Zalecenie dla Komisji w sprawie zarządzania jednolitym rynkiem (2012/2260(INL)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.24.75

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 stycznia 2016 r.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 7 lutego 2013 r. zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie zarządzania jednolitym rynkiem (2012/2260(INL))

(2016/C 024/10)

(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2016 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając art. 225 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
-
uwzględniając art. 26 ust. 3 TFUE,
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 8 czerwca 2012 r. zatytułowany "Lepsze zarządzanie jednolitym rynkiem" (COM(2012)0259),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 listopada 2012 r. zatytułowany "Roczna analiza wzrostu gospodarczego na 2013 r." (COM(2012)0750) oraz sprawozdanie Komisji zatytułowane "Stan integracji jednolitego rynku na 2013 r. - Wkład do rocznej analizy wzrostu gospodarczego na 2013 r." (COM(2012)0752),
-
uwzględniając ocenę kosztów braku działań na szczeblu europejskim w kontekście lepszego zarządzania jednolitym rynkiem, która stanowi wkład do realizacji semestru europejskiego oraz została przeprowadzona przez biuro Parlamentu Europejskiego ds. kosztów braku działań na poziomie europejskim i przekazana Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów w dniu 7 lutego 2013 r.,
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany "Europa 2020 - Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu" (COM(2010)2020),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 października 2010 r. zatytułowany "W kierunku Aktu o jednolitym rynku - W stronę społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności - 50 propozycji na rzecz wspólnej poprawy rynku pracy, przedsiębiorczości i wymiany" (COM(2010)0608),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 kwietnia 2011 r. zatytułowany "Akt o jednolitym rynku - Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego i wzmocnienia zaufania - Wspólnie na rzecz nowego wzrostu gospodarczego" (COM(2011)0206),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 października 2012 r. zatytułowany "Akt o jednolitym rynku II - Razem na rzecz nowego wzrostu gospodarczego" (COM(2012)0573),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 8 czerwca 2012 r. w sprawie wdrożenia dyrektywy usługowej zatytułowany "Partnerstwo na rzecz nowego wzrostu w dziedzinie usług 2012-2015" (COM(2012)0261),
-
uwzględniając sprawozdanie Mario Montiego dla przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 9 maja 2010 r. zatytułowane "Nowa strategia na rzecz jednolitego rynku - W służbie gospodarki i społeczeństwa Europy",
-
uwzględniając białą księgę Komisji z dnia 28 marca 2011 r. zatytułowaną "Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu - Dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu" (COM(2011) 0144),
-
uwzględniając sprawozdanie przewodniczącego Rady Europejskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. zatytułowane "W kierunku autentycznej unii gospodarczej i walutowej" oraz sprawozdanie okresowe z dnia 12 października 2012 r. i sprawozdanie końcowe z dnia 5 grudnia 2012 r. w tej samej sprawie,
-
uwzględniając tabelę wyników rynku wewnętrznego nr 23 (z września 2011 r.) oraz swoją rezolucję w tej sprawie z dnia 22 maja 2012 r. 1 ,
-
uwzględniając tabelę wyników rynku wewnętrznego nr 25 (z października 2012 r.),
-
uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 24 lutego 2012 r. zatytułowany "Wprowadzanie jednolitego rynku - Coroczna kontrola sprawowania rządów 2011" (SWD(2012)0025),
-
uwzględniając konkluzje Rady ds. Konkurencyjności z dni 30-31 maja 2012 r. w sprawie jednolitego rynku cyfrowego i zarządzania jednolitym rynkiem,
-
uwzględniając treść obrad Rady ds. Konkurencyjności z 10-11 października 2012 r. w sprawie Aktu o jednolitym rynku,
-
uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z 28-29 czerwca 2012 r.,
-
uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z 18-19 października 2012 r.,
-
uwzględniając wkład i konkluzje XLVIII Konferencji Komisji do Spraw Unijnych Parlamentów Unii Europejskiej (zwanej dalej COSAC) z 14-16 października 2012 r.,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie przybliżenia jednolitego rynku konsumentom i obywatelom 2 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie zarządzania i partnerstwa na jednolitym rynku 3 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawie Aktu o jednolitym rynku i następnych kroków na ścieżce wzrostu 4 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lipca 2011 r. w sprawie wydajniejszego i bardziej sprawiedliwego rynku detalicznego 5 ,
-
uwzględniając art. 42 i art. 48 Regulaminu,
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisji Rozwoju Regionalnego (A7-0019/2013),
A.
mając na uwadze, że sprawnie funkcjonujący i efektywny jednolity rynek oparty na koncepcji wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej jest dziś bardziej niż kiedykolwiek potrzebny do ożywienia wzrostu gospodarczego i pobudzenia konkurencyjności, a także do tworzenia miejsc pracy w celu ożywienia gospodarki europejskiej; mając na uwadze, że jednolity rynek powinien przyczynić się do realizacji tego celu jako konkretna odpowiedź na kryzys przy jednoczesnym dbaniu o bezpieczeństwo konsumentów i sprzyjaniu spójności społecznej;
B.
mając na uwadze, że jednolity rynek odgrywa nieodzowną rolę w realizacji celów strategii "Europa 2020" na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu;
C.
mając na uwadze, że po 20 latach od oficjalnego utworzenia jednolitego rynku nie został on jeszcze w pełni ukształtowany głównie dlatego, że państwa członkowskie nie dokonały całkowitej transpozycji lub nie wdrożyły około 1 500 dyrektyw i około 1 000 rozporządzeń;
D.
mając na uwadze pilną potrzebę wzmocnienia systemu zarządzania jednolitym rynkiem oraz sprawniejszej transpozycji oraz takiegoż stosowania i egzekwowania regulujących go przepisów;
E.
mając na uwadze, że jednolity rynek powinien zostać ukończony z pełną determinacją i w jak najkrótszym czasie przy zachowaniu koniecznej równowagi między czynnikami gospodarczymi, społecznymi i środowiskowymi;
F.
mając na uwadze, że jednolity rynek nie może być oderwany od innych horyzontalnych strategii politycznych w dziedzinach takich jak ochrona konsumentów i pracowników, prawa socjalne, ochrona środowiska i zrównoważony rozwój;
G.
mając na uwadze, że pełna realizacja jednolitego rynku stanowi podstawę do ukończenia procesu integracji politycznej i gospodarczej Unii i zapewnia niezbędne powiązanie między wszystkimi państwami członkowskimi, zarówno członkami strefy euro, jak i państwami spoza niej;
H.
mając na uwadze, że właściwe zarządzanie rynkiem wewnętrznym oraz dalszy rozwój regionów uzupełniają się, mogłyby znacznie poprawić perspektywy wzrostu gospodarczego na szczeblu lokalnym i regionalnym oraz razem prowadzą do silnej Europy charakteryzującej się spójnością i konkurencyjnością; mając na uwadze, że zwłaszcza europejska współpraca terytorialna opiera się na koncepcjach podobnych do koncepcji jednolitego rynku, jeżeli chodzi o wspieranie kontaktów transgranicznych oraz wspólne korzystanie z regionalnych i lokalnych infrastruktur, inwestycji i rynków; mając na uwadze, że jednolity rynek można jeszcze bardziej wzmocnić poprzez eliminację jego niedociągnięć, konsolidację transgranicznej współpracy terytorialnej oraz ułatwianie działalności i finansowanie władz lokalnych i regionalnych w ramach paktów terytorialnych;
I.
mając na uwadze, że mimo politycznych zobowiązań podjętych na najwyższym szczeblu oraz działań podejmowanych przez Komisję i państwa członkowskie średni deficyt transpozycji wzrósł z 0,7 % w 2009 r. do 1,2 % w lutym 2012 r., i - po pewnej poprawie w ostatnich miesiącach - plasuje się obecnie na poziomie 0,9 %; mając na uwadze, że konieczne będzie podjęcie dalszych działań, gdyż deficyt ten powoduje brak zaufania do Unii w ogóle oraz do jednolitego rynku w szczególności;
J.
uwzględniając kluczowe znaczenie jednolitego rynku jako trzonu Unii oraz jego prawidłowego funkcjonowania będącego podstawą i ramami gospodarczego i społecznego ożywienia w Europie; mając na uwadze, że w związku z tym nieodzowne jest poszanowanie praw społecznych stosownie do przepisów prawa krajowego i praktyk zgodnych z prawodawstwem Unii;
K.
mając na uwadze, że - jak wskazują tablice wyników dla rynków konsumenckich oraz wyniki kontroli integracji jednolitego rynku pod kątem czterech swobód - wyższy poziom konkurencji wynikający z procesu integracji jest silnym bodźcem do oferowania konsumentom europejskim szerszej gamy tańszych produktów wyższej jakości;
L.
mając na uwadze, że potencjalne korzyści gospodarcze pełnego i właściwego wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/123/WE z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie usług na jednolitym rynku 6 są równoznaczne z potencjałem wzrostu gospodarczego na poziomie 0,8-2,6 % produktu krajowego brutto (PKB), który faktycznie zostałby osiągnięty po 5-10 latach od wdrożenia wspomnianej dyrektywy;
M.
uwzględniając szacunki Komisji, według których w ciągu następnych dziesięciu lat Unia może zyskać kolejne 4 % PKB dzięki wspieraniu szybkiego rozwoju jednolitego rynku;
N.
mając na uwadze, że strategia jednolitego rynku powinna być skoordynowana i oparta na pragmatycznym, kompleksowym i szeroko zakrojonym porozumieniu wspieranym przez wszystkie państwa członkowskie i instytucje europejskie; mając na uwadze, że silne przywództwo wszystkich instytucji europejskich oraz jasno określona odpowiedzialność polityczna po stronie państw członkowskich są nadal konieczne do pełnego wdrożenia i egzekwowania dyrektyw i rozporządzeń dotyczących jednolitego rynku oraz do poprawy wiarygodności jednolitego rynku i zaufania do niego;
O.
uwzględniając to, że we wspomnianym sprawozdaniu z dnia 26 czerwca 2012 r. przewodniczący Rady Europejskiej podkreślił znaczenie pełnej zgodności z zasadami jednolitego rynku oraz otwartości i przejrzystości procesu rozbudowy unii gospodarczej i walutowej; mając na uwadze, że w sprawozdaniu końcowym z dnia 5 grudnia 2012 r. przewodniczący Rady Europejskiej ponownie podkreślił znaczenie ukończenia w niedługim czasie jednolitego rynku, gdyż stanowi on potężne narzędzie wspierania wzrostu gospodarczego;
P.
mając na uwadze, że do pełnego urzeczywistnienia swobody przepływu towarów, osób, usług i kapitału w Unii Europejskiej nadal niezbędne są konkretne działania zarówno na szczeblu państw członkowskich, jak i na szczeblu unijnym; mając na uwadze, że stwarzanie przedsiębiorstwom, zwłaszcza MŚP, nowych możliwości gospodarczych, w tym również poprzez ścisłe stosowanie testu MŚP w ocenach skutków przeprowadzanych przez Komisję i Parlament, szybkie postępy w ramach programu inteligentnych regulacji i ustawodawstwa uwzględniającego szczególne potrzeby różnych rodzajów przedsiębiorstw, w odpowiednich przypadkach bez szkody dla ogólnych celów, takich jak bezpieczeństwo i higiena pracy, również mogłyby ożywić gospodarki europejskie;
Q.
mając na uwadze, że w kontekście jednolitego rynku należy docenić wartościową rolę punktów kompleksowej obsługi, elektronicznych jak i fizycznych, które zmniejszają obciążenie administracyjne i koszty transakcji, zwiększają wydajność, otwartość rynku, przejrzystość i konkurencję, dzięki czemu zmniejszają się wydatki publiczne, a rosną szanse przedsiębiorstw, w tym MŚP i mikroprzedsiębiorstw, na dostęp do rynków oraz zachowywanie istniejących i tworzenie nowych miejsc pracy;

