Obowiązki sprawozdawcze w zakresie gospodarki komunalnej.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.GUS.1992.14.75

Akt utracił moc

Wersja od: 31 sierpnia 1992 r.

ZARZĄDZENIE Nr 30

PREZESA GŁÓWNEGO URZĘDU STATYSTYCZNEGO

z dnia 18 sierpnia 1992 r.

w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki komunalnej

(znak: PP-7-058-18/92)

Na podstawie art. 16 ust. 2 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o statystyce państwowej (Dz. U. z 1989 r. Nr 40, poz. 221) oraz w wykonaniu poz. 05.9.01 i 05.9.02 Programu badań statystycznych na lata 1991-1995, stanowiącym załącznik do uchwały nr 207/90 Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1990 r. zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się obowiązek sporządzania i przekazywania danych statystycznych w zakresie gospodarki komunalnej na formularzach oznaczonych symbolami:

1) M-05 - sprawozdanie o komunikacji miejskiej, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia,

2) M-06 - sprawozdanie o wodociągach i kanalizacji, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do zarządzenia,

3) M-07 - sprawozdanie o wodociągach zbiorowych i zbiorczej kanalizacji wojewódzkich zakładów usług wodnych, spółdzielni mieszkaniowych, zakładów pracy, według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do zarządzenia,

4) M-08 - sprawozdanie o gospodarce cieplnej, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do zarządzenia.

§  2.

1. Obowiązek, o którym mowa w § 1 mają, osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą odpowiednio:

1) M-05 - których przedmiot działalności obejmuje regularną zbiorową komunikację miejską,

2) M-06 - podmioty powołane przez organy administracji samorządowej i rządowej, których rodzaj działalności (lub jeden z rodzajów) obejmuje prowadzenie wodociągów i kanalizacji w gospodarce komunalnej i mieszkaniowej,

3) M-07 - wojewódzkie zakłady usług wodnych (lub inne utworzone w ich miejsce jednostki), spółdzielnie mieszkaniowe i zakłady pracy posiadające sieć wodociągową (kanalizacyjną) oraz dostarczające wodę ludności,

4) M-08 - posiadające kotłownie lub sieć ciepłowniczą oraz dostarczające energię cieplną na ogrzewanie mieszkań.

2. Centrum Informatyki Energetyki i Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo przekazuje do Głównego Urzędu Statystycznego odpowiednie dane statystyczne dotyczące odbiorów i zużycia energii elektrycznej w gospodarstwach domowych oraz o sieci gazowej, odbiorcach i zużyciu gazu sieciowego w gospodarstwach domowych według jednostek podziału administracyjnego na nośnikach maszynowych lub w innej formie uzgodnionej odrębnie z Głównym Urzędem Statystycznym.

§ 3. Podmioty zobowiązane do sporządzania i przekazywania sprawozdań w zakresie uregulowanym zarządzeniem przekazują sprawozdania do wojewódzkiego urzędu statystycznego województwa, na terenie którego mają siedzibę w terminach:

1) do dnia 10 stycznia każdego roku - z danymi statystycznymi za rok poprzedni na formularzach M-05, M-06 i M-08;

2) do dnia 20 stycznia każdego roku - z danymi statystycznymi za rok poprzedni na formularzu M-07.

§ 4. Centrum Informatyki Energetyki oraz Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo przekazują dane statystyczne, o których mowa w § 2 ust. 2 w terminach uzgodnionych odrębnie z Głównym Urzędem Statystycznym.

§ 5. Tracą moc:

1) zarządzenie nr 64 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 6 października 1989 r. w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki mieszkaniowej i komunalnej (Dz. Urz. GUS Nr 25, poz. 62),

2) zarządzenie nr 57 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 8 października 1990 r. w sprawie uproszczenia i ograniczenia obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki mieszkaniowej i komunalnej (Dz. Urz. GUS Nr 20, poz. 110),

3) zarządzenie nr 41 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 31 października 1991 r. zmieniające zarządzenie w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki mieszkaniowej i komunalnej (Dz. Urz. GUS Nr 16, poz. 110).

