Wyrok Trybunału z dnia 30 listopada 2012 r. w sprawie E-19/11 - Vín Tríó ehf. przeciwko Republice Islandii.
Dz.U.UE.C.2013.75.15
Akt nienormatywnyz dnia 30 listopada 2012 r.
w sprawie E-19/11
Vín Tríó ehf. przeciwko Republice Islandii
(Swobodny przepływ towarów - Dopuszczalność - Zakres produktów - Artykuły 11 i 16 Porozumienia EOG - Monopole państwowe o charakterze handlowym - Zasady dotyczące istnienia i funkcjonowania monopolu - Zasady wyboru produktu - Odmowa sprzedaży napojów alkoholowych zawierających środki stymulujące, takie jak kofeinę - Dyskryminacja produktów przywożonych w stosunku do produktów krajowych - Brak produkcji krajowej)
(2013/C 75/08)
(Dz.U.UE C z dnia 14 marca 2013 r.)
W sprawie E-19/11 Vín Tríó ehf. przeciwko Republice Islandii - WNIOSEK skierowany do Trybunału na mocy art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości przez Héraðsdómur Reykjavíkur (sąd rejonowy w Reykjaviku) dotyczący tego, czy art. 11 i 16 Porozumienia EOG uniemożliwiają podmiotowi wykonującemu monopol państwowy w zakresie sprzedaży detalicznej alkoholu odmowę przyjęcia do sprzedaży w swoich punktach sprzedaży detalicznej napojów alkoholowych zawierających środki pobudzające, np. kofeinę, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher, przewodniczący, Per Christiansen (sędzia sprawozdawca) i Páll Hreinsson, sędziowie, wydał dnia 30 listopada 2012 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:
Nie jest naruszeniem art. 16 ust. 1 Porozumienia EOG, jeżeli państwo EOG stanowi w prawodawstwie lub za pośrednictwem aktów administracyjnych, że podmiot wykonujący monopol państwowy w zakresie sprzedaży detalicznej alkoholu może odmówić przyjęcia do sprzedaży w swoich punktach sprzedaży napojów alkoholowych zawierających środki stymulujące, takie jak kofeinę.
Taka zasada wyboru musi się jednak stosować w ten sam sposób do krajowych i przywożonych napojów alkoholowych zawierających środki stymulujące. Jeżeli nie istnieje produkcja krajowa, jak ma to miejsce w obecnym przypadku, a ta zasada wyboru nie ma na celu ochrony produkcji krajowej podobnych produktów, nie można uznać, że stawia ona podmioty lub produkty z innych państw EOG w niekorzystnej sytuacji.