Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2017 r. dla Rady w sprawie 72. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych (2017/2041(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.334.178

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 września 2018 r.

Zalecenie dla Rady w sprawie 72. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych

P8_TA(2017)0304

Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2017 r. dla Rady w sprawie 72. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych (2017/2041(INI))

(2018/C 334/20)

(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka i konwencje ONZ w sprawie praw człowieka, a także protokoły fakultatywne do nich,

- uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej (TUE), w szczególności jego art. 21, 34 i 36,

- uwzględniając 71. sesję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych,

- uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 (2000), 1820 (2009), 1888 (2009), 1889 (2010), 1960 (2011), 2106 (2013), 2122 (2013) i 2242 (2015) w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 marca 2017 r. w sprawie priorytetów UE na sesje Rady Praw Człowieka ONZ w 2017 r. ¹ ,

- uwzględniając roczne sprawozdanie UE dotyczące praw człowieka i demokracji na świecie za rok 2015 oraz polityki Unii Europejskiej w tym zakresie,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie ataków na szpitale i szkoły, stanowiących pogwałcenie międzynarodowego prawa humanitarnego ² ,

- uwzględniając swoje zalecenie dla Rady z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie 71. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych ³ ,

- uwzględniając konkluzje Rady z dnia 18 lipca 2016 r. w sprawie priorytetów UE na 71. sesję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych,

- uwzględniając zmienione Wytyczne UE w sprawie promowania i ochrony praw dziecka,

- uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie udziału Unii Europejskiej w pracach Organizacji Narodów Zjednoczonych, w której przyznano UE prawo do interweniowania na forum Zgromadzenia Ogólnego, do przedstawiania ustnych wniosków i poprawek, poddawanych pod głosowanie na wniosek jednego z państw członkowskich, oraz do korzystania z prawa do odpowiedzi,

- uwzględniając Deklarację nowojorską w sprawie uchodźców i migrantów z dnia 19 września 2016 r.,

- uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ A/71/L.48 z dnia 21 grudnia 2016 r., ustanawiającą "międzynarodowy, obiektywny i niezależny mechanizm ułatwiający prowadzenie dochodzeń wobec osób odpowiedzialnych za najpoważniejsze przestępstwa na mocy prawa międzynarodowego popełnione w Syryjskiej Republice Arabskiej od marca 2011 r. oraz ściganie tych osób",

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 lutego 2016 r. w sprawie systematycznego masowego mordowania mniejszości religijnych przez tzw. "ISIS/Daisz" ⁴ ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 27 października 2016 r. w sprawie sytuacji w północnym Iraku i Mosulu ⁵ ,

- uwzględniając art. 113 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0216/2017),

A. mając na uwadze, że zaangażowanie UE na rzecz skutecznego multilateralizmu i dobrego sprawowania władzy na szczeblu globalnym, w którym centralne miejsce zajmuje ONZ, stanowi integralną część polityki zewnętrznej UE i jest oparte na przekonaniu, że wielostronny system oparty na uniwersalnych zasadach i wartościach najlepiej upora się z globalnymi kryzysami, wyzwaniami i zagrożeniami;

B. mając na uwadze, że międzynarodowy porządek oparty na współpracy, dialogu, wolnym i sprawiedliwym handlu oraz prawach człowieka jest kwestionowany przez liczne ruchy nacjonalistyczne i protekcjonistyczne na całym świecie;

C. mając na uwadze, że UE powinna odgrywać aktywną rolę w budowaniu takiej Organizacji Narodów Zjednoczonych, która jest w stanie skutecznie włączać się w rozwiązywanie światowych problemów, w budowę pokoju i bezpieczeństwa, prawa człowieka, rozwój, demokrację oraz międzynarodowy porządek oparty na praworządności; mając na uwadze, że państwa członkowskie UE powinny kontynuować starania, aby w większym stopniu skoordynować i skonsolidować swoje działania w ramach organów i jednostek systemu Narodów Zjednoczonych zgodnie z mandatem, o którym mowa w art. 34 ust. 1 TUE;

D. mając na uwadze, że UE wraz z państwami członkowskimi zapewnia łącznie największy wkład finansowy w system ONZ, pokrywając prawie 50 % całego wkładu na rzecz ONZ, przy czym państwa członkowskie UE pokrywają około 40 % budżetu podstawowego ONZ; mając na uwadze, że wkład UE należy w większym stopniu wyeksponować;

E. mając na uwadze, że UE działa na rzecz zrównoważenia środowiskowego, zwłaszcza przez przeciwdziałanie zmianie klimatu i wspieranie międzynarodowych środków i działań na rzecz utrzymania i poprawy jakości środowiska i zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi;

F. mając na uwadze, że UE należy do najbardziej zaangażowanych obrońców i propagatorów praw człowieka, podstawowych wolności, wartości kulturowych i różnorodności, demokracji i zasad państwa prawa;

G. mając na uwadze, że sytuacja UE w zakresie bezpieczeństwa staje się coraz bardziej niestabilna i zmienna ze względu na szereg długotrwałych lub nowo pojawiających się wyzwań - w tym gwałtowne konflikty, terroryzm, przestępczość zorganizowaną, propagandę i wojnę cybernetyczną, bezprecedensową falę uchodźców i presję migracyjną na dużą skalę oraz oddziaływanie zmiany klimatu - z którymi nie można się uporać na szczeblu krajowym i które wymagają reakcji regionalnej oraz globalnej, a także aktywnej i konstruktywnej współpracy;

