia" przy pobieraniu lub zdawaniu do magazynu techniczno-okrętowego środków trwałych, wyposażenia oraz zbędnych materiałów jednorazowego użytku;

2) "dowodami wydania-przyjęcia" z naniesionymi klauzulami "do wmontowania" lub "z wymontowania" służącymi do rozchodowania lub zaprzychodowania materiałów trwałych, które w procesie napraw (modernizacji) zostały wmontowane lub wymontowane z urządzeń, w miejsce poprzednich lub brakujących;

3) "raportem wytwórczości" przy rozchodowaniu materiałów (części zamiennych, podzespołów) zużytych do wykonania (wyprodukowania) sprzętu wykazanego w raporcie;

4) "kartą roboczą" uwzględniającą wykaz zużytych w czasie remontu materiałów oraz pracochłonność operacji;

5) "protokołem zużycia" służącym do rozchodowania materiałów zużytych w czasie eksploatacji i konserwacji oraz do utrzymania w stanie sprawności technicznej urządzeń warsztatowych. Protokół należy sporządzać w miarę potrzeb nie rzadziej jednak niż raz w miesiącu;

6) "zleceniem-zgłoszeniem" zlecającym remont sprzętu w warsztacie. Zlecenie to sporządza się w dwóch egzemplarzach po jednym egzemplarzu dla zleceniodawcy i warsztatu;

7) "Książką narzędziową" przeznaczoną do prowadzenia ewidencji aktualnego obciążenia poszczególnych pracowników warsztatu narzędziami. Książka musi być przesznurowana i zarejestrowana w kancelarii jawnej.

11. Ewidencję materiałową warsztat prowadzi w "Książce ewidencji sprzętu i materiałów trwałych" oraz w "Książce ewidencji materiałów jednorazowego użytku".

12. Fakt pobrania lub zdania narzędzi przez pracowników warsztatu musi być odnotowany w "Książce narzędziowej ".

§  630.

1. Sprzęt będący w eksploatacji na terenie działalności warsztatu przekazywany jest do naprawy bezpośrednio przez użytkownika.

2. Zlecenia napraw w warsztacie należy dokonywać na druku "zlecenie-zgłoszenie".

3. Odbioru technicznego i przyjęcia sprzętu po naprawie dokonuje Zleceniodawca naprawy odnotowując ten fakt (z ewentualnymi uwagami) na obydwóch egzemplarzach "zgłoszenia-zlecenia" w rubryce: "Informacje uzupełniające lub uwagi". Stanowi to pokwitowanie odbioru sprzętu po remoncie.

4. Usuwanie usterek i naprawa uszkodzeń, które mogą być wykonane na jednostkach pływających bez potrzeby demontażu przez warsztat należy traktować jak zlecanie naprawy sprzętu w warsztacie i stosować wyżej wymienione zasady.

§  631.

1. Maszyny, urządzenia i narzędzia będące mieniem warsztatu należy utrzymywać w stanie stałej sprawności.

2. Dla wszystkich maszyn i urządzeń napędzanych silnikiem elektrycznym lub spalinowym o mocy powyżej 1,5 kW, należy prowadzić "Karty kontroli konserwacji i przeglądu sprzętu".

3. Maszyny i urządzenia muszą być poddawane okresowym przeglądom i obsługom zgodnie z instrukcjami fabrycznymi (producenta). Fakt przeprowadzenia przeglądu i konserwacji należy odnotować w "Karcie kontroli konserwacji i przeglądu sprzętu".

4. Jeżeli instrukcje urządzeń nie określają częstotliwości przeglądów należy je przeprowadzać nie rzadziej niż raz w miesiącu w wymiarze trzech dni w czasie prowadzonych Dni Techniki.

5. Powłoki malarskie na maszynach i urządzeniach należy odświeżać nie rzadziej niż raz na dwa lata.

6. Części narażone na korozję i działanie czynników zewnętrznych powinny być zabezpieczone środkami konserwującymi.

7. Materiały eksploatacyjne (tj. oleje w przekładniach urządzeń itp.) powinny być wymieniane zgodnie z zaleceniami producenta urządzenia lub producenta oleju.

8. Mienie warsztatu będące na indywidualnym stanie pracowników powinno być kontrolowane przez kierownika warsztatu każdorazowo w czasie przeprowadzania Dni Techniki pod względem ilościowym i utrzymania.

Rozdział  6 ⁶⁴¹

Prowadzenie gospodarki MPS na jednostkach pływających SG

§  631a.

1. 642 W Komendzie placówki i dywizjonu Straży Granicznej w zakresie gospodarki MPS jednostek pływających SG:

1) 643 Sekcja Gospodarki transportowej Wydziału Techniki i Zaopatrzenia placówki i dywizjonu Straży Granicznej zobowiązana jest do:

a) utrzymywania zapasów produktów zasadniczego i dodatkowego MPS,

b) prowadzenia ewidencji zużycia produktów zasadniczych i dodatkowych MPS w oparciu o sprawozdania miesięczne o obrotach i zużyciu MPS otrzymywanych z podległych placówek i dywizjonów SG,

c) zaopatrywania w sprzęt do MPS podległe placówki i dywizjony SG,

d) nadzorowania jakości MPS przechowywanych w magazynach i przechowywania świadectw jakości produktów;

2) WTM zobowiązany jest do nadzorowania właściwej i racjonalnej gospodarki zasadniczych i dodatkowych MPS na jednostkach pływających SG w oparciu o zalecenia zawarte w rozdziale.

2. W dywizjonie SG zadaniami w zakresie gospodarki MPS jednostek pływających SG kieruje zastępca komendanta dywizjonu SG odpowiadając za:

1) stan ilościowy, jakościowy MPS i sprzęt oraz właściwe ich przyjmowanie, przechowywanie i stosowanie w dywizjonie;

2) nadzorowanie efektywnego, zgodnego z normami zużycia MPS;

3) nadzorowanie prowadzenia obowiązującej ewidencji na jednostkach pływających SG dotyczącej MPS;

4) opracowanie sprawozdań eksploatacyjnych;

5) planowanie miesięcznych potrzeb MPS na poszczególnych jednostkach pływających SG oraz analizę stopnia ich wykorzystania;

6) przeprowadzenie kontroli stanów faktycznych MPS na jednostkach pływających SG raz na kwartał.

3. Na jednostce pływającej SG w zakresie gospodarki MPS:

1) dowódca jednostki pływającej SG odpowiada za:

a) organizowanie właściwego przyjmowania MPS na jednostkę pływającą SG,

b) efektywne zużycie MPS,

c) kontrolę stanów faktycznych MPS na jednostce pływającej SG raz na miesiąc.

2) mechanik lub funkcjonariusz wyznaczony do prowadzenia gospodarki MPS na jednostce pływającej SG odpowiada za:

a) systematyczne sprawdzanie stanu ilościowego i jakościowego przechowywanych produktów i sprzętu MPS oraz ich właściwe przechowywanie, stosowanie i ewidencjonowanie,

b) racjonalne zużycie MPS,

c) przeprowadzanie kontroli ilości zasadniczych i dodatkowych MPS zgodnie z § 631e ust. 1 oraz dodatkowych MPS raz na miesiąc,

d) prowadzenie analiz zużycia MPS i przekazywanie ich wyników przełożonym raz w miesiącu (do sprawozdań eksploatacyjnych),

e) zaopatrzenie wszystkich działów jednostki pływającej SG w MPS,

f) nie dopuszczanie do powstawania strat i zanieczyszczenia wód produktami ropopochodnymi,

g) comiesięczne rozliczanie poszczególnych działów jednostki pływającej SG ze zużycia wydanych im MPS na podstawie zestawienia zużycia MPS w dzienniku maszynowym w terminie do 3 dnia danego miesiąca za miesiąc ubiegły,

h) przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny służby i pracy i przeciwpożarowych,

i) uzupełnienie do jednostki napełnienia zasadniczych MPS na dzień rozpoczęcia dyżuru.

§  631b.

1. Jednostki pływające SG zaopatrywane są w MPS i sprzęt do MPS na podstawie limitu zużycia MPS ustalonego na dany rok i odnotowanego w dziennikach maszynowych tych jednostek zgodnie z potrzebami zabezpieczenia działań granicznych.

2. Propozycje limitów zużycia MPS dla jednostek pływających SG określa się zgodnie z:

1) potrzebami zgłoszonymi przez komendantów placówek i dywizjonów SG;

2) wielkością środków finansowych przydzielonych na zakup zasadniczych i dodatkowych MPS;

3) norm zużycia zasadniczych MPS obowiązujących dla danych typów jednostek pływających SG;

4) stanem zapasów produktów MPS;

5) planów zabezpieczenia działań granicznych.

3. Limity zużycia zasadniczych MPS dla poszczególnych rodzajów jednostek pływających SG sporządza WTiZ i WTM.

4. 644 Zatwierdzony przez Komendanta placówki i dywizjonu Straży Granicznej limit zużycia zasadniczych i dodatkowych MPS stanowi podstawę do dokonania jego rozdziału. W razie wykorzystania przez placówkę lub dywizjon SG limitu zużycia MPS, komendant tej placówki lub dywizjonu SG wstrzymuje eksploatację jednostek pływających SG do dalszej decyzji przełożonego mającego uprawnienia dokonywania zmian w przydziale limitu.

5. Potrzeby MPS na cele remontowe dywizjony lub placówki SG przesyłają do WTM w terminie do 14 dni od daty od otrzymania planu remontów jednostek pływających SG na dany rok.

§  631c.

1. Normy zużycia MPS dla jednostek pływających SG stanowią podstawę do:

1) stosowania właściwych MPS zgodnie z dokumentacją techniczną urządzeń;

2) planowania bieżącej eksploatacji i związanych z nią potrzeb;

3) prowadzenia analiz ruchu siłowni jednostek pływających SG;

4) rozliczenia i kontroli zużycia produktów MPS;

5) oceny stanu technicznego mechanizmów paliwo chłonnych.

2. Gospodarkę produktami MPS na jednostce pływającej SG prowadzi mechanik i dokonuje zapisów w dzienniku maszynowym według instrukcji prowadzenia dziennika maszynowego.

3. Przychody i rozchody MPS na jednostce pływającej SG księguje się w dzienniku maszynowym zapisując numer i datę dokumentu przychodowo-rozchodowego.

4. 645 MPS wydane na jednostkę pływającą SG i zużyte, rozliczane są w ramach obowiązujących norm określonych przez WTM lub WTiZ placówki i dywizjonu Straży Granicznej w formie sprawozdania eksploatacyjnego.

§  631d.

1. Dla zapewnienia właściwych jakości eksploatacyjnych MPS należy przechowywać zgodnie z wymogami producenta.

2. Trwale opisane nazwą i rodzajem produktu oraz numerem burtowym jednostki pływającej SG, beczki, kanistry i opakowania z MPS, jeżeli są przechowywane na tej jednostce, powinny znajdować się w czystych i suchych pomieszczeniach, zabezpieczone przed samoistnym przemieszczeniem się oraz ustawione korkami i pokrywami do góry. Korki powinny być dokładnie zakręcone a pokrywy dobrze dociśnięte.

§  631e.

1. Mechanik lub funkcjonariusz odpowiedzialny za gospodarkę MPS na jednostce pływającej SG jest zobowiązany dokonywać kontroli ilości MPS:

1) w każdej dobie ich używania;

2) przed i po każdym przyjęciu lub zdaniu na lub z jednostki pływającej SG;

3) co 10 dni, jeżeli produkt jest zużywany okresowo.

2. Stan faktyczny MPS uznaje się za zgodny ze stanem ewidencyjnym, jeżeli różnica między nimi nie przekracza 3%.

3. Zużycie paliwa określa się w oparciu o:

1) wskazania przepływomierzy;

2) wskazania zbiornika rozchodowego;

3) pomiar stanu ilościowego w zbiornikach.

4. Wybór sposobu określenia zużycia MPS zależny jest od wyposażenia jednostki pływającej SG lub warunków pływania. Szczegółowego określenia MPS dokonuje się po powrocie tej jednostki z morza poprzez dokonanie pomiaru stanu ilościowego w zbiornikach.

5. Fakt kontroli zasadniczych MPS oraz jej wyniki należy odnotować w dzienniku maszynowym.

§  631f.

1. 646 W czasie eksploatacji MPS na jednostce pływającej SG w sytuacji wskazującej na utratę właściwości eksploatacyjnych MPS mechanik pobiera próbki MPS i zabezpiecza je w sposób uniemożliwiający ich zmianę lub zniszczenie. Podobnie postępuje, jeżeli pobiera MPS z innych źródeł niż placówka i dywizjon Straży Granicznej z tym, że próbki te przechowuje do czasu zużycia tego rodzaju MPS.

2. Pobrane i opisane próbki MPS przekazywane są do Sekcji Techniki Okrętowej WTM lub Sekcji Gospodarki Transportowej WTiZ.

3. W przypadku stwierdzenia niewłaściwej jakości MPS Kierownik Sekcji Techniki Okrętowej WTM lub Sekcji Gospodarki Transportowej WTiZ zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia o tym właściwego przełożonego.

§ 631g. Zużycie MPS wydanych bezpośrednio na jednostki pływające SG rozliczane jest w oparciu o dzienniki maszynowe tych jednostek na podstawie odnotowanego i potwierdzonego przez użytkownika czasu pracy mechanizmów oraz norm zużycia.

§  631h.

1. Ewidencję zużycia MPS na jednostkach pływających SG będących na wyposażeniu placówek lub dywizjonów SG prowadzi się w oparciu o książkę kontroli pracy łodzi, którą wystawia Sekcja Techniki Okrętowej WTM lub Sekcja Gospodarki Transportowej WTiZ na dany miesiąc eksploatacji.

2. Rozliczenie zużycia MPS dokonuje się w ciągu 3 dni po zakończeniu miesiąca i uzupełnieniu paliwa w zbiornikach jednostki pływającej SG.

§  631i.

1. Przepracowane oleje oraz zużyte płyny eksploatacyjne przechowuje się w specjalnie do tego wydzielonych i wyraźnie oznakowanych pojemnikach i pomieszczeniach.

2. Pojemniki z zużytymi i przepracowanym MPS przekazuje się do składu MPS placówki lub dywizjonu SG, a przekazanie każdorazowo odnotowuje się w dzienniku maszynowym.

3. Podstawą do zdjęcia z ewidencji MPS jednostki pływającej SG zużytych, przepracowanych lub zbędnych MPS stanowi dowód przychodowo-rozchodowy.

§  631j.

1. Zaopatrywanie jednostek organizacyjnych SG w MPS może być dokonywane w ciągu całego roku kalendarzowego.

2. Podstawą do wydania MPS jednostkom pływającym SG są dowody wydania wystawione przez Sekcję Gospodarki Transportowej WTiZ.

3. Do obowiązku mechanika lub funkcjonariusza odpowiedzialnego za gospodarkę MPS należy przyjęcie MPS z równoczesnym sprawdzeniem ich stanu faktycznego i ilościowego oraz porównanie danych w dokumentach wydającego z danymi kopii atestu MPS, którą pobierający MPS powinien otrzymać. Podpis odbiorcy w dokumentach przychodowo-rozchodowych jest równoczesnym potwierdzeniem właściwej ilości produktów MPS.

4. Mechanik lub funkcjonariusz odpowiedzialny za gospodarkę MPS ewidencjonuje otrzymane MPS w dzienniku maszynowym lub książce kontroli pracy jednostki pływającej SG na podstawie dowodu przychodowo-rozchodowego:

1) ewidencja MPS na jednostkach pływających SG prowadzona jest w kilogramach z dokładnością do jednej jednostki miary;

2) ewidencja MPS na lekkich środkach pływających prowadzona jest w litrach z dokładnością do jednej jednostki miary.

5. Przy przekazywaniu MPS przez jednostkę pływającą SG innej jednostce pływającej mechanicy lub funkcjonariusze odpowiedzialni za gospodarkę MPS dokonują właściwych wpisów w dzienniku maszynowym lub książce kontroli pracy łodzi.

§  631k.

1. Do dokumentacji ewidencyjno-sprawozdawczej zalicza się dokumenty ewidencyjne oraz dowody materiałowe, pomocnicze i sprawozdania.

2. Dokumentami ewidencyjnymi są:

1) dzienniki maszynowe (ewidencja zasadniczych i dodatkowych MPS);

2) dowody przyjęcia - wydania;

3) protokoły przyjęcia;

4) protokoły wybrakowania;

5) książki ewidencji sprzętu do MPS, w których ujmuje się obroty zewnętrzne i wewnętrzne.

3. Dokumentami sprawozdawczymi są sprawozdania MPS i eksploatacyjne.

4. Ewidencją powinny być objęte wszystkie materiały i sprzęt MPS. Posiadanie mienia nie zaewidencjonowanego jest niedozwolone.

5. Każdy zapis w dzienniku maszynowym i w książce ewidencji sprzętu MPS należy uzasadnić dowodem materiałowym z powołaniem się na numer i datę dowodu uzasadniającego obrót.

6. WTM prowadzi ewidencję zużycia zasadniczych MPS w oparciu o miesięczne sprawozdanie eksploatacyjne.

7. Ewidencję analityczną sprzętu MPS na jednostkach pływających SG prowadzą osoby wyznaczone przez komendanta placówki lub dywizjonu SG.

8. Ewidencję sprzętu MPS na jednostkach pływających SG prowadzi mechanik tej jednostki w oparciu o książkę ewidencji sprzętu.

§  631l.

1. Komendant placówki lub dywizjonu SG jest zobowiązany sporządzić i przesłać do WTM następujące sprawozdania eksploatacyjne:

1) miesięczne - w terminie do 5 dnia danego miesiąca za miesiąc ubiegły;

2) półroczne - w terminie do 10 lipca za I półrocze (karta informacyjna);

3) roczne - w terminie do dnia 10 stycznia za rok ubiegły (karta informacyjna).

DZIAŁ  XV

ZASADY GOSPODAROWANIA SKŁADNIKAMI MAJĄTKU RUCHOMEGO W ZAKRESIE TECHNIKI LOTNICZEJ

§ 632. Użyte określenia w niniejszym dziale oznaczają:

1) 648 planowany nalot - ilość godzin lotu statków powietrznych SG, jaka jest planowana na dany rok;

2) 649 WOT - Wydział Obsługi Technicznej statków powietrznych z siedzibą w Radawcu koło Lublina;

3) 650 WTL BL SG - Wydział Techniki Lotniczej Biura Lotnictwa Straży Granicznej;

4) 651 WL BL SG - Wydział Lotniczy Biura Lotnictwa Straży Granicznej.

Rozdział  1

Określenie zapasu części i materiałów

§  633.

1. Zapas bieżący lotniczych rzeczowych środków materiałowych utrzymuje się dla każdego statku powietrznego, do poziomu wartości określonej poniżej.

2. 652 Górną wartość całkowitego zapasu bieżącego lotniczych rzeczowych środków materiałowych do bieżącej obsługi statków powietrznych określa się następująco:

N

Z_bc = Σ Z_bn

₁

N - N-ty typ statku powietrznego;

Z_bc - górna wartość całkowitego zapasu bieżącego lotniczych rzeczowych środków materiałowych w zł;

Z_bn - górna wartość zapasu bieżącego lotniczych rzeczowych środków materiałowych dla danego typu statków w zł.

M

Σ [H_m * W_tm]

₁

Z_bn = ------------------

R_cm

M - M-ty statek powietrzny;

Hm - planowany w godzinach nalot danego statku powietrznego na okres jednego roku;

Wtm - zaktualizowana wartość brutto w zł danego statku powietrznego;

R_cm - ustalony całkowity resurs danego statku powietrznego zgodnie z normami zamieszczonymi w poniższej tabeli:

Typ statku powietrznego	Resurs całkowity w godzinach
Śmigłowiec W-3 SOKÓŁ	12.000
Śmigłowiec PZL KANIA	9.000
Śmigłowiec Mi-2	9.000
Samolot M-20 MEWA	Nie ograniczony (do obliczeń przyjąć 9.000)
Samolot PZL-104M (MF) WILGA 2000	6.000
Samolot PZL M-28 05	Nieograniczony

Rozdział  2

Remonty i przekazywanie statków powietrznych

§ 634. Remont i naprawę sprzętu lotniczego wykonuje się w uznanych przez państwowy nadzór lotniczy:

1) w certyfikowanych zakładach lotniczych;

2) w ośrodkach technicznych posiadających certyfikaty do obsługi statków powietrznych.

§  635.

1. 653 Remont główny wykonuje się w celu odnowienia resursu sprzętu lotniczego, po zużyciu resursu do pierwszego (kolejnego) remontu głównego lub resursu międzyremontowego, ustalonego w biuletynach producenta, względnie z powodu uszkodzenia (nadmiernego zużycia) zasadniczych elementów konstrukcji lub instalacji pokładowych statków powietrznych SG. Dyrektor Biura Lotnictwa Straży Granicznej podejmuje decyzję o skierowaniu sprzętu lotniczego do remontu głównego.

2. Liczba remontów głównych oraz częstotliwość ich wykonania określone są w biuletynach resursowych.

3. Podczas remontów głównych sprzętu lotniczego wykonuje się również modyfikacje i prace dodatkowe w oparciu o:

1) biuletyny techniczne;

2) biuletyny serwisowe.

4. 654 Modyfikacje i prace dodatkowe (biuletyny obowiązkowe, dyrektywy zdatności, zalecenia WTL BL SG), bez wykonania których eksploatacja sprzętu jest zabroniona, wykonuje się również po zakończeniu remontu przed przekazaniem sprzętu lotniczego do użytkownika.

5. Za datę zakończenia remontu głównego statku powietrznego należy przyjmować dzień wypełnienia i podpisania dokumentacji pokładowej, a w przypadku remontu silnika (urządzeń, agregatów, przyrządów itp.) dzień przekazania ich do magazynu zakładu remontowego lub dzień podpisania książki silnika.

§  636.

1. Każdy statek powietrzny użytkowany w lotnictwie Straży Granicznej objęty jest systemem obsługi technicznej opartym wyłącznie na dokumentacji technicznej opracowanej przez producenta sprzętu lotniczego i zatwierdzonej przez państwowy nadzór lotniczy (instrukcja obsługi technicznej, biuletyny).

2. 655 Podstawowym poziomem obsługi technicznej jest obsługa bieżąca wykonywana w WL BL SG.

3. 656 Obsługa techniczna poziomu wyższego (prace okresowe, specjalne itp.) realizowana jest w WL BL SG. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych niedoborem kadry lub brakiem narzędzi, specjalnego oprzyrządowania niezbędnego do realizacji obsługi technicznej, należy ją realizować w oparciu o WOT BL SG lub ośrodki techniczne wykonujące tego rodzaju usługę i posiadające ważne certyfikaty (np. zakłady produkcyjne sprzętu lotniczego).

4. 657 Obsługę techniczną w WL BL SG realizują tylko osoby zatrudnione lub pełniące służbę przy obsłudze statku powietrznego SG, posiadające ważne licencje lub ważne uprawnienia do wykonywania określonych czynności z zakresu obsługi technicznej na sprzęcie lotniczym, zwane dalej "personelem lotniczym".

5. 658 Nadzór nad realizowaną obsługą techniczną na statkach powietrznych SG sprawuje WTL BL SG.

6. 659 WTL BL SG sporządza następujące dokumenty dotyczące planowania realizacji obsług technicznych (tzn. napraw głównych, napraw bieżących, wymiany, modyfikacji, usunięcia usterek statku powietrznego lub jego podzespołu, bądź dowolną kombinację tych czynności):

1) wytyczne do rocznej działalności WL BL SG w zakresie planowanego nalotu statków powietrznych SG;

2) plany realizacji remontów statków powietrznych SG.

7. 660 Planowanie remontów i obsług technicznych na sprzęcie lotniczym w certyfikowanych organizacjach obsługowych lub WL BL SG obejmuje plan realizacji remontów, obsług technicznych i prac na każdy rok kalendarzowy, opracowany w oparciu o:

1) plany obsług technicznych sporządzone w WL BL SG;

2) aktualną obsadę etatową i możliwości WL BL SG.

8-26. 661 (uchylone).

§  637.

1. 662 Przekazywanie statków powietrznych SG pomiędzy WL BL SG realizowane jest za zgodą Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej w uzgodnieniu z Dyrektorem Zarządu Granicznego Komendy Głównej Straży Granicznej.

2. 663 (uchylony).

3. 664 Rotacja statków powietrznych w SG pomiędzy poszczególnymi WL BL SG realizowana jest w celu efektywnego wykorzystania i prawidłowego gospodarowania resursami sprzętu lotniczego.

4. 665 WTL BL SG sprawuje nadzór nad właściwą gospodarką resursową statków powietrznych SG.

5. 666 Statek powietrzny SG może być przekazany innemu użytkownikowi:

1) na czas określony, w celu udziału statku powietrznego SG w ściśle określonej operacji lotniczej lub realizacji określonych obsług technicznych;

2) na czas nieokreślony, celem eksploatacji statku powietrznego SG przez innego użytkownika.

6. 667 Przekazywanie statku powietrznego między WL BL SG lub do WOT odbywa się na następujących zasadach:

1) Dyrektor Biura Lotnictwa Straży Granicznej, realizując planowane potrzeby związane z wykonywaniem zadań lotniczych oraz utrzymaniem w ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych SG, podejmuje decyzję o przebazowaniu statku powietrznego SG w celu wykonania prac związanych z obsługą techniczną;

2) w przypadku konieczności przebazowania statku powietrznego SG do innego WL BL SG, Naczelnik Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej występuje z wnioskiem o akceptację do Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej za pośrednictwem Dyrektora Zarządu Granicznego Komendy Głównej Straży Granicznej;

3) w przypadku akceptacji wniosku, o którym mowa w pkt 2, Dyrektor Biura Lotnictwa Straży Granicznej wydaje decyzję o przebazowaniu statku powietrznego SG zamieszczając w niej następujące dane:

a) termin użytkowania statku powietrznego SG przez nowego użytkownika,

b) cel przekazania statku powietrznego SG,

c) skład załogi i personelu technicznego wyznaczonego przez właściwego Naczelnika Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej do odbioru statku powietrznego SG;

4) Naczelnik Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej określa skład personelu lotniczego wyznaczonego do odbioru statku powietrznego SG z innego WL BL SG oraz odpowiada za stan techniczny przygotowanie tego statku po jego przyjęciu od poprzedniego użytkownika;

5) przekazanie statku powietrznego pomiędzy WL BL SG odbywa się w miejscu bazowania przekazującego;

6) przekazywanie statku powietrznego do i z WOT odbywa się zawsze w WOT;

7) wraz ze statkiem powietrznym należy przekazać:

a) dokumentację eksploatacyjną niezbędną do prowadzenia ewidencji pracy statku powietrznego i realizacji obsługi;

b) karty pracy statku powietrznego;

c) sprzęt lotniskowo - hangarowy, agregaty, narzędzia itd. niezbędne do prawidłowej eksploatacji statku powietrznego przez nowego użytkownika;

8) 668 personel lotniczy przekazuje statek powietrzny SG nowemu użytkownikowi zawsze po wykonaniu przeglądu przedlotowego i sporządzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego przekazania tego statku, którego wzór określa załącznik nr 124 do zarządzenia;

9) nowy użytkownik przyjmuje statek powietrzny po jednorazowym sprawdzeniu stanu technicznego statku powietrznego oraz sprawdzeniu ukompletowania wyposażenia dodatkowego i narzędzi zgodnie z protokółem przekazania;

10) statek powietrzny uważny jest za przekazany nowemu użytkownikowi po podpisaniu "Protokołu Zdawczo-Odbiorczego" przekazania statku powietrznego przez wyznaczonych kierowników grup technicznych;

11) 669 po przyjęciu statku powietrznego SG przez nowego użytkownika i przebazowaniu do WL BL SG, naczelnik tego wydziału zgłasza gotowość przyjętego sprzętu latającego do dalszej eksploatacji do BL SG;

12) w przypadku powstania niesprawności uniemożliwiającej dolot statku powietrznego do miejsca stałego bazowania nowego użytkownika, personel lotniczy tego użytkownika jest odpowiedzialny za usunięcie powstałej niesprawności na statku powietrznym i przygotowanie go do lotu celem przebazowania.

7. 670 Naczelnik Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej wraz ze statkiem powietrznym SG podlegającym przekazaniu do WOT kieruje mechanika lotniczego w celu nadzoru nad obsługą tego statku.

8. 671 Mechanik lotniczy, o którym mowa w ust. 7, na czas wykonywania obsług podlega Kierownikowi Sekcji Technicznej WOT.

9. Adnotację o przekazaniu statku powietrznego - wpisuje się również w dokumentacji statków powietrznych (formularz płatowca i silników).

§  638.

1. 672 Do odbioru statków powietrznych SG z zakładów produkcyjnych lub remontowych wyznacza się grupę osób z personelu lotniczego, dopuszczoną do eksploatacji danego typu. Skład grupy określa Dyrektor Biura Lotnictwa Straży Granicznej, a na jej kierownika wyznacza:

1) Kierownika Sekcji Technicznej Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej przy odbiorze pojedynczego statku powietrznego SG;

2) Zastępcę Naczelnika Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej przy odbiorze statków powietrznych SG (w liczbie do trzech);

3) przedstawiciela WTL BL SG przy odbiorze statków powietrznych nowego typu, które nie były jeszcze eksploatowane w SG.

2. 673 Podstawą wyjazdu grupy, o której mowa w ust. 1, po odbiór statku powietrznego SG jest wezwanie kierującego zakładem, o którym mowa w ust. 1, i akceptacja Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej.

3. 674 Personel latający udaje się do zakładu na wezwanie starszego grupy przyjmującej, po uprzednim uzgodnieniu z kierującym zakładem i Dyrektorem Biura Lotnictwa Straży Granicznej.

4. Grupa wyznaczona do odbioru sprzętu po przybyciu do zakładu produkcyjnego podlega w zakresie przepisów wewnętrznych, kierującemu zakładem.

5. Statki powietrzne przekazuje przedstawiciel zakładu produkcyjnego.

6. 675 Do SG przyjmuje się statek powietrzny: sprawny, kompletny (części zamienne, sprzęt obsługi naziemnej, narzędzia i dokumentacja zgodnie z wykazem zbiorczym) i oblatany zgodnie z zakładanym programem prób lotniczych. Za jakość przekazywanego sprzętu lotniczego oraz przygotowania statku powietrznego odpowiada wyznaczony przedstawiciel zakładu produkcyjnego lub remontowego.

7. 676 Na lotnisku, na którym dokonywane jest przekazywanie statków powietrznych SG, do oblotu i przelotu przygotowują je specjaliści zakładu produkcyjnego lub remontowego pod kontrolą przedstawicieli grupy odbiorczej z Biura Lotnictwa Straży Granicznej. Oblot statków powietrznych SG przez przyjmujące załogi WL BL SG organizuje się zgodnie z instrukcją wykonywania lotów próbnych.

8. Za przygotowanie statków powietrznych do przelotu z zakładu produkcyjnego odpowiada kierujący zakładem. On też wydaje załogom zezwolenie na przelot.

9. 677 Przy odbiorze statki powietrzne SG powinny być sprawdzone zgodnie z zakresem przeglądu ustalonym przez zamawiającego oraz zakresem prac określonym zgodnie z obowiązującymi biuletynami. Wykryte uchybienia i braki w ukompletowaniu statków powietrznych powinny być niezwłocznie usunięte przez przekazujących przedstawicieli zakładu produkcyjnego lub remontowego.

10. 678 Przyjmowanie z zakładu produkcyjnego lub remontowego statków powietrznych SG niekompletnych lub z niewykonanymi pracami podanymi w biuletynach technicznych jest zabronione. Wraz ze statkiem powietrznym powinna być przyjęta jego dokumentacja pokładowa oraz, jeżeli przewidywał to kontrakt, dokumentacja eksploatacyjna. Przyjęta dokumentacja powinna być wypełniona oraz podpisana i uwierzytelniona pieczęcią herbową. Dokumentację tę wysyła do WL BL SG kierujący zakładem produkcyjnym lub remontowym w ciągu doby po odlocie statku.

11. 679 Na lotniskach etapowych obsługę przelatujących z zakładu produkcyjnego statków powietrznych SG organizuje personel lotniczy WL BL SG, który przyjmuje statek powietrzny SG.

12. W składzie grupy wyznaczonej do obsługi statków powietrznych na lotniskach pośrednich powinni znajdować się przedstawiciele wszystkich specjalności, a w razie potrzeby również przedstawiciele zakładu produkcyjnego (grupa serwisowa) w celu udzielenia pomocy technicznej.

13. 680 Wydzielone grupy powinny posiadać aparaturę kontrolno-pomiarową, narzędzia i inne wyposażenie naziemne, niezbędne do wykonania koniecznej obsługi. Do pomocy w obsłudze przylatujących statków powietrznych, można wykorzystać siły i środki ubezpieczenia i zabezpieczenia lotniska pośredniego.

14. 681 W przypadku, gdy personel danego WL BL SG otrzymującego statek powietrzny SG nie zna zasad jego eksploatacji, wówczas do zabezpieczenia przelotu wyznacza się personel innego WL BL SG, który zna eksploatację danego typu statku powietrznego. Transport personelu i sprzętu niezbędnego do przelotu przyjmowanych statków powietrznych SG, zapewnia WL BL SG przyjmujący sprzęt lotniczy.

15. 682 (uchylony).

16. 683 (uchylony).