Lepsze prawodawstwo

R.
mając na uwadze, że Komisja powinna dążyć do bardziej horyzontalnej koordynacji i spójności prac nad przygotowaniem wniosków ustawodawczych mających znaczenie dla jednolitego rynku; mając na uwadze, że Komisja powinna przeprowadzić dogłębne oceny skutków, w tym również oceny oddziaływania terytorialnego oraz przedstawić przekonujące argumenty za prawodawstwem w zakresie jednolitego rynku przed przyjęciem wniosków ustawodawczych;
S.
mając na uwadze, że zgodnie z zasadą pomocniczości w stosownych przypadkach, a zwłaszcza wtedy, gdy nie ma potrzeby zapewniania dodatkowej swobody przy wdrażaniu proponowanych unijnych przepisów, Komisja powinna decydować się raczej na rozporządzenia niż dyrektywy jako preferowany instrument prawny regulujący kwestie związane z jednolitym rynkiem;
T.
mając na uwadze, że państwa członkowskie i Komisja powinny wprowadzić na szczeblu krajowym "test jednolitego rynku" w celu ustalenia, czy nowe przepisy krajowe mogą mieć negatywny wpływ na skuteczne funkcjonowanie jednolitego rynku; mając na uwadze, że Komisja powinna rozważyć możliwość wprowadzenia systemu powiadamiania o projektach przepisów krajowych mogących mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie jednolitego rynku oraz uzupełnić tym samym procedurę określoną w dyrektywie 98/34/WE w celu utworzenia horyzontalnego instrumentu z myślą o wzmocnieniu jego prewencyjnego charakteru, kiedy Komisja przedkłada szczegółową opinię na temat projektu przepisów, oraz aby zadbać o jego stosowanie w celu zaradzenia nieodpowiedniemu stosowaniu ustawodawstwa Unii na szczeblu lokalnym;
U.
mając na uwadze, jak ważne jest, aby współpraca administracyjna między państwami członkowskimi przebiegała w sposób wydajny, skuteczny i opłacalny, tak jak ma to miejsce w przypadku systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym (IMI); mając na uwadze, że system IMI należy zawsze stosować również w innych dziedzinach, aby poprawić jego funkcjonalność i zmniejszyć biurokrację, zwiększyć przejrzystość i umożliwić wszystkim podmiotom działającym w ramach jednolitego rynku pełne wykorzystanie jego zalet;

Ulepszenie transpozycji, wdrażania i stosowania przepisów

V.
mając na uwadze, że wszystkie państwa członkowskie wspólnie i jednocześnie powinny dokonywać spójnej transpozycji wszystkich dyrektyw oraz przyjmować wszystkie środki transpozycji dotyczące danego unijnego aktu ustawodawczego, tak aby transpozycja krajowa tego aktu była odzwierciedleniem kompromisu osiągniętego na szczeblu unijnym, gdyż niewłaściwa i opóźniona transpozycja zakłóca konkurencję na jednolitym rynku oraz uniemożliwia obywatelom i przedsiębiorstwom korzystanie w pełni z jednolitego rynku;
W.
uwzględniając potrzebę zwiększenia przejrzystości procesu wdrażania i jednolitego stosowania prawa unijnego w państwach członkowskich; uwzględniając to, że na zintegrowanym jednolitym rynku coraz bardziej pomocnym narzędziem będą tabele korelacji odzwierciedlające krajową transpozycję unijnych przepisów oraz że Komisja powinna w związku z tym żądać, aby tabele te były częściej sporządzane;