H. mając na uwadze, że UE i ONZ powinny odgrywać główną rolę we wdrażaniu Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 w celu wyeliminowania ubóstwa i generowania dobrobytu społeczeństwa, wyeliminowania nierówności, tworzenia bezpieczniejszego i bardziej sprawiedliwego świata oraz walki ze zmianą klimatu i ochrony środowiska naturalnego; mając na uwadze, że Zgromadzenie Ogólne ONZ zdecydowało o wzmożeniu wysiłków organizacji w zakresie wdrażania nowej agendy na rzecz rozwoju;

I. występuje do Rady z następującymi zaleceniami:

Pokój i bezpieczeństwo

a) dalszego apelowania o pełne poszanowanie suwerenności, międzynarodowo uznanych granic i integralności terytorialnej krajów Europy Wschodniej i Kaukazu Południowego, a mianowicie Gruzji, Mołdawii i Ukrainy, w świetle naruszeń prawa międzynarodowego na tych obszarach; wyrażenia poparcia oraz ożywienia wysiłków dyplomatycznych na rzecz pokojowego i trwałego rozwiązania trwających i przedłużających się konfliktów, a także konfliktu w regionie Górskiego Karabachu, i na rzecz poszanowania praw człowieka i integralności terytorialnej, niestosowania przemocy, równouprawnienia i prawa narodów do samostanowienia w terenie; apelowania do społeczności międzynarodowej o pełne wdrożenie polityki nieuznawania nielegalnej aneksji Krymu; aktywnego zwiększenia nacisku na Rosję, jako stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ, w celu rozwiązania konfliktu na Ukrainie w duchu porozumień mińskich oraz położenia kresu okupacji gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej; osiągnięcia równowagi geopolitycznej, która odrzuca wszelkie aspiracje w zakresie tworzenia wyłącznych stref wpływów;

b) zachowania pełnego wsparcia dla wysiłków podjętych przez ONZ w celu ułatwienia wszechstronnego rozwiązania zmierzającego do zakończenia podziału Cypru, przy czym podkreśla, że rozwiązanie problemu Cypru będzie miało pozytywny wpływ na cały region i przyniesie pozytywne skutki zarówno Grekom cypryjskim, jak i Turkom cypryjskim; wzywa Radę do wykorzystania wszystkich jej zasobów do pełnego wsparcia pomyślnego zakończenia procesu zjednoczenia i wspierania roli ONZ;

c) wsparcia prowadzonych przez ONZ starań zmierzających do rozwiązania kwestii nazwy Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w drodze porozumienia między Skopje i Atenami;

d) wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do udostępnienia wszelkich koniecznych środków finansowych i zasobów ludzkich w celu udzielania pomocy lokalnej ludności znajdującej się w sytuacji konfliktów zbrojnych i uchodźcom, a także wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do wywiązania się z zobowiązań finansowych względem ONZ;

e) przestrzegania porozumienia jądrowego między Iranem a członkami Rady Bezpieczeństwa ONZ i Niemcami stanowiącego istotny sukces międzynarodowej, a w szczególności unijnej dyplomacji, oraz dalszego wywierania nacisku na Stany Zjednoczone w celu wywiązania się z jego praktycznego wdrażania;

f) korzystania ze wszystkich dostępnych instrumentów w celu zwiększenia zgodności działań podmiotów państwowych i niepaństwowych z międzynarodowym prawem humanitarnym; wspierania wysiłków podejmowanych przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża na rzecz ustanowienia skutecznego mechanizmu wzmocnienia zgodności z międzynarodowym prawem humanitarnym;

g) nawoływania do głębszego wielostronnego zaangażowania w znalezienie trwałych i pokojowych rozwiązań politycznych dla bieżących konfliktów na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, w szczególności w Syrii, Iraku, Jemenie i Libii; a także wzmożenia wysiłków dyplomatycznych na rzecz rozwiązania zamrożonych konfliktów dyplomatycznych na świecie; dalszego wspierania inicjatyw, wysiłków i działań podejmowanych przez specjalnych wysłanników ONZ i mających na celu rozwiązanie tych konfliktów; wezwania społeczności międzynarodowej do dalszego udzielania pomocy humanitarnej, finansowej i politycznej w celu poprawy sytuacji humanitarnej oraz podjęcia działań na rzecz natychmiastowego zaprzestania przemocy; zapobiegania łamaniu międzynarodowego prawa humanitarnego i międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka, w tym bezpośrednim atakom na ludność cywilną i infrastrukturę cywilną i zdecydowanego potępienia takich naruszeń w Syrii; nakłonienia wszystkich państw będących członkami ONZ do udostępnienia wszelkich niezbędnych środków finansowych i zasobów ludzkich w celu wsparcia lokalnych społeczności na obszarach dotkniętych konfliktem; wspierania dążeń ONZ do wypracowania trwałego rozwiązania konfliktu w Syrii i w Iraku oraz dalszego wspierania zarówno roli UE w dziedzinie pomocy humanitarnej, jak i inicjatywy UE w regionie; wezwania społeczności międzynarodowej do uczynienia wszystkiego, co w jej mocy, w celu stanowczego potępienia osób, które są odpowiedzialne za zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko ludzkości oraz zbrodnie ludobójstwa popełnione w czasie konfliktu w Syrii, za pośrednictwem krajowych systemów sądowych, przed trybunałami międzynarodowymi lub trybunałami doraźnymi; wspierania inicjatywy ONZ w zakresie planu pokojowego dla Jemenu oraz bezzwłocznego zaradzenia trwającemu kryzysowi humanitarnemu; wezwania wszystkich stron do poszanowania praw człowieka i wolności przysługujących obywatelom Jemenu oraz podkreślenia, jak ważne jest zwiększenie bezpieczeństwa wszystkich osób pracujących w ramach misji pokojowych i humanitarnych w tym kraju; promowania polityki zbliżenia między Iranem a Arabią Saudyjską jako niezbędnego warunku rozładowania napięć w regionie i utorowania drogi do rozwiązania konfliktów w Jemenie i w innych rejonach; dalszego promowania takich działań w celu zwalczania pierwotnych przyczyn terroryzmu i ekstremizmu, które stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego i stabilności w regionie; apelowania o silniejsze wsparcie cieszącego się poparciem ONZ rządu w Libii oraz odegrania centralnej roli w stabilizacji Libii i ochronie jej jedności i integralności terytorialnej w ramach libijskiego porozumienia politycznego; ponownego wyrażenia pilnej potrzeby zjednoczenia wszystkich sił zbrojnych pod kontrolą prawowitych władz cywilnych, zgodnie z libijskim porozumieniem politycznym; wznowienia wsparcia dla wysiłków specjalnego koordynatora Narodów Zjednoczonych ds. procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie oraz specjalnego wysłannika Sekretarza Generalnego ONZ do Sahary Zachodniej w celu rozwiązania tych długotrwałych konfliktów; wezwania do wdrożenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Bliskiego Wschodu;