Rozdział  3

Ewidencja statków powietrznych, kasowanie sprzętu lotniczego oraz zasady wykorzystywania odzyskach części

§ 639. 684  

1. Rejestr Statków powietrznych Służb Porządku Publicznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji prowadzi Zespół ds. Lotnictwa Służb Porządku Publicznego Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

2. WTL BL SG prowadzi ewidencję główną ilościową i wartościową statków powietrznych SG, silników i pozostałych agregatów głównych. WL BL SG eksploatujące statki powietrzne SG, prowadzą ewidencję pomocniczą składników majątku ruchomego, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

3. Wprowadzenie lub skreślenie statku powietrznego SG z ewidencji środków trwałych następuje na podstawie decyzji Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej.

3a. Decyzja o przyjęciu przybyłego do WL BL SG statku powietrznego SG oraz o skreśleniu tego statku z ewidencji WL BL SG powinna być wydana nie później niż wciągu doby od tego przyjęcia lub skreślenia.

3b. Decyzja o skreśleniu statku powietrznego SG z ewidencji WL BL SG powinna być wydana niezwłocznie w następujących przypadkach:

1) gdy statki powietrzne SG przekazywane są do innego WL BL SG na własnym lotnisku i po sporządzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego;

2) gdy statki powietrzne SG, które odleciały z własnego lotniska mają być przekazane odbiorcom na miejscu przeznaczenia;

3) po otrzymaniu zatwierdzonego protokołu likwidacji (kasacyjnego w odniesieniu do sprzętu lotniczego ewidencjonowanego w rejestrze, o którym mowa w ust. 1).

4. W decyzji o ujęciu sprzętu lotniczego w ewidencji Biura Lotnictwa Straży Granicznej (lub skreśleniu z ewidencji) oprócz numeru statku powietrznego SG podaje się:

1) typ statku powietrznego;

2) numer fabryczny statku powietrznego;

3) znaki rozpoznawcze;

4) numer silników.

5. Statki powietrzne SG i silniki lotnicze przeznaczone do skreślenia z ewidencji znajdują się na ewidencji WL BL SG i wyszczególnione są we wszystkich sprawozdaniach do czasu otrzymania stosownych dokumentów.

6. Statki powietrzne SG skierowane do remontu lub modyfikacji do zakładów produkcyjnych lub remontowych oraz kierowane do wykonywania zadań specjalnych pozostają na ewidencji WL BL SG.

7. Informację o stanie sprawności statków powietrznych SG, poszczególne WL BL SG przesyłają codziennie w meldunku dobowym do WTL BL SG. Informacja ta ewidencjonowana jest w książce sprawności statku powietrznego SG. Ewidencji tej podlegają również:

1) statki powietrzne, na których wykonywane są obsługi okresowe, prace określone w obowiązujących biuletynach technicznych lub usuwane są niesprawności;

2) statki powietrzne niesprawne (po uszkodzeniu lub po zużyciu resursu), oczekujące na skierowanie do zakładu remontowego;

3) statki powietrzne niezdolne do lotów z powodu zdarzenia lotniczego lub zużycia i podlegające kasacji.

8. Informacje o ruchu i stanie technicznym statków powietrznych SG i silników wnosi się do ewidencji sprzętu lotniczego w dniu otrzymania meldunku.

9. W WL BL SG, na których stanie znajdują się statki powietrzne SG, silniki lotnicze wpisuje się do książki ewidencji silników lotniczych w dniu ich otrzymania. Do książki tej wpisuje się wszystkie silniki lotnicze niezależnie od ich stanu technicznego i skompletowania. Podstawą do zaewidencjonowania silników lotniczych lub skreślenia ich z ewidencji są dokumenty zdawczo-odbiorcze.

10. Statki powietrzne i silniki lotnicze, które nie mogą być wyremontowane ze względu na stan techniczny, podlegają wybrakowaniu. Skreślenie ich z ewidencji następuje po otrzymaniu protokołu likwidacji (egzemplarz protokołu przeznaczony do instytucji rejestrującej sprzęt lotniczy otrzymuje nazwę protokołu kasacji).

11. Jeżeli w wyniku zniszczenia, uszkodzenia itp. sprzętu lotniczego powstała szkoda w mieniu, to Naczelnik Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej informuje o tym Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej, podając:

1) datę powstania szkody;

2) przedmiot;

3) szacunkową wysokość szkody.

§  640.

1. 685 Sprzęt lotniczy wybrakowuje się i likwiduje zgodnie z zasadami, o których mowa w § 34-38.

2. 686 Przyrządy, agregaty, aparatura kontrolno-pomiarowa, narzędzia, części zamienne, wyposażenie naziemne, pokrowce i inne wyposażenie statków powietrznych SG wybrakowuje się po uprzednim sporządzeniu protokołów ich stanu technicznego. Protokoły techniczne sporządza komisja, powołana przez Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej lub jego zastępcę.

3. 687 (uchylony).

4. 688 Sprzęt lotniczy podlegający rejestracji w rejestrze, o którym mowa w § 639 ust. 1, po sporządzeniu protokołu likwidacji (kasacji) należy poddać procedurze jego wykreślenia z tego rejestru.

5. 689 (uchylony).

§  641.

1. 690 Demontaż sprzętu lotniczego wykonuje personel lotniczy WL BL SG. Sprzęt demontuje się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i w takiej kolejności, aby nie dopuścić do zniszczenia lub uszkodzenia zdejmowanych agregatów i elementów.

2. 691 Przed przystąpieniem do demontażu sprzętu lotniczego należy:

1) wyłączyć i zdjąć pokładowe źródła energi elektrycznej;

2) zredukować całkowicie ciśnienie w instalacjach i agregatach;

3) założyć (jeżeli jest to możliwe) zabezpieczenia naziemne;

4) zlać paliwo, oleje, ciecze specjalne z instalacji pokładowych.

3. 692 Sprzęt lotniczy uzyskany w wyniku wybrakowania i demontażu należy oczyścić, zakonserwować i wraz z książkami (metrykami) i protokołami technicznymi zdać do magazynu lotniczych części zamiennych w celu przekazania ich do remontu lub do sprawdzenia kontrolnego. W książkach (metrykach) powinien być wpis dotyczący czasu pracy silnika (agregatu).

4. Butle gazów sprężonych, zasobniki hydrauliczne, golenie amortyzacyjne, siłowniki i inne wyposażenie statków powietrznych zdaje się do magazynu w stanie rozładowanym z wykręconymi króćcami ładowania i otwartymi zaworami.

5. 693 (uchylony).

6. 694 Demontaż, likwidacja i unieszkodliwienie urządzeń i sprzętu niejawnego wykonuje się na podstawie odrębnych przepisów.

7. 695 Zdjęte ze zlikwidowanego statku powietrznego SG silniki, agregaty i urządzenia sprawne technicznie mające odpowiedni zapas resursu, mogą być wykorzystane na innych statkach powietrznych SG za zgodą Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej, po uprzednim sprawdzeniu ich parametrów technicznych.

8. 696 Zdjęte ze zlikwidowanego statku powietrznego SG silniki, agregaty i urządzenia nie sprawne technicznie, mające odpowiedni zapas resursu podlegają remontom lub naprawie.

9. 697 Sprawne narzędzia, wyposażenie naziemne i komplety części zamiennych ze zlikwidowanych statków powietrznych SG ujmuje się w ewidencji magazynu lotniczych części zamiennych zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami i wykorzystuje w WL BL SG na podstawie decyzji Dyrektora Biura Lotnictwa Straży Granicznej.

§  642.

1. 698 Zabezpieczenie materiałowo-techniczne eksploatacji statków powietrznych SG w części zamienne i materiały realizuje Wydział Organizacyjno-Finansowy Biura Lotnictwa Straży Granicznej.

2. 699 Zastępca Naczelnika Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej odpowiedzialny jest za nadzór nad ewidencją pomocniczą lotniczych środków materiałowych prowadzoną przez osobę posiadającą w tym zakresie kwalifikacje oraz nadzór nad magazynowaniem lotniczych środków materiałowych przez magazyniera.

3. Ewidencję pomocniczą lotniczych środków materiałowych prowadzi:

1) Magazynier w stosunku do wszystkich lotniczych środków materiałowych znajdujących się w magazynie;

2) Kierownik Sekcji Technicznej WL, w stosunku do lotniczych środków materiałowych pobranych z magazynu.

4. Zapotrzebowanie na wydanie z magazynu lotniczych środków materiałowych podpisuje Kierownik Sekcji Technicznej WL, które następnie zatwierdzane jest przez Naczelnika Wydziału Lotniczego lub osobę przez niego upoważnioną.

5. Lotnicze środki materiałowe pobiera z magazynu Kierownik Sekcji Technicznej WL lub wyznaczony przez niego funkcjonariusz na podstawie odpowiednich dokumentów materiałowych (dowód wydania-przyjęcia).

6. Odbiorca zobowiązany jest dokładnie sprawdzić przyjmowany sprzęt zarówno pod względem ilości, jak i jakości (jeżeli jest to możliwe), a obsługa magazynu powinna udzielić w tym zakresie wszechstronnej pomocy. Wydanie oraz odbiór potwierdzają podpisami magazynier i odbiorca.

7. Lotnicze środki materiałowe dzielą się na dwie podstawowe grupy:

1) grupa I - materiały spisywane z ewidencji w czasie wydania;

2) grupa II - sprzęt podlegający remontowi oraz rozliczeniom materiałowym.

8. 700 Podstawą rozliczenia przedmiotów i materiałów grupy I stanowi rejestr wykonanych remontów, napraw i prac konserwacyjnych sprzętu prowadzony przez Kierownika Sekcji Technicznej Wydziału Lotniczego Biura Lotnictwa Straży Granicznej z odpowiednimi wpisami zużytych materiałów.

9. Na podstawie tych wpisów nie rzadziej niż raz na trzy miesiące sporządza się protokół zużycia, który ostatecznie rozlicza Kierownika Sekcji Technicznej WL z pobranych materiałów.

10. Rozliczenie lotniczych środków materiałowych grupy II odbywa się poprzez:

1) wymianę sprzętu zużytego (niesprawnego) na sprzęt sprawny z magazynu (zapisując zmianę w dokumentacji statku powietrznego i dokonując odpowiedniego obrotu materiałowego);

2) wpisanie na stan ewidencyjny wybudowane niesprawne podzespoły lub części zamienne, skierowanie ich do remontu i powtórną zabudowę (sporządzając odpowiednio protokół wybudowania, dowód przekazania do magazynu, dowód przekazania do remontu, protokół przyjęcia z remontu, dowód wydania do Sekcji Technicznej WL oraz protokół zabudowy).

11. Narzędzia oraz wyposażenie pobrane z magazynu do bieżącej obsługi statku powietrznego ewidencjonowane jest zarówno w ewidencji głównej jak oraz w Sekcji Technicznej WL.

12. Uprawniony mechanik (jeżeli sprzęt pobiera się na dłuższy okres użytkowania), pobiera na podstawie pokwitowania od Kierownika Sekcji Technicznej Wydziału Lotniczego narzędzia, sprzęt pomiarowy i pomocniczy itp. lub do bezpośredniego zużycia (np. materiały jednorazowego użytku, względnie inny sprzęt potrzebny do wykonania określonych prac).

DZIAŁ  XVI

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA MIENIEM ŁĄCZNOŚCI, INFORMATYKI I OBSERWACJI TECHNICZNEJ

Rozdział  1

Oddział  1

Postanowienia ogólne

§  643.

1. W rozumieniu przepisów niniejszego działu poniższe określenia oznaczają:

1) paszportyzacja - jest zbiorem pełnych i aktualnych informacji o poszczególnych elementach sieci operatora telekomunikacyjnego i ich wzajemnych powiązaniach; służy do gromadzenia, przetwarzania i prezentowania danych na temat zasobów sprzętowych oraz logicznych sieci; ułatwia nadzorowanie urządzeń i połączeń, wspomaga proces planowania, rozbudowy i modernizacji sieci oraz ewidencjonuje przyłącza abonentów; opisuje zarówno właściwości zastosowanych kabli, jak i urządzeń oraz zawiera wyniki pomiarów odbiorczych, kontrolnych czy poawaryjnych.

2) paszport - zbiór dokumentów w pełni opisujących element sieci,

3) sieć telekomunikacyjna - zespół aparatów przetwórczych, linii i stacji teletransmisyjnych, central telefonicznych i telegraficznych, radiostacji oraz innych urządzeń telekomunikacyjnych znajdujących się na określonym obszarze, powiązanych ze sobą i przeznaczonych do świadczenia usług telekomunikacyjnych,

4) linia teletransmisyjna - tor (przewodowy, radioelektryczny, falowodowy) lub zespół takich łącznie ze stacjami teletransmisyjnymi oraz łącznie ze wszelkimi akcesoriami konstrukcyjnymi,

5) linia przewodowa - linia teletransmisyjna, której tory są torami przewodowymi,

6) linia nadziemna - linia przewodowa, której przewody napowietrzne lub kable są zawieszone na wspólnych słupach, stojakach lub wspornikach,

7) linia napowietrzna - linia przewodowa nadziemna, zawierająca tylko przewody napowietrzne,

8) linia kablowa nadziemna - linia przewodowa nadziemna, zawierająca tylko kable,

9) linia nadziemna mieszana - linia przewodowa nadziemna zawierająca przewody napowietrzne i kable,

10) linia złożona - linia przewodowa zawierająca odcinki napowietrzne i odcinki kablowe,

11) tor telekomunikacyjny - kanał telekomunikacyjny przestrzenny zrealizowany w postaci układu biernego, w zasadzie linearnego; rozróżnia się tory przewodowe, radiowe, falowodowe; tory przewodowe mogą być symetryczne lub współosiowe,

12) tor przewodowy - tor telekomunikacyjny utworzony za pomocą przewodów, łącznie z akcesoriami elektrycznymi jak cewki pupinizacyjne, transformatory liniowe itp.,

13) łącze - zespół środków teletechnicznych z aparatami przetwórczymi umożliwiających przesyłanie sygnałów od punktu do punktu zdolny do realizacji określonego rodzaju usług telekomunikacyjnych; najczęściej łącze wchodzi w skład zestawu łączy, które wespół z aparatami przetwórczymi tworzą łańcuch telekomunikacyjny; wyróżniamy następujące rodzaje łącz: jednokierunkowe, dwukierunkowe, naturalne, nośne, jednotorowe, dwutorowe, jednokanałowe, dwukanałowe, jednako kanałowe, różnokanałowe, telefoniczne, miejscowe, abonenckie, międzycentralowe, zgłoszeniowe, pośredniczące, abonenckie bezpośrednie, dalekosiężne, międzymiastowe, okręgowe, międzynarodowe,

14) słup pojedynczy - słup o jednej żerdzi (belce) głównej,

15) słup bliźniaczy - konstrukcja złożona z dwóch równoległych słupów pojedynczych przylegających do siebie na całej długości,

16) słup A-owy - konstrukcja powstała z dwóch słupów pojedynczych pochyłych, złączonych wierzchołkami (na kształt litery A),

17) słup H-owy - konstrukcja powstała z dwóch równoległych słupów pojedynczych w pewnej wzajemnej odległości, połączonych belkami poprzecznymi i przekątnymi (na kształt litery H),

18) słup potrójny - konstrukcja powstała z trzech równoległych słupów pojedynczych w pewnej wzajemnej odległości, połączonych belkami poprzecznymi i przekątnymi, tworzących w podstawie trójkąt równoboczny,

19) słup poczwórny - konstrukcja powstała z czterech równoległych słupów pojedynczych w pewnej wzajemnej odległości, połączonych belkami poprzecznymi i przekątnymi, tworzących w podstawie kwadrat,

20) słup szczudłowy (nadstawny) - słup o żerdzi (belce) lub żerdziach (belkach) umocowanych na szczudłach,

21) słup przelotowy - słup nieodporny na jednostronny naciąg przewodów, ustawiony na trasie prostoliniowej lub z załamaniem nieprzekraczającym 5%,

22) słup narożny - słup ustawiony na załamaniu linii przekraczającym 5%,

23) słup złożony - konstrukcja powstała z połączenia dwóch lub więcej słupów pojedynczych,

24) słup sprowadzeniowy - słup, wzdłuż którego prowadzone są kable lub przewody,

25) profil słupa (teletechnicznego) - rozmieszczenie poprzeczników, izolatorów i przewodów na słupie, będące widokiem górnej części słupa w kierunku linii (rzutem na płaszczyznę prostopadłą do kierunku linii),

26) przęsło (w linii napowietrznej, nadziemnej, mieszanej) - odcinek linii pomiędzy sąsiednimi punktami wsporczymi,

27) rozpiętość przęsła (w linii napowietrznej, nadziemnej, mieszanej) - odległość w linii prostej miedzy sąsiednimi punktami wsporczymi.

28) długość fali odcięcia - długość fali w próżni, powyżej której zanika w światłowodzie propagacja modu drugiego rzędu i transmisja odbywa się tylko jednym modem,

29) kabel optotelekomunikacyjny, kabel światłowodowy - kabel zawierający światłowody, stosowany do transmisji sygnałów telekomunikacyjnych,

30) linia optotelekomunikacyjna - linia telekomunikacyjna, składająca się z odcinków kabla światłowodowego, łączonych w mufach kablowych, kończąca się na przełącznicach światłowodowych,

31) mufa kablowa, osłona złączowa - osprzęt zawierający połączenie między dwoma lub większą liczbą kabli światłowodowych,

32) parametr dyspersji chromatycznej światłowodu jednomodowego (symbol: D) - wielkość określająca poszerzenie impulsu Δt przenoszonego przez światłowód w/g wzoru:

δt [ps]=D L Δλ,

gdzie:

1 [km] - długość linii telekomunikacyjnej,

δλ [nm] - szerokość widmowa źródła światła,

d [ps/nm km] - parametr dyspersji.

33) pasmo światłowodu wielodomowego - częstotliwość sygnału elektrycznego modulującego falę świetlną, wywołująca 3 dB spadek mocy optycznej (6 dB elektrycznie) na wyjściu światłowodu, związana z efektami dyspersji modowej i materiałowej,

34) przełącznica światłowodowa, stojak przełącznicowo-zakończeniowy - urządzenie umożliwiające przełączanie światłowodów, montowane na końcu linii optotelekomunikacyjnej,

35) spoina - miejsce trwałego połączenia światłowodów wykonane metodą zgrzewania termicznego,

36) spojenie światłowodów - trwałe połączenie światłowodów wykonane metodą zgrzewania termicznego,

37) szerokość połówkowa (widma) źródła światła - przedział długości fal, dla których gęstość widmowa promieniowania maleje do połowy wartości maksymalnej,

38) średnica pola modu - odległość między dwoma punktami, symetrycznymi wzdłuż średnicy światłowodu jednomodowego, dla których gęstość powierzchniowa mocy promieniowania maleje do 1/e2 części wartości maksymalnej (e=2,718.) ,

39) światłowód, włókno optyczne - prowadnica fal optycznych,

40) światłowód skokowy - światłowód o skokowym profilu współczynnika załamania,

41) światłowód pomiarowy, kabel pomiarowy - krótki odcinek kabla światłowodowego zakończony wtykami złączowymi, np. przeznaczony do łączenia przyrządów pomiarowych z przełącznicą światłowodową,

42) światłowód plastomerowy - światłowód, którego rdzeń i płaszcz wykonane są całkowicie z tworzyw sztucznych,

43) tłumienność jednostkowa, współczynnik tłumienia (symbol: α) - składowa rzeczywista tamowności jednostkowej, iloraz tłumienności i długości między dwoma punktami na osi włókna optycznego, podawana zazwyczaj w dB/km,

44) tor optyczny - droga optyczna łącząca dwa złącza przełącznic światłowodowych linii, zazwyczaj jest to ciąg połączonych światłowodów o tym samym numerze w kolejnych odcinkach kablowych,

45) trakt światłowodowy - droga dla sygnałów optycznych utworzona z nadajnika optycznego, światłowodu, odbiornika optycznego, elementów sprzężeniowych i połączeniowych,

46) włókno sprzęgające, pigtail - krótki odcinek światłowodu, na ogół połączony na stałe z pewnym podzespołem, przeznaczony do połączenia tego podzespołu z traktem światłowodowym lub innym podzespołem optycznym,

47) złącze światłowodowe - rozłączne połączenie światłowodów składające się zazwyczaj z dwóch wtyków oraz tulejki złączowej,

48) margines dla systemu optotelekomunikacyjnego - nadmiar mocy optycznej odbieranej przez odbiornik w stosunku do mocy zapewniającej wymagane parametry poprawnego odbioru sygnału, zazwyczaj podawany w dB; margines dla systemu składa się z marginesu dla urządzeń (zapas mocy na zmianę czułości wywołaną starzeniem się nadajnika, utratą czułości, itp.) oraz marginesu dla traktu optycznego (zapas mocy na zmianę tłumienności linii wywołaną np. naprawami kabla światłowodowego),

49) kabel krosowy - giętki kabel miedziany lub światłowodowy zakończony z dwóch stron złączem (np. RJ45, KATT, ST, SC, MTRJ), służący do wykonywania połączeń w punkcie dystrybucyjnym (np. pomiędzy urządzeniem aktywnym, a panelem z zakończeniami okablowania poziomego),

50) kabel przyłączeniowy - giętki kabel jw., służący do wykonywania połączeń pomiędzy punktem abonenckim, a urządzeniem aktywnym użytkownika (kartą sieciową, telefonem, drukarką sieciową),

51) okablowanie kampusowe - często nazywane okablowaniem pionowym międzybudynkowym lub okablowaniem międzybudynkowym. Zazwyczaj realizowane na wielowłóknowym zewnętrznym kablu światłowodowym,

52) okablowanie - system kabli teleinformatycznych, przewodów i sprzętu łączącego, który może obsługiwać połączenia sprzętu teleinformatycznego,

53) okablowanie pionowe - część okablowania strukturalnego łączącego ze sobą punkty rozdzielcze (np. główny punkt rozdzielczy z pośrednim punktem rozdzielczym),

54) okablowanie poziome - część okablowania strukturalnego pomiędzy punktem rozdzielczym, a punktem abonenckim (gniazdem użytkownika),

55) okablowanie strukturalne - okablowanie tworzące infrastrukturę połączeń podstawowych elementów sieci; system składa się z kabli, przyłączy komunikacyjnych, gniazd, wtyków, adapterów, krosownic i komponentów elektronicznych; możliwe jest przesyłanie danych, głosu, wideo oraz innej informacji; systemy okablowania strukturalnego bazują na standardach; standardy te definiują odległości, topologie i cechy fizyczne oraz uwzględniają możliwości rozbudowy w przyszłości; możliwe jest okablowanie budynku bez wcześniejszej znajomości urządzeń, które korzystać będą z okablowania; instalacja kablowa jest łatwa w zarządzaniu: łatwo jest również lokalizować w niej ewentualne usterki,

56) punkt rozdzielczy - miejsce w sieci okablowania strukturalnego, będące węzłem sieci w topologii gwiazdy, służące do konfiguracji połączeń; punkt zbiegania się okablowania poziomego, pionowego i systemowego; zazwyczaj gromadzą sprzęt aktywny zarządzający siecią (koncentratory, przełączniki itp.); najczęściej jest to szafa lub rama 19-calowa o danej wysokości wyrażonej w jednostkach U (1 U=45 mm),

57) zasilanie dedykowane - zasilanie w energię elektryczną, zintegrowane z okablowaniem logicznym tworzące kompleksy gniazd; często zabezpieczone specjalnymi kluczami przed podłączeniem urządzeń innych niż komputerowe.

2. Stosowane skróty:

1) APD - fotodioda lawinowa,

2) α - tłumienność jednostkowa światłowodu,

3) B - pasmo światłowodu,

4) D - współczynnik dyspersji chromatycznej światłowodu jednomodowego,

5) L - długość odcinka linii,

6) LED, DEL - dioda elektroluminescencyjna,

7) LD - laser półprzewodnikowy,

8) LPLD, SLED - laser małej mocy, dioda superluminescencyjna,

9) M - współczynnik dyspersji materiałowej,

10) NA - apertura numeryczna światłowodu,

11) PIN - fotodioda p-i-n,

12) CD - (Campus Distributor) GPD - główny punkt dystrybucyjny

13) BD (Building Distributor), PPD-B - pośredni punkt dystrybucyjny - budynkowy

14) FD - (Floor Distributor.), PPD-K - pośredni punkt dystrybucyjny - kondygnacyjny

15) TO - gniazdo abonenckie (Telecommunications outlet) PEL - punkt elektryczno-logiczny lub PL - punkt logiczny,

16) TP - punkt przejściowy (Transition point).

Oddział  2

Przepisy szczególne obowiązujące w pionie łączności i informatyki

§  644.

1. 701 Ewidencję sprzętu i urządzeń w zakresie mienia wydanego w KGSG do osobistego użytku prowadzi wewnętrzna komórka organizacyjna Biura Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej właściwa w sprawach serwisu lub inna, wskazana przez Dyrektora Biura Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej, wewnętrzna komórka organizacyjna tego Biura.

2. Dokumentację użytkownika w komendzie oddziału Straży Granicznej prowadzi, Sekcja Serwisu i Ewidencji Wydziału Łączności i Informatyki oddziału Straży Granicznej.

3. 702 Potwierdzeniem przekazania przez Biuro Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej sprzętu lub urządzeń użytkownikowi jest karta ewidencyjna użytkownika, której wzór określa załącznik nr 124a.

4. 703 Karta ewidencyjna użytkownika powinna zawierać, co najmniej następujące informacje:

1) numer karty ewidencyjnej użytkownika;

2) datę założenia karty ewidencyjnej użytkownika;

3) nazwisko i imię użytkownika;

4) numer legitymacji służbowej użytkownika, a jeśli jej nie posiada numer dowodu osobistego;

5) komórkę organizacyjną, w której użytkownik pracuje lub pełni służbę, wraz z jej lokalizacją;

6) nazwę, typ i numer seryjny wydanego sprzętu, lub oprogramowania;

7) pokwitowanie odbioru wraz z datą przekazania sprzętu lub oprogramowania użytkownikowi.

5. 704 Karty ewidencyjne użytkownika ewidencjonuje się w rejestrze kart ewidencyjnych użytkownika w formie papierowej lub elektronicznej za pomocą programu komputerowego. Rejestr kart ewidencyjnych użytkownika wraz z poszczególnymi kartami ewidencyjnymi użytkownika tworzy pełną dokumentację przekazanego sprzętu lub urządzeń. Wzór rejestru kart ewidencyjnych użytkownika określa załącznik nr 124b.

6. 705 Rejestr kart ewidencyjnych użytkownika powinien zawierać, co najmniej następujące informacje:

1) numer karty ewidencyjnej użytkownika;

2) nazwisko i imię użytkownika;

3) adnotację o zdjęciu karty ewidencyjnej użytkownika z ewidencji w przypadku zdemontowania sprzętu.

§ 645. Sprzęt łączności i informatyki będący na ewidencji Biura Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej dzieli się na:

1) kategorię pierwszą - sprzęt nowy - zakupiony, przekazany do magazynu na podstawie faktur i nie będący w eksploatacji,

2) kategorię drugą - sprzęt będący w użytkowaniu,

3) kategorię trzecią - pomijana,

4) kategorię czwartą - sprzęt, na który wystawiono protokół stanu technicznego podpisany przez komisję wnioskującą o przeniesienie do kategorii czwartej i zatwierdzony przez kierownika jednostki organizacyjnej; komisja wnioskuje o przeniesienie do kategorii czwartej i określa dalsze przeznaczenie takiego sprzętu.

§  646.

1. W celu zapewnienia prawidłowej i rytmicznej działalności jednostki organizacyjnej oraz w celu zapobieżenia powstawaniu nadmiernych nieuzasadnionych zapasów ustala się:

1) współczynnik rezerwy dla sprzętu (normatyw) na poziomie 3,2% wartości środków trwałych, dla sprzętu łączności, informatyki, obserwacji technicznej oraz zasilania awaryjnego,

2) współczynnik rezerwy dla materiałów (normatyw) na poziomie:

a) 2,3% wartości środków trwałych - dla materiałów łączności, obserwacji technicznej oraz zasilania awaryjnego i innych,

b) 706 2% wartości środków trwałych - dla oprogramowania lub materiałów informatyki,

c) 707 2% wartości środków trwałych - dla akcesoriów komputerowych oraz materiałów papierniczych.

2. 708 Rezerwę stanowią wszystkie rzeczowe aktywa znajdujące się na ewidencji magazynowej wewnętrznej komórki zaopatrującej.

Rozdział  2

Zasady prowadzenia serwisu technicznego

§  647.

1. Komórki organizacyjne serwisu i ewidencji, zwane dalej serwisem, realizują:

1) naprawy awaryjne i planowe eksploatowanego sprzętu,

2) przeglądy, konserwacje i kontrole techniczne sprzętu,

3) montaż i instalacje urządzeń,

4) wytwarzanie (budowę) nowych urządzeń i systemów,

5) ewidencję rzeczowych aktywów majątku u użytkowników.

2. Zadania wymienione w ust. 1 realizuje zgodnie z miesięcznym planem pracy.

3. 709 Wytyczne do miesięcznego planu pracy kierownik serwisu otrzymuje do dnia 25 miesiąca poprzedzającego okres planowany. Miesięczny plan pracy podlega zatwierdzeniu przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej.

§  648.

1. Dla potrzeb serwisu wydziela się następujące pomieszczenia:

1) kierownika serwisu oraz osoby prowadzącej ewidencję,

2) napraw, przeglądów i konserwacji sprzętu radiowego, informatycznego, telekomunikacyjnego, telegraficznego, urządzeń optoelektronicznych i radiolokacyjnych oraz urządzeń systemów zasilania awaryjnego,

3) do wykonywania prac mechanicznych,

4) magazynek podręczny serwisu,

5) socjalne,

6) szatnię lub wydzielone pomieszczenie do przechowywania odzieży.

2. W magazynie podręcznym serwisu należy wydzielić regały na:

1) podzespoły, zespoły, materiały konserwacyjne,

2) sprzęt niesprawny przyjęty do naprawy,

3) sprzęt sprawny po naprawie,

4) materiały zużyte uzyskane z wymiany.

§ 649. W komórkach serwisu prowadzi się następującą dokumentację materiałową:

1) plan pracy,

2) zlecenie pracy,

3) książkę ewidencji sprzętu przyjętego do naprawy,

4) zestawienie materiałów zużytych do napraw,

5) karta narzędziowa,

6) książeczka narzędziowa,

7) protokół stanu technicznego,

8) protokół odbioru robót,

9) protokół wybrakowania (likwidacji),

10) protokół zużycia (instalacji, montażu, budowy, itp.),

11) protokół odbioru sprzętu z naprawy,

12) protokół wytwórczości,

13) metryka przedmiotu (Dowód urządzenia, DTR, Formularz, itp.),

14) opis kompletu narzędzi, części zamiennych, oprogramowania, itp.,

15) karta zużycia zestawu.

§ 650. Dokumenty materiałowe prowadzone w komórkach serwisu, niewyszczególnione w rozdziale 3 niniejszego zarządzenia:

1) Plan pracy:

a) komórki serwisu sporządzają miesięczny plan pracy,

b) miesięczny plan pracy winien obejmować:

– zamierzenia wynikające z bieżących potrzeb,

– okresowe przeglądy, konserwacje itp.,

– kontrole techniczne,

– modernizację istniejących systemów,

– budowę nowych urządzeń, systemów,

– konserwację sprzętu i wyposażenia.

c) Wzór planu pracy określa załącznik nr 125,

2) Zlecenie pracy:

a) 710 wszystkie prace wykonywane przez personel warsztatu winny odbywać się na podstawie zleceń pracy wystawionych przez osobę wyznaczoną przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej,

b) zlecenia pracy rejestruje się w rejestrze zleceń pracy wg kolejności wystawienia,

c) rejestr prowadzi osoba upoważniona do wystawiania zleceń pracy przez naczelnika Wydziału Serwisu i Ewidencji Komendy Głównej Straży Granicznej lub Wydziału Łączności i Informatyki oddziału SG,

d) zlecenie wystawia się oddzielnie na każde urządzenie posiadające Metrykę przedmiotu (Dowód urządzenia, DTR, Formularz, itp.); na wyposażenie można wystawiać zbiorcze Zlecenie pracy (np. aparaty telefoniczne, mikrotelefony itp.),

e) zlecenie pracy wystawia się oddzielnie na prowadzony przegląd i konserwację oraz na naprawę urządzenia; jeżeli w czasie przeglądu lub konserwacji stwierdzono uszkodzenie sprzętu należy wystawić nowe zlecenie na jego naprawę; w przypadku, gdy przegląd odbywa się poza pomieszczeniami serwisu, zlecenie wystawia pracownik serwisu i rejestruje je po powrocie,

f) wystawiający zlecenie pracy określa dokładną nazwę komórki organizacyjnej, dla której usługa ma być wykonana; w opisie zleconej pracy należy dokonać wpisu zgodnie z planem pracy (np. przegląd sprzętu łączności, wykonanie instalacji itp.); w zleceniu pracy należy obowiązkowo podać rodzaj (typ) urządzenia i jego numer fabryczny, jeżeli serwisowane urządzenie takie dane posiada,

g) po otrzymaniu zlecenia pracy kierownik sekcji serwisu przydziela imiennie wykonanie naprawy lub wyszczególnionej czynności wpisując w pozycji "zlecenie otrzymałem" nazwisko wykonawcy i określa czas przewidziany na wykonanie tej pracy; zlecenie pracy może być przydzielone tylko dla jednego pracownika; grupowe zlecenie pracy może dotyczyć tylko przeglądów technicznych sprzętu,

h) zespoły, podzespoły i części zamienne potrzebne do naprawy wydaje się z magazynku podręcznego serwisu, za zwrotem zużytych, na podstawie zlecenia pracy, indywidualnie dla każdego pracownika; z chwilą ponownego pobierania tych samych zespołów, podzespołów i części należy je wpisać do zlecenia pracy powtórnie; niedopuszczalne jest dopisywanie do danej pozycji lub skreślanie i poprawianie ilości już wydanych; jeżeli odzyskanie zużytego elementu było niemożliwe, kierownik serwisu wpisuje w zleceniu i podpisuje uwagę "Wydać bez zwrotu zużytego"; dotyczy to również produkcji nowych urządzeń,

i) pozycje 2 i 3 zlecenia wypełnia pracownik po wykonaniu pracy; pozycję 4 wypełnia kierownik serwisu przy odbiorze naprawionego urządzenia po dokonaniu kontroli technicznej i składa swój podpis; jeżeli praca była wykonana poza serwisem a kierownik nie ma możliwości odbioru technicznego, czynność tą wykonuje osoba, dla której wykonano usługę, wpisując uwagi o wykonanej pracy, po czym składa podpis w miejscu "podpis dokonującego adnotację",

j) rozliczenia materiałowego, które zawiera zlecenie dokonuje wyłącznie kierownik serwisu lub osoba zastępująca; rozliczenie następuje bezpośrednio po wykonanej pracy; rozliczenie materiałowe polega na stwierdzeniu celowości zużycia wyszczególnionych części i materiałów, kontroli zużytych, a także wstępnemu określeniu ich dalszej przydatności; rozliczenie materiałowe podpisuje kierownik serwisu i wykonawca,

k) podzespoły uzyskane z wymiany, które mogą być wykorzystane ponownie przyjmuje się na stan ewidencyjny.

