Odmowa wszczęcia postępowania przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej w Tomaszowie Lubelskim.
Dz.Urz.UOKiK.2001.3.117
Akt nienormatywnyDECYZJA
PREZESA URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW
z dnia 19 października 2001 r.
w sprawie odmowy wszczęcia postępowania przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej w Tomaszowie Lubelskim
(Nr RLU-26/2001)
Przedmiotem wniosku jest treść uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej w Tomaszowie Lubelskim różnicująca w sposób nieuzasadniony ekonomicznie - zdaniem wnioskodawcy - wysokość zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, poprzez ustalenie, że wysokość zaliczek dla właścicieli lokali mieszkalnych wynosić będzie 0,56 zł/ m2, a dla właścicieli lokali użytkowych 1,68 zł/m2.
Analiza przedmiotowego stanu faktycznego w kontekście żądań wnioskodawcy skłania organ antymonopolowy do wniosku, że kwestionowane działania Wspólnoty Mieszkaniowej w zakresie wydawanych przez nią uchwał dotyczących zarządu nieruchomością wspólną nie stanowią praktyk ograniczających konkurencję opisanych w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów.
Zważyć należy, co następuje:
Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów - jak wynika z treści art. 1 ust. 1 chroni interes publiczny: "Ustawa określa warunki rozwoju i ochrony konkurencji oraz zasady podejmowanej w interesie publicznym ochrony interesów przedsiębiorców i konsumentów". Interes publiczny w postępowaniu administracyjnym nie jest pojęciem jednolitym i stałym. W każdej sprawie powinien być ustalony i skonkretyzowany. W każdym przypadku jednakże interes publiczny dotyczący ogółu, a nie z góry określonej liczby osób lub jednostki. A zatem, podstawową przesłanką warunkującą wszczęcie postępowania antymonopolowego winno być ustalenie, że został naruszony interes publicznoprawny - a nie wyłącznie interes prawny jednostki lub grupy.
W przedmiotowej sprawie nie zachodzi podejrzenie, że interes publiczno - prawny został naruszony. Kwestie majątkowe Wspólnoty Mieszkaniowej, rozliczeń pomiędzy współwłaścicielami oraz z tytułu najmu lokali to typowe sprawy dotyczące niewielkiej określonej grupy i mają charakter cywilnoprawny.
Ponadto, w ocenie organu antymonopolowego, z treści wniosku w sposób oczywisty wynika, że kwestionowane działania Wspólnoty Mieszkaniowej nie mają charakteru antymonopolowego, a przez to nie naruszają zakazów określonych w art. 5, w zakresie nie wyłączonym na podstawie art. 6 i 7, lub zakazu określonego w art. 8.
Art. 1 ust. 2 oraz art. 4 pkt 1 ustawy oprócz wskazania celów, w jakich ustawa została powołana, wyznacza również zakres podmiotowy jej stosowania do przedsiębiorców i ich związków, przy czym art. 4 pkt 1 zawiera definicje przedsiębiorcy.
Wspólnota Mieszkaniowa działając w ramach swoich ustawowych obowiązków dotyczących utrzymania nieruchomości wspólnej w stosunkach z członkami tej Wspólnoty -właścicielami lokali - nie jest przedsiębiorcą lecz ogółem właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Relacje pomiędzy Wspólnotą Mieszkaniową a właścicielami lokali w żadnym razie nie mają charakteru konkurencyjnego, ani też żaden z podmiotów nie występuje w charakterze konsumenta. Nie istnieją więc stosunki prawne, dla ochrony których ustawa została powołana. Z tych powodów bezcelowe jest uruchamianie instrumentów prawa antymonopolowego w przedmiotowej sprawie.
Konsekwencją powyższego jest, że kwestionowane działania Wspólnoty przejawiające się w podejmowaniu uchwał dotyczących ponoszenia wydatków dotyczących utrzymania własnego lokalu i zarządu nieruchomością wspólną, jak również niedopełnienie przez Zarząd Wspólnoty obowiązku rozliczenia się z pobranych zaliczek nie wypełniają dyspozycji art. 5 lub 8 ustawy, ponieważ nie naruszają zakazów określonych w ww. przepisach. [...]