h) wspierania rozmów wewnętrznych między Syryjczykami, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa nr 2254(2015); podkreślenia, że strony powinny mieć na celu zawarcie umowy ramowej zawierającej pakiet polityczny, tak aby można było wdrożyć negocjowany przejściowy proces polityczny zgodnie z wyraźnymi etapami i docelowym harmonogramem określonymi w rezolucji nr 2254(2015); podkreślenia, że aby osiągnąć ten cel, opracowano jasną agendę obejmującą cztery koszyki; wyrażenia zaniepokojenia, że ciągłe walki w Syrii podważają rozejm, który wszedł w życie w dniu 30 grudnia 2016 r., co ma istotne negatywne skutki dla bezpieczeństwa obywateli Syrii, dostępu pomocy humanitarnej oraz tempa procesu politycznego; poparcia wezwania wystosowanego przez specjalnego wysłannika Sekretarza Generalnego ONZ ds. Syrii i skierowanego do państw będących gwarantami rozejmu w Syrii, które dotyczyło podjęcia pilnych wysiłków w celu przestrzegania warunków rozejmu;

i) postępowania zgodnie z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Sahary Zachodniej;

j) upewnienia się, że Zgromadzenie Ogólne ONZ, we współpracy z UE i ze Stanami Zjednoczonymi, dostarcza wszelkich instrumentów pozwalających zapewnić, że koncepcja dwóch państw w granicach z 1967 r. z Jerozolimą jako stolicą obu państw - państwa Izrael z bezpiecznymi i uznawanymi granicami oraz sąsiadującej z nim niepodległej, demokratycznej i zdolnej do samostanowienia Palestyny - współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa, jest zrównoważona i skuteczna;

k) apelowania o wzmocnienie pozycji i wspieranie instytucji irackich oraz przypominania o konieczności podjęcia działań na rzecz społeczeństwa o bardziej włączającym charakterze oraz na rzecz reintegracji wszystkich mniejszości etnicznych i religijnych, które zostały przesiedlone, w tym w północnym Iraku, gdzie po zakończeniu operacji wojskowej w Mosulu i okolicach należy znaleźć pokojowe i uwzględniające wszystkie podmioty rozwiązanie pokonfliktowe; ponownego zwrócenia uwagi na kluczowe znaczenie długotrwałej ochrony osób cywilnych oraz poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego podczas wojskowych operacji strategicznych w Iraku;

l) dalszego zwalczania poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa w regionie Sahelu, na Saharze oraz w regionie jeziora Czad, Wielkich Jezior i Rogu Afryki z zamiarem wyeliminowania zagrożeń terrorystycznych ze strony ISIL/Daisz i odłamów Al-Kaidy, jak również ze strony Boko Haram lub innych powiązanych grup terrorystycznych;

m) podejmowania współpracy z całą społecznością międzynarodową na rzecz rozwiązania kryzysów humanitarnych i w dziedzinie bezpieczeństwa zagrażających kontynentowi afrykańskiemu, zwłaszcza w Somali, Sudanie Południowym, Sudanie, Republice Środkowoafrykańskiej, Mali, Nigerii, Burundi oraz ogólnie w regionie Wielkich Jezior; zachęcenia państw członkowskich ONZ do zwiększenia wsparcia na rzecz wzmocnienia roli i zdolności własnych Unii Afrykańskiej w mediacjach i zarządzaniu kryzysowym oraz dążenia do zapewnienia komplementarności z wysiłkami Biura Wsparcia ds. Budowania Pokoju ONZ; czuwania nad szybkim dostosowaniem MONUSCO do jej nowego zakresu zadań, a w szczególności wdrożenia porozumienia z dnia 31 grudnia 2016 r.;

n) wezwania międzynarodowej społeczności, aby przyłączyła się do wysiłków związanych z zarządzaniem bieżącym kryzysem politycznym w Demokratycznej Republice Konga oraz do wysiłków mających zapobiec katastrofie państwowości w tym kraju;

o) podkreślenia, jak ważne jest inwestowanie większych środków w zapobieganie konfliktom, przy uwzględnieniu takich czynników jak radykalizacja polityczna lub religijna, przemoc wyborcza, przesiedlenia ludności lub zmiana klimatu;

p) zwrócenia uwagi członków ONZ, zwłaszcza członków Rady Bezpieczeństwa, na rosnące napięcie między niektórymi państwami Bałkanów Zachodnich; apelowania do liderów tych państw o powściągliwość w polityce regionalnej oraz wezwanie UE i ONZ do pełnego zaangażowania w poszukiwanie trwałych rozwiązań dwustronnych nieporozumień, w tym przez mediacje, jeśli zachodzi taka konieczność; potępienia działań podejmowanych przez Rosję w regionie Bałkanów Zachodnich, które grożą destabilizacją delikatnego procesu reform w krajach regionu oraz podważają ich ambicje związane z UE i NATO;