3) Protokół stanu technicznego (uzupełnienie):

a) na sprzęt kierowany do naprawy poza jednostkę organizacyjną należy sporządzić protokół stanu technicznego, opisując uszkodzenie oraz uzasadnienie niemożności wykonania naprawy we własnym zakresie,

b) protokół stanu technicznego na sprzęt kierowany do naprawy nie podlega zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej.

4) Zestawienie materiałów zużytych do napraw:

a) na zużyte podzespoły, zespoły i części zamienne ujęte w zleceniach pracy sporządza się miesięczne zestawienie; wzór zestawienia materiałów zużytych do napraw określa załącznik nr 126,

b) 711 miesięczne zestawienie materiałów zużytych do napraw podpisuje kierownik serwisu, a zatwierdza kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej,

c) przy prowadzeniu zleceń pracy obowiązują następujące zasady:

– w rubrykach od 4 do 11 należy w liczniku podawać numer zleceń pracy a w mianowniku ilość poszczególnych części występujących łącznie w tym zleceniu,

– podzespoły, zespoły i części zużyte do produkcji nowych urządzeń, wydane bez zwrotu zużytych, ujmuje się w zestawieniu pod linią poziomą oddzielającą poprzedni zapis zużytych elementów z adnotacją "zużyte do produkcji nowych urządzeń",

– na końcu zestawienia, przed podpisem kierownika serwisu, należy wyszczególnić numery zleceń od nr ..... do nr ...... na podstawie, których wykonano zestawienie; w zestawieniu muszą być ujęte wszystkie zlecenia w danym miesiącu,

– jeżeli czynności nie zakończono w miesiącu, na który wystawiono zlecenie pracy, to należy rozliczyć je w zakresie dotychczas wykonanych prac i na miesiąc następny wystawić nowe zlecenie na tę samą czynność, w którym przy właściwym numerze ująć w nawiasie (cd. zlecenia nr ......).

5) Karta narzędziowa:

a) karta narzędziowa imienna służy do ewidencjonowania narzędzi, przyrządów pomiarowych itp. wydanych z magazynu pracownikowi do osobistego użytku; wzór karty narzędziowej imiennej określa załącznik nr 127,

b) karty po wypełnieniu podlegają zarejestrowaniu łącznie z książkami narzędziowymi pod tym samym numerem,

c) fakt przyjęcia zużytego przedmiotu i wydania nowego należy odnotować w karcie narzędziowej imiennej.

6) Książeczka narzędziowa:

a) książeczka narzędziowa stanowi łączny dokument z "kartą narzędziową imienną",

b) książeczka zawiera wszystkie pozycje narzędzi i przyrządów pomiarowych, przydzielonych poszczególnym pracownikom do osobistego użytku,

c) wpisów dokonuje osoba prowadząca ewidencję,

d) fakt wymiany przedmiotu zużytego na nowy odnotowuje się w książce narzędziowej.

7) Protokół odbioru robót:

a) protokół odbioru robót sporządza się na okoliczność odbioru robót wykonywanych systemem zleconym,

b) 712 odbioru robót dokonuje komisja powołana przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej,

c) wzór protokołu odbioru robót określa załącznik nr 129,

8) Protokół odbioru sprzętu z naprawy:

a) protokół odbioru sprzętu z naprawy sporządza się na okoliczność odbioru sprzętu z naprawy wykonanej poza jednostką organizacyjną,

b) 713 odbioru sprzętu z naprawy dokonuje komisja powołana przez kierownika wewnętrznej komórki zaopatrującej,

c) wzór protokołu odbioru sprzętu z naprawy określa załącznik nr 131,

9) Opis kompletu narzędzi, części zamiennych, oprogramowania, itp.:

a) opis kompletu narzędzi, części zamiennych, oprogramowania sporządza się dla każdego z nich, na które nie są zakładane "metryki, dowody ..."; dotyczy to także części naprawczych; wzór opisu kompletu narzędzi, części zamiennych, oprogramowania, itp. określa załącznik nr 130,

b) 714 opisy kompletów sporządza się w dwóch egzemplarzach, jeżeli brak jest opisu orginalnego przydanym komplecie, natomiast, gdy znajduje się opis fabryczny, to należy wykonać jego odpis i przechować w wewnętrznych komórkach zaopatrujących.

10) Karta zużycia zestawu:

a) karta zużycia zestawu, wzór określony w załączniku Nr 128, stanowi łączny dokument z opisem kompletu sporządzanym według wzoru określonego w załączniku nr 130,

b) każdy element wydany z kompletu musi być wpisany do karty zużycia zestawu i pokwitowany przez pobierającego,

c) fakt wydania danego elementu z kompletu stwierdza również podpisem osoba wydająca,

d) osoba wydająca, odnotowuje w karcie zużycia zestawu numer zlecenia pracy lub pozycji z książki konserwacji,

11) Książka ewidencji sprzętu przyjętego do naprawy, służy do ewidencjonowania sprzętu przyjętego od użytkowników.

§ 651. Zestawienie, protokół likwidacji (zniszczenia) i zlecenia pracy przechowuje się za każdy miesiąc oddzielnie w teczce dokumentów rozchodowych. Wyjątek stanowią zlecenia dotyczące produkcji nowych urządzeń, które dołącza się do protokółu wytwórczości i przechowuje w teczce dokumentów przychodowych.

§ 652. Przy prowadzeniu magazynku podręcznego serwisu obowiązują następujące zasady:

1) przy każdej pozycji przechowywanej w magazynku podręcznym serwisu winny być wywieszki z numerem karty materiałowej i właściwą nazwą,

2) wysokość rezerwy eksploatacyjnej części zamiennych i materiałów w magazynku podręcznym sekcji serwisu nie powinna przekraczać średniego miesięcznego zużycia,

3) przyjęte po naprawie zużyte zespoły, podzespoły i części zamienne składać należy w przygotowanych do tego celu pojemnikach i gromadzić w miarę możliwości według asortymentów; oddzielnie należy składać takie zespoły, podzespoły lub części zamienne, które mogą znaleźć inne zastosowanie lub mogą być ponownie włączone do eksploatacji po naprawie,

4) stan ilościowy zwróconych do magazynku podręcznego zespołów, podzespołów lub części zamiennych sprawdza się na podstawie zapisów w rubryce 12 zestawienia zużytych materiałów do napraw warsztatowych z uwzględnieniem numerów zleceń pracy.

§ 653. 715 Raz w miesiącu kierownik wewnętrznej komórki zaopatrującej powołuje komisję, która dokonuje przeglądu uzyskanych w trakcie prac serwisowych zespołów, podzespołów i części zamiennych i dzieli je na:

1) mogące w całości znaleźć zastosowanie przy naprawie innych urządzeń;

2) przeznaczone do rozbiórki;

3) nie przedstawiające żadnej wartości użytkowej i podlegające wybrakowaniu.

§  654.

1. Na wyprodukowane nowe urządzenie sporządza się protokół wytwórczości, do którego dołącza się wystawione zlecenie pracy.

2. W zleceniu pracy wystawionym na wykonanie nowego urządzenia należy w części "rozliczenie materiałowe" ująć również zużyte materiały jednorazowego użytku podlegające uproszczonemu rozliczeniu, w celu określenia wartości przedmiotu.

3. Wydania z magazynku podręcznego serwisu materiałów, części zamiennych i podzespołów podlegających uproszczonemu rozliczeniu należy dokonać bezpośrednio na karcie materiałowej; w kolumnie "dowód" wpisuje się nazwisko pobierającego, natomiast w kolumnie nr 5 składa się własnoręczny podpis.

§  655.

1. Części zamienne przyjęte w kompletach ewidencjonuje się jako komplety, albo dokonuje rozkompletowania i przyjmuje na ewidencję na zasadach ogólnych.

2. Części zamienne z kompletu wydaje się na podstawie zlecenia pracy i jednocześnie dokonuje się adnotacji w karcie zużycia zestawu, której wzór określa załącznik nr 128 wpisując numer zlecenia pracy, wydaną ilość oraz właściwą pozycję danego elementu zgodnie z opisem kompletu; pobierający kwituje każdą pozycję oddzielnie. W zleceniu pracy należy umieścić uwagę "zużyto z kompletu ..... nr ...... poz. ......".

3. 716 Duże zestawy remontowe można przechowywać w magazynie głównym wewnętrznej komórki zaopatrującej aż do chwili ich zużycia; wydawanie części zamiennych z takiego zestawu odbywa się na podstawie dowodów wydania wystawianych przez wewnętrzną komórkę zaopatrującą; w dowodzie wydania należy wskazać nazwę zestawu oraz jego numer; jeden egzemplarz dowodu wydania załącza się do opisu zestawu, a kierownik magazynu odnotowuje w karcie zużycia zestawu ilości elementów wydanych; pobrane w wymieniony sposób materiały sekcja serwisu przyjmuje na stan ewidencyjny i rozlicza je na ogólnych zasadach.

§ 656. 717 W przypadku, gdy pozostałe w kompletach, po dokonanych naprawach, elementy {części zamienne) zostaną uznane jako nieprzydatne do dalszych napraw wówczas dokonuje się ich wybrakowania.

§ 656a. 718 Wybrakowanie i likwidację składników majątku ruchomego łączności i informatyki przeprowadza się zgodnie z § 34 - 38.

Rozdział  3

Paszportyzacja sieci kablowej

Oddział  1

Podział i struktura sieci telefonicznej Straży Granicznej

§  657.

1. Sieć telefoniczną Straży Granicznej stanowią własne kable telefoniczne ułożone w kanalizacji kablowej lub doziemne na terenie miasta, zespołu miast lub oddziału Straży Granicznej.

2. W skład sieci telefonicznej Straży Granicznej mogą wchodzić łącza:

1) teleinformatyczne,

2) telefoniczne,

3) telegraficzne,

4) satelitarne,

5) radiowe.

3. W celu zapewnienia łączności dopuszcza się wykorzystywanie obwodów dzierżawionych innych operatorów w sieci telefonicznej Straży Granicznej.

4. Sieci telefoniczne Straży Granicznej należy budować jedynie w przypadkach technicznie i ekonomicznie uzasadnionych.

§  658.

1. Miejscowa sieć kablowa może być budowana w układzie dwu lub trzyczłonowym.

2. W układzie dwuczłonowym sieć będzie się składała z kabli:

1) magistralnych - od przełącznicy kablowej do szafek kablowych,

2) rozdzielczych - od przełącznicy lub szafki kablowej do kasety pośredniej lub kasety końcowej.

3. Mając na uwadze konieczność zabezpieczenia sieci kablowej przed dostępem nieupoważnionych osób, głowice kablowe zakańczające kable rozdzielcze należy umieszczać w kasecie metalowej z zamkiem patentowym lub we wnękach w murze zamykanych drzwiczkami metalowymi z zamkiem; tak zabezpieczoną głowicę nazywa się kasetą końcową.

4. W przypadku doprowadzenia lub rozprowadzenia kilku kabli rozdzielczych do obiektu lub w obiekcie, kable te należy zakończyć głowicami umieszczonymi w jednej większej kasecie metalowej z zamkiem patentowym - jest to kaseta pośrednia.

5. W przypadku układu trzyczłonowego sieć składa się z kabli:

1) magistralnych - od przełącznicy kablowej do rozdzielnic lub szafek kablowych,

2) pośrednich - od rozdzielnic kablowych do szafek kablowych,

3) rozdzielczych - od przełącznic, rozdzielnic lub szafek kablowych do kaset kablowych (pośrednich i końcowych).

6. W obu układach sieci mogą wystąpić dodatkowo następujące rodzaje kabli:

1) międzycentralowe - kable łączące centrale telefoniczne (miejscowe) w jednym mieście,

2) międzyszafkowe - między rozdzielnicami lub szafkami kablowymi.

7. Przykładowy schemat struktury sieci telefonicznej miejscowej wraz z występującymi w niej kablami określa załącznik nr 154.

8. W skład sieci kablowej mogą wchodzić:

1) przełącznice kablowe,

2) rozdzielnice kablowe,

3) szafki kablowe,

4) kasety pośrednie,

5) kasety końcowe,

6) kable magistralne,

7) kable międzycentralowe,

8) kable pośrednie,

9) kable międzyszafkowe,

10) kable rozdzielcze,

11) kable instalacyjne (abonenckie).

9. W celu zapewnienia elastyczności sieci kablowej, tak, aby w przypadku awarii kabla można było przełączyć uszkodzone łącza na kable rezerwowe, sieć kablowa powinna być rozprowadzona następująco:

1) między przełącznicami kablowymi (gdy jest więcej niż jedna centrala) należy ułożyć co najmniej dwa kable międzycentralowe różnymi trasami,

2) z przełącznicy kablowej do każdej rozdzielnicy lub szafki kablowej powinny być doprowadzone co najmniej dwa kable magistralne różnymi trasami,

3) rozdzielnice kablowe zasilają szafki kablowe kablami pośrednimi, z rozdzielnicy do szafki należy doprowadzić co najmniej dwa kable pośrednie różnymi trasami,

4) w celu podniesienia pewności działania, szafki kablowe w obrębie jednej rozdzielnicy oraz sąsiadujące ze sobą rozdzielnice i szafki można połączyć między sobą kablami międzyszafkowymi,

5) z szafek kablowych rozprowadza się kable rozdzielcze do kaset pośrednich i końcowych,

6) dopuszcza się możliwość rozprowadzenia kabli rozdzielczych z przełącznicy lub rozdzielnicy,

7) zabrania się wykonywania odgałęzień do abonentów z kabli międzycentralowych, pośrednich i międzyszafkowych,

8) pojemność kabli doprowadzonych do rozdzielnic i szafek kablowych powinna zapewnić zabezpieczenie potrzeb oraz 100% rezerwę par kablowych.

Oddział  2

Zasady oznaczeń i numeracja

§  659.

1. Przełącznice kablowe należy oznaczać dużą literą X. Przy większej ilości przełącznic, do litery X należy dodać cyfrę arabską, np. X1, X2, itd.

2. Rozdzielnice kablowe należy oznaczać dużymi literami alfabetu - A, B, C itd.

3. Szafki kablowe zasilane z rozdzielnicy otrzymują oznaczenia literowe takie, jakie ma rozdzielnica z dodaniem cyfry, np. A1, B3, D2 itd.

4. Szafki kablowe zasilane z przełącznic kablowych otrzymują oznaczenia takie, jakie ma przełącznica z dodaniem litery, np. XA, X1B, X3D itd.

§  660.

1. Oznaczenie kasety pośredniej składa się z symbolu przełącznicy, rozdzielnicy lub szafki kablowej, z której doprowadzony jest kabel rozdzielczy, z dodaniem małej litery alfabetu, np. X1a, A1a, Aa, X1Bb itd.

2. Oznaczanie kasety końcowej składa się z symbolu kasety pośredniej, do której kabel jest wprowadzony, (np. X1Bb/2), przy czym mała litera jest łamana przez liczbę określającą kolejną kasetę końcową. W przypadku braku kasety pośredniej liczbą tą jest 0, np. X1a/0.

§  661.

1. Wnęka kablowa wchodzi w skład wewnętrznej instalacji telefonicznej budynku; oznaczana ona jest symbolem kasety pośredniej lub końcowej, do której kabel jest wprowadzony łamanym przez kolejny numer wnęki, np. X1Bb/2/1.

§  662.

1. W celu odróżnienia kabli Straży Granicznej od kabli operatorów publicznych, jednostek wojskowych i innych instytucji powinny zostać one oznaczone całkowicie odrębną numeracją.

2. Podstawowym elementem numeracyjnym jest 100 par, które powinny mieć swój kolejny numer, np. 2600 - kabel 100 parowy (50x4).

3. Kabel o pojemności paru setek par oznacza się numerami pierwszej i ostatniej setki oddzielonej kreską, np. 2610 - 3 oznacza kabel 300 par (150x4).

4. Jeżeli pojemność kabla jest mniejsza od 100 par, kabel taki należy również oznaczać numerem, takim jakby to był kabel 100 parowy.

5. Ewidencję numeracji linii kablowych prowadzi się w "Książce ewidencji sieci kablowej", której wzór określa załącznik nr 139.

§  663.

1. Podstawowym elementem numeracyjnym w kablach rozdzielczych jest para kablowa.

2. Oznaczenie kabla rozdzielczego składa się z symbolu szafki lub kasety pośredniej, z której kabel jest doprowadzony, łamanego przez liczbę jednocyfrową i dwu lub czterocyfrową. Liczba jednocyfrowa oznacza numer głowicy kablowej w szafce lub kasecie pośredniej, a liczba dwucyfrowa oznacza numer pary kablowej (jednej) wprowadzonej do abonenta, np. A/1 - 59, oznacza:

A - symbol szafki kablowej, z której doprowadzono kabel,

1 - numerację głowicy w szafce,

59 - numer pary kablowej wprowadzonej do abonenta.

Natomiast liczba czterocyfrowa (każde dwie cyfry oddzielone od siebie myślnikiem) oznacza większą ilość par wprowadzonych do abonenta, np.:

A/1 - 60 - 63, oznacza:

A - symbol szafki kablowej, z której doprowadzono kabel,

1 - numeracja głowicy w szafce,

60 - 63 numery par kablowych wprowadzonych do abonenta.

§  664.

1. Studnie kablowe należy oznaczać kolejnymi cyframi, przy czym kolejność numeracji przyjmuje się od centrali w kierunku studni końcowej.

2. Odgałęzienie od głównego ciągu kanalizacji należy oznaczać symbolem studni kablowej, od którego nastąpiło odgałęzienie dodając cyfrę, np. od studni nr 5 odgałęzienie należy numerować: 5-1, 5-2, 5-3 itp.

§  665.

1. Otwory w kanalizacji kablowej należy numerować poziomymi rzędami od lewej strony do prawej i od dołu do góry, patrząc z kierunku od centrali.

2. Przykłady numeracji otworów zostały określone w załączniku nr 141.

§ 666. Łączówki na głowicach kabli magistralnych, pośrednich, międzyszafkowych i rozdzielczych numeruje się w kolejności od góry do dołu, tj. od 1 do 10.

§  667.

1. Głowice kabli międzycentralowych, magistralnych, pośrednich i międzyszafkowych powinny być oznaczone numerem kabla.

2. Głowice kabli rozdzielczych w rozdzielnicach i szafkach oznacza się numerami odpowiadającymi pozycji zajmowanej wg układu, podanego w załączniku nr 140.

3. W kasetach pośrednich, końcowych i puszkach, głowice oznacza się numeracją kabla rozdzielczego.

Oddział  3

Paszportyzacja linii kablowych

§  668.

1. Linie kablowe sieci łączności Straży Granicznej, a także kable użytkowane wspólnie z innymi podmiotami nadzorowanymi i podległymi ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, podlegają dwustopniowej ewidencji:

a) ilościowej,

b) ilościowo-wartościowej.

2. Zadaniem ewidencji jest opisowe, ilościowe i ilościowo-wartościowe ujęcie kabli i osprzętu wbudowanego w sieć kablową.

3. Dokumentacja odzwierciedlająca w sposób dokładny stan poszczególnych linii kablowych pod względem trasowym i elektrycznym potrzebna jest do prawidłowego wykonywania czynności konserwatorskich; prawidłowo wykonana dokumentacja stanowi pomoc w usuwaniu uszkodzeń, daje możliwość oceny jakości sieci, jest podstawowym materiałem do planowania budowy, rozbudowy i remontów sieci oraz zapotrzebowania kabli na bieżącą konserwację i usuwanie uszkodzeń.

§  669.

1. Ewidencję ilościowo-wartościową sieci kablowych prowadzi się z podziałem na:

1) typy, pojemności i średnice żył kabli,

2) typy i pojemności szafek, kaset, puszek i głowic kablowych,

3) odcinków własnej kanalizacji telefonicznej.

2. Ewidencję ilościową prowadzi się w formie dokumentacji paszportyzacyjnej, w której ujmuje się:

1) kable telekomunikacyjne,

2) kanalizację telefoniczną stanowiącą własność Straży Granicznej,

3) przełącznice, rozdzielnice, szafki, kasety pośrednie, kasety końcowe, wnęki kablowe, głowice kablowe.

3. Kable stacyjne, zakończeniowe, instalacyjne, sygnalizacyjne oraz przewody wszystkich rodzajów podlegają ewidencji uproszczonej w formie schematu.

4. Na paszportyzację urządzeń miejscowej sieci kablowej składają się następujące dokumenty:

1) ogólny plan przebiegu kabli międzycentralowych, magistralnych, pośrednich i międzyszafkowych,

2) ogólny plan przebiegu kabli rozdzielczych (przy małych sieciach kablowych jeden plan może obejmować kable magistralne i rozdzielcze),

3) szczegółowe plany przebiegu kabli międzycentralowych, magistralnych, pośrednich i międzyszafkowych,

4) szczegółowe plany przebiegu kabli rozdzielczych dla każdej szafki kablowej,

5) plan przebiegu kanalizacji kablowej,

6) paszporty rozdzielnic, szafek i kaset pośrednich kablowych,

7) paszporty kabli międzycentralowych, magistralnych, pośrednich, międzyszafkowych i rozdzielczych,

8) paszport kanalizacji kablowej,

9) ewidencja przebiegu łączy,

10) ewidencja zajętości kabli,

11) schemat doprowadzenia kabli do przełącznicy,

12) schemat instalacji budynku.

5. Symbole graficzne i określenia, które należy stosować przy sporządzaniu paszportyzacji sieci kablowej określa załącznik nr 155.

§  670.

1. Plany plan przebiegu kabli międzycentralowych, magistralnych, pośrednich i międzyszafkowych sporządzane są w układzie blokowym z zaznaczeniem umiejscowienia (dokładny adres) przełącznic, rozdzielnic, szafek kablowych oraz kierunków ważniejszych ulic.

2. Plan sporządza się wspólnie dla kabli własnych i dzierżawionych od innych instytucji. Dla rozróżnienia kable obce należałoby zaznaczać innym kolorem. Wymiary arkusza planu są dowolne, ponieważ o przejrzystości decyduje warunek wielkości planu.

3. Plan przebiegu kabli należy wykonywać na podkładach geodezyjnych w odpowiedniej skali. Przykładowy plan określono w załączniku nr 146 i 147.

§  671.

1. Plan przebiegu kabli rozdzielczych należy sporządzić podobnie jak plan opisany w § 670, z tym, że dodatkowo należy zaznaczyć:

1) budynki, do których wprowadzono kable rozdzielcze (nazwa instytucji, dokładny adres, numery par kablowych),

2) czym jest zakończony kabel (puszka, głowica) zgodnie z symbolami według załącznika nr 155.

2. Przykładowy plan przebiegu kabli został przedstawiony w załączniku nr 144; przy małych sieciach kablowych jeden schemat blokowy może obejmować kable magistralne i rozdzielcze.

§ 672. Szczegółowe plany przebiegu kabli międzycentralowych, magistralnych, pośrednich i międzyszafkowych sporządza się w następujący sposób:

1) dla każdego kabla sporządza się jego przebieg na odwzorowaniu planu danej miejscowości w skali 1:1.000; wzór określa załącznik nr 146,

2) plan powinien zawierać ulice i place oraz obrysy budynków, w których znajdują się przełącznice, rozdzielnice i szafki kablowe,

3) na planie należy umieścić:

a) przebieg kanalizacji kablowej i jej profil,

b) studnie kablowe,

c) przebieg linii kablowej, na którym zaznacza się symbole złączy przelotowych i rozgałęźnych,

d) odległości pomiędzy studniami,

e) odległości środków studni do obiektów terenowych,

4) w profilu kanalizacji należy zaznaczyć otwór, w którym jest ułożony kabel; każda zmiana profilu lub zmiana otworu powinna być naniesiona na plan,

5) kanalizację własną należy oznaczyć innym kolorem niż pozostałe (innych instytucji),

6) dla kabla, którego przebieg nie mieści się na jednym arkuszu planu, należy sporządzić odpowiednią ilość sekcji,

7) poszczególne sekcje należy ponumerować, a na obrzeżach każdej sekcji należy podać numery sąsiednich sekcji,

8) na pierwszym arkuszu planu przebiegu kabla w wolnym rogu należy wyrysować tabelkę; przykładowa tabelka znajduje się poniżej:

2696	X3 - ul. Wrocławska A5 - ul. Kwiatowa
XTKMX	35x4x0,5	-	1.820 m
XzTKMXw	50x4x0,5	-	1.150 m

9) w tabeli należy wpisać: numer kabla, typ i pojemność, długość oraz dokładną relację; długość kabla określa się sumą poszczególnych odległości między studniami powiększoną o 1,5% w celu uwzględnienia zapasów kabla w studniach,

10) przy wykonywaniu pomiarów sytuacyjnych należy:

a) zachować dokładność pomiarów, wynoszącą co najmniej 20 cm dla pomiarów głębokościowych,

b) położenie złączy wyznaczać w zasadzie dwoma pomiarami poprzecznymi i dwoma wzdłużnymi,

c) pomiary poprzeczne wykonywać dla każdego charakterystycznego punktu kabla oraz przy każdej zmianie jego odległości od osi drogi,

d) wykorzystywać wszystkie obiekty stałe (domy, zabudowania gospodarcze, mosty itp.) znajdujące się wzdłuż trasy kabla, wykonując pomiary do nich wzdłuż ścian krawędzi,

e) w przypadku braku punktów stałych pomiary należy wykonywać do słupków oznaczeniowych.

§  673.

1. Plany przebiegu kabli rozdzielczych sporządza się osobno dla każdej przełącznicy, rozdzielnicy, szafki i kasety pośredniej kablowej, z których wyprowadzane są kable rozdzielcze, na planie danej miejscowości w skali 1:1.000.

2. W przypadku małych sieci plany mogą być sporządzane na jednym arkuszu, wspólnie dla kabli rozdzielczych i magistralnych.

3. Zasady sporządzania planów (przebiegów) kabli rozdzielczych są analogiczne jak dla kabli magistralnych, przy czym w obrysach budynków, do których wprowadzane są kable, należy wpisać:

1) pełną nazwę instytucji,

2) dokładny adres,

3) numerację par kablowych,

4) przykładowy plan przebiegu określa załącznik nr 145.

§  674.

1. Plany przebiegu kanalizacji kablowej sporządza się tylko dla własnej kanalizacji na odwzorowaniach planu danej miejscowości w skali 1:1.000.

2. Plan powinien zawierać ulice i place oraz obrysy budynków, do których doprowadzona jest kanalizacja lub gdzie znajdują się szafki kablowe OSG.

3. Na planie należy umieścić:

1) przebieg kanalizacji i jej profil,

2) studnie kablowe,

3) odległości pomiędzy studniami,

4) odległości od środków studni do obiektów,

5) numerację studni.

4. Studnie oraz otwory w kanalizacji należy numerować według zasad określonych w oddziale 32; w przypadku, gdy przebieg kanalizacji nie mieści się na jednym arkuszu należy podzielić go na sekcje; nad linią oznaczającą kanalizację umieszcza się symbol profilu bloku występującego na danym odcinku; na profilu bloku należy zaznaczyć otwory zajęte wpisując obok numery kabli zajmujących dany otwór; Przykładowy plan określa załącznik nr 149.

§  675.

1. Książka ewidencji sieci kablowej służy do ewidencji całej sieci kablowej wybudowanej w oddziale; wzór książki określa załącznik nr 139.

2. Informacje w książce dotyczą w kolejności: relacji (przebiegu kabla wzdłuż kolejnych szaf), numeru kabla, typu i pojemności, długości trasy w km, roku budowy - demontażu oraz wartości podawanej według stanu na dzień zapisu; ostatnią pozycją jest zapis dotyczący podstawy przyjęcia lub zdjęcia, w której wpisujemy odpowiedni dokument na podstawie, którego linia została zbudowana lub zdemontowana.

§  676.

1. Paszport rozdzielnicy, szafki, kasety kablowej sporządza się na druku, którego wzór określa załącznik nr 143; jest to druk dwustronny o formacie A4.

2. Nagłówek paszportu należy wypełniać zgodnie z nadrukiem; z lewej strony druku podaje się szkic z obrysem aktualnej wielkości danej rozdzielnicy, szafki lub kasety kablowej wraz z rozmieszczeniem głowic; głowice kablowe należy rysować jako prostokąty, których wielkość zależy od ilości głowic założonych w szafce; w obszarach prostokątów wpisuje się numery kabli.

3. Prostokąty symbolizujące głowice magistralne i międzyszafkowe należy obrysowywać pisakiem koloru czerwonego, zaś głowice rozdzielcze pisakiem koloru niebieskiego, wpisując omówionymi kolorami oznaczenia (numerację), które są umieszczone na głowicach opisywanych szafek kablowych; przykładowe wykonanie obrysów oraz oznaczanie określono w załączniku nr 150; podany sposób oznaczania dotyczy również głowic kabli międzyszafkowych.

4. Pozostałą część opisową paszportu wypełnia się według poniższych wytycznych:

1) w rubryce 1, 6, 11, 16 i 21 należy wpisać ułamek, w którego liczniku podaje się oznaczenie kabla (odpowiednio magistralnego, pośredniego, międzyszafkowego, innych instytucji oraz rozdzielczego), a w mianowniku numer paszportu kabla,

2) w rubryce 2, 7, 12 oraz 17 wpisuje się symbol i adres przełącznicy, rozdzielnicy, szafki kablowej lub kasety, do której doprowadzony jest dany kabel,

3) w rubrykach 3, 8, 13, 18, 23 wpisuje się pojemność (ilość par) odpowiedniego kabla, jaką wprowadzono do rozdzielnicy, szafki lub kasety,

4) rubryki 4/5, 9/10, 14/15, 19/20 i 25/26 dotyczą daty uruchomienia/wyłączenia danego kabla w rozdzielnicy, szafce kablowej lub kasecie,

5) w rubryce 22 wpisuje się dokładny adres i nazwę instytucji, dokąd wprowadzony jest kabel rozdzielczy,

6) rubryka 24 powinna zawierać numery par kablowych, jakie zostały wprowadzone,

7) w rubryce 27 należy opisać, gdzie i jak jest zakończony kabel, np. II piętro, pokój 253, głowica w kasecie metalowej z zamkiem patentowym, plombowana, lub głowica we wnęce ściennej na korytarzu np., drzwiczki metalowe, plombowane, itp.

§  677.

1. Paszporty kabli są dokumentami pomocniczymi w eksploatacji i konserwacji linii kablowych.

2. Paszport kabla sporządza się na druku (format A4 - dwustronny) według wzoru określonego w załączniku nr 142, na podstawie "szczegółowego planu przebiegu kabla"; druk ten po wpisaniu przeznaczenia kabla (międzycentralowy, magistralny, pośredni, międzyszafkowy, rozdzielczy) w pozycję "kabel" odnosi się do danego typu kabla według jego przeznaczenia.

3. Nagłówek paszportu wypełnia się następująco:

1) w pozycji "nr" należy wpisać numer kabla według numeracji,

2) paszporty należy numerować kolejno, zachowując ciągłość numeracji (np. w szafce pierwszej A1 numeracja rozpoczyna się od nr 1, a kończy się na numerze 9, to w następnej kolejnej szafce np. A2, numeracja paszportów kabli powinna rozpoczynać się od numeru 10),

3) w pozycji "relacja" wpisuje się miejsce wyprowadzenia kabla i miejsce zakończenia kabla, przy kablach rozdzielczych, pozycji tej nie wypełnia się,

4) w pozycji "sekcja planu" należy wpisać numer sekcji planu miasta, na którym wyrysowany jest kabel,

5) w pozycji "dokumentacja" wpisuje się numer projektu technicznego,

6) w pozycji "Wykonawca" należy wpisać nazwę przedsiębiorstwa wykonującego budowę lub w przypadku budowy własnymi siłami wpisuje się "Straż Graniczna",

7) w pozycji "przyjęto do eksploatacji" - datę sporządzenia protokołu odbioru,

8) z lewej strony w pozycji "wykonał" należy wpisać datę oraz nazwisko osoby sporządzającej paszport,

9) powyżej należy wpisać nazwę oddziału Straży Granicznej, którego dotyczy dokumentacja.

