Inwentaryzacja i sprawdzenie zapisów w ewidencji środków trwałych w latach 1986 i 1987.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1986.8.31

Akt utracił moc

Wersja od: 10 września 1986 r.

ZARZĄDZENIE Nr 62

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 18 sierpnia 1986 r.

w sprawie inwentaryzacji i sprawdzenia zapisów w ewidencji środków trwałych w latach 1986 i 1987.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1986 r. Nr 8, poz. 44), art. 87 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1982 r. Nr 30, poz. 210 i z 1983 r. Nr 39, poz. 176) oraz art. 17 ustawy z dnia 3 grudnia 1984 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 56, poz. 283) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zwalnia się jednostki gospodarki uspołecznionej, zwane dalej jednostkami od dokonania przypadającej na rok 1986 inwentaryzacji okresowej lub ciągłej środków trwałych a także przedmiotów nietrwałych w użytkowaniu, w tym również zaplecza placów budowy, jeżeli ich inwentaryzacja następuje łącznie z inwentaryzacją środków trwałych.

§  2.

1. Jednostki przeprowadzą pełną inwentaryzację okresową środków trwałych własnych, obcych, dzierżawionych, otrzymanych w nieodpłatny zarząd i użytkowanie oraz o nieustalonym tytule własności według stanu na dzień 31 grudnia 1987 r. i zasad określonych w dziale III zarządzenia Ministra Finansów z dnia 16 listopada 1983 r. w sprawie ogólnych zasad prowadzenia rachunkowości przez jednostki gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 40, poz. 233).

2. Pełną inwentaryzację okresową środków trwałych można również przeprowadzić według stanu na ostatni dzień dowolnego miesiąca drugiego półrocza 1987 r.

3. Jednostki, które nie przeprowadziły w roku 1986 inwentaryzacji przedmiotów nietrwałych w użytkowaniu dokonają inwentaryzacji tych przedmiotów na dzień 31 grudnia 1987 r. lub na ostatni dzień innego miesiąca drugiego półrocza 1987 r.

4. Stwierdzone w wyniku inwentaryzacji różnice jednostki wycenią i zaksięgują w księgach rachunkowych roku 1987 w sposób określony w obowiązującym je planie kont.

§  3.

1. Jednostki sprawdzą na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji (§ 2) kompletność i aktualność zapisów w ewidencji szczegółowej środków trwałych. W razie potrzeby uzupełnią lub sprostują błędne zapisy w ewidencji. Sprawdzenie polega na porównaniu danych ewidencji szczegółowej środków trwałych z odpowiednimi danymi figurującymi na obiekcie, zawartymi w ewidencji technicznej, dokumentacji w klasyfikacji rodzajowej środków trwałych określonej przez Główny Urząd Statystyczny. W razie niemożności ustalenia niektórych danych, należy je odtworzyć na podstawie opinii rzeczoznawców.

Jednostki uzupełnią ponadto ewidencję szczegółową środków trwałych:

1) których umorzenie na dzień 1 stycznia 1986 r. zostało obniżone, zgodnie z § 7 zarządzenia nr 11 Ministra Finansów w sprawie przekwalifikowania środków trwałych do przedmiotów nietrwałych oraz zasad jednorazowej korekty umorzenia niektórych środków trwałych (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 1, poz. 1) - o informację o dokonaniu tej czynności,

2) których wartość początkowa figurująca w księgach rachunkowych jest nie wyższa od 150.000 zł - o ustaloną na dzień 1 stycznia 1986 r. aktualną cenę zakupu lub koszt wytworzenia przyjętą za podstawę pozostawienia ich w ewidencji środków trwały.ch, zgodnie z § 2 zarządzenia powołanego w pkt 1.

2. Sprawdzenie kompletności i aktualności zapisów ewidencji dotyczących poszczególnych środków trwałych obejmuje:

1) pełną nazwę środka trwałego,

2) symbol klasyfikacji rodzajowej środka trwałego z uwzględnieniem szczegółowości przyjętej w wykazie stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie amortyzacji majątku trwałego jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 72, poz. 320),

3) numer inwentarzowy środka trwałego i inne cechy charakterystyczne,

4) wartość początkową (brutto) środka trwałego ustaloną w wyniku aktualizacji wartości środków trwałych w 1983 r. lub w momencie oddania do użytkowania, a dla środków trwałych nie objętych aktualizacją - wartość według cen nabycia,

5) datę nabycia środka trwałego; dla środków trwałych objętych aktualizacją wartości w roku 1983 należy przyjąć datę ustaloną w toku aktualizacji,

6) dane o źródle pochodzenia środków trwałych zaliczonych do grup: 4 - "Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania" i 5 - "Maszyny, urządzenia i aparaty specjalne branżowe" (produkcja krajowa, import z I obszaru płatniczego lub import z II obszaru płatniczego),

7) stawkę amortyzacyjną (umorzeniową) środka trwałego,

8) wartość umorzenia środka trwałego na dzień 31 grudnia 1987 r.

Dane zawarte w pkt 1-6 ustalają wszystkie jednostki, a dane zawarte w pkt 7 i 8 wyłącznie jednostki, które umarzają środki trwałe.

3. Jednostki, które umarzają środki trwałe lecz nie prowadzą bieżącej ewidencji umorzeń poszczególnych środków trwałych obliczą ich umorzenie według stanu na 31 grudnia 1987 r. na podstawie wartości początkowej każdego środka trwałego i jego zmian oraz obowiązującej w poszczególnych latach stawki amortyzacyjnej (umorzeniowej) bez współczynnika korekty z uwzględnieniem okresu jego eksploatacji oraz ewentualnych kosztów modernizacji.

4. Jeżeli wykazana w ewidencji szczegółowej suma umorzeń poszczególnych środków trwałych różni się od salda konta syntetycznego "Umorzenie środków trwałych" zmniejszonego o umorzenie inwestycji w obcych środkach trwałych, różnicę tę należy pod datą 31 grudnia 1987 r. odnieść na fundusz statutowy w środków trwałych (fundusz podstawowy, fundusz zasobowy). Na fundusz statutowy w środkach trwałych (fundusz podstawowy, fundusz zasobowy) należy odpisać również wykazane w ewidencji szczegółowej umorzenie poszczególnych środków trwałych przewyższające ich wartość początkową.

§ 4. W jednostkach, w których obowiązuje rok gospodarczy, przez użyte w § 3 ust. 4 zarządzenia określenie "31 grudnia 1987 r." - rozumie się odpowiednio "30 czerwca 1988 r.".

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.