Zalecenie dotyczące ustawodawstwa mającego zastosowanie do osób bezrobotnych prowadzących działalność zawodową lub handlową w niepełnym wymiarze w państwie członkowskim innym niż państwo miejsca zamieszkania.
Dz.U.UE.C.2010.106.49
Akt obowiązującyz dnia 12 czerwca 2009 r.
dotyczące ustawodawstwa mającego zastosowanie do osób bezrobotnych prowadzących działalność zawodową lub handlową w niepełnym wymiarze w państwie członkowskim innym niż państwo miejsca zamieszkania
(Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla Umowy między WE a Szwajcarią)
(2010/C 106/15)
(Dz.U.UE C z dnia 24 kwietnia 2010 r.)
KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,
uwzględniając art. 72 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego(1), zgodnie z którym Komisja Administracyjna odpowiada za rozpatrywanie wszelkich spraw administracyjnych lub dotyczących wykładni, wynikających z przepisów rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego(2),
uwzględniając art. 11 ust. 3 lit. a) i art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i art. 18 rozporządzenia (WE) nr 987/2009,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Należy zezwolić osobom zamieszkującym na terytorium państwa członkowskiego i uprawnionym do otrzymywania zasiłków dla bezrobotnych na mocy ustawodawstwa, któremu podlegają, na prowadzenie działalności zawodowej lub handlowej w niepełnym wymiarze na terytorium innego państwa członkowskiego, przy jednoczesnym zachowaniu uprawnienia do zasiłków dla bezrobotnych zapewnianych przez państwo miejsca zamieszkania.
(2) W celu uniknięcia możliwych kolizji praw konieczne jest w tej sytuacji określenie ustawodawstwa mającego zastosowanie do takich osób na mocy art. 11 rozporządzenia (WE) nr 883/2004.
(3) Na mocy art. 11 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia osoby otrzymujące świadczenia pieniężne z powodu lub w konsekwencji wykonywanej pracy najemnej lub na własny rachunek uważane są za wykonujące wspomnianą pracę.
(4) Na mocy art. 11 ust. 3 lit. a) wspomnianego rozporządzenia osoba wykonująca w państwie członkowskim pracę najemną lub pracę na własny rachunek podlega ustawodawstwu tego państwa członkowskiego.
(5) W interesie osób, o których mowa w powyższym motywie (1), zaleca się, aby w dalszym ciągu podlegały one ustawodawstwu ich państwa miejsca zamieszkania zarówno w zakresie płatności składek należnych z tytułu ich działalności zawodowej lub handlowej, jak i przyznawania świadczeń.
(6) Artykuł 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 zezwala państwom członkowskim na wprowadzenie wyjątków od art. 11-15 tego rozporządzenia.
Działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,
NINIEJSZYM ZALECA WŁAŚCIWYM URZĘDOM I INSTYTUCJOM, ABY:
1. Właściwe władze zainteresowanych państw członkowskich zawarły porozumienia zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 lub udzieliły instrukcji wyznaczonym przez nie organom do zawarcia takich porozumień, przy zachowaniu następujących warunków: porozumienia powinny przewidywać, że osoby otrzymujące zasiłek dla bezrobotnych w ich państwie miejsca zamieszkania i jednocześnie podejmujące działalność zawodową lub handlową w niepełnym wymiarze w innym państwie członkowskim podlegają wyłącznie ustawodawstwu państwa miejsca zamieszkania zarówno w zakresie płatności składek, jak i przyznawania świadczeń;
instytucja zapewniająca zasiłek dla bezrobotnych w państwie miejsca zamieszkania zainteresowanej osoby informuje instytucję wyznaczoną przez właściwą władzę tego państwa o każdej działalności zawodowej lub handlowej podejmowanej przez zainteresowaną osobę w innym państwie członkowskim;
ostatnia z instytucji niezwłocznie informuje instytucję wyznaczoną przez właściwą władzę państwa członkowskiego, na terytorium którego zainteresowana osoba podejmuje działalność w niepełnym wymiarze, że osoba ta w dalszym ciągu będzie podlegała ustawodawstwu państwa członkowskiego miejsca zamieszkania.
2. Do tych porozumień zastosowanie mają procedury administracyjne określone w art. 19-21 rozporządzenia (WE) nr 987/2009.
3. Porozumienie zawarte przez państwa członkowskie zgodnie z zaleceniem nr 18 z dnia 28 lutego 1986 r., załączone do niniejszego zalecenia, pozostaje w mocy pod rządami rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009, z zastrzeżeniem pkt 2 niniejszego zalecenia.
4. Niniejsze zalecenie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze zalecenie stosuje się od dnia wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 987/2009.
| Przewodniczący Komisji Administracyjnej | |
| Gabriela PIKOROVÁ |
______
(1) Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.
(2) Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.