Niektóre zasady przyznawania i wypłaty świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych przysługujących członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.ZUS.1997.9.12

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1997 r.

WYTYCZNE NR 3

Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 11 sierpnia 1997 r.

w sprawie niektórych zasad przyznawania i wypłaty świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych przysługujących członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych.

W celu jednolitego stosowania zasad przyznawania i wypłaty świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych określonych przepisami:

1) dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153), zwanego dalej dekretem,

2) ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288, Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189 i z 1997 r. Nr 32, poz. 183), zwanej dalej Prawem spółdzielczym,

3) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 marca 1976 r. w sprawie wykonania przepisów dekretu o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 13, poz. 74, z 1983 r. Nr 27, poz. 131, z 1990 r. Nr 7, poz. 41, Nr 71, poz. 418 i z 1997 r. Nr 61, poz. 376),

4) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługujących niektórym grupom ubezpieczonych (Dz. U. Nr 61, poz. 376),

5) ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 138, poz. 681 i z 1997 r. Nr 93, poz. 569),

wyjaśniam.

Rozdział  1

Postanowienia ogólne

1. Użyte w wytycznych określenia oznaczają:

1) spółdzielnia - rolnicza spółdzielnia produkcyjna, inna spółdzielnia zajmująca się produkcją rolną oraz spółdzielnia kółek rolniczych, zajmująca się produkcją rolną, działające zgodnie z art. 138-178 oraz art. 180 § 3 Prawa spółdzielczego,

2) ubezpieczony:

a) członek spółdzielni,

b) członek spółdzielni, wykonujący pracę w gospodarstwie rolnym tej spółdzielni,

c) inna osoba wykonująca pracę w spółdzielni lub w gospodarstwie rolnym spółdzielni nie będąca jej członkiem, wynagradzana według zasad obowiązujących członków spółdzielni, w tym kandydat na członka spółdzielni,

d) członek spółdzielni, który nie wykonuje pracy w spółdzielni, lecz wytwarza na jej rzecz produkty rolne w prowadzonym przez siebie gospodarstwie, jeżeli zawarł ze spółdzielnią umowę dotyczącą dostarczania jej tych produktów, a liczba dni pracy niezbędna do ich wytworzenia w ciągu roku obrachunkowego wynosi co najmniej 240 dni pracy dla mężczyzny i 150 dni pracy dla kobiety,

3) praca w spółdzielni - praca w spółdzielni lub zespołowym gospodarstwie rolnym spółdzielni wykonywana na innej podstawie niż stosunek pracy,

4) dochód - dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne,

5) składka - składka na ubezpieczenie społeczne,

6) zasiłek - zasiłek chorobowy, macierzyński i opiekuńczy,

7) oddział ZUS - oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwy ze względu na siedzibę spółdzielni.

Rozdział  2

Zasady ustalania prawa oraz wysokości świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

2.1. Ubezpieczonym wymienionym w ust. 1 pkt 2 lit. a-c przysługują następujące świadczenia pieniężne:

1) zasiłek chorobowy,

2) świadczenie rehabilitacyjne,

3) zasiłek porodowy,

4) zasiłek macierzyński,

5) zasiłek opiekuńczy,

6) zasiłek pogrzebowy,

6) zasiłek wychowawczy.

2.2. Ubezpieczonym wymienionym w ust. 1 pkt 2 lit. d przysługują następujące świadczenia pieniężne:

1) zasiłek porodowy,

2) zasiłek pogrzebowy.

3. Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługują ubezpieczonym w wysokości i na zasadach określonych dla pracowników, z uwzględnieniem ust. 4-22.

4.1. Przy ustalaniu prawa do świadczeń w razie choroby i macierzyństwa liczbę dni pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w miesiącu (roku obrachunkowym) ustala się dzieląc liczbę godzin przepracowanych przez ubezpieczonego w danym miesiącu (roku obrachunkowym) przez liczbę 8.

Przykład:

W miesiącu poprzedzającym zachorowanie ubezpieczony przepracował 158 godzin. przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego przyjmuje się, że w miesiącu tym ubezpieczony przepracował 19 dni (158 godzin : 8 = 19 dni i 6 godzin).

