Wyrok Trybunału z dnia 17 października 2014 r. w sprawie E-28/13 - LBI hf. przeciwko Merrill Lynch International Ltd.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.150.10

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 maja 2015 r.

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 17 października 2014 r.

w sprawie E-28/13 LBI hf. przeciwko Merrill Lynch International Ltd

(Art. 30 ust. 1 dyrektywy 2001/24/WE - Likwidacja instytucji kredytowych - Prawo obowiązujące - Nieważność, możliwość unieważnienia lub niemożność wprowadzenia w życie aktów prawnych - Akty prawne podlegające prawu innego państwa EOG)

(2015/C 150/10)

(Dz.U.UE C z dnia 7 maja 2015 r.)

W sprawie E-28/13, LBI hf. przeciwko Merrill Lynch International Ltd - WNIOSEK do Trybunału na podstawie art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości złożony przez Sąd Okręgowy w Reykjavíku (Héraðsdómur Reykjavíkur) dotyczący wykładni art. 30 ust. 1 dyrektywy 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes) oraz sędziowie: Per Christiansen (sędzia sprawozdawca) i Páll Hreinsson, wydał w dniu 17 października 2014 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

1. Wyrażenie "nieważność, możliwość unieważnienia lub niemożność wprowadzenia w życie aktów prawnych" zawarte w art. 30 ust. 1 dyrektywy 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych odnosi się również do unieważnienia przewidzianego w prawie upadłościowym na podstawie odpowiednich przesłanek unieważnienia, takich jak te zawarte w rozdziale XX islandzkiej ustawy o prawie upadłościowym nr 21/1991.

2. Zgodnie z art. 30 ust. 1 tiret drugie dyrektywy 2001/24/WE beneficjent musi udowodnić, że zgodnie z prawem, któremu podlega akt prawny mający ujemne skutki dla wierzycieli jako całości, nie ma w ogóle możliwości podważenia tego aktu lub taka możliwość nie jest już dostępna, bez względu na to, czy powołuje się na przesłanki prawa materialnego czy procesowego.

Należy dokonać konkretnej oceny rzeczonego aktu prawnego. W konsekwencji, nawet jeżeli akt można zasadniczo podważyć zgodnie z prawem państwa EOG, któremu akt podlega, wystarczy, że beneficjent udowodni, że w rozpatrywanej sprawie nie zostały spełnione wymagania przewidziane dla takiego podważenia.

Oceny, czy beneficjent udowodnił, że zgodnie z prawem, któremu podlega dany akt prawny, nie przewidziano żadnych środków podważenia, należy dokonać zgodnie z przepisami państwa pochodzenia EOG.