q) dalszego zachęcania ONZ do podejmowania wysiłków na rzecz przywrócenia pokoju w Afganistanie i polepszenia niepewnej sytuacji w zakresie bezpieczeństwa w tym kraju;

r) zdecydowanego potępienia działań przywództwa Korei Północnej, zagrażających pokojowi na Półwyspie Koreańskim i poza nim; zachęcenia Chin, jako stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ, do wywierania dalszych nacisków na reżim północnokoreański, tak aby ten złagodził agresywne działania zagrażające bezpieczeństwu regionalnemu i międzynarodowemu; opracowania i wprowadzenia w praktyce zdecydowanej reakcji - popartej szerokim i dostatecznie solidnym konsensusem międzynarodowym - mającej na celu powstrzymanie północnokoreańskiego reżimu od wrogiego zwiększania potencjału nuklearnego oraz od eksterytorialnych ukierunkowanych zabójstw, napaści i porwań;

s) wezwania Zgromadzenia Ogólnego i Rady Bezpieczeństwa ONZ do omówienia napięć na Morzu Południowochińskim z zamiarem zgromadzenia wszystkich zainteresowanych stron przy jednym stole w celu sfinalizowania negocjacji dotyczących kodeksu postępowania;

t) przyjęcia z zadowoleniem rezolucji nr 2307 (2016) przyjętej przez Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz pogratulowania rządowi Kolumbii i narodowi kolumbijskiemu dążenia do pokoju;

u) znacznego zwiększenia wsparcia przez państwa członkowskie na rzecz operacji utrzymywania i budowania pokoju prowadzonych przez ONZ, obejmujących element dotyczący praw człowieka i jasne strategie wyjścia, w szczególności przez zapewnianie personelu i sprzętu, a także zwiększenia roli, jaką UE odgrywa w rozwiązywaniu problemów w tym obszarze; zapewnienia większego wyeksponowania tego wsparcia i wkładu; dalszego rozwoju procedur stosowania wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE w ramach wspierania operacji ONZ oraz poświęcenia należytej uwagi licznym aspektom złożonego zarządzania kryzysowego, takim jak prawa człowieka, zrównoważony rozwój oraz przyczyny masowej migracji; wspierania reformy Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczącej korzystania przez nią z prawa weta, w przypadku gdy istnieją dowody na zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości;

v) wspierania Sekretarza Generalnego ONZ w jego wysiłkach na rzecz zwiększenia zaangażowania ONZ w negocjacje pokojowe;

w) wspierania pełnego wdrożenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa; wezwania do promowania równego i pełnego uczestnictwa kobiet jako aktywnych podmiotów; promowania aktywnego udziału kobiet w zapobieganiu konfliktom i ich rozwiązywaniu, a także roli kobiet w zwalczaniu brutalnego ekstremizmu; przypomnienia, że przemoc seksualna taka jak gwałt jest wykorzystywana jako taktyka wojenna i stanowi zbrodnię wojenną; zapewnienia bezpiecznej pomocy medycznej ofiarom gwałtów wojennych; wezwania do wzmocnienia ochrony praw kobiet i dziewcząt w sytuacjach konfliktowych, zwłaszcza jeżeli chodzi o przemoc seksualną, wspierania i wzmacniania międzynarodowych wysiłków na forum ONZ, aby położyć kres wykorzystywaniu dzieci w konfliktach zbrojnych, a także do zapewnienia analizy pod kątem płci, a także uwzględniania problematyki praw człowieka i płci we wszystkich działaniach ONZ; wezwania do opracowania wskaźników do pomiaru postępów w zakresie uczestnictwa kobiet w budowaniu pokoju i bezpieczeństwa;

x) pilnego i niezwłocznego uwzględnienia wszystkich aspektów sprawozdania oceniającego ONZ z dnia 15 maja 2015 r. w sprawie egzekwowania prawa i pomocy w działaniach naprawczych w związku z wykorzystywaniem seksualnym i nadużyciami seksualnymi popełnionymi przez pracowników ONZ i inny personel podczas operacji pokojowych oraz ustanowienia funkcjonujących i przejrzystych mechanizmów nadzoru i rozliczalności; niezwłocznego przeprowadzenia dochodzenia wobec pracowników wojskowych i cywilnych, którzy popełnili akty przemocy seksualnej, a także ich ścigania i skazania;

y) dalszego wzmocnienia znaczenia obowiązku ochrony jako ważnej zasady w działaniach państw członkowskich ONZ dotyczących rozstrzygania sporów, praw człowieka i rozwoju; dalszego wspierania wysiłków na rzecz postępów we wprowadzaniu w praktyce zasady dotyczącej obowiązku ochrony oraz wspierania ONZ w dalszym odgrywaniu kluczowej roli w pomaganiu państwom we wdrażaniu obowiązku ochrony w celu przestrzegania praw człowieka, praworządności i międzynarodowego prawa humanitarnego; promowania szerokiej definicji koncepcji bezpieczeństwa ludzkiego i obowiązku ochrony;

z) zachęcenia wszystkich państw członkowskich ONZ do podpisania i ratyfikowania Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i transferu min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu;

aa) angażowania się w jawną i kompleksową debatę z wszystkimi członkami Zgromadzenia Ogólnego ONZ na temat znaczenia poszanowania ograniczeń konstytucyjnych w ramach uprawnień prezydenckich na całym świecie;