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje począwszy od sprawozdań za 1992 r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

M-05

Sprawozdanie o komunikacji miejskiej

za rok 19...

grafika

OBJAŚNIENIA do formularza M-05

Dział 1. Długość stałych dziennych linii komunikacyjnych (na koniec roku)

Linia komunikacyjna (wiersze od 1 do 5) jest to trasa łącząca krańcowe punkty przebiegu wozów oznaczonych wspólnym numerem, znakiem literowym itp. (tramwaj nr 5, autobus linii "A").

W wierszu 1 - należy podać sumę długości stałych linii komunikacyjnych wszystkich trakcji z wyjątkiem linii nocnych oraz zamkniętych.

Linie przebiegające w sposób dwukierunkowy okrężny należy uwzględnić w całej długości okręgu. Linie lub ich części przebiegające jednokierunkowo okrężnie należy liczyć w połowie długości okręgu.

Przykład: Linia autobusowa nr 148 przebiega na długości 6 km dwukierunkowo, a na długości 4 km - jednokierunkowo okrężnie. Długość tej linii wyniesie więc 8 km (6 km + połowa 4 km).

W wierszu 2 - należy wykazać długość linii komunikacyjnych przebiegających tylko na obszarach wiejskich w granicach administracyjnych gmin. Różnica między danymi wiersza 1 i wiersza 2 stanowi długość linii komunikacyjnych przebiegających na obszarach administracyjnych miast obsługiwanych przez przedsiębiorstwo (zakład) komunikacji miejskiej.

Dział 2. Stan i eksploatacja taboru komunikacji miejskiej

W dziale tym należy wykazać stan taboru w jednostkach fizycznych (w rubr. 1 i 3) bez względu na pojemność wozów.

W rubr. 1 należy wykazać liczbę wozów według stanu inwentarzowego na koniec roku w podziale na rodzaje taboru wymienione w wierszu od 1 do 3.

W wierszu 2 - należy wykazać liczbę wozów tramwajowych łącznie silnikowych i doczepnych.

W celu wypełnienia rubr. 2 należy wyliczyć łączną pojemność wozów (wg stanu inwentarzowego) przyjmując za podstawę:

1) autobusy

- Ikarus 260 (pojedynczy) - 98 miejsc,

- Ikarus 280 (przegubowy) - 148 miejsc,

- Jelcz-Berliet 110 - 110 miejsc,

- Autosan - 72 miejsca;

2) tramwaje

- typ 102N - 185 miejsc,

- typ 105N - 125 miejsc,

- typ 802N - 160 miejsc;

3) trolejbusy

- Skoda 9 - 92 miejsca,

- ZIU-9B - 105 miejsc.

Dla taboru nie wymienionego wyżej lub nowego (pierwszy raz wprowadzonego do eksploatacji) należy przyjmować pojemność określoną przez producenta.

W rubr. 3 - należy wykazać maksymalną dzienną liczbę wozów w ruchu, tj. kursujących jednocześnie na trasach w godzinach najwyższego szczytu. Liczbę tę należy zmniejszyć o wozy nieplanowo wycofane z ruchu i powiększyć o wozy wprowadzone do ruchu z rezerwy w miejsce nieplanowo wycofanych.

Godziny szczytu dziennego są to godziny, na które przypada jednocześnie największa liczba przewozów na wszystkich liniach. Przeciętną maksymalną ilość wozów w ruchu w roku sprawozdawczym należy obliczać w sposób następujący:

7.406 wozodni : 312 dni = 23,7 wozu w ruchu.

Uwaga. Przy ustalaniu liczby wozów w ruchu nie należy brać pod uwagę wozów stawianych do dyspozycji wycieczek itp. Chodzi tu bowiem tylko o tabor kursujący po trasach komunikacji miejskiej.

W rubr. 4 - należy podać liczbę kilometrów (wozokilometrów) przebytych przez tabor w ruchu wykazany w rubr. 3 niniejszego działu.

