Obliczanie wartości mieszkania funkcyjnego stanowiącej podstawę ustalenia wysokości pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Sprawiedliwości w formie dodatkowej ulgi.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MS.1985.2.6

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1983 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 13 marca 1984 r.

w sprawie obliczania wartości mieszkania funkcyjnego stanowiącej podstawę ustalenia wysokości pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Sprawiedliwości w formie dodatkowej ulgi

Na podstawie § 1 ust. 2 uchwały nr 24 Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1977 r. w sprawie pomocy państwa dla funkcjonariuszy Służby Więziennej na budownictwo mieszkaniowe (Monitor Polski Nr 5, poz. (...) oraz w związku z § 3 ust. 2 uchwały nr 154 Rady Ministrów z dnia 6 lipca 1973 r. w sprawie pomocy Państwa dla żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej na budownictwo mieszkaniowe (Monitor Polski Nr 32, poz. 193) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Dla obliczenia wartości mieszkania funkcyjnego, stanowiącej podstawę ustalenia wysokości dodatkowej ulgi przysługującej osobie uprawnionej - koszt 1 m² powierzchni użytkowej określa się:

1) na budownictwo jednorodzinne (indywidualne i spółdzielcze) oraz rozbudowę lub przebudowę domu jednorodzinnego (lokalu w małym domu mieszkalnym) - w wysokości 24.000 zł,

2) na budownictwo spółdzielcze wielomieszkaniowe - według członkowskiego kosztu budowy przypadającego na 1 m² powierzchni użytkowej uzyskiwanego mieszkania, ustalonego przez spółdzielnię przy jego przydziale,

3) na kupno od Państwa lokalu mieszkalnego w budownictwie wielomieszkaniowym - w wysokości ceny (kosztu) 1 m² powierzchni użytkowej nabywanego lokalu, wynikającej z ceny sprzedaży ustalonej przez terenowy organ administracji państwowej, pomniejszony o stopień zużycia,

4) na kupno domu jednorodzinnego (lokalu w małym domu mieszkalnym) - w wysokości ceny (kosztu) 1 m² powierzchni użytkowej nabywanego domu (lokalu), wynikającej z szacunkowej ceny sprzedaży dokonanej przez biegłych wyznaczonych przez terenowy organ administracji państwowej lub ceny określonej w akcie notarialnym,

5) na kapitalny remont domu jednorodzinnego (lokalu) lub przebudowę strychów, suszarń i innych pomieszczeń w budynkach mieszkalnych stanowiących własność Państwa lub spółdzielni mieszkaniowych na lokale mieszkalne - do wysokości wartości kosztorysowej pomniejszonej o wymagany wkład własny, nie więcej jednak niż 60% stawki określonej w ust. 1 pkt 1.

2. Wartość 1 m² mieszkania obliczana dla celów wymienionych w ust. 1 pkt 2 do 4 nie może przekraczać wysokości określonej dla budownictwa jednorodzinnego (ust 1 pkt 1).

§  2.

1. Osoby, które uzyskały pozwolenie na budowę (rozbudowę, przebudowę) domu jednorodzinnego (lokalu w małym domu mieszkalnym) w 1980 r. otrzymują uzupełnienie dodatkowej ulgi w wysokości 30% stawki określonej w § 1 pkt 1, a osoby, które uzyskały pozwolenie w 1981 r. - w wysokości 60% tej stawki.

2. Zamiana dodatkowej ulgi z formy zwrotnej na bezzwrotną dla osób określonych w ust. 1 następuje:

1) w razie uzyskania pozwolenia na budowę (rozbudowę, przebudowę) w 1980 r. według stawki obowiązującej w 1980 r. zwiększonej o 30% stawki obowiązującej w dniu zamiany,

2) w razie uzyskania pozwolenia na budowę (rozbudowę, przebudowę) w 1981 r. - według stawki obowiązującej w 1980 r. zwiększonej o 60 % stawki obowiązującej w dniu zamiany.

3. Osoby, które uzyskały pozwolenie na budowę (rozbudowę, przebudowę) domu jednorodzinnego (lokalu w małym domu mieszkalnym) w 1982 r. otrzymują dodatkową ulgę w formie bezzwrotnej pomocy finansowej w wysokości 92% stawki określonej w § 1 ust. 1 pkt 1.

4. W przypadkach określonych w ust. 2 i 3 nie stosuje się przepisu § 7 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 lutego 1978 r. w sprawie zasad przyznawania pomocy z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Sprawiedliwości (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 1, poz. 5 z późn. zm.) w części dotyczącej określenia wartości mieszkania funkcyjnego na dzień objęcia lokalu mieszkalnego.

5. Osoby, które uzyskały pozwolenie na budowę, przebudowę, rozbudowę lub kapitalny remont domu jednorodzinnego (lokalu) przed dniem 1 stycznia 1980 r. albo uzyskały mieszkania spółdzielcze przed dniem 1 stycznia 1983 r. otrzymują dodatkową ulgę według stawki określonej w zarządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 listopada 1980 r. w sprawie sposobu obliczania wartości mieszkania funkcyjnego dla ustalenia wysokości dodatkowej ulgi (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. z 1981 r. Nr 1, poz. 1).

§ 3. Przy ustalaniu wysokości dodatkowej ulgi uwzględnia się normy zaludnienia przysługujące osobie uprawnionej do mieszkania funkcyjnego i osobom uwzględnionym przy ustalaniu rozmiaru tego mieszkania (bez osoby zatrudnionej w charakterze pomocy domowej) oraz uprawnienia do dodatkowej (zwiększonej) powierzchni mieszkalnej przysługujące: z tytułu posiadanego stopnia służbowego lub zajmowanego stanowiska służbowego, a także przyznane na stałe ze względu na stan zdrowia.

§ 4. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 listopada 1980 r. w sprawie sposobu obliczania wartości mieszkania funkcyjnego dla ustalenia wysokości dodatkowej ulgi (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. z 1981 r. Nr 1, poz. 1).

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania, z mocą od dnia 1 stycznia 1983 r.