4. Pozostała część opisowa paszportu powinna być sporządzona według poniższych wskazówek:

1) w rubryce 1 wpisuje się kolejno poszczególne odcinki całego przebiegu kabla, różniące się między sobą typem i rodzajem, sposobem budowy itp.; poszczególne odcinki wpisuje się rozpoczynając od przełącznicy, rozdzielnicy, szafki lub kasety pośredniej kablowej, a kończąc na głowicach na drugim końcu; dla kabli ułożonych w kanalizacji, odcinki określa się nazwami ulic, nazwami instytucji, adresami domów itp., między którymi dany kabel przebiega, a dla kabli ułożonych bezpośrednio w ziemi, adresami miejsc (lokalizacją) złączy kablowych,

2) w rubrykach 2-6 wpisuje się cechy techniczne kabla, np. XzTKMXpw 25x4x0,8, XTKMX 50x4x0,5 itp., a poniżej długość poszczególnych odcinków odpowiadających pozycjom wpisów w rubryce 1,

3) w rubrykach 7-9 należy wpisać zakończenie kabla (puszka, głowicę, kasetę kablową, itp.) oraz określić ich pojemności,

4) w rubryce 10 podaje się miejsce zakończenia kabla, adres, nazwę instytucji itp., - rubryka ta dotyczy tylko kabli rozdzielczych,

5) rubryki 11-13 i 14-16 wypełnia się zgodnie z nagłówkami; szczególnie należy zwrócić uwagę na wpisy dotyczące zmian zaistniałych na kablu (dodatkowe złącza, wstawki), czyli wszystkich sytuacji, których zaistnienie w czasie eksploatacji wymaga skorygowania dokumentacji trasowej.

§  678.

1. Ogólnie, paszporty dla kanalizacji kablowej (magistralnej i rozdzielczej) Straży Granicznej sporządza się na druku, którego wzór określa załącznik nr 138; na podstawie "planu przebiegu kanalizacji telefonicznej"; paszporty sporządza się oddzielnie dla głównego ciągu kanalizacji i dla odgałęzień.

2. Dane wpisane do paszportu podlegają sprawdzeniu w terenie; wszystkie późniejsze zmiany i uzupełnienia wpisuje się do paszportu kanalizacji kablowej w miarę ich wprowadzenia na linii; w razie potrzeby zakłada się nowy paszport, do którego dołącza się stary.

3. Nagłówek paszportu wypełnia się według nadruku, analogicznie do paszportu kabla; w pozycji "linia" wyszczególnia się ulicę, wzdłuż której przebiega kanalizacja; w pozycji "nr sekcji planu" wpisuje się numer sekcji planu miasta, na którym wyrysowana jest kanalizacja.

4. Paszporty głównego ciągu kanalizacji numeruje się kolejno, a paszporty odgałęzień należy numerować numerami paszportu głównego z dodaniem myślnika i drugiej cyfry, np. 3-1, 3-3, itp., gdzie 3 oznacza numer paszportu głównego, a 1,3 numer paszportu odgałęzienia, według następujących zasad:

1) w rubryce 1 podaje się oznaczenie pierwszej i ostatniej studni odcinka kanalizacji kablowej o tym samym przekroju bloków lub rur,

2) w rubryce 2 wpisuje się nazwy ulic i nr domów, przy których zaczyna się i kończy opisywany odcinek kanalizacji,

3) w rubryce 3 wyrysowuje się profil bloków lub rur, natomiast w 4 wpisuje się typ bloków betonowych lub zestawu na tym odcinku,

4) w rubryce 5 wymienia się tworzywo, z jakiego wykonany jest blok lub zestaw kanalizacji kablowej np. cement, stal, PCV, itp.,

5) rubryki 6-9 zawierają dane nie wymagające wyjaśnień. W rubryce 8 wpisuje się średnicę otworów w mm,

6) pozostałe rubryki wypełnia się według instrukcji podanych dla paszportu kabla.

5. Paszporty kanalizacji rozdzielczej sporządza się i wypełnia w podobny sposób i na takim samym druku jak dla kanalizacji magistralnej.

§  679.

1. Ewidencja przebiegu poszczególnych łączy obrazuje przebieg ich trasy i jest wymagana przy lokalizacji uszkodzeń.

2. Ewidencji podlegają wszystkie łącza eksploatowane przez Biuro Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej oraz Wydział Łączności i Informatyki OSG (łącza z central telefonicznych i telegraficznych, informatyczne, z urządzeń dyspozytorskich, sygnalizacyjnych itp).

3. Ewidencję prowadzi się na kartach o formacie A4 według wzoru określonego w załączniku nr 134.

1) w rubryce 1 należy wpisać numer łącza (numer telefonu, linii dyspozytorskiej itp.),

2) w pustych miejscach pod rubryką "numery szaf i kaset kablowych" należy wpisywać oznaczenia danej szafki, kasety itp. według kolejności przebiegu kabla,

3) w rubrykach 2 - 13 wpisuje się dla danego łącza numer kabla oraz numer pary w kablu w danej szafce lub kasecie kablowej - jest to tzw. przebieg trasowy łącza,

4) rubryka 14 odnosi się do miejsca zakończenia (zainstalowania aparatu telefonicznego, faksu, terminala itp.).

§ 680. Ewidencja zajętości kabli obrazuje wykorzystanie kabli i wymagana jest do planowania rozbudowy sieci. Ewidencję prowadzi się na kartach zajętości według wzorów określonych w załącznikach nr 135 do 137.

§  681.

1. Schemat doprowadzenia kabli do przełącznicy sporządzany jest na podstawie stanu faktycznego danej centrali; wymiary sporządzanego schematu są dowolne, gdyż jego wielkość decyduje o przejrzystości wykonanego schematu.

2. Na schemacie należy pokazać, w jaki sposób doprowadzono kable miejscowe do komory oraz, w jaki sposób rozprowadzono kable miejscowe lub kable zakończeniowe na przełącznicy głównej (rozprowadzenie kabli do poszczególnych pionów przełącznicy, od dołu lub od góry).

3. Na schemacie należy wyrysować rozwiniętą kanalizację na doprowadzenie do komory kablowej oraz przekrój zestawu bloków lub rur z pokazaniem zajętości otworów.

4. Przykładowy schemat określa załącznik Nr 152.

§  682.

1. Ewidencję pojedynczego budynku prowadzi siew postaci schematów linii naniesionych na rzuty poszczególnych budynków oraz pięter. Pozwolą one w przypadku awarii lub modernizacji szybko zlokalizować dane łącze; wymiary arkusza są dowolne, gdyż zdecydują one o przejrzystości planu.

2. Na schemacie należy zaznaczyć przebieg poszczególnych kabli z uwzględnieniem ich umieszczenia w pomieszczeniach (rura PCV, listwa naścienna, na ścianie itp.); istotną sprawą jest zaznaczenie długości poszczególnych odcinków kabli oraz ich pojemności (liczba par); do przedstawienia takiej sieci należy stosować symbole określone w załączniku nr 155.

3. Przykładowy schemat takiej instalacji telefonicznej określa załącznik nr 148 i 153.

§  683.

1. 719 W oddziałach Straży Granicznej podstawową ewidencją aparatów telefonicznych jest karta ewidencyjna abonenta, wypisywana indywidualnie każdemu z abonentów. Kartę ewidencyjną abonenta sporządza na druku formatu B5 według wzoru określonego w załączniku nr 132.

2. Karta ewidencyjna stanowi potwierdzenie abonenta o powierzeniu jego osobie aparatu telefonicznego lub innego sprzętu będącego własnością danego oddziału Straży Granicznej.

3. Karta zawiera wszystkie dane abonenta; pod wykazem zainstalowanych przedmiotów podpisuje się abonent oraz technik instalujący dane urządzenie.

§  684.

1. 720 W oddziałach Straży Granicznej ewidencja poszczególnych kart ewidencyjnych abonenta prowadzona jest w rejestrze kart ewidencyjnych abonenta. Rejestr kart ewidencyjnych abonenta zawiera wszystkie informacje zawarte w kartach ewidencyjnych abonenta i wraz z poszczególnymi kartami tworzy pełną dokumentację zainstalowanego sprzętu w oddziale.

2. Rejestr sporządza się na kartkach formatu A4; poszczególne strony tego dokumentu określono w załączniku nr 151.

3. Ostatnie strony rejestru stanowią "rozliczenie aparatów telefonicznych według typów":

1) w pozycji 1 i 2 wpisuje się odpowiednio rodzaj oraz typ telefonu,

2) w rubryki 3-11 wpisuje się liczbę aparatów znajdujących się u odpowiednich abonentów wymienionych w rubrykach,

3) rubryki 3-6 "od do" pozwalają wpisać daną liczbę aparatów telefonicznych znajdujących się u abonentów od numeru x do numeru y, np. od 200 do 299, itp.

§  685.

1. W sieciach kablowych łączności Straży Granicznej należy przeprowadzać pomiary okresowe, poawaryjne i powykonawcze.

2. W ramach tych pomiarów należy dokonywać sprawdzenia następujących parametrów:

1) rezystancji izolacji,

2) rezystancji pętli,

3) tłumienności toru,

4) tłumienności przesłuchu.

3. Wyniki pomiarów powinny być odnotowywane w karcie pomiarowej, której wzór określa załącznik nr 133.

§  686.

1. Dokumentacja telefonicznych sieci kablowych jest zastrzeżona.

2. Pracownik prowadzący dokumentację czuwa nad całością i aktualnym stanem dokumentacji oraz uzupełnia każdą zmianę w stanie sieci; zmiany powinny być wprowadzane na bieżąco do dokumentów paszportyzacyjnych na podstawie dokumentacji powykonawczej.

3. Przez zmianę należy rozumieć to, co narusza stan jakościowy lub liczbowy materiałów i urządzeń w sieci, np.:

1) wprowadzanie na pewnych odcinkach linii nowego typu lub rodzaju kabla,

2) wykonanie wstawki kablowej zwiększającej lub zmniejszającej ilość złączy,

3) wybudowanie nowej studni kablowej,

4) wymiana szafki lub puszki kablowej.

Wyżej wymienione uzupełnienia w formie szkiców i zleceń na wykonanie robót przedstawia pracownikowi prowadzącemu dokumentację sekcja wykonująca prace.

4. Dla obiektów nowych lub rozbudowanych wykonawca robót zobowiązany jest przedstawić dokumentację powykonawczą, na podstawie, której użytkownik sporządza dokumentację paszportyzacyjną, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym zarządzeniu.

5. Poszczególne dokumenty powinny być wzajemnie skoordynowane i uzgodnione; wprowadzenie zmian w którymkolwiek dokumencie powinno znaleźć również odzwierciedlenie w pozostałych dokumentach.

Rozdział  4

Paszportyzacja kablowych linii optotelekomunikacyjnych

Oddział  1

Dokumentacja paszportyzacyjna

§  687.

1. Paszportyzacja optyczna każdego odcinka optotelekomunikacyjnej linii kablowej powinna składać się z następujących dokumentów:

1) strona tytułowa,

2) wykaz stosowanych oznaczeń i skrótów,

3) przekroje fabryczne kabli optotelekomunikacyjnych,

4) schemat optyczny linii optotelekomunikacyjnej,

5) warunki techniczne na odcinki fabrykacyjne kabli i urządzenia kablowe (przełącznice światłowodowe, mufy, zasobniki), świadectwa homologacji, instrukcje montażu, eksploatacji, itp.,

6) warunki techniczne na zmontowany odcinek regeneratorowy, linię lub na każdy trakt, jeśli występują różnice w ich parametrach,

7) protokoły odbiorów komisyjnych,

8) protokoły z pomiarów kontrolnych i poawaryjnych,

9) wykaz awarii na linii kablowej,

10) wykaz i lokalizacja zapasów.

§  688.

1. Zbiór dokumentów części optycznej paszportyzacji linii optotelekomunikacyjnej powinien być przechowywany w oddzielnych dla każdego odcinka regeneratorowego (pomiarowego) teczkach.

2. Kolejność ułożenia dokumentów w poszczególnych teczkach powinna odpowiadać kolejności podanej w § 687 ust. 1.

3. Poszczególne dokumenty powinny być starannie opracowane na formularzach w oparciu o wzory dokumentów i symbole przedstawione w tej instrukcji; formularze powinny zawierać informację o numerze odcinka linii i nazwę dokumentu.

4. Wszystkie arkusze dokumentacji powinny posiadać format A4; w wyjątkowych przypadkach, przy opisie zamkniętego fragmentu, którego umieszczenie na formacie A4 uniemożliwia podanie wszystkich koniecznych informacji w sposób czytelny, dopuszczalne jest wykonanie tego dokumentu na arkuszu większym, składanym przy oprawianiu w arkusz A4.

5. Każda grupa dokumentów paszportu (np. warunki techniczne), powinna być oddzielnie ponumerowana.

§  689.

1. Symbole linii optotelekomunikacyjnych:

1) OKD - optotelekomunikacyjna linia kablowa międzymiastowa,

2) OKO - optotelekomunikacyjna linia kablowa wewnątrzstrefowa,

3) OKŁ - optotelekomunikacyjna linia kablowa łącznikowa.

2. Dla optotelekomunikacyjnych linii kablowych numerację eksploatacyjną ustala się wg następujących zasad:

1) numerację dla poszczególnych odcinków paszportyzacyjnych ustala właściwa jednostka organizacyjna, w granicach przydzielonej grupy numerów,

2) 721 dla poszczególnych jednostek organizacyjnych SG, przydzielane są grupy numerów:

a) Komenda Główna Straży Granicznej - od 001 do 099,

b) Warmińsko-Mazurski OSG - od 100 do 149,

c) Podlaski OSG - od 150 do 199,

d) Nadbużański OSG - od 200 do 249,

e) Bieszczadzki OSG - od 250 do 299,

f) Śląsko-Małopolski OSG - od 300 do 399,

g) 722 Nadodrzański OSG - od 400 do 449 i od 500 do 549,

h) Ośrodek Szkoleń Specjalistycznych SG - od 450 do 499,

i) Morski OSG - od 550 do 649,

j) Centralny Ośrodek Szkolenia SG - od 650 do 699,

k) Nadwiślański OSG - od 700 do 749,

l) Rezerwa - od 750 do 999.

3) numer linii tworzy się dodając do jej symbolu kolejny przydzielony numer.

Przykład oznaczenia łącznikowej linii kablowej optotelekomunikacyjnej: OKŁ-705.

§ 690. Skład optycznej dokumentacji paszportyzacyjnej:

1) Strona tytułowa powinna być wykonana na formularzu według wzoru podanego w załączniku nr 156 w sposób następujący:

a) "cecha dokumentacji" umieszczona w prawym górnym rogu formularza - ZASTRZEŻONE - powinna być nadana dokumentacji zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie odrębnymi przepisami o ochronie informacji niejawnych,

b) "egz. nr" dotyczy egzemplarzy kopiowanych,

c) "symbol" należy wpisać zgodnie z przyjętym dla danej linii oznaczeniem,

d) "numer" należy wpisać zgodnie z ustaloną numeracją,

e) "określenie części" należy wpisać nazwę odpowiedniej części dokumentacji paszportyzacyjnej, np. optyczna paszportyzacja,

f) w tablicy "spis rzeczy" należy wpisać, zgodnie z kolejnością ułożenia, nazwy poszczególnych grup dokumentów podając numery i ilość arkuszy w każdej grupie.

2) przekrój fabryczny kabla zastosowanego na danym odcinku paszportyzacyjnym linii kablowej (względnie przekroje w przypadku zastosowania kilku typów kabli) powinien zawierać informacje o konstrukcji kabla oraz informację o sposobie liczenia światłowodów (patrz załącznik nr 157); dla kabla zawierającego rozety powinien być podany sposób liczenia rozet; oprócz wskazania sposobu liczenia światłowodów powinna być podana tabela zawierająca numer światłowodów, kolor oznaczenia oraz kod kolorów (jedno lub dwu-literowy) ułatwiający oznaczanie połączeń kabli na schematach optycznych,

3) kabel stacyjny powinien być opisany w podobny sposób jak kabel liniowy,

4) dla uzyskania jednolitości w posługiwaniu się dokumentami optycznej dokumentacji paszportyzacyjnej wprowadza się oznaczenia jak w załączniku Nr 166,

5) schemat optyczny odcinka linii optotelekomunikacyjnej:

a) schemat optyczny odcinka linii optotelekomunikacyjnej powinien przedstawiać przebieg sygnału optycznego na całym odcinku linii optotelekomunikacyjnej; na schemacie powinny być zaznaczone: nadajnik optyczny, odbiornik, przełącznice, połączenia rozłączne, spojenia oraz długości optyczne między kolejnymi elementami składowymi,

b) załącznik nr 158 przedstawiający przykłady schematów optycznych odcinków linii; do schematu dołączone są tabele zawierające wykaz elementów składowych odcinka linii,

c) schemat na załączniku 158 (strona 1) jest schematem pełnym, w sposób jawny opisującym połączenia poszczególnych światłowodów w kablu, w górnej części rysunku, pod i symbolami kolejnych muf kablowych, podane są wartości długości trasowych, oraz średniej długości optycznej (średnia wartość długości wszystkich torów) oraz i numery rysunków szczegółowych schematów trasowych; umownym początkiem trasy (O m) jest przełącznica światłowodowa,

d) dla ułatwienia identyfikacji światłowodów oraz ich połączeń w mufach, oprócz, podania numerów należy zaznaczyć kod kolorów,

e) uwaga: długość trasowa odcinka linii jest długością mierzoną wzdłuż trasy, ułożonego kabla optotelekomunikacyjnego, bez uwzględnienia falowania kabla i zapasów kabla przy mufach lub w zasobnikach,

f) załącznik 158 (strona 2) jest przykładem schematu optycznego uproszczonego, zawierającego informację o strukturze połączeń kablowych przykładowego odcinka linii, nr. 3.3., łączącej punkty Aa i Bb; do ogólnego schematu są dołączone tabele połączeń kabli światłowodowych w wybranych mufach węzłowych; tabele połączeń (załącznik 159), wraz z przekrojami fabrycznymi kabli umożliwiają identyfikację światłowodów dla każdego toru optycznego, w każdym punkcie linii,

6) warunki techniczne na odcinki fabrykacyjne kabli i urządzenia kablowe:

a) na podstawie danych producenta powinny być podane podstawowe parametry konstrukcyjne i transmisyjne kabli (załącznik nr 160), a co najmniej:

– typ kabla, producent, rok produkcji,

– dopuszczalny promień gięcia kabla,

– dopuszczalny promień gięcia światłowodów,

– rodzaj profilu współczynnika załamania,

– średnica rdzenia i płaszcza,

– wartość grupowego współczynnika załamania dla pasma pracy,

b) dla światłowodów jednomodowych - wymagane jest zapisanie tłumienności jednostkowej, średnicy pola modu, grupowych współczynników załamania oraz współczynników dyspersji chromatycznej dla fal 1.310 nm i 1.550 nm,

c) dla światłowodów wielomodowych - tłumienność jednostkowa, apretura numeryczna, pasmo modowe odniesione do 1 km długości, współczynnik zmienności pasma w funkcji długości linii,

d) dla urządzeń powinny być podane podstawowe informacje o typie i właściwościach zastosowanych urządzeń, np. dla mufy kablowej: typ, producent, rok produkcji, wykaz części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych,

7) warunki techniczne na zmontowany odcinek regeneratorowy lub linię optotelekomunikacyjną:

a) warunki techniczne na zmontowany odcinek regeneratorowy lub każdy trakt optyczny oddzielnie, (jeśli różnią się poszczególne tory linii), powinny wyczerpująco podawać wszystkie wymagania, jakie ma spełniać dana linia,

b) poprzez pomiary kontrolne możliwa będzie ocena stanu zużycia nadajnika optycznego, utrata czułości odbiornika lub wyczerpanie się zapasu tłumienności linii; stąd należy podawać:

– długość fali źródła światła,

– długość trasową (obliczeniową) linii (w metrach),

– tłumienność jednostkową światłowodu (w dB/km),

– tłumienność całkowitą wraz ze wszystkimi złączami (w dB),

– margines dla systemu:

dla urządzenia (w dB),

na naprawy i starzenie kabla (w dB),

– poziom średniej mocy nadawanej (w dBm),

– szerokość połówkową źródła światła nadajnika (w nm),

– czułość odbioru urządzenia odpowiadająca stopie błędu 10-9 oraz 10-11 (w dBm),

w zależności od producenta dla źródeł światła podawana jest szerokość widmowa średniokwadratowa (rms) Δλrms lub szerokość widmowa połówkowa mierzona w połowie wysokości Δλ1/2 (ang. FWHM); należy stosować wielkości typu FWHM; szerokość FWHM może być obliczana z szerokości typu średniokwadratowej (rms), zgodnie z zależnością:

Δλrms =0,425 Δλ1/2

8) protokoły odbiorów komisyjnych z oryginalnymi podpisami członków komisji po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej załącza się do paszportyzacji; dotyczy to zarówno robót inwestycyjnych jak i wykonywanych w późniejszym czasie robót remontowych względnie modernizacyjnych,

9) protokoły pomiarów kontrolnych i przeprowadzanych po usunięciu awarii (poawaryjne) załącza się do paszportyzacji; wzór tabeli pomiarów kontrolnych przedstawia załącznik Nr 163,

10) wykaz awarii na odcinku linii kablowej prowadzi się na formularzu wg wzoru określonego w załączniku nr 161 w sposób następujący:

a) nagłówek formularza uzupełnia się symbolem i numerem odcinka paszportyzacyjnego,

b) poszczególne kolumny wypełnia się w sposób następujący:

– kolumna nr 1: numer awarii,

– kolumna nr 2: numer odcinka linii,

– w kolumnie nr 3 należy podać dzień, godzinę i minuty wystąpienia awarii oraz dzień, godzinę i minutę oddania kabla do ponownej eksploatacji,

– w kolumnie nr 4 należy podać czas trwania awarii obliczony w minutach na podstawie informacji zawartej w kolumnie nr 3,

– w kolumnie nr 5 należy podać miejsce zaistnienia awarii przez określenie numeru odcinka regeneratorowego najbliższej mufy kablowej i odległości trasowej od niej w metrach,

– w kolumnie nr 6 należy w sposób zwięzły opisać przyczynę powstania awarii,

– w kolumnie nr 7 należy opisać krótko sposób usunięcia skutków awarii,

– w kolumnie nr 8 należy wpisać nazwisko osoby odpowiedzialnej za usunięcie awarii.

§  691.

1. Dokumentacja paszportyzacyjna powinna w każdym czasie odzwierciedlać aktualny stan połączeń optycznych linii.

2. Protokoły pomiarów okresowych sprawdzających lub odbiorczych powinny być włączone do dokumentacji nie później jak niż po upływie jednego miesiąca od zakończenia pomiarów.

3. Wpis do karty "Wykaz awarii linii optotelekomunikacyjnej" powinien być dokonany nie później niż po upływie dziesięciu dni od usunięcia awarii.

4. Uaktualnianie optycznej dokumentacji paszportyzacyjnej polega na:

1) dołączaniu do dokumentacji paszportyzacyjnej protokołów z pomiarów odbiorczych po remoncie lub po modernizacji linii,

2) wpisywanie do karty "Wykaz awarii na linii kablowej" każdego, powstałego na danym odcinku paszportyzacyjnym linii, przypadku awarii,

3) wymianie pozostałych dokumentów, jeżeli straciły one swą aktualność na skutek modernizacji, przebudowy lub innych przyczyn.

Oddział  2

Paszportyzacja trasowa

§  692.

1. Paszportyzacji podlegają wszystkie linie kablowe w zakresie objętym niniejszym zarządzeniem.

2. Każdy odcinek linii posiadający swoją oddzielną numerację powinien posiadać własną trasową dokumentację paszportyzacyjną.

3. W zakresie poszczególnych odcinków linii kablowej, trasowej paszportyzacji podlegają:

1) kable,

2) pomieszczenia kablowe, komory, przełączalnie, studnie, szyby kablowe, sale zakończeń kablowych,

3) wprowadzenia i zakończenia kabli w budynkach.

4. Trasową dokumentację paszportyzacyjną dla poszczególnych linii kablowych sporządza przedsiębiorstwo budujące daną linię kablową, a dla linii istniejących sporządzają oddziały Straży Granicznej.

§ 693. Dokumenty poszczególnych odcinków paszportyzacyjnych linii kablowych powinny być traktowane zgodnie z obowiązującymi przepisami o ochronie informacji niejawnych. Trasowa dokumentacja paszportyzacyjna powinna być oznaczona klauzulą "ZASTRZEŻONE".

§  694.

1. Część trasowa paszportyzacji każdego odcinka linii kablowej w najogólniejszym przypadku powinna składać się z następujących dokumentów:

1) strona tytułowa,

2) zestawienie przyjętych skrótów i oznaczeń,

3) przekrój fabryczny kabla,

4) ogólny przebieg trasowy linii,

5) szczegółowy przebieg trasowy linii,

6) plany rozmieszczenia urządzeń kablowych w pomieszczeniach,

7) wykaz zmian powstałych w czasie remontów i konserwacji,

8) schemat eksploatacyjny linii (załącznik Nr 162),

9) rysunki rozszyć kabli na przełącznicach,

10) zestawienie długości trasowych i optycznych.

3. Zbiór dokumentów części trasowej paszportyzacji linii kablowej powinien być oprawiony w sposób trwały w oddzielną książkę formatu A4.

4. Kolejność ułożenia dokumentów w poszczególnych książkach powinna odpowiadać kolejności podanej w ust 1.

5. Wszystkie arkusze dokumentacji powinny posiadać w zasadzie format A4; w wyjątkowych przypadkach przy odtwarzaniu jakiegoś fragmentu, którego umieszczenie na arkuszu formatu A4 uniemożliwiałoby podanie wszystkich koniecznych informacji w sposób czytelny, dopuszczalne jest wykonywanie tych dokumentów na arkuszach większych składanych przy oprawieniu w formę arkusza A4.

6. Każda grupa dokumentów paszportu (np. arkusze szczegółowego przebiegu trasowego) powinna być oddzielnie ponumerowana, przy czym arkuszom pomocniczym stanowiącym rozwinięcie treści arkusza głównego należy nadać numer arkusza głównego z zaznaczeniem kolejności za pomocą małych liter alfabetu łacińskiego np. 32a, 32b itp.

§  695.

1. Strona tytułowa o której mowa w § 694. ust. 1 pkt. 1) powinna być wykonana na formularzu według wzoru określonego w załączniku nr 156.

2. Dla uzyskania jednolitości w posługiwaniu się dokumentami trasowej dokumentacji paszportyzacyjnej wprowadza się oznaczenia określone w załączniku nr 166 ponadto powinny być stosowane symbole graficzne i oznaczenia:

1) obiektów telekomunikacyjnych,

2) opisów przebiegów trasowych kabla,

3) oznaczenia terenowe,

4) wskazówki o napisach ze wzorem określonym w załączniku nr 166.

3. Zbiór powyższych oznaczeń dołącza się do każdego egzemplarza trasowej dokumentacji paszportyzacyjnej; oznaczenia te obowiązują przy sporządzaniu dokumentacji paszportyzacyjnej dla nowych, oddawanych do eksploatacji, optotelekomunikacyjnych linii kablowych, jak również przy generalnym uaktualnieniu (przerabianiu dokumentacji) w przypadku remontu lub modernizacji linii.

4. Ogólny przebieg trasowy optotelekomunikacyjnej linii kablowej należy wykonywać na wycinkach mapy formatu A4 w skali 1:100.000; do tego celu mogą być użyte mapy sztabowe względnie odbitki tych map; poszczególne arkusze ogólnego przebiegu trasy linii kablowej powinny być wykonane w sposób następujący:

1) w górnym lewym rogu należy podać symbol i numer danej linii,

2) w górnym prawym rogu należy podać skalę mapy,

3) przebieg linii optotelekomunikacyjnej nanosi się przy pomocy linii o wystarczającej wyrazistości w sposób możliwie wiernie odtwarzający sytuację rzeczywistą lecz bez podawania domiarów trasowych,

4) na przebiegu linii należy zaznaczyć strzałką w sposób orientacyjny rozmieszczenie zasobników złączowych, z podaniem ich numerów oraz odległości trasowej od wybranego początku linii,

5) w przypadku gdy przez teren zawarty na danym arkuszu mapy przebiegają inne linie optotelekomunikacyjne wówczas należy również nanieść ich przebiegi w analogiczny sposób z podaniem przy każdym przebiegu symbolu i numeru danej linii,

6) na każdym arkuszu powinna być umieszczona strzałka orientująca trasę kabla w stosunku do stron świata.

5. Szczegółowy przebieg trasowy linii optotelekomunikacyjnej powinien być wykonany zgodnie z poniżej podanymi zasadami:

1) przebieg trasowy linii powinien być wykonany na podkładkach formatu A4, w skali ogólnej 1:1.000 z uwidocznieniem sytuacji bardziej skomplikowanych w skali odpowiednio większej i tak:

a) miejsca zapasów kablowych 1:500 lub 1:200,

b) przekroje dróg 1:250,

c) przejścia przez parcelę, SW, UPT, kablownię, itp. wraz z pokazaniem usytuowania wszystkich urządzeń uzbrojenia terenu w skali 1:250,

d) przejścia pod torami kolejowymi, tramwajowymi 1:500 z pokazaniem przekroju pionowego w skali 1:50,

2) arkusze powtarzające daną sytuację powinny posiadać ten sam numer co arkusz główny, na którym istnieje dana sytuacja z indeksem a, b, c itd.; arkusze oznaczone numerem i indeksem powinny być umieszczone kolejno za arkuszem głównym,

3) każdy podkład z naniesioną trasą kabla powinien mieć następujące napisy:

a) u góry z lewej strony - symbol i numer linii,

b) u góry z prawej strony - kolejny numer arkusza, a pod nim skalę w jakim został wykonany,

c) pośrodku - w górnej części - miejscowość, przez którą dany odcinek trasowy przebiega,

4) na każdym arkuszu powinna być umieszczona strzałka orientująca arkusz do stron świata, przy czym o ile zachodzi zmiana kierunku przebiegu trasy; strzałka powyższa powinna być podana dla każdego odcinka oddzielnie.

5) odgałęzienia od linii, które nie mogą być w sposób dokładny naniesione na tym samym arkuszu, należy wykonać na oddzielnych arkuszach, z zachowaniem odpowiedniej numeracji odgałęzienia linii i kolejności numeracji z tym związanych arkuszy,

6) na początku przebiegu trasy (lewa strona, dół) powinien być podany numer arkusza poprzedniego, a na końcu naniesionej trasy (na tym samym arkuszu u góry) powinien być podany numer arkusza następnego; przebieg kabla powinien być w zasadzie nanoszony na arkuszu pionowo wzdłuż lewej i prawej strony arkusza; na odpowiadających sobie końcach poszczególnych odcinków kabla, utworzonych z przecięcia prostej poprzecznej do przebiegu, należy nanieść te same oznaczenia, np. a-a lub b-b, itd.; w przypadku linii dwukablowej przebieg kabli powinien być oznaczony w postaci dwóch linii,

7) usytuowanie domiarów powinno być tak rozmieszczone, aby nie zaciemniało wyrazistości trasy i aby jednoznacznie był domiarowany kabel w każdym punkcie swojego przebiegu,

8) trasę kabla nanosi się zgodnie z przyjętymi oznaczeniami i zgodnie z kierunkiem, w którym kolejność liczenia światłowodów w przekroju kabla jest zgodna z ruchem wskazówek zegara,

9) mufy kablowe (zasobniki złączowe) numeruje się kolejnymi cyframi zgodnie z kierunkiem nanoszenia trasy,

10) wszystkie urządzenia podziemne jak też inne kable telekomunikacyjne, kable energetyczne, rurociągi gazowe, wodne, kanalizacyjne, itp., biegnące w pobliżu kabla, albo się z nim krzyżujące powinny być uwidocznione na arkuszach z zaznaczeniem zasadniczych odległości oraz zastosowanych zabezpieczeń,

11) w przypadku przebiegu kabla wzdłuż dróg należy podać przekrój drogi z pokazaniem usytuowania kabla w stosunku do osi drogi oraz głębokość zakopania kabla, jeżeli odległość kabla od osi drogi i charakter drogi nie ulegają na pewnym odcinku zasadniczym zmianom - przekrój powyższy należy podać tylko na tym arkuszu, na którym rozpoczyna się dana, niezmieniająca się sytuacja,

12) w przypadku zabezpieczenia kabla przy pomocy ochron należy na arkuszach przebiegu trasowego oznaczyć miejsce rozpoczęcia i zakończenia ułożenia ochron oraz podać rodzaj ochrony; w przypadku stosowania innego zabezpieczenia kabla niż płytkowanie należy oznaczyć cienkimi przerywanymi liniami skąd i dokąd je zastosowano, podać długość i rodzaj ochrony oraz głębokość ułożenia kabla z ochroną,

13) jeżeli głębokość zakopania kabla na pewnym odcinku ulega zasadniczym zmianom, wówczas przy danym odcinku przebiegu trasowego należy podać rzeczywistą głębokość zakopania oznaczając skąd, dokąd i jak głęboko został on ułożony,

14) dla przebiegów trasowych kabla w kanalizacji pierwotnej (w blokach betonowych) należy zaznaczyć skąd, dokąd, jakiego rodzaju kanalizacją i jakim otworem przebiega dany kabel, pokazując powyższe na przekroju poprzecznym kanalizacji,

15) dla odcinków linii optotelekomunikacyjnych budowanych w rurociągach kablowych (kanalizacji wtórnej) na pierwszym oraz ostatnim rysunku odcinka należy podać słownie:

a) liczbę rur kanalizacji wtórnej,

b) kolor lub sposób ich kolorowania,

c) w którym rurociągu znajduje się kabel,

w przypadku zmiany sposobu prowadzenia kabla, np. w przypadku wystąpienia rozgałęzienia lub zmiany liczby rur czy sposobu ich kolorowania, należy od nowa opisać powstałą sytuację,

16) przy szczegółach przejść przez rzeki lub innych złożonych przejściach należy oprócz pokazania ich w powiększonej skali podać również przekrój poprzeczny; w przekroju tym powinny być ujęte informacje charakteryzujące dane przejście, jak np. szerokość i głębokość rzeki, charakter gruntu brzegów i dna, glębokość zakopania kabla, poziom wody na najbliższym wodowskazie w czasie układania kabla, itp.; dla przekroju poprzecznego skala pionowa powinna być pięciokrotnie większa od skali poziomej.