Monitorowanie wdrożenia

X.
mając na uwadze, że dla zrozumienia krajowych mechanizmów stosowania prawa unijnego oraz utrzymujących się ograniczeń jednolitego rynku kluczowe znaczenie ma wymiana doświadczeń i sprawdzonych rozwiązań między państwami członkowskimi; mając na uwadze, że państwa członkowskie powinny wymieniać informacje między sobą oraz z Komisją przed transpozycją, aby móc gwarantować prawidłową transpozycję i zapobiegać rozdrobnieniu; mając na uwadze, że monitorowanie wdrażania przepisów Unii jest jedną z podstawowych kompetencji Komisji i jej urzędników; mając na uwadze, że w celu wypełnienia podjętych zobowiązań dotyczących pomocy państwom członkowskim w transpozycji i wdrożeniu przepisów unijnych Komisja mogłaby zainicjować i koordynować sieć urzędników służby cywilnej odpowiedzialnych za wdrażanie wszystkich nowych przepisów unijnych (oprócz systemu SOLVIT), dzięki czemu powstałaby platforma wymiany informacji i wzajemnej oceny na rzecz ścisłej współpracy z państwami członkowskimi w celu poprawy ogólnej jakości procesu wdrażania i rozwiązywania związanych z nim problemów w państwach członkowskich; mając na uwadze, że należy wspierać wymianę krajowych urzędników służby cywilnej odpowiedzialnych za wdrażanie prawa Unii między państwami członkowskimi w celu promowania lepszego przepływu informacji i sprawdzonych rozwiązań;
Y.
uwzględniając to, że czysto ilościowe dane statystyczne dotyczące wdrażania prawodawstwa w zakresie jednolitego rynku nie pozwalają na ocenę jakości wdrożenia i konkretnego wpływu poszczególnych kluczowych instrumentów na jednolity rynek; mając na uwadze, że w związku z powyższym konieczna jest polityczna i jakościowa ocena wdrożenia i postępów jednolitego rynku, zwłaszcza pod względem gospodarczego znaczenia nowych przepisów w zakresie jednolitego rynku i stosowania przepisów już obowiązujących;
Z.
uwzględniając to, że przy tego typu ocenie należy odróżniać brak transpozycji (stanowiący łatwe do stwierdzenia uchybienie państwa członkowskiego) od ewentualnego braku zgodności (który może wynikać z odmiennej wykładni i rozumienia prawa Unii); mając na uwadze postanowienia traktatów, zgodnie z którymi ostateczne, publiczne stwierdzenie braku zgodności prawa krajowego z prawem Unii należy wyłącznie do kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej; mając na uwadze, że w związku z tym żadna inna instytucja nie może stwierdzić takiego braku zgodności; mając na uwadze, że Parlament powinien raz w roku otrzymywać wykaz unijnych przepisów, które w danym państwie członkowskim nie zostały przetransponowane lub zostały przetransponowane w sposób niewłaściwy;
AA.
mając na uwadze, że formy uwarunkowań w ramach funduszy strukturalnych, powiązane z transpozycją dyrektyw dotyczących jednolitego rynku w państwach członkowskich, są nadal negocjowane w procesie ustawodawczym zmierzającym do przyjęcia nowych rozporządzeń; mając na uwadze, że środki te należy stosować jedynie w ostateczności, a także mając na uwadze, że wykorzystywanie unijnego wsparcia finansowego, aby zachęcać do terminowej transpozycji zasad dotyczących jednolitego rynku powinno być odpowiednio wyważone;

Skuteczniejsze egzekwowanie przepisów

AB.
mając na uwadze, że aby poprawić zarządzanie jednolitym rynkiem, należy stosować politykę zerowej tolerancji wobec państw członkowskich, które niewłaściwie wdrażają zasady jednolitego rynku;
AC.
uwzględniając to, że postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, określone w art. 258 TFUE i wszczynane przez Komisję, nie pozwala na szybkie przeanalizowanie i skorygowanie braków w zakresie wdrożenia i stosowania przepisów dotyczących jednolitego rynku w państwach członkowskich;
AD.
mając na uwadze, że w związku z postępowaniami w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego wielokrotnie ujawniono szereg ograniczeń związanych ze zdolnością do spełniania oczekiwań konsumentów indywidualnych i przedsiębiorstw oraz że należy ustanowić jednolity instrument dochodzenia roszczeń na szczeblu unijnym, który byłby szybki i dostępny finansowo;
AE.
mając na uwadze, że państwa członkowskie i Rada Europejska powinny w związku z powyższym kontynuować prace nad dalszym usprawnianiem postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w ramach przyszłych przeglądów TFUE; mając na uwadze, że w międzyczasie należy podjąć wszelkie działania zmierzające do bardziej rygorystycznego uciekania się do postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w przypadku nieprzestrzegania przepisów prawa Unii dotyczących jednolitego rynku; mając na uwadze, że w tym kontekście aktywniej należy stosować szybsze procedury w Komisji i w odpowiednich przypadkach wszczynać przed Trybunałem Sprawiedliwości postępowania w sprawie środków tymczasowych, zgodnie z art. 279 TFUE; mając na uwadze, że unijne akty prawne przewidują środki tymczasowe, które mogą zostać podjęte przez sądy krajowe w celu zapobieżenia możliwym dalszym naruszeniom prawa, takie jak nakazy sądowe; mając na uwadze, że powinno to służyć za wzór skuteczniejszych procedur oraz mając na uwadze, że stosowanie takich środków tymczasowych należy wobec tego rozważyć w odniesieniu do wszystkich odpowiednich dziedzin;
AF.
mając na uwadze, że wykorzystanie projektu "EU Pilot" przynosi pozytywne wyniki w zapewnianiu właściwego stosowania prawa Unii i dostarcza szybszych rozwiązań problemów, z jakimi borykają się obywatele i przedsiębiorstwa; mając na uwadze, że Komisja powinna zatem wspierać wykorzystanie projektu "EU Pilot" i dalej poprawiać jego skuteczność, aby lepiej wykrywać i korygować uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego wynikającym z przepisów dotyczących jednolitego rynku, bez konieczności uciekania się do czasochłonnych postępowań w sprawie uchybienia;
AG.
mając na uwadze, że system SOLVIT odgrywa ważną rolę jako najważniejsze narzędzie służące rozwiązywaniu problemów na szczeblu krajowym, a przez to umożliwiające lepsze przestrzeganie prawa Unii w dziedzinie jednolitego rynku, lecz potencjał SOLVIT w dalszym ciągu jest niedostatecznie wykorzystywany; mając na uwadze, że należy zachęcać do konkretnych działań poprawiających widoczność systemu SOLVIT oraz do intensywniejszego informowania obywateli europejskich o nim w celu lepszego wykorzystania jego potencjału w ramach dostępnych obecnie środków budżetowych; mając na uwadze, że należy włożyć więcej starań w lepszą integrację SOLVIT z innymi usługami pomocniczymi i narzędziami egzekwowania prawa dostępnymi na szczeblu krajowym i unijnym; mając na uwadze, że w tym samym duchu należy zadbać o to, aby punkty kompleksowej obsługi w państwach członkowskich stały się przyjaźniejsze dla użytkowników i udzielały jaśniejszych informacji;
AH.
mając na uwadze, że Komisja musi wzmocnić swoje działania na rzecz zapewnienia właściwego wdrożenia i egzekwowania wszystkich przyjętych przepisów w państwach członkowskich, szybciej reagować na zgłoszenia i skargi w sprawie niewłaściwego wdrożenia prawa UE oraz podjąć niezbędne kroki w celu wyeliminowania istniejących rozbieżności;
AI.
mając na uwadze, że po dokonaniu politycznej oceny Komisja w sposób zdecydowany i w pełnym zakresie powinna wykorzystać wszystkie swoje uprawnienia i wszystkie posiadane mechanizmy nakładania sankcji;
AJ.
mając na uwadze, że ogólnounijne przeglądy, czyli działania monitorujące koordynowane przez Komisję i w tym samym czasie realizowane w państwach członkowskich przez odpowiednie organy krajowe, okazały się pomocnym narzędziem umożliwiającym Komisji i państwom członkowskim wspólne monitorowanie stosowania obowiązujących przepisów dotyczących jednolitego rynku w państwach członkowskich; mając na uwadze, że dzięki ostatnim ogólnounijnym przeglądom stwierdzono niski poziom zgodności z przepisami o ochronie konsumentów w sektorze bankowym w całej Unii; mając na uwadze w związku z powyższym, że Komisja powinna zaproponować państwom członkowskim szersze wykorzystanie ogólnounijnych przeglądów w celu ułatwienia nadzoru, zwłaszcza nadzoru realizowanego przez organy krajowe, które są gorzej wyposażone i słabiej przygotowane; mając na uwadze, że należy rozważyć koordynowanie działań prowadzonych w ramach ogólnounijnych przeglądów w innych obszarach oraz rozszerzenie ich także na produkty i usługi, które nie są dostępne online;