Walka z terroryzmem

ab) ponownego jednoznacznego potępienia terroryzmu oraz pełnego wsparcia działań ukierunkowanych na pokonanie i wyeliminowanie organizacji terrorystycznych, w szczególności tzw. ISIL/Daisz stanowiącego wyraźne zagrożenie dla bezpieczeństwa regionalnego i międzynarodowego; nalega, aby wszelkie działania podejmowane w ramach walki z terroryzmem były w pełni zgodne z międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem dotyczącym praw człowieka;

ac) wspierania ONZ w dążeniu do uczynienia z walki z terroryzmem kluczowego elementu strategii prewencyjnej, zgodnie z zaangażowaniem UE w działania zapobiegawcze mające na celu zwalczanie terroryzmu i przeciwdziałanie brutalnemu ekstremizmowi; wzmożenia wspólnych wysiłków UE i ONZ na rzecz zwalczania pierwotnych przyczyn skrajnych form przemocy i terroryzmu, przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym oraz rozwoju badań i budowania zdolności w zakresie cyberobrony; promowania kształcenia jako głównego narzędzia zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi i korzystania z dorobku istniejących inicjatyw partnerów lokalnych do projektowania, wdrażania i opracowywania koncepcji przeciwdziałania radykalizacji i rekrutacji terrorystów, przy jednoczesnym promowaniu międzynarodowych działań zmierzających do postawienia przed sądem osób odpowiedzialnych za przemoc; wspierania zwiększonego wkładu UE w inicjatywy ONZ w zakresie budowania zdolności, dotyczące zwalczania zagranicznych bojowników i brutalnego ekstremizmu;

ad) wzmożenia wysiłków w zakresie ukrócenia rekrutacji i zwalczania propagandy terrorystycznej szerzonej nie tylko za pośrednictwem platform mediów społecznościowych, ale także sieci zradykalizowanych głosicieli nienawiści; wspierania działań zwiększających odporność społeczności, do których kierowana jest ekstremistyczna propaganda i które są podatne na radykalizację postaw, w tym przez uwzględnienie jej przyczyn ekonomicznych, społecznych, kulturowych i politycznych; wspierania strategii politycznych w zakresie przeciwdziałania radykalizacji postaw i na rzecz deradykalizacji zgodnie z planem działań ONZ w kwestii zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi; przypomnienia, że promowanie i ochrona praw człowieka oraz poszanowanie państwa prawa stanowią kluczowe elementy polityki walki z terroryzmem;

ae) współpracy ze Zgromadzeniem Ogólnym ONZ w przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu, a także budowania mechanizmów w celu identyfikowania terrorystów i organizacji terrorystycznych oraz wzmocnienia mechanizmów zamrażania aktywów na całym świecie, przy jednoczesnym zachowaniu międzynarodowych standardów uczciwego procesu i praworządności;

af) wzmocnienia skuteczności polityki międzynarodowej, współpracy prawnej i sądowej w walce z terroryzmem i przestępczością międzynarodową; z zadowoleniem przyjmuje w tym względzie rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2322 (2016) oraz podkreśla potrzebę przyspieszenia procesów w ramach międzynarodowej współpracy sądowej w celu wzmocnienia istniejących mechanizmów międzynarodowej współpracy policyjnej oraz zaktualizowania sieci kontaktów między instytucjami administracji centralnej i organami sądowymi;

Nierozprzestrzenianie broni i rozbrojenie

ag) wspierania wysiłków UE w celu uniemożliwiania podmiotom niepaństwowym i grupom terrorystycznym opracowywania, wytwarzania, zakupu lub przekazywania broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia; domagania się pełnej zgodności z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT), konwencją o zakazie broni chemicznej oraz konwencją o zakazie broni biologicznej i toksycznej, a także podjęcia aktywnych działań na rzecz powszechnego rozbrojenia;

ah) promowania pełnego wdrożenia Traktatu o handlu bronią oraz zachęcania wszystkich państw członkowskich ONZ do podpisania i ratyfikowania tego traktatu;

ai) podjęcia działań na rzecz skuteczniejszych operacji przeciwko przenikaniu broni oraz nielegalnemu obrotowi bronią i amunicją, w tym bronią strzelecką i lekką, w szczególności przez opracowanie systemu śledzenia broni; wezwania członków ONZ do aktywnych działań na rzecz powszechnego rozbrojenia;

aj) zwrócenia szczególnej uwagi na postępy technologiczne w dziedzinie wykorzystania robotyki do produkcji broni, w szczególności na uzbrojone roboty i bezzałogowe statki powietrzne, oraz ich zgodność z prawem międzynarodowym; ustanowienia ram prawnych w sprawie bezzałogowych statków powietrznych i uzbrojonych robotów zgodnych z istniejącym międzynarodowym prawem humanitarnym w celu zapobiegania nieprawidłowemu użyciu tej technologii w nielegalnych działaniach podmiotów państwowych i niepaństwowych;