4.2. Do dni pracy, o których mowa .w ust. 4.1, zalicza się również dni urlopu wypoczynkowego oraz dni pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego lub świadczenia rehabilitacyjnego.

Przykład:

W roku obrachunkowym poprzedzającym rok, w którym powstało prawo do zasiłku chorobowego ubezpieczona przepracowała w spółdzielni 1072 godziny oraz 40 dni pobierała zasiłek opiekuńczy. Przy ustalaniu prawa do zasiłku przyjmuje się, że w ubiegłym roku obrachunkowym ubezpieczona przepracowała 174 dni (1072 : 8 = 134; 134 + 40 = 174).

5.2. Liczbę dni pracy w prowadzonym przez ubezpieczonego gospodarstwie rolnym ustala się przez podzielenie uzyskanej w roku obrachunkowym kwoty dochodu za pracę wykonaną przy wytworzeniu produktów rolnych dostarczonych spółdzielni przez przeciętną wysokość dziennego dochodu przypadającego w tej spółdzielni, w poprzednim roku obrachunkowym, na jej stale pracującego członka.

5.2. Ubezpieczonemu, który będąc członkiem spółdzielni równocześnie dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym, do liczby dni, ustalonych według zasad określonych w ust. 5.1, dolicza się dni pracy w spółdzielni.

5.3. Do liczby dni pracy, o których mowa w ust. 5.1, dolicza się dni, w których ubezpieczony nie wykonywał pracy wskutek choroby lub odbywania czynnej służby wojskowej albo ćwiczeń wojskowych.

Zasiłek chorobowy

6.1. Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu za każdy dzień niezdolności do pracy spowodowanej chorobą.

6.2. Jeżeli w miesiącu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy ubezpieczony przepracował mniej niż 14 dni, zasiłek chorobowy przysługuje począwszy od czwartego dnia niezdolności do pracy.

Przykład:

Ubezpieczony stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w dniu 14 października. We wrześniu przepracował on w spółdzielni 98 godzin. Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje ubezpieczonemu począwszy od czwartego dnia niezdolności do pracy, tj. od 17 października, gdyż w miesiącu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy przepracował on 12 dni (98 godzin : 8 = 12 dni i 2 godziny).

6.3. Jeżeli niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku przy pracy w spółdzielni lub choroby zawodowej, prawo do zasiłku chorobowego przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy, niezależnie od liczby dni przepracowanych w miesiącu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy.

7. Ubezpieczonemu wymienionemu w ust. 1 pkt 2 lit. c, prawo do zasiłku chorobowego przysługuje, jeżeli przepracował w spółdzielni co najmniej 80 dni pracy w ciągu 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy.

Przykład:

Ubezpieczony, który nie jest członkiem spółdzielni, lecz wykonuje pracę w tej spółdzielni i jest wynagradzany tak jak członek spółdzielni stał się niezdolny do pracy z powodu choroby 10 lipca. W okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy, tj. w okresie od 1 lipca poprzedniego roku do 30 czerwca danego roku, ubezpieczony przepracował 704 godziny. Ubezpieczonemu przysługuje prawo do zasiłku chorobowego, ponieważ w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających zachorowanie przepracował w spółdzielni 88 dni (704 : 8).

8.1. Okres pobierania zasiłku chorobowego w ciągu roku obrachunkowego nie może przekroczyć liczby dni przepracowanych przez ubezpieczonego w poprzednim roku obrachunkowym.

Przykład:

Ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 2 marca do 26 listopada (270 dni). W roku obrachunkowym poprzedzającym rok, w którym ubezpieczony stał się niezdolny do pracy, przepracował 2016 godzin, tj. 252 di (2016 : 8). Rok obrachunkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Ubezpieczony ma prawo do zasiłku chorobowego za okres od 2 marca do 8 listopada (252 dni), natomiast za okres od 9 do 26 listopada (18 dni) zasiłek chorobowy ubezpieczonemu nie przysługuje.