Akty o jednolitym rynku

AK.
mając na uwadze, że akty o jednolitym rynku są częścią działań na rzecz wzmocnienia zarządzania jednolitym rynkiem poprzez poprawę i lepszą koordynację zwłaszcza etapu przedlegislacyjnego;
AL.
mając na uwadze, że należy pozytywnie postrzegać przedstawianie aktów o jednolitym rynku w sposób cykliczny, ponieważ pozwala to na regularne wyznaczanie i omawianie priorytetów w zakresie rozwoju jednolitego rynku;
AM.
mając na uwadze, że Akt o jednolitym rynku stanowił istotną przekrojową strategię zmierzającą do usunięcia głównych niedociągnięć utrzymujących się na jednolitym rynku; mając na uwadze, że we wspomnianej strategii określono w sposób horyzontalny konkretne środki ustawodawcze i nieustawodawcze zdolne do uwolnienia niewykorzystanego potencjału w zakresie wzrostu gospodarczego i usunięcia przeszkód na drodze do jednolitego rynku; mając na uwadze, że we wnioskach przedstawionych przez Komisję zauważyć można pewne postępy w tej dziedzinie, lecz że wciąż konieczne są dalsze wysiłki służące stworzeniu wizji przyszłości i poszerzeniu perspektywy; mając na uwadze, że Komisja powinna w pierwszej kolejności podjąć działania odnośnie do wniosków już zawartych w Akcie o jednolitym rynku, w szczególności dotyczących horyzontalnego instrumentu nadzoru rynkowego, przejrzystości opłat bankowych i informacji innych niż finansowe dostarczanych przez przedsiębiorstwa;
AN.
mając na uwadze, że w akcie o jednolitym rynku II podejście to jest kontynuowane poprzez wskazanie - jako czterech kierunków przyszłego rozwoju - zintegrowanych sieci, mobilności obywateli i przedsiębiorstw, gospodarki cyfrowej i przedsiębiorczości społecznej, jak również zaufania konsumentów; mając na uwadze, że ważnego wkładu można w tym kontekście oczekiwać w związku z wnioskami ustawodawczymi gwarantującymi prawo dostępu do podstawowego rachunku bankowego, przeglądem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2007/64/WE z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego 7 oraz ułatwieniem długofalowych inwestycji w gospodarce realnej; mając na uwadze, że proponując środki lub poddając je pod dyskusję, Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny dokonać szczegółowej oceny wszystkich planowanych środków i ich potencjału w zakresie osiągnięcia wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej, a także powinny dążyć do ich szybkiego przyjęcia i wdrożenia;
AO.
mając na uwadze, że Akt o jednolitym rynku powinien dotyczyć problemów społeczno-gospodarczych w UE i promować rynek, który będzie służył obywatelom;
AP.
mając na uwadze, że w ramach podejścia horyzontalnego w przyszłości należy zająć się ukończeniem tworzenia jednolitego rynku cyfrowego, aby umożliwić obywatelom pełne korzystanie z rozwiązań cyfrowych i zapewnić przedsiębiorstwom w Unii konkurencyjność;

Główne obszary

AQ.
mając na uwadze, że Komisja proponuje skupienie swoich działań na określonych głównych obszarach i instrumentach; mając jednak na uwadze, że osiągnięcie wymiernych postępów w stosowaniu przepisów dotyczących jednolitego rynku wymaga większego skupienia się na ograniczonej liczbie instrumentów i działań; mając na uwadze, że do najważniejszych głównych obszarów wzrostu należy jednolity rynek cyfrowy, sektor usług, energetyka, zamówienia publiczne, badania i innowacje, ochrona konsumentów oraz zwiększenie mobilności obywateli, zwłaszcza pracowników i fachowców;
AR.
mając na uwadze, że wspomniane główne obszary i instrumenty można poddawać przeglądowi raz w roku, tak aby odpowiednio odzwierciedlić i uwzględnić w procesach decyzyjnych instytucji Unii bieżące zmiany zachodzące w państwach członkowskich, w szczególności zaś w obszarach, które zgodnie z oceną naukową mają największe znaczenie gospodarcze dla jednolitego rynku; mając na uwadze, że metodologię określania kluczowych obszarów wymagających usprawnienia funkcjonowania rynku wewnętrznego należy poddawać regularnym przeglądom z uwzględnieniem celów i potencjału w zakresie wzrostu;
AS.
mając na uwadze, że państwa członkowskie i instytucje UE powinny koncentrować się na przyjęciu i szybkim wdrożeniu środków ustawodawczych związanych z kluczowymi obszarami, które są niezbędne dla wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, co podkreślono w Pakcie na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia;
AT.
mając na uwadze, ze należy podjąć dalsze kroki w kierunku regulacji usług finansowych, która zapewniłaby konsumentom odpowiednie informacje i ochronę, umożliwiła przejrzystą ocenę produktów finansowych, zwłaszcza tych ryzykownych, i dostarczyła alternatywnych rozwiązań w zakresie rozstrzygania sporów zapewniających konsumentom rzeczywiste odszkodowania i zwroty kosztów;
AU.
mając na uwadze, że właściwie funkcjonujący i w pełni ukształtowany jednolity rynek nie może być skuteczny bez jednolitego, wewnętrznie połączonego i efektywnego europejskiego systemu transportu, który ma zasadnicze znaczenie dla płynnego przepływu towarów, ludzi i usług - podstawowych i fundamentalnych swobód jednolitego rynku;
AV.
mając na uwadze, że jednolity europejski obszar transportu powinien ułatwiać przemieszczanie się obywateli i przepływ towarów, obniżać ich koszty i zapewnić zrównoważony rozwój europejskiego transportu poprzez urzeczywistnienie interoperacyjnych i zrównoważonych transeuropejskich sieci transportowych oraz zlikwidowanie wszystkich barier między środkami transportu i systemami krajowymi, przy jednoczesnym ułatwianiu tworzenia międzynarodowych, multimodalnych operatorów; mając na uwadze, że z punktu widzenia utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu ważną rolę odgrywają usługi kolejowe, transport morski, drogowy transport towarów, jednolita europejska przestrzeń powietrzna i jednolita interpretacja praw pasażerów;