Migracja

ak) wzywa do wzmocnienia światowej reakcji na migrację w oparciu o doświadczenia z udanego posiedzenia plenarnego ONZ na wysokim szczeblu poświęconego masowemu przemieszczaniu się uchodźców i migrantów z dnia 19 września 2016 r., a także przez rozwiązanie pojawiających się problemów w obszarze bezpieczeństwa z wyszczególnieniem aspektów dotyczących nielegalnej migracji, takich jak przemyt ludzi i handel ludźmi, oraz dążenia do umożliwienia legalnej migracji; podkreślenia potrzeby skutecznego i pilnego zobowiązania się do zajęcia się podstawowymi przyczynami kryzysów humanitarnych oraz bezprecedensowych przepływów migracyjnych i uchodźców;

al) promowania większego wsparcia na rzecz prac Biura UNHCR w zakresie wdrażania międzynarodowego mandatu Biura do ochrony uchodźców, w tym grup szczególnie narażonych, takich jak kobiety, dzieci i osoby niepełnosprawne; podkreślenia znacznego niedopasowania poziomu płynności do potrzeb budżetowych Biura UNHCR i otrzymywanych środków pieniężnych oraz domagania się większej globalnej solidarności; wezwania do zwiększenia finansowania ze zwykłego budżetu ONZ zasadniczych funkcji UNHCR w celu zagwarantowania jego funkcjonowania; wezwania do zaangażowania politycznego, finansowania i konkretnych aktów solidarności w celu wsparcia Deklaracji nowojorskiej w sprawie uchodźców i migrantów;

am) popierania i ochrony praw lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i interseksualnych (LGBTI), wezwania do uchylenia ustawodawstwa państw członkowskich ONZ, które kryminalizuje osoby ze względu na ich seksualność lub tożsamość płciową, oraz promowania międzynarodowych działań zwalczających przestępstwa z nienawiści o charakterze homofobicznym i transfobicznym;

an) promowania i poszanowania zasad wolności opinii i wyrażania jej zgodnie z art. 19 Powszechnej deklaracji praw człowieka oraz podkreślenia znaczenia wolności prasy w zdrowym społeczeństwie i roli każdego obywatela w tym aspekcie;

ao) wezwania do wzmocnienia systemów ochrony dzieci oraz wsparcia konkretnych środków w najlepszym interesie dzieci będących uchodźcami i migrantami, w oparciu o Konwencję o prawach dziecka;

ap) domagania się podjęcia zwiększonych wysiłków w celu zapobiegania nielegalnej migracji oraz zwalczania przemytu ludzi i handlu nimi, w szczególności przez walkę z siatkami przestępczymi dzięki terminowej i skutecznej wymianie odpowiednich informacji wywiadowczych; poprawy metod identyfikacji i ochrony ofiar oraz wzmocnienia współpracy z państwami trzecimi w celu śledzenia, konfiskaty i odzyskiwania zysków z działalności przestępczej w tym sektorze; podkreślania - na szczeblu ONZ - znaczenia ratyfikacji i pełnego wdrożenia Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz uzupełniającego ją protokołu przeciwko przemytowi migrantów drogą lądową, morską i powietrzną oraz protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi;

Prawa człowieka, demokracja i praworządność

aq) wezwania wszystkich państw, w tym państw członkowskich UE, do szybkiego ratyfikowania Protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych ustanawiającego mechanizmy dochodzeniowe i mechanizmy składania skarg;

ar) wezwania wszystkich państw, w szczególności państw członkowskich UE, do aktywnego uczestnictwa w negocjacjach w Biurze UNHCR w Genewie dotyczących międzynarodowego wiążącego traktatu w sprawie korporacji międzynarodowych i praw człowieka;

as) ponownego stwierdzenia w jasny i stanowczy sposób, że wszystkie prawa człowieka uzgodnione na mocy konwencji ONZ są powszechne, niepodzielne, współzależne i wzajemnie powiązane oraz że należy egzekwować poszanowanie tych praw; domagania się większej ochrony praw człowieka i podstawowych wolności niezależnie od tego, w jakiej formie się wyrażają, w tym w kontekście nowych technologii; dalszego zachęcania wszystkich państw członkowskich ONZ do podpisania, ratyfikowania i wdrożenia różnych konwencji w sprawie praw człowieka oraz wywiązywania się z ich obowiązków w zakresie sprawozdawczości w ramach tych instrumentów; wezwania do obrony wolności opinii i wypowiedzi; podkreślenia roli wolnych mediów;

at) wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do wdrożenia zaleceń specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. współczesnych form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i pokrewnych przejawów nietolerancji; promowania, wzmocnienia i uwzględniania działań wspierających równość kobiet i mężczyzn; wezwania do dalszego wzmacniania pozycji kobiet i dziewcząt, wzmocnienia przywództwa oraz uczestnictwa kobiet na wszystkich szczeblach procesów decyzyjnych, w tym zwracania szczególnej uwagi na włączenie kobiet należących do mniejszości; apelowania o wyeliminowanie wszelkiej przemocy i dyskryminacji względem kobiet i dziewcząt, wraz z uwzględnieniem dyskryminacji ze względu na tożsamość płciową oraz ekspresję płciową; promowania praw dziecka, zwłaszcza przez zapewnienie dzieciom dostępu do kształcenia i rehabilitacji oraz reintegracji dzieci zwerbowanych do grup zbrojnych, wyeliminowania pracy dzieci, tortur, oskarżania dzieci o czary, handlu dziećmi, wczesnych małżeństw i wykorzystywania seksualnego dzieci; aktywnego wspierania dalszych działań przeciwko łamaniu praw osób LGBTI; wspierania ścisłego monitorowania sytuacji osób LGBTI i obrońców praw człowieka działających na rzecz osób LGBTI w krajach, w których obowiązują prawa skierowane przeciwko osobom LGBTI;

au) dalszego popierania wolności religii lub przekonań; wezwania do podjęcia zwiększonych wysiłków na rzecz ochrony praw mniejszości religijnych i innych; wezwania do wzmocnienia ochrony mniejszości religijnych i etnicznych przed prześladowaniem i przemocą; wezwania do uchylenia praw penalizujących bluźnierstwo lub apostazję, które stanowią pretekst do prześladowania mniejszości religijnych i osób niewierzących; wspierania prac Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. Wolności Religii lub Przekonań; wzmożenia prac na rzecz uznania przez ONZ ludobójstwa popełnionego przez tzw. ISIL/Daisz na mniejszościach religijnych, etnicznych i innych oraz przekazania do Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) przypadków podejrzeń o zbrodnie przeciwko ludzkości, zbrodnie wojenne i ludobójstwo; wspierania prac ONZ służących przeciwdziałaniu torturom oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu i poniżającemu traktowaniu lub karaniu, masowym egzekucjom i egzekucjom za przestępstwa narkotykowe;