17) schematy trasowe związane z wprowadzaniem kabla lub jego odgałęzień do budynków powinny zawierać:

a) plan sytuacyjny budynku w skali 1:250,

b) wprowadzenie kabla światłowodowego do budynku (ewentualnie do kablowni) oraz przebiegi trasy kabla w budynku w skali 1:50,

c) plan usytuowania złączy w przełącznicy światłowodowej wraz z numeracją torów optycznych,

18) przy wykonywaniu domiarów sytuacyjnych należy:

a) zachować dokładność domiarów wynoszącą co najmniej 5 cm dla pomiarów głębokościowych,

b) położenie zasobników złączowych należy w zasadzie wyznaczać dwoma domiarami poprzecznymi i dwoma pomiarami wzdłużnymi z dokładnością ±20cm,

c) domiarowanie poprzeczne należy stosować dla każdego charakterystycznego punktu kabla oraz przy każdej zmianie jego odległości od osi drogi z dokładnością ±20cm,

d) wykorzystywać wszystkie obiekty stałe (jak domy, zabudowania gospodarcze, mosty przepusty, itp.) znajdujące się wzdłuż trasy kabla wykonując domiary do nich wzdłuż ścian i krawędzi; oznaczeń drogowych nie należy uważać za punkty stałe - domiary do nich mogą mieć wyłącznie charakter pomocniczy: w przypadku braku punktów stałych domiarować należy do słupków pomiarowo-kontrolnych,

e) jeśli trasa odcinka linii prowadzi wzdłuż drogi, to należy domiarować trasę kabla z wykorzystaniem tablic miejscowości i słupków kilometrowych (hektometrowych), należy też zaznaczać znaki drogowe (bez domiarowania), a także podawać nazwy wszystkich dróg występujących na rysunkach lub nazwy miejscowości do których prowadzą,

f) w miejscach gdzie brak jest dostatecznej ilości punktów stałych a ustawienie słupków pomiarowo-kontrolnych jest niemożliwe (np. przebieg kabla w oddaleniu od dróg przez pola) należy obrać dwa, nawet dalsze punkty stałe i domiary wykonać pod kątem prostym do prostej łączącej te dwa punkty,

19) przykłady szczegółowego przebiegu trasowego linii optotelekomunikacyjnej zostały określone w załączniku nr 165.

20) W celach bezpieczeństwa, do urządzeń laserowych stosuje się oznaczenia określone w załączniku Nr 164.

Rozdział  5

Ewidencja napowietrznych linii stałych

§  696.

1. Telekomunikacyjne linie napowietrzne podlegają ewidencji materiałowej.

2. Zadaniem ewidencji jest opisowe, graficzne ujęcie przewodów, izolatorów, poprzeczników, słupów i osprzętu wbudowanego w telekomunikacyjną linię napowietrzną. Ewidencja obejmuje wszystkie linie napowietrzne stanowiące własność Straży Granicznej.

3. Ewidencję telekomunikacyjnej linii napowietrznej prowadzi się na kartach inwentarzowych których wzór jest określony w załączniku nr 167 do których dołącza się schematem przepleceń i skrzyżowań obwodów linii którego wzór określa załącznik nr 170.

4. Poza ewidencją podstawową prowadzi się następujące szczegółowe dokumenty:

1) mapy na których nanosi się przebieg usytuowania linii w terenie,

2) schemat łączności przewodowej,

3) książkę ewidencji telekomunikacyjnych linii napowietrznych,

4) książkę ewidencji torów telekomunikacyjnych.

§  697.

1. Każda linia telekomunikacyjna napowietrzna numerowana jest kolejnym numerem; przydziału numerów linii w oddziałach Straży Granicznej dokonuje Naczelnik Wydziału Łączności i Informatyki.

2. Odgałęzienia od linii otrzymują numer linii głównej z dodatkiem kolejnych liter alfabetu; odgałęzienia od odgałęzień otrzymują numer odgałęzienia z dodatkiem cyfry arabskiej np. linia główna posiada numer 120, odgałęzienia od niej będą, więc miały numery 120a, 120b, 120c itp., natomiast odgałęzienia od pierwszego odgałęzienia będą miały numery 120a 1, 120a 2 itp., a od drugiego i następnych analogicznie jak od pierwszego.

3. Numeracji podlegają odgałęzienia o dł. powyżej 500 m; odgałęzienia krótsze od 500 m. nie podlegają oddzielnej ewidencji, a ich długości i wbudowany w nie materiał ujmuje się na karcie inwentarzowej linii głównej lub głównego odgałęzienia.

4. Słupy telekomunikacyjne linii napowietrznej numeruje się kolejno i zgodnie z zasadą organizacji łączności tj. od komendy przełożonego do podwładnego i od prawego sąsiada do lewego; dla każdej linii zachowuje się ciągłość numeracji słupów na całej długości tej linii; ciągłość numeracji można przerwać wtedy, gdy zbliża się do 999; wtedy od najbliższego punktu charakterystycznego lub miejscowości albo pododdziału rozpoczyna się numerację od numeru pierwszego.

5. Jeżeli linia ma wstawkę kablową między słupami, to niezależnie od jej długości numeracja słupów zachowuje w dalszym ciągu swoją kolejność; numerację słupów telekomunikacyjnej linii napowietrznej rozpoczyna się od nr 1, z zastrzeżeniem że słupy kablowe otrzymują numer zero.

6. Słupy odgałęzienia od linii głównych numeruje się od pierwszego słupa po odgałęźnym do końca linii, tzn. że słup numer 1 będzie przy linii głównej.

7. Jeżeli linia składa się z kilku odcinków własności różnych operatorów systemów telekomunikacyjnych, to numeracji podlegają tylko własne słupy; przy istnieniu na takiej linii kilku odcinków własnych - słupy każdego odcinka otrzymują numerację zaczynającą się od numeru pierwszego.

8. Numeracji podlegają także tory telefoniczne otrzymując swój numer telefoniczny; numery torów w oddziałach Straży Granicznej nadaje Naczelnik Wydziału Łączności i Informatyki Straży Granicznej; odgałęzienia równoległe włączone do danego toru, np. odgałęzienia od wież obserwacyjnych, punktów telefonicznych itp. zachowują ten sam numer, jak posiada tor zasadniczy; tory abonenckie nie otrzymują numerów torów, lecz numer danego abonenta.

§  698.

1. Karta inwentarzowa linii napowietrznej jest zasadniczym dokumentem inwentarzowym linii i powinna zawierać dane ogólne linii jak i jej inwentarz.

2. Stronę tytułową karty inwentarzowej linii wypełnia się zgodnie z ogólnymi danymi linii; na stronie wewnętrznej rubryki 1-7 wypełnia się symbolami podanymi w załącznikach 168 i 169 w rubrykach 8-47 wpisuje się według porządku alfabetycznego zasadnicze materiały wbudowane w linę i stanowiące jej inwentarz.

3. Do karty inwentarzowej wpisuje się następujący sprzęt:

1) haki z rozbiciem na typy,

2) haki podwójne,

3) izolatory z rozbiciem na typy, bez podziału na szklane i porcelanowe,

4) poprzeczniki z rozbiciem na ilość otworów, bez podziału na proste, wygięte i typowe,

5) słupy telefoniczne z podziałem na długości do 7 m, od 7,1 do 9 m i ponad 9 m,

6) podpory,

7) trzony proste i wygięte z podziałem na typy,

8) trzony wydłużone,

9) widlice,

10) wysięgniki i wsporniki badaniowe,

11) przewody napowietrzne według długości poszczególnych torów i rodzaju materiałów.

4. Przy obliczaniu ilości słupów - słupy z podporą i masztowe liczą się jako jeden słup; natomiast słupy bliźniacze, rozkraczne i równoległe liczy się jako dwa słupy; słupy potrójne liczy się jako trzy, a słupy poczwórne - jako cztery, lecz zawsze jako jeden punkt wsporczy.

5. Przy istnieniu na liniach wstawek kablowych ujmuje się dodatkowo w karcie inwentarzowej materiały, a mianowicie:

1) głowice kablowe według ilości par,

2) kable z rozbiciem na rodzaj i pojemność /w układzie czwórkowym/,

3) puszki kablowe według ilości par,

4) szafki kablowe.

6. Na liniach należących do innych resortów ewidencji podlegają materiały własne, jak przewody, izolatory, trzony; natomiast słupy i poprzeczniki podlegają zapisaniu tylko w rubrykach 1-7.

7. W zakończeniu karty podsumowuje się ilość materiałów, z tym że stan ogólny prowadzi się według poszczególnych lat; kartę inwentarzową wypełnia się zwykłym czarnym ołówkiem, z wyjątkiem podsumowania ilości materiału i stanu długości torów telefonicznych, które wypełnia się atramentem.

8. Nie podlegają ewidencji materiały pomocnicze, które raz użyte do budowy tracą wartość użytkową; do tych materiałów zalicza się między innymi: odciągi, przystawki, śruby, drut wiązałkowy i złączowy, kable i materiały instalacyjne, stacyjne i zakończeniowe itp. materiały.

9. Schemat przepleceń sporządza się na każdą linię, na której przeplecenia są wykonywane i powinien on obrazować faktyczne rozmieszczenie przepleceń na torach zamieszczonych na danej linii.

10. Zmiany zaszłe wstanie linii telekomunikacyjnej uzupełnia się po zakończeniu prac remontowo-budowlanych; dokonuje ich kierownik prowadzący pracę; zmiany podlegające uzupełnieniu to: wybudowanie i demontaż linii lub odgałęzienia, toru, zawieszenie przewodów, zmiana osprzętu, wymiana słupów i przewodów, wzmocnienie podbudowy, zmiana konstrukcji wsporczych itp.; na podstawie tych zmian dokonuje się zmiany w książce ewidencji linii telekomunikacyjnych (załącznik Nr 173), książce ewidencji torów telekomunikacyjnych (załącznik Nr 174), mapie usytuowania linii w terenie oraz schemacie łączności przewodowej (załącznik Nr 171).

§  699.

1. Przebieg usytuowania linii w terenie sporządza się na mapach o podziałce 1: 100.000 której wzór określa załącznik nr 171; mapy te powinny być przechowywane w oddzielnej teczce jako dokument zastrzeżony; przebieg linii na mapie nanosi się czerwonym atramentem; linie własne oznacza się kreską ciągłą, a linie innych operatorów systemów telekomunikacyjnych kreską przerywaną z napisem czyją stanowią one własność np. Polskie Koleje Państwowe, Telekomunikacja Polska S.A. itp.

2. Ilość torów zawieszonych na linii oznacza się cyfrą wpisaną w kółko w przerwie kreski ciągłej lub przerywanej; na mapie uwidacznia się linie wraz ze wszystkimi odgałęzieniami; usytuowanie linii na mapie powinno być zgodne z usytuowaniem linii w terenie; w rejonie pasa granicznego nanosi się wszystkie linie telefoniczne; linie te oznacza się kreską ciągłą z kropkami tuszem koloru czarnego; na mapie nanosi się również linie energetyczne (od 6 KV kreską ciągłą tuszem koloru niebieskiego) w miejscach ich zbliżenia z liniami telefonicznymi do 30 m; na liniach stanowiących własność innych operatorów oznacza się w liczniku ilość przewodów będących własnością Straży Granicznej, a w mianowniku innych operatorów; linie oraz odgałęzienia naniesione na mapę oznacza się ich numerem ewidencyjnym wpisanym w prostokąt o wysokości 5 mm; charakterystyczne punkty na linii np. słupy badaniowe, odgałęźne, itp. oznacza się numerem słupa; linie zniesione przekreśla się krzyżykami tuszem koloru czerwonego; symbolami graficznymi określonymi w załączniku nr 169 oznacza się miejsca zakończenia torów u abonentów posiadających aparaty telefoniczne lub centrale telefoniczne.

§  700.

1. Schemat jest dokumentem roboczym i wykorzystuje się go jako dokument pomocniczy.

2. Na schemacie łączności nanosi się dyslokację oddziałów i pododdziałów granicznych z zainstalowanymi tam centralami telefonicznymi (typ i pojemność) oraz uwidacznia ideowy schemat organizacji łączności przewodowej z wykazaniem ważniejszych abonentów zewnętrznych i central współpracujących włączonych do centrali telefonicznej danej jednostki (załącznik Nr 172).

3. Wszystkie tory oznacza się ich numerami ewidencyjnymi oraz podaje się ich rodzaj np. tor nośny (N), tor drutowy (D), tor w kablu (K), jednotor (1N), trójtor (3T), ich sygnalizację np. CB, MB oraz łącza dzierżawione (ż), łącza własne z Fe ϕ 4 (z), łącza własne z Fe ϕ 3 (n), łącza własne z Cu ϕ3 (cze), łącza w kablach (cz).

§  701.

1. Wykaz linii telefonicznych prowadzi się w książce ewidencji wg wzoru określonego w załączniku nr 173.

2. Do książki wpisuje się istniejące linie w porządku numerycznym uwzględniając: relacje, nr linii, nr toru, długość odcinka toru na linii, podbudowę linii drutowej z rozbiciem na własność Straży Granicznej i innych właścicieli (podawana w km), rodzaj materiału, z którego wykonana jest linia (żelazo, krzemobrąz, inne) podając średnicę przewodów, wstawki kablowe (ziemne, podwieszane), rok wybudowania i demontażu.

3. Zmiany zaszłe w stanie linii uzupełnia się po zakończeniu prac remontowo-budowlanych; są to zmiany ilościowe i jakościowe np. wybudowanie nowej linii lub odgałęzienia, zdjęcie linii względnie demontaż niektórych torów, zawieszenie przewodów.

4. Dla potrzeb sprawozdawczości dokonuje się na koniec roku podkreśleń stanów ewidencyjnych.

§  702.

1. Spis torów telefonicznych prowadzi się w książce ewidencji wg wzoru określonego w załączniku nr 173 w porządku numerowym.

2. Każdy tor powinien być wpisany na oddzielnej stronie książki.

3. Zmiany zaszłe w stanie torów nanosi się każdorazowo po zakończeniu prac remontowo-budowlanych, oraz w przypadku jakichkolwiek zmian dokonanych przez dzierżawcę.

4. W książce uwzględnia się następujące dane: numer obwodu, relację, stan na dzień, rok budowy, długość toru (w km), właściciela podbudowy (np. Straż Graniczna,Telekomunikacja Polska S.A., Polskie Koleje Państwowe itp.), materiał, z którego wykonano tor (żelazo, krzemobrąz, inne - podając średnicę przewodu oraz kabel i jego właściciela), rok demontażu.

Rozdział  6

Paszportyzacja sieci okablowania strukturalnego

Oddział  1

Podział sieci okablowania strukturalnego oraz zasady numeracji

§ 703. Sieć okablowania strukturalnego w każdej jednostce organizacyjnej Straży Granicznej jest traktowana jako niezależna instalacja.

§  704.

1. Sieć okablowania strukturalngo posiada budowę hierarchiczną i w jej skład może wchodzić:

1) GPD - główny punkt dystrybucyjny,

2) PPD-B - pośrednie punkty dystrybucyjne-budynkowe,

3) PPD-K - pośrednie punkty dystrybucyjne-kondygnacyjne,

4) PEL - punkty elektryczno-logiczne,

5) PL - punkt logiczny.

2. Przez punkt dystrybucyjny rozumiemy lokalizację (jedno pomieszczenie) a nie szafę rozdzielczą; szaf rozdzielczych w punkcie dystrybucyjnym może znajdować się jedna lub więcej.

3. W skład sieci okablowania strukturalnego w danej lokalizacji wchodzi tylko jeden główny punkt dystrybucyjny.

4. Pośredni punkt dystrybucyjny - budynkowy wchodzi w skład sieci okablowania strukturalnego i stanowi punkt węzłowy dla całego budynku; pośredni punkt dystrybucyjny oznaczony jest symbolem PPD-B z dodaniem kolejnej arabskiej cyfry np. PPD-B 3.

5. Pośredni punkt dystrybucyjny - kondygnacyjny wchodzi w skład sieci okablowania strukturalnego budynku; pośredni punkt dystrybucyjny oznaczony jest symbolem PPD-K z dodaniem cyfry arabskiej PPD-B łamana przez kolejny numer pośredniego punktu dystrybucyjnego - kondygnacyjnego np. PPD-K 3/2.

6. Przykładową strukturę okablowania strukturalnego określa załącznik nr 175.

§  705.

1. Panel rozdzielczy przyjmuje numeracje punktu dystrybucyjnego z dodaniem dużej litery alfabetu np. GPD C, PPD-B3 A, PPD-K2/3 F.

2. W przypadku większej ilości paneli w punkcie dystrybucyjnym niż dużych liter alfabetu należy wprowadzić numerowanie poprzez dodanie do numeracji punktu dystrybucyjnego dwóch dużych liter, przy czym o kolejności jednostkowej stanowi druga litera, np. GPD AA, PPD-K 3 AC, PPD-K2/3 AF.

3. W celach oznaczenia paneli w punkcie dystrybucyjnym stosuje się skróconą numerację używając tylko kolejne duże litery alfabetu.

§  706.

1. Światłowodowy panel rozdzielczy przyjmuje numeracje punktu dystrybucyjnego z dodaniem liczby rzymskiej np. GPD IV, PPD-B4 II, PPD-K2/3 I.

2. W celach oznaczenia paneli w punkcie dystrybucyjnym stosuje się skróconą numerację używając tylko kolejnych cyfr rzymskich.

§  707.

1. Porty w PEL oraz PL wykonany na kablu miedzianym przyjmuje oznaczenie od litery panela rozdzielczego oraz portu panela np. E 21, A 13.

2. W punktach PEL i PL może wystąpić jeden lub więcej portów.

3. Port w punktach PEL oraz PL wykonany na kablu światłowodowym przyjmuje oznaczenie od cyfry rzymskiej światłowodowego panela rozdzielczego oraz portu panela np. III 21, XI 13.

§  708.

1. Kable telekomunikacyjne oraz światłowodowe pomiędzy punktami dystrybucyjnymi są numerowane zgodnie z wytycznymi zawartymi w rozdziale 3 i 4 niniejszego działu.

2. Kable okablowania poziomego nie są dodatkowo numerowane i przyjmują numery portów w PEL lub PL.

Oddział  2

Dokumentacja paszportyzacyjna

§ 709. Na paszportyzację sieci okablowania strukturalnego składają się następujące dokumenty:

1) ogólny plan umiejscowienia punktów dystrybucyjnych,

2) ogólny schemat połączeń punktów dystrybucyjnych sieci okablowania strukturalnego,

3) schemat sieci okablowania strukturalnego - budynkowego,

4) schemat okablowania strukturalnego - kondygnacji,

5) obrys szafy rozdzielczej,

6) karta zajętości panela rozdzielczego,

7) karta zajętości panela światłowodowego.

§ 710. W przypadku, gdy w skład okablowania strukturalnego wchodzi zasilanie dedykowane oprócz dokumentów wymienionych w § 709. do dokumentacji wchodzą:

1) schemat zasilania dedykowanego - kondygnacji,

2) schemat instalacji dedykowanej rozdzielni kondygnacyjnej,

3) opis obwodów elektrycznych zasilania dedykowanego.

§ 711. Ogólny plan umiejscowienia punktów dystrybucyjnych sporządza się w formie schematycznej z zaznaczeniem (dokładny adres) budynków, nazwami ulic, nr budynków oraz punktów dystrybucyjnych (głównego punktu dystrybucyjnego oraz pośrednich punktów dystrybucyjnych - budynkowych); wymiary arkusza planu są dowolne, ponieważ o przejrzystości decydują warunki planu. Przykładowy plan określono w załączniku nr 176.

§  712.

1. Schemat połączeń punktów dystrybucyjnych sporządza się w układzie blokowym z zaznaczeniem wszystkich punktów dystrybucyjnych, z podaniem adresu, kondygnacji, na której znajduje się punkt oraz wszystkimi kablami telekomunikacyjnymi i światłowodowymi łączącymi punkty.

2. Na ogólnym schemacie połączeń punktów dystrybucyjnych sieci okablowania strukturalnego wpisuje się tylko numery kabli, na które musi być założona dokumentacja zgodnie z wytycznymi zawartymi w niniejszej pracy.

3. Wymiary arkusza planu są dowolne, ponieważ o przejrzystości decydują warunki planu; przykładowy plan określono w załączniku nr 177.

§  713.

1. Schemat sieci okablowania strukturalnego - budynkowego sporządza się w układzie blokowym z zaznaczeniem wszystkich kondygnacji budynku, punktów dystrybucyjnych znajdujących się w budynku, z podaniem kondygnacji oraz wszystkich kabli łączących wszystkie punkty wewnątrz budynku z podaniem ich typów oraz długości.

2. Schemat musi być opisany, jakiego budynku dotyczy z podaniem dokładnego adresu.

3. Wymiary arkusza planu są dowolne, ponieważ o przejrzystości decydują warunki planu. Przykładowy plan określono w załączniku nr 178.

§  714.

1. Schemat okablowania strukturalnego kondygnacji prowadzi się w postaci schematów liniowych naniesionych na rzuty poszczególnych pięter budynku.

2. Na schemacie należy zaznaczyć umiejscowienie punktów dystrybucyjnych, przebieg poszczególnych kabli (z podaniem typu kabla) z uwzględnieniem sposobu ich ułożenia (rura PCV, listwa naścienna, koryto RKP, itp.), miejsca zamontowania punktu logicznego z podaniem jego numeru.

3. Na schemacie należy nanieść piony kablowe, z podaniem ilości kabli schodzących na niższą kondygnację oraz wchodzących na wyższą.

4. Na schemacie należy podać stosowane oznaczenia, nazwę obiektu, treść schematu, skale rzutu, nr rysunku, oraz osoby, które kreśliły i sprawdzały schemat. Przykładowy schemat został przedstawiony na załączniku nr 179.

§  715.

1. Obrys szafy rozdzielczej musi zawierać nazwę punktu dystrybucyjnego oraz jego lokalizacje.

2. Na obrysie muszą być podane typy sprzętów pasywnych użytych do budowy sieci okablowania strukturalne z podanym ich rozmieszczeniem w szafie oraz wielkości i typu szafy.

3. Na obrysie muszą być ponumerowane wszystkie panele rozdzielcze i panele światłowodowe.

4. Gdy punkt dystrybucyjny posiada więcej niż jedną szafę rozdzielczą obrysy szaf wykonuje się dla wszystkich szaf, z zachowaniem ciągłości numeracji sprzętu pasywnego zainstalowanych w tym punkcie.

5. Przykładowy obrys szafy rozdzielczej został określony w załączniku nr 180.

§ 716. Ewidencje zajętości paneli rozdzielczych prowadzi się na kartach zajętości paneli rozdzielczych, których wzory określają odpowiednio załączniki od 181 do 183.

§  717.

1. Ewidencje zajętości paneli światłowodowych prowadzi się na kartach zajętości paneli światłowodowych, których wzór określa załącznik nr 184.

2. W kartę zajętości panela światłowodowego wpisuje się nazwę punktu dystrybucyjnego, lokalizacje oraz typ i ilość złączy znajdujących się w panelu, numer panela oraz opis złączy z podaniem typu i numeru kabla, miejsca zakończenia oraz rodzaju transmisji.

3. Niezależnie od prowadzenia kart zajętości paneli światłowodowych zakłada się i prowadzi pozostałą dokumentacje na linie optotelekomunikacyjne zgodnie z wytycznymi zawartymi w rozdziale 75.

§  718.

1. Schemat zasilania dedykowanego kondygnacji prowadzi się w postaci schematów liniowych naniesionych na rzuty poszczególnych pięter budynku.

2. Na schemacie należy zaznaczyć rozdzielnie kondygnacyjną, przebieg poszczególnych kabli (z podaniem typu kabla) z uwzględnieniem sposobu ich ułożenia (rura PCV, listwa naścienna, koryto RKP itp.), miejsca zamontowania gniazd elektrycznych z zasilaniem gwarantowanym z podaniem jego numeru.

3. Na schemacie należy podać stosowane oznaczenia, nazwę obiektu, treść schematu, skale rzutu, nr rysunku, oraz osoby które kreśliły i sprawdzały schemat. Przykładowy schemat został określony w załączniku nr 185.

§  719.

1. Schemat wykonuje się w układzie blokowym jednokreskowym z podaniem numeru rozdzielni, miejsca lokalizacji, rodzajem systemu zasilania, zastosowanymi zabezpieczeniami, podziałem na obwody; przykładowy schemat został określony w załączniku nr 186.

§ 720. Opis obwodów elektrycznych wykonuje się w dwóch egzemplarzach, przy czym jeden zostaje umieszczony w rozdzielnicy kablowej a drugi wpina się do dokumentacji. Przykładowy opis został określony w załączniku nr 187.

§  721.

1. W skład dokumentacji wchodzą ponadto wyniki pomiarów powykonawczych.

2. Formy wydruków z pomiarów przyjmują formę dowolną, jest to spowodowane różnymi przyrządami pomiarowymi, które same generują raporty z pomiarów.

§  722.

1. Dokumentacja sieci okablowania strukturalnego jest zastrzeżona.

2. Pracownik prowadzący dokumentacje czuwa nad całością i aktualnym stanem dokumentacji oraz uzupełnia każdą zmianę w stanie sieci.

3. W przypadku stworzenia bazy elektronicznej do prowadzenia dokumentacji, która odzwierciedla wszystkie założenia niniejszej pracy, należy raz na pół roku aktualizować paszportyzacje w formie papierowej (wydruk lub aktualizacja ręczna).

4. Dokumentacja, która dotyczy jednego punktu dystrybucyjnego powinna być zebrana do jednej teczki i wtedy stanowi komplet dokumentacji punktu dystrybucyjnego.

DZIAŁ  XVII

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

§  723.

1. Do czasu wydania rozkazów, decyzji, wytycznych przewidzianych w niniejszym zarządzeniu zachowują moc rozkazy, decyzje, wytyczne wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, o ile nie są one sprzeczne z przepisami niniejszego zarządzenia, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego zarządzenia.

2. Dotychczas stosowane druki stosuje się do czasu wyczerpania posiadanych zapasów.

§  724.

1. Przepis § 239 ust. 1 pkt 4 stosuje się przez okres 3 lat od dnia wejścia niniejszego zarządzenia w życie wyłącznie do magazynów uzbrojenia i magazynów broni usytuowanych w nowo budowanych lub adaptowanych budynkach.

2. Przez okres 3 lat od dnia wejścia niniejszego zarządzenia w życie specjalne zabezpieczenie magazynów uzbrojenia i magazynów broni, z zastrzeżeniem ust. 1, polega na:

1) wstawieniu dwóch zamków w tym jednego patentowego (zamiast zamka patentowego można zastosować sztabę stalową zamykaną na kłódkę patentową);

2) założeniu w oknach siatek stalowych średnicy drutu nie mniejszej niż 1,5 mm i wielkości oczek do 25x25mm;

3) obiciu drzwi blachą stalową lub założeniu od strony wewnętrznej kraty ruchomej (o wymiarach, jak dla krat okiennych), zamykanej na kłódkę patentową. Sposób umocowania kraty drzwiowej powinien uniemożliwić jej zdjęcie po zamknięciu;

4) instalowaniu elektrycznych urządzeń alarmowych.

2a. 723 Termin, o którym mowa w ust. 2, w szczególności w odniesieniu do obiektów planowanych do zbycia, kierownicy jednostek organizacyjnych SG mogą zmienić w uzgodnieniu z Dyrektorem Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej.

§ 725. Tracą moc:

1) Zarządzenie Nr 35 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 6 listopada 1996 roku w sprawie sposobu gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej w zakresie sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej;

2) Zarządzenie Nr 39 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 11 grudnia 1996 r. w sprawie sposobu gospodarowania sprzętem kwaterunkowym stanowiącym mienie będące w zarządzie Straży Granicznej zmienione zarządzeniami Nr 57 z dnia 28 grudnia 1998 r., Nr 45 z dnia 20 września 1999 r. i Nr 10 z dnia 24 kwietnia 2001 r.;

3) Zarządzenie Nr 29 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 28 czerwca 2000 r. w sprawie sposobu gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej w zakresie gospodarki transportowej zmienione Nr 9 z dnia 2 marca 2001 r., Nr 5 z dnia 31 stycznia 2002 r., Nr 20 z dnia 10 maja 2002 r. i Nr 17 z dnia 7 maja 2003 r.;

4) Zarządzenie Nr 4 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 14 lutego 2001 r. w sprawie sposobu gospodarowania sprzętem inżynieryjno - technicznym stanowiącym mienie będące w zarządzie Straży Granicznej (Dz.Urz. KGSG Nr 1, poz. 1);

5) Zarządzenie Nr 5 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 14 lutego 2001 r. w sprawie prowadzenia gospodarki przedmiotami zaopatrzenia mundurowego w Straży Granicznej (Dz.Urz. KGSG Nr 2, poz. 2) zmienione zarządzeniem Nr 29 z dnia 10 września 2003 r.;

6) Zarządzenie Nr 30 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 9 października 2001 r. w sprawie gospodarowania pokojami internatowymi i gościnnymi w Straży Granicznej (Dz.Urz. KGSG Nr 6, poz. 21.);

7) Zarządzenie Nr 53 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 8 listopada 2002 r. w sprawie ogrzewania budynków i gospodarowania opałem w Straży Granicznej (Dz.Urz. KGSG Nr 5, poz. 59);

8) Zarządzenie Nr 25 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 7 sierpnia 2003 r. w sprawie gospodarowania nieruchomościami będącymi w trwałym zarządzie Straży Granicznej;

9) Decyzja Nr 55 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 22 września 1993 roku w sprawie wybrakowania sprzętu uzbrojenia i techniki specjalnej w Straży Granicznej oraz przekazywania złomu pochodzącego z wybrakowanego sprzętu do zakładów przerobu złomu;

10) Decyzja Nr 23 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 12 sierpnia 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania przy wybrakowaniu sprzętu żywnościowego w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej;

11) Decyzja Nr 2 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 16 stycznia 1997 r. w sprawie sposobu zaopatrywania kierowników jednostek organizacyjnych Straży Granicznej w sprzęt stołowy;

12) Decyzja Nr 72 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 4 grudnia 2001 roku w sprawie szczegółowych zasad gospodarki materiałami oraz sprzętem szkoleniowym, sportowym, kulturalno-oświatowym w Straży Granicznej (Dz.Urz. KGSG Nr 6, poz. 26);

13) Decyzja Nr 18 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 11 lutego 2003 roku w sprawie broni służbowej przydzielanej w Straży Granicznej i sposobu postępowania z tą bronią (Dz.Urz. KGSG Nr 1, poz. 14);

14) Wytyczne Nr 30 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 9 września 1997 r. w sprawie sposobu gospodarowania nieruchomościami będącymi w zarządzie Straży Granicznej;

15) Wytyczne Nr 41 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 12 października 1998 r. w spawie trybu postępowania i prowadzenia w Straży Granicznej pozabudżetowej działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości;

16) Wytyczne Nr 60 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 7 grudnia 1999 r. w sprawie zasad i trybu przyjmowania przez jednostki organizacyjne Straży Granicznej rzeczowych składników majątku do testowania i badań.

§ 726. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia podpisania, z tym że § 724 traci moc po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszego zarządzenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

PROTOKÓŁ STANU TECHNICZNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  2 ⁷²⁴

ZATWIERDZAM

...................................

Kierownik Jednostki Organizacyjnej

PROTOKÓŁ Nr .....

wybrakowania

Komisja powołana decyzją .....................................

Nr ....... z dn. ............. w składzie:

Przewodniczący: ..............................................

stanowisko, stopień, imię nazwisko

Członkowie: ..............................................

stanowisko, stopień, imię nazwisko

..............................................

stanowisko, stopień, imię nazwisko

w obecności przedstawiciela

..............................................................

po uprzednim zapoznaniu się z dokumentami

..............................................................

(nazwa i nr dokumentów)

dokonała wybrakowania nw. składników majątku ruchomego

..............................................................

(nazwa jednostki)

wyszczególnione w załączniku: ..........

Ogólna wartość wybrakowanego sprzętu i materiałów wynosi: ....

............................... zł

(słownie: ..................................................).

Podpisy członków komisji

...........................

...........................

...........................

...........................

miejscowość, data

ZATWIERDZAM

..................................

Kierownik jednostki organizacyjnej

Wykaz składników mienia planowane do zagospodarowania

(wyniku przeprowadzonej oceny przydatności do dalszego

wykorzystania w jednostce organizacyjnej)

Lp.	Jednostka	Oddział	Dział gospodarki materiałowo-technicznej	Nazwa sprzętu (urządzenia)	Nr ewidencyjny sprzętu (urządzenia)	Ilość	Cena jednostkowa	Kategoria użytkowania	Propozycja sposobu zagospodarowania

Przewodniczący komisji ...........................

Imię i nazwisko, podpis

Członkowie komisji ...........................

Imię i nazwisko, podpis

...........................

Imię i nazwisko, podpis

ZAŁĄCZNIK Nr  2A

  ⁷²⁵ ZATWIERDZAM

..................................

Kierownik Jednostki Organizacyjnej

PROTOKÓŁ Nr .........

Likwidacji/unieszkodliwienia

Komisja powołana decyzją .....................................

..................................................