Jednolity rynek dla wszystkich uczestników

AW.
mając na uwadze, że należy zachęcić europejskich obywateli, zwłaszcza studentów, fachowców i przedsiębiorców, a także małe i średnie przedsiębiorstwa we wszystkich państwach członkowskich do przedstawienia propozycji w sprawie sposobów pełnej realizacji jednolitego rynku oraz że należy zachęcić wszystkie instytucje do przeprowadzenia konsultacji społecznych i prowadzenia dialogu ze społeczeństwem obywatelskim w celu zagwarantowania, że potrzeby obywateli, konsumentów i przedsiębiorstw będą odpowiednio brane pod uwagę i że proponowane strategie polityczne zapewnią wszystkim podmiotom wartość dodaną; mając na uwadze, że potrzebne są właściwe narzędzia do informowania obywateli o prawie unijnym;
AX.
mając na uwadze, że jednolity rynek powinien się koncentrować na prawach wszystkich zainteresowanych stron; mając na uwadze, że intensywniejsze i wcześniejsze zaangażowanie partnerów społecznych, społeczeństwa obywatelskiego i wszystkich innych zainteresowanych stron w proces tworzenia, przyjmowania, wdrażania i monitorowania środków potrzebnych do pobudzenia wzrostu i wzmocnienia praw obywateli na jednolitym rynku, również w oparciu o udział za pośrednictwem internetu i e-demokracji, jest podstawowym warunkiem przywrócenia zaufania do jednolitego rynku;
AY.
mając na uwadze, że w ramach samorządu lokalnego i regionalnego podmioty lokalne i regionalne wykonują wiele zadań przewidzianych w prawodawstwie UE w zakresie jednolitego rynku, zwłaszcza w dziedzinie zamówień publicznych, pomocy państwa, usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i koncesji; mając na uwadze, że strategie te należy odpowiednio wdrażać, m.in. w celu obniżenia poziomu błędu w ramach polityki spójności; mając na uwadze, że warunkiem dynamicznego i silnego jednolitego rynku jest świadczenie usług publicznych wysokiej jakości mieszkańcom wszystkich bez wyjątku regionów Unii Europejskiej, a także mając na uwadze, że skuteczne zarządzanie jednolitym rynkiem powinno zatem uwzględniać interesy podmiotów lokalnych i regionalnych;
AZ.
mając na uwadze, że w ramach strategii na rzecz jednolitego rynku należy poprawić dobrobyt społeczny, konwergencję i prawa pracowników, a także zapobiegać dumpingowi socjalnemu i zagwarantować wszystkim Europejczykom sprawiedliwe warunki pracy;
BA.
mając na uwadze, że istnieje potrzeba wprowadzenia jednej, łatwo dostępnej usługi świadczenia pomocy, stanowiącej pierwszą linię wsparcia na szczeblu krajowym, do której przedsiębiorstwa i obywatele, w tym osoby niepełnosprawne, mogliby się zwracać w przypadku napotkania przeszkód przy próbie skorzystania z praw i szans, które zapewnia jednolity rynek; mając na uwadze, że należy zwrócić uwagę na usuwanie przeszkód fizycznych utrudniających dostęp do usług, aby wszyscy obywatele mogli korzystać z jednolitego rynku;