Dział 3. Trasy komunikacyjne według miast i zbiorczo dla wsi

Długość czynnych tras (rubr. od 1 do 3) jest to długość tych odcinków:

- ulic (placów) w miastach,

- dróg poza granicami administracyjnymi miast,

- torowisk przebiegających poza ulicami (drogami),

po których kursują wozy powszechnie dostępne dla ludności (autobusy, tramwaje, trolejbusy), niezależnie od tego, czy na danej trasie odbywa się ruch jedno- lub dwukierunkowy.

Trasy komunikacyjne liczy się odrębnie dla każdego rodzaju środków komunikacji miejskiej. Długość tras ogółem (wiersz 1) stanowi sumę tras poszczególnych środków komunikacji miejskiej.

Dział 4. Przewozy pasażerów (dane szacunkowe)

Za przewiezionego pasażera środkami komunikacji miejskiej uważa się jednokrotny przejazd. Liczbę pasażerów należy określić szacunkowo na podstawie ilości sprzedanych biletów jednorazowych i wieloprzejazdowych. Zakłady komunikacji miejskiej mogą także stosować inne metody szacowania (np. na podstawie badań potoków pasażerskich) ilości przewiezionych pasażerów, jeżeli zapewniają bardziej dokładne określenie tych ilości.

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

M-06

Sprawozdanie o wodociągach i kanalizacji

za rok 19...

grafika

OBJAŚNIENIA do formularza M-06

Dział 1. Eksploatacja wodociągu i kanalizacji

W wierszu 01 należy podać ilość wody pobranej ze studni na ujęciach wody, zbiorników otwartych wody surowej, rzek, odstojników.

W wierszu tym podaje się wodę surową, a więc wymagającą oczyszczenia (uzdatnienia) przed wtłoczeniem do sieci.

Przedsiębiorstwa i zakłady wodociągowe, w których woda pobrana z ujęć nie wymaga uzdatnienia podają w wierszu 01 wodę czystą.

Ilość wody pobranej z ujęć należy podawać na podstawie odczytów wodomierzy zainstalowanych w studniach, studniach zbiorczych, pompowniach lub przy urządzeniach doprowadzających wodę na I stopień uzdatniania. W przypadku braku wodomierzy, ilość wody pobranej z ujęć należy ustalić na podstawie rejestrów przepływomierzy lub innych urządzeń pomiarowych bądź w oparciu o wydajność urządzeń ujmujących wodę i czas ich pracy w ciągu roku sprawozdawczego.

W wierszu 02 należy wykazać ilość wody pobranej w roku sprawozdawczym z naturalnych źródeł wody powierzchniowej, tj. z rzek, zbiorników retencyjnych, jezior. Ilość ta może być równa lub niższa od podanej w wierszu 01.

W wierszu 03 należy wykazać wodę nabytą (do dalszej odsprzedaży) od wodociągów komunalnych i od innych wodociągów i dostawców (np. kopalń węgla, PKP, zakładów przemysłowych itp.), odpłatnie i nieodpłatnie oraz wodę zakupioną z zagranicy (import wody).

W wierszu 04 należy wykazać wodę oddaną innym jednostkom, np. komunalnym rozdzielniom wody, zakładom przemysłowym itp., do dalszej odsprzedaży (w całości lub w części) przy pomocy własnej sieci tych jednostek i innym odbiorcom (gospodarstwom domowym, zakładom itp.), niezależnie od płaconych przez odbiorców stawek, jak również wodę oddaną nieodpłatnie.

W wierszu 06 należy wykazać wodę dostarczoną gospodarstwom domowym i gospodarstwom zbiorowego zamieszkania, odpłatnie i nieodpłatnie, niezależnie od wysokości opłat pobieranych za tę wodę i siedziby gospodarstwa (miasto, wieś).