Nr ...... z dn. .............. w składzie:

Przewodniczący: ..............................................

stanowisko, stopień, imię nazwisko

Członkowie: ..............................................

stanowisko, stopień, imię nazwisko

..............................................

stanowisko, stopień, imię nazwisko

w obecności przedstawiciela ..................................

................

po uprzednim zapoznaniu się z dokumentami ....................

..............................................................

(nazwa i nr dokumentów)

dokonała likwidacji nw. składników majątku ruchomego .........

..............................................................

(nazwa jednostki)

Lp.	Nazwa składników majątku ruchomego	J.m.	Przedstawiono do likwidacji		Unieszkodliwiono		Wartość	Dane o zaewidencjonowaniu
			Ilość	kat.	Ilość	kat.
1	2	3	4	5	6	7	8	9
1.
2.

Ogólna wartość zlikwidowanego sprzętu i materiałów wynosi: ...

............... zł (słownie: ...............................).

W wyniku likwidacji uzyskano (odzyskano):

Lp.	Nazwa sprzętu, wyposażenia, materiału	J.m.	Ilość	kat.	Cena jednostkowa	Dane o zaewidencjonowaniu
1	2	3	4	5	6	7
1.
2.

Uzyskany złom w ilości .......... kg oddano do składnicy złomu

na podstawie kwitu dostawy Nr ......

Podpisy członków komisji:

...........................

...........................

...........................

ZAŁĄCZNIK Nr  3 ⁷²⁶

ZATWIERDZAM ......................

.......................... Miejscowość, data

kierownik wewnętrznej komórki

/komórki/jednostki*

zaopatrującej/organizacyjnej

Protokół Nr .........

zdawczo-odbiorczy

Na podstawie .................................................

(Nr i nazwa decyzji lub innego dokumentu)

Komisja w składzie:

Przewodniczący: .......................

Członkowie: .......................

.......................

przy współudziale przekazujących obowiązki:

Zdający: .......................

Obejmujący: .......................

w dniach ......................dokonała przekazania obowiązków

na stanowisku ................................................

..............................................................

W czasie wykonywania czynności związanych z przekazaniem

mienia i dokumentacji materiałowo-finansowej oraz technicznej

stwierdzono jak niżej:

1. Stan działu gospodarki, oraz stan ilościowy i jakościowy

przekazanych rzeczowych składników majątkowych:

...........................................................

...........................................................

...........................................................

2. Stan dokumentacji materiałowo-finansowej i ewidencyjno-

rozliczeniowej:

...........................................................

...........................................................

...........................................................

3. Wynik porównania stanu rzeczywistego ze stanem ewidencyjnym

i stwierdzenie zgodności lub wykazanie braków i nadwyżek:

...........................................................

...........................................................

...........................................................

4. Stan techniczny sprzętu i wyposażenia:

...........................................................

...........................................................

...........................................................

5. Wyszczególnienie przekazanych i przyjętych dokumentów,

pieczęci, plombownic itp.:

...........................................................

...........................................................

...........................................................

6. Uwagi i spostrzeżenia oraz czynności wykonywane w czasie

przekazywania:

...........................................................

...........................................................

...........................................................

...........................................................

...........................................................

7. Wykaz załączników do niniejszego protokołu:

...........................................................

...........................................................

...........................................................

...........................................................

...........................................................

Podpisy

..................... ......................

(zdającego) (obejmującego)

Podpisy komisji:

.....................

.....................

.....................

Wykonano w .... egz.

*nie potrzebne skreślić

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK Nr  4

PROTOKÓŁ PRZYJĘCIA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  5

Rejestr zawartych umów, zamówień dostaw

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  6

KSIĄŻKA

ewidencji sprzętu oddanego do naprawy

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  7

KSIĄŻKA

konserwacji sprzętu

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  8

PROTOKÓŁ ROZKOMPLETOWANIA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  9

PROTOKÓŁ SKOMPLETOWANIA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  10

PROTOKÓŁ WYTWÓRCZOŚCI

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  11 ⁷²⁷

Normy należności sprzętu transportowego jednostek prowadzących gospodarkę transportową

Lp.	Jednostka organizacyjna;	Samochody patrolowe			Samochody terenowe		Samochody ciężarowo-osobowe		Mikro busy	Motocykle/ Motorowery	Pojazdy typu ATV	Skutery śnieżne	Łodzie patrolowe	Pojazdy specjalne			Samochody do przewozu zatrzymanych	Autobusy		Samochody ciężarowe		Pojazdy logistyczne		Przyczepy		Łącznie
	Grupa /podgrupa/ eksploatacyjna sprzętu transportowego	kat. A	kat. B	kat. C	kat. A	kat. B	o dmc do 2,5t.	o dmc przekracz 2,5t do 3,5t.						obserwacyjne	schengenbusy	inne		do 20 miejsc	powyżej 20 miejsc	o dmc do 3,5 t.	o dmc przekracz. 3,5 t.	o dmc do 3,5 t.	o dmc przekracz. 3,5 t.	transportowe	specjalne
1.	MORSKI OSG	29	58	22	34	4	11	15	24	32	23	2	0	1	6	3	7	2	2	6	5	18	5	7	33	349
2.	WARMIŃSKO-MAZURSKI OSG	14	45	15	49	9	12	8	15	60	34	0	2	12	4	0	5	2	3	2	3	2	6	1	4	300
3.	PODLASKI OSG	20	55	22	65	2	16	9	21	100	35	0	3	12	5	1	10	2	1	3	2	4	8	21	5	422
4.	NADBUŻAŃSKI OSG	20	54	28	58	3	11	12	20	155	56	18	17	31	3	2	14	2	3	3	2	8	2	7	21	550
5.	BIESZCZADZKI OSG	20	60	35	40	5	17	10	20	120	48	20	0	23	5	1	11	2	3	2	2	7	5	4	22	482
6.	ŚLĄSKO-MAŁOPOLSKI OSG	27	59	12	15	1	6	9	23	6	8	2	0	0	6	0	15	1	1	2	1	1	0	2	7	204
7.	Karpacki Ośrodek Wsparcia SG	4	14	0	4	0	2	7	8	2	1	0	0	1	0	0	0	1	2	2	1	2	3	1	0	55
8.	Ośrodek Szkoleń Specjalistycznych SG	3	16	1	12	0	3	7	8	0	17	12	0	1	0	0	0	5	3	1	4	2	2	4	4	105
9.	NADODRZAŃSKI OSG	38	72	11	12	1	10	16	35	6	4	1	0	0	6	1	22	4	1	5	3	4	1	1	5	259
10.	Centralny Ośrodek Szkolenia SG	7	15	3	8	0	3	3	7	10	3	1	5	0	0	0	0	1	2	1	3	5	0	1	5	83
11.	NADWIŚLAŃSKI OSG	26	95	6	10	6	12	10	35	5	2	0	0	0	3	5	11	4	1	5	1	3	0	3	2	245
RAZEM W SG		208	543	155	307	24	103	106	216	496	231	56	27	81	38	13	95	26	22	32	27	56	32	52	108	3054

Propozycja należności określona w tabeli obejmuje między innymi odpowiednio:

1. Samochody patrolowe:

- kat. A - małolitrażowe samochody osobowe do 5 miejsc klasy Fiat Panda/Seicento, Skoda Fabia itp.,

- kat. B - pozostałe samochody osobowe do 5 miejsc z napędem 4x2 klasy Skoda Octavia, VW Passat itp., przeznaczone do celów patrolowych i komunikacyjnych,

- kat. C - samochody osobowe do 5 miejsc z napędem 4x4 typu Fiat Panda 4x4, Skoda Yeti - przewidywane do patrolowania w zależności od warunków terenowych w rejonie działania placówek.

2. Samochody terenowe:

- kat. A - samochody patrolowe klasy Land Rover, Mercedes, Jeep,

- kat. B - samochody patrolowe o liczbie miejsc powyżej 5 z napędem 4x4 - zasadniczo przeznaczone dla pododdziałów specjalnych/odwodowych.

3. Samochody ciężarowo-osobowe - uniwersalne samochody ciężarowo-osobowe, sklasyfikowane według dopuszczalnej masy całkowitej, przeznaczone do przewozu osób i ładunków.

4. Mikrobusy - samochody osobowe od 6 do 9 miejsc siedzących, klasy VW Transporter/Caravelle, Renault Trafie, Daewoo Lublin.

5. Pojazdy specjalne - pojazdy obserwacyjne, Schengenbusy, pojazdy do prześwietlania bagaży, radary.

6. Samochody ciężarowe - sklasyfikowane według dopuszczalnej masy całkowitej pojazdów, przeznaczone do transportu ładunków.

7. Pojazdy logistyczne - sklasyfikowane według dopuszczalnej masy całkowitej pojazdów. Grupa obejmuje samochody osobowe, ciężarowe, sprzęt specjalistyczny przeznaczone do zabezpieczenia logistycznego realizowanych zadań.

W podgrupach wliczono odpowiednio samochody: sanitarne, izotermiczne, do przewozu psów, ciągniki rolnicze, koparko-ładowarki, samochody asenizacyjne, cysterny paliwa lub wody, warsztaty, podnośniki hydrauliczne, żurawie średniego udźwigu.

ZAŁĄCZNIK Nr  12 ⁷²⁸

................................................................................ (stempel jednostki wydającej) ZAŚWIADCZENIE NR ........../........... uprawniające do kierowania pojazdami Straży Granicznej Zaświadcza się, iż Pan (Pani) .................................................. ................................................................................ 1)* jest zatrudniony(a)/pełni służbę w ......................................... 2) spełnia wymagania w zakresie badań: a) lekarskich, o których mowa w art. 122 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - ważnych do dnia: .................................... b) psychologicznych, o których mowa w art. 124 ust. 2 w/w ustawy - ważnych do dnia: .......................................................................... 3) jest uprawniony(a) do kierowania pojazdami Straży Granicznej zgodnie z kategorią prawa jazdy: ......................................................... * - niepotrzebne skreślić

Zaświadczenie jest ważne wraz z posiadanym prawem jazdy kategorii: ......................................... seria, nr: .......................... .......................... (data i podpis) m.p.

Poszczególne strony zaświadczenia:

1. format A-7,

2. kolor biały,

3. papier określony w formacji (dobrze wykończony),

4. sposób wypełnienia:

Zaświadczenie uprawnia do kierowania pojazdami służbowymi Straży Granicznej uprzywilejowanymi w ruchu drogowym.

W celu wydania zaświadczenia należy wpisać:

- w pkt 1 - jednostkę organizacyjną Straży Granicznej, w której pracownik jest

zatrudniony/pełni służbę,

- w pkt 2 lit. a - termin ponownego lub kontrolnego badania lekarskiego,

- w pkt 2 lit. b - termin ponownego lub kontrolnego badania psychologicznego,

- w pkt 3 - kategorię /e prawa jazdy, na którą wydane zaświadczenie jest ważne.

Na stronie drugiej w rubrykach należy wpisać kategorie posiadanego przez pracownika prawa jazdy oraz jego serię i numer.

ZAŁĄCZNIK Nr  13

KSIĄŻKA KONTROLI PRACY

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  14

INSTRUKCJA W SPRAWIE ZASAD WYPEŁNIANIA KSIĄŻKI KONTROLI PRACY POJAZDU (ŁODZI, AGREGATU)

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  15

UMOWA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  16 ⁷²⁹

Czasookres użytkowania sprzętu transportowego

Lp.	Rodzaj sprzętu transportowego	Czasookres użytkowania
1.	Samochody patrolowo-szosowe kat A.	7 lat
	Samochody patrolowo-szosowe kat. B	10 lat
2.	Samochody patrolowo-terenowe kat. A	7 lat
	Samochody patrolowo-terenowe kat. B	12 lat
	Samochody patrolowo-terenowe kat. C	10 lat
3.	Mikrobusy	10 lat
4.	Autobusy do 20 miejsc	10 lat
5.	Autobusy powyżej 20 miejsc	12 lat
6.	Motocykle, pojazdy klasy ATV, skutery śnieżne	8 lat
7.	Samochody ciężarowe oraz pozostałe pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t	10 lat
8.	Samochody ciężarowe oraz pozostałe pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t	12 lat
9.	Łodzie patrolowe	10 lat

ZAŁĄCZNIK Nr  17

SKOROWIDZ

numerów rejestracyjnych pojazdów

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  18

KSIĄŻKA

Ewidencji indywidualnej pojazdów

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  19

DOWÓD TECHNICZNY POJAZDU MECHANICZNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  20

PLAN EKSPLOATACJI

sprzętu transportowego na rok

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  21

KSIĄŻKA

ewidencji wypadków drogowych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  22

PROTOKÓł

zdawczo - odbiorczy

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  23

KSIĄŻKA DYSPOZYTORA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  24

EWIDENCJA WYKORZYSTANIA LIMITU KILOMETRÓW NA ROK .....

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  25 ⁷³⁰

KSIĄŻKA EWIDENCJI PRACOWNIKÓW POSIADAJĄCYCH ZEZWOLENIA NA KIEROWANIE POJAZDEM UPRZYWILEJOWANYM LUB POJAZDEM PRZEWOŻĄCYM WARTOŚCI PIENIĘŻNE

Lp.	Nazwisko i imię	Prawo jazdy (kategoria i nr)	Nr zezwolenia	Zakres uprawnienia	Data wydania	Termin ważności badań:		Uwagi
						lekarskich	psychologicznych
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12

ZAŁĄCZNIK Nr  26

Rejestr wykonywanych obsług technicznych i napraw sprzętu transportowego

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  27

KARTA PRACY

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  28

KARTA

ewidencji obsług technicznych i napraw sprzętu transportowego

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  29

ARKUSZ WERYFIKACJI CZĘŚCI I ZESPOŁÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  30

KSIĄŻKA GŁÓWNA EWIDENCJI MPS

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  31

KSIĄŻKA

POMIARÓW I EWIDENCJI MATERIAŁÓW PĘDNYCH W ZBIORNIKACH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  32

KSIĄŻKA

EWIDENCJI PALIWA I SPRZĘTU DO MPS PRZY SPRZĘCIE TECHNICZNYM

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  33

SUMARIUSZ

efektywności zużycia MPS przez sprzęt techniczny

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  34

DZIENNIK ROZCHODU MPS

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  35

TALON MPS (SPRZĘTU)

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  36

ZESTAWIENIE ZUŻYCIA MPS

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  37

WNIOSEK O WYDANIE BRONI SŁUŻBOWEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  38

ZASADY

BEZPIECZNEGO POSŁUGIWANIA SIĘ BRONIĄ PALNĄ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  39

Wzór punktu do rozkazu o wydaniu broni służbowej funkcjonariuszowi, funkcjonariuszowi w służbie kandydackiej, któremu nie jest ona przydzielona

(w celu szkolenia lub służby).

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  40

ZAŚWIADCZENIE

o skierowaniu funkcjonariusza z bronią służbową i amunicją

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  41

ZASADY PRZECHOWYWANIA BRONI KRÓTKIEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  42

INSTRUKCJA WYDAWANIA BRONI I AMUNICJI

Z MAGAZYNU BRONI *

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  43

INSTRUKCJA WYDAWANIA BRONI I AMUNICJI Z MAGAZYNU PODODDZIAŁU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  44

KSIĄŻKA

wydawania (przyjmowania) broni służbowej i amunicji

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  45

WYKAZ

funkcjonariuszy, funkcjonariuszy służby kandydackiej przechowujących broń krótką

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  45A

  ⁷³¹ WYKAZ

Funkcjonariuszy zobowiązanych do przechowywania broni krótkiej odpowiednio:

Lp.	Imię i nazwisko	Nazwa broni	Seria, nr broni, rok produkcji	Dokładne określenie miejsce przechowywania (lub adres miejsca zamieszkania)	Uwagi

ZAŁĄCZNIK Nr  46

KSIĄŻKA

depozytów broni i sprzętu uzbrojenia

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  47

WYKAZ

funkcjonariuszy, funkcjonariuszy służby kandydackiej i numerów przydzielonej im broni

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  48

WYKAZ

ilościowy broni, amunicji i sprzętu

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  49

Notatka

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  50

SPRZĘT (MATERIAŁY) UZBROJENIA I TECHNIKI SPECJALNEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  51 ⁷³²

WARUNKI LOKALIZACJI OBIEKTÓW MAGAZYNOWYCH, W KTÓRYCH SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA, ZAKLASYFIKOWANE DO KLASY 1 PODKLASY 1.1 i 1.5 ORAZ DO KLAS 3 i 4.1

I.

Magazyny bazowe

1. Magazyny bazowe mogą być lokalizowane wyłącznie w wolno stojących obiektach, w bezpiecznych odległościach od innych obiektów usytuowanych w ich otoczeniu. Minimalną dopuszczalną odległością (L_d) od zagrażającego wybuchem magazynu bazowego w stosunku do innych obiektów w otoczeniu jest taka odległość, przy której nadciśnienie fali uderzeniowej (P_f) powstającej przy wybuchu zgromadzonego w magazynie ładunku o masie (M) nie przekracza wartości dopuszczalnych dla tych obiektów, określonych liczbowo w ust. 13 w tabeli 1.

2. Minimalne dopuszczalne odległości, o których mowa w ust. 1, określa się z uwzględnieniem:

1) masy netto magazynowanego ładunku materiałów wybuchowych i jego zdolności do generowania fali uderzeniowej;

2) konstrukcji obiektu magazynowego, obecności lub braku obwałowań;

3) ewentualnych uwarunkowań propagacji fali uderzeniowej wokół obiektu magazynowego;

4) wrażliwości materiałów wybuchowych znajdujących się w zagrożonym obiekcie, w stosunku do którego jest wyznaczana bezpieczna odległość;

5) zastosowanych dodatkowych zabezpieczeń obiektu magazynowego i pobliskich obiektów.

3. Zdolność danego materiału wybuchowego do generowania fali uderzeniowej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, określa porównawczo w stosunku do wzorcowego materiału wybuchowego (krystalicznego heksogenu) współczynnik zagrożenia (R_z).

Współczynnik R_z wyznacza się doświadczalnie w drodze badań modelowych lub oblicza według wzoru:

R_z = 4,71 x 10^-4 x (Q x V)^0,5

gdzie:

Q - oznacza ciepło wybuchu danego materiału wybuchowego w kJ/kg,

V - oznacza objętość właściwą produktów wybuchu danego materiału wybuchowego w dm³/kg.

4. Wrażliwość materiału wybuchowego, o której mowa w ust. 2 pkt 4, określa współczynnik wrażliwości (R_w) obliczany według wzoru:

R_w = (R_M x R_T)^0,5

gdzie:

R_M - oznacza - współczynnik wrażliwości mechanicznej danego materiału wybuchowego,

R_T - oznacza - współczynnik wrażliwości termicznej danego materiału wybuchowego.

5. Współczynniki R_M i R_T' o których mowa w ust. 4, są wyznaczane według wzorów:

1) R_M = 0,076 x (S_t x S_i)^0,5

gdzie:

S_t - oznacza dolną granica wrażliwości na tarcie danego materiału wybuchowego w N, oznaczoną według Polskiej Normy,

S_i - oznacza dolną granicę wrażliwości na uderzenie danego materiału wybuchowego w J, oznaczoną według Polskiej Normy;

2) R_T = 39,02 x log T_R/373

gdzie:

T_R - oznacza temperaturę rozkładu danego materiału wybuchowego w K, oznaczoną według Polskiej Normy.

6. Przy obliczaniu współczynnika R_w zgodnie z ust. 4 i 5, dodatkowo stosuje się następujące zasady:

1) jeżeli materiał wybuchowy ma współczynnik wrażliwości mechanicznej (R_M) mniejszy lub równy 1, współczynnik wrażliwości oprócz wartości liczbowej otrzymuje znak "M";

2) jeżeli materiał wybuchowy charakteryzuje się wrażliwością na uderzenie wyższą od 50 J i jednocześnie wrażliwością na tarcie wyższą od 353 N, do obliczenia współczynnika wrażliwości mechanicznej według wzoru określonego w ust. 5 pkt 1 przyjmuje się wartości S_i = 50 J i S_T = 353 N;

3) jeżeli materiał wybuchowy nie ulega rozkładowi przy ogrzewaniu do temperatury 673 K, do obliczania współczynnika wrażliwości termicznej według wzoru określonego w ust. 5 pkt 2 przyjmuje się wartość T_R = 673 K.

7. Równoważnik heksogenowy (G) wyrażony w kg wzorcowego heksogenu magazynowanego ładunku zdolnego do generowania przy wybuchu fali uderzeniowej wyznacza się doświadczalnie, w drodze badań modelowych, lub określa według wzoru:

G = R_z x M

gdzie:

M - oznacza masę netto materiału wybuchowego zawartego w magazynowanym ładunku w kg. W przypadku magazynowania w obiekcie kilku materiałów wybuchowych, do obliczeń według wzoru określonego w ust. 8 przyjmuje się sumę równoważników heksogenowych ich ładunków.

8. Nadciśnienie fali uderzeniowej (P_f) w kilopaskalach (kPa) jako funkcję odległości czoła fali (L) od miejsca ewentualnego wybuchu oraz równoważnika heksogenowego magazynowanego ładunku (G) określa się według wzoru:

P_f = 980 x (L x G^-1/3)^-1,89

lub wyznacza doświadczalnie w drodze badań modelowych.

9. W przypadku łącznego magazynowania materiałów wybuchowych zaliczonych do podklasy 1.1 lub 1.5 z innymi materiałami wybuchowymi i wyrobami wypełnionymi materiałem wybuchowym, przy wyznaczaniu minimalnych dopuszczalnych odległości (L_d), o których mowa w ust. 1, uwzględnia się sumę równoważników heksogenowych magazynowanych ładunków.

10. Obiekt magazynowy, w którym jest przechowywany materiał wybuchowy w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowany do klasy 3 lub 4.1 materiałów niebezpiecznych, może być traktowany jako niestwarzający zagrożenia z tytułu generowania fali uderzeniowej, jeżeli spełnione są następujące warunki:

1) lokalizacja i konstrukcja magazynu wykluczają możliwość zainicjowania jego zawartości w przypadku wybuchu w sąsiednich obiektach zawierających ładunki materiału wybuchowego;

2) w czasie magazynowania przestrzegane są specjalne warunki bezpieczeństwa określone przez przedsiębiorcę, uniemożliwiające wybuch magazynowanego ładunku w przypadku pożaru w obiekcie magazynowym.

11. Obiekty magazynów bazowych dzieli się na:

1) nieobwałowane;

2) obwałowane.

12. Na równi z obiektami magazynowymi obwałowanymi traktuje się:

1) obiekty magazynowe osłonięte murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, o podobnej skuteczności;

2) obiekty magazynowe, których elementy konstrukcyjne gwarantują zlokalizowanie skutków ewentualnego wybuchu magazynowanego ładunku w obrębie tego obiektu, w tym zabezpieczają przed przeniesieniem wybuchu na materiały wybuchowe znajdujące się w sąsiednich pomieszczeniach lub obiektach, jeżeli są osłonięte odpowiednimi osłonami od strony przegród odciążających.

13. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej (P_f) dla różnych obiektów, w stosunku do których jest wyznaczana bezpieczna odległość od magazynu bazowego, określa tabela 1.

Tabela 1. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej dla różnych obiektów

Lp.	Rodzaj zagrożonego obiektu, w stosunku do którego jest wyznaczana bezpieczna odległość	Dopuszczalna wielkość nadciśnienia fali uderzeniowej (Pf)
1.	Magazyny materiałów i przedmiotów wybuchowych w opakowaniach transportowych, budynki produkcyjne bez stałej obsady	80 kPa
2.	Budynki do produkcji materiałów wybuchowych typu bunkrowego ze stałą obsadą i obiekty towarzyszące oraz magazyny półfabrykatów	60 kPa
3.	Budynki produkcyjne inne niż wymienione w lp. 1 i 2, w tym obiekty do produkcji materiałów wybuchowych, obiekty o przeznaczeniu higieniczno-sanitarnym, laboratoryjne, pomocnicze, drogi dojazdowe do zakładu, ogrodzenia zewnętrzne zakładów, lokalne drogi poza obszarem zabudowanym, napowietrzne linie wysokiego napięcia	35 kPa
4.	Obiekty niewymienione w lp. 1-3, w tym:
	1) obszar zabudowy rozproszonej	5 kPa
	2) obszar zabudowy zwartej	3 kPa
	3) autostrady i drogi o dużym natężeniu ruchu	3 kPa
5.	Obiekty użyteczności publicznej, w których gromadzi się duża liczba ludzi, takie jak: miejsca kultu, szpitale, placówki oświatowo-wychowawcze, place i hale targowe, obiekty rekreacyjno-sportowe itp.	1 kPa

14. Minimalną dopuszczalną odległość w metrach (L_d) od nieobwałowanego obiektu magazynowego do innych zagrożonych obiektów określa się według wzoru:

L_d = 38,25 x P_f^-0,529 x G^1/3

lub wyznacza doświadczalnie w drodze badań modelowych, uwzględniając kryteria określone w ust. 13 w tabeli 1.

15. Minimalną dopuszczalną odległość w metrach (L_d) od obwałowanego obiektu magazynowego do innych zagrożonych obiektów określa się według wzorów:

1) przy odległości powyżej 10 m do 80 m:

L_d = 14,96 x P_f^-0,629 x G^0,396;

2) przy odległości powyżej 80 m do 500 m:

L_d = 3,693 x P_f^-1 x G^0,63 + 27,1;

3) przy odległości powyżej 500 m - według wzoru określonego w ust. 14 lub wyznacza doświadczalnie w drodze badań modelowych, uwzględniając kryteria określone w ust. 13 w tabeli 1.

16. Za odległość pomiędzy obiektami magazynowymi i wskazanymi w ust. 13 w tabeli 1 zagrożonymi obiektami przyjmuje się najmniejszą odległość pomiędzy ścianami budynków lub pomiędzy ścianą magazynu a poboczem drogi.

17. Dla zagrożonych obiektów wymienionych w ust. 13 w tabeli 1 w lp. 1-3, w których znajdują się materiały wybuchowe o współczynniku wrażliwości (R_w) nie większym niż 2 lub nie większym niż 5 ze znakiem "M", minimalna dopuszczalna odległość od magazynu stwarzającego zagrożenie wynosi:

1) co najmniej 20 m, jeżeli równoważnik heksogenowy magazynowanego ładunku (G) wynosi nie mniej niż 10 kg i nie więcej niż 1.000 kg;

2) co najmniej 60 m, jeżeli równoważnik heksogenowy magazynowanego ładunku (G) wynosi ponad 1.000 kg, lecz nie więcej niż 5.000 kg;

3) odległość obliczoną według wzorów podanych w ust. 14 i 15, jeżeli równoważnik heksogenowy magazynowanego ładunku (G) wynosi ponad 5.000 kg.

18. W przypadku gdy obiekty wskazane w ust. 13 w tabeli 1 w lp. 1-3 są obwałowane, z uwzględnieniem ust. 12 pkt 1, obliczoną w odniesieniu do tych obiektów minimalną dopuszczalną odległość można zmniejszyć o 30%.

19. W przypadku magazynowania materiałów wybuchowych w wydzielonych pomieszczeniach (komorach) obiektu magazynowego, pomiędzy którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, minimalną dopuszczalną odległość oblicza się dla pomieszczenia, w którym znajduje się ładunek o największym równoważniku heksogenowym (G).

20. W przypadku gdy w wyniku wybuchu w magazynie bazowym jest możliwe miotanie ciężkich odłamków, minimalna dopuszczalna odległość tego magazynu w stosunku do obiektów wymienionych w tabeli 1 w lp. 1-3 wynosi co najmniej 180 m, w odniesieniu do obiektów wymienionych w lp. 4 - co najmniej 275 m, a w odniesieniu do obiektów wymienionych w lp. 5 - co najmniej 400 m.

II.

Magazyny podręczne

1. W magazynach podręcznych mogą być przechowywane materiały wybuchowe i wyroby wypełnione materiałem wybuchowym zaklasyfikowane do klasy 1 podklasy 1.1 i 1.5 oraz klasy 3 i 4.1 w ilościach netto nieprzekraczających wielkości podanych w tabeli 2, z zastrzeżeniem ust. 2.

Tabela 2. Ilości materiałów wybuchowych netto dopuszczone do przechowywania w magazynach podręcznych

Podklasa lub klasa zagrożenia	Grupa zgodności	Dopuszczalna masa netto materiału wybuchowego oraz dodatkowe uwarunkowania
1.1	A	1 kg
1.1	B	1 kg
1.1	C	25 kg
1.1 i 1.5	D	5 kg
1.1	E, F, J, L	w ilościach uzasadnionych z punktu bezpieczeństwa magazynu, stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
1.1	G	25 kg
3 i 4.1		25 kg

2. W przypadku magazynowania materiałów wybuchowych w wydzielonych pomieszczeniach lub komorach magazynu podręcznego, których konstrukcja zabezpiecza przed przeniesieniem się detonacji pomiędzy tymi pomieszczeniami lub komorami, w magazynie podręcznym można przechowywać nie więcej niż czterokrotność ilości wskazanych w tabeli 2.

3. Magazyn podręczny, o którym mowa w ust. 1, powinien odpowiadać następującym wymaganiom:

1) musi być zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu bez stałej obsady w budynku laboratoryjnym, budynku użytkowanym na cele przemysłowe lub w odrębnym obiekcie bez stałej obsady;

2) elementy konstrukcyjne oraz dodatkowe wyposażenie magazynu, jego komór lub poszczególnych pomieszczeń muszą w istotny sposób lokalizować i ograniczać skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanego niebezpiecznego towaru na otoczenie;

3) musi posiadać powierzchnie odciążające oraz osłony przed tymi powierzchniami, ograniczające rozrzut odłamków, wyrzut produktów gazowych spalania i oddziaływanie fali uderzeniowej.

4. Magazynów podręcznych, o których mowa w ust. 1, nie lokalizuje się w budynkach mieszkalnych oraz w obiektach użyteczności publicznej.

WARUNKI LOKALIZACJI OBIEKTÓW MAGAZYNOWYCH, W KTÓRYCH SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA, ZAKLASYFIKOWANE DO KLASY 1 PODKLASY 1.2, 1.3, 1.4, 1.6 ORAZ KLASY 9

I.

Magazyny bazowe

1. Minimalne dopuszczalne odległości (L_d) od magazynów bazowych w stosunku do innych obiektów znajdujących się w pobliżu, z zastrzeżeniem ust. 2, wyznacza się lub oblicza z uwzględnieniem masy netto materiału wybuchowego (G), zawartego w magazynowanych materiałach i przedmiotach wybuchowych, kierując się kryteriami określonymi w tabeli 1.

Tabela 1. Kryteria lokalizacji nieobwałowanych magazynów bazowych w stosunku do innych obiektów wymienionych w tabeli

Podklasa magazynowanego materiału wybuchowego	Dodatkowe warunki	Magazyny i obiekty produkcyjne zawierające materiał wybuchowy	Obiekty produkcyjne niezawierające materiału wybuchowego	Drogi dojazdowe i drogi lokalne	Autostrady i drogi o dużym natężeniu ruchu	Obszary zamieszkałe
1.2	przy wybuchu nie tworzą się ciężkie odłamki	min. 90 m	min. 90 m	Ld=39 x G^1/6	Ld = 58 x G^1/6
1.2	przy wybuchu mogą tworzyć się ciężkie odłamki	min. 135 m	min. 135 m	Ld=51 x G^1/6 min. 90 m	Ld = 76 x G^1/6 min. 135 m
1.3	ładunki do 1.000 kg	nie jest wymagane wyznaczanie minimalnych bezpiecznych odległości, muszą być jednak zachowane środki bezpieczeństwa, aby nie zachodziło oddziaływanie na zewnątrz obiektu lub zachodziło tylko w wybranym kierunku
1.3	ładunki ponad 1.000 kg	Ld=3,2 x G^1/3 min. 40 m	Ld=6,4 x G^1/3 min. 60 m	Ld=4,3 x G^1/3 min. 40 m	Ld = 6,4 x G^1/3 min. 60 m
1.4 i 1.6	ładunki do 1.000 kg	nie jest wymagane wyznaczanie minimalnych bezpiecznych odległości
1.4 i 1.6	ładunki ponad 1.000 kg	min. 10 m	min. 10 m	min. 15 m	min. 15 m	min. 15 m

2. Przy ustalaniu lokalizacji magazynów bazowych przedmiotów wybuchowych zaklasyfikowanych do klasy 9 nie jest wymagane wyznaczanie minimalnych bezpiecznych odległości.

3. W przypadku przechowywania materiałów wybuchowych w obwałowanym magazynie bazowym, minimalne odległości, wyznaczone stosownie do ust. 1, można zmniejszyć o 30%. Jeżeli obiekt zagrożony, w stosunku do którego wyznaczana jest bezpieczna odległość, jest obwałowany, osłonięty dodatkowymi murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, obliczoną bezpieczną odległość można zmniejszyć o 50%.

4. W przypadku magazynowania materiałów wybuchowych w wydzielonych komorach lub pomieszczeniach obiektu magazynowego, pomiędzy którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji lub spalania, przy obliczaniu bezpiecznej odległości zgodnie z ust. 1 bierze się pod uwagę to pomieszczenie (komorę), które wymaga większej odległości.

II.

Magazyny podręczne

1. Materiały wybuchowe zaliczone do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 mogą być przechowywane w magazynach podręcznych w ilości podanej w tabeli 2.