Europejski semestr

BB.
uwzględniając to, że europejski semestr zapewnia ramy koordynacji polityki gospodarczej i podsumowanie sytuacji budżetowej i gospodarczej panującej w państwach członkowskich, lecz nie uwzględnia stanu jednolitego rynku, mimo jego nadrzędnego znaczenia dla gospodarek wszystkich państw członkowskich;
BC.
mając na uwadze, że jednolity rynek może odegrać ważną rolę promotora spójności społecznej w Unii; mając na uwadze, że poprawa ram zarządzania gospodarczego powinna opierać się na szeregu wzajemnie powiązanych i wzajemnie spójnych strategii politycznych wspierających wzrost i zatrudnienie oraz że pełny rozwój jednolitego rynku jest niezbędnym ku temu elementem;
BD.
mając na uwadze, że Komisja powinna monitorować ukończenie tworzenia jednolitego rynku i skuteczne wprowadzanie w życie środków prawnych w tym zakresie w kontekście realizacji rocznego cyklu europejskiego semestru przy uwzględnieniu corocznej kontroli w zakresie zarządzania i mechanizmów sprawozdawczych dotyczących tabeli wyników; mając ponadto na uwadze, że w ramach corocznej kontroli należy ocenić korzyści, jakie jednolity rynek zapewnia konsumentom i przedsiębiorstwom oraz wskazać przeszkody dla jego funkcjonowania;
BE.
mając na uwadze, że każde wiosenne posiedzenie Rady Europejskiej powinno być również poświęcone ocenie stanu jednolitego rynku, która to ocena opierałaby się na procesie monitorowania;
BF.
mając na uwadze, że właściwe jest rozpatrywanie każdego państwa członkowskiego indywidualnie w ramach coraz ściślejszej współpracy z parlamentami narodowymi, co pozwala na stwierdzenie braków w zakresie transpozycji, wdrożenia i stosowania przepisów oraz przedstawienie sposobu zaradzenia tym brakom w zaleceniach dla poszczególnych krajów;
BG.
mając na uwadze, że roczna analiza wzrostu gospodarczego na 2013 r. zapoczątkowała trzeci cykl europejskiego semestru oraz po raz pierwszy obejmuje sprawozdanie roczne dotyczące stanu integracji jednolitego rynku; mając na uwadze, że takie większe skupienie się na jednolitym rynku w kontekście europejskiego semestru jest niezbędne w celu lepszego wykorzystania jego wzrostu i możliwości zatrudnienia w Europie oraz umożliwienia obywatelom i przedsiębiorstwom pełnego korzystania z niego;
BH.
mając na uwadze, że wspomniane wyżej sprawozdanie dotyczące stanu integracji jednolitego rynku w 2013 r. nie przedstawia jednak żadnych nowych spostrzeżeń dotyczących stanu integracji w państwach członkowskich ani nie zawiera dostatecznie opracowanych wniosków odnoszących się do konkretnych możliwości wzrostu stwarzanych przez jednolity rynek; mając na uwadze, że wybór obszarów priorytetowych w sprawozdaniu dotyczącym integracji powinien opierać się na szczegółowych danych;
BI.
mając na uwadze, że przyszłe sprawozdania dotyczące stanu integracji jednolitego rynku powinny wobec tego zawierać jaśniejsze informacje na temat obecnych braków w jednolitym rynku oraz konkretniejsze wytyczne dotyczące możliwych środków zaradczych i oczekiwanych korzyści, tak aby umożliwić państwom członkowskim istotną reakcję;
BJ.
mając na uwadze, że w sprawozdaniu na temat integracji jednolitego rynku w 2013 r. podkreśla się w szczególności sektor usług i wzywa m.in. do pełnego przestrzegania dyrektywy 2006/123/WE; mając na uwadze, że jest to słuszny apel, który może pozostać bez echa, jeżeli nie będą mu towarzyszyć wspierające i rygorystyczne środki służące właściwej transpozycji i wykładni oraz pełnemu wdrożeniu wspomnianej dyrektywy;
BK.
mając na uwadze, że w przedmiotowym sprawozdaniu wyszczególniono szereg priorytetów odnoszących się do rynków energii i transportu oraz mając na uwadze, że wiele z tych priorytetów wskazuje na brak krajowych i europejskich inwestycji oraz konkurencji w niektórych obszarach; mając na uwadze, że niezbędne są dalsze badania i naukowo sprawdzone informacje o tych rynkach w celu uzasadnienia konkretnych działań i apeli skierowanych do państw członkowskich; mając na uwadze, że zintegrowana, interoperacyjna i dostępna europejska infrastruktura transportowa, utworzenie wewnętrznego rynku energii przy jednoczesnej silnej konkurencji i wzmocnieniu ochrony konsumentów oraz ambitna europejska polityka przemysłowa to elementy niezbędne dla skutecznego funkcjonowania i konkurencyjności jednolitego rynku;
BL.
mając na uwadze, że gospodarkę cyfrową również uznaje się za obszar priorytetowy; mając na uwadze, że jednolity rynek cyfrowy wymaga nowoczesnych i praktycznych mechanizmów gwarantujących przejrzystość i ochronę konsumentów; mając na uwadze, że terminowa i prawidłowa transpozycja oraz wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów 8 to wobec tego jeden z podstawowych czynników rozwoju gospodarki cyfrowej;
BM.
mając na uwadze, że obywatele Unii jeszcze w pełni nie wykorzystali potencjału jednolitego rynku w wielu sektorach, w szczególności w zakresie swobodnego przepływu osób i pracowników; mając na uwadze, że mobilność pracowników w Europie nadal jest zbyt niska oraz że potrzebne są bardziej zdecydowane działania mające na celu usunięcie istniejących wciąż przeszkód i zapewnienie pracownikom równego traktowania w ramach stosowania traktatów oraz zgodnie z przepisami i praktykami krajowymi;
BN.
mając na uwadze, że dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie przeciwdziałania opóźnieniom w transakcjach handlowych 9 jest podstawowym instrumentem służącym zmniejszeniu ogromnego zadłużenia administracji publicznej względem wielu przedsiębiorstw, a zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw, oraz mając na uwadze, że należy ją szybko i prawidłowo transponować w celu zmniejszenia liczby przypadków niewypłacalności;
BO.
mając na uwadze, że aby wesprzeć jednolity rynek oparty na społecznej gospodarce rynkowej, potrzebne są bardziej innowacyjne działania; mając na uwadze, że w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2013 r. przedstawiono interesujący wniosek dotyczący wprowadzenia systemu niewypłacalności konsumentów; mając na uwadze, że wniosek ten należy poddać dalszej analizie, uwzględniając to, że tego rodzaju środki mogą odgrywać podstawową rolę zarówno w zakresie ochrony konsumentów, jak i zapobiegania możliwemu ryzyku systemowemu w sektorze finansowym;
BP.
mając na uwadze, ze istotne jest, aby rozwijać ambitny program na rzecz konsumentów, zawierający działania o charakterze ustawodawczym i programowym oraz zmierzający do zwiększenia poczucia odpowiedzialności przeciętnego konsumenta i poprawienia ochrony słabszych konsumentów;
BQ.
mając na uwadze, że realizacja celów strategii UE 2020, do której należy dążyć w ramach europejskiego semestru, zależy od pełnego rozwoju potencjału jednolitego rynku, od zaangażowania całej Unii i od skutecznego współuczestnictwa państw członkowskich;
BR.
mając na uwadze, że europejski semestr musi być jeszcze systematyczniej powiązany z obecnie realizowanymi inicjatywami Unii i powinien uwzględniać ukończenie tworzenia jednolitego rynku w celu zapewnienia spójności europejskiej polityki gospodarczej, w szczególności w celu zapewnienia niezbędnej zbieżności między krajami należącymi i nienależącymi do strefy euro;
BS.
mając na uwadze, ze jakość krajowych programów reform w ramach europejskiego semestru znacznie się różni pod względem konkretności, przejrzystości, wykonalności i kompletności oraz że programy te należy poddać dogłębnemu przeglądowi, usprawnić i uczynić je wystarczająco ambitnymi z myślą o realizacji celów w zakresie integracji gospodarczej i ukończeniu tworzenia jednolitego rynku;
BT.
mając na uwadze, że państwa członkowskie powinny dostarczać możliwie jak najbardziej szczegółowych informacji również na temat sposobów stosowania i wdrażania przepisów w kluczowych sektorach jednolitego rynku;
BU.
mając na uwadze, że istnieje konieczność zastosowania nowej metodologii w odniesieniu do europejskiego semestru, która polegałaby na omówieniu priorytetów jednolitego rynku wraz z priorytetami gospodarczymi i budżetowymi w celu stworzenia między nimi powiązań, a także wespół z priorytetami społecznymi i dotyczącymi zatrudnienia w celu umieszczenia ich w zintegrowanych ramach koordynacji;
BV.
mając na uwadze, że zalecenia dla poszczególnych krajów powinny uwzględniać poczynione postępy i sposoby wdrażania przepisów dotyczących jednolitego rynku ze szczególnym odniesieniem do kluczowych obszarów i corocznie określanych priorytetów;
BW.
mając na uwadze, że zalecenia dla poszczególnych krajów powinny jednocześnie oferować państwom członkowskim praktyczniejsze rozwiązania dotyczące poprawy funkcjonowania jednolitego rynku, tak aby uzyskać silniejsze poparcie społeczne i zaangażowanie polityczne w celu urzeczywistnienia jednolitego rynku;
BX.
mając na uwadze, że wniosek Komisji dotyczący sporządzenia rocznego sprawozdania dotyczącego integracji jednolitego rynku jako uzupełnienia dowodów leżących u podstaw zaleceń dla poszczególnych krajów może stworzyć fundamenty dla przyszłego rocznego cyklu jednolitego rynku w ramach europejskiego semestru; mając na uwadze, że wniosek Komisji w sprawie przygotowywania rocznego sprawozdania na temat integracji jednolitego rynku i jego wkładu w proces przygotowywania zaleceń dla poszczególnych krajów może stać się podstawą dla przyszłego rocznego cyklu jednolitego rynku w ramach europejskiego semestru;
BY.
mając na uwadze, że wprowadzenie europejskiego semestru powinno się odbyć przy pełnym zaangażowaniu parlamentów krajowych oraz bez uszczerbku dla uprawnień Parlamentu Europejskiego;
1.
zwraca się do Komisji o to, aby uwzględniając jako ewentualną podstawę prawną wszelkie stosowne przepisy TFUE dotyczące rynku wewnętrznego, w tym również art. 26 ust. 3 TFUE, możliwie jak najszybciej przedłożyła wniosek w sprawie aktu mającego na celu wzmocnienie zarządzania jednolitym rynkiem, zgodnie ze szczegółowymi zaleceniami przedstawionymi w załączniku;
2.
stwierdza, iż zalecenia te są zgodne z prawami podstawowymi i zasadą pomocniczości;
3.
jest zdania, iż skutki finansowe przedstawionego wniosku powinny zostać pokryte z dostępnych środków budżetowych;

o

o o

4.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji, a także szczegółowych zaleceń przedstawionych w załączniku, Komisji i Radzie, Radzie Europejskiej, jak również parlamentom i rządom państw członkowskich.