av) ponownego wyrażenia swojego jednoznacznego potępienia wszelkich aktów przemocy, napastowania, zastraszania lub prześladowania względem obrońców praw człowieka, osób zgłaszających przypadki naruszenia, dziennikarzy i blogerów; apelowania o powołanie specjalnego przedstawiciela Sekretarza Generalnego ONZ do spraw bezpieczeństwa dziennikarzy;

aw) przypomnienia, że podczas wyboru członków Rady Praw Człowieka (UNHCR) Zgromadzenie Ogólne ONZ ma obowiązek brać pod uwagę, czy kandydaci przestrzegają zasad promowania i ochrony praw człowieka, praworządności i demokracji; wezwania do ustanowienia jasnych kryteriów skuteczności przestrzegania praw człowieka dla członkostwa w UNHCR;

ax) wzmocnienia roli Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) oraz międzynarodowego systemu sądownictwa karnego w celu promowania odpowiedzialności i położenia kresu bezkarności; wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do współpracy z MTK poprzez ratyfikację statutu rzymskiego oraz do zachęcania do ratyfikacji poprawek z Kampali; zapewnienia MTK silnego wsparcia dyplomatycznego, politycznego i finansowego;

ay) przypomnienia o stanowisku UE "zero tolerancji" dla kary śmierci; utrzymania silnego zaangażowania w propagowanie zniesienia kary śmierci na całym świecie; wezwania do moratorium na wykonywanie kary śmierci oraz kontynuowania prac na rzecz powszechnego zniesienia kary śmierci; wszczęcia inicjatywy w celu promowania międzynarodowych ram dotyczących narzędzi tortur i kary śmierci, w oparciu o doświadczenia z wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1236/2005 w tej sprawie;

az) zachęcania do silniejszego zaangażowania się w promowanie praworządności, przekrojowej kwestii, która łączy trzy filary ONZ: pokój i bezpieczeństwo, prawa człowieka i rozwój; współpracy z Wysokim Komisarzem NZ ds. Praw Człowieka w celu wezwania władz Wenezueli do uwolnienia wszystkich więźniów politycznych i szanowania zasady podziału władz;

ba) wspierania wysiłków ONZ w zakresie wdrożenia międzynarodowych ram dotyczących sportu i praw człowieka, które ułatwiają zapobieganie naruszeniom praw człowieka, ich monitorowanie i zapewnianie środków odwoławczych w związku z dużymi imprezami sportowymi;

bb) dalszego wspierania prac Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka w zakresie poprawy rozliczalności i dostępu do środków odwoławczych dla ofiar przypadków naruszeń praw człowieka związanych z działalnością biznesową w celu zapewnienia wkładu w sprawiedliwy i skuteczniejszy system środków odwoławczych w ramach prawa krajowego, w szczególności w przypadku poważnych naruszeń praw człowieka w sektorze biznesowym; wezwania wszystkich rządów do wywiązania się z obowiązków w zakresie zapewnienia poszanowania praw człowieka, dostępu

do wymiaru sprawiedliwości dla ofiar, które napotykają praktyczne i prawne trudności w uzyskiwaniu dostępu do środków odwoławczych na szczeblu krajowym i międzynarodowym w odniesieniu do naruszeń praw człowieka związanych z działalnością biznesową;

Rozwój

bc) podkreślania wiodącej roli UE w procesie, który doprowadził do przyjęcia Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 (agendy 2030) i jej 17 celów zrównoważonego rozwoju przez Zgromadzenie Ogólne ONZ we wrześniu 2015 r.; podjęcia konkretnych działań na rzecz skutecznego wdrożenia Agendy 2030 oraz jej 17 celów zrównoważonego rozwoju stanowiących istotne narzędzia w zakresie zapobiegania i zrównoważonego rozwoju; podjęcia starań na rzecz lepszego życia przyszłych pokoleń oraz zachęcania państw do przyjęcia odpowiedzialności i ustanowienia ram krajowych na rzecz osiągnięcia 17 celów zrównoważonego rozwoju oraz wspierania państw w tym zakresie; wspierania państw członkowskich ONZ w realizacji ich zobowiązań dotyczących wydatków na pomoc rozwojową oraz apelowania o przyjęcie solidnych ram obejmujących zestaw wskaźników i korzystanie z danych statystycznych w celu monitorowania postępów i zagwarantowania odpowiedzialności za ocenę sytuacji w krajach rozwijających się, monitorowania postępów i zapewnienia rozliczalności; podkreślenia, że oprócz PKB należy skupić się na innych wskaźnikach w celu dokonania dokładniejszej oceny realiów krajów rozwijających się i skutecznego działania w zakresie ograniczania ubóstwa oraz pracy na rzecz zrównoważonego rozwoju, zwłaszcza w przypadku krajów o średnich dochodach; wezwania UE do dążenia do inicjatyw ponadnarodowych w obszarze promowania i ochrony praw kobiet; wezwania do pełnego wdrożenia pekińskiej platformy działania oraz programu działania Międzynarodowej Konferencji na temat Ludności i Rozwoju oraz spójności polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju;

