Wyrok Trybunału z dnia 6 kwietnia 2017 r. w sprawie E-5/16 - Gmina Oslo (Dyrektywa 2008/95/WE - Znak towarowy - Prawo autorskie - Polityka publiczna - Domena publiczna - Charakter odróżniający - Charakter opisowy - Oznaczenia składające się wyłącznie z kształtu zwiększającego znacznie wartość towaru).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.224.18

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 lipca 2017 r.

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 6 kwietnia 2017 r.

w sprawie E-5/16

Gmina Oslo

(Dyrektywa 2008/95/WE - Znak towarowy - Prawo autorskie - Polityka publiczna - Domena publiczna - Charakter odróżniający - Charakter opisowy - Oznaczenia składające się wyłącznie z kształtu zwiększającego znacznie wartość towaru)

(2017/C 224/09)

(Dz.U.UE C z dnia 13 lipca 2017 r.)

W sprawie E-5/16, gmina Oslo - WNIOSEK skierowany do Trybunału na podstawie art. 34 Porozumienia pomiędzy Państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości przez norweską izbę odwoławczą ds. praw własności przemysłowej (Klagenemnda for industrielle rettigheter) w związku z interpretacją dyrektywy 2008/95/WE mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych, a w szczególności art. 3 ust. 1 lit. b) do f) tej dyrektywy, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes i sędzia sprawozdawca) oraz sędziowie Per Christiansen i Páll Hreinsson, wydał w dniu 6 kwietnia 2017 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

1. Rejestracja znaków towarowych dotyczących utworów chronionych prawem autorskim, których okres ochronny upłynął, sama w sobie nie jest sprzeczna z porządkiem publicznym lub przyjętymi dobrymi obyczajami w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2008/95/WE.

2. To, czy rejestracji oznaczeń, które składają się z dzieł sztuki, jako znaku towarowego, należy odmówić na podstawie przyjętych dobrych obyczajów w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2008/95/WE, zależy zwłaszcza od statusu lub sposobu postrzegania danego dzieła sztuki w danym państwie EOG. Ryzyko sprzeniewierzenia lub profanacji dzieła może mieć znaczenie dla tej oceny.

3. Odmowa rejestracji oznaczenia może nastąpić tylko na podstawie klauzuli porządku publicznego zawartej w art. 3 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2008/95/WE, jeżeli dane oznaczenie składa się wyłącznie z dzieła należącego do domeny publicznej oraz jego rejestracja stanowiłaby rzeczywiste i wystarczająco poważne zagrożenia dla fundamentalnych interesów społeczeństwa.

4. Art. 3 ust. 1 lit. e) ppkt (iii) dyrektywy 2008/95/WE może mieć zastosowanie do dwuwymiarowych przedstawień trójwymiarowych kształtów, w tym rzeźb.

5. Art. 3 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2008/95/WE należy interpretować jako mający zastosowanie do dwu- lub trójwymiarowych przedstawień postaci danego towaru.

6. Art. 3 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2008/95/WE należy rozumieć w ten sposób, iż oznacza on, że jeżeli oznaczenie ma charakter opisowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. c), to w sposób oczywisty nie posiada ono charakteru odróżniającego zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b). Jeżeli organ odsyłający stwierdzi, że dane oznaczenie nie ma charakteru opisowego, może dokonać oceny jego charakteru odróżniającego do celów art. 3 ust. 1 lit. b) w związku z towarami i usługami, których dotyczy ten znak towarowy, oraz z przypuszczalnymi oczekiwaniami przeciętnego konsumenta danego rodzaju towarów lub usług, który jest właściwie poinformowany, dostatecznie uważny i rozsądny.