ZAŁĄCZNIK

SZCZEGÓŁOWE ZALECENIA DOTYCZĄCE TREŚCI PRZEDSTAWIONEGO WNIOSKU

Zalecenie 1: Ustanowienie spójnych ram zarządzania jednolitym rynkiem

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Wniosek w sprawie aktu ustawodawczego mającego na celu wzmocnienie zarządzania jednolitym rynkiem należy przedłożyć z myślą o poprawie funkcjonowania jednolitego rynku Unii i promowaniu wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu w Europie. Podstawą wniosku powinny być odpowiednie przepisy TFUE dotyczące rynku wewnętrznego. Komisja powinna również rozważyć przedłożenie wniosku w oparciu o art. 26 ust. 3 TFUE.
-
Procedura powinna zapewnić odpowiedni udział Parlamentu Europejskiego w procesie ustanawiania ram zarządzania jednolitym rynkiem. Ponadto akt ten powinien uwzględniać przyjęcie przez Parlament Europejski i Radę innych środków niezbędnych do wzmocnienia zarządzania jednolitym rynkiem, w szczególności środków dotyczących obszarów, w których ustanowiono unijne ramy regulacyjne zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określoną w art. 294 TFUE.
-
Akt nie powinien ograniczać istniejących ram regulacyjnych jednolitego rynku ani też przepisów, które mają być wprowadzone w poszczególnych sektorach. Nie powinien on też ograniczać prerogatyw instytucjonalnych określonych w traktatach, zwłaszcza prerogatyw Komisji, ani też zobowiązań państw członkowskich wynikających z traktatów lub dorobku prawnego jednolitego rynku.
-
Akt powinien uzupełniać ramy regulacyjne jednolitego rynku i ułatwiać transpozycję, wdrażanie, stosowanie i egzekwowanie odnoszących się do niego przepisów i swobód.
-
W akcie należy przewidzieć przyjęcie unijnych wytycznych dotyczących jednolitego rynku. Wytyczne te powinny obejmować wyznaczone cele, priorytety działania i niezbędne warunki, a także metody pracy i procedury ustanowione w celu wzmocnienia zarządzania jednolitym rynkiem.
-
Należy sformułować procedury przedkładania, oceny i monitorowania krajowych planów działania oraz procedury określania zaleceń dotyczących jednolitego rynku dla poszczególnych krajów.
-
Należy określić uzupełniające środki niezbędne do usprawnienia stosowania i egzekwowania ram regulacyjnych jednolitego rynku.
-
Należy jasno przedstawić związek między cyklem zarządzania jednolitym rynkiem i rocznym cyklem politycznym europejskiego semestru.

Zalecenie 2: Określenie unijnych celów i priorytetów w zakresie działań zmierzających do usprawnienia funkcjonowania jednolitego rynku

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Aby jednolity rynek skutecznie realizował cele wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, a także wzmocnił zaufanie konsumentów i przedsiębiorców, należy ustanowić unijne wytyczne służące usprawnieniu funkcjonowania rynku wewnętrznego. Wytyczne te powinny obejmować:
a)
cele i priorytety działania Unii i państw członkowskich;
b)
warunki, jakie należy wprowadzić w celu usprawnienia zarządzania jednolitym rynkiem.
-
Należy określić ograniczony zestaw celów i priorytetów działania w obszarach, w których lepiej funkcjonujący jednolity rynek może przynieść najbardziej znaczące korzyści dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w całej Unii.
-
Wybór celów i priorytetów działania powinien opierać się na następujących kryteriach:
a)
analiza porównawcza produkcji z wykorzystaniem szeregu kluczowych wskaźników ilościowych obejmujących nakłady w procesie produkcji towarów i usług w celu wyłonienia sektorów, które wykazują największy niezagospodarowany potencjał w zakresie generowania wzrostu gospodarczego;
b)
znaczenie gospodarcze, czyli badanie tego, czy dany sektor ma wystarczające znaczenie pod względem skali gospodarczej, aby mógł istotnie przyczynić się do pobudzenia wzrostu gospodarczego, w przypadku wyeliminowania powodów, dla których jego potencjał nie został dotychczas wykorzystany;
c)
czynniki dynamiczne, czyli analiza tego, czy dany sektor zdaje się już wykorzystywać swój ukryty potencjał, w oparciu o czynniki takie jak zdolność tego sektora do tworzenia nowych miejsc pracy i ewentualna zbieżność jego wyników z referencyjnym poziomem wydajności pracy;
d)
czynniki dotyczące jednolitego rynku, czyli stwierdzenie, czy istnieją dowody na to, że usprawnienie funkcjonowania jednolitego rynku mogłoby pozwolić zagospodarować dotychczas niewykorzystany potencjał;
e)
czynniki dotyczące dodatkowych elementów służących ochronie i zabezpieczeniu konsumentów, pracowników i obywateli.

Zalecenie 3: Określenie warunków, jakie należy zapewnić w celu usprawnienia zarządzania jednolitym rynkiem

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Warunki, jakie należy wprowadzić w celu dalszego usprawnienia zarządzania jednolitym rynkiem, powinny obejmować:
a)
stosowanie zasad inteligentnych regulacji przy stanowieniu i wdrażaniu przepisów dotyczących jednolitego rynku, tak aby przepisy te były stanowione, transponowane i wdrażane w taki sposób, aby skutecznie funkcjonowały w interesie tych, których w zamierzeniu dotyczą;
b)
ograniczenie do minimum obciążeń administracyjnych, zwłaszcza dla MŚP;
c)
umożliwienie przedsiębiorstwom i obywatelom, którzy mają obowiązek dopełnienia określonych procedur, dokonania tego w krótkim czasie i drogą elektroniczną
d)
umożliwienie przedsiębiorstwom i obywatelom uzyskania informacji i pomocy oraz zapewnienie im dostępu do szybkich, skutecznych i dostępnych finansowo środków dochodzenia roszczeń tam, gdzie jest to konieczne;
e)
inteligentniejsze wykorzystanie technologii informatycznych w celu informowania przedsiębiorstw i obywateli, umożliwienia im korzystania z przysługujących im praw i możliwości oraz skuteczniejszego kojarzenia inicjatyw na szczeblu krajowym i unijnym;
f)
zwiększenie wykorzystania narzędzi internetowych, takich jak system wymiany informacji na rynku wewnętrznym (IMI), we współpracy transgranicznej między systemami administracji;
g)
dalszy rozwój pojedynczych punktów kontaktowych;
h)
sprawne wykorzystywanie szybkich i skutecznych mechanizmów rozwiązywania problemów i mechanizmów dochodzenia roszczeń, m.in. dzięki stworzeniu jednej, łatwo dostępnej służby świadczącej pomoc stanowiącą pierwszą linię wsparcia na szczeblu krajowym, do której przedsiębiorstwa i obywatele mogą zwrócić się w przypadku problemów w korzystaniu z praw i możliwości, jakie oferuje jednolity rynek.

Zalecenie 4: Określenie środków uzupełniających niezbędnych do usprawnienia stosowania i egzekwowania ram regulacyjnych jednolitego rynku

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Aby usprawnić stosowanie i egzekwowanie ram regulacyjnych jednolitego rynku, Komisja powinna:
a)
zwiększyć zakres swojej pomocy państwom członkowskim w odniesieniu do dyrektyw, które mają dopiero być transponowane;
b)
przeprowadzać systematyczne kontrole zgodności i podejmować działania wspierające, aby zapewnić funkcjonowanie wdrożonych przepisów w praktyce w poszczególnych państwach członkowskich;
c)
w przypadku przepisów, które zostały transponowane i wdrożone - dokonywać szczegółowych przeglądów, aby przekonać się, w jaki sposób zostały wdrożone i jak funkcjonują w praktyce, zarówno w ujęciu praktycznym, jak i gospodarczym;
d)
zwiększyć zakres sprawozdawczości ex post w zakresie wdrożenia przepisów, skupiając się na przestrzeganiu zasad przez poszczególne państwa członkowskie, oraz ocen wyników, skupiając się na skuteczności przyjętych środków politycznych;
e)
zorganizować z państwami członkowskimi działania sprawdzające w ramach wzajemnej oceny.
-
Aby usprawnić stosowanie i egzekwowanie ram regulacyjnych jednolitego rynku, państwa członkowskie powinny:
a)
w przypadku, gdy państwa członkowskie lub Komisja uznają to za stosowne - przedłożyć Komisji projekt środków transpozycji w celu zapewnienia także oceny ex ante dotyczącej prawidłowej transpozycji oraz zgodności z zasadami i szybkiego wdrożenia;
b)
przeprowadzać regularne konsultacje z zainteresowanymi stronami i społeczeństwem obywatelskim, m.in. z konsumentami i przedsiębiorcami, a także z władzami lokalnymi i regionalnymi w trakcie procesu transpozycji i w czasie wdrażania;
c)
przedstawić drogą elektroniczną wyjaśnienia dotyczące tego, w jaki sposób przepisy zostały transponowane, oraz tego, jak funkcjonują one w praktyce.