Do sprzedaży wody dla gospodarstw domowych nie zalicza się wody dostarczonej do budynków mieszkalnych znajdujących się w budowie i nie oddanych do użytkowania oraz wody dostarczonej obiektom czasowego zakwaterowania, jak domy noclegowe, hotele, domy wczasowe, sanatoria, schroniska turystyczne, żłobki tygodniowe, szpitale, zakłady penitencjarne itp.

W wierszu 07 należy wykazać (niezależnie od stosowanej taryfy opłat) wodę dostarczoną przedsiębiorstwom i zakładom przemysłowym, budownictwu, zakładom transportowym itp. niezależnie od tego czy dostarczona woda zużywana jest na cele technologiczne czy na cele socjalno-bytowe pracowników (w znajdujących się na terenie zakładu umywalniach, łaźniach, jadalniach, stołówkach, świetlicach, budynkach biurowych itp.).

W wierszu tym należy wykazać zużycie wody przez przedsiębiorstwa i zakłady górnictwa, energetyki, przemysłu maszynowego, ciężkiego, chemicznego, spożywczego, materiałów budowlanych, lekkiego, leśnego oraz jednostki transportowe, przedsiębiorstwa transportowe, budowlano-montażowe i remontowe, a także zarządy portów, przedsiębiorstwa połowowe, chłodnie itp. zakłady produkcyjne we wszystkich działach gospodarki narodowej.

W przypadku, gdy w ramach wspólnego punktu odbioru wody występuje również zaopatrzenie w wodę (według informacji odbiorcy wody) co najmniej 5 budynków mieszkalnych o łącznej liczbie co najmniej 25 lokali mieszkalnych, należy cały odbiór wody w tym punkcie zaliczyć do sprzedaży hurtowej.

Dane o ilości wody dostarczonej odbiorcom (wiersze 05-07) należy podawać na podstawie odczytów wodomierzy, a w razie ich braku - na podstawie stosowanych norm zużycia (ryczałtów) itp., stanowiących dokumentację do wystawienia rachunków i faktur.

W wierszach 09-11 należy wykazać ścieki odprowadzone w ciągu roku sprawozdawczego do kanalizacji miejskiej.

Informacje o ilości ścieków odprowadzonych podaje się na podstawie:

1) odczytów wodomierza, przyjmując:

a) wielkość ścieków odprowadzonych równą ilości wody dostarczonej,

b) mniejszą ilość ścieków odprowadzonych od ilości wody dostarczonej, jeżeli między dostawcą i odbiorcą wody zawarto porozumienie, że część wody dostarczanej zużywana jest bezzwrotnie (np. przy produkcji wód gazowanych, w wyniku odparowania itp.),

2) informacji o ryczałtowych ilościach odprowadzonych ścieków, od jednostek posiadających własne źródła wody, np. gospodarstwo domowe w jednorodzinnym budynku mieszkalnym korzysta z własnej studni, a ścieki odprowadza do kanalizacji miejskiej, zakład przemysłowy posiada ujęcie wody, a ścieki odprowadza do kanalizacji miejskiej.

Przy wypełnianiu wiersza 10 należy stosować się do zasad i określeń podanych przy objaśnieniach do wiersza 06 (woda dostarczona odbiorcom - gospodarstwom domowym).

W wierszu 11 należy wykazać ogólną ilość ścieków odprowadzonych przez przedsiębiorstwa i zakłady przemysłowe, budownictwa i transportowe (patrz objaśnienia do wiersza 07 - woda dostarczona odbiorcom na cele produkcyjne).

Dział 2. Urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne

Przez dobową zdolność produkcyjną urządzeń (wiersz 1, 2 i 3) należy rozumieć tę ilość wody, jaka przy stanie urządzeń produkcyjnych istniejących w końcu roku, może być wyprodukowana w ciągu 24 godzin bez naruszenia równowagi ujęć i przy zachowaniu warunków i wymogów technicznych.