Tabela 2. Ilości materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 dopuszczone do przechowywania w magazynach podręcznych

Podklasa zagrożenia	Grupa zgodności	Dopuszczalna ilość oraz dodatkowe uwarunkowania
1.2	B	1 kg netto
1.2	C	40 kg brutto
1.2	D	5 kg netto
1.2	G	50 kg brutto
1.2	E, F, H, J, L	w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia
1.3	H, J, L	bezpieczeństwa magazynu, stosownie do zapisu w karcie
1.4	E, F, L	oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
1.3	C	40 kg brutto
1.3	G	80 kg brutto
1.4	B	1 kg netto
1.4	C	50 kg brutto
1.4	D	50 kg brutto
1.4	G	100 kg brutto
1.4	S	100 kg brutto
1.6	N	100 kg brutto

2. Magazyny podręczne powinny być zlokalizowane wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu bez stałej obsady lub w odrębnym obiekcie;

ZAŁĄCZNIK Nr  52

NORMY UŻYTKOWANIA SPRZĘTU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  53 ⁷³³

ZASADY PRZECHOWYWANIA AMUNICJI I MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH W JEDNYM POMIESZCZENIU MAGAZYNOWYM

1. W jednym obiekcie magazynowym nie przechowuje się materiałów wybuchowych i amunicji, zaklasyfikowanych w klasie 1 do różnych grup zgodności oraz materiałów zaklasyfikowanych do klasy 1 z materiałami zaklasyfikowanymi do klasy 3, 4.1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

2. Materiały wybuchowe i amunicja należące do grup zgodności C, D, E, G i S mogą być przechowywane razem.

3. Dopuszcza się przechowywanie w tym samym obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do grup zgodności A lub B oraz materiałów wybuchowych zaliczonych do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem przeznaczenia do przechowywania materiałów wybuchowych z grupy zgodności A lub B oddzielnego pomieszczenia, zamkniętego i skonstruowanego w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z tego pomieszczenia na pozostałe pomieszczenia obiektu magazynowego, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. W magazynach podręcznych materiały wybuchowe z grupy zgodności A lub B mogą być przechowywane w tym samym pomieszczeniu magazynowym z materiałami wybuchowymi zaliczonymi do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem umieszczenia ich w metalowej skrzyni lub metalowej szafie, zamkniętych i skonstruowanych w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z wnętrza skrzyni lub szafy na inne materiały wybuchowe znajdujące się w pomieszczeniu.

ZAŁĄCZNIK Nr  54

ZAKRES I CZĘSTOTLIWOŚĆ PROWADZENIA PRZEGLĄDÓW PRZEZ OSOBY FUNKCYJNE PODODDZIAŁU

(GRANICZ. JEDN. ORGAN.)

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  55

NORMY PRACOCHŁONNOŚCI OBSŁUG TECHNICZNYCH I REMONTÓW BRONI STRZELECKIEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  56 ⁷³⁴

WYKAZ

Jednostek organizacyjnych Straży Granicznej przeprowadzających wybrakowania broni strzeleckiej na rzecz innych jednostek organizacyjnych SG

Lp.	Nazwa jednostki organizacyjnej przeprowadzającej wybrakowanie broni strzeleckiej	Nazwa jednostek organizacyjnych na rzecz których świadczone są usługi w zakresie wybrakowania broni strzeleckiej	Uwagi
1.	Warsztat rusznikarski Nadodrzańskiego OSG w Krośnie Odrzańskim	- Śląski OSG w Raciborzu - Sudecki OSG w Kłodzku - Łużycki OSG w Lubaniu - Pomorski OSG w Szczecinie - COS SG w Koszalinie
2.	Warsztat rusznikarski Bieszczadzkiego OSG w Przemyślu	- Nadbużański OSG w Chełmie - Karpacki OSG w Nowym Sączu
3.	Warsztat rusznikarski Warmińsko-Mazurskiego OSG w Kętrzynie	- Podlaski OSG w Białymstoku - Morski OSG w Gdańsku - Nadwiślański OSG w Warszawie

ZAŁĄCZNIK Nr  57

PROTOKÓŁ

KOMISYJNEGO ZAŁADUNKU ZŁOMU SPECJALNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  58

Sprawozdanie

z wykorzystania limitu amunicji i środków pozoracji

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  59

KARTA ROZCHODU AMUNICJI

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  60

WYKAZ Nr .........

rozdzielczo-zdawczy amunicji *

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  61 ⁷³⁵

ZATWIERDZAM

....................

PROTOKÓŁ Nr .............

sporządzony w dniu ..............20....r. przez

....................................................

(osobę prowadzącą ewidencję)

na podstawie załączonych dokumentów ................ niżej

wymieniona amunicja (środki pozoracji) została zużyta

w czasie od ........ do ........ i należy ją zdjąć z

ewidencji.

Lp.	Rodzaj amunicji	J.m.	Zdjąć z ewidencji						Numer partii amunicji	Uwagi
			Na szkolenie		Na przestrzeliwanie broni		Razem
			I	II	I	II	I	II
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11

Za zgodność

..................... ...................... ................

kierownik wewnętrznej przełożony magazyniera pieczęć i podpis

komórki zaopatrującej (jeżeli nie jest to osoby

kierownik wewnętrznej sporządzającej

komórki zaopatrującej)

ZAŁĄCZNIK Nr  62

ZAPOTRZEBOWANIE - ROZLICZENIE Nr ... .

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  63

PROTOKÓŁ

ZUŻYCIA -WYBRAKOWANIA - ZNISZCZENIA*

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  64

WYKAZ

przechowywanych próbek materiałów wybuchowych *

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  65

KSIĄŻKA

obrotu materiałami szkoleniowymi

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  66

KSIĄŻKA

ewidencji wydanej do służby broni i sprzętu

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  67

KSIĄŻKA

kont osobistych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  67A ⁷³⁶

Wykaz sprzętu techniki specjalnej ewidencjonowanego centralnie

1. Kamizelki kuloodporne.

2. Hełmy kuloodporne.

3. Latarki oświetleniowe.

4. Maski Przeciwgazowe (nowo zakupione).

5. Odzież ochronna (nowo zakupiona).

6. Odzież ochronna lekka.

7. Kolczatki drogowe z kpl. znaków drogowych.

8. Tarczki "STOP".

9. Gogle noktowizyjne.

10. Noktowizory obserwacyjne.

11. Tarcze kuloodporne.

12. Oświetlenie taktyczne.

13. Celowniki specjalne.

14. Kajdanki szczękowe.

15. Prowadnice dla nieletnich.

16. Pasy obezwładniające.

17. Pałka gumowa (wielofunkcyjna).

18. Lornetka obserwacyjna.

19. Luneta obserwacyjna.

20. Kask ochronny z osłoną twarzy.

21. Tarcza ochronna.

ZAŁĄCZNIK Nr  68

KARTA KONT OSOBISTYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  69

METRYKA

stanu jakościowego broni

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  70 ⁷³⁷

ZAPOTRZEBOWANIE

na druki zabezpieczone do komórki merytorycznej - ................................... (np. Zarząd Graniczny KGSG) dla .............................................. (np. Wydziału Granicznego BOSG)

Lp.	Indeks	Nazwa druku	Stan na dzień 01.01.20...r.	Przychód	Rozchód	Stan na dzień 31.12.20... r.	Zużycie roczne	Potrzeby na rok 20.... r.	Potrzeby na rok 20.... r.

ZAŁĄCZNIK Nr  71 ⁷³⁸

ZAPOTRZEBOWANIE

na wydawnictwa topograficzne do komórki merytorycznej -.......

(np. Zarząd Graniczny KGSG)

dla ............... (np. Wydziału Granicznego BOSG)

Lp.	Indeks	Rodzaj wydawnictwa	Skala mapy	Godło mapy	Stan na dzień 01.01.20...r.	Przychód	Rozchód	Stan na dzień 31.12.20...r.	Zużycie roczne	Potrzeby na rok 20... r.	Potrzeby na rok 20... r.

ZAŁĄCZNIK Nr  71A ⁷³⁹

Wykaz stosowanych nazw i symboli druków w komórce merytorycznej -...... (np. Zarząd Graniczny KGSG)

Lp.		Nazwa druku	Warunki techniczne						Użytkownik
	Symbol katalogowy		Postać wydawnicza	Format	Papier			Inne dane
					Rodzaj	Klasa	g/m^2

1. Postać wydawnicza - np. książka 100 kart, blok 50 kart.

2. Format - wymiary liniowe druku (np.: A-4 poziomy) określające jego powierzchnię.

3. Rodzaj papieru - np.: papier offsetowy, karton, itp.

4. Klasa papieru - np.: klasa III

5. Gramatura papieru - np.: 80g, 70g, 250g.

6. Inne dane - dodatkowe informacje dotyczące rodzaju i trybu oprawy (np.: twarda równo cięta, całopłócienna, blok szyty, klejony itp.) oraz specjalnego znaczenia formularze (np.: seria i numer przy drukach ścisłego zarachowania)

7. Użytkownik - np.: Wydziały Graniczne OSG, Sekcja Techniki Specjalnej OSG.

ZAŁĄCZNIK Nr  72

KARTA Nr .........

wyposażenia osobistego funkcjonariusza służby kandydackiej

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  73

KARTA Nr .........

wyposażenia osobistego funkcjonariusza w służbie przygotowawczej/stałej

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  74

KARTA Nr .........

wyposażenia osobistego pracownika cywilnego

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  75

KARTA WYPOSAŻENIA PSA (KONIA)* SŁUŻBOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  76

Wykaz potrąceń z równoważnika mundurowego za przedmioty umundurowania pobrane z magazynu akonto równoważnika

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  77

KARTA ZAOPATRZENIA MUNDUROWEGO NR ..........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  78 ⁷⁴⁰

Protokół przeklasyfikowania Nr .......

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  79 ⁷⁴¹

MELDUNEK EN-1

O STANIE NIERUCHOMOŚCI

ZA OKRES OD ...... DO ......

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  80

MELDUNEK EN - 2

O ZMIANACH W EWIDENCJI NIERUCHOMOŚCI

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  81 ⁷⁴²

ALBUM EWIDENCJI NIERUCHOMOŚCI ......................................ODDZIAŁU STRAŻY GRANICZNEJ w .........................................

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  81A ⁷⁴³

Warszawa, dnia .............

ZATWIERDZAM

....................................

Komendant Oddziału

/Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej

MELDUNEK

o lokalach mieszkalnych, realizacji pomocy finansowej na

budownictwo mieszkaniowe i świadczeń wynikających z prawa do

lokalu mieszkalnego za okres od ........ r. do ......... r.

A - UZYSK LOKALI MIESZKALNYCH.

Wyszczególnienie	Stan lokali na dzień poprzedzający okres sprawozdawczy	Uzysk w okresie sprawozdawczym od .... r. do .... r.
Lokale mieszkalne

I - ZA NAKŁADY INWESTYCYJNE.

Lp.	Wyszczególnienie	Liczba mieszkań	Miejscowość
1.	W realizacji własnej
2.	Za przekazane udziały
3.	Inne (jakie)
RAZEM:

II - BEZ NAKŁADÓW INWESTYCYJNYCH.

Lp.	Wyszczególnienie	Liczba mieszkań	Miejscowość
1.	Od organów adm. państw.
2.	Z powsz. budów, mieszk.
3.	Indywid. bud. mieszk.
4.	Z innych źródeł: (podać jakich)
RAZEM:

B - UBYTKI LOKALI MIESZKALNYCH.

Lp.	Wyszczególnienie	Liczba mieszkań	Miejscowość
1.	Przekazane organom adm. państw.
2.	Ubytki fizyczne (rozbiórka, adaptacja na inne cele)
3.	Zwrócone właścicielom
4.	Skreślone z ewidencji z in. powodów (wym. jakich)
RAZEM:

STAN LOKALI NA DZIEŃ SPRAWOZDAWCZY

Ilość wszystkich lokali będących na ewidencji	Liczba lokali w budynku		Liczba lokali w strażnicach
	Lokale mieszkalne	Kwatery tymczasowe	Lokale mieszkalne	Kwatery tymczasowe

W TYM:

Ogółem	W adm. własnej	W adm. zleconej	Komunalne w dysp. SG	MON w dysp. SG	Inne w dysp. SG	Na ewidencji bez dysp. SG

PRZYDZIAŁ LOKALI MIESZKALNYCH

Wyszczególnienie	Ilość lokali	Kategoria M
Przydzielono lokali mieszkalnych
Przydzielono tymczasowych kwater

LICZBA LOKALI ZAJMOWANYCH PRZEZ:

Wyszczególnienie	W adm. własnej	W adm. zleconej	Komunalne w dysp. SG	MON w dysp. SG	Inne w dysp. SG	Na ewidencji bez dysp. SG
Funkcjonariuszy Straży Granicznej
Emerytów i renc. z ustawy o SG
Emerytów i renc. z ustawy o zakw. SZ
Osoby nieuprawnione
RAZEM:

C - INFORMACJE DOTYCZĄCE GOSPODARKI MIESZKANIOWEJ.

I - POTRZEBY MIESZKANIOWE

Wyszczególnienie	Oczekujących na przydział I raz	Oczekujących na poprawę warunków mieszkaniowych
Funkcjonariusze SG uprawnieni do lokalu mieszkalnego
Emeryci i renciści
RAZEM:

II - LICZBA LOKALI BLOKOWANYCH PRZEZ:

Wyszczególnienie	Ilość	Miejscowość
Przeniesionych służbowo do innej miejscowości
Innych (wymień jakich)
RAZEM:

III - LICZBA LOKALI NIEZASIEDLONYCH

Wyszczególnienie	Ilość	w budynkach mieszkalnych	na strażnicach	Miejscowość
M - 1
M - 2
M - 3
RAZEM:

D - REALIZACJA UPRAWNIEŃ DO POMOCY FINANSOWEJ NA BUDOWNICTWO

MIESZKANIOWE

Wyszczególnienie	Wydano decyzji	Na kwotę	Zrealizowano decyzji	Na kwotę
Funkcjonariusze SG
Emeryci i renciści
RAZEM:

E - REALIZACJA ŚWIADCZEŃ Z TYTUŁU PRAWA DO LOKALU

MIESZKALNEGO.

Wyszczególnienie Wydano decyzji	Uprawnieni do lokalu mieszkalnego
	Ilość osób	Kwota
Równoważnik za brak lokalu 100%
Równoważnik za brak lokalu 50%
Równoważnik za remont lokalu (funkcjonariusze)
Równoważnik za remont lokalu (emer. i renc.)
Zwrot kosztów dojazdu
Koszty zakwater. tymcz. w przypadku funkc. oddel.
RAZEM:

Wyszczególnienie Zrealizowano decyzji	Uprawnieni do lokalu mieszkalnego
	Ilość osób	kwota
Równoważnik za brak lokalu 100%
Równoważnik za brak lokalu 50%
Równoważnik za remont lokalu (funkcjonariusze)
Równoważnik za remont lokalu (emer. i renc.)
Zwrot kosztów dojazdu
Koszty zakwater. tymcz. w przypadku funkc. oddel.
RAZEM:

F - REALIZACJA BUDŻETU

Lp.	Treść	Plan finansowy	Wykonanie *
1.	Równoważniki pieniężne wypłacone funkcjonariuszom za remont lokalu
2.	Równoważniki pieniężne wypłacone emerytom i rencistom za remont lokalu
3.	Równoważniki pieniężne wypłacone funkcjonariuszom za brak lokalu
4.	Pomoc finansowa wypłacona funkcjonariuszom, emerytom i rencistom
5.	Zwrot kosztów dojazdu
6.	Koszty zakwaterowania tymczasowego
Ogółem

* - kwota zrealizowana od początku roku

G - ILOŚĆ OSÓB UPRAWNIONYCH DO ŚWIADCZEŃ Z TYTUŁU PRAWA DO

LOKALU MIESZKALNEGO

Wyszczególnienie	Funkcjonariuszy	Emerytów i rencistów

H - ILOŚĆ POSIADANYCH MIEJSC HOTELOWO - INTERNATOWYCH.

Wykonał: ................ Akceptuję

Organ finansowy ................ .................

ZAŁĄCZNIK Nr  82

KSIĄŻKA EWIDENCJI NIERUCHOMOŚCI

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  83

REGULAMIN POSTĘPOWANIA PRZETARGOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  84

ZAWIADOMIENIE

O ZAWARTYCH UMOWACH NAJMU, DZIERŻAWY LUB UŻYCZENIA NIERUCHOMOŚCI LUB ICH CZĘŚCI BĘDĄCYCH W TRWAŁYM ZARZĄDZIE STRAŻY GRANICZNEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  85

NORMY NALEŻNOŚCI OPAŁU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  86

WYKAZ

DODATKÓW DO NALEŻNOŚCI PODSTAWOWEJ OPAŁU NA OGRZEWANIE

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  87 ⁷⁴⁴

KWESTIONARIUSZ OPAŁOWY

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  88

SPRAWOZDANIE

zużycia opału w okresie ......... do .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  89

KATALOG SPRZĘTU KWATERUNKOWEGO POMIESZCZENIOWEGO UJĘTY W ZESTAWACH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  90 ⁷⁴⁵

KATALOG SPRZĘTU KWATERUNKOWEGO POMIESZCZENIOWEGO NIEUJĘTY W ZESTAWACH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  91 ⁷⁴⁶

KATALOG SPRZĘTU KWATERUNKOWEGO POLOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  92 ⁷⁴⁷

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  93

Wysokość limitów finansowych dla zestawów sprzętu kwaterunkowego

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  94 ⁷⁴⁸

TABELA NALEŻNOŚCI SPRZĘTU KWATERUNKOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  95

SPRAWOZDANIE ROCZNE

O STANIE ILOŚCIOWYM SPRZĘTU KWATERUNKOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  96

TABELA ZAPASU SPRZĘTU POLOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  97 ⁷⁴⁹

TABELA POTRZEB SPRZĘTU INŻYNIERYJNO-TECHNICZNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  98

SPRAWOZDANIE ROCZNE

O STANIE ILOŚCIOWYM SPRZĘTU INŻYNIERYJNO-TECHNICZNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  99

NORMATYWY OKRESÓW MIĘDZYOBSŁUGOWYCH, ŚREDNIA PRACOCHŁONNOŚĆ OBSŁUG SPRZĘTU INŻYNIERYJNO-TECHNICZNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  100

PLANOWANIE EKSPLOATACJI, NORMY PRZEBIEGÓW DO NAPRAW GŁÓWNYCH I UŻYTKOWANIA SPRZĘTU INŻYNIERYJNO-TECHNICZNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  101

Zasady określania ubytków naturalnych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  102

Wykaz sprzętu kuchennego występującego w punkcie żywienia

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  103

Wykaz sprzętu stołowego występującego jako wyposażenie indywidualnie dla:

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  104

Wykaz sprzętu występującego w magazynie żywnościowym w jednostkach prowadzących żywienie we własnym zakresie

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  105

Wykaz sprzętu stołowego występującego w pomieszczeniach:

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  106

Wykaz sprzętu kuchennego występującego w:

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  107

Wykaz sprzętu stołowego występującego w:

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  108

Wykaz sprzętu stołowego występującego w:

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  109

Wykaz sprzętu stołowego i kuchennego występującego w:

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  110

Wykaz sprzętu kuchennego występującego w jednostkach posiadających psy służbowe

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  111

Wykaz wyposażenia indywidualnego funkcjonariuszy SG

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  112

Wykaz sprzętu gastronomiczno-chłodniczego występującego w punkcie żywienia

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  113

Tabela sprzętu służby żywnościowej oraz okresu jego używalności

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  114

ZESTAWIENIE

kwartalnych ubytków eksploatacyjnych w punkcie żywienia

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  115

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  116

Wzór opakowania próbki szkoleniowej substancji narkotycznej

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  117

Wzór kart rejestru próbek szkoleniowych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  118

Wzór kart książki wydawania (przyjmowania) próbek szkoleniowych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  119

RESURSY MIĘDZYREMONTOWE I DOCELOWEJ EKSPLOATACJI SILNIKÓW SPALINOWYCH, SPRĘŻAREK I PRZEKŁADNI NAPĘDU GŁÓWNEGO JEDNOSTEK PŁYWAJĄCYCH SG

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  120

WYKAZ PRAC REMONTOWYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  121

PROTOKÓŁ PRZEKAZANIA JEDNOSTKI PŁYWAJĄCEJ DO REMONTU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  122

PROTOKÓŁ Nr _______

oględzin podwodnej części kadłuba w doku

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  123

PROTOKÓŁ ZDAWCZO-ODBIORCZY ODBIÓR JEDNOSTKI PO REMONCIE

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  124

PROTOKÓŁ ZDAWCZO-ODBIORCZY

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  124a

  ⁷⁵⁰ KARTA EWIDENCYJNA UŻYTKOWNIKA NR .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  124b

  ⁷⁵¹ REJESTR KART EWIDENCYJNYCH UŻYTKOWNIKA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  125

PLAN PRACY

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  126

ZESTAWIENIE

materiałów zużytych do napraw serwisowych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  127

KARTA NARZĘDZIOWA IMIENNA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  128

KARTA ZUŻYCIA ZESTAWU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  129

PROTOKÓŁ Nr ........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  130

OPIS KOMPLETU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  131

PROTOKÓŁ Nr ........

odbioru sprzętu z naprawy

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  132

KARTA EWIDENCYJNA ABONENTA Nr .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  133

KARTA POMIARÓW ELEKTRYCZNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  134

KARTA PRZEBIEGU ŁĄCZY

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  135

KARTA ZAJĘTOŚCI KABLA MAGISTRALNEGO NR .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  136

KARTA ZAJĘTOŚCI KABLA ROZDZIELCZEGO NR ......

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  137

KARTA ZAJĘTOŚCI KABLA ......... Nr .....

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  138

PASZPORT NR .........

KANALIZACJI KABLOWEJ .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  139

KSIĄŻKA EWIDENCJI SIECI KABLOWEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  140

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  141

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  142

PASZPORT NR .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  143

PASZPORT Nr ............

ROZDZIELNICY, SZAFKI, KASETY^*)

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  144

Szczegółowy plan przebiegu kabli rozdzielczych.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  145

Ogólny plan przebiegu kabli rozdzielczych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  146

Szczegółowy plan przebiegu kabli międzycentralowych, magistralnych ...

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  147

Ogólny plan przebiegu kabli międzycentralowych, magistralnych, pośrednich i międzyszafkowych.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  148

Schemat instalacji teleinformatycznej budynku (pion).

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  149

Plany przebiegu kanalizacji kablowej.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  150

Przykłady obrysów szafek kablowych i rozmieszczenia głowic

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  151

REJESTR KART EWIDENCYJNYCH ABONENTA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  152

PRZEŁĄCZNICA GŁÓWNA - STRONA LINIOWA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  153

Przykładowy schemat instalacji budynku (piętra)

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  154

Przykład struktury miejscowej sieci kablowej

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  155

Symbole graficzne telefonicznych sieci miejscowych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  156

DOKUMENTACJA PASZPORTYZACYJNA LINII OPTOTELEKOMUNIKACYJNEJ

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  157

Przekrój fabryczny kabla.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  158

Schemat optyczny odcinków linii.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  159

Tabele połączeń optycznych odcinków linii.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  160

Podstawowe parametry konstrukcyjne i transmisyjne kabla optotelekomunikacyjnego

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  161

Wykaz awarii na linii optotelekomunikacyjnej

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  162

Schemat eksploatacyjny linii optotelekomunikacyjnej OTD 22

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  163

Tabela pomiarów odcinków kontrolnych

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  164

Oznaczanie urządzeń laserowych.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  165

Szczegółowy przebieg trasowy linii optotelekomunikacyjnej - przykład.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  166

Oznaczenia graficzne

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  167

Karta inwentarzowa linii Nr .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  168

SYMBOLE GRAFICZNE KONSTRUKCJI WSPORCZYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  169

Oznaczenia używane w dokumentacji linii

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  170

PLAN

krzyżowań i przepleceń obwodów linii

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  171

MAPA USYTUOWANIA LINII W TERENIE

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  172

SCHEMAT

ORGANIZACJI ŁĄCZNOŚCI PRZEWODOWEJ ODDZIAŁU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  173

KSIĄŻKA

EWIDENCJI LINII TELEKOMUNIKACYJNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  174

KSIĄŻKA

EWIDENCJI TORÓW (TRAKTÓW) TELEKOMUNIKACYJNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  175

Struktura okablowania

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  176

Schemat umieszczenia punktów dystrybucyjnych

w .........

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  177

Ogólny schemat połączeń punktów dystrybucyjnych sieci okablowania strukturalnego

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  178

SCHEMAT SIECI OKABLOWANIA STRUKTURALNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  179

Przykładowy schemat okablowania strukturalnego - kondygnacji

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  180

Szafa rozdzielcza

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  181

KARTA ZAJĘTOŚCI PANELI ROZDZIELCZYCH W PUNKCIE DYSTRYBUCYJNYM

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  182

KARTA ZAJĘTOŚCI PANELI ROZDZIELCZYCH W PUNKCIE DYSTRYBUCYJNYM

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  183

KARTA ZAJĘTOŚCI PANELI ROZDZIELCZYCH W PUNKCIE DYSTRYBUCYJNYM

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  184

KARTA ZAJĘTOŚCI PANELA ŚWIATŁOWODOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  185

Przykładowy schemat zasilania dedykowanego - kondygnacji

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  186

Schemat jednokreskowy rozdzielni RK

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  187

OPIS OBWODÓW ELEKTRYCZNYCH RK 1

grafika

¹ § 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

² § 2 pkt 9 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³ § 2 pkt 11 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴ § 2 pkt 13:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁵ § 2 pkt 16 uchylony przez § 1 pkt 1 lit. e) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶ § 2 pkt 18 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷ § 2 pkt 25 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. g) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸ § 2 pkt 31 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. h) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹ § 2 pkt 34 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. i) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰ § 2 pkt 35 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. i) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹ § 2 pkt 36 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹² § 2 pkt 37 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³ § 2 pkt 38 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴ § 2 pkt 39 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵ § 2 pkt 40 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶ § 2 pkt 41 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷ § 2 pkt 42 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁸ § 2 pkt 43 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁹ § 2 pkt 44 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁰ § 2 pkt 45 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²¹ § 2 pkt 46 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²² § 2 pkt 47 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²³ § 2 pkt 48 dodany przez § 1 pkt 1 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁴ § 2 pkt 49 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁵ § 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁶ § 4 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁷ § 4 ust. 1 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) tiret pierwsze zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁸ § 4 ust. 1 pkt 4a dodany przez § 1 pkt 2 lit. a) tiret drugie zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁹ § 4 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁰ § 4 ust. 2 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. c) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³¹ § 4 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 2 lit. d) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³² § 5 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³ § 6 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁴ § 7 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁵ § 7a dodany przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶ § 7a ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁷ Tytuł rozdziału 3 zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸ § 8 zmieniony przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹ § 10 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰ § 11 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 10 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴¹ § 11 ust. 1 pkt 1 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 10 lit. b) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴² § 11 ust. 1 pkt 1 lit. c) dodana przez § 1 pkt 10 lit. b) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³ § 11 ust. 2 pkt 1 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 10 lit. c) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴ § 11 ust. 2 pkt 1 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 10 lit. c) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵ § 11 ust. 2 pkt 2 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 10 lit. c) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶ § 11 ust. 2 pkt 3 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 10 lit. c) tiret trzecie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁷ § 11 ust. 2 pkt 3 lit. f) dodana przez § 1 pkt 10 lit. c) tiret czwarte zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁸ § 11 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 10 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁹ § 12 ust. 1 pkt 2 lit. e) dodana przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁰ § 12 ust. 1 pkt 2 lit. f) dodana przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹ § 12 ust. 1 pkt 2 lit. g) dodana przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁵² § 13 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. a) i pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³ § 13 pkt 2 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 12 lit. b) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴ § 13 pkt 2 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 12 lit. b) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵ § 13 pkt 2 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 12 lit. b) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶ § 13 pkt 2 lit. ba) dodana przez § 1 pkt 12 lit. b) tiret trzecie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷ § 13 pkt 2a dodany przez § 1 pkt 12 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸ § 13 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. d) i pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹ § 13 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰ § 13 pkt 8 zdanie wstępne:

- zmienione przez § 1 pkt 12 lit. e) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmienione przez § 1 pkt 4 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶¹ § 13 pkt 8 lit. f):

- dodana przez § 1 pkt 12 lit. e) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniona przez § 1 pkt 4 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶² § 13 pkt 9 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³ § 13 pkt 10 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. g) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴ § 13 pkt 10a dodany przez § 1 pkt 12 lit. h) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁵ § 13 pkt 14 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. i) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁶ § 13 pkt 15 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. i) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁷ § 13 pkt 21 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. j) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁸ § 13 pkt 22 dodany przez § 1 pkt 12 lit. k) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁹ § 13 pkt 23 dodany przez § 1 pkt 12 lit. k) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷⁰ § 14 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 13 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹ § 14 ust. 2 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 13 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷² Tytuł rozdziału 4 zmieniony przez § 1 pkt 14 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷³ § 16 uchylony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁷⁴ § 17 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁷⁵ § 17 ust. 4 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁷⁶ § 18 zmieniony przez § 1 pkt 16 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷⁷ § 18 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁷⁸ § 18 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁷⁹ § 19 zmieniony przez § 1 pkt 17 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸⁰ § 20:

- zmieniony przez § 1 pkt 18 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁸¹ Tytuł oddziału 3 zmieniony przez § 1 pkt 19 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸² § 21 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸³ § 21 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 20 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁸⁴ § 21 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸⁵ § 21 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 20 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸⁶ § 21 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 20 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸⁷ § 23 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸⁸ § 24 zmieniony przez § 1 pkt 21 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁸⁹ § 24 ust. 1 uchylony przez § 1 pkt 4 lit. a) zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁹⁰ § 24 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁹¹ § 25 uchylony przez § 1 pkt 22 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹² § 26 zmieniony przez § 1 pkt 23 i 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹³ § 27 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹⁴ § 27 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹⁵ § 27 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 24 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹⁶ § 28 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 25 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹⁷ § 28 ust. 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 25 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁹⁸ § 29 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 26 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁹⁹ § 30 zmieniony przez § 1 pkt 27 i 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰⁰ Tytuł rozdziału 5 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰¹ Tytuł oddziału 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰² § 31 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰³ § 31 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰⁴ § 31 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰⁵ § 31 ust. 4 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 28 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰⁶ § 31 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 28 lit. b) i pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰⁷ § 31 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 28 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰⁸ § 32 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁰⁹ § 32 ust. 1 pkt 3 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

¹¹⁰ § 32 ust. 1 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 29 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹¹ § 32 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹² § 32 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 29 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹³ § 32 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹⁴ § 32 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹⁵ § 32 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 29 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹⁶ § 33 zmieniony przez § 1 pkt 30 i 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹⁷ Tytuł oddziału 2 zmieniony przez § 1 pkt 31 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹⁸ § 34 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 32 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹¹⁹ § 34 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 32 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²⁰ § 34 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 32 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²¹ § 35 uchylony przez § 1 pkt 10 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

¹²² § 36 zmieniony przez § 1 pkt 34 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²³ § 36 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

¹²⁴ § 37 zmieniony przez § 1 pkt 34 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²⁵ § 38 ust. 1 uchylony przez § 1 pkt 35 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²⁶ § 38 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 35 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²⁷ § 38 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 35 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²⁸ § 38 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 35 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹²⁹ Oddział 4 dodany przez § 1 pkt 36 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³⁰ § 38c zmieniony przez § 1 pkt 12 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

¹³¹ Tytuł rozdziału 6 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³² § 39 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³³ § 40 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 37 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³⁴ § 41 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³⁵ § 42 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³⁶ § 43 zmieniony przez § 1 pkt 38 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³⁷ § 45 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³⁸ § 45 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹³⁹ § 45 ust. 2 pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 39 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴⁰ § 45 ust. 2 pkt 9 zmieniony przez § 1 pkt 39 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴¹ § 46 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴² § 50 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴³ § 53 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 40 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴⁴ § 53 ust. 9 zmieniony przez § 1 pkt 40 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴⁵ § 54 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴⁶ § 56 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 41 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴⁷ § 56 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 41 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴⁸ § 56 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 41 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁴⁹ § 57 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵⁰ § 60 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 42 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵¹ § 60 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 42 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵² § 61 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 43 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵³ § 62 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵⁴ § 62 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 44 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵⁵ § 63 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵⁶ Rozdział 7 zmieniony przez § 1 pkt 45 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵⁷ § 64 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁵⁸ § 65 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 13 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

¹⁵⁹ § 65 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 13 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

¹⁶⁰ § 67 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶¹ § 68 uchylony przez § 1 pkt 46 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶² § 69 zmieniony przez § 1 pkt 47 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶³ § 70 zmieniony przez § 1 pkt 48 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶⁴ § 71-73 uchylone przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶⁵ § 74 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶⁶ § 74 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶⁷ § 74 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶⁸ § 74 pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁶⁹ § 75 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷⁰ § 76 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷¹ § 79 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 266 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷² § 80-83 uchylone przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷³ § 84 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷⁴ § 85 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷⁵ § 86 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷⁶ § 87 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷⁷ § 88 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷⁸ § 89-115 uchylone przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁷⁹ § 116 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁸⁰ § 117 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁸¹ § 118 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁸² § 119 uchylony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁸³ Tytuł działu II zmieniony przez § 1 pkt 50 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁸⁴ § 121 pkt 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

¹⁸⁵ § 121 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

¹⁸⁶ § 121 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 51 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁸⁷ § 121 pkt 8 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

¹⁸⁸ § 121 pkt 21 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. c) zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

¹⁸⁹ § 121 pkt 21a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

¹⁹⁰ § 121 pkt 22 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 34 z dnia 14 czerwca 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.6.34) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 czerwca 2005 r.

¹⁹¹ § 121 pkt 23 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

¹⁹² § 122 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

¹⁹³ § 122a:

- dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 52 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁹⁴ § 124 zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 30 z dnia 30 kwietnia 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.5.29) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 maja 2008 r.

¹⁹⁵ § 125 ust. 3:

- dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 18 z dnia 16 marca 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.3.18) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 24 marca 2009 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 38 z dnia 23 września 2011 r. (Dz.Urz.KGSG.11.11.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 października 2011 r.