Zalecenie 5: Określenie zasad przedkładania, oceny i monitorowania krajowych planów działania

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Państwa członkowskie powinny sporządzić i przedstawić Komisji krajowe plany działania mające na celu wdrożenie unijnych celów i priorytetów w zakresie usprawnienia funkcjonowania rynku wewnętrznego. Plany działania powinny zawierać wykaz zaplanowanych szczegółowych środków oraz plan ich realizacji.
-
Krajowe plany działania należy sporządzić w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami reprezentującymi interesy gospodarcze i społeczne, a także interesy konsumentów.
-
Komisja we współpracy z Komitetem Doradczym ds. Rynku Wewnętrznego powinna dokonać oceny krajowych planów działania i przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z tej oceny.
-
Ocena krajowych planów działania powinna uwzględniać tabelę wyników rynku wewnętrznego oraz sprawozdanie dotyczące zarządzania jednolitym rynkiem.
-
Komisja powinna monitorować postępy we wdrażaniu krajowych planów działania. W tym celu państwa członkowskie powinny przekazać Komisji wszystkie stosowne informacje, które ich zdaniem są niezbędne do przeprowadzenia oceny osiągniętych postępów.
-
Przedstawienie i ocenę krajowych planów działania należy postrzegać jako działania skoordynowane w obrębie zintegrowanych ram, które stanowią element rocznego cyklu służącego określeniu priorytetów politycznych na rzecz pełnej realizacji jednolitego rynku przy uwzględnieniu czynników gospodarczych, społecznych i środowiskowych.

Zalecenie 6: Określenie zasad formułowania odrębnych zaleceń dotyczących jednolitego rynku dla poszczególnych krajów

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Na podstawie oceny krajowych planów działania i wykorzystując inne stosowne narzędzia jednolitego rynku, Rada - na wniosek Komisji i po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego - w oparciu o polityczne priorytety działania w sektorach uznanych za kluczowe powinna sformułować zalecenia dotyczące jednolitego rynku dla państw członkowskich mające na celu usprawnienie transponowania, wprowadzania w życie i egzekwowania przepisów dotyczących jednolitego rynku.
-
Kierując zalecenia do państw członkowskich, Rada powinna w pełni wykorzystać instrumenty przewidziane w TFUE.
-
W przypadku sporządzania zaleceń dotyczących jednolitego rynku stosowne komisje Parlamentu Europejskiego powinny mieć możliwość zapraszania przedstawicieli zainteresowanego państwa członkowskiego do udziału w wymianie poglądów, zaś przedstawiciele Komisji powinni mieć możliwość uczestniczenia w wymianie poglądów z parlamentem tego państwa członkowskiego.

Zalecenie 7: Określenie filaru jednolitego rynku w europejskim semestrze

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Aby jednolity rynek realizował konkretne zadania na rzecz obywateli, konsumentów, pracowników i przedsiębiorstw, należy wykorzystać roczny cykl europejskiego semestru jako platformę wytycznych dotyczących polityki, sprawozdawczości, monitorowania postępów państw członkowskich i Unii w realizacji celów jednolitego rynku oraz ustalania działań zaradczych.
-
Należy określić filar jednolitego rynku w europejskim semestrze.
-
Filar jednolitego rynku w europejskim semestrze powinien obejmować:
a)
tabelę wyników rynku wewnętrznego, w tym szczegółowe sprawozdania dotyczące poszczególnych krajów w zakresie wdrożenia i stosowania przepisów dotyczących jednolitego rynku;
b)
przepisy wykonawcze dotyczące ustawodawstwa związanego z jednolitym rynkiem, określone przez państwa członkowskie, ze szczególnym odniesieniem do kluczowych obszarów i corocznie określanych priorytetów politycznych;
c)
wnioski Komisji dotyczące przyszłorocznych priorytetów politycznych na szczeblu unijnym i krajowym, przedstawiane w ramach rocznej analizy wzrostu gospodarczego oraz rocznego sprawozdania dotyczącego integracji jednolitego rynku. Sprawozdanie roczne powinno także zawierać ocenę sposobu funkcjonowania jednolitego rynku w praktyce. Wspomniane wnioski dotyczące priorytetów politycznych powinny opierać się na ustaleniach zawartych w tabeli wyników rynku wewnętrznego i innych instrumentach monitorowania jednolitego rynku, aby uniknąć nakładania się i sporządzić skuteczne i jasne zalecenia oraz zapewnić spójność europejskiej polityki gospodarczej;
d)
sformułowanie politycznych priorytetów działania i celów do zrealizowania w celu pokonania utrzymujących się przeszkód na szczeblu unijnym i krajowym w formie wytycznych dotyczących jednolitego rynku;
e)
przedłożenie przez państwa członkowskie krajowych planów działania mających na celu wdrożenie wytycznych dotyczących jednolitego rynku;
f)
ocenę krajowych planów działania dokonaną przez Komisję w ścisłej współpracy z Komitetem Doradczym ds. Rynku Wewnętrznego i uwzględniającą tabelę wyników rynku wewnętrznego oraz sprawozdanie roczne dotyczące zarządzania jednolitym rynkiem;
g)
przyjęcie przez Radę i Parlament Europejski odrębnych zaleceń dotyczących jednolitego rynku dla poszczególnych krajów na podstawie wniosku Komisji.

Zalecenie 8: Zwiększenie zakresu demokratycznej odpowiedzialności i roli Parlamentu Europejskiego oraz parlamentów krajowych

Parlament Europejski jest zdania, że złożony wniosek ustawodawczy powinien regulować, co następuje:

-
Zgodnie z traktatami Parlament Europejski powinien mieć swój udział w ustanowieniu ram zarządzania jednolitym rynkiem. Powinien on być również zaangażowany w przyjęcie innych niezbędnych środków wzmacniających zarządzanie jednolitym rynkiem, w tym również w odniesieniu do celów, priorytetów i planowanych działań politycznych Unii, przy czym Rada powinna co najmniej zasięgać opinii Parlamentu.
-
Przed wiosennym posiedzeniem Rady Europejskiej Parlament Europejski powinien przeprowadzić dyskusję w sprawie rocznej analizy wzrostu gospodarczego oraz głosowanie nad poprawkami związanymi ze sprawozdaniem rocznym dotyczącym integracji jednolitego rynku, które powinny zostać przekazane Radzie Europejskiej.
-
Przewodniczący Parlamentu Europejskiego powinien przedstawić na wiosennym posiedzeniu Rady Europejskiej opinię Parlamentu Europejskiego dotyczącą integracji jednolitego rynku.
-
Rada i Komisja powinny uczestniczyć w międzyparlamentarnych spotkaniach Parlamentu Europejskiego oraz parlamentów krajowych w czasie omawiania kwestii integracji jednolitego rynku.
1 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0211.
2 Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, s. 84.
3 Dz.U. C 296 E z 2.10.2012, s. 51.
4 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0258.
5 Dz.U. C 33 E z 5.2.2013, s. 9.
6 Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36.
7 Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1.
8 Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64.
9 Dz.U. L 48 z 23.2.2011, s. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.