8.2. Ograniczenia, o którym mowa w ust. 8.1., nie stosuje się:

1) w przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku przy pracy w spółdzielni lub choroby zawodowej,

2) w roku obrachunkowym, w którym ubezpieczony rozpoczął pracę w spółdzielni,

3) w roku obrachunkowym następującym po roku, w którym ubezpieczony rozpoczął pracę w spółdzielni.

Przykład 1:

Ubezpieczona stała się członkiem spółdzielni 10 października. W okresie od 29 października do 7 grudnia (40 dni) była niezdolna do pracy z powodu choroby. Ponieważ niezdolność do pracy powstała w roku obrachunkowym, w którym ubezpieczona rozpoczęła pracę w spółdzielni (rok obrachunkowy w spółdzielni trwa od 1 stycznia do 31 grudnia) przysługuje jej prawo do zasiłku chorobowego za cały okres niezdolności do pracy.

Przykład 2:

Ubezpieczony stał się członkiem spółdzielni 15 grudnia. W następnym roku obrachunkowym był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 1 do 31 marca. W związku z tym, że niezdolność do pracy powstała w roku obrachunkowym następującym po roku, w którym ubezpieczony rozpoczął pracę w spółdzielni (rok obrachunkowy w spółdzielni trwa od 1 stycznia do 31 grudnia) przysługuje mu prawo do zasiłku chorobowego za cały okres niezdolności do pracy.

8.3. W przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała w jednym roku obrachunkowym i trwa nieprzerwanie w następnym roku obrachunkowym, okres wypłaty zasiłku chorobowego w tym roku ustala się na nowo. Okres ten nie może przekroczyć liczby dni pracy ubezpieczonego w roku obrachunkowym, w którym powstała niezdolność do pracy, z zastrzeżeniem ust. 8.2.

Przykład:

Ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 20 września do 31 maja następnego roku (254 dni). Rok obrachunkowy w spółdzielni, w której ubezpieczony jest członkiem trwa od 1 stycznia do 31 grudnia. W roku obrachunkowym poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy ubezpieczony przepracował 720 godzin, tj. 90 dni (720 : 8). W roku obrachunkowym, w którym powstała niezdolność do pracy, ubezpieczony ma prawo do zasiłku chorobowego za okres od 20 września do 18 grudnia (90 dni). Za okres od 19 do 31 grudnia (13 dni) zasiłek chorobowy ubezpieczonemu nie przysługuje. Od dnia 1 stycznia, wraz z rozpoczęciem nowego roku obrachunkowego, okres, przez który zasiłek przysługuje ustala się ponownie na podstawie dni przepracowanych w poprzednim roku obrachunkowym. W roku obrachunkowym, w którym powstała niezdolność do pracy ubezpieczony przepracował 50 dni (400 godzin) i przez 90 dni pobierał zasiłek chorobowy, co stanowi łącznie 140 dni. Ubezpieczony ma prawo do zasiłku chorobowego od 1 stycznia do 20 maja (140 dni), natomiast za okres od 21 do 31 maja (11 dni) zasiłek chorobowy mu nie przysługuje.

9. Zasiłek chorobowy przysługuje po ustaniu ubezpieczenia, jeżeli niezdolność do pracy powstała:

1) w czasie trwania ubezpieczenia i trwa nieprzerwanie po jego ustaniu,

2) w ciągu 30 dni po ustaniu ubezpieczenia i trwa nieprzerwanie co najmniej 30 dni, a w razie zachorowania na gruźlicę (A15-A19, B90), brucelozę (A23), wściekliznę (A28), zakaźne zapalenie wątroby (B15-B19) lub zimnicę (B50-B54) - jeśli powstała w ciągu 90 dni po ustaniu ubezpieczenia.

Świadczenia rehabilitacyjne

10.1. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu w okresie ubezpieczenia.

10.2.. Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego przysługuje po ustaniu ubezpieczenia, jeżeli powstało:

1) w okresie ubezpieczenia i trwa nieprzerwanie po jego ustaniu,

2) po ustaniu ubezpieczenia, ale bezpośrednio po okresie pobierania zasiłku chorobowego.