¹⁹⁶ § 127 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 54 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

¹⁹⁷ § 129 uchylony przez § 1 pkt 14 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

¹⁹⁸ § 133 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 67 z dnia 10 września 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.10.71) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 września 2008 r.

¹⁹⁹ § 134:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 67 z dnia 10 września 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.10.71) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 września 2008 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

²⁰⁰ § 135:

- zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 34 z dnia 14 czerwca 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.6.34) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 czerwca 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 67 z dnia 10 września 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.10.71) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 września 2008 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

²⁰¹ § 135a:

- dodany przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 67 z dnia 10 września 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.10.71) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 września 2008 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

²⁰² § 137 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 15 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁰³ § 138 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁰⁴ § 139 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁰⁵ § 140:

- zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁰⁶ § 141 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁰⁷ § 142 uchylony przez § 1 pkt 17 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁰⁸ § 143 zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁰⁹ § 143 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 56 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²¹⁰ § 143 pkt 8 dodany przez § 1 pkt 56 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²¹¹ § 144:

- zmieniony przez § 1 pkt 10 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²¹² § 144 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 18 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²¹³ § 145 dodany przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²¹⁴ § 146-148 uchylone przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²¹⁵ § 149 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 37 z dnia 3 września 2004 r. (Dz.Urz.KGSG.04.8.44) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 18 września 2004 r.

²¹⁶ § 149 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 37 z dnia 3 września 2004 r. (Dz.Urz.KGSG.04.8.44) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 18 września 2004 r.

²¹⁷ § 151 zmieniony przez § 1 pkt 10 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²¹⁸ § 153 uchylony przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²¹⁹ § 155 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 58 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²²⁰ § 155 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 58 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²²¹ § 156 zmieniony przez § 1 pkt 19 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²²² § 157 zmieniony przez § 1 pkt 20 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²²³ § 158 zmieniony przez § 1 pkt 21 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²²⁴ § 159 zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

²²⁵ § 161 zmieniony przez § 1 pkt 60 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²²⁶ § 163:

- zmieniony przez § 1 pkt 12 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 22 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²²⁷ § 164 uchylony przez § 1 pkt 61 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²²⁸ § 169 zmieniony przez § 1 pkt 23 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²²⁹ § 172 ust. 2 dodany przez § 1 pkt 62 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²³⁰ § 173 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

²³¹ § 175 zmieniony przez § 1 pkt 63 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²³² § 176 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 24 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²³³ § 176 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 12 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²³⁴ § 176 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 264 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²³⁵ § 179 zmieniony przez § 1 pkt 14 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²³⁶ § 181 zmieniony przez § 1 pkt 15 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²³⁷ § 183:

- zmieniony przez § 1 pkt 64 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 25 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²³⁸ § 184 uchylony przez § 1 pkt 26 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²³⁹ § 185 uchylony przez § 1 pkt 26 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁴⁰ § 188 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁴¹ § 190 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 17 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁴² § 191 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 18 lit. a) zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁴³ § 191 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 18 lit. b) zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁴⁴ § 191 ust. 9 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 18 lit. b) zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁴⁵ § 193 ust. 1 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 13 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁴⁶ § 193 ust. 1 pkt 10 uchylony przez § 1 pkt 13 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁴⁷ § 193 ust. 1 pkt 12 uchylony przez § 1 pkt 13 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁴⁸ § 194 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 14 ppkt 1 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁴⁹ § 194 ust. 1 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 14 ppkt 2 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁵⁰ § 194 ust. 1 pkt 10 uchylony przez § 1 pkt 14 ppkt 2 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁵¹ § 194 ust. 1 pkt 12 uchylony przez § 1 pkt 14 ppkt 2 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

²⁵² § 198 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 19 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁵³ § 199 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 20 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

²⁵⁴ § 201 ust. 6 pkt 1a dodany przez § 1 pkt 65 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁵⁵ § 203 pkt 9:

- zmieniony przez § 1 pkt 21 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

²⁵⁶ § 204 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁵⁷ § 204 pkt 1a dodany przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁵⁸ § 204 pkt 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁵⁹ § 204 pkt 3:

⁷⁵²- zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁶⁰ § 204 pkt 4a dodany przez § 1 pkt 1 lit. c) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁶¹ § 204 pkt 10 zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁶² § 204 pkt 12 dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁶³ § 204 pkt 13 dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁶⁴ § 204 pkt 14 dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁶⁵ § 204 pkt 15 dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

²⁶⁶ § 205 pkt 1-8 uchylone przez § 16 pkt 2 zarządzenia nr 66 z dnia 29 grudnia 2005 r. w sprawie norm należności uzbrojenia zespołowego i indywidualnego oraz norm wyposażenia specjalnego jednostek organizacyjnych i funkcjonariuszy Straży Granicznej a także warunków przyznawania i użytkowania uzbrojenia Straży Granicznej (Dz.Urz.KGSG.05.11.78) z dniem 13 stycznia 2006 r.

²⁶⁷ § 206-211 uchylone przez § 16 pkt 2 zarządzenia nr 66 z dnia 29 grudnia 2005 r. w sprawie norm należności uzbrojenia zespołowego i indywidualnego oraz norm wyposażenia specjalnego jednostek organizacyjnych i funkcjonariuszy Straży Granicznej a także warunków przyznawania i użytkowania uzbrojenia Straży Granicznej (Dz.Urz.KGSG.05.11.78) z dniem 13 stycznia 2006 r.

²⁶⁸ § 212 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁶⁹ § 212 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. a) zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

²⁷⁰ § 212 ust. 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 48 z dnia 14 września 2004 r. (Dz.Urz.KGSG.04.9.55) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 września 2004 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 67 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁷¹ § 212 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 67 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁷² § 212 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. b) zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

²⁷³ § 212 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 67 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁷⁴ § 212 ust. 10 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁷⁵ § 214 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 27 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁷⁶ § 214 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 68 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁷⁷ § 214 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 27 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁷⁸ § 216 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 69 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 28 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁷⁹ § 216 ust. 4 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸⁰ § 218 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 70 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸¹ § 218 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸² § 219 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸³ § 220 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸⁴ § 220 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸⁵ § 220 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸⁶ § 221 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸⁷ § 221 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 29 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

²⁸⁸ § 222 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁸⁹ § 222 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹⁰ § 224 zmieniony przez § 1 pkt 71 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹¹ § 225 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 30 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 84 z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.12.87) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 listopada 2008 r.

²⁹² § 226 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 72 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹³ § 226 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 48 z dnia 14 września 2004 r. (Dz.Urz.KGSG.04.9.55) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 września 2004 r.

²⁹⁴ § 226 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 72 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹⁵ § 226 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 72 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹⁶ § 226 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 72 lit. c) i pkt 263 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹⁷ § 226 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 72 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹⁸ § 226 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 72 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

²⁹⁹ § 226 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁰⁰ § 226 ust. 10 zmieniony przez § 1 pkt 72 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁰¹ § 227 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁰² § 227 ust. 4 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 73 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁰³ § 227 ust. 4 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 73 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁰⁴ § 227 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 48 z dnia 14 września 2004 r. (Dz.Urz.KGSG.04.9.55) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 września 2004 r.

³⁰⁵ § 228 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 31 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁰⁶ § 228 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁰⁷ § 229 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 32 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁰⁸ § 235 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 74 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁰⁹ § 235 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 74 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³¹⁰ § 235 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 74 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³¹¹ § 235 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 74 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³¹² § 236 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³¹³ § 239 zmieniony przez § 1 pkt 33 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³¹⁴ § 239 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³¹⁵ § 239 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³¹⁶ § 247 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 82 z dnia 31 sierpnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.8.77) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 sierpnia 2007 r.

³¹⁷ § 247 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³¹⁸ § 247 ust. 7 pkt 4a zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 82 z dnia 31 sierpnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.8.77) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 sierpnia 2007 r.

³¹⁹ § 248 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³²⁰ § 248 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³²¹ § 248 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 4 lit. c) zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³²² § 252 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 76 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³²³ § 252 ust. 9 zmieniony przez § 1 pkt 76 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³²⁴ § 253 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 77 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³²⁵ § 253 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 77 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³²⁶ § 253 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 77 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³²⁷ § 254 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³²⁸ § 254 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 78 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³²⁹ § 254 ust. 9 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 78 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³⁰ § 255 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³¹ § 255 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³² § 255 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³³ § 255 ust. 12 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³⁴ § 260 zmieniony przez § 1 pkt 79 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³⁵ § 260 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

³³⁶ § 260 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 34 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³³⁷ § 260 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

³³⁸ § 261 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 80 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³³⁹ § 261 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 80 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁴⁰ § 262 zmieniony przez § 1 pkt 81 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁴¹ § 263 zmieniony przez § 1 pkt 82 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁴² § 264 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 83 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁴³ § 264 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 83 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁴⁴ § 267 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 89 z dnia 30 listopada 2012 r. (Dz.Urz.KGSG.12.81) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.

³⁴⁵ § 268 zmieniony przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

³⁴⁶ § 269 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 10 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

³⁴⁷ § 270 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 82 z dnia 31 sierpnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.8.77) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 października 2007 r.

³⁴⁸ § 270 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 89 z dnia 30 listopada 2012 r. (Dz.Urz.KGSG.12.81) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.

³⁴⁹ § 270 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁵⁰ § 274 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 85 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁵¹ § 275 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 89 z dnia 30 listopada 2012 r. (Dz.Urz.KGSG.12.81) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.

³⁵² § 277 zmieniony przez § 1 pkt 35 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁵³ § 277 pkt 3 lit. f) zmieniona przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 89 z dnia 30 listopada 2012 r. (Dz.Urz.KGSG.12.81) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 8 grudnia 2012 r.

³⁵⁴ § 277a:

- dodany przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 82 z dnia 31 sierpnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.8.77) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁵⁵ § 281:

- zmieniony przez § 1 pkt 87 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 36 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁵⁶ § 282 uchylony przez § 1 pkt 37 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁵⁷ § 283 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁵⁸ § 287 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁵⁹ § 287 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶⁰ § 288 uchylony przez § 1 pkt 38 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁶¹ § 291 zmieniony przez § 1 pkt 88 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶² § 293 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 39 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁶³ § 293 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 89 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶⁴ § 293 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 89 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶⁵ § 293 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 89 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶⁶ § 297 zmieniony przez § 1 pkt 90 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶⁷ § 299 zmieniony przez § 1 pkt 91 i 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁶⁸ § 299 ust. 2 zmieniony przez § 1 pk 40 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁶⁹ § 299a dodany przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 82 z dnia 31 sierpnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.8.77) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 sierpnia 2007 r.

³⁷⁰ § 302 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁷¹ § 303 zmieniony przez § 1 pkt 92 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁷² § 305 zmieniony przez § 1 pkt 41 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁷³ § 312 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³⁷⁴ § 313 zmieniony przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

³⁷⁵ § 314 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 12 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

³⁷⁶ § 314 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 94 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁷⁷ § 315 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³⁷⁸ § 317 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 95 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁷⁹ § 317 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 95 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸⁰ § 319 pkt 8 dodany przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³⁸¹ § 321 zmieniony przez § 1 pkt 96 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸² § 324 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³⁸³ § 326 zmieniony przez § 1 pkt 97 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸⁴ § 327 zmieniony przez § 1 pkt 98 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸⁵ § 328 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 99 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸⁶ § 329 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 100 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸⁷ § 329 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 100 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁸⁸ § 329 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³⁸⁹ § 329 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³⁹⁰ § 329 ust. 8 dodany przez § 1 pkt 9 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

³⁹¹ § 330 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹² § 330 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹³ § 331 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹⁴ § 332 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 101 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹⁵ § 333a dodany przez § 1 pkt 102 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹⁶ § 335 zmieniony przez § 1 pkt 103 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹⁷ § 336 ust. 1 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 104 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

³⁹⁸ § 336 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 42 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

³⁹⁹ Tytuł działu IV zmieniony przez § 1 pkt 105 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰⁰ § 339 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 106 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰¹ § 340 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 107 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰² § 340 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 107 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰³ § 340 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 107 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰⁴ § 341 ust. 1 pkt 1 uchylony przez § 1 pkt 108 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰⁵ § 341 ust. 2 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 108 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰⁶ Tytuł działu V zmieniony przez § 1 pkt 109 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰⁷ § 344 zmieniony przez § 1 pkt 110 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁰⁸ § 344 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 43 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴⁰⁹ § 344 ust. 2 pkt 1a dodany przez § 1 pkt 43 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹⁰ § 345 zmieniony przez § 1 pkt 44 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹¹ § 346:

- zmieniony przez § 1 pkt 111 i 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 45 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹² § 347:

- zmieniony przez § 1 pkt 112 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 46 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹³ § 348 ust. 1 zdanie wstępne:

- zmienione przez § 1 pkt 113 lit. a) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 47 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹⁴ § 348 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 113 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴¹⁵ § 349:

- zmieniony przez § 1 pkt 114 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 48 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹⁶ § 350:

- zmieniony przez § 1 pkt 115 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 48 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹⁷ § 351 zmieniony przez § 1 pkt 48 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴¹⁸ § 354 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 117 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴¹⁹ § 355 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 118 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²⁰ § 355 ust. 2 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 118 lit. b) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²¹ § 355 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 118 lit. b) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²² § 355 ust. 2 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 118 lit. b) tiret trzecie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²³ § 356 zmieniony przez § 1 pkt 119 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²⁴ § 357 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 120 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²⁵ § 358 uchylony przez § 1 pkt 121 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²⁶ § 359 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 122 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²⁷ § 359 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 122 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²⁸ § 360 zmieniony przez § 1 pkt 123 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴²⁹ § 362 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³⁰ § 363 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 124 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³¹ § 363 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 124 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³² § 363 ust. 6 pkt 8 zmieniony przez § 1 pkt 124 lit. c) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³³ § 363 ust. 6 pkt 12 zmieniony przez § 1 pkt 124 lit. c) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³⁴ § 369 zmieniony przez § 1 pkt 125 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³⁵ § 378 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 126 lit. a) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³⁶ § 378 ust. 2 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 126 lit. a) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³⁷ § 378 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 126 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³⁸ § 379 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 127 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴³⁹ § 379 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 127 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴⁰ § 380 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 128 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴¹ § 380 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 128 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴² § 381 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 129 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴³ § 383 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 130 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴⁴ § 386 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 131 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴⁵ § 388 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 132 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴⁶ § 391 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 133 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴⁷ § 391 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 133 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴⁸ § 391 ust. 3 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 133 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁴⁹ § 392 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 134 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵⁰ § 392 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 134 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵¹ § 396 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 135 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵² § 397 zmieniony przez § 1 pkt 136 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵³ § 398 zmieniony przez § 1 pkt 49 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴⁵⁴ § 399 zmieniony przez § 1 pkt 137 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵⁵ § 400 zmieniony przez § 1 pkt 138 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵⁶ § 401 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 139 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵⁷ § 401 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 139 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵⁸ § 404 zmieniony przez § 1 pkt 140 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁵⁹ § 405 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 141 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶⁰ § 406 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 142 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶¹ § 407 zmieniony przez § 1 pkt 143 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶² § 408 zmieniony przez § 1 pkt 143 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶³ § 409a dodany przez § 1 pkt 144 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶⁴ § 410-413 uchylone przez § 1 pkt 145 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶⁵ Dział VII zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 76 z dnia 19 grudnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.11.104) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 stycznia 2007 r.

⁴⁶⁶ § 414 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 106 z dnia 30 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.16.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2010 r.

⁴⁶⁷ § 415 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 146 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶⁸ § 420 ust. 1 pkt 1 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 147 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁶⁹ § 420 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 13 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁴⁷⁰ § 421 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 148 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 106 z dnia 30 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.16.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2010 r.

⁴⁷¹ § 432a dodany przez § 1 pkt 149 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁷² § 433 ust. 2 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 50 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴⁷³ § 440a dodany przez § 1 pkt 51 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴⁷⁴ § 442 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 52 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁴⁷⁵ § 448 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 150 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁷⁶ § 449 zmieniony przez § 1 pkt 15 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁷⁷ § 451 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 16 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁷⁸ § 451 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 16 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁷⁹ § 453 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 17 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁸⁰ § 453 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 17 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁸¹ § 454 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 18 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁸² § 459 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 151 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁸³ § 460 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 19 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁸⁴ § 460 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 19 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁸⁵ § 460 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 19 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁸⁶ § 463 zmieniony przez § 1 pkt 20 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

⁴⁸⁷ § 464 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 152 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁸⁸ § 467 zmieniony przez § 1 pkt 153 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁸⁹ § 471 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia nr 106 z dnia 30 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.16.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2010 r.

⁴⁹⁰ § 471 ust. 2 pkt 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 154 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 7 z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 lutego 2013 r.

⁴⁹¹ § 471 ust. 2 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 3 lit. b) zarządzenia nr 106 z dnia 30 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.16.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2010 r.

⁴⁹² § 471a dodany przez § 1 pkt 155 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁹³ § 471a ust. 1 uchylony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 7 z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 lutego 2013 r.

⁴⁹⁴ § 471a ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 7 z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 lutego 2013 r.

⁴⁹⁵ § 475 zmieniony przez § 1 pkt 156 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁴⁹⁶ § 478 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 106 z dnia 30 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.16.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2010 r.

⁴⁹⁷ § 479 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 106 z dnia 30 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.16.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2010 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 7 z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 lutego 2013 r.

⁴⁹⁸ § 479 ust. 6 dodany przez § 1 zarządzenia nr 1 z dnia 5 stycznia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.1.1) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 13 stycznia 2009 r.

⁴⁹⁹ § 480 ust. 3:

- dodany przez § 1 pkt 21 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 157 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁰⁰ § 480 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 157 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁰¹ Dział IXa dodany przez § 1 pkt 158 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁰² § 480a ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) zarządzenia nr 7 z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 lutego 2013 r.

⁵⁰³ § 480a ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) zarządzenia nr 7 z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 lutego 2013 r.

⁵⁰⁴ § 480d uchylony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 7 z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.8) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 lutego 2013 r.

⁵⁰⁵ § 481 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 159 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁰⁶ § 487 zmieniony przez § 1 pkt 160 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁰⁷ § 487 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 53 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁵⁰⁸ § 488 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 161 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁰⁹ § 488 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 54 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁵¹⁰ § 488 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 161 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹¹ § 489 zmieniony przez § 1 pkt 162 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹² § 490 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 163 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹³ § 491 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 164 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹⁴ § 492 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 165 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹⁵ § 492 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 165 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹⁶ § 495 zmieniony przez § 1 pkt 166 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹⁷ § 498 zmieniony przez § 1 pkt 167 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹⁸ § 499 zmieniony przez § 1 pkt 168 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵¹⁹ § 500 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 169 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²⁰ § 500 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 169 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²¹ § 501 zmieniony przez § 1 pkt 170 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²² § 502 uchylony przez § 1 pkt 55 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁵²³ § 503 zmieniony przez § 1 pkt 172 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²⁴ § 513 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 173 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²⁵ § 513 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 173 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²⁶ § 513 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²⁷ § 514 zmieniony przez § 1 pkt 174 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²⁸ § 515 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 175 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵²⁹ Tytuł rozdziału 2 zmieniony przez § 1 pkt 176 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³⁰ § 516 ust. 1 uchylony przez § 1 pkt 177 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³¹ § 516 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 177 lit. b) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³² § 516 ust. 2 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 177 lit. b) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³³ § 517 uchylony przez § 1 pkt 178 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³⁴ § 519 ust. 7 uchylony przez § 1 pkt 179 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³⁵ § 519 ust. 9 uchylony przez § 1 pkt 179 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³⁶ § 519 ust. 10 uchylony przez § 1 pkt 179 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³⁷ § 519 ust. 12 zmieniony przez § 1 pkt 179 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³⁸ § 520 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 180 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵³⁹ § 520 ust. 2 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 180 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴⁰ § 520 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 180 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴¹ § 524 zmieniony przez § 1 pkt 181 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴² § 526 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 182 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴³ § 526 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 182 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴⁴ § 526 ust. 9 zmieniony przez § 1 pkt 182 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴⁵ § 526 ust. 10 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 182 lit. c) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴⁶ § 526 ust. 10 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 182 lit. c) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴⁷ § 526 ust. 12 uchylony przez § 1 pkt 182 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴⁸ § 527 ust. 18 zmieniony przez § 1 pkt 183 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁴⁹ § 527 ust. 19 zmieniony przez § 1 pkt 183 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵⁰ § 528 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 184 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵¹ § 528 ust. 3 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 184 lit. b) tiret pierwsze zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵² § 528 ust. 3 pkt 6 uchylony przez § 1 pkt 184 lit. b) tiret drugie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵³ § 528 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 184 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵⁴ § 528 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 184 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵⁵ § 529 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 185 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵⁶ § 529 ust. 6 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 185 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵⁷ § 529 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 185 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵⁸ § 529 ust. 9 zmieniony przez § 1 pkt 185 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁵⁹ § 530 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 186 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶⁰ § 530 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 186 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶¹ § 535 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 187 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶² § 535 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 187 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶³ § 535 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 187 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶⁴ § 535 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 187 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶⁵ § 536 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 188 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶⁶ Tytuł rozdziału 10 uchylony przez § 1 pkt 190 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶⁷ § 538 zmieniony przez § 1 pkt 189 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶⁸ § 539 ust. 5 uchylony przez § 1 pkt 191 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁶⁹ § 541 zmieniony przez § 1 pkt 192 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷⁰ § 542 zmieniony przez § 1 pkt 192 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷¹ § 544 pkt 3a dodany przez § 1 pkt 193 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷² § 545 zmieniony przez § 1 pkt 194 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷³ § 546 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 195 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷⁴ § 546 pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 195 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷⁵ § 548 zmieniony przez § 1 pkt 196 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷⁶ § 549 zmieniony przez § 1 pkt 197 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷⁷ § 550-554 uchylone przez § 1 pkt 198 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁷⁸ § 555 zmieniony przez § 1 pkt 14 zarządzenia nr 121 z dnia 14 grudnia 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.13.111) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 grudnia 2007 r.

⁵⁷⁹ § 558 ust. 1 pkt 2 uchylony przez § 1 pkt 199 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸⁰ § 559 zmieniony przez § 1 pkt 200 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸¹ § 564 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 201 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸² § 564 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 201 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸³ § 565 zmieniony przez § 1 pkt 202 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸⁴ § 567 zmieniony przez § 1 pkt 203 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸⁵ Tytuł rozdziału 5 zmieniony przez § 1 pkt 204 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸⁶ § 573 zmieniony przez § 1 pkt 205 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸⁷ § 574 pkt 9 dodany przez § 1 pkt 206 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸⁸ § 579 zmieniony przez § 1 pkt 207 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁸⁹ § 581 zmieniony przez § 1 pkt 208 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹⁰ § 585a dodany przez § 1 pkt 209 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹¹ Tytuł działu XIV zmieniony przez § 1 pkt 210 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹² § 587 zmieniony przez § 1 pkt 211 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹³ § 588 pkt 1 uchylony przez § 1 pkt 56 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁵⁹⁴ § 588 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 212 lit. a) i pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹⁵ § 588 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 212 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹⁶ § 588 pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 212 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹⁷ § 588 pkt 8 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹⁸ § 588 pkt 10 zmieniony przez § 1 pkt 212 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁵⁹⁹ § 588 pkt 11 zmieniony przez § 1 pkt 212 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰⁰ § 588 pkt 24 uchylony przez § 1 pkt 212 lit. e) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰¹ § 588 pkt 25 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰² § 588 pkt 28 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰³ § 588 pkt 29 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰⁴ § 588 pkt 30 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰⁵ § 588 pkt 31 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰⁶ § 588 pkt 32 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰⁷ § 588 pkt 33 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰⁸ § 588 pkt 34 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁰⁹ § 588 pkt 35 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹⁰ § 588 pkt 36 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹¹ § 588 pkt 37 dodany przez § 1 pkt 212 lit. f) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹² § 589 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹³ § 590 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 213 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹⁴ § 590 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 213 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹⁵ § 590 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 213 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹⁶ § 591 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹⁷ § 591 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶¹⁸ § 591 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 54 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶¹⁹ § 591 ust. 5:

- dodany przez § 1 pkt 214 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶²⁰ § 599 uchylony przez § 1 pkt 215 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶²¹ § 600 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 216 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶²² § 600 ust. 7:

- zmieniony przez § 1 pkt 216 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 58 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶²³ § 601 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶²⁴ § 603 ust. 1 uchylony przez § 1 pkt 59 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶²⁵ § 603 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 217 lit. a) i pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶²⁶ § 603 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 217 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶²⁷ § 603 ust. 6 uchylony przez § 1 pkt 59 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶²⁸ § 603 ust. 7 uchylony przez § 1 pkt 217 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶²⁹ § 604 zmieniony przez § 1 pkt 218 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³⁰ § 607 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³¹ § 615 ust. 1 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³² § 615 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 60 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶³³ § 617 zmieniony przez § 1 pkt 220 i 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³⁴ § 619 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³⁵ § 619 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 221 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³⁶ § 623 zmieniony przez § 1 pkt 222 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³⁷ § 623 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³⁸ § 628 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 223 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶³⁹ § 628 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 223 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴⁰ § 629 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 224 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴¹ Rozdział 6 dodany przez § 1 pkt 225 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴² § 631a ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴³ § 631a ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴⁴ § 631b ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴⁵ § 631c ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴⁶ § 631f ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 265 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴⁷ Tytuł działu XV zmieniony przez § 1 pkt 226 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴⁸ § 632 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 227 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁴⁹ § 632 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 61 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵⁰ § 632 pkt 3 dodany przez § 1 pkt 61 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵¹ § 632 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 61 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵² § 633 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 228 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 62 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵³ § 635 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 229 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 63 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵⁴ § 635 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 229 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 63 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵⁵ § 636 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 64 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵⁶ § 636 ust. 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 230 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 64 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵⁷ § 636 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 230 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 64 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵⁸ § 636 ust. 5:

- zmieniony przez § 1 pkt 230 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 64 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁵⁹ § 636 ust. 6:

- zmieniony przez § 1 pkt 230 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 64 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁶⁰ § 636 ust. 7:

- zmieniony przez § 1 pkt 230 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 64 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁶¹ § 636 ust. 8-26 uchylone przez § 1 pkt 230 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁶² § 637 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 231 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 65 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁶³ § 637 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 231 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁶⁴ § 637 ust. 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 231 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 65 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁶⁵ § 637 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 231 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 65 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁶⁶ § 637 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 231 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁶⁷ § 637 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 65 lit. c) tiret pierwsze zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁶⁸ § 637 ust. 6 pkt 8 zmieniony przez § 1 pkt 231 lit. d) tiret trzecie zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁶⁹ § 637 ust. 6 pkt 11 zmieniony przez § 1 pkt 65 lit. c) tiret drugie zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷⁰ § 637 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 65 lit. d) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷¹ § 637 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 65 lit. d) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷² § 638 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 232 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷³ § 638 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 232 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷⁴ § 638 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷⁵ § 638 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 232 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁷⁶ § 638 ust. 7:

- zmieniony przez § 1 pkt 232 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷⁷ § 638 ust. 9 zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. c) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷⁸ § 638 ust. 10 zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. c) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁷⁹ § 638 ust. 11 zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. c) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁸⁰ § 638 ust. 13 zmieniony przez § 1 pkt 232 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁸¹ § 638 ust. 14 zmieniony przez § 1 pkt 66 lit. c) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁸² § 638 ust. 15 uchylony przez § 1 pkt 66 lit. e) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁸³ § 638 ust. 16 uchylony przez § 1 pkt 66 lit. e) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁸⁴ § 639:

- zmieniony przez § 1 pkt 233 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 67 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁸⁵ § 640 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 234 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁸⁶ § 640 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 234 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 68 zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁸⁷ § 640 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 234 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁸⁸ § 640 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 234 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁸⁹ § 640 ust. 5 uchylony przez § 1 pkt 234 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁹⁰ § 641 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 235 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 69 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁹¹ § 641 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 235 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁹² § 641 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 235 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁹³ § 641 ust. 5 uchylony przez § 1 pkt 235 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁹⁴ § 641 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 235 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁹⁵ § 641 ust. 7:

- zmieniony przez § 1 pkt 235 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 69 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁹⁶ § 641 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 235 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁶⁹⁷ § 641 ust. 9:

- zmieniony przez § 1 pkt 235 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 69 lit. c) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁹⁸ § 642 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 70 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁶⁹⁹ § 642 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 70 lit. a) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁷⁰⁰ § 642 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 70 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁷⁰¹ § 644 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 236 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

⁷⁰² § 644 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷⁰³ § 644 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷⁰⁴ § 644 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷⁰⁵ § 644 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷⁰⁶ § 646 ust. 1 pkt 2 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷⁰⁷ § 646 ust. 1 pkt 2 lit. c) dodana przez § 1 pkt 3 lit. b) zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷⁰⁸ § 646 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 237 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷⁰⁹ § 647 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 238 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹⁰ § 650 pkt 2 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 239 lit. a) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹¹ § 650 pkt 4 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 239 lit. b) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹² § 650 pkt 7 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 239 lit. c) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹³ § 650 pkt 8 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 239 lit. d) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹⁴ § 650 pkt 9 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 239 lit. e) zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹⁵ § 653 zmieniony przez § 1 pkt 240 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹⁶ § 655 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 241 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹⁷ § 656 zmieniony przez § 1 pkt 242 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹⁸ § 656a dodany przez § 1 pkt 243 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷¹⁹ § 683 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷²⁰ § 684 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷²¹ § 689 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

⁷²² § 689 ust. 2 pkt 2 lit. g) zmieniona przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 73 z dnia 17 października 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.2013.78) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 17 października 2013 r.

⁷²³ § 724 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 244 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷²⁴ Załącznik nr 2 zmieniony przez § 1 pkt 245 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷²⁵ Załącznik nr 2a dodany przez § 1 pkt 246 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷²⁶ Załącznik nr 3 zmieniony przez § 1 pkt 247 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷²⁷ Załącznik nr 11:

- zmieniony przez § 1 pkt 22 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia nr 34 z dnia 14 czerwca 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.6.34) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 czerwca 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 22 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r. Zmiany nie naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 pkt 248 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 18 z dnia 16 marca 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.3.18) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 24 marca 2009 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 37 z dnia 5 czerwca 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.7.42) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 5 czerwca 2009 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 106 z dnia 30 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.16.102) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 2010 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 38 z dnia 23 września 2011 r. (Dz.Urz.KGSG.11.11.38) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 października 2011 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 73 z dnia 17 października 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.2013.78) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 17 października 2013 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 31 z dnia 14 lutego 2014 r. (Dz.Urz.KGSG.2014.46) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 lutego 2014 r.

⁷²⁸ Załącznik nr 12:

- zmieniony przez § 1 pkt 23 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 67 z dnia 10 września 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.10.71) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 września 2008 r.

⁷²⁹ Załącznik nr 16 zmieniony przez § 1 pkt 71 lit. b) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁷³⁰ Załącznik nr 25:

- zmieniony przez § 1 pkt 24 zarządzenia nr 2 z dnia 5 stycznia 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.1.2) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia nr 34 z dnia 14 czerwca 2005 r. (Dz.Urz.KGSG.05.6.34) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 czerwca 2005 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 pkt 8 zarządzenia nr 45 z dnia 25 czerwca 2013 r. (Dz.Urz.KGSG.13.53) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

⁷³¹ Załącznik nr 45a dodany przez § 1 pkt 249 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷³² Załącznik nr 51 zmieniony przez § 1 pkt 10 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

⁷³³ Załącznik nr 53 zmieniony przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 90 z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.15.89) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 grudnia 2009 r.

⁷³⁴ Załącznik nr 56:

- zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia nr 48 z dnia 14 września 2004 r. (Dz.Urz.KGSG.04.9.55) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 września 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 37 z dnia 5 czerwca 2009 r. (Dz.Urz.KGSG.09.7.42) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 5 czerwca 2009 r.

⁷³⁵ Załącznik nr 61 zmieniony przez § 1 pkt 250 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷³⁶ Załącznik nr 67a dodany przez § 1 pkt 251 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷³⁷ Załącznik nr 70:

- zmieniony przez § 1 pkt 252 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 71 lit. c) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁷³⁸ Załącznik nr 71 zmieniony przez § 1 pkt 253 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷³⁹ Załącznik nr 71a dodany przez § 1 pkt 254 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷⁴⁰ Załącznik nr 78 zmieniony przez § 1 pkt 255 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

⁷⁴¹ Załącznik nr 79 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 76 z dnia 19 grudnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.11.104) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 stycznia 2007 r.

⁷⁴² Załącznik nr 81:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia nr 76 z dnia 19 grudnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.11.104) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 3 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 256 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 71 lit. d) zarządzenia nr 72 z dnia 16 października 2008 r. (Dz.Urz.KGSG.08.11.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2008 r.

⁷⁴³ Załącznik nr 81a dodany przez § 1 pkt 257 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r.

⁷⁴⁴ Załącznik nr 87 zmieniony przez § 1 pkt 23 zarządzenia nr 45 z dnia 1 sierpnia 2006 r. (Dz.Urz.KGSG.06.6.48) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 2006 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

⁷⁴⁵ Załącznik nr 90 zmieniony przez § 1 pkt 258 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

⁷⁴⁶ Załącznik nr 91 zmieniony przez § 1 pkt 259 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

⁷⁴⁷ Załącznik nr 92 zmieniony przez § 1 pkt 260 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

⁷⁴⁸ Załącznik nr 94 zmieniony przez § 1 pkt 261 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

⁷⁴⁹ Załącznik nr 97 zmieniony przez § 1 pkt 262 zarządzenia nr 99 z dnia 23 października 2007 r. (Dz.Urz.KGSG.07.10.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 października 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

⁷⁵⁰ Załącznik nr 124a dodany przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.

⁷⁵¹ Załącznik nr 124b dodany przez § 1 pkt 6 zarządzenia nr 30 z dnia 14 kwietnia 2010 r. (Dz.Urz.KGSG.10.5.24) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 kwietnia 2010 r.