Jeżeli jednak część wody uzdatniana jest na filtrach powolnych, a część na urządzeniach koagulacyjnych i filtrach pospiesznych, podawać należy jako zdolność urządzeń uzdatniania wody (wiersz 2) - sumę zdolności produkcyjnych urządzeń obydwu tych systemów oczyszczania. W odniesieniu do systemu filtrów pospiesznych należy pamiętać, że w przypadku różnicy między zdolnością produkcyjną urządzeń koagulacyjnych i zdolnością produkcyjną filtrów decydująca jest mniejsza z tych wielkości.

Przez dobową zdolność produkcyjną całego wodociągu (wiersz 3) należy rozumieć tę ilość wody jaka przy uwzględnieniu możliwości produkcyjnych wszystkich urządzeń istniejących w końcu roku, tj. ujęć wody, stacji oczyszczania (uzdatniania) wody oraz pompowni, może być wyprodukowana w ciągu 24 godzin.

Przykłady obliczania dobowej zdolności produkcyjnej całego wodociągu:

a) przy założeniu, że wodociąg posiada jedno ujęcie wody:

Dobowa zdolność produkcyjna w m^3
urządzeń			całego wodociągu
ujęcia wody	oczyszczania (uzdatniania) wody	pompowni
10.500	9.000	11.000	9.000

W powyższym przykładzie przyjęto jako dobową zdolność produkcyjną całego wodociągu, zdolność produkcyjną stacji oczyszczania (uzdatniania), a więc dobowa zdolność produkcyjna całego wodociągu nie może być większa od dobowej zdolności produkcyjnej stacji oczyszczania (uzdatniania) wody.

b) przy założeniu, że wodociąg posiada kilka ujęć wody

Oznaczenie ujęcia	Dobowa zdolność produkcyjna w m^3
	urządzeń			całego wodociągu
	ujęć wody	oczyszczania (uzdatniania) wody	pompowni
I	15.500	14.000	14.500	14.000
II	10.500	11.000	9.000	9.000
III	16.500	18.000	17.500	16.500
IV	8.500	8.500	8.500	8.500
Razem	51.000	51.500	49.500	48.000

W powyższym przykładzie przyjęto dobową zdolność produkcyjną całego wodociągu, tj. sumę zdolności produkcyjnych wszystkich czterech ujęć wody (14.000 m³ + 9.000 m³ + 16.500 m³ + 8.500 m³ = 48.000 m³).

Jeżeli woda nie wymaga oczyszczania (uzdatniania) i przesyłana jest do sieci wodociągowej, wówczas jako dobową zdolność produkcyjną całego wodociągu przyjmuje się dobową zdolność produkcyjną ujęcia wody.

Jeżeli przedsiębiorstwo (zakład) wodociągów i kanalizacji korzysta z wody znajdującej się w zbiornikach wyrównawczych wówczas dobową zdolność produkcyjną wodociągu należy zwiększyć o taką ilość wody, która w razie potrzeby może być wtłoczona do sieci wodociągowej w ciągu doby.

W wierszu 4 należy podać długość czynnych przewodów magistralnych zwanych również siecią przesyłową lub tranzytową.

Do sieci przesyłowej należy zaliczyć przewody wodociągowe, których zadaniem jest doprowadzenie wody do sieci wodociągowej rozdzielczej, do pierwszego rozgałęzienia (połączenia do budynków lub zdroju ulicznego) oraz do zbiorników wyrównawczych. W przypadku, gdy przewodów przesyłowych nie da się ściśle wyodrębnić ze względu na funkcje (przewód doprowadza wodę do sieci rozdzielczej, a jednocześnie sam spełnia rolę sieci rozdzielczej posiadając połączenia do budynków i innych obiektów) należy uznać, że są to przewody sieci rozdzielczej.

W wierszu 5 i 6 należy podać długość sieci czynnych połączeń prowadzących do budynków, innych obiektów oraz zdrojów podwórzowych lub wpustów podwórzowych.

Dział 3. Niektóre dane o wodociągach według miast i gmin

Jednostka sprawozdawcza prowadząca działalność na terenie jednego miasta lub gminy wypełnia tylko wiersz 01, 02 i 03 podając nazwę miasta lub w drugim przypadku wiersz 20 i 01.