11. Okres pobierania świadczenia rehabilitacyjnego nie jest uzależniony od liczby dni pracy w roku obrachunkowym poprzedzającym powstanie prawa do tego świadczenia.

12. Przy ustalaniu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego dla ubezpieczonego wymienionego w ust. 1 pkt 2 lit. c, ma odpowiednio zastosowanie zasada określona w ust. 7.

Zasiłek porodowy

13. Zasiłek porodowy przysługuje ubezpieczonej z tytułu:

1) urodzenia dziecka,

2) przyjęcia dziecka w wieku do jednego roku na wychowanie z zamiarem jego przysposobienia, jeżeli do sądu opiekuńczego został zgłoszony wniosek w sprawie przysposobienia dziecka.

14. Zasiłek porodowy przysługuje nie zatrudnionej i nie pobierającej zasiłku dla bezrobotnych żonie ubezpieczonego, pozostającej z nim we wspólności małżeńskiej.

15 Przy ustalaniu prawa do zasiłku porodowego ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, ma odpowiednio zastosowanie zasada określona w ust. 7.

Zasiłek macierzyński

16. Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej z tytułu:

1) urodzenia dziecka,

2) przyjęcia dziecka w wieku do jednego roku na wychowanie z zamiarem jego przysposobienia, jeżeli do sądu opiekuńczego został zgłoszony wniosek w sprawie przysposobienia dziecka.

17. Przy ustalaniu prawa do zasiłku macierzyńskiego ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, ma odpowiednio zastosowanie zasada określona w ust. 7.

18. Zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego albo urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego.

Zasiłek opiekuńczy

19.1. Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu za każdy dzień niezdolności do pracy z powodu konieczności sprawowania opieki.

19.2. Przy ustalaniu prawa do zasiłku opiekuńczego stosuje się odpowiednio zasady określone w ust. 6.1, 6.2, 7 i 8.

Zasiłek pogrzebowy

20. Zasiłek pogrzebowy przysługuje z tytułu pokrycia kosztów pogrzebu:

1) ubezpieczonego,

2) osoby pobierającej po ustaniu ubezpieczenia zasiłek chorobowy, opiekuńczy, macierzyński lub świadczenie rehabilitacyjne,

3) członka rodziny osoby wymienionej w pkt. 1 i 2, który w chwili śmierci nie zarobkował i pozostawał z tą osobą we wspólnym gospodarstwie domowym albo do którego utrzymania osoba ta przyczyniała się.

Zasiłek wychowawczy

21.1. Zasiłek wychowawczy przysługuje ubezpieczonemu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a i b, którego okres ubezpieczenia z tytułu członkostwa w spółdzielni wynosi co najmniej 6 miesięcy.

21.2. Za miesiąc uważa się 20 dni pracy dla mężczyzny i 13 dni pracy dla kobiety.

21.3. Do okresu 6 miesięcy ubezpieczenia wlicza się również okresy zatrudnienia.

22.. Ubezpieczonemu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, nie będącemu członkiem spółdzielni, prawo do zasiłku wychowawczego przysługuje pod warunkiem, że w ciągu 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie prawa do zasiłku, przepracował w spółdzielni co najmniej 80 dni.

Rozdział  3

Zasady ustalania podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

23.1. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętny miesięczny dochód z okres 12 miesięcy kalendarzowych nieprzerwanego ubezpieczenia, poprzedzających miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku.

23.2. Jeżeli ubezpieczenie trwało krócej niż 12 miesięcy kalendarzowych, podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętny miesięczny dochód z faktycznego okresu ubezpieczenia.

Przykład:

Ubezpieczony, który jest członkiem spółdzielni od 18 marca, stał się niezdolny do pracy z powodu choroby we wrześniu. Przeciętny miesięczny dochód stanowiący podstawę wymiaru przysługującego ubezpieczonemu zasiłku chorobowego oblicza się dzieląc dochód z okres od 18 marca do 31 sierpnia przez liczbę 6.

24. Jeżeli prawo do zasiłku powstało w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia, podstawę wymiaru zasiłku stanowi kwota najniższej podstawy wymiaru składek za ten miesiąc.