bd) kontynuowania wysiłków na rzecz zapewnienia spójności polityki na rzecz rozwoju w ramach wszystkich strategii politycznych UE, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, oraz zachęcania na szczeblu ONZ do zapewnienia większej spójności polityki zgodnie z celem 17.14; wspierania działań ONZ na potrzeby zintensyfikowania wysiłków w zakresie zapewniania zintegrowanego i skoordynowanego wsparcia politycznego na rzecz wdrożenia agendy 2030, a w rezultacie promowania systemu rozwoju ONZ działającego w bardziej zintegrowany sposób, przy jednoczesnym wzmocnieniu współpracy między agencjami i wspólnej realizacji projektów, w szczególności wzmacniając korelację bezpieczeństwa i rozwoju; wezwania ONZ do systematycznego włączania budowania zdolności i dobrych rządów do długofalowych strategii rozwoju w celu zwalczania ubóstwa i głodu, zapobiegania konfliktom i budowania odporności, aby skuteczniej promować ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważony rozwój, walkę z nierównościami społecznymi i nieść pomoc humanitarną ludności; podkreślenia, że dostęp do bezpiecznych, niezawodnych i przystępnych usług zaopatrzenia w wodę i odpowiedniej infrastruktury sanitarnej podnosi jakość życia, ożywia lokalną gospodarkę i wspiera powstawanie godnych miejsc pracy;

be) domagania się, by Forum Polityczne Wysokiego Szczebla ds. Zrównoważonego Rozwoju (HLPF) stało się głównym organem decyzyjnym odpowiedzialnym za zapewnienie spójnego, skutecznego i integracyjnego procesu monitorowania i oceny realizacji celów zrównoważonego rozwoju; uznania istotnej roli odgrywanej przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego i lokalne podmioty w celu skutecznego wdrożenia agendy 2030 i osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju; uznania pomocnej roli celów zrównoważonego rozwoju i ich wpływu na międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo;

Zmiana klimatu

bf) zapewnienia, aby UE nadal przodowała w przeciwdziałaniu zmianie klimatu i współpracowała z ONZ w tym zakresie; wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do przestrzegania porozumienia paryskiego oraz szybkiego wdrożenia decyzji podjętych na szczycie klimatycznym ONZ w 2015 r.;

bg) ścisłej współpracy z małymi państwami wyspiarskimi i innymi krajami odczuwającymi najpoważniejsze konsekwencje zmiany klimatu w celu zapewnienia, by ich głos i ich potrzeby były uwzględniane na różnych forach ONZ;

UE a reforma systemu ONZ

bh) wezwania państw członkowskich UE do ściślejszej koordynacji działań w organach i jednostkach systemu Narodów Zjednoczonych, oraz dalszego angażowania się we wzmocnienie statusu obserwatora UE w pewnych podorganizacjach ONZ; wzmocnienia komunikacji oraz zapewnienia, by stanowiska państw członkowskich na szczeblu UE były w jeszcze większym stopniu skoordynowane; dążenia do dostosowania stanowisk z krajami kandydującymi, krajami partnerskimi i innymi państwami o podobnych poglądach;

bi) wezwania do prac nad wzmocnieniem międzynarodowej współpracy podatkowej, wspierających utworzenie międzynarodowego organu podatkowego w systemie ONZ; zwalczania uchylania się od płacenia podatków i prania pieniędzy dzięki światowej automatycznej wymianie informacji na temat podatków oraz tworzeniu wspólnych globalnych czarnych list rajów podatkowych;

bj) aktywnego wspierania kompleksowej reformy Rady Bezpieczeństwa ONZ w oparciu o szeroki konsensus w celu lepszego odzwierciedlania nowej rzeczywistej sytuacji na świecie oraz skuteczniejszego stawienia czoła obecnym i przyszłym wyzwaniom dla bezpieczeństwa; wspierania osiągnięcia długoterminowego celu, jakim jest przyznanie UE miejsca w zreformowanej Radzie Bezpieczeństwa ONZ; zaapelowania do członków Rady Bezpieczeństwa ONZ o niestosowanie przysługującego im prawa weta w przypadku, gdy popełniane są zbrodnie przeciwko ludzkości; motywowania do ożywienia prac Zgromadzenia Ogólnego ONZ oraz lepszej koordynacji i spójności działań wszystkich instytucji ONZ, co powinno zwiększyć wydajność, skuteczność, legitymację, przejrzystość, rozliczalność, zdolności i reprezentatywność systemu w celu szybszego reagowania na globalne wyzwania;

bk) silnego poparcia dla programu reform nowo wybranego Sekretarza Generalnego ONZ; wspierania impulsu do reform systemu pokoju i bezpieczeństwa ONZ, funkcjonowania i struktury Sekretariatu przez uproszczenie, decentralizację i elastyczność oraz uproszczenia struktury finansowej; ustanowienia skutecznego systemu ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia w ONZ;

bl) aktywnego wspierania wysiłków Sekretarza Generalnego ONZ w zakresie powoływania większej liczby kobiet na wyższe stanowiska kierownicze na szczeblu zarządzania ONZ;

bm) promowania debaty na temat roli parlamentów i zgromadzeń regionalnych w systemie ONZ oraz na temat ustanowienia Zgromadzenia Parlamentarnego Narodów Zjednoczonych w celu wzmocnienia demokratycznego profilu i wewnętrznego procesu demokratycznego organizacji oraz umożliwiania społeczeństwu obywatelskiemu na całym świecie bezpośredniego uczestnictwa w procesie decyzyjnym;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszego zalecenia Radzie, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, specjalnemu przedstawicielowi UE ds. praw człowieka, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych i Komisji, a do wiadomości - Zgromadzeniu Ogólnemu Narodów Zjednoczonych oraz Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych.

¹ Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0089.

² Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0201.

³ Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0317.

⁴ Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0051.

⁵ Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0422.