W rubr. 1 należy podać długość przewodów wodociągowych rozdzielczych ulicznych służących do rozprowadzania wody do odbiorców za pośrednictwem połączeń do budynków, bez długości połączeń (do budynków lub innych obiektów) od przewodu ulicznego.

W rubr. 2 należy podać liczbę czynnych połączeń od przewodu ulicznego, prowadzących do 1 lub więcej zamieszkałych budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania, jak również do zainstalowanych na nieruchomościach zdrojów podwórzowych, głównie dla potrzeb ludności. Gdy do jednego budynku mieszkalnego prowadzi kilka połączeń należy podać liczbę wszystkich połączeń.

W rubr. 3 należy wykazać zdroje uliczne powszechnie dostępne dla ludności, tj. krany wmontowane do sieci wodociągowej na ulicy, placu, drodze itp. w rejonie istniejących budynków mieszkalnych, z którego korzysta ludność dla potrzeb gospodarstw domowych. W wierszu tym nie należy wykazywać studni, hydrantów przeciwpożarowych, zdrojów przeznaczonych wyłącznie do obsługi dworców kolejowych, zabudowań gospodarczych, produkcyjnych itp. oraz zdrojów podwórzowych.

W rubr. 7 należy wykazać niedobór wody tj. ilość wody, której zabrakło (w ciągu roku sprawozdawczego) dla pełnego zaspokojenia potrzeb wszystkich odbiorców.

Dział 4. Niektóre dane o kanalizacji według miast i gmin

W rubr. 1 i 2 uwzględnić należy tylko sieć kanałów krytych łącznie z kolektorami, tj. przewodami odprowadzającymi ścieki do odbiorników.

W rubr. 1 należy wykazać długość sieci kanalizacyjnej ogólnospławnej.

Kanał ogólnospławny jest to kanał konstrukcyjnie przeznaczony do łącznego odprowadzania ścieków gospodarczych i wód opadowych.

W rubr. 2 należy wykazać długość sieci kanalizacyjnej na ścieki gospodarcze. Kanałem na ścieki gospodarcze jest kanał konstrukcyjnie przeznaczony do wyłącznego odprowadzania ścieków gospodarczych.

W rubr. 3 należy podać liczbę przykanalików, tj. przewodów odprowadzających ścieki z nieruchomości, budynków, wpustów podwórzowych do ulicznej sieci kanalizacyjnej.

W rubr. 5 należy wykazać ścieki odprowadzone w ciągu roku sprawozdawczego do kanalizacji miejskiej.

Informacje o ilości ścieków odprowadzonych podaje się na podstawie:

1) odczytów wodomierza, przyjmując:

a) wielkość ścieków odprowadzonych równą ilości wody dostarczonej,

b) mniejszą ilość ścieków odprowadzonych od ilości wody dostarczonej, jeżeli między dostawcą a odbiorcą wody zawarto porozumienie, że część wody dostarczanej zużywana jest bezzwrotnie (np. przy produkcji wód gazowanych, w wyniku odparowania itp.),

2) informacji o ryczałtowych ilościach odprowadzonych ścieków, od jednostek posiadających własne źródła wody, np. gospodarstwo domowe w jednorodzinnym budynku mieszkalnym korzysta z własnej studni, a ścieki odprowadza do kanalizacji miejskiej.

ZAŁĄCZNIK  Nr 3

M-07

Sprawozdanie o wodociągach zbiorowych i zbiorczej kanalizacji wojewódzkich zakładów usług wodnych, spółdzielni mieszkaniowych i zakładów pracy

za rok 19...

grafika

OBJAŚNIENIA

do wypełniania sprawozdania M-07

Dział 1. Urządzenia i eksploatacja wodociągów i kanalizacji

W rubr. 1 - należy podać długość sieci rozdzielczej - ulicznej rozprowadzającej wodę po terenie jej rozbioru (osiedla, wsi), bez przyłączy prowadzących od niej do budynków i innych obiektów.