25.1. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 23, dochód ubezpieczonego uległ zmniejszeniu wskutek niewykonywania pracy w okresie pobierania zasiłku, świadczenia rehabilitacyjnego, korzystania z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego albo odbywania czynnej służby wojskowej lub ćwiczeń wojskowych, przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku:

1) wyłącza się dochód z każdego miesiąca, w którym ubezpieczony przepracował mniej niż połowę obowiązujących go dni pracy w tym miesiącu,

2) przyjmuje się dochód z miesięcy, w których ubezpieczony przepracował co najmniej połowę obowiązujących go dni pracy w tych miesiącach.

Przykład:

Ubezpieczona urodziła dziecko 10 lipca. W okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających urodzenie dziecka ubezpieczona od 3 do 21 sierpnia ubiegłego roku pobierała zasiłek opiekuńczy, a od 25 października do 19 grudnia ubiegłego roku pobierała zasiłek chorobowy. Przy ustalaniu podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego przysługującego od 10 lipca wyłącza się dochód z sierpnia, listopada i grudnia ubiegłego roku, przyjmuje się natomiast dochód z lipca, września i października ubiegłego roku oraz z miesięcy styczeń - czerwiec danego roku.

25.2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 23, ubezpieczony w każdym miesiącu przepracował mniej niż połowę obowiązujących go dni pracy z przyczyn wymienionych w ust. 25.1, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się dochód z wszystkich miesięcy.

24.3 Obowiązującymi ubezpieczonego dniami pracy w danym miesiącu są dni pracy ustalone przez zarząd spółdzielni zgodnie z art. 155 § 1 Prawa spółdzielczego.

26. Zasadę, o której mowa w ust. 24, stosuje się także przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku, do którego prawo powstało bezpośrednio po urlopie wychowawczym lub bezpłatnym, trwającym dłużej niż 12 miesięcy kalendarzowych.

27. Podstawy wymiaru tego samego rodzaju zasiłku nie ustala się na nowo- jeżeli przerwa między okresami pobierania zasiłku trwała krócej niż trzy miesiące kalendarzowe.

Przykład:

Ubezpieczona była niezdolna do pracy z powodu sprawowania opieki w okresie od 15 do 20 grudnia. Poprzednio sprawowała opiekę nad dzieckiem, pobierając zasiłek opiekuńczy w okresie od 25 sierpnia do 3 września. Ponieważ przerwa między okresami pobierania zasiłku opiekuńczego była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego przysługującego ubezpieczonej od 15 grudnia, stanowi przeciętny miesięczny dochód z okresu od sierpnia ubiegłego roku do lica tego roku, przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku opiekuńczego przysługującego za okres od 25 sierpnia do 3 września.

28.1. Podstawa wymiaru zasiłku nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek za miesiąc kalendarzowy, w którym powstało prawo do zasiłku.

28.2. Zasada, o której mowa w ust. 28.1, ma zastosowanie także wówczas, gdy podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo z przyczyn określonych w ust. 27.

Przykład:

Ubezpieczony w okresie od 12 września do 14 października był niezdolny do pracy z powodu choroby. Podstawę wymiaru przysługującego mu zasiłku chorobowego stanowi przeciętny miesięczny dochód z okresu od września ubiegłego roku do sierpnia tego roku. Podstawa ta nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek za wrzesień. Ponownie ubezpieczony zachorował 24 stycznia następnego roku. Ponieważ przerwa między okresami pobierania zasiłku chorobowego nie wynosiła co najmniej 3 miesiące kalendarzowe, podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu od 24 stycznia nie ustala się na nowo. Podstawa wymiaru nie może być jednak niższa od najniższej podstawy wymiaru składek za styczeń.

29.1. Jeżeli prawo do zasiłku powstało przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia, podstawa wymiaru zasiłku nie może być wyższa niż 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych. Kwota ta jest ustalana miesięcznie na okres trzech miesięcy, poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego każdego kwartału.

29.2. Do okresu ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 29.1, zalicza się okresy ubezpieczenia na podstawie dekretu, jeżeli między nimi nie było przerwy, chyba że przerwa przypadała na dni ustawowo wolne od pracy.

30. Podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego stanowi podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek za miesiąc kalendarzowy, w którym powstało prawo do świadczenia.

31.1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego waloryzuje się według zasad określonych dla pracowników.

31.2. Waloryzacji podlega faktyczny przeciętny miesięcy dochód z okresu, o którym mowa w ust. 23. Zwaloryzowana podstawa wymiaru zasiłku nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązującej w miesiącu, w którym powstało prawo do zasiłku.

Przykład:

Ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 22 sierpnia do 18 maja następnego roku (270 dni). podstawę wymiaru zasiłku przysługującego od 22 sierpnia ustalono przyjmując najniższą podstawę wymiaru składek z sierpnia, ponieważ faktyczny przeciętny miesięczny dochód z okresu 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy był niższy od najniższej podstawy wymiaru składek z tego miesiąca. Po upływie 6-miesięcznego okresu zasiłkowego, od 18 lutego, okres wypłaty zasiłku został przedłużony na dalsze trzy miesiące. Podstawa wymiaru zasiłku przysługującego za okres od 18 lutego do 18 maja podlega waloryzacji wskaźnikiem obowiązującym w I kwartale. Waloryzacji podlega faktyczna podstawa wymiaru zasiłku. Zwaloryzowana podstawa wymiaru nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązującej w sierpniu, tj. w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy.

31.3. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego jest waloryzowana również dla potrzeb świadczenia rehabilitacyjnego, które zostało przyznane po upływie 6 miesięcy pobierania zasiłku chorobowego.

32.. Stawkę zasiłku przysługującego za 1 dzień zaokrągla się do 10 groszy w górę, jeżeli końcówka wynosi co najmniej 5 groszy, bądź w dół, jeżeli końcówka jest niższa od 5 groszy.

Rozdział  4

Zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne

33. Zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne przysługują ubezpieczonym w wysokości i na zasadach określonych w ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych.

Rozdział  5

Zasady wypłaty świadczeń

34. Prawo do świadczeń, wymienionych w ust. 2, ustalają oraz zasiłki te wypłacają:

1) spółdzielnie, które nie zgłaszają imiennie ubezpieczonych do oddziału ZUS - ubezpieczonym w czasie trwania ubezpieczenia oraz po ustaniu ubezpieczenia, jeżeli niezdolność do pracy powstała w trakcie ubezpieczenia,

2) oddziały ZUS - w pozostałych przypadkach.

35.1. Nie pobiera się zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od części zasiłku chorobowego, która odpowiada udziałowi dochodu z tytułu działalności rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, w dochodzie podzielnym spółdzielni.

35.2. Jeżeli zasiłek chorobowy wypłaca oddział ZUS, część zasiłku chorobowego, o której mowa w ust. 35.1, zwolnioną z podatku ustala się na podstawie zaświadczenia spółdzielni.

36. Prawo do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych przysługujących ubezpieczonym ustalają oraz zasiłki te wypłacają spółdzielnie.

37. Dokumentację niezbędną przy ustalaniu uprawnień i wypłacie świadczeń, wymienionych w ust. 2 oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych stanowią dokumenty określone w przepisach o świadczeniach w razie choroby i macierzyństwa przysługujących pracownikom oraz w przepisach o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych.

Rozdział  6

Przepisy przejściowe i końcowe

38.1. Od 1 sierpnia 1997 r. nie ustala się na nowo podstawy wymiaru zasiłku, do którego prawo powstało przed tą datą, za cały okres nieprzerwanego pobierania tego zasiłku.,

38.2. W razie wystąpienia przerwy w pobieraniu zasiłku, nawet jednodniowej, podstawę wymiaru zasiłku ustala się na zasadach obowiązujących od 1 sierpnia 1997 r.

39. W razie powstania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego po dniu 31 lipca 1997 r., wysokość tego świadczenia ustala się uwzględniając dochód przyjęty do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, nawet jeśli ta podstawa była ustalana według dotychczasowych zasad.

40. Wytyczne wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od 1 sierpnia 1997 r.