W rubr. 2 i 7 - należy podać liczbę budynków mieszkalnych i użytkowanych na cele zbiorowego zamieszkania (niezależnie pod czyim zarządem się znajdują) podłączonych do czynnej sieci: wodociągowej wykazanej w rubr. 1, kanalizacyjnej wykazanej w rubr. 6 oraz do sieci na wody opadowe jeżeli z budynków tych są odprowadzane ścieki gospodarcze do tej sieci. W rubr. 2 i 7 - należy uwzględnić zarówno budynki przyłączone bezpośrednio (instalacje wodociągowe lub kanalizacyjne wewnątrz budynku), jak i pośrednio, tj. poprzez zdroje podwórzowe lub wpusty kanalizacyjne, a także doprowadzenie wody do budynków gospodarczych (jeżeli z tego doprowadzenia korzystają mieszkańcy budynku mieszkalnego nie podłączonego do sieci wodociągowej).

W rubr. 3 i 8 - należy podać dla miast liczbę mieszkań w budynkach wykazanych w rubr. 2 i 7.

Uwaga. W sprawozdaniu nie należy wykazywać administrowanych przez jednostkę sprawozdawczą własnych budynków przyłączonych do publicznej sieci wodociągowej (kanalizacyjnej) miejskiej lub sieci innej jednostki.

Za budynki mieszkalne uważa się takie budynki, które w całości lub co najmniej w połowie powierzchni użytkowej wykorzystywane są na mieszkania.

Do budynków mieszkalnych zalicza się również budynki mieszkalno-gospodarcze, tj. wykorzystywane częściowo na mieszkania, a częściowo na cele gospodarcze związane z rolnictwem, np. stajnię, stodołę, oborę, magazyn pasz, wozownię itp., nawet jeżeli część mieszkalna tych budynków jest mniejsza od części gospodarczej.

W rubr. 4 - należy podać liczbę czynnych zdrojów ulicznych, z których korzystają gospodarstwa domowe.

Za zdrój uliczny uważać należy powszechnie dostępny dla ludności kran wmontowany do sieci wodociągowej na ulicy, placu, drodze itp. w rejonie istniejących budynków mieszkalnych, z którego korzysta ludność dla potrzeb gospodarstw domowych. W wierszu tym nie należy wykazywać studni, hydrantów przeciwpożarowych, zdrojów przeznaczonych wyłącznie do obsługi dworców kolejowych, zabudowań gospodarczych, produkcyjnych itp. oraz zdrojów podwórzowych.

W rubr. 5 - należy podać ilość wody pitnej dostarczonej (odpłatnie i bezpłatnie) gospodarstwom domowym i indywidualnym gospodarstwom rolnym oraz gospodarstwom zbiorowego zamieszkania.

Ilość wody dostarczonej gospodarstwom domowym należy podać na podstawie:

- wskazań wodomierzy,

- danych zawartych w rachunkach za sprzedaną wodę lub innych dokumentach,

- norm zużycia wody oraz liczby ludności korzystającej, liczby zwierząt gospodarskich itp., w przypadku braku urządzeń pomiarowych.

Normy zużycia wody dla odbiorców nie posiadających wodomierzy zostały podane w Wytycznych Nr 2 b. Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej z dnia 12 XII 1986 r. (Dz. Urz. MBGPiK Nr 1 z 23 I 1987 r., poz. 6).

W rubr. 6 - podaje się długość eksploatowanej czynnej sieci kanalizacyjnej sanitarnej, bez przykanalików prowadzących do budynków i innych obiektów (wpustów podwórzowych). W rozumieniu niniejszych objaśnień kanałem sanitarnym jest kanał konstrukcyjnie przeznaczony do odprowadzania ścieków gospodarczych. Zaliczane są tutaj również kanały ogólnospławne przeznaczone do łączonego odprowadzania ścieków gospodarczych i wód opadowych. Do długości sieci kanalizacyjnej sanitarnej wliczać należy kanały uliczne, jak również kolektory, tj. przewody odprowadzające ścieki od granic zabudowy miasta (wsi) do odbiorników ścieków (oczyszczalni ścieków, rzek i jezior). Nie należy zaliczać do kanalizacji i obejmować sprawozdaniem odprowadzania ścieków bezpośrednio z budynków do szamb, kanałów otwartych, rzek itp.

Dział 2. Informacje dodatkowe

W wierszu 1 - należy podać długość przyłączy wodociągowych. Przyłącze jest to przewód doprowadzający wodę od sieci rozdzielczej do nieruchomości. Długość przyłącza liczy się od zaworu głównego za wodomierzem (względnie miejsca przeznaczonego na jego zainstalowanie) do przewodu ulicznego. Do długości przyłączy nie należy wliczać przewodów rozprowadzających wodę po terenie nieruchomości do punktów czerpalnych (stajni, obór, zdrojów podwórzowych). W wierszu 1 należy uwzględnić przyłącza do budynków mieszkalnych, jak również do innych obiektów (szkół, sklepów, punktów usługowych, ośrodków zdrowia, biur itp.).

W wierszu 2 - należy podać długość przykanalików, tj. przewodów odprowadzających ścieki z nieruchomości, budynków, wpustów podwórzowych do ulicznej sieci kanalizacyjnej. W wierszu tym jednostki podają długość przykanalików wprowadzających do wszystkich obiektów podłączonych do eksploatowanej sieci.

ZAŁĄCZNIK  Nr 4

M-08

Sprawozdanie o gospodarce cieplnej

za rok 19...

grafika

OBJAŚNIENIA do formularza M-08

Dział 1. Sprzedaż energii cieplnej

Wiersz 1 - sprzedaż energii cieplnej odbiorcom ogółem obejmuje ilość energii wyprodukowanej i zakupionej, która następnie została sprzedana odbiorcom niezależnie od tego, na jakie cele została zużyta.

Wiersz 2 - energia cieplna sprzedana na cele komunalno-bytowe to energia, która została dostarczona na centralne ogrzewanie i centralną dostawę ciepłej wody dla:

- budynków mieszkalnych,

- urzędów i instytucji, służby zdrowia, oświaty, kultury, wychowania fizycznego itp.

Do sprzedanej energii cieplnej na cele komunalno-bytowe nie należy zaliczać energii sprzedanej przedsiębiorstwom i zakładom przemysłowym, budowlanym, transportowym, niezależnie od tego, czy energia zużywana jest do celów technologicznych czy na cele socjalno-bytowe pracowników (w umywalniach, łaźniach, stołówkach, świetlicach, budynkach biurowych itp.).

Dział 2. Urządzenia ciepłownicze, kubatura budynków i powierzchnia lokali ogrzewanych centralnie

Wiersz 01 - obejmuje kotłownie zdalaczynne, tj. wolnostojące lub wbudowane zespoły kotłów i urządzeń, obsługujące więcej niż jeden budynek oraz kotłownie lokalne, tj. zespoły kotłów i urządzeń obsługujących w zasadzie jeden budynek, w którym są zazwyczaj wbudowane.

W wierszu 02 - należy wykazać łączną długość sieci cieplnej magistralnej (przesyłowej).

Do sieci magistralnej (przesyłowej) zalicza się przewody służące do przesyłania ciepła - w postaci wody lub pary - z punktu wytwarzania (lub hurtowego zakupu) do rejonu zasilania energią cieplną. Przewody te w zasadzie nie są wyposażone w połączenia prowadzące do budynków i innych obiektów.

Sieć cieplna rozdzielcza uliczna, zwana również siecią odgałęźną (wiersz 03) - są to przewody uliczne, od których prowadzą połączenia do budynków i innych obiektów.

W przypadku, gdy np. na osiedlu mieszkaniowym nie występuje sieć uliczna, a poszczególne budynki połączone są z kotłownią bezpośrednimi przewodami, należy uważać, że jest to sieć rozdzielcza (a nie połączenie prowadzące do budynku lub innego obiektu) i należy ją wykazać